آیت الله مرتضی تهرانی(برادر حاج آقا مجتبی تهرانی)

درباره پدر بزرگوارشان حضرت آیت الله میرزا عبدالعلی تهرانی (1318 - 1387ق) دو خاطره را به شرح زیر نقل کردند:

از پدرم پرسیدم: چرا شما این قدر به آقای شیخ مرتضی زاهد احترام می کنید؟

فرمود: ایشان تا رسائل و مکاسب بیشتر نخوانده بود، ولی به تور یک مربی می خورد و مسیرش عوض می شود.

پدرم می فرمود: ایشان استاد من در تعلیم مخالفت با هوای نفس بود، ولی مسائل فقهی را از من سوال می کرد. شیخ مرتضی به طور خیلی عادی مسائل «غیبی» را می گفت.

ترس از سوءخاتمه

پدرم فرمود: من به شیخ مرتضی زاهد گفتم: من از عاقبت خود می ترسم.

ایشان فرمود: آمیرزا!

تو عاقبت به خیری، چون شب ها قبل از خواب به خداوند متعال می گویی: خدایا! من بنده مطیع تو نیستم. من یک زندیقم. به من رحم کن!

و درست می گفت!