رویا فتح الله زاده
-
پژوهش حاضر، روایت سینمای ایران از آسیب های اجتماعی در دهه 70 را با تحلیل فیلم های دو زن و زیرپوست شهر مورد مطالعه قرار می دهد. روش تحقیق این پژوهش از نوع کیفی و از جنس تحقیقات توصیفی- اکتشافی است که برای پاسخ گفتن به پرسش خود سعی در ارایه ی یک توصیف غلیظ از پدیده مورد مطالعه خود دارد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل گفتمان بهره مند شدیم. به این صورت که فیلم ها را بر اساس روش تحلیل گفتمان «روث وداک» به ژانرها یا کارکردهای زبانی تقسیم کردیم و در هر کارکرد زبانی بنا بر روش تحلیل گفتمان «پل جی»، به هفت سوال مهم پاسخ دادیم. سپس جدولی از آسیب های اجتماعی در هر فیلم ارایه شده است. در بخش نتیجه گیری نیز به ارایه ی روایت از آسیب های اجتماعی در فیلم های دو زن و زیرپوست شهر بر مبنای بستر و شرایط جامعه ایران در دهه 70 پرداختیم. مهم ترین یافته پژوهش این است فیلم های سینمایی دهه هفتاد (با مطالعه فیلم های دو زن و زیرپوست شهر) آسیب های اجتماعی رویارویی دو گفتمان سنت گرا و مدرنیته، مقاومت گفتمان پدرسالار/ مردسالار در برابر گفتمان زنان روشنفکر و خواهان آزادی های اجتماعی، احساس شکاف طبقاتی میان اقشار مرفه و فقیر جامعه، عدم امکان تحرک اجتماعی و... را بازنمایی کرده اند.
کلید واژگان: آسیب های اجتماعی, فیلم سینمایی, سینمای ایران, آسیب های اجتماعی زنان, تحلیل گفتمانThe present study explores the narrative put forth by the Iranian cinema about social harms during the 70s in Iran through analyzing two films in particular "Two Women" and "Under the Skin of the City." The research method of this study is of descriptive-exploratory type, seeking to offer a thick description of the phenomenon under investigation. The study draws on discourse analysis method to analyze the data. To this aim, the films under discussion were categorized into genres or linguistic functions utilizing Ruth Wodak's discourse analysis method. Within each linguistic function, we addressed and answered seven key questions based on Paul Gee's discourse analysis method. The conclusion furnishes an account of social harms depicted in the movies "Two Women" and "Under the Skin of the City" based on the context and conditions of Iranian society throughout the 1990s.The findings of this research indicate that the films from the 70s address various social issues. These issues include the confrontation of two discourses of traditional and modern, resistance of the patriarchal discourse against the discourse of enlightened women advocating for social freedoms, the existence of a class divide between the affluent and the poor in society and more.
Keywords: Social Harms, Cinematic Film, Iranian cinema, Social Harms of Women, discourse analysis -
پژوهش حاضر، روایت سینمای ایران از آسیب های اجتماعی را در دهه های 40 تا 80 مورد تحلیل قرار می دهد.روش تحقیق این پژوهش از نوع کیفی و از جنس تحقیقات توصیفی- اکتشافی است که برای پاسخ گفتن به پرسش خود سعی در ارایه ی یک توصیف غلیظ (در مقابل توصیف رقیق) از پدیده مورد مطالعه خود دارد. روش گرد آوری داده ها و نمونه گیری از نوع کیفی و هدفمند است. بنابراین فیلم های سینمایی مرتبط با مسایل و آسیب های اجتماعی از دهه چهل تا هشتاد به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شده و در هر دهه، 10 فیلم داستانی با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه تحقیق انتخاب می شود.به منظور تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل گفتمان «روث وداک» و «پل جی»، هر فیلم را به ژانرهای زبانی تقسیم و در آنها به هفت سوالی پاسخ داده شده که پل جی برای تحلیل گفتمان، مطرح کرده است. همچنین برای هر فیلم، تحلیلی از آن ارایه و آسیب های اجتماعی برساخت شده در هر فیلم در جدولی جداگانه جایگذاری شده است.مهم ترین یافته این پژوهش این است که سینمای ایران در دهه های 40 تا 80 روایت های متفاوت و متمایزی را تحت تاثیر شرایط اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و بافت جامعه، بازنمایی کرده است.
کلید واژگان: تحلیل گفتمان, آسیب های اجتماعی, مسائل اجتماعی, فیلم سینمایی, سینمای ایران, برساخت گرایی اجتماعیThis research focuses on the narration of social harms within the Iranian contemporary cinema (in 40s to 80s).The research methodology used here is of qualitative nature and an exploratory research that uses a Thick depiction of the phenomenon being studied. Data gathering and sampling is based on a targeted qualitative approach. Therefore, movies produced since 40s to 80s which showcase social problems and harms are targeted and in each decade 10 films with using targeted sampling are chosen as examples.In order to break down and analyze the data’s using discourse analysis method of “Ruth Wodak” and “Paul Gee” each film is divided to different language genres and 7 questions that Paul Gee has brought up for discourse analysis are answered. And also for each film an analyze is presented and social harms which are mentioned in each film are separately written in a different chart.The most important finding of this research is that Iranian cinema (since 40s to 80s) has depicted varying narrations of social harms based on the economical, social, political and cultural setting of the society.
Keywords: Discourse Analysis, Social harms, social problems, Movies, Iranian cinema, Social Constructivism
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.