احمد خالق نژادطبری
-
زمینه و هدف
ناهنجاری های مادرزادی از علل عمده مرگ و میر و ناتوانی در کودکان، نوزادان و شیرخواران در غالب کشورهای جهان هستند؛ درحالی که با اقدامات به موقع می توان از بخش قابل توجهی از این اختلالات پیشگیری نمود. هدف از این مطالعه توصیف ویژگی های اپیدمیولوژیکی ناهنجاری های مادرزادی در ایران می باشد.
مواد و روش هابررسی مقطعی حاضر بر روی متولدین سال 1395 در سطح ملی در ایران انجام گرفت. برای برآورد شیوع ناهنجاری ها شش منطقه جغرافیایی شامل تهران (پایتخت)، آذربایجان شرقی (شمال غرب)، اصفهان (مرکز)، خوزستان (جنوب غرب)، سیستان و بلوچستان (جنوب شرق) و فارس (جنوب ایران) وارد بررسی شدند. تشخیص و طبقه بندی ناهنجاری ها بر اساس سیستم طبقه بندی بین المللی بیماری ها ویرایش دهم انجام شد. نحوه و مدت پیگیری نوزادان و چگونگی ثبت این اطلاعات در سیستم ثبت اطلاعات بیمارستانی، طی جلساتی توسط تیم اجرایی تحقیق به متخصصین نوزادان و کودکان، ماماها، پرستارها، کارشناسان ثبت و طبقه بندی بیماری ها آموزش داده شد.
یافته هاشیوع ناهنجاری های مادرزادی در استان تهران 2/163، آذربایجان شرقی 4/356، اصفهان 0/326، خوزستان 3/94، سیستان و بلوچستان 1/264 و فارس 0/376 در هر 10000 تولد برآورد شد. وقوع کلی نقایص مادرزادی در دستگاه تناسلی، اندام ها و قلب به ترتیب دارای رتبه های اول تا سوم شناسایی شدند. هیدروسل، عدم نزول بیضه و پا چنبری نیز به ترتیب دارای بیشترین فراوانی ناهنجاری های مادرزادی جزئی در کشور بودند.
نتیجه گیریناهنجاری های مادرزادی در ایران از شیوع قابل ملاحظه ای برخوردار هستند و در حال حاضر سالانه بیش از یکصد هزار مورد از ناهنجاری های مادرزادی به جمعیت عمومی کشور اضافه می شوند. با توجه به قابل پیشگیری بودن بیش از هفتاد درصد از نقص های تولد، تدوین و راه اندازی شیوه های نوین غربالگری در قبل، حین و بعد از تولد در کشور ما ضروری به نظر می رسد.
کلید واژگان: ناهنجاری های مادرزادی، نقایص تولد، شیوع، ایرانIntroduction & ObjectiveCongenital abnormalities are of the main causes of death and disability in children, infants and neonates in most countries in the world where a remarkable part of these disorders can be prevented with timely measures. The aim of this study was to provide the epidemiological characteristics of congenital anomalies in Iran.
Materials & MethodsThis cross sectional investigation was conducted on neonates of the birth year of 2016 in six major geographical regions in Iran including Tehran (capital), East Azerbaijan (northwest), Isfahan (center), Khuzestan (southwest), Sistan and Baluchistan (southeast) and Fars (south) Iran. Congenital defects were classified according to the coding system of the International Classification of Diseases (ICD_10). The sources of ascertainment of congenital defects were records of the cases diagnosed with birth defects, and hospital discharge forms. Fully trained and supervised data officers including midwives, nurses and medical coders were assigned to collect and management of the data for this investigation.
ResultsThe prevalence of congenital anomalies in Tehran was estimated at 163.2, East Azerbaijan 356.4, Isfahan 326.0, Khuzestan 94.3, Sistan and Baluchistan 264.1, and Fars 376.0 per 10,000 births. The prevalence of major defect groups of genital organs, limb anomalies and heart defects were ranked the first, second and third, respectively, in the country. Hydrocele, undescended testicle and club-foot were the most common anomalies diagnosed in the organs in the study regions.
ConclusionsCongenital anomalies are considerably prevalent in Iran, and it is estimated more than 100.000 cases of birth defects occur annually in the country. It seems, therefore, necessary to develop and implement new methods of screening procedures before, during and after birth to avoid occurring congenital anomalies in the country.
Keywords: Congenital Anomalies, Birth Defects, Prevalence, Iran -
مقدمه
بسیاری از بیماران مبتلا به کولیت اولسرو،کنترل بیماری از طریق روش های طبی امکانپذیر است،اما در برخی موارد،انجام جراحی اندیکاسیون میابد.تاکنون،مطالعه ای جامع در خصوص پیامدهای ناشی از جراحی در کودکان مبتلا به کولیت اولسرو،در ایران منتشر نشده است و مطالعه حاضر،با همین هدف انجام شد.
روش کارکلیه کودکان مبتلا به بیماری کولیت اولسرو،با اندیکاسیون جراحی بستری در بیمارستان مفید طی ده سال،وارد مطالعه شدند.اطلاعات مربوط به ویژگیهای دموگرافیک،اندیکاسیونهای جراحی،طول مدت درمان طبی،نوع پروسیجر جراحی،عوارض ناشی از جراحی،مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج21 بیمار که در طی این سال ها،تحت جراحی قرار گرفتند،وارد مطالعه شدند.میانگین سنی بیماران برابر65.5 ± 12.11 سال بود.9.42%مذکر بودند.از لحاظ اندیکاسیونهای جراحی،آنمی در 100%،خونریزی روده ای 3.33%،FTT در 3.14%،دفع مکرر در5.9% و دردهای شدید کولیکی شکم3.14% تعیین شد.از لحاظ عوارض زودرس جراحی،پرفوراسیون روده در 8./4%،پریتونیت در 8.4%،عفونت زخم8.23%،آبسه های لگنی3.14%،ترومبوز ورید عمقی8.4%،انسداد روده5.9%،پاوچیت5.9%و فیشر آنال8.4%گزارش شد.موارد نیاز به لاپاروتومی مجدد برای بهبود عوارض جراحی اولیه8.23%ثبت شد.میانگین مدت پیگیری بیماران از لحاظ پیامدهای جراحی برابر24.4 ± 79.6سال بود.در طی این مدت، بهبودی وضعیت عملکردی گوارشی در100% بیماران گزارش شد.عوارض بلند مدت جراحی،8.23%با عارضه تاخیری فیستول مواجه شدند.بی اختیاری مدفوعی،8.4% گزارش شد.بقای عاری از عوارض بلند مدت جراحی طی5 و10سال بعد از جراحی به ترتیب برابر3.92% و4.56%برآورد گردید.
نتیجه گیریدرمان جراحی در کودکان مبتلا به کولیت اولسرو کاندید جراحی،با پیامد مطلوب و عوارض کوتاه و بلند مدت قابل اصلاح همراه است.
کلید واژگان: ببماری التهابی روده، کودکان، کولیت اولسروIntroductionIn many patients with ulcerative colitis,control of the disease is possible through medical methods, but in some cases,surgery is indicated.So far,no comprehensive study on the consequences of surgery in children with ulcerative colitis has been published in Iran. present study was conducted for the same purpose.
MethodsAll children with ulcerative colitis admitted in Mofid Children Hospital with indication for surgery for ten years were included in the study.Information on demographic characteristics,surgical indications, duration of medical treatment,type of surgical procedure,complications of surgery, were evaluated.
Results21patients who underwent surgery during these years were included in the study. The mean age of patients was 11.12 ± 5.65 years. 42.9% were male. In terms of surgical indications, anemia in 100%, Intestinal bleeding in 33.3%, FTT in 14.3%, recurrent defecation in 9.5% and severe colic abdominal pain in14.3%.In terms of early surgical complications,intestinal perforation in4.8%, peritonitis 4.8%,wound infection23.8%, pelvic abscesses14.3%, deep vein thrombosis4.8%,intestinal obstruction9.5%, Pouchitis 9.5% and anal fissure 4.8% were reported.23.8% of patients underwent redo laparotomy for improvement surgical complications.The mean follow-up period of patients in terms of surgical outcomes was 6.79 ± 4.24years. During this period, improvement in gastrointestinal function was reported in 100% of patients. Long-term complications of surgery include , delayed fistulas were reported in 23.8% of cases. Fecal incontinence was reported at 4.8%. Long-term complication-free survival at 5 and 10 years after surgery was estimated to be 92.3% and 56.4%, respectively.
ConclusionSurgical treatment in children with ulcerative colitis,candidate for surgery,accompanies with favorable outcomes and correctable short and long-term complications.
Keywords: Inflammatory bowel disease, children, Ulcerative colitis -
مقدمه و اهداف
ناهنجاری های مادرزادی به عنوان نقایص تولد و انحرافات آشکار مادرزادی شناخته می شوند. در سراسر جهان حدود
7-3 درصد از نوزادان با این ناهنجاری ها به دنیا می آیند. هدف از انجام این مطالعه تعیین بروز ناهنجاری مادرزادی و عوامل مرتبط با آن در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی در شهر اصفهان در سال 1395 است.روش کاراین مطالعه از نوع مقطعی بوده و گروه مطالعه شامل نوزادان متولد شده در سال 1395 بودند. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آزمون های مربع کای، من ویتنی و رگرسیون لجستیک چندگانه تجزیه و تحلیل شدند.
یافته هااز مجموع 5455 پرونده، 121 نوزاد مبتلا به ناهنجاری مادرزادی عمده شناسایی شد. میزان بروز ناهنجاری عمده مادرزادی 2/2 درصد نوزادان زنده متولد شده برآورد شد. بین گروه خونی مادر، نسبت خویشاوندی، جنس و قد نوزاد با ناهنجاری مادرزادی در نوزادان رابطه آماری معنی دار مشاهده شد (05/0 <p). 7/26 درصد از کل ناهنجاری ها مربوط به اندام ها و کم ترین ناهنجاری مربوط به ناهنجاری های ژنتیک، دستگاه گوارش، مقعد و ستون فقرات با شیوع 0.7 درصد در هرکدام بود.
نتیجه گیریتوجه بیش تر به مشاوره ژنتیک پیش از ازدواج برای جوانان به منظور شناخت عامل نسبت خویشاوندی به عنوان فاکتور خطر در بروز ناهنجاری ژنتیکی و هم چنین آموزش زنان باردار در زمینه دریافت به موقع ریزمغذی ها نقش مهمی برای کنترل ناهنجاری ایفا می نماید.
کلید واژگان: بروز، ناهنجاری مادرزادی، عوامل خطر، نوزاد، اصفهانBackground and ObjectivesCongenital anomalies are also known as birth defects and congenital disorders. Congenital anomalies occur in about 3-7% of the newborn babies worldwide. The purpose of this study was to determine the incidence of congenital anomalies and their determinants in hospitals affiliated with Isfahan University of Medical Sciences in 1395.
MethodsThis cross-sectional study was conducted in all infants born in 1395. The data were analyzed with the SPSS software version 20 using Binary logistic regression.
ResultsOf 5455 births in Isfahan hospitals, 121 neonates were diagnosed with major congenital anomalies. The total incidence of major congenital anomalies was 2.2 per 100 births. The results showed a statistically significant relationship between maternal blood group, consanguinity, sex and height of infant with congenital anomalies in newborns (P <0.05). Moreover, 26.7% of all abnormalities were related to limbs and the lowest percentage was related to genetic abnormalities, digestive system, anus, and spine with an incidence of 0.7% for each.
ConclusionMore attention should be paid to premarital genetic counseling in order to identify the consanguinity factor as a risk factor for genetic abnormalities. Moreover, pregnant women should be educated about the timely intake of micronutrients to control abnormalities.
Keywords: Incidence, Congenital abnormalities, Risk factors, Newborn, Isfahan -
زمینه و هدفتاسیس یک رشته در دانشگاه اگر مبتنی بر نیازهای حال و آینده جامعه نباشد ، نه تنها باری را از مشکلات انبوه جامعه بر نمی دارد ، بلکه موجب اتلاف هزینه ها وسرمایه های ملی ، وابستگی ، رواج مدرک گرایی ، رواج سودجویی های اقتصادی ، رواج خطاهای تخصصی ، افزایش بیکاران تحصیل کرده در جامعه ، به هدر رفتن انرژی و سرخوردگی نیروهایی می شود که با امید تعالی فردی و اجتماعی وارد عرصه های علمی گوناگون می شوند تجربه نشان داده که در بیشتر مواقع ملاک های درستی برای تاسیس یک رشته علمی در یک منطقه وجود ندارد و رقابت های منطقه ای نسبت به نیاز های منطقی جامعه غلبه دارد.هدف از این مطالعه ، تعیین حدود گسترش رشته های علوم پزشکی درمقاطع تحصیلات تکمیلی دردانشگاه های علوم پزشکی کشوربوده است.روشاز میان بیش از 60 شاخص درون دادی ، فرایندی ، برون دادی و پیامدی ، تعدادی شاخص که دستیابی به اطلاعات آن ها میسر بود انتخاب شدند. شاخص های اصلی مورد بررسی عبارت بودند از : نمره هزینه دوره ها ، نمره هزینه محل، نسبت متقاضی ورود به رشته ها به ظرفیت پذیرش به تفکیک رشته ها، نمره بازدهی (نمره بعد خدمتی ، نمره بعد مدیریتی ، نمره بعد انتقال دانش و نمره بعد تولیدی)، تعداد کل محل های ممکن برای اشتغال و میزان امکان اشتغال.روش اصلی درباره داده هایی که به صورت عینی قابل دستیابی نبود ، استفاده از نظر خبرگان بود.نتایجدر تعداد 28 رشته مقطع مشکل محدودسازی وجود ندارد ، رشته مقاطعی که مورد نیاز نیستند و بهتر است برای 5 سال متوقف شوند 20 مورد بوده اند (منظور ازتوقف ، پرهیز از صدور مجوز جدید ، کاهش ظرفیت ، پذیرش یک سال در میان و یا تغییر تدریجی کاربری رشته است) ،رشته مقاطعی که می توان به یک تا 2 دانشگاه اجازه تاسیس داد 23 مورد ، تعداد رشته مقاطعی که می توان به تا 5 دانشگاه مجوز تاسیس داد 62 مورد و رشته هایی که فقط باید در مراکز نظامی گسترش یابند 2 مورد بودند ورشته های جدید و تازه تاسیس (در سال های 92 و 93) و یا رشته مقاطعی که اطلاعات کاملی از آن ها در دست نبود 23 مورد بودند.نتیجه گیریگسترش رشته های آموزش پزشکی ، اکولوژی انسانی ، انگل شناسی پزشکی ، حشره شناسی پزشکی و مبارزه با ناقلین ، سلامت سالمندی ، سلامت و رسانه ، سم شناسی ، علوم تغذیه در بحران و حوادث غیر مترقبه ، مامایی ، فیزیولوژی ، فیزیولوژی ورزشی ، کتابداری و اطلاع رسانی و مدیریت خدمات بهداشتی در مقطع کارشناسی ارشد و رشته های اخلاق پزشکی ، بافت شناسی پزشکی ، تاریخ علوم پزشکی ، پزشکی مولکولی ، علوم تشریحی در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری تا سال 1399در کشور محدود شوند.کلید واژگان: طبقه بندی مشاغل علوم پزشکی، برآورد نیروی انسانی، محاسبه هزینه های آموزش، شاخص های منابع انسانیBackground And ObjectivesOffering a postgraduate degree not based on the present and future needs of the society, not only does not relieve any of existing innumerable problems, but may lead to loss of money and national wealth, dependency, craving for obtaining academic degrees, jobbery propagation, professional errors, unemployment of the university graduates, waste of energy and disappointment of those who undertake educational endeavor hoping for academic excellence. It seems not the objective criteria but rather regional rivalries have often been the main drive for offering postgraduate degrees. The main objective of this study has been to define the extent of developing postgraduate degrees of medical sciences throughout the country.
Methods and Procedure: Several of more than 60 input, procedural, output and outcome indicators with prospective data gathering the main of which being the course expenditure scale, local expenses scale, rate of the applicants to the capacity of each course, outcome (considering professional, managerial, knowledge-transferring and productive aspects) scale, the whole number of possible future full- or part-time positions or whether it is conceivable at all have been selected. Experts have mainly been consulted where data was not achievable.ResultsNo limitation has been shown for 28 postgraduate degrees. Twenty postgraduate degrees are not required presently and their development may be limited (i.e. refusal of issuing new permit, reducing quota, every-other-year admissions or gradually getting on with other tasks). Twenty three postgraduate degrees may only be offered by one or two universities while 62 ones can be offered by up to 5 universities. Two of them should only be developed by the military authorities. Twenty three postgraduate degrees have been offered only recently (during 2013-2014) or no detailed data could be retrieved about them.ConclusionMScs in the Medical Education, Human Ecology, Medical Parasitology, Medical Entomology and Vector Control, Ageing health, Health and media, Toxicology, øFood Sciences in Crisis and Disaster Midwifery, Physiology, Exercise Physiology, Medical Library and Information Science and Health Services Management as well as MScs and PhDs in Medical Ethics, Medical Histology, History of Medical Sciences, Molecular Medicine and Anatomical Sciences should not be developed up to 2020.Keywords: Medical Sciences Job Classification, Work Force assessment, Educational Costs Calculation, Human Resources Indicators -
سابقه و هدفکمبود منابع ایجاب می کند که برای رسیدن به سطح قابل قبولی از سلامت، منابع محدود خود را به اولویت ها تخصیص دهیم. هدف این تحقیق، تعیین اولویت های پژوهشی مرکز تحقیقات جراحی اطفال با مشارکت کلیه اعضای ذینفع بود.مواد و روش هااین پروژه Health System Research (HSR) در جهت اعمال محور حاکمیت و رهبری با مشارکت 41 نفر از اعضای هیات علمی مرکز تحقیقات جراحی اطفال، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، سایر فوق تخصص های بیماری های کودکان و سایر ذینفعان نظام سلامت و افراد مرتبط با سلامت داخل و خارج از دانشگاه در سال 1389 با استفاده از مدل توصیه شده ی کار گروه سازمان جهانی بهداشت Council on Health Research for Development (COHRED) با تغییرات اندکی انجام گرفت. بر اساس این مدل ابتدا افراد ذی نفع شناسایی شدند و وضعیت حوزه ی مربوط به جراحی اطفال مورد تحلیل قرار گرفت. سپس حیطه ها و عناوین پژوهشی، مشخص و اولویت های تحقیقاتی با امتیازدهی بر اساس معیارها تعیین شد.یافته هاهفت حوزه ی پژوهشی به ترتیب اولویت شامل تروما در کودکان، سرطان های کودکان، بیماری های ارولوژی کودکان، بیضه های نزول نکرده در کودکان، نقایص تکاملی مادرزادی و ژنتیک، اورژانس های کودکان و کاربرد جراحی های لاپارسکوپیک در کودکان به عنوان اولویت های تحقیقاتی تعیین شد. چون هر یک از حوزه های تعیین شده از چند حیطه پژوهشی تشکیل شده است، در مجموع 43 حوزه پژوهشی به عنوان اولویت های تحقیقاتی مرکز تحقیقات جراحی اطفال تعیین شد. این حیطه ها شامل اپیدمیولوژی، عوامل خطر، پیشگیری، غربالگری، تشخیص، درمان، پیگیری، عوارض، آگاهی و نگرش والدین، کیفیت زندگی، مسایل اقتصادی و بانک های اطلاعاتی می باشد.نتیجه گیریدر این پروژه، اولویت های پژوهشی مرکز تحقیقات جراحی اطفال دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با مشارکت همه ی ذینفعان ممکن بر اساس مدل توصیه شده ی سازمان جهانی بهداشت COHRED بدست آمد.
کلید واژگان: اولویت های پژوهشی، اولویت های تحقیقاتی، مرکز تحقیقات، جراحی اطفال، کودکان، COHREDBackground And AimIt is obvious due to lack of resources،resources; we should devote our limited resources to priorities in order to reach an acceptable level of health. The objective of this study is research priority setting for Pediatric Surgery Research Center with the participation of all stakeholders.Materials And MethodsThis is a Health System Research (HSR) project. In order to apply governance and leadership issues with the participation of 41 people including faculty members in Pediatric Surgery Research Center of Shahid Beheshti University of Medical Sciences، other pediatric specialists and health system stakeholders and the people associated with the health system inside and outside of the university. This study was performed with little change in 2010 using the Council on Health Research for Development (COHRED) model. Based on the model، at first the stakeholders were identified and the field situation of pediatric surgery was analyzed. Then، research areas and titles were specified and research priorities were setup by giving scores according to the criteria.ResultsThe seven obtained research areas in order of priority are pediatric trauma، pediatric cancers، pediatric urology diseases، undescended testicles in children، developmental genetics and congenital defects، emergency in children and application of laparoscopic surgery in children. SinceBecause each of the research areas are composed of multiple subareas. Finally we specified 43 research subareas as research priorities. These subareas include epidemiology، risk factors، prevention، screening، diagnosis، treatment، follow-up، complications، knowledge and attitudes of parents، quality of life، economy aspects and data bank for further research. ConclusionIn this project، research priorities were setup for Pediatric Surgery Research Center of Shahid Beheshti University of Medical Sciences with the participation of all the stakeholders based on the recommended model of WHO (COHRED). It seems that reliability of the priorities is in moderate level، but there is a certaincertain validity in obtaining the best content in terms of the study conditions.Keywords: Research Priorities, Research center, Pediatric Surgery, Children, COHRED -
-
سابقه و هدفدرد پس از عمل جراحی یکی از مشکلات با اهمیت و مورد توجه در طب می باشد. با توجه به پاسخ هورمون های استرس در هنگام وجود درد ناشی از عمل جراحی، این سؤال که «بی حس کننده موضعی بوپیواکائین بعد از ارتشاح زیر جلدی در برش فتق اینگوئینال کودکان 3-7 ساله به چه میزان روی پاسخ هورمون های استرس موثر است؟» در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش هادر این کارآزمایی بالینی، 116 کودک 3-7 ساله (24 دختر و 92 پسر) طی سال های 1384-1386 که مبتلا به فتق اینگوئینال یک طرفه بودند در بیمارستان مفید به طور تصادفی در دو گروه مساوی با روش جراحی یکسان و با روش بیهوشی عمومی مشابه تحت عمل جراحی ترمیم فتق قرار گرفتند. در گروه تجربی ارتشاح زیر جلدی داروی بوپیواکائین در محل شکاف جراحی قبل از برش انجام گرفت. درهردو گروه شیاف استامینوفن به عنوان مسکن پس از عمل داده شد و گلوگز خون و هورمون های انسولین، پرولاکتین و کورتیزول در سه نوبت، قبل از شکاف جراحی، پایان عمل و 4 ساعت بعد از جراحی اندازه گیری شدند و ارزیابی درد نیز به صورت عینی در سیستم Hannalla صورت گرفت.یافته هاغلظت های انسولین، پرولاکتین، کورتیزول و سطح گلوگز در هر دو گروه به دنبال شروع جراحی زیاد گردید که این نسبت ها در مورد انسولین معنی دار بوده (001/0P<) و در مورد سایر شاخص ها تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه وجود نداشت. غلظت های فوق، چهار ساعت پس از پایان عمل در گروه تجربی کاهش واضح تری را نسبت به گروه کنترل نشان دادند ولی معنی دار نبودند.
نتیجه گیریارتشاح موضعی در زیر جلد داروی بوپیواکائین باعث کاهش نسبی پاسخ هورمون های پرولاکتین، انسولین و کورتیزول و هم چنین نسبتا مانع از افزایش شدید گلوگز در پاسخ به استرس جراحی گردیده وکاهش درد بعد از عمل جراحی را موجب می شود. مطابق این بررسی ارتشاح موضعی داروهای بی حس کننده طولانی اثر و کم عارضه در زخم های جراحی جهت کاهش درد بعد از عمل توصیه می گردد.
کلید واژگان: بی حسی موضعی، ارتشاح زیر جلدی، فتق اینگوینال، کودکان، بوپیواکائین، هورمون های استرسBackgroundOperative stress and post-operative pain are important issues in medicine. After any types of surgery, the stress hormones release responding to pain. In this study we applied Bupivacain infiltration in surgical wounds of inguinal hernia amongst children aged 3-7 years and evaluted its effects on some stress hormones and plasma levels of glucose.Materials And MethodsIn this prospective study, 116 children aged 3-7 years (24 females, 92 males) undergone unilateral repair of inguinal hernia under general anesthesia at Mofid children hospital during 2005-2007, were devided into 2 groups. Perincisional wound infiltration of 1-2 mg/kg of Bupivacain was performed in experimental group. In both groups, 10-15 mg/kg of Acetaminophen suppository were recommended at the recovery room. 4 ml of blood samples were obtained at three distinct stages (preincisional stage, at the end of operation and 4 hours after operation) to measure the insulin, prolactin cortisol and glucose plasma levels of subjects. Post operative pain was measured objectively by Hannalla scale.ResultsIn both groups plasma prolactin levels increased at the end of operation along with insulin, cortisol and glucose. However, these differences became statistically significant just for insulin. There were no significant differences between other variables. In addition, although the plasma concentration of above mentioned variables became lesser in the 4th hour of post-operative period in experimental group, there were no statistically significant difference compared to the those of control group.ConclusionWound infiltration of Bupivacain decreases the stress hormones and pain during the post-operative period. We recommend this type of infiltration applying long-acting anesthetic agents with fewer numbers of side-effects. -
سابقه و هدفیبوست مقاوم به درمان کودکان یک بیماری ناتوان کننده است، که جهت درمان به روش های مختلف شامل تغییرات رژیم غذایی، مواد ملین، بیوفیدبک، روان درمانی، رفتار درمانی و نهایتا مداخله جراحی نیاز دارد. میکتومی رکتوم یکی از روش های جراحی است که در درمان این بیماری به کار می رود.مواد و روش ها540 کودک 2 تا 12 ساله از هر دو جنس با یبوست مزمن که به درمان رایج متخصصین اطفال پاسخ نداده اند در بیمارستان کودکان مفید تهران و بیمارستان طالقانی کرمانشاه طی سال های 86-78 مورد بررسی قرار گرفته اند. یبوست با علل نورولوژیک، هورمونی، دارویی و رژیم غذایی، متابولیک و آناتومیک در این کودکان رد شده است و درتمام بیماران مورد مطالعه گرافی باریم انما و در50% افراد ارزیابی آنورکتال مانومتری انجام پذیرفت. تعداد دفعات دفع بین 15-3 روز یک بار متغیر بوده است. 65 بیمار با علایم بالینی واضح بیماری هیرشپرونگ که تایید شده با بیوپسی رکتوم از مطالعه حذف شدند، میکتومی خلف رکتوم (طول 3 سانتی متر و پهنای 1 سانتی متر) در 475 بیمار انجام گرفت و از این تعداد 75 بیمار با گزارش پاتولوژی مبنی بر هیرشپرونگ و دیسپلازی عصبی روده ای (IND) کنار گذاشته شدند و 400 کودک باقی مانده تحت پی گیری 6-3 ماه قرار گرفتند.یافته هایبوست در 65% موارد (260 بیمار) با استفاده متناوب از ملین ها و یا بدون استفاده از آن ها بهبود یافتند و دفعات اجابت مزاج به 8 بار یا بیش تر طی 15 روز افزایش پیدا کرد. در 35% کودکان تغییری در الگوی دفع حاصل نشد و کاندید درمان های دیگر از جمله تنقیه روزانه و بیوفیدبک و تخلیه مدفوع با دست، رزکسیون کولون و تنقیه آنته گرید کولون به روش Melon و روان درمانی شدند.نتیجه گیریاطفال با یبوست مزمن مقاوم به درمان های رایج ممکن است تا حدود 65% از آنورکتال میکتومی سود ببرند و در این روش عارضه مهمی مشاهده نشد.
کلید واژگان: یبوست مزمن ایدیوپاتیک، بیماری هیرشپرونگ، میکتومی آنورکتال، Soiling، EncopresisBackgroundChronic intractable childhood constipation is a debilitating disease that need multidisciplinary approach care of these patients, typically consists of diet modification, cathartic agents, enema, biofeedback training, psychotherapy and the last surgical intervention. Rectal myectomy is one of the them.Materials And MethodsIn our hospital, we have investigated more than 540 children (aged between 2 and 12 years, M/F=298/242) with chronic constipation that have not responded to current treatment by pediatricians and pediatric gastroenterologists. We excluded all children with known neurological, hormonal, drug, diet and anatomical causes of constipation. All cases had barium enema study and half of them underwent anorectal manometry. The number of bowel movements was one every 3 to 15 day. 65 patients with typical findings of Hirschsprung's that were proved by rectal biopsy were excluded. Posterior rectal myectomy (3 cm. length×1 cm. width) was done in 475 of causes and the spicemens sent for histological study. NID and Hirschsprung's was reported in 75 of them that deleted from our study and finally, 400 (M/F, 212/188) children were followed.ResultsConstipation resolved in 65% (260) patients in whom there were intermittent or no application of cathartic agents and their bowel movements increase eight or more over a 15 day period. 35% of children did not experience any significant changes in their defecation pattern, in whom other methods of management were applied (e.g. Daily enema, biofeedback, colon resection, Melon procedure).ConclusionChildren with chronic idiopathic refractory constipation may be subsided to rectal myectomy in approximately 65% of them. There were no significant complications through in this procedure. -
زمینه و هدفسرطان پستان، شایعترین سرطان در بین خانم ها است که در صورت تشخیص در مراحل اولیه قابل کنترل می باشد. هدف ما در این مطالعه تعیین میزان آگاهی زنان معلم شهر تهران درباره بیماری سرطان پستان و نیز آگاهی، نگرش و رفتار آنان درباره روش های غربالگری این بیماری بود.مواد و روش هایک پرسشنامه خود ایفا ((Independent شامل خصوصیات دموگرافیک، اطلاعات پایه درباره سرطان پستان، معاینه پستان توسط خود فرد [(Breast Self Examination، (BSE]، معاینه بالینی پستان [(Clinical Breast Examination (CBE]، ماموگرافی، نگرش درباره روش های غربالگری فوق (با استفاده از Likert Scale) و رفتار آنان (با پرسش درباره دفعات و تناوب استفاده از این روش ها) طراحی شد. از معلمان مدارس مناطق مختلف تهران خواسته شد که این پرسشنامه را تکمیل کنند.یافته هااز بین 125 پرسشنامه توزیع شده، 77 نفر از معلمان (6/61 درصد) پرسشنامه را تکمیل کردند. دامنه سنی آنان بین 24 تا 54 سال با میانگین سنی 8/39 (انحراف معیار 0/8) بود. سطح تحصیلات بین 12 تا 18 سال با میانگین 4/15 سال بود. فقط سه نفر سن صحیح شروع BSE را می دانستند و 39 درصد اطلاع داشتند که این کار باید هر ماه انجام شود. 1/57 درصد افراد روش صحیح انجام BSE را می دانستند. 4 نفر (2/5%) سن صحیح و 9 مورد (7/11%) تناوب انجام CBE را می دانستند. سن مناسب برای شروع ماموگرافی و تناوب آن به ترتیب در 8/20 و 1/35 درصد موارد پاسخ داده شده بود. نگرش معلمان درباره استفاده از روش های غربالگری سرطان پستان در مجموع مثبت بود. 6/50 درصد افراد در طول دو سال گذشته BSE را اصلا انجام نداده بودند و 3/27 درصد این کار را فقط 2 تا 3 بار در سال انجام می دادند. 5/71 درصد افراد اصلا برای CBE مراجعه نکرده بودند و میانگین فواصل انجام CBE در کسانی که به این منظور به پزشک مراجعه کرده بودند، 5/16 ماه بود. 60 درصد افراد بالای 40 سال اصلا سابقه ماموگرافی نداشتند.نتیجه گیریهرچند سطح آگاهی معلمان درباره سرطان پستان و روش های غربالگری آن در حد متوسطی است و نگرش آنان در این باره مثبت است، اکثر آنان این روش ها را بکار نمی بندند. نتایج این مطالعه لزوم توجه بیشتر به روش های غربالگری را آشکار می سازند.
کلید واژگان: معاینه پستان توسط خود فرد، معاینه بالینی پستان، ماموگرافیIntroduction &ObjectiveBreast cancer is the most common cancer among women and can be cured if detected at early stages. Our aim was to determine the knowledge, attitude and behavior of female teachers in Tehran towards breast cancer screening methods.Materials and MethodsA structured self-administered questionnaire was designed and teachers from schools located in different parts of Tehran were asked to fill them. The questionnaire included items about demographic characteristics, baseline knowledge about breast cancer, breast self-examination (BSE), clinical breast examination (CBE), and mammography. Their attitude about screening methods was assessed using a Likert scale. Behavior towards screening methods was also assessed by asking questions about number of times they had undergone breast cancer screening and its frequency.ResultsFrom 125 teachers that were asked to fill the questionnaire, 77 teachers (61.6%) returned them. Their age ranged from 24-54 years without, with the mean 39.8 ± 8.0 (SD). Their level of education ranged from 12-18 years with the mean of 15.4 ± 1.8 (SD). Only 3 cases knew the correct age for starting BSE and 39% knew that it should be performed each month. 57.1% knew how to perform BSE correctly. Only 4 cases (5.2%) knew the correct age to start CBE and 9 cases (11.7%) knew its frequency. The appropriate age for starting mammography and its frequency were correctly answered by 20.8% and 35.1% of the participants, respectively. The attitudes regarding the implementation of screening methods were favorable. BSE was not performed in the past 2 years by 50.6% and 27.3% did it 2-3 times in a year. Fifty-five cases (71.5%) had never referred for a CBE and those who had referred, did it with a mean period of 16.5 months. Twenty-five cases were aged over 40 and 15 of them had no history of mammography.ConclusionsOur results show a moderate level of knowledge about screening methods and a positive attitude towards them. However, most of the women do not practice screening methods. -
مقدمهکنترل ناکافی درد بعد از توراکوتومی می تواند با مختل کردن عملکرد تنفسی، باعث اقامت طولانی مدت بیماران در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شده و سبب افزایش میزان بروز و شدت عوارض ریوی نظیر آتلکتازی، پنومونی یا نارسایی تنفسی گردد. هدف این مطالعه، تعیین اثربی دردی بلوک اکستراپلورال مداوم عصب بین دنده ای با استفاده از روپیواکائین، پس از انجام عمل های توراکوتومی در اطفال زیر هفت روز و میزان روز آتلکتازی و مدت بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان (NICU) است.مواد و روش ها41 نوزاد زیر 7 روز کاندیدای عمل توراکوتومی در یک کارآزمایی بالینی شاهددار به طور تصادفی به دو گروه مورد (شامل نوزادانی که انفوزیون اکستراپلورال روپیوکائین از محلول 5/0%، به میزان 1/0 میلی لیتر/ کیلوگرم/ ساعت به مدت 48 ساعت دریافت کردند)، و گروه شاهد (شامل نوزادانی که پس از توراکوتومی، براساس روش مرسوم بیمارستان کودکان مفید اداره می شدند)، تقسیم شدند. بیماران دچار بی ثباتی همودینامیک و عفونت های بیمارستانی پیش از عمل از مطالعه حذف شدند. پس از انجام عمل هر دو گروه مورد و شاهد بدون لوله تراشه و با تنفس خود بخودی و در شرایط ثبات عملکرد قلبی و تنفسی به NICU منتقل شدند. میزان درد براساس درجه بندی NIPS و بروز آتلکتازی در 48 ساعت اول پس از جراحی برای هر نوزاد مشخص شد.یافته هاتفاوت معنی داری بین متوسط سنی، نسبت های جنسیتی و متوسط وزن دو گروه وجود نداشت. یک نوزاد گروه مورد به علت افت همودینامیک از مطالعه خارج شد. نمره متوسط درد در گروهی که روپیواکائین دریافت کرده بودند (7/0 ± 9/1)، به طورمعنی داری کمتراز گروه شاهد (6/0 ± 2/5) بود (0001/0 p<). نسبت بیمارانی که نمره درد بیشتر یا مساوی 3 داشتند، در گروه مورد، 5% (تعداد = 1) و در گروه شاهد 100% (تعداد = 20) بود. (0001/0 p<). میزان آتلکتازی در گروه مورد 35% (تعداد = 7) و در گروه شاهد 65% (تعداد = 13) بود (058/0 p<). طول مدت بستری در NICU نیز در گروه مورد (6/5 ± 12 روز) و در گروه شاهد (8/4 ± 6/13 روز) بود (3/0 = p).نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان می دهند که انفوزیون اکستراپلورال روپیواکایین با کاهش قابل توجه در میزان درد و کاهش نسبی در میزان آتلکتازی پس از جراحی توراکتوتومی در نوزادان زیر هفت روز، موثرتر از روش مرسوم در برقراری بی دردی است.
کلید واژگان: درد، نوزاد، اکستراپلورال، روپیواکائین -
بررسی وضعیت وضعیت حاد بیضه در کودکانسابقه و هدفتورشن بیضه حالتی اورژانسی بوده و احتیاج به اقدام جهت تشخیص و درمان دارد. این بیماری تقریبا 40 درصد موارد درد ناگهانی بیضه را تشکیل می دهد و مهم ترین تشخیصهای افتراقی آن شامل تورشن آپندیکس بیضه، ادم ایدیوپاتیک اسکروتوم، ورم بیضه و اپیدیدیم و تورشن اپیدیدیم می باشد.مواد و روش هادر این تحقیق که بر روی 63کودک مراجعه کننده به بیمارستان مفید طی سالهای 1378-1373 انجام شده، از طریق مطالعه توصیفی Retrospective و با استفاده از اطلاعات پرونده های بیماران به خصوصیات اپیدمیولوژیک تورشن بیضه پی برده، نوع علایم و سن بیماری مشخص شد.یافته هاتشخیص اکثرا بر اساس یافته های بالینی بوده است. بیشترین فراوانی مربوط به تورشن بیضه (33.3 درصد)، و تورشن آپندیکس آن (27 درصد) بود. اکثریت بیماران در فاصله سنی صفر تا یکسال قرار داشتند (22.2 درصد). شایع ترین علامت اولیه بیماری درد و تورم (27 درصد) بود، درد به تنهایی 23.8 درصد و تورم به تنهایی 25.4 درصد و مجموع این سه حالت 76.2 درصد علایم اولیه را تشکیل می دادند. از بین بیماران عمل شده (73 درصد)، 11.1 درصد ارکیدکتومی و 20.6 درصد اپندکتومی شدند که 80 درصد آنها مراجعه بالای 12 ساعت را داشته اند و 100 درصد علامت اولیه آنها شامل درد، تورم و قرمزی بوده است.
نتیجه گیری و توصیه ها: این بررسی نشان می دهد که تشخیص و درمان سریع جراحی بیمارانی که با درد و یا تورح حاد بیضه مراجعه می کنند می تواند از انجام ارکیدکتومی و یا اپندکتومی جلوگیری نماید.
کلید واژگان: تورشن بیضه، تورشن اپیدیدیم، اپیدیدیمیت، ارکیت، حالت حاد اسکروتوم، کودکان -
بررسی هزینه های درمان بیمه شدگان سازمان بیمه خدمات درمانی در بیمارستانهای غیرطرف قرار داد در کشور ایرانهدف اصلی این پژوهش، مطالعه هزینه خدمات درمانی و میزان مشارکت مالی بیمه شدگان در پرداخت هزینه های درمانی در سطح ملی است. نمونه مورد مطالعه 4518 بیمه شده صندوق های مختلف سازمان بیمه خدمات درمانی در 19 استان کشور می باشد که در سال 1376 در یکی از بیمارستانهای غیر طرف قرارداد (اکثرا خصوصی) بستری شده اند. نوع پژوهش کاربردی با روش، توصیفی - تحلیلی و به صورت آینده نگر بوده است.
نتایج پژوهش نشان می دهد که میانگین هزینه بستری بیماران بیمه شده در بیمارستان های غیر طرف قرارداد طبق تعرفه آزاد و دولتی به ترتیب 1958940 و 744180 ریال با میانگین مدت بستری 3.87 روز بوده است. بیمه شدگان بیش از 65 درصد کل هزینه های بیمارستان های غیر طرف قرارداد را بدون احتساب هزینه های غیر رسمی پرداخت کرده اند که این امر موجب عدم رضایت بیش از 77 درصد آنها به علت غیر واقعی بودن تعرفه ها شده است. خویش فرمایان بدون زمان انتظار بیمه می شوند و ریسک بستری آنها در سال اول عضویت حدود 90 درصد است. کارکنان دولت و سایر اقشار هر 13 سال یکبار در بیمارستان بستری می شوند. با محاسبه هزینه درمان بستری خویش فرمایان و کارکنان دولت در ماه در بخش خصوصی، چنانچه این بیمه شدگان بخواهند از درمان بخش خصوصی استفاده کنند به ترتیب باید حدود 4.7 و 3.5 برابر حق سرانه درمانی مصوب را بپردازند. در بیمارستان های غیر طرف قرارداد به ازای هر زایمان طبیعی 1.7 مورد سزارین نیز انجام گرفته است که خسارت آن به بیمه درمانی قابل ملاحظه است.
براساس نتایج بدست آمده، اقتصاد بیمه درمانی، بر مبنای واقعیت های اقتصادی جامعه شکل نگرفته است و بسیار شکننده و آسیب پذیر است. از این رو واقعی کردن تعرفه ها و حق سرانه ها، محاسبه الگوی مصرف درمان، تعیین بار مالی بیمه درمانی و مطالعه قدرت بیمه شدگان باید در محاسبات اقتصادی بیمه درمانی لحاظ گردد تا موجب از بین رفتن اعتماد بین دریافت کننده، ارائه دهندگان خدمت و سازمان های بیمه ای نگردد.
کلید واژگان: اقتصاد بیمه درمان، هزینه درمان بیمه شدگان، بیمارستان های غیرطرف قرارداد
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.