به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

حلیمه عالی

  • حلیمه عالی، مهرانگیز غفاری، حسین پورمعصومی، دادخدا صوفی*، محمد سنچولی، سید علی فرقانی
    سابقه و هدف

     COPD (Chronic Obstructive Pulmonary Disease) یک نوع بیماری انسدادی ریوی است که با تنگ شدن مسیر هوایی به صورت مزمن شناسایی می شود، این بیماری به مرور زمان بدتر می شود و اصلی ترین نشانه های این بیماری شامل مواردی مانند تنگی نفس، سرفه و ایجاد خلط است. هدف از انجام این مطالعه تعیین ارتباط بین شدت بیماری COPD با مارکرهای التهابی ESR وCRP  در بیماران بستری در بیمارستان بوده است.

    مواد و روش ها

     پس از ورود بیماران مبتلا به COPD به این مطالعه توصیفی - تحلیلی و تشخیص متخصصان داخلی، شرح حال کامل در طول مدت زمان بستری و جمع آوری متغیرهای مورد نیاز از قبیل مصرف سیگار یا اپیوم در حال حاضر یا قبلا یا طول مدت تماس با سوخت های فسیلی به ویژه در کسانی که پخت و پز خانگی دارند، گرفته و در همان ابتدا نمونه ESR,CRP علاوه بر آزمایش های معمول از آن ها گرفته شد و علاوه بر درمان های رایج طول مدت بستری در بیمارستان ثبت شد. بعد از جمع آوری اطلاعات، داده ها در نرم افزار SPSS V22 ثبت شد و با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) توصیف و با استفاده از آزمون های مجذور کای، دقیق فیشر و تی مستقل و مان ویتنی تحلیل شد. از سطح زیر منحنی ROC برای تعیین دقت پیش بینی مارکرهای التهابی در پیامد و شدت بیماری استفاده شد. سطح معناداری در این مطالعه کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.

    یافته ها

     در این مطالعه مشاهده شد که میانگین ESR افراد مبتلا به COPD 54/68 بوده است و میانگین CRP افراد مبتلا به COPD 1/50 بوده است. میانگین ESR در افراد مبتلا به COPD خفیف 26/46، در افراد مبتلا به COPD متوسط 54/60 و در افراد مبتلا به COPD شدید 110/62 بوده است، که این اختلاف از نظر آماری معنادار بوده است (0/0001=P). میانگین CRP در افراد مبتلا به COPD خفیف 0/61، در افراد مبتلا به COPD متوسط 1/75 و در افراد مبتلا به COPD شدید 2/86 بوده است، که این اختلاف از نظر آماری معنادار بوده است (0/0001=P).

    نتیجه گیری

     نتایج نشان داده است که ارتباط معناداری بین ESR وCRP با پیامد COPD وجود دارد، همچنین ارتباط معناداری بین ESR و CRP با شدت بیماری COPD مشاهده شده است.

    کلید واژگان: بیماری انسدادی مزمن ریه، پروتئین واکنشگر C، رسوب خون
    Halimeh Aali, Mehrangiz Ghafari, Hossein Pour Masomi, Dadkhoda Sofi*, Mohammad Sanchol, Seyed Ali Forghani
    Background and Objective

    Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD) is a type of obstructive pulmonary disease that is identified by chronic narrowing of the airways. This disease worsens over time, and the main symptoms of this disease include shortness of breath, cough, and phlegm. The purpose of this study was to determine the relationship between COPD disease severity and inflammatory markers erythrocyte sedimentation rate (ESR) and C-reactive protein (CRP) in hospitalized patients.

    Materials and Methods

    After the admission of patients diagnosed with COPD into this descriptive-analytical study, a complete medical history was taken during their hospitalization. Necessary variables were collected, including current or previous cigarette or opium use and duration of exposure to fossil fuels. Especially in those who cook at home, ESR and CRP samples were taken from them in addition to routine tests, and the length of hospital stay was recorded in addition to common treatments. After collecting the data, they were recorded in SPSS V22 software and analyzed using descriptive statistics (prevalence, mean, and standard deviation) and using the Chi-square, Fisher's exact, independent t, and Mann-Whitney tests. The area under the receiver operating characteristic curve was used to determine the accuracy of the prediction of inflammatory markers in the outcome and severity of the disease. The significance level was considered less than 0.05.

    Results

    In this study, it was observed that the average scores of ESR and CRP of people with COPD were 54.68 and 1.50, respectively. The average ESR was 26.46 in people with mild COPD, 54.60 in people with moderate COPD, and 110.62 in people with severe COPD, and this difference was statistically significant (P=0.0001). The average CRP was 0.61 in people with mild COPD, 1.75 in people with moderate COPD, and 2.86 in people with severe COPD, which was statistically significant (P=0.0001).

    Conclusion

    The results of this study showed that there was a significant relationship between ESR and CRP with the outcome of COPD, and a significant relationship was observed between ESR and CRP and the severity of COPD disease.

    Keywords: Blood Sedimentation, C-Reactive Protein, Chronic Obstructive Pulmonary Disease
  • محمدرضا فیروزکوهی، گونا قادری*، آرمان حسین زاده، حلیمه عالی
    مقدمه و هدف

    یکی از شایع‏ترین بیماری‏های مزمن، بیماری دیابت می‏باشد. همچنین، مطالعات نشان داده‏اند که بروز عوارض در این بیماران شایع است و مشکلات متعدد روان‏شناختی، ارتباطات فردی، خانوادگی و اجتماعی از عوارض دیابت هستند. این پژوهش پیش‏بینی علایم روان‏شناختی در مبتلایان به دیابت نوع دوم براساس احساس کارآمدی، کیفیت زندگی و شفقت‏ورزی به خود انجام شد.

     روش پژوهش:

     این پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان و مردان مبتلا به بیماری دیابت نوع دوم مراجعه‏کننده به مرکز تخصصی دیابت بیمارستان طالقانی شهرکرمانشاه در سال 1401 بود، که با روش نمونه‏گیری در دسترس تعداد 150 نفر از بین آنان انتخاب شد. گردآوری داده‏ها با پرسشنامه باور خودکارآمدی، پرسشنامه کیفیت زندگی، پرسشنامه شفقت به خود و فرم کوتاه پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس انجام شد. تحلیل داده‏ها با استفاده از روش‏های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه ورود همزمان انجام شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که بین نمره شفقت به خود با سلامت روان‏شناختی در مبتلایان به دیابت نوع دوم همبستگی منفی و معناداری وجود داشته است (47/0-=r و 05/0>P). این رابطه بین احساس خودکارآمدی (0/67-=r و 0/05>P) و کیفیت زندگی (0/61-=r و 0/05>P) به ترتیب با سلامت روان‏شناختی در مبتلایان به بیماری دیابت نوع دوم معنادار بود. تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که 34 درصد واریانس نمره علایم روان‏شناختی بیمارانی دیابتی براساس متغیرهای پیش‏بین قابل تبیین بوده است.

    نتیجه گیری

    مطالعه ما نشان داد که بین نمره شفقت به خود با علایم روان شناختی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم رابطه منفی و معناداری وجود دارد به این صورت که با افزایش میانگین نمره شفقت به خود، نمره افسردگی، اضطراب و استرس کاهش می یابد

    کلید واژگان: احساس کارآمدی، شفقت ورزی به خود، علائم روان شناختی، کیفیت زندگی، دیابت
    Mohammadreza Firouzkouhi, Goona Ghaderi*, Arman Hossein-Zadeh, Halime Aali
    Introduction

    Diabetes is one of the most common chronic diseases with a high prevalence of complications, including psychological problems, as well as personal, family, and social communication issues. This research aimed to predict psychological symptoms in type II diabetes patients based on self-efficacy, quality of life, and self-compassion.

    Methods

    This descriptive study was conducted based on a descriptive-correlation method. The statistical population of the study included all women and men suffering from type II diabetes referring to the specialized diabetes center of Taleghani Hospital in Kermanshah in 2022. The samples (n=150) were selected by the available sampling method. The required data were collected using questionnaires, namely the General Self-Efficacy Scale, Quality of Life Questionnaire, Self-Compassion Scale, and Depression, Anxiety, and Stress Scale-21. Data analysis was performed using descriptive statistics, Pearson's correlation coefficient, and multiple regression using the simultaneous entry method.

    Results

    The results showed that there was a negative and significant correlation between self-compassion score and psychological health in type II diabetes patients (r=-0.47, P<0.05). A significant relationship was observed between the feeling of self-efficacy (r=-0.67, P<0.05) and quality of life (r=-0.61, P<0.05) and psychological health in type II diabetes patients. The regression analysis also showed that 34% of the variance of the psychological symptoms score of diabetic patients could be explained based on predictor variables.

    Conclusion

    The results of our study revealed that there was a negative and significant relationship between the self-compassion score and psychological symptoms in patients with type II diabetes, in such a way that with an increase in the average self-compassion score, the depression, anxiety, and stress scores decrease and vice versa

    Keywords: Diabetes, Psychological symptoms, Quality of life, Self-compassion, Self-efficacy
  • نگین عالی، سیما سراوانی، حلیمه عالی، مهرانگیز غفاری، مریم مجاهدتقی، الهه حقیقت منش
    مقدمه

     استفاده از گیاهان دارویی و ترکیبات آن‌ها از زمان‌های گذشته برای درمان بیماری‌ها مورد استفاده قرار گرفته است. از جمله به دلیل وجود آلکالوییدها و ترکیبات فنلی در عصاره‌ی گیاه گواوا و با وجود تحقیقاتی که در مورد خواص این گیاه انجام شده و گسترش بیماری‌های خونی، ولی در مورد اثرات آن، بر روی سلول‌های خونی، تحقیقات کمتری صورت گرفته است. لذا ما را بر آن داشت تا، اثر عصاره‌ی هیدروالکلی برگ گیاه پسیدیوم گواوا را بر روی سلول‌های خونی در موش صحرایی بررسی کنیم.

    شیوه‌ی مطالعه:

     پس از عصاره‌گیری برگ گیاه گواوا، 40 سر موش صحرایی بالغ نر به چهار گروه تقسیم شدند. که شامل شاهد، (حیواناتی که، در طول مطالعه، درمانی در آن‌ها صورت نگرفت) و گروه‌های آزمایش (حیواناتی که، به مدت 3 ماه، عصاره‌ی هیدروالکلی برگ پسیدیوم گواوا با دوزهای مختلف، به صورت روزانه دریافت کردند) قرار گرفتند. پس از پایان دوره‌ی آزمایش، شمارش گلبول‌های قرمز، سفید، هموگلوبین، هماتوکریت و پلاکت‌های خون انجام گرفت.

    یافته‌ها:

     نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که عصاره‌ی هیدروالکلی افزایش دهنده‌ی گلبول‌های سفید خون و گلبول قرمز بوده است اما تغییر معنی‌دار مشاهده نشد، که این افزایش در میزان هماتوکریت در گروه دریافت کننده‌ی عصاره‌ی هیدروالکلی با دوز 5000 میلی‌گرم بر کیلوگرم نسبت به گروه شاهد معنی‌دار می‌باشد.

    نتیجه‌ گیری:

     نتیجه‌ی این مطالعه،‌ تاثیر مثبتی بر روی سلول‌های خونی نشان داد. همچنین عدم سمیت سلولی با دوزهای بالای عصاره‌ی این گیاه به معنای استفاده‌ی ایمن از آن در طب سنتی است.

    کلید واژگان: پسیدیوم گواوا، سلول های خون، موش صحرایی
    Negin Aali, Sima Saravani, Halimah Aali, Mehrangiz Ghafari, Maryam Mojahed Taghi, Elahe Haghighat Manesh
    Introduction

    Application of plants and their compounds has long been significant in treating diseases mainly due to their natural potential and lower side effects than chemical drugs and presence of alkaloids, and polyphenols in their extract. Despite research carried out on the properties of such plants and popularity of blood diseases, few studies have been done on its effects on blood cells, thus, it was attempted for the first time to evaluate the effect of hydroalcoholic extract of the Pseudium guava leaf on blood cells in rats.

    Methods

    After extracting the leaves of guava plant, 40 adult male rats were divided into four groups. Which included control (cases with no treatment during the study) and experimental groups (cases receivied of hydroalcoholic extract of Psidium guava leaf, in different doses daily for 3 months). At the end of the test period, blood samples were counted.

    Findings

    The results of this study showed that the hydroalcoholic extract increased White Blood Cells and Red Blood Cells, but no significant change was observed. This increase in hematocrit was significant in the group receiving hydroalcoholic extract at a dose of 5000 mg/kg compared to the control group.

    Conclusion

    The results of the study had a positive effect on blood cells. Also, the lack of cytotoxicity with high doses of the extract of this plant means its safe use in traditional medicine.

    Keywords: Psidium gujava, Blood cells, Rat
  • زهرا سپهری، محسن درویشی، زهره کیانی، علیرضا سرگزی، غلامرضا باقری، حلیمه عالی، محمد علی اخوت پور، جلیل دائمی، حسینعلی جهانتیغ
    مقدمه
    استئودیستروفی کلیوی مجموعه ای از اختلالات متابولیک استخوانی است که در افراد مبتلا به نارسایی مزمن کلیه ایجاد می-شود. اختلالات اصلی بیماری استخوانی را می توان به مشکلات همراه با بازگردش بالای استخوانی همراه با افزایش PTH و مشکلات همراه با نوسازی پایین استخوانی در کنارسطوح پایین یا طبیعی PTH تقسیم کرد. لذا این مطالعه با هدف تعیین شیوع استئودیستروفی کلیوی و انواع آن در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی انتهایی تحت همودیالیز در بیمارستان امام خمینی زابل در سال 1391 طراحی و اجرا گردید.
    روش پژوهش: این مطالعه ی مقطعی توصیفی روی تمامی بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی انتهایی تحت همودیالیز (60 بیمار) در بیمارستان امام خمینی زابل در سال 1391 صورت گرفت. اطلاعات دموگرافیک بیماران از طریق پرسشنامه جمع آوری شد. همچنین سطح سرمی کلسیم، فسفر، آلکالن فسفاتاز، کراتینین، آلبومین، پروتئین، هورمون پاراتیروئید و قند خون تصادفی در هر یک از بیماران اندازه گیری شد. در قسمت معیارهای بیوشیمیایی، در صورت PTH بیشتر ازpg/ml 300 اختلال استخوانی با گردش بالا و درصورت PTH کمتر ازpg/ml 150، اختلال استخوانی با گردش پایین (استئومالاسی یا بیماری آدینامیک استخوان) درنظر گرفته شد. برای افتراق استئومالاسی از بیماری آدینامیک استخوان، از سطح ویتامین D استفاده شد. بدین صورت که بیماران دارای سطح پایین ویتامین D، مبتلا به استئومالاسی درنظر گرفته شدند.
    یافته ها
    در این مطالعه تعداد 60 مورد بیمار نارسایی کلیوی انتهایی تحت دیالیز مورد بررسی قرار گرفتند که میانگین سن بیماران 48/13±17/35 سال (حداقل 11 سال و حداکثر85 سال) بود. 28 بیمار مرد(7/46درصد) و 32 بیمار زن (3/53 درصد) بودند. 21 نفر از بیماران (35 درصد) دو بار در هفته و 39 نفر(65 درصد) سه بار در هفته دیالیز می شدند. طول مدت دیالیز افراد مورد مطالعه، 25 نفر (41.7 درصد) یک سال، 14 نفر (23.3 درصد) دو سال، 8 نفر(13.3 درصد) 3 سال، 3 نفر(5 درصد) چهار سال، 4 نفر (6.7 درصد) 5 سال، و 6 نفر (10 درصد) بین شش تا ده سال بود. این مطالعه نشان داد که از 60 بیمار مبتلا به ESRD مورد مطالعه 48نفر (80 درصد) مبتلا به استئودیستروفی کلیوی بودند. 47 درصد از این افراد مبتلا به استئوفیبروز بودند، 7 درصد بیماری استخوان آدینامیک داشتند و 26 درصد از افراد مورد مطالعه مبتلا به استئومالاسی بودند.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان می دهد که شیوع بیماری استئودیستروفی کلیوی در بیماران همودیالیزی مرکز دیالیز امام خمینی زابل نسبتا بالا است. از آنجایی که میانگین مدت زمان شروع دیالیز در بیماران این مرکز نسبتا کوتاه است، نمی توان شیوع بالای بیماری استئودیستروفی را به گذشت زمان نسبت داد. این مطالعه لزوم توجه بیشتر به بیماری استئودیستروفی و تلاش برای درمان به موقع و به تعویق انداختن آن را مشخص می کند.
    کلید واژگان: نارسایی کلیوی انتهایی، همودیالیز، استئودیستروفی کلیوی، شیوع
    Sepehri Zahra, Darvishi Mohsen, Kiani Zohre, Sargazi Alireza, Bagheri Gholam Reza, Aali Halimeh, Okhovatpour Mohammad Ali, Daemi Jalil, Jahantigh Hossein Ali
    Introduction
    Osteodystrophy is a set of metabolic bone diseases which happens in end stage renal failure diseases. Main bone diseases are divided into high bone turnover diseases with high level of PTH and low bone turnover bone diseases with normal or low PTH level. This study aimed to define prevalence and type of renal osteodystrophy in end stage renal disease patients in Imam Khomeini hospital hemodialysis center.
    Methods
    This cross-sectional study was done on all of hemodialysis patients (60 cases) in 2012. Demographic data were collected using a standard questionnaire. Serum levels of calcium، phosphorus، alkaline phosphatase، creatinine، albumin، total protein، parathyroid hormone، random blood glucose were measured in all of patients. In part of biochemical criteria، patients with PTH level more than 300 pg/ml defined as high bone turnover group and cases with PTH level less than 150 pg/ml defined as low bone turnover (osteomalacia or adynamic bone disease) group. For differentiation between osteomalacia and adynamic bone disease، blood level of vitamin D was used such as low levels of vitamin defined as osteomalacia.
    Results
    The study evaluated 60 cases of hemodialysis patients with mean age of 48. 13±17. 35 (minimum of 11 years and maximum of 85 years). Twenty eight of the patients (46. 7%) were male and others were female (53. 3%). About one third of the patients (21 cases: 35%) were under two times dialysis a week and two third of them (39 cases: 65%) were dialyzed three times a week. Duration of dialysis in studied cases was one year in 25 cases (41. 7%)، two years in 14 cases (23. 3%)، three years in eight patients (13. 3%)، four years in three cases (5%)، five years in four patients (6. 7%)، and six patients (10%) were dialyzed between 6-10 years. The study showed that from 60 studied patients with ESRD، 48 cases (80%) had renal osteodystrophy. About 47% of them had osteofibrosis، 7% had adynamic bone disease and 26% had osteomalacia.
    Conclusion
    The study demonstrated that prevalence of renal osteodystrophy is relatively high in hemodialysis patients in Imam Khomeini hospital in Zabol. Since the mean time of dialysis is short in this center، the high prevalence cannot be due to time transition. This study showed that we should pay more attention to the renal osteodystrophy and try to postpone it or treat it appropriately.
    Keywords: ESRD, Hemodialysis, Renal Osteodystrophy, prevalence
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال