فهرست مطالب نویسنده:
آرش اردوخانی
-
مقدمه2 سال پس از اجباری شدن افزودن ید به نمک مصرفی خانوارها با ppm40، در سال 1373 غلظت ید ادرار بالاتر از محدوده ی طبیعی و گواتر همچنان در ایران در حد آندمیک بود. در این پایش، شیوع گواتر و غلظت ید ادرار 7 سال پس از یددار شدن نمک خانوارهای ایرانی و مصرف مداوم نمک یددار بررسی و با یافته های سال 1373 مقایسه شد.
مواد و روش هاکودکان دبستانی 10-7 ساله ی تمام استان ها به صورت تصادفی و به روش نمونه گیری خوشه ایاز آذر ماه 1379 تا خرداد 1380 بررسی شدند. اطلاعات به دست آمده شامل میزان گواتر، غلظت ید ادرار و ید موجود در نمک خانوارها با یافته های سال 1375 مقایسه شدند. این مقایسه شامل ید موجود در نمک خط تولید نیز بود. حجم تیروئید اندازه گیری شده دانش آموزان به روش اولتراسونوگرافی نیز در مطالعه ی کشوری سال 1375 و سال 1380 مقایسه شد.یافته هادر مطالعه ی سال 1380، 33600 نفر و در سال 1375، 36178 نفر بررسی شدند. میزان کلی گواتر به ترتیب 9/13 و 8/53 درصد، گواتر درجه ی یک: 11 درصد و 8/44 درصد و گواتر درجه ی 2: 9/2 درصد و 9 درصد بود (0001/0P<). در سال 1380 میزان کلی گواتر(TGR) 8/9 درصد بود. میانه ی (محدوده) غلظت ید ادرار در سال 1380 در 3329 دانش آموز ارزیابی شده 165 (499-18) میکروگرم در لیتر و در مطالعه ی سال 1375 در 2917 فرد مورد بررسی 205 (2300-10) میکروگرم در لیتر بود (0001/0P<). در سال 1380 میانگین±انحراف معیار ید نمک های خانوار 1/10±7/32 و در سال 1375 معادل ppm 2/10±33 بود (68/0P=). ید نمک های کارخانه در این دو مطالعه به ترتیب 4/13±2/33 و ppm 2/13±8/33 بود (57/0=P). در مطالعه ی سال 1380 و سال 1375 به ترتیب حجم تیروئید در 400 و 396 کودک 10-7 ساله با روش اولتراسونوگرافی بررسی شدکه فقط حجم تیروئید کودکان 7 ساله ی کشور در مطالعه ی سال 1380 (که احتمالا تنها گروهی بودند که سابقه ی کمبود ید نداشتند) به طور قابل توجهی کوچک تر از کودکان مورد مطالعه در سال 1375 بود.نتیجه گیری7 سال پس از یددار شدن نمک، غلظت ید ادرار به میزان مناسب رسیده و شیوع گواتر در کشور ایران به طور واضحی کاهش پیدا کرده است.
کلید واژگان: تیروئید، گواتر، غلظت ید ادرار، نمک یددار، اولتراسونوگرافی، ایرانIntroductionTwo years after legislation of salt iodization of 40 parts per million (ppm) in 1994, goiter was still endemic and urinary iodine concentration (UIC) remained elevated in many provinces of Iran. Goiter prevalence and UIC were compared two and seven years after sustained consumption of uniformly iodized salt by Iranian households.Material And MethodsFrom December 2000 to June 2001, schoolchildren (7-10 yr) of all provinces were randomly selected by cluster sampling their goiter rate, UIC, and household salt iodine levels were compared to similar data collected in 1996. Factory salt iodine produced in 2001 was also compared to that of 1996. Ultrasonographically determined thyroid volumes of 7-10 yr old children were compared in 2001 to thoese of 1999.ResultsTotal, grade 1, and grade 2 goiters were 13.9 vs. 53.8%, 11.0% vs. 44.8%, and 2.9% vs. 9.0%, in 2001 (n=33600) vs. 1996 (n=36178), respectively (p<0.0001). Median (range) UIC in 2001 (n=3329) was 165 (18-410) µg/L and in 1996 (n=2917) was 205 (10-2300) µg/L (P<0.0001). Means for iodine salt content were 32.7±10.1 and 33.0±10.2 (P=0.79) in households and 33.2±13.4 and 33.8±13.2 (P=0.67) in factories, in 2001 and 1996, respectively. Only 7-yr-old children in 2001 (the only group with probably no history of iodine deficiency) showed significantly smaller thyroid volumes compared to those in 1999.ConclusionAfter seven years of optimized iodized-salt supplementation in Iran, adequate UIC values and marked reduction in goiter rate have been achieved.Keywords: Thyroid, Goiter, Urinary iodine, Iodized salt, Ultrasonography, Iran -
مقدمهدریافت ید کافی برای سنتز و ترشح مقادیر کافی هورمون های تیروئید از غده ی تیروئید ضروری است. تشکیل هورمون های تیروئید وابسته به در دسترس بودن مقادیر کافی از ید اگزوژن است. در مطالعه های جمعیتی اندازه گیری یک نمونه ی تصادفی از ید ادرار فرد، شاخصی برای تعیین دریافت ید نمی باشد. میانه ی ید ادرار تصادفی با توجه به دریافت متفاوت ید به صورت روزانه و با توجه به قدرت ذخیره سازی غده ی تیروئید به نظر شاخص قابل اعتمادی برای تخمین میزان دریافت واقعی نیست. لذا این مطالعه با بررسی نمونه ی روز به روز ید ادراری در زنان باردار و غیرباردار، روند دریافت ید را در این دو گروه تعیین کرده و اعتماد به یک نمونه ی تصادفی از ید ادرار را در هر دو گروه مورد سنجش قرار می دهد. هم چنین میزان تغییرات ید ادرار را در بارداری نسبت به زمان غیربارداری بررسی می کند.مواد و روش ها36 زن باردار و 32 زن غیرباردار مراجعه کننده به درمانگاه مراقبت مادر و کودک بیمارستان شهید اکبرآبادی و مهدیه ی تهران به صورت پیاپی انتخاب و بررسی شدند. از هر فرد در مدت یک هفته 3 نمونه ی ادرار یک روز در میان گرفته شد. این نمونه گیری در 4 هفته پیاپی انجام شد. در پایان یک ماه از هر فرد 12 نمونه ی ادرار بررسی شد و ید ادرار به روش سندل کالتوف اندازه گیری شد. مطالعه از مهرماه سال 1385 تا اسفند ماه 1385 ادامه یافت.یافته هادر این مطالعه متوسط سن زنان باردار 4/6±4/27 سال و زنان غیرباردار 5/4±6/27 بود (8/0=p). میانگین و انحراف معیار سن حاملگی 3/3±11 هفته بود. میانه ی غلظت ید ادرار در زنان باردار کمتر از 100 میکروگرم در لیتر در 4/19 درصد، زنان باردار میانه ی غلظت ید ادرار بین 149-100 میکروگرم در لیتر در در 25 درصد، میانه ی ید ادرار 249-150 میکروگرم در لیتر در 6/30 درصد و بیشتر یا مساوی 250 میکروگرم در لیتر در 25 درصد افراد دیده شد. این مقادیر در زنان غیرباردار به ترتیب 6/17، 9/30، 4/32 و 1/19 درصد بود. میانگین هیچ کدام از نمونه های ید ادرار در دو گروه تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. میانگین (محدوده) انحراف معیار مقادیر ید ادرار در نمونه های شماره ی 1 تا 12 در زنان باردار، 4/138 میکروگرم در لیتر (404-1/24) و در زنان غیرباردار، 118 میکروگرم در لیتر (4/272-5/29) (286/0=p) بود که تفاوت معنی داری وجود نداشت. به جز نمونه ی شماره ی 11 میانه ی غلظت ید ادرار بین زنان باردار و غیرباردار تفاوت چشم گیری نداشت (05/0=p).نتیجه گیریدر هر فرد تغییرات روز به روز ید ادرار چشم گیر است. مقادیر عددی حد مرکزی (معمولا میانه) تصویر صحیح تری از دریافت کافی یا ناکافی جمعیت مورد نظر را به دست می دهد.
کلید واژگان: ید ادراری، بارداریIntroductionIn order to assess variations of urinary iodine concentration (UIC) during a 4-week period among pregnant and non-pregnant women in an iodine-replete area.Materials And MethodsPregnant and non-pregnant women referred to two maternity hospitals in Tehran were consecutively recruited from September 2005 to March 2006 urine samples (5–10 mL) were collected on an every-other-day basis for 4 weeks (i.e., 12 samples for each individual). UIC was determined using modified Sandell-Kolthoff method.ResultsThirty-six pregnant and 32 non-pregnant women completed the study. Mean±SD age of pregnant women was 27.4±6.4 and that of non-pregnant women was 27.6±4.5 years (p=0.897). Mean±SD gestational age was 11.0±3.3 weeks in pregnant participants. Median UIC of <100, 100-149, 150-249, and ≥250 µg/L was present in 19.4, 25.0, 30.6, and 25.0% of pregnant, 15.6, 37.5, 34.4, and 12.5% of non-pregnant, and 17.6, 30.9, 32.4, and 19.1% of total individuals, respectively. Median UIC values of sample, numbers 1 to 12 were not significantly different either in pregnant (p=0.591) or in non-pregnant subjects (p=0.745), except for sample number 11, median UIC was not significantly different between pregnant versus non-pregnant women (P values > 0.05). Mean SD value for UIC in samples number 1 to 12 in pregnant women was 138.4 (24.1–404), whereas in non-pregnant women this value was118.0 (29.5-272.4) µg/L (p=0.286).ConclusionThere was a wide intrapersonal variation in UIC values among pregnant and non-pregnant women residing in an iodine-replete area, supporting the notion that casual UIC would not reflect iodine status of the individual.Keywords: Urinary Iodine, Pregnancy -
مقدمههضم در شرایط خشن حرارتی، زمان طولانی و غیر ایمن بودن محلول های قلیایی از مشکلات روش های موجود اندازه گیری ید در شیر محسوب می شوند. در این مطالعه اندازه گیری ید در شیر به روش سادهی رنگ سنجی سینتتیتکی کاتالیزوری با هضم اسیدی ملایم و خوانش سریع میکروپلیتی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش هامرحلهی هضم بر روی 50 میکرولیتر از نمونه های شیر در محیط اسیدی حاوی متا وانادات/ اسید پرکلریک، دمای 230 درجه و به مدت 10 دقیقه صورت گرفت. پس از هضم، میزان ید در شیر بر اساس واکنش معروف سندل- کالتف اندازه گیری شد. خوانش نتیجه واکنش در میکروپلیت 96 چاهکی توسط دستگاه خوانشگر الایزا انجام شد.یافته هامحدودهی عملکرد این روش μg/dL 2-40به دست آمد. درصد ضریب تغییرات درون آزمونی و برون آزمونی به ترتیب بین 6.7 تا 9.3 و 8.6 تا 12.3 محاسبه شد. نتایج حاصل از 70 نمونه در این روش با روش رایج هضم قلیایی همبستگی خوبی داشت (0-/084 y=0.952X، r2=0.907، n=70، p<0.000). در ارزیابی صحت، درصد بازیافت از 91.3 تا 113 به دست آمد. حساسیت روش μg/dL 0.1 محاسبه شد.نتیجه گیریروش هضم اسیدی خوانش میکروپلیتی، علاوه بر افزایش سرعت اندازه گیری و درجهی ایمنی واکنش، از کارایی، دقت و صحت کافی برای سنجش میزان ید در شیر برخوردار است.
کلید واژگان: هضم اسیدی، ید در شیر، خوانش میکروپلیتیIntroductionMain shortcomings in existing methods for iodine determination in milk samples are non safe alkaline solution, harsh thermal conditions, and their being time consuming. In this study, for determination of total iodine content in milk, a simple and rapid kinetic catalytic colorimetric, acid digestion and rapid microplate reading format method, was investigated.Materials And MethodsSample digestion was done on 50L milk in metavanadate/perchloric acid, at 230◦C for 10 min. After digestion, iodine determination was based on famous Sandell – Kolthoff reaction. The reaction results were read in 96 wells microplate by ELISA reader.ResultsWork range of the assay was between 2-40µg/dl. The within-run coefficient of variation percent ranged from 6. 7 to 9. 3 and between-run coefficients of variation ranged from 8.6 to 12.3%. The results obtained (n=70) by the optimized method had good correlation with the results of alkaline incineration as the reference method (p<0.000, n=70 r2=0.907 y=0. 952x-0.084). Recovery tests for accuracy assessment were between 91.3 to 113%. This method enabled us to achieve 0.1 µg/dl sensitivity.ConclusionThis study showed that, fast acid digestion, mild thermal, fast results reading and low sample volume, were the main advantages of the acid digestion and microplate reading format investigated.Keywords: Acid digestion, Milk iodine, Microplate reading -
مقدمهدر سال های گذشته موارد متعددی از بروز تداخل در اندازه گیری هورمون های تیروئیدی با استفاده از روش های ایمونوارسی گزارش شده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی بروز تداخل در اندازه گیری سطح تام هورمون T3 به وسیله یکی از کیت های تشخیصی متداول اندازه گیری آن (کیت ایزوتوپ از مجارستان) است.مواد و روش هادر این مطالعه 3471 بیمار ارجاع شده توسط متخصصان غدد از نظر سطوح سرمی تام هورمون های T3 و T4 و TSH مورد بررسی قرار گرفتند. اندازه گیری T3 به روش ایمونواسی رقابتی فاز جامد و با استفاده از آنتی ژن نشاندار شده با I125 و کیت T3-RIA ایزوتوپ (کمپانی ایزوتوپ، بوداپست، مجارستان) انجام شد. در صورتی که سطح T3 با توجه به دیگر هورمون های تیروئیدی و به تشخیص پزشک معالج با تابلوی بالینی بیمار سازگار نبود و یا مقدار به دست آمده برای T3 به نحو فاحشی از مقادیر طبیعی انحراف داشت (بالاتر از 780 نانوگرم در دسی لیتر) احتمال وقوع تداخل مطرح می شد. در مورد این بیماران، اندازه گیری مجدد T3 تام با یک کیت T3-RIA دیگر (کیت ایمونوتک، مارسی، فرانسه) انجام می شد.یافته هااز 3471 بیمار شرکت کننده، در 40 بیمار (36 زن و 4 مرد) با میانگین و (انحراف معیار) سنی 38.8 (و 15.0) سال، سطح تام T3 با تابلوی بالینی بیمار سازگار نبود و / یا مقدار به دست آمده برای آن، بالاتر از 780 نانوگرم در دسی لیتر بود. میانگین (و انحراف معیار) T4 تام در این گرون 9.0 (و 2.0) میکروگرم در دسی لیتر و برای TSH 1.79 (و 1.47) میکرو واحد در میلی لیتر بود. در تمامی این 40 بیمار، سطح T3 تام اندازه گیری شده با کیت دوم (با میانگین و انحراف معیار 132.1 و 31.0 نانوگرم در دسی لیتر) در محدوده طبیعی بود و با وضعیت بالینی بیمار سازگاری داشت. نتایج به دست آمده به وضوح نشان دهنده وقوع تداخل مثبت در بعضی از اندازه گیری های انجام شده با کیت T3-RIA ایزوتوپ است.نتیجه گیریبا توجه به بروز بالای بیماری های تیروئیدی در جامعه ما و تاثیر عمیق نتایج بررسی عملکرد تیروئید بر تصمیم بالینی پزشکان، نتیجه این مطالعه یک بار دیگر اهمیت توجه به امکان تداخل در اندازه گیری هورمون های تیروئیدی توسط کیت های متداول را مورد تاکید قرار می دهد.
کلید واژگان: پرکاری تیروئید، تداخل، تری یدوتیرونین تام، رادیوایمونواسیIntroductionDetermination of thyrotropin, total and free thyroxine and triiodothyronine are widely used as diagnostic methods for thyroid function evaluation. There have been numerous reports of interferences in thyroid hormone immunoassays. Herein, a prominent positive interference is reported for a radioimmunoassay kit of total triiodothyronine.Materials And MethodsIn this study, a total of 3471 patients, referred by endocrinologists, were examined by serum level measurement of thyroid stimulating hormone (TSH), total thyroxine (T4) and triiodothyronine (T3). T3 analysis was made through a competitive solid-phase radio labeled (I125) immunoassay by T3 Izotop kit (Izotop Co. Budapest, Hungary). The presence of T3 assay interference was considered probable if the hormone profile was inconsistent with the clinical picture and/or the obtained value for T3 was extremely deviated from normal levels, i.e. it was above 780 ng/dL. For such patients, the possibility of T3 assay interference was investigated through re-measuring T3 level by another RIA kit (Immunotech kit, Marseille, France).ResultsAmong 3471 patients studied, 40 cases (36 women, 4 men), with a mean±D age of 38.8±15.0 years, had T3 serum levels inconsistent with their clinical pictures and/or above 780 ng/dL. The mean serum levels of T4 and TSH in this group were 9.0±2.0 μg/dL and 1.79±1.47 μU/mL, respectively. In all these 40 cases, T3 level was in the normal range according to T3-Immunotech kit (with a mean±SD of 132.k1±31.0 ng/dL), in accordance with their clinical pictures.ConclusionResults clearly indicate the presence of positive interference(s) in some of T3 assays made with Izotop T3-RIA kits. The probable explanations for the observed positive interference are discussed. -
سابقه و هدف
دریافت کافی ید در نوزادان به مقدار زیادی وابسته به مقادیر ید شیر مادر می باشد. تا به حال مطالعه ای در زمینه مقادیر ید شیر مادران در ایران انجام نشده است. هدف از این مطالعه بررسی کفایت ید دریافتی در زنان شیرده در شهر گرگان است.
مواد و روش ها100 مادر شیرده در مدت دو ماه (فروردین تا خرداد 1382) به هنگام مراجعه به بیمارستان طالقانی گرگان به صورت تصادفی انتخاب شدند. مراجعین بین 180-30 روز پس از زایمان مراجعه نموده بودند. اندازه گواتر بر اساس طبقه بندی WHO درجه بندی گردید. نمونه های ادرار (2-3 mL) و شیر مادر (5-10 mL) برای اندازه گیری غلظت ید با روش هضم کالتوف جمع آوری گشت. مقادیر ید ادرار و شیر مادر به ترتیب? g/L 100> و 50> به عنوان کمبود ید در نظر گرفته شد.
یافته هامیانگین و انحراف معیار سن مادران 25.6±1.6 سال بود. گواتر درجه 1 در 43% و درجه 2 در 8% مادران وجود داشت. میانه (محدوده؛ فاصله اطمینان 95%) غلظت ید ادرار? g/L 259 (519-35؛ 275-226) بود. غلظت ید ادرار در 16% کمتر از? g/L 100 (13% بین? g/L 99-50 و 3% بین? g/L 49-20) بود. گواتر درجه 1 در 8% و درجه 2 در 8% مادران با غلظت ید ادرار? g/L 100> وجود داشت. هیچکدام از مادران دارای غلظت ید ادرار کمتر از?g/L 20 نبودند. میانه غلظت ید شیر مادر? g/L 93.5 (696-17؛ 137-97) بود. غلظت شیر مادر در 19% کمتر از? g/L50 (13% بین? g/L 49-35، 3% بین? g/L 34-20 و 3% کمتر از? g/L 20) بود. گواتر درجه 1 و 2 به ترتیب در 11% و 8% مادران با غلظت ید شیر? g/L 50> شناسایی شد. بین مقادیر غلظت ید شیر و ادرار ارتباط معنی داری وجود داشت (r=0.44، p<0.0001). ارتباط معنی داری بین وجود کمبود ید و گواتر مشاهده شد (p<0.0001).
نتیجه گیریمقادیر ید ادرار نشان دهنده دریافت کافی ید در مادران است ولی هنوز برخی از نوزادان و شیرخواران بدلیل وجود مقادیر کم ید در شیر مادر در معرض کمبود ید قرار دارند.
کلید واژگان: ید ادرار، ید شیر، شیرمادر، گواتر، کمبود یدBackgroundare reliant on adequate maternal iodine intake. The aim of this study was to evaluate iodine sufficiency in lactating women in Iran .
Materials and methodsreferred to the Taleghani Hospital of Gorgan between April and June 2003. Subjects were within the 1 st -6 th month of their postpartum period. Goiter was graded according to WHO classification. Spot urine ( 2-3 ml) and breast-milk (5-10 ml) samples were collected for the measurement of iodine concentrations using acid digestion method. Urine iodine concentrations ( UIC) of <100 and breast- milk iodine concentrations (MIC) of <50 µg/L were considered as iodine deficiency .
ResultsMean ( ±SD) age of women was 25.6±1.6 years. 43% and 8% had grade 1 and 2 goiters, respectively. The median (range %95 CI) UIC was 259 µg/L (35-519 226-275). UIC of <100 µg/L was detected in 16%, 50-99 in 13% and 20-49 µg/L in 3%. Grade 1 and 2 goiters were present in 8% and 8% of mothers with UIC <100 µg/L, respectively. The median (range %95 CI) MIC was 93.5µg/L (17-696 97- 137). MIC of <50 µg/L was reported in 19%, 35-49 in 13%, 20-34 in 3%, and <20 µg/L in 3%. Grade 1 and 2 goiters were present in 11% and 8% of women with MIC <50 µg/L , respectively. MIC was significantly correlated with UIC levels (r=0.44 , p <0.0001). Meanwhile, there was a significant association between iodine-deficiency and goiter (p <0.0001).
ConclusionUIC and MIC levels show sufficient iodine supplementation in Gorgan. However, some infants remain at risk for low iodine intake via breast milk .
Keywords: Urinary iodine, Milk iodine, Breast milk, Iodine deficiency -
مقدمه
با گذشت یک دهه از مصرف همگانی نمک های یددار در کشور، بررسی حاضر به منظور ارزیابی شیوع گواتر در گرگان انجام شد.
مواد و روش هااز فروردین تا خرداد 1382، 1400 (500 دختر و 900 پسر) کودک 11-7 ساله از 12 مدرسه که به طور تصادفی از میان مدارس گرگان انتخاب شدند برای ارزیابی گواتر با روش لمس مورد معاینه بالینی قرار گرفتند. 183 نمونه ادرار صبحگاهی (101 دختر و 82 پسر) به طور تصادفی از کودکان دارای گواتر برای اندازه گیری غلظت ید با روش هضم کالتوف گرداوری شد.
یافته هاگواتر در 370 (26.4%) کودک، 173 (34.6%) دختر و 197 (21.9%) پسر شناسایی گردید. شیوع گواتر در دختران 9، 10 و 11 ساله به ترتیب 31، 37 و 52 درصد به دست آمد که بیش از شیوع آن در پسران 9، 10 و 11 ساله (به ترتیب 17.2، 20 و 23.3 درصد) بود (مقادیر p به ترتیب کمتر از 0.012 و0.003 و 0.0001) و بیشترین نسبت شانس برابر با 4/7 در جمعیت 11 ساله به دست آمد (فاصله اطمینان 2.71-8.00: 95%). میانه (محدوده؛ فاصله اطمینان 95%) مقادیر ید ادرار در کودکان 190μg/L (600-20؛ 230-190) بود. مقادیر مذکور در پسران 220μg/L (590-30؛ 261-212) و در دختران 170μg/L (600-20؛ 217-170) به دست آمد (P=0.001). مقادیر ید ادرار کمتر از50μg/L و 100 به ترتیب در 4 (2/2%) و 16 (8.7%) کودک دارای گواتر وجود داشت. مقادیر ید ادرار کمتر از 100μg/L در دختران 11-10 ساله بیش از پسران 11-10 ساله (P=0.02) و دختران 9-7 ساله (P=0.03) دیده شد. در میان کودکان دارای گواتر، 86 نفر (47%) دارای ید ادرار ≥200μg/L بودند. 9 نفر (22%) از دختران 11-10 ساله دارای گواتر، مقادیر ید ادرار کمتر از 100μg/L داشتند.
نتیجه گیریبر اساس مقادیر ید ادرار، گرگان منطقه ای عاری از کمبود ید است ولی به نظر می رسد هنوز تعدادی از دختران 11-10 ساله در معرض کمبود ید باشند. بررسی گواتر، میزان ید دریافتی و تغییرات هورمونی در نوجوانان توصیه می گردد.
کلید واژگان: ید، ادرار، گواتر، جنس، سن، ایران، کمبود یدIntroductionThe present study was conducted after 10 years of Universal Salt Iodization (USI) in Iran, to assess goiter prevalence in Gorgan.
Materials And MethodsFrom April to June 2003, 1400 (500 female and 900 male) children aged 7-11 years, from 12 randomly selected schools in Gorgan, were enrolled for goiter assessment by palpation. Morning spot samples were obtained from 101 female and 82 male children for urinary iodine concentration (UIC) by digestion method.
ResultsGoiter was detected in 370 (26. 4%), 173 (34. 6%) female, and 197 (21. 9%) male children. Goiter rates in 9, 10, and 11-year females were 31, 37, and 52%, which were higher than those seen in males, of the same age, being 17. 2, 20, and 23. 3% (p values < 0. 012, < 0. 003, and < 0. 0001), respectively. The greatest odds ratio (95% confidence interval [95%CI]) was obtained in 11 year-old children (odds ratio 4. 7, 95%CI 2. 71-8.). Median (range 95%CI) UIC level in children was 190 (20-600, 190-230) µg/L. Corresponding values in males were 220 (30-590, 212-261) µg/L and in females were 170 (20-600, 190-230) µg/L, respectively (p = 0. 001). UIC < 50 and < 100 µg/L was present in 4 (2. 2%) and 16 (8.7%) goitrous children. UIC < 100 µg/L was more prevalent in 10-11 year-old girls than in boys of the same age (p=0.02) or in younger girls (p = 0. 03). Among goitrous children, 86 (47%) had UIC ≥ 200 µg/L. Nine (22%) of 10-11 year-old goitrous females had UIC < 100 µg/L.
ConclusionAccording to UIC values, Gorgan is considered an iodine sufficient area, but it seems that some 10-11 year old females are at risk low iodine intake. Assessment of goiter, iodine intake, and hormonal changes in adolescents are recommended.
-
مقدمهدرباره اثر نوع زایمان و استفاده از ماده ضدعفونی یددار در زمان زایمان بر مقادیر تیروتروپین بندناف اختلاف نظر وجود دارد. در این مطالعه به موارد مذکور در زمان رفع کمبود ید در کشور پرداخته شده است.مواد و روش هااز اسفند 1376 از تمامی نوزادان زنده به دنیا آمده در تهران و دماوند نمونه های خون خشک شده بندناف بر روی کاغذ فیلتر گرداوری و مقادیر TSH?20mU/Lبه عنوان هیپرتیروتروپینمی (فراخوان) محسوب گردید. نمونه ها بر حسب نوع زایمان (واژینال و سزارین) و مصرف ماده ضدعفونی یددار یا بدون ید (به ترتیب 10% PVP-Iیا کلرهگزیدین0.5%) به سه گروه واژینال PVP-I-، واژینال کلرهگزیدین و سزارین PVP-I-دسته بندی شدند. در برخی از زایمان های واژینال 150-50 میلی لیتر و در تمامی زایمان های سزارین 300-200 میلی لیتر از PVP-I مورد استفاده قرار گرفت. نوزادان با سن بارداری کمتر از 37 هفته و وزن تولد کمتر از 2500 گرم از مطالعه حذف شدند.یافته هاتا پایان مرداد 1381(54 ماه) تعداد 30492 نمونه خون بندناف گرداوری شد که 326 (1.07%) نمونه دال بر هیپرتیروتروپینمی بود. میانه (فاصله اطمینان 95%) تیروتروپین در گروه واژینال (n=16284) PVP-I- برابر با (5.9-6.1) 5.2mU/L و در گروه واژینال کلرهگزیدین (n=4166) برابر (5.86.1) 5.2 mU/L بود (P=0.81). میانه (فاصله اطمینان 95%) تیروتروپین در گروه سزارین (n=10042) PVP-I برابر با (5.2-5.5) 4.8 mU/L و به میزان معنی داری پایین تر از هر دو گروه واژینال بود (P<0.001). توزیع فراوانی موارد فراخوان در زایمان واژینال PVP-I- (202 از 16284 نمونه) و واژینال کلرهگزیدین (49 از 4166 نمونه) مشابه (P=0.74) بود. میزان فراخوان در گروه سزارینPVP-I- (75 از 10042 نمونه) به میزان معنی داری پایین تر از گروه واژینال (P<0.001) PVP-I- و واژینال کلرهگزیدین (P=0.012) بود. نسبت شانس (فاصله اطمینان 95%) رخداد فراخوان در زایمان واژینال (1.28-2.18) 1.7 PVP-I- و در زایمان های واژینال - کلرهگزیدین 1.6 (2.27-1.10) برابر زایمان های سزارین PVP-I- بود.نتیجه گیرینوع زایمان (و نه نوع ماده ضدعفونی) بر مقادیر تیروتروپین و هیپرتیروتروپینمی خون بندناف تاثیرگذار استکلید واژگان: غربالگری، نوزاد، تیروتروپین، بند ناف، PVP، I، کلرهگزیدین، هیپوتیروئیدی
-
مقدمهمیزان بروز هیپوتیروییدی دایمی و گذرای نوزادان در تهران قبلا گزارش شده است. در این مقاله علل بروز هیپوتیروئیدی گذرا مورد ارزیابی قرار می گیرد.مواد و روش هااز اسفند 1376 تا شهریور 1381 نمونه های خون خشک شده بندناف نوزادان در تهران و دماوند گرداوری و موارد با (two-site IRMA) TSH ≥20 mU/L فراخوان شدند. TSH >10 mU/L و T4 <6.5 μg/dL سرم در 7-14 روزگی یا پس از آن هیپوتیرئیدی محسوب گردید. سابقه مصرف بتادین، داروهای موثر بر تیروئید و گواتروژن ها در مادران در دوران پری ناتال بررسی شد. مقادیر اتوآنتی بادی های رسپتور (TRAb) TSH سرم و ید ادرار نوزادان هیپوتیرویید و مادرانشان اندازه گیری گردید. هیپوتیروییدی گذرا در کودکان با تیرویید بجا با قطع لووتیروکسین به مدت 4 هفته در سن2-3 سالگی و مقادیر طبیعی TSH و T4 سرم تشخیص داده شد.یافته هااز 35067 نوزاد، (%1.06) 373 فراخوان، 1) 35 در 1002 تولد(هیپوتیروییدی و 1) 6 در هر 5845 تولد(هیپوتیروئیدی گذرا شناسایی شد. میانه (محدوده) ید ادرار نوزادان هیپوتیرویید (n=26) و مادرانشان (n=25) به ترتیب (70-500) 363 μg/L و (72-410) 200 بود. در مادران نوزادان با هیپوتیروییدی گذرا، سابقه مصرف داروهای موثر بر تیرویید و گواتروژن ها به ترتیب منفی و جزیی بود و همگی در دوران پری ناتال در معرض بتادین قرار گرفته بودند. مقادیر TRAb در مادران و نوزادان طبیعی بود. ید اضافی (400-500 μg/L) در سه نوزاد شناسایی شد.نتیجه گیریمصرف بتادین در دوران پری ناتال می تواند با هیپوتیروئیدی گذرا همراه باشد و می باید از استفاده بی دلیل آن خودداری نمود.
کلید واژگان: غربالگری نوزادان، تیروتروپین، تیروکسین، بند ناف، هیپوتیروئیدی، بتادینIntroductionThe incidence of permanent and transient congenital hypothyroidism (CH) has been previously reported. This report illustrates the causes of transient CH.Material And MethodsFrom February 1998 to August 2002, cord spot samples were collected on filter papers in Tehran and Damavand hospitals and TSH 20 mU/L (two-site IRMA) were recalled. Between 7-14 days of life or thereafter, serum values of TSH > 10 mU/L and T4 < 6.5 g/dL were considered as CH. After taking the history of maternal ingestion of thyroid affecting drugs and goitrogens during pregnancy and perinatal period, CH-affected newborns were underwent thyroid scanning (99mTC) and eutopic cases were followed up until May 2003. Discontinuation of L-T4 for four weeks and normal serum TSH and T4 values determined transient CH. Maternal and neonatal serum were assayed for thyrotropin receptor autoantibodies (TRAb) and their urine samples were assayed for iodine concentrations.ResultsOf 35067 neonates, 373 were recalled (1.06%), 35 had CH (1:1002 births), and 6 had transient CH (1:5845 births). Median urinary iodine concentration in CH neonates (n=26) and their mothers (n=25) was 363 (range 70-500) and 200 (72-410) g/L, respectively. The history of maternal ingestion of thyroid affecting drugs was negative and of goitrogens was minimal. Serum TRAb levels were normal. All mothers were exposed to iodinated disinfectants during perinatal period. Iodine excess (410-500 g/L) was detected in three cases with transient CH.ConclusionUndue usage of iodinated disinfectants during perinatal period can result in transient CH in the offspring and should be prevented. -
مقدمهکم کاری مادرزادی تیرویید یکی از شایع ترین علل قابل پیشگیری عقب ماندگی ذهنی است. در این مطالعه، میزان بروز کم کاری مادرزادی تیرویید در رفسنجان مورد ارزیابی قرار گرفت.مواد و روش هااز تمامی نوزادان متولد شده از تاریخ 1/10/1380 تا 1/2/1381 نمونه خون پاشنه پا بر روی کاغذ فیلتر مخصوص تهیه، مقادیر TSH با روش ELISA اندازه گیری و TSH≥20mIU/Lبه عنوان ملاک فراخوان در نظر گرفته شد. در هنگام فراخوان تشخیص هیپوتیروییدی نوزادان براساس مقادیر غیرطبیعی TSH سرم با استفاده از جداول مرجع بر حسب سن گذاشته شد. حد نصاب طبیعی TSH براساس بروشور کیت، TSH<3.98mIU/Lبود. ارتباط TSH خون پاشنه پا و سرم با جنس، قد و وزن هنگام تولد، سن مادر، سن حاملگی، نوع زایمان، شغل مادر، میزان تحصیلات پدر و مادر، وجود بیماری تیرویید در مادر و خانواده و مصرف نمک یددار در خانواده مورد بررسی قرار گرفت.یافته هااز 950 نوزاد (480 دختر و 470 پسر)، 230 نفر (2/24%) دارای TSH≥20mIU/Lپاشنه پا بودند که از این تعداد 206 نوزاد دارای TSH بین 20-49.9mIU/Lو 24 نوزاد دارای TSH≥50mIU/L بودند. در فراخوانی موفق شدیم تنها 152 نوزاد را مورد ارزیابی مجدد TSH قرار دهیم که از این تعداد در فاصله 4-1 ماه از تولد، 9 نوزاد دارای TSH≥3.98mIU/L بودند ولی مقادیر TSH سرم در هیچ کدام از موارد مذکور به قدری بالا نبود که بتواند تشخیص هیپوتیروییدی مادرزادی را قطعی نماید. تشخیص هیپوتیروییدی در تنها نوزادی که دارای TSH خون پاشنه پا برابر با 137mIU/Lبود نیز به دلیل عدم مراجعه نامعلوم ماند. هیچ ارتباطی بین مقادیر TSH پاشنه پا و سرم با متغیرهای ذکر شده در بالا به دست نیامد.نتیجه گیریمیزان بروز هیپوتیروییدی در رفسنجان نامشخص است ولی میزان فراخوان بسیار بالا نه تنها احتمال شیوع بالای هیپوتیروییدی را در منطقه مطرح مینماید، بلکه توصیه کننده بررسی بیشتر در مورد علل موثر بر افزایش هیپرتیروتروپینمی است.
کلید واژگان: کم کاری تیروئید نوزادان، غربالگری نوزادان، تیروتروپین، خون پاشنه پا، رفسنجانIntroductionCongenital hypothyroidism (CH) is one of the most common preventable causes of mental retardation in newborns. In this study, we investigated the incidence of CH in Rafsanjan.Materials And MethodsFrom all neonates born from 22 Dec 2001 to 22 Apr 2002, heel blood samples on filter paper were collected and TSH values were assayed using ELISA method and TSH 20 mIU/L was considered abnormal and recalled. Upon recall, the diagnosis of CH was confirmed according to abnormal serum TSH levels using age-adjusted reference values for thyrotropin. TSH < 3.98 mIU/L was considered normal according to the manufacturer's instructions. The association between heel-blood TSH values and of birth weight and height, sex, maternal age, gestational age, delivery mode, maternal occupational status, parental educational level, thyroid disorders in family, and iodized salt consumption were assessed.ResultsOf 950 neonates (480 girls and 470 boys), 230 (24.2%) had TSH 20 mIU/L. TSH levels were between 20-49.9 and 50 mIU/L in 206 and 24 neonates, respectively. Of total recalled neonates, only 152 came for serum confirmatory tests between 1-4 months of age. Nine cases had serum TSH 3.98 mIU/L but none of them had enough elevated TSH values to confirm the diagnosis of CH. The only neonate with heel-blood TSH of 137 mIU/L was inaccessible and the CH diagnosis remained unclear. No association was found between heel-blood and serum TSH and of the variables mentioned above.ConclusionThe incidence of CH in Rafsanjan remains unclear however, the recall rate was extremely high. The latter is not only suggestive of a high prevalence of CH, but also of some etiologic factors affecting the rate of hyperthyrotropinemia in Rafsanjan. -
مقدمهتا امروز هیچ مطالعه ای در کشور میزان بروز هیپوتیروییدی دایمی و گذرا را تعیین نکرده است. در مقاله حاضر این موضوع مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش هااز اسفند 1376 تا شهریور 1381 نمونه های خون خشک شده بندناف در تهران و دماوند گرداوری و موارد باTSH?20mU/L فراخوان شدند (two-site IRMA). در هفته دوم زندگی و پس از آن، هیپوتیروییدی نوزادان براساس مقادیر سرمی TSH>10mU/L و T4<6.5?g/dL یا TSH>30mU/L به تنهایی شناسایی و درمان جایگزینی با لووتیروکسین آغاز شد. نوزادان تا خرداد ماه 1382 پیگیری شدند. دیس ژنزی تیرویید با اسکن تکنیسیوم پرتکنتات و/ یا اولتراسونوگرافی تیرویید و دیس هورمونوژنزی در کودکان با تیرویید بجا در 3-2 سالگی با قطع درمان به مدت 4 هفته و مقادیر غیرطبیعی سرمی TSH و T4 تشخیص داده شد و مقادیر طبیعی نشان دهنده هیپوتیروییدی گذرا بودند.یافته هااز 35067 نوزاد، 373 نفر فراخوان شدند (میزان فراخوان 06/1%). 35 مورد هیپوتیروییدی نوزادان (میزان بروز 1 در 1002)، و 25 مورد هیپوتیروییدی دایمی (میزان بروز 1 در هر 1403)، 6 مورد هیپوتیروییدی گذرا (1 در هر 5845 تولد زنده) شناسایی شد. تشخیص نوع دایمی یا گذرا در 4 نوزاد نامعلوم ماند. دیس ژنزی و دیس هورمونوژنزی تیرویید به ترتیب در 18 (میزان بروز 1 در هر 1948) و 7 کودک (میزان بروز 1 در هر 5010) شناسایی شد.نتیجه گیریمیزان بروز بالای هیپوتیروییدی دایمی نوزادان نیاز برای ملی نمودن طرح غربالگری کمکاری مادرزادی تیرویید را در کشور بیش از پیش مطرح می نماید.
کلید واژگان: غربالگری نوزادان، تیروتروپین، تیروکسین، بندناف، هیپوتیروئیدیIntroductionThe incidence of permanent and transient CH has not yet been determined in Iran. This report illustrates the incidence of permanent and transient CH in Tehran and Damavand.Materials And MethodsFrom February 1998 to August 2002, cord dried blood spot samples in Tehran and Damavand were collected and those with TSH 20 mU/L were recalled (two-site IRMA). Between 7-14 days of life or thereafter, CH was confirmed by serum TSH >10 mU/L and T4 <6.5 g/dL or TSH >30 mU/L alone and L-T4 was immediately started. CH-affected newborns were followed-up until May 2003. Dysgenesis was determined using 99mTC thyroid scanning and /or ultrasonography. In thyroid eutopic newborns, dyshormonogenesis was diagnosed by a 4-week discontinuation of L-T4 between 2-3 years of age and abnormal serum TSH and T4 values, while normal levels after discontinuation confirmed transient CH. Cases with incomplete early follow-ups without thyroid imaging, were known as unknown CH.ResultsOf 35067 screened neonates 373 had cord TSH 20 mU/L and were recalled (recall rate: 1.06%). 35 had CH (incidence of 1:1002 births), 25 had permanent CH (incidence of 1:1403 births), and 6 had transient CH (incidence of 1:5845 births). The type of CH remained unknown in 4 cases. Thyroid dysgenesis and dyshormonogenesis were detected in 18 (incidence of 1:1948 births) and 7 cases (incidence of 1:5010 births), respectively.ConclusionsThe high incidence of permanent CH underlines the necessity to implement a national CH screening program in Iran. -
سابقه و هدفشیوع بالای هیپوتیروییدی نوزادان در تهران و دماوند قبلا گزارش شده است ولی شدت هیپوتیروییدی مورد ارزیابی قرار نگرفته است. گزارش حاضر به این موضوع می پردازد.مواد و روش هااز اسفند 1376 تا پایان خرداد 1382، 31 نوزاد هیپوتیرویید ترم (≥32 هفته) در برنامه غربالگری هیپوتیروییدی نوزادان شناسایی و در دو گروه دایمی (n=25) و گذرا (n=6) دسته بندی شدند. گروه دایمی به دیس ژنزی (n=18) و دیس هورمونوژنزی (n=7) و گروه دیس ژنزی به دو زیر گروه اکتوپی - هیپوپلازی (n=13) و آتیروییدی (n=5) تقسیم شدند. گروه های مذکور از لحاظ مقادیر تیروکسین سرم و وجود هیپوتیروییدی شدید (T4<42.8 nmol/l) با یکدیگر مقایسه شدند.نتایجمیانگین و انحراف معیار تیروکسین سرم در گروه دایمی (38.0±42.2 nmol/l) کمتر از گذرا (p<0.01, 101.9±46.5) بود. غلظت تیروکسین سرم در دیس ژنزی (41.9±47.5 nmol/l) و دیس هورمونوژنزی مشابه (27.8±23.7 nmol/l) و در آتیروییدی (11.1±5.9 nmol/l) پایین تر از هیپوتیروییدی گذرا بود (p<0.05). و 18 (72%) هیپوتیروییدی دایمی، 1 (16.7%) هیپوتیروییدی گذرا، 8 (61.5%) اکتوپی - دیس پلازی، 5 (100%) آتیروییدی و 5 (71.4%) دست هورمونوژنزی، از هیپوتیروییدی شدید رنج می برند. نسبت شانس وقوع هیپوتیروییدی شدید در انواع دایمی 12.9 برابر گذرا بود (فاصله اطمینان (1.27-130.54: %95.
نتیجه گیری و توصیه ها: شیوع بالای هیپوتیروییدی شدید نیاز برای طراحی یک برنامه ملی غربالگری موثر در شروع زود هنگام و با دوز دارویی مناسب را مطرح می نماید.
کلید واژگان: غربالگری نوزادان، تیروکسین، هیپوتیروئیدی -
مقدمهاین گزارش به بررسی ارتباط ازدواج های فامیلی با هیپوتیروییدی دایمی می پردازد.مواد و روش هااز اسفند 1376 تا شهریور 1381، نمونه های خون بندناف خشک شده بر روی کاغذ فیلتر نوزادان زنده به دنیا آمده در تهران و دماوند و از تیر 1379 داده های مربوط به ازدواج های فامیلی والدین گردآوری و TSH?20mU/L بندناف (two-site IRMA) فراخوان شد. در 14-7 روزگی یا پس از آن، T4<6.5?g/dL، TSH>10mU/L سرم هیپوتیرویید محسوب گردید. بیماران تا تیر 1382 درمان و پیگیری شدند. دیس ژنزی با اسکن تکنیسیوم پرتکنتات و / یا اولتراسونوگرافی تیرویید و دیس هورمونوژنزی در موارد با تیرویید به جا (eutopic) با قطع درمان به مدت 4 هفته در 3-2 سالگی و مقادیر غیرطبیعی TSH و T4 سرم شناسایی شدند.یافته هااز 35067 نوزاد، 25 هیپوتیروییدی دایمی (1 در 1403 تولد)، 18 (1 در 1948 تولد) دیس ژنزی و 7 (1 در 5010 تولد) دیس هورمونوژنزی تیرویید شناسایی شد. از تیر 1382 به بعد، 21 نوزاد هیپوتیروییدی دایمی و از والدین (23227 نفر)، 6648 نفر (28.6%) ازدواج فامیلی داشتند. ازدواج بین First cousins در 3994 (17.2%) نوزاد ثبت شد(n=23195). نسبت شانس ازدواج فامیلی در هبپوتیروییدی دایمی 2.75 (فاصله اطمینان 95%: 6.47-1.17؛ P=0.02) ودر دیس ژنزی 3.74 (فاصله اطمینان 95%: 10.52-1.33؛ P=0.01) بود. نسبت شانس ازدواج بین First cousins در هیپوتیروییدی دایمی 2.96 (فاصله اطمینان 95%؛ 7.15-1.23؛ P=0.02) ودر دیس ژنزی 3.21 (فاصله اطمینان 95%: 9.02-1.14؛ P=0.03) بود.نتیجه گیریازدواج فامیلی عامل احتمالی در افزایش هیپوتیروییدی دایمی نوزادان در تهران است.
کلید واژگان: کرتینیسم، غربالگری نوزادان، هیپوتیروئیدیسم، تیروتروپین، تیروکسین، ازدواج های فامیلی، بندنافParental consanguinity: a probable cause for the high incidence of permanent neonatal hypothyroidismIntroductionTo assess the relationship between parental consanguinity and permanent congenital hypothyroidism (PCH).Materials And MethodsFrom February 1998 to August 2002, cord dried blood spot samples, viz. only live births, in eight hospitals and a rural birth center in Tehran and Damavand were collected on Whatman BFC 180 filter papers. Samples with cord TSH 20 mU/L (two-site IRMA) were recalled. Between 7-14 days of life or thereafter, congenital hypothyroidism (CH) was confirmed by serum TSH > 10 mU/L and T4 < 6.5 g/dL and L-T4 was immediately started. CH-affected newborns were followed-up until May 2003. Thyroid dysgenesis was determined using 99m technetium pertechnetate thyroid scanning and/or ultrasonography. In thyroid eutopic newborns, dyshormonogenesis was diagnosed by a 4-week discontinuation of L-T4 between 2-3 years of age followed by abnormal serum TSH and T4 values.ResultsOf 35067 specimens, 373 (1.06%) were recalled, 25 had PCH (1:1403 births), 18 had thyroid dysgenesis (1:1948 births), and 7 had thyroid dyshormonogenesis (1:5010 births). Twenty-one PCH cases were detected from July 2000 onwards and 6648 (28.6%) of 23227 neonates had parental consanguinity. The odds ratio of parental consanguinity in PCH was 2.75 (95%CI: 1.17-6.47 P=0.02) and in dysgenesis was 3.74 (95%CI: 1.33-10.52 P=0.01) and the odds ratio of first-cousin parental consanguinity in PCH was 2.96 (95%CI: 1.23-7.15 P=0.02) and in dysgenesis was 3.21 (95%CI: 1.14-9.02 P=0.03) compared to non-PCH and non-dysgenetic cases, respectively.ConclusionsParental consanguinity can be considered as the possible causative factor for the high prevalence of PCH and dysgenesis in Tehran. -
مقدمهبا گذشت 49 ماه از اجرای طرح غربالگری کم کاری مادرزادی تیروئید، این پرسش مطرح است که آیا میزان فراخوان و بروز هیپوتیروئیدی در مناطق کلان شهری و شهری روستایی متفاوت است؟ در گزارش حاضر پاسخ این پرسش ارزیابی شده است.مواد و روش هااز اسفند ماه 1376 در تهران و از تیر ماه 1379 در دماوند و تا پایان اسفند ماه 1380، غلظت TSH نمونه های خون خشک شده بندناف گرداوری شده از هفت بیمارستان شهر تهران (49 ماه) و شبکه بهداشت و درمان دماوند (21 ماه) با روش twosite IRMA اندازه گیری شد. موارد با mU/L 20 ≤ TSH بند ناف فراخوان شدند. هیپوتیروئیدی نوزادان بر اساس مقادیر مرجع برای پارامترهای TSH و T4 سرمی متناسب با سن نوزادان تشخیص داده شد. میزان فراخوان و هیپوتیروئیدی نوزادان در تهران و دماوند با آزمون های کای دو و دقیق فیشر مقایسه گردید.یافته هااز 30085 نوزاد (تهران: 28001 و دماوند: 2084) 319 نفر (تهران: 297 و دماوند: 22) دارای mU/L 20 ≤ TSH بندناف بودند. میزان فراخوان 06/1% (تهران: 06/1% و دماوند: 06/1%) بود. 32 نوزاد (تهران: 30 و دماوند: 2) هیپوتیروئید بودند. میزان بروز هیپوتیروئیدی 1 در هر 940 تولد (تهران: 1 در 933 و دماوند: 1 در 1042 تولد) به دست آمد. نسبت ازدواج های فامیلی به کل جمعیت بررسی شده به ترتیب برابر با 5119 به 18260 تولد در کل طرح (28%)، 4582 به 16178 تولد در تهران (3/28%) و 537 به 2082 تولد در دماوند (8/25%) بود. میزان فراخوان و میزان بروز هیپوتیروئیدی در تهران و دماوند تفاوت معنی داری نداشتند.نتیجه گیرییافته های اولیه طرح غربالگری کم کاری مادرزادی تیروئید نشان می دهد که میزان فراخوان در تهران و دماوند یکسان است و هیپوتیروئیدی نوزادان نیز در هر دو منطقه شیوع بالایی دارد. می توان انتظار داشت که کم کاری مادرزادی تیروئید در مناطق دیگر کشور نیز چنین شیوع بالایی داشته باشد.
کلید واژگان: غربالگری نوزادان، کرتینیسم، تیروتروپین، بند ناف، هیپوتیروئیدیسمIntroductionFollowing screening of newborns for congenital hypothyroidism (CH) in Tehran for 49 months and in Damavand for 21 months, a question was raised as to whether there are any differences between the recall rates and CH incidences in metropolitan and district populations. The present study was conducted to address the aforementioned issue.Material And MethodsFrom February 1998 to March 2002, cord blood spot samples from 8 hospitals and a rural birth center in Tehran (the capital) and Damavand (district) were collected and tested for TSH measurement using a two site IRMA method. TSH values 20 mU/L were recalled. The diagnosis of CH was confirmed using age-adjusted reference values for serum TSH and T4 levels. The frequency distribution of recalls and CH cases in Tehran and Damavand were compared using 2 and Fisher’s exact tests, respectively.ResultsOf 30085 (Tehran: 28001 and Damavand: 2084) screened neonates, 319 (Tehran: 297 and Damavand: 22) had cord TSH values 20 mU/L. The recall rate was 1. 06% (Tehran: 1. 06% and Damavand: 1. 06%). Thirtyـtwo (Tehran: 30 and Damavand: 2) neonates had CH. The CH incidence was 1 in every 940, 933, and 1042 live births in total, Tehran, and Damavand populations, respectively. A total of 5119 out of 18260 (28%) neonates had parental consanguinity. This was 4582 out of 16178 (28. 3%) in Tehran and 537 out of 2082 (25. 8%) in Damavand. The recall rates and CH incidences were not significantly different in Tehran and Damavand.ConclusionPreliminary findings of CH screening program showed that recall and CH occurrence do not have significantly different distributions in Tehran and Damavand and CH was prevalent in both regions. It could be concluded that CH might be prevalent in other parts of the country. -
مقدمهفراخوان نوزادان با آزمون های اولیه غیرطبیعی در غربالگری کم کاری مادرزادی تیروئید، اولین گام در شناسایی و درمان نوزادان هیپوتیروئید است. با توجه به اهمیت میزان فراخوان در ارزیابی هزینه سود و قابل اجرا بودن برنامه غربالگری کم کاری مادرزادی تیروئید، پیش بینی میزان فراخوان می تواند نقش بسزایی در بهینه سازی تخصیص نیروها و جلوگیری از اتلاف آن ایفا نماید. این مقاله شامل بررسی روند سری زمانی میزان فراخوان نوزادان در طرح غربالگری کم کاری مادرزادی تیروئید است.مواد و روش هااز فروردین 1377 تا اسفند 1380 (48 ماه) نمونه های خون بندناف از 8 بیمارستان و یک مرکز تسهیلات زایمانی در تهران و شبکه بهداشتی درمانی دماوند بر روی کاغذ فیلتر (Whatman BFC 180) گرداوری گردید. مقادیر TSH با روش two-site IRMA اندازه گیری و موارد با mU/L 20 ≤ TSH فراخوان شدند. میزان فراخوان ماهانه (نسبت تعداد موارد با mU/L 20 ≤ TSH به تعداد کل تولدهای زنده هر ماه) برای 48 ماه متوالی ثبت گردید. به منظور برازش یک مدل خطی برای پیدا کردن روند میزان فراخوان، مدل های خطی (ARIMA) Box-Jenkins مورد ارزیابی قرار گرفتند و در انتها مدل اتورگرسیو (Autoregressive) جهت پیش بینی انتخاب گردید.یافته هااز 29908 نمونه بندناف، 314 نوزاد دارای mU/L 20 ≤ TSH (05/1%) فراخوان شدند که از بین آنها 32 نوزاد، یعنی 10% فراخوان شده ها، هیپوتیروئید بودند (1 مورد در هر 935 تولد). داده های سری زمانی مورد بررسی، شرط نرمالیتی (716/0 = p) و ایستایی را دارا بودند. برازش حالت خاصی از مدل (3)AR نشان داد که می توان میزان فراخوان هر ماه (Zt) را با استفاده از میزان فراخوان سه ماه قبل از آن (3-Zt) پیش بینی نمود. مدل خودبازگشت (اتورگرسیو) برای این پیش بینی به صورت et 3-Zt 45/0 67/0 ≤ Zt به دست آمد که پارامترهای آن معنی دار بودند (003/0>p).نتیجه گیریپیش بینی میزان فراخوان نوزادان از مدل اتورگرسیو تبعیت می نماید.
کلید واژگان: غربالگری نوزادان، تیروتروپین، هیپوتیروئیدیسم، کرتینیسم، سری های زمانی، مدل های آماریIntroductionThe recall of neonates with primary abnormal tests has almost always been considered the first step in the detection of congenital hypothyroidism (CH) in the CH screening programs. Considering recall rate as one of the indicators of cost-benefit and operational feasibility assessment of a program, forecasting of recall rate(s) could be beneficial to an optimized allocation of funds and resources. The trend of time-series of neonatal monthly recall rates was assessed in this report.MethodsFrom March 1998 to March 2002 (48 months), cord blood spot samples from 8 hospitals and a rural birth center in Tehran and Damavand District were collected on filter papers (Whatman BFC 180). TSH values were measured in the Endocrine Research Center laboratory using a two-site IRMA method. Primary TSH levels 20 mU/L were considered abnormal and recalled for serum confirmatory tests. Monthly recall rate (total number of primary TSH levels 20 mU/L to total live births per month 100) was recorded for 48 consecutive months. Monthly recall rates were analyzed using linear models of Box and Jenkins (ARIMA). The autoregressive model was fitted to forecast the next recall rates with a 95% confidence interval.ResultsOut of 29908 cord blood spot samples, 314 showed TSH levels 20 mU/L (total recall rate of 1.05%) of whom 32 had CH (1: 935 live births). Total data showed normal distribution and were stationary. Fitting of particular type of AR(3) model showed that monthly recall rate is predictable according to the recall rate obtained three months ago. Therefore, the autoregressive model of zt = 0.67 + 0.45 zt-3 + et, with significant parameters (p 0.003), was obtained to forecast the next recall rates, ultimately.ConclusionForecasting of monthly recall rates is possible using the autoregressive model. -
مقدمهآگاهی از توزیع میزان فراخوان و هیپوتیروئیدی نوزادان در فصول مختلف می تواند در بررسی علل آنها و همچنین بهینه سازی تخصیص منابع در طول اجرای طرح غربالگری کم کاری مادرزادی تیروئید موثر باشد. در این مقاله درباره توزیع میزان فراخوان و هیپوتیروئیدی نوزادان در فصول مختلف اجرای طرح غربالگری کم کاری مادرزادی تیروئید بحث می شود.مواد و روش هااز فروردین 1377 تا اسفند 1380 (48 ماه) نمونه های خون بندناف از 8 بیمارستان و یک مرکز تسهیلات زایمانی در تهران و شبکه بهداشتی درمانی دماوند بر روی کاغذ فیلتر (Whatman BFC 180) گرداوری گردید. مقادیر TSH با روش two-site IRMA اندازه گیری و موارد با mU/L 20 ≤ TSH بندناف فراخوان شدند. تشخیص هیپوتیروئیدی بر اساس مقادیر سرمی TSH و T4 و با استفاده از جدول های مرجع برای مقادیر پارامترهای مذکور بر حسب سن نوزادان گذاشته شد. نسبت شانس (Odds ratio) و فاصله اطمینان 95% برای وقوع موارد با mU/L 20TSH ≥ بندناف و هیپوتیروئیدی نوزادان در فصول مختلف بررسی شد. همچنین، اثر استفاده از مواد ضدعفونی یددار در آماده سازی مادران قبل از زایمان بر وقوع موارد با mU/L 20 ≤ TSH بندناف ارزیابی شد.یافته هاتعداد 29908 نمونه خون بندناف گرداوری شد که 314 نمونه دارای mU/L 20 ≤ TSH بودند (میزان فراخوان 5/10 در هزار). میزان فراخوان در فصل زمستان و سایر فصول به ترتیب 1/13 و 5/9 در هزار تولد زنده بود. نسبت شانس وقوع موارد mU/L 20TSH ≥ در فصل زمستان نسبت به سایر فصول 39/1 (فاصله اطمینان 95% بین 76/1-10/1) بود (01/0>p). تاثیر مواد ضدعفونی یددار در افزایش موارد با mU/L 20 ≤ TSH بندناف در زمستان نسبت به فصول دیگر معنی دار نبود. شانزده نوزاد (1 در 502 تولد) با هیپوتیروئیدی مادرزادی در فصل زمستان و پانزده نوزاد (1 در 1458 تولد) در سایر فصول به دنیا آمدند. نسبت شانس وقوع هیپوتیروئیدی در زمستان 91/2 برابر سایر فصول (فاصله اطمینان 95%: 89/5-44/1) بود (01/0>p).
نتیجه گیریوقوع موارد فراخوان و هیپوتیروئیدی نوزادان در فصل زمستان بیش از سایر فصول استکلید واژگان: تیروتروپین، بندناف، هیپوتیروئیدی، تغییرات فصلی، نوزادIntroductionAwareness of the distribution of recall rate and CH incidence in different seasons could provide a better understanding of their etiologies and appropriate allocation of resources in a CH screening program. This report illustrates the distribution of recall rate and CH incidence in different seasons during the program of screening for CH in Tehran and Damavand.Material And MethodsFrom March 1998 to March 2002 (48 months), cord blood spot samples from 8 hospitals and a rural birth center in Tehran and Damavand were collected on filter papers. TSH values were measured using a two-site IRMA method. Cord TSH levels 20 mU/L were considered abnormal and recalled for serum confirmatory tests. CH was diagnosed by abnormal serum TSH and T4 levels using age adjusted reference values for the age. The odds ratios and 95% confidence intervals (CI) for the occurrence of cord TSH levels 20 mU/L and CH in winter and other seasons were assessed. Also, the effect of using iodine-containing antiseptics for the maternal preparation prior to delivery was assessed.ResultsOut of 29908 cord blood samples, 314 had TSH levels of 20 mU/L (recall rate: 10.5‰). The recall rate was 13.1‰ and 9.5‰ of live births in winter and other seasons, respectively. The odds ratio of occurrence of cord TSH 20 mU/L in winter to other seasons was 1.39 with a 95% CI of 1.10-1.76 (P<0.01). The effect of iodine-containing antiseptics on the increased recall rate in winter as compared to other seasons was not significant. Sixteen (1: 502 live births) and 15 (1: 1458 live births) CH neonates were born in winter and other seasons, respectively (odds ratio: 2.91 95% CI: 1.44-5.89 [p<0.01]).ConclusionThe recall rate and CH occurrence are higher in winter than in other seasons. -
مقدمهتولید کیت اندازه گیری TSH بر روی نمونه های خون خشک شده بر کاغذ فیلتر (کیت TSH نوزادان) در داخل کشور از گام های اولیه و اساسی در ملی نمودن طرح غربالگری کم کاری مادرزادی تیروئید محسوب می گردد. هدف این مقاله بررسی کیفیت اولین کیت تولید شده در جمهوری اسلامی ایران است.مواد و روش هااز اسفند 1376 تا خرداد 1380 (40 ماه) نمونه های خون خشک شده بر کاغذ فیلتر از 8 بیمارستان و یک مرکز تسهیلات زایمانی در تهران و دماوند جهت اندازه گیری TSH به مرکز تحقیقات غدد ارسال شد. مقادیر TSH با روش two-site IRMA با استفاده از کیت های تهیه شده بر اساس دستورالعمل شرکت NETRIA در سازمان انرژی اتمی ایران اندازه گیری شد. اعتبار شامل دقت (آزمون های درون و برون سنجش)، صحت (آزمون بازیابی)، حساسیت و ویژگی روش مورد ارزیابی قرارگرفت. همچنین، اختلاف مقادیر TSH 41 نمونه بندناف (نمونه گیری تصادفی) با استفاده از دو کیت حاضر و کیت DRG (ELISA) مقایسه و همبستگی بین مقادیر به دست آمده محاسبه شد.یافته هادر طول اجرای طرح غربالگری هیپوتیروئیدی نوزادان، مقادیر TSH 20107 نمونه خون خشک شده بندناف اندازه گیری شد. سه نوزاد هیپوتیروئید دارای TSH بندناف مرزی (بین mIU/L 35-23) بودند. بر اساس 2SD از میانگین 10 تکرار استاندارد صفر، حساسیت روش mIU/L 1 محاسبه گردید. ضریب تغییرات (CV%) برای غلظت های mIU/L 3، 23، 45 و 82 به ترتیب برابر 7/10، 7/8، 4/9 و 6/9 (درون سنجش) و 2/12، 1/9، 2/10 و 1/11 (برون سنجش) به دست آمد. در آزمون بازیابی نسبت غلظت های تیروتروپین اندازه گیری شده (mIU/L 13، 36 و 69) به غلظت های مورد انتظار (mIU/L 12، 32 و 63) به ترتیب عبارت از 108، 112 و 109% بود. ویژگی روش برای TSH، LH، hCG، FSH، PRL و GH به ترتیب 100، 005/0>، 005/0>، 003/0>، 01/0> و 02/0> درصد بود. قدر مطلق اختلاف مقادیر TSH به دست آمده از دو کیت حاضر و DRG در 95% موارد کمتر از mIU/L 5/1 بود و همبستگی به دست آمده معنی دار بود (96/0= r و 001/0p<).نتیجه گیریعملکرد کیت مذکور به منظور شناسایی هیپوتیروئیدی نوزادان در غربالگری کم کاری مادرزادی تیروئید به ویژه در غلظت های پایین بندناف بر اساس یافته های طرح غربالگری و همچنین داده های روش شناسی ارایه شده قابل قبول است.
کلید واژگان: تیروتروپین، بندناف، غربالگری نوزادان، کیت تشخیصی، IRMAIntroductionThe production of neonatal TSH kits for the measurement of the analyte on filter papers has been considered a necessity for national screening program of congenital hypothyroidism (CH) in the I. R. Iran. This report aims at evaluating the afore mentioned kit, which has been produced for the first time in the I. R. Iran and used by Endocrine Research Center in the screening program for CH.Material And MethodsFrom February 1998 to June 2001, cord dried blood spot (DBS) samples applied onto filter papers were sent to Endocrine Research Center laboratory from 8 hospitals in Tehran and Damavand for TSH measurement using a two-site IRMA kit produced by Atomic Energy Organization of Iran according to the NETRIA company instructions. Validity of the method including precision (intra- and inter-assay tests), accuracy (recovery tests), sensitivity, and specificity were assessed. Also, absolute values in difference of TSH values of 41 randomly selected cord DBS samples measured by both the present and DRG (ELISA) neonatal TSH kits were calculated and their correlation was assessed using Pearson’s correlation coefficient. For statistical analyses, the SPSS version 9.05 software was employed.ResultsCord DBS TSH levels of 20107 samples were measured. Three CH cases with borderline cord TSH values (23-35 mIU/L) were detected. The sensitivity of the method was 1 mIU/L. The coefficients of variation (%) were 10.7, 8.7, 9.4, and 9.6 (intra-assay) and 12.2, 9.1, 10.2, and 11.1 (inter-assay) for TSH values of 3, 23, 45, and 82 mIU/L. Recovery tests showed a recovery of 108, 112, and 109% for the proportion of the measured (13, 36, 69 mIU/L) to the expected (12, 32, 63 mIU/L) TSH concentrations. Specificities of the method for TSH, LH, hCG, FSH, PRL, and GH were 100, <0.005, <0.005, <0.003, <0.01, and <0.02%, respectively. The differences of corresponding TSH values as measured by both kits were less than 1.5 mIU/L in 95% of comparisons. There was a significant correlation between TSH levels measured by both kits (r = 0.96, p < 0.001).ConclusionThe quality of TSH kits was considered acceptable for the detection of CH, especially in mildly abnormal cord DBS values, according to the findings of the screening program for CH and of the methodologic evaluation. -
غربالگری کم کاری مادرزادی تیروئید: مقایسه نتایج قبل و پس از اصلاح کمبود یدبرنامه غربالگری کم کاری مادرزادی تیرویید که از سال 1366 آغاز شده بود، به علت شیوع زیاد هیپرتیروتروپینمی در نوزادان که منجر به فراخوانی تعداد زیادی میشد، متوقف گردید. از آنجا که بررسی های سالهای اخیر نشان داده است که بیش از 95% خانوارها از نمک یددار استفاده میکنند و میانه ید ادرار دانش آموزان کشور نشان دهنده اصلاح کمبود ید در سراسر کشور میباشد، این مطالعه جهت مقایسه نتایج غربالگری سالهای اخیر با قبل از یدرسانی انجام گردید.در سالهای 78-77 غلظت TSH قطره خون بند ناف (n=2936) بر روی کاغذ فیلتر با روش IRMA اندازه گیری شد. موارد با TSH≥20mU/L فراخوان شدند و آزمونهای عملکرد تیرویید (T3،RT3U،T4،TSH) بر سرم خون وریدی انجام گشت. بر اساس غلظت TSH نتایج به سه گروه صفر تا 9/9، 10 تا 9/19 و 20 و بیشتر از 20mU/L تقسیم و با نتایج سالهای 68-1366 (n=1724) مقایسه گردید. درصد TSH صفر تا 9/9 mU/L قبل از یدرسانی 0/81 و پس از آن 9/83 بود. قبل از یدرسانی 0/14% و پس از آن 5/14% نوزادان دارای TSH بین 10 تا 9/19 mU/L بودند. تفاوت عمده در غلظت TSH≥20mU/L بود که بترتیب 5% و1.6% (P<0.001) قبل و پس از یدرسانی بود. از TSH 1.6% بالای 20، 0.8% بین 1/25 تا 50، 3/0%، بین 1/35 تا 50 و تنها 1/0% کل نوزادان TSH بالاتر از 50mU/L داشتند. نتایج بررسی نشان میدهد که با توجه به رفع کمبود ید، برنامه غربالگری کم کاری مادرزادی تیرویید مقرون به صرفه خواهد بود. زیرا در صورتی که فراخوانی ازTSH≥35mU/L انجام شود، فقط در 3/0% نوزادان به فراخوانی و انجام آزمونهای عملکرد تیرویید در خون وریدی نیاز است.
کلید واژگان: کم کاری مادرزادی تیروئید، هیپوتیروئیدیسم، غربالگری، کمبود یدScreening for congenital hypothyroidism: before and after iodine supplementation in IranScreening program for congenital hypothyroidism (CH) started in 1987 and had to be discontinued due to high prevalence rate of hyperthyrotropinemia in infants and subsequent increased recall rate. Recent surveys denote that more than 95% of Iranian households consume iodized salt, and nationwide measurement of urinary iodine concentration in schoolchildren showed absence of iodine deficiency. The present study compares CH screening results before and after iodine supplementation. In 1987-89, serum TSH concentration was measured in 1724 cord blood specimens and in 1998-99, TSH (IRMA) was measured in cord blood filter paper specimens of 2936 newborns. Those with TSH≥20mU/L were recalled and thyroid function tests were performed, using venous blood. Newborns were calssified into 3 groups according to TSH concentrations: 0-9.9, 10-19.9, and ≥ 20mU/L. In 1987-89, 81% and 14% and in 1998-99, 83.9% and 14.5% of the newborns had TSH values between 0-9.9 and 10-19.9 mU/L, respectively (p=NS). Corresponding values for TSH≥20mU/L were 5% and 1.6%, respectively (P<0.001). In 1997-98, 0.8%, 0.3% and 0.1% of all newborns had TSH values between 25.1-50, 35.1-50, and >50mU/L, respectively. Iodine sufficiency in I.R. Iran has caused significant decrease in neonatal hyperthyrotropinemia and recall rate of screening program for CH. Keywords:
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.