ابوالفضل قاضی

تئاتر قدسی، مفهومی برگرفته از مطالعه ادیان و مذاهب، که توسط پیتر بروک عنوان شده است، دارای ابهاماتی است که مخاطبش را در یافتن ویژگی ها و تعریفی مشخص از آن، سردرگم می کند؛ از جمله آن که تئاتر قدسی چیست؟ ویژگی های آن کدام است؟ کیفیت ناپیدای نمایانده شده چیست و ظهور عنصر ناپیدا چگونه مسیر می شود؟ از آن جایی که فرهنگ عقلایی غرب علاقه کمتری نسبت به واکاوی مفاهیم شهودی مقاله بروک نشان داده اند، می توان ادعا کرد فرهنگ و حکمت شهودی شرق، مرجع مناسبی برای این بررسی باشد. از طرفی نظرات آنتونن آرتو که متاثر از فرهنگ شرقی است نیز می-تواند چنین نقشی را ایفا کند. این مقاله که به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است، با مطالعه امر قدسی، حکمت شرقی و تئاتر موردنظر آنتونن آرتو، کیفیت های مشترک میان آن ها و تئاتر قدسی را مشخص و استخراج کرده است تا به جواب سوالات مطرح شده برسد. تئاتر قدسی تئاتری است انسانی، بیان کننده حقایق ناپیدای انسان که با زبانی کامل، تماشاگر را به خودحقیقی اش نزدیک می کند و وظیفه آن نمایاندن امر ناپیدا(امر قدسی)ست که می تواند از دو راه صورت گیرد: 1- حذف حواس پنج گانه و جایگزین کردن قوای ذهنی مخاطب هم چون تصور، تجسم، تداعی و تخیل 2- آشنایی زادیی از امور آشنا.