به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

سید عباس ساداتی نژاد

  • عبدالرضا اسدی قنبری*، سید عباس ساداتی نژاد

    یک سیستم هدایت خودکار در پرنده های بدون سرنشین را می توان به دو بخش: سیستم طراحی مسیر و سیستم تعقیب مسیر تقسیم نمود. در این سیستم ها باتوجه به محدودیت های زمانی و عدم قطعیت موجود در شرایط حاکم بر صحنه ی نبرد، استفاده از خبرگی فرماندهان نظامی و شبیه سازی رفتار آنها در انجام فرآیندهای طراحی و تعقیب مسیر از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است؛ لذا باتوجه به ویژگی سیستم های استنتاج فازی با به کارگیری آنها می توان خبرگی فرماندهان را در هدایت پرنده های بدون سرنشین اعمال نمود. در این مقاله به منظور مدل سازی فرآیند مسیریابی آفندی، ریز پرنده ها از یک سیستم استنتاج فازی ممدانی با پنج ورودی و یک خروجی برای تعیین وزن یال ها استفاده شده است. در هر مرحله از فرآیند تصمیم گیری انتخاب مسیر بهینه، نیاز به انجام محاسبات ریاضی پیچیده می تواند الگوریتم های مسیریابی ریز پرنده ها را در شرایط دنیای واقعی بلااستفاده نماید. ازاین رو به منظور کاهش وابستگی سیستم مسیریابی و تعقیب هدف به محاسبات ریاضی و استفاده از مزایای الگوریتم های همه زمانه برای تولید پاسخ بهینه، الگوریتم ژنتیک و الگوریتم ژنتیک با مرتب سازی غیر مغلوب-2 به عنوان روش حل مدل استفاده شده است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که ترکیب الگوریتم ژنتیک و سیستم استنتاج فاری در انجام فرآیند مسیریابی در شرایط دنیای واقعی دارای کارایی بسیار مطلوبی است و می تواند پاسخ گوی نیازهای عملیاتی فرماندهان این حوزه باشد.

    کلید واژگان: عملیات شبکه محور، پرواز ازدحامی ریز پرنده، مسیریابی، منطق فازی
    Abdolreza Asadighanbari *, Seyed Abbas Sadatinejad

    An automatic guidance system in drones can be divided into two parts: path design and follow the path. In these systems, due to the time limitations and the uncertainty in the conditions prevailing on the battlefield, it is very important to use the expertise of the military commanders and emulate their behavior in these systems, due to the time constraints and the uncertainty in the conditions prevailing on the battlefield, it is very important to use the expertise of military commanders and simulate their behavior in the design and route tracking processes. Therefore, according to the characteristics of fuzzy inference systems, by using them, the commanders' expertise can be applied in autonomous drones. In this article, in order to model the UAVs offensive routing, a Mamdani fuzzy inference system with five inputs and one output is used to determine the edges weight. At each stage of decision-making process of choosing the optimal route, the need to perform complex mathematical calculations can make drone routing algorithms useless in real-world conditions. Therefore, in order to reduce the dependence of the routing and target tracking system on mathematical calculations and to use the advantages of anytime algorithms to produce the optimal answer, genetic algorithm and non-dominant sorting genetic algorithm-II have been used as the method of solving the model. The simulation results show that the combination of genetic algorithm and fuzzy inference system has a very favorable efficiency in performing the routing process in real world conditions and can meet the operational needs of commanders in this field.

    Keywords: Network-Oriented Operations, Drone Swarming, Routing, Fuzzy Logic
  • عبدالرضا اسدی قنبری*، سید عباس ساداتی نژاد

    امروزه تهدیدات ناشی از ریزپرنده ها از مهم ترین چالش های سیستم های پدافندی به شمار می آیند. دو مولفه ی اصلی در مدیریت این تهدیدات، مدل سازی و تصمیم گیری بر اساس مدل ترسیم شده از آن ها است. تعیین مسیر بهنیه ی حرکت ریزپرنده ها از جمله مهم ترین تصمیم گیری ها در این حوزه به شمار می آید. در این فرآیند، مسیربابی براساس مدل سازی انجام شده از ارزیابی فضای حالات و منابع موجود انجام می شوند. در همین راستا در این مقاله، به منظور تصویرسازی دقیق تر شرایط، ماهیت دنباله ای مساله ی تخصیص ریزپرنده ها در عملیات ها آفندی درنظر گرفته می شود. از این رو در این مقاله مدلی چندهدفه- چندمرحله ای برای تعیین وزن یال ها در گراف مسیریابی ارایه شده است. همچنین، از الگوریتم ژنتیک و الگوریتم ژنتیک با مرتب سازی غیرمغلوب برای یافتن مسیریابی بهینه ی انجام عملیات در صحنه نبرد استفاده می شود. کارایی الگوریتم ژنتیک با مرتب سازی غیرمغلوب با استفاده از سه معیار فاصله ی نسلی به عنوان معیار همگرایی، گستردگی به عنوان معیار تنوع و زمان محاسبات واقعی مورد بررسی قرار می گیرد.

    کلید واژگان: عملیات شبکه محور، پرواز ازدحامی ریزپرنده، مسیریابی، تخصیص پویای منابع
    AbdolReza Asadi Ghanbari *, Seyyed Abbas Sadatinejad

    Today, the threats caused by micro-birds are one of the most important challenges of defense systems. The two main components in managing these threats are modeling and decision-making based on the model drawn from them. Determining the optimal path for the movement of small birds is one of the most important decisions in this field. In this process, the routing is done based on the modeling done from the assessment of the space of states and available resources. In this regard, in this article, in order to depict the situation more accurately, the sequential nature of the problem of the allocation of small birds in offensive operations is considered. Therefore, in this article, a multi-objective-multi-stage model for determining the weight of edges in the routing graph is presented. Also, genetic algorithm and genetic algorithm with non-dominant sorting are used to find the optimal routing for operations in the battle scene. The efficiency of the genetic algorithm with non-dominant sorting is evaluated using three criteria: generation distance as a convergence criterion, extent as a diversity criterion, and actual computation time.

    Keywords: Network-oriented operation, micro-bird swarm flight, routing, Dynamic resource allocation
  • عبدالرضا اسدی قنبری، سید عباس ساداتی نژاد، موسی محمدنیا، حسین علایی*

    امروزه تهدیدات ناشی از اهداف هوایی از مهم ترین چالش ها به شمار می آیند. دو مولفه اصلی در مدیریت این تهدیدات، تصویرسازی و تصمیم گیری بر اساس تصاویر ترسیم شده از آن ها است. در این فرآیند، تصمیمات بر اساس مدل سازی انجام شده از ارزیابی تهدیدات و تخصیص منابع اتخاذ می شوند. در همین راستا، به منظور تصویرسازی دقیق تر شرایط، ماهیت دنباله ای تخصیص منابع درنظر گرفته می شود. از این رو مدلی چند هدفه چند مرحله ای بر اساس سامانه استنتاج فازی و درخت تصمیم ارایه شده است. مهم ترین مزیت سامانه استنتاج فازی در قابلیت کار کردن آن با مقادیر زبانی نهفته است. مزیت اصلی درخت های تصمیم نیز ساختار گرافیکی و توانایی کار کردن آن ها با داده ها غیر کامل یا غیر استاندارد است. همچنین، از دو الگوریتم NSGA-II و SPEA-II برای یافتن راه حل های پارتو استفاده می شود. هر دو الگوریتم با استفاده سه معیار فاصله نسلی به عنوان معیار همگرایی، گستردگی به عنوان معیار تنوع و زمان محاسبات واقعی مقایسه می گردند. در پایان از روش TOPSIS جهت انتخاب تصمیم نهایی استفاده می شود، در حالی که نتایج با استفاده از یک سناریو شبیه سازی شده مورد تحلیل و بررسی قرار خواهند گرفت. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که SPEA-II دارای همگرایی و تنوع بهتری است، درحالی که NSGA-II سریع تر بوده و زمان اجرای آن دارای میزان انحراف از معیار کمتری است. ما معتقد هستیم که استفاده از سیستمسامانه استنتاج فازی برای کاربردهای عملی این حوزه مناسب تر از درخت تصمیم است. قطعا در مواردی که با کمبود یا عدم هماهنگی در داده های ورودی روبه رو هستیم، درخت تصمیم می تواند انتخاب ارجح باشد.

    کلید واژگان: تخصیص پویای منابع، الگوریتم ژنتیک با مرتب سازی غیر مغلوب، الگوریتم تکاملی قدرت پارتو، سامانه های استنتاج فازی، درخت تصمیم
    Abdolreza Asadighanbari, Seyed Abbas Sadatinejad, Mousa Mohammadnia, Hossein Alaei *

    Nowadays, the threats caused by aerial targets are among the most critical challenges. Two main components in threat management are visualization and decision-making based on compiled pictures. In this process, the decisions are made based on threat evaluation and resource allocation modelling. To do so, the sequential nature of resource allocation is considered to provide a more accurately visualized situation. Here, a multi-stage multi-objective model is constructed based on the fuzzy inference system and the decision tree. Also, NSGA-II and SPEA-II are used to find Pareto solutions. Both Algorithms have been compared based on generational distance as a convergence measure, spread as a diversity measure, and the actual computational time. Ultimately, the TOPSIS method is used to make the final decision while the results are reported using a simulated scenario. The simulation results show that the SPEA-II has better convergence and spread, while NSGA-II is faster and has less standard deviation in the execution time. We believe that the fuzzy inference system is more suitable than the decision tree in practical applications. Nevertheless, when facing data shortage or incompatibility, the decision tree would be the preferred choice.

    Keywords: Dynamic Resource Allocation (DRA), Non-dominated Sorting Genetic Algorithm-II (NSGA-II), Strength Pareto Evolutionary Algorithm-II (SPEA-II), Fuzzy Inference Systems, Decision Tree
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال