به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

رضا امیرتیموری

  • محمدعلی گودرزی، محجوبه پورابراهیمی*، رضا امیرتیموری

    بیشتر نظریه ها مهم ترین مشکل در جریان روان درمانی را حل و فصل مقاومت ها می دانند و مفاهیم، معانی و تاثیرات مشابهی را برای ظهور آن ارایه می کنند؛ اما اکثر نظریه پردازان به طور گسترده ای هم در تعریف انواع مقاومت و علل فرضی آن و هم در روش های برخورد با بیماران مقاوم متفاوت عمل می کنند. در این مقاله سعی بر آن بوده است که به بررسی مروری روایتی مفهوم مقاومت از منظر رویکردهای مختلف روانشناسی و تکنیک های درمانی پیشنهادی این رویکردها، از طریق جستجوی کلیدواژه های مرتبط با موضوع پژوهش در پایگاه های معتبری مانند Science Direct، Elsevier، Magiran، SID، Google Scholar و PubMed، و بررسی مطالعاتی که بین سال های 1990-2022 منتشر شده بودند، پرداخته و آخرین تجدیدنظرها در زمینه ی نحوه چالش با مقاومت ارایه شود. مقالاتی که به صورت خلاصه مقالات، گزارش های کوتاه و بدون دسترسی به متن کامل مقاله بودند، از مطالعه حذف شدند. از 128 مقاله جستجو شده، 33 مقاله انتخاب شد و مفهوم مقاومت و مداخلات مربوط از منظر رویکردهای روان تحلیلی، شناختی-رفتاری، روانشناختی اجتماعی، انسان گرایانه و کوتاه مدت راه حل محور بررسی شد. نتایج نشان داد که این پدیده به طور کلی با ویژگی های شخصیتی و بینش مراجع، ساختار و سبک درمان، رابطه درمانی و تکنیک های درمانی، ویژگی ها و نگرش های بین فردی درمانگر ارتباط دارد. از این رو، درک درست مفهوم مقاومت، شناسایی عوامل تهدیدکننده و مستعدکننده مقاومت و در صورت لزوم انجام مداخلات مناسب توسط متخصصان و درمانگران ضروری به نظر می رسد.

    کلید واژگان: مقاومت در درمان، مقاومت در روان درمانی، مقاومت درمانجو، مروری روایتی
    Mohammad Ali Goodarzi, Mahjoubeh Pourebrahimi*, Reza Amirteymoori

    Most of the theories consider the most critical problem in the course of psychotherapy to be the resolution of resistance and present similar concepts, meanings, and effects for its appearance; But most theorists differ widely both in the definition of the types of resistance and its supposed causes and in the methods of dealing with resistant patients. In this article, an attempt has been made to narrative review of the concept of resistance from the perspective of different psychological approaches and the therapeutic techniques proposed by these approaches, by searching for keywords related to the research topic in reliable databases such as Science Direct, Elsevier, Magiran, SID, Google Scholar, and PubMed, and reviewing the studies that were published between 1990-2022 and present the latest revisions in the field of how to challenge resistance. Articles in the form of summaries of essays, short reports, and without access to the full text of the article were excluded from the study. From 150 searched articles, 33 articles were selected and the concept of resistance and related interventions were examined from the perspective of psychoanalytical, cognitive-behavioral, social-psychological, humanistic, and short-term solution-oriented approaches. The results showed that this phenomenon is generally related to the personality characteristics and insights of clients, the structure and style of treatment, therapeutic relationships, therapeutic techniques, characteristics, and interpersonal attitudes of the therapist. Therefore, it is necessary to understand the concept of resistance, identify the threatening and predisposing factors of resistance and, if necessary, carry out appropriate interventions by specialists and therapists.

    Keywords: Resistance in treatment, Resistance in psychotherapy, Patient resistance, Narrative review
  • آسیه نقیب شهربابکی*، رضا امیرتیموری

    توسعه روزافزون شهرها و به دنبال آن، لزوم اجرای طرح های عمرانی توسط شهرداری ها به منظور احداث خیابان ها، میادین و بزرگراه ها، اصلاح و توسعه معابر، ساماندهی و احیای بافت های فرسوده شهری و...، تداخل اجتناب ناپذیر برخی از مباحث حقوق خصوصی با حقوق عمومی را دامن زده و نهایتا موارد قابل طرحی را حادث گردیده است. از جمله مسائل یاد شده می توان به موضوع حق مرغوبیت یا مشرفیت اشاره نمود. حقی که برای اولین بار در سال 1312 و با تصویب قانون احداث و توسعه معابر به صورت رسمی مطرح و مورد توجه قرار گرفت و سرانجام در سال 1360 و با تصویب قانون راجع به لغو حق مرغوبیت به کلی منتقی و ملغی اعلام گردید. پس از آنکه قانونگذار با تصویب قانون اخیر الذکر به حیات حق مرغوبیت و امکان اخذ آن خاتمه داد، ابتدائا، وزارت کشور و سپس شوراهای اسلامی شهرها با استناد به تفاسیر متعدد حقوقی در صدد احیاء مجدد حق معدوم مذکور برآمده و بدین ترتیب شکل گیری اختلاف نظرهای متعدد در خصوص موضوع را موجب گردیدند. اختلاف نظری که در گذر زمان و با مداخله هیئت عمومی دیوان عدالت اداری و اظهار نظر فقهای محترم شورای نگهبان، ظاهرا مرتفع و منتفی گردید، لیکن در واقع همچنان به قوت خود باقیست.

    کلید واژگان: حق مرغوبیت، حق مشرفیت، عوارض، شهرداری، طراحی های شهری
  • عباس رحمتی، رضا امیرتیموری*، محجوبه پورابراهیمی
    مقدمه
    اضطراب به عنوان یک اختلال مبتنی بر هیجان، متاثر از تاب آوری است و انتظار می رود که توانایی افراد در نظم دهی به هیجاناتشان بتواند عامل بسیار مهمی در تعیین میزان تاب آوری آنان باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های نظم دهی هیجان بر تاب آوری افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر (Generalised anxiety disorder یا GAD) انجام شد.
    روش
    در این مطالعه نیمه تجربی، شرکت کنندگان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایچند مرحله ای، به ترتیب از هر ناحیه سه دبیرستان و از هر دبیرستان دو کلاس در پایه اول انتخاب شد. بعد از تکمیل پرسش نامه اضطراب Beck (Beck anxiety inventory یا BAI) و انجام مصاحبه بالینی، 30 نفر انتخاب شدند و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند. گروه آزمایش شیوه مهارت های نظم دهی هیجان Gratz و Gunderson را در 13 جلسه آموزش دیدند، اما گروه شاهد هیچ آموزشی دریافت نکردند. هر دو گروه قبل و بعد از مداخله به گویه های پرسش نامه تاب آوری Connor و Davidson پاسخ دادند. تفاوت نمرات پیش آزمون و پس آزمون برای هر یک از افراد محاسبه شد و داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل گردید.
    یافته ها
    یافته ها نشان داد که آموزش مهارت های نظم دهی هیجان بر تاب آوری افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر موثر است.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد آموزش مهارت های نظم دهی هیجان، می تواند برای ارتقای تاب آوری افراد مضطرب در مداخلات بالینی مورد استفاده قرار گیرد.
    کلید واژگان: اضطراب فراگیر، مهارت های نظم دهی هیجان، تاب آوری
    Abbas Rahmati, Reza Amir, Teymoori *, Mahboubeh Pour, Ebrahimi
    Background and Aims
    Anxiety is an emotion-based disorder resulting from resiliency and it is expected that the ability of individuals to regulate their emotions can be a key factor in determining the amount of their resiliency. The present study aimed to examine the effects of training emotion regulation skills on the resiliency of patients with generalized anxiety disorder (GAD).
    Methods
    Using multi-stage clustered random sampling method in this quasi-experimental study, participants were selected from three high schools and two first-grade classes in each high school, respectively. Following the completion of the Beck anxiety inventory (BAI) and clinical interviews, 30 individuals were selected and placed randomly in two groups of experimental and control. The experimental group exposed to 13-sessions Gratz and Gunderson’s emotion regulation skills training, but the control group received no training. Both the groups were responded to the items of the Connor–Davidson Resilience Scale before and after the intervention. The differences of the scores were calculated between pre- and post-intervention data and were analyzed using one-way ANOVA.
    Results
    Training emotion regulation skills was effective on the resiliency of patients with generalized anxiety disorder.
    Conclusion
    It seems that training the emotion regulation skills can be implemented in clinical interventions to promote resiliency among the patients with generalized anxiety disorder?.
    Keywords: Generalized anxiety, Emotion regulation skills, Resiliency
  • محجوبه پورابراهیمی*، رضا امیرتیموری، حسن بنی اسدی
    اختلال وسواسی- جبری یکی از ناتوان کننده ترین اختلالات اضطرابی با ماهیت چندبعدی و پیچیده ای است که بررسی و به کارگیری درمان های جدید را ایجاب می کند. هدف پژوهش حاضر، مقایسه ی اثربخشی درمان فراشناختی، نوروفیدبک و درمان با فلووکسامین بر میزان اضطراب، افسردگی و نشانه-های افراد مبتلا به اختلال وسواسی- جبری بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه تجربی با پیش-آزمون- پس آزمون و گروه کنترل، 40 بیمار مبتلا به OCD از بین مراجعه کنندگان دو مرکز روانپزشکی و روان شناسی در شهر کرمان، با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه آزمایشی و یک گروه کنترل، کاربندی شدند. هر یک از گروه های آزمایشی 10 هفته درمان را تجربه کردند. آزمودنی ها قبل و بعد از اتمام درمان از نظر نشانه های اختلال وسواسی- جبری اضطراب و افسردگی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که اثربخشی هر سه مدل درمانی بر کاهش علایم وسواسی- جبری، اضطراب و افسردگی تایید شد. مقایسه ی نتایج نشان داد که درمان فراشناختی نسبت به دو مدل درمانی دیگر موفق تر و نوروفیدبک در بهبود اضطراب موثرتر از دارودرمانی است. به نظر می رسد درمان فراشناختی و نوروفیدبک در بهبود اضطراب افسردگی و نشانه های وسواسی- جبری افراد مبتلا به OCD موثر است.
    کلید واژگان: درمان فراشناختی، نوروفیدبک، فلووکسامین، اختلال وسواسی، جبری
    Mahboobeh Pourebrahimi*, Reza Amirteimuri, Hassan Bani, Asadi
    Obsessive-compulsive disorder (OCD) is one of the most disabling anxiety disorders, with multi-dimensional and complex nature that requires ongoing investigations and treatments strategies. The aim of this study is to compare the efficacy of metacognitive therapy (MCT), neurofeedback and treatment with fluvoxamine on anxiety, depression and symptoms of obsessive-compulsive disorder in patients. Therefore, in a quasi-experimental study with pretest, posttest, and control group, 40 patients with OCD were selected through purposive sampling method from clients referred to Kerman’s Center of Psychiatry and Psychology in Kerman, and randomly assigned into three experimental groups and one control group. Each experimental group experienced 10 weeks of treatment. The participants were evaluated for OCD symptoms, anxiety, and depression before and after treatment. Covariance analysis showed that the efficacy of three methods were effective on reducing symptoms of obsessive-compulsive disorder, anxiety and depression. Comparison of the results showed that MCT has greater effectiveness than two other treatments and that neurofeedback therapy is more effective than pharmacotherapy in decreasing anxiety. It seems that meta-cognitive therapy and neurofeedback are effective in improving anxiety, depression and obsessive-compulsive symptoms in patients with OCD.
    Keywords: meta, cognitive therapy, neurofeedback, fluvoxamine, obsessive, compulsive disorder
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال