راضیه سادات تنکابنی

دو انسان بالغ و برخوردار از عقل و آزادی را تصور کنید. هر کدام دارای نظام فکری مبتنی بر اعتقاداتی است که اعمال او را راهبری و منافعش را صیانت می‌کند و برای خطرات راه چاره می‌نماید. حال اگر یکی از آن‌ها چشم به منافع شخص دوم دوخته باشد، کدام راه برای تصاحب منافع او ساده‌تر و کارآمدتر است؟ آیا توسل به زور و برخورد فیزیکی در مقابل یک انسان آزاد و قوی راه مناسبی به نظر می‌رسد؟ بی‌گمان خیر. چراکه احتمال پیروزی و رسیدن به هدف، از شکست و صدمه‌دیدن شخص سارق اگر کم‌تر نباشد، بیش‌تر نیست. اما اگر سارق به وسیله‌ای بتواند شخص دوم را مطیع خود کند، به طوری که به خودی خود تسلیم شود، در این حال نه تنها منافع آن شخص بلکه وجود او نیز تحت اختیار سارق قرار گرفته است. در حقیقت سارق هم عقل شخص را دزدیده است هم مال او را!...