احسان نعمت اللهی
-
پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تاثیر توسعه کشاورزی بر شدت بیابان زایی در دشت درگز واقع در شمال استان خراسان رضوی انجام شد. مقدار کمی خطر بیابان زایی حاصل از توسعه کشاورزی از پایش زمانی-مکانی معیارهای مهمی که به طور عمده به دلیل فعالیت های انسانی است مانند؛ معیار آب زیرزمینی، آبیاری و زهکشی، کشاورزی، خاک، توسعه صنعتی - شهری و همچنین معیار اجتماعی-اقتصادی طی دوره زمانی 20 ساله (1395- 1375) با بهره گیری از مدل IMDPA برآورد شد. نتایج نشان داد که دشت درگز از نظر خطر بیابان زایی در دو طبقه متوسط و شدید به ترتیب با درصد فراوانی 22٪ و 78٪ قرار دارد. به طوری که معیار آبیاری و زهکشی مهم ترین عامل انسانی موثر بر افزایش شدت بیابان زایی منطقه است. سپس معیار خاک، توسعه و فعالیت های کشاورزی، توسعه شهری-صنعتی، معیار اجتماعی-اقتصادی و در آخر تغییرات کمی و کیفی آب زیرزمینی به ترتیب بیشترین نقش موثر را بر افزایش شدت خطر بیابانی زایی اراضی کشاورزی دشت درگز داشته اند. افزایش تدریجی شوری خاک در بخش های شرقی و شمال شرقی منطقه به دلیل آبیاری با آب شور و تبدیل کاربری اراضی مرتعی و جنگلی به اراضی کشاورزی و مسکونی با مساحتی بیش از 7000 هکتار در طی 10 سال گذشته از عوامل مهم شدت بیابان زایی در منطقه مورد مطالعه بوده است. بنابراین، برای جلوگیری از گسترش بیابان زایی، مدیریت پایدار اراضی و جلوگیری از تبدیل کاربری اراضی طبیعی به کشاورزی، مسکونی و صنعتی پیشنهاد می شود.
کلید واژگان: راندمان آبیاری, تخریب سرزمین, شوری خاک, تغییر کاربری اراضی, توسعه کشاورزیDesert Management, Volume:7 Issue: 13, 2019, PP 149 -170The purpose of this study was to assess the effects of agricultural development on increasing the intensity of desertification in Dargaz plain in northern Khorasan Razavi province. The intensity of desertification caused by agricultural development, using important criteria that is mainly related to human activities, such as groundwater, irrigation and drainage, agriculture, soil, industrial-urban development, and socio-economic criteria, in 20 years period from 1996 to 2016, were estimated using IMDPA model. Desertification intensity of Dargaz plain was classified into moderate and severe classes with frequency of 22% and 78%, respectively. Therfore, the irrigation and drainage criterion were the most important human factor in increasing of desertification intensity in this region. Then, soil criteria, agricultural development, urban-industrial development, socio-economic factors, and finally, quantitative and qualitative degradation of groundwater, respectively, had the most effective role in increasing the intensity of desertification in the agricultural land of Dargaz plain. Results showed that the increase of salinity in the eastern and northeastern parts of the region due to irrigation with salt water and the conversion of range and forest into agricultural and residential with an area of more than 7000 hectares over the past 10 years were the most important factors of increasing the intensity of desertification in this region. Therefore, to prevent extending of desertification, sustainable land management and preventing of land use change were suggested.
Keywords: Irrigation Efficiency, land degradation, Soil Salinity, Land use change, Agricultural Development -
تحلیل جامعه شناختی احساسات (مطالعه ای موردی، پیرامون سروده هایی از فیروزه برازجانی)
-
پیش درآمدی بر تحلیل و نقد تحصصی شعر امروز ایران / مباحثی پیرامون نگاه به شعر امروز/ بخش اول
-
به منظور بررسی تحمل ارقام مختلف آفتابگردان (Helianthus annuus L.) نسبت به تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار و در محیط کشت گلدان طراحی شد. ارقام یوروفلور و هایسون 33 آفتابگردان به عنوان فاکتور اصلی و سطوح مختلف تنش خشکی (شاهد، 3/0-، 6/0- و9/0- مگاپاسکال) و محلول پاشی توسط سالیسیلیک اسید (صفر و 100 میکرومولار) به عنوان فاکتور فرعی انتخاب گردیدند. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از این است که با افزایش سطوح تنش خشکی، کاهش معنی داری در جذب عناصر غذایی ماکرو و همچنین رنگدانه های فتوسنتزی به وجود آمد. بیشترین میزان کاهش در صفات مذکور، در سطح 9/0- مگاپاسکال بود. با استناد به نتایج این پژوهش، رقم هایسون 33 در مقایسه با یورفلور، به دلیل توانایی بالاتر در جذب عناصر غذایی و همچنین محتوای بیش تر رنگدانه های فتوسنتزی برگ، به عنوان رقم مقاوم تر آفتابگردان نسبت به شرایط تنش خشکی در مقایسه با رقم یوروفلور شناخته شد. محلول پاشی سالیسیلیک اسید با غلظت 100 میکرومولار نیز از طریق افزایش معنی دار جذب عناصر غذایی ماکرو و رنگدانه های فتوسنتزی، سبب کاهش خسارت ناشی از تنش خشکی در هر دو رقم آفتابگردان گردید.
کلید واژگان: آفتابگردان, تنش خشکی, سالیسیلیک اسید, عناصر غذایی, رنگدانه های فتوسنتزیTo study the drought tolerance of different cultivars of sunflower (Helianthus annuus L.), an experiment was conducted in factorial experiment based on a completely randomized design with three replications. Two sunflower cultivars named Euroflour and Hysun 33 were used as the main factor and different levels of drought stress (FC, - 0.3, - 0.6 and - 0.9 MPa) and foliar application of salicylic acid (0 as control and 100 μM) as the sub factors. Results indicate that by increasing drought level, leaves macronutrients and photosynthesis pigments in both cultivars increased significantly. Maximum rate of decreasing in above parameters observed in –0.9 MPa level. Results show that Hysun33 cultivar is more drought resistance than Euoroflour. Foliar application of salicylic acid in 100 μM concentration has also significantly increased all parameters of both sunflower cultivars under drought stress.Keywords: Sunflower, Drought stress, Salicylic acid, Macronutrients, Photosynthetic pigments
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.