پنج سال از زمانی می گذرد که سازمان بهداشت جهانی، برای اولین بار شیوع ویروس کووید-19 را به عنوان بیماری همه گیر اعلام کرد؛ اما همچنان اثرات آن بر اقتصاد جهانی، محسوس باقی مانده است.

کووید-19 و تلاش ها برای مهار آن، باعث ایجاد بدهی بی سابقه دولت ها، آسیب دیدن بازار کار و تغییر رفتار مصرف کنندگان شد، نابرابری را افزایش داد و کار از راه دور، پرداخت های دیجیتال و تغییرات در الگوهای سفر دوام یافت. اگرچه شوک فوری آن گذشته است اما میراث کووید-19، همچنان به تغییر شکل دادن اقتصادها و بازارهای جهانی ادامه می دهد. پس از استقراض کشورها برای حمایت از رفاه و معیشت، بدهی جهانی از سال 2020 تاکنون، 12 درصد افزایش یافته و صعود شدیدتری در بازارهای نوظهور مشاهده شده است.

این بیماری همه گیر باعث بالا رفتن تورمی شد که در انتخابات 2024 آمریکا، نگرانی بزرگی بود. تورم در بسیاری از کشورها در سال 2022، به دلیل هزینه های دوران پساکرونا، بسته های محرک دولت و کمبود نیروی کار و مواد خام به اوج خود رسید. بانک های مرکزی برای جبران افزایش قیمت ها، نرخ های بهره را افزایش دادند، اگرچه شدت مداخلات آنها بسیار متفاوت بود.

رتبه بندی اعتبارات دولتی که نشان دهنده توانایی یک کشور برای بازپرداخت بدهی های آن است، با قفل شدن اقتصادها و مقادیر زیادی بدهی اضافی برای پر کردن حفره های باقی مانده در امور مالی عمومی، تنزل یافت. داده های موسسه رتبه بندی فیچ نشان می دهد که میانگین امتیاز اعتباری جهانی، یک چهارم پایین تر از زمان شروع همه گیری و منعکس کننده چالش های مالی بدتر شده ناشی از همه گیری، تورم و شرایط مالی سخت تر است. برای کشورهای کمتر ثروتمند بازارهای نوظهور، میانگین تقریبا نیم درجه پایین تر است. به طور کلی، رتبه های اعتباری پایین تر به هزینه های استقراض بالاتر در بازارهای سرمایه بین المللی تبدیل می شود.

بر اساس گزارش بانک جهانی، این بیماری همه گیر باعث از دست رفتن میلیون ها شغل شد و خانواده های فقیرتر و زنان، بیشترین آسیب را دیدند. با کاهش قرنطینه ها، اشتغال دوباره شتاب گرفت، اما با تغییر قابل توجهی به سمت بخش هایی مانند صنعت مهمان نوازی و تدارکات به دلیل رشد بخش تحویل کالا در خرده فروشی رفت. مشارکت زنان در نیروی کار در سال2020 کاهش یافت و عمدتا به دلیل حضور بیش از حد زنان در بخش های آسیب دیده مانند مسکن، خدمات غذایی و تولید و بار مراقبت از کودکانی بود که مدرسه نرفتند و در خانه ماندند. با این حال، داده ها نشان می دهد که شکاف اشتغال جنسیتی کمی کاهش یافته است.

عادات سفر و اوقات فراغت نیز تغییر کرد. درحالی که مردم به اندازه سال2019 سفر می کنند و بیرون غذا می خورند، افزایش دورکاری، باعث کاهش رفت و آمد در شهرهای بزرگ مانند لندن شده است؛ استفاده از مترو و اتوبوس در لندن، حدود یک میلیون سفر نسبت به قبل از همه گیری، کمتر شده است. بر اساس گزارش سازمان هواپیمایی جهانی «یاتا»، خطوط هوایی یکی از بخش هایی بود که بدترین آسیب بیماری همه گیر را دریافت کرد و در سال2020، زیان 175میلیارد دلاری را به ثبت رساند.

کمپین های واکسیناسیون در نهایت منجر به برداشته شدن محدودیت های سفر شدند و به مردم اجازه بازگشت سفر هوایی را دادند. یاتا برای سال 2025، سود خالص 36.6میلیارد دلاری در کل صنعت و رکورد 5.2میلیارد مسافر را انتظار دارد، اما مسافران باید با قیمت های اتاق های هتل که در بسیاری از مناطق از تورم پیشی گرفته و بسیار بالاتر از سطح 2019 باقی مانده اند، دست و پنجه نرم کنند.

در نیمه اول سال2023، اقیانوسیه، قاره ای در نیمکره جنوبی شامل استرالیا و کشورهای کوچک تر مانند تونگا و فیجی، بیشترین افزایش قیمت را نسبت به مدت مشابه سال 2019 ثبت کردند و بر اساس داده های پلتفرم لایت هاوس (Lighthouse Platform)، پس از آن آمریکای شمالی، آمریکای لاتین و اروپا قرار دارند. با وجود نوسانات جزئی، نشانه های کمی وجود دارد که قیمت جهانی هتل ها به استانداردهای قبل از همه گیری بازگردد./ ایسنا