به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب سید محمد موذنی

  • افسون شریعت، رامین یعقوبی *، طلعت مختاری آزاد، محمدحسین کریمی، سید محمد موذنی
    زمینه و هدف
    برهمکنش گلیکوپروتئین Bسیتومگالوویروس با پذیرنده های شبه تول بر سلول های دندریتیک منجر به پیام دهی اولیه و پاسخ ایمنی ذاتی می شود. هدف از این تحقیق، مطالعه اثرات گلیکوپروتئین B سیتومگالوویروس بر بلوغ و عملکرد سلول های دندریتیک گروه تیمار با این گلیکوپروتئین ویروسی در مقایسه با گروه کنترل بود.
    مواد و روش ها
    نمونه خون محیطی از 5 فرد داوطلب سالم جمع آوری شد. پس از تولید سلول های دندریتیک مشتق شده از منوسیت ها در روز پنجم کشت، نیمی از سلول های دندریتیک نابالغ با گلیکوپروتئین B سیتومگالوویروس تیمار شدند و مابقی سلول ها بدون تیمار به سلول های دندریتیک بالغ القاء و به عنوان کنترل در نظر گرفته شدند و بلوغ و عملکرد سلول های دندریتیک در این دو گروه با هم مقایسه گردید.
    نتایج
    در گروه تیمار با گلیکوپروتئین B میزان بیان ژن پذیرنده شبه تول 4 در سلول های دندریتیک به طور معنی داری افزایش یافت (p < 0.05). در حالی که اختلاف معنی داری در درصد بیان شاخص های CD83، CD86، CD1a و HLA-DR و غلظت سایتوکاین IL-23 مترشحه از سلول های دندریتیک در دو گروه تیمار و کنترل مشاهده نگردید.
    نتیجه گیری
    افزایش بیان ژن پذیرنده شبه تول 4 در سلول های دندریتیک تیمار با گلیکوپروتئین B نشان داد که تنها تماس سلولی جهت روشن ساختن پاسخ سلولی ضد ویروسی و فعالیت پذیرنده شبه تول ضروری است. بنابراین مطالعات بیشتر در مورد شاخص های سلولی موثر فوق در ساخت راه کارهای درمانی علیه سیتومگالوویروس می تواند نقش مهمی داشته باشد.
    کلید واژگان: گلیکوپروتئین B سیتومگالوویروس, شاخص های بلوغ سلول های دندریتیک, پذیرنده های شبه تول, اینترلوکین 23}
    Afsson Shariat, Ramin Yaghobi*, Talat Mokhtariazad, Mohammad Hossein Karimi, Seyed Mohammad Moazeni
    Background and Objectives
    Interaction of cytomegalovirus glycoprotein B with toll-like receptors of dendritic cells leads to early signaling and innate immune responses. The aim of this study is to evaluate the effects of cytomegalovirus glycoprotein B on the maturation and function of monocyte-derived dendritic cells in treated groups in comparison with control groups.
    Materials and Methods
    Blood samples were taken from 5 healthy volunteers. Following the generation of monocyte-derived dendritic cells on the fifth day of cell culture, half of the immature dendritic cells were treated with cytomegalovirus glycoprotein B, and the rest of them were induced to mature dendritic untreated cells and were used as the control group. The maturation and function of dendritic cells were evaluated in these two groups.
    Results
    The gene expression level of toll-like receptor-4 significantly increased in the group treated with glycoprotein B (p < 0.05), whereas there were no significant differences in the expression rates of CD83, CD86, CD1a, and HLA-DR and the secretion of IL-23 from monocyte-derived dendritic cells between the treated groups and the controls.
    Conclusion
    The increase in the gene expression of toll-like receptor-4 in monocyte-derived dendritic cells treated with cytomegalovirus glycoprotein B showed that cell contact is required to elicit cellular antiviral response and toll-like receptor activation. Thus, it is critical to recognize the viral and cellular determinants of the immune system in order to develop new therapeutic strategies against cytomegalovirus.
    Keywords: Cytomegalovirus glycoprotein B, Maturation markers of dendritic cells, Toll, like receptors, Interleukin 23}
  • سمیرا قلی زاده، سید محمد موذنی *، مژده صالح نیا
    سابقه و هدف
    ماکروفاژها نقش مهمی در لانه گزینی مناسب رویان و حفظ بارداری ایفا می کنند. این مطالعه به منظور بررسی فراوانی و پراکنش ماکروفاژهای رحمی (تغییرات موضعی) و ماکروفاژهای طحالی (تغییرات سیستمیک) در روزهای چهار و نیم و هفت بارداری موش که متقارن با شروع لانه گزینی جنین و استقرار کامل جنین در رحم موش می باشد، انجام شد.
    مواد و روش ها
    تعیین روز بارداری از طریق تشخیص پلاک واژینال صورت گرفت. از موش های باردار در روزهای چهارونیم و هفتم بارداری خون گیری شد و غلظت هورمون های 17-بتا-استرادیول و پروژسترون سرم با الایزا سنجش شد. هم چنین با استفاده از روش ایمونوهیستوشیمی و آنتی بادی ضد شاخص F 80/4، فراوانی و چگونگی پراکنش ماکروفاژهای رحم و طحال در روزهای مذکور بررسی شد.
    یافته ها
    این مطالعه نشان داد که فراوانی ماکروفاژها در روز هفتم بارداری در مقایسه با روز چهارونیم کاهش معناداری یافته است. در روز چهارونیم بارداری ماکروفاژها در تمامی نواحی بافت رحم از جمله میومتر، اطراف غدد رحمی و اطراف لومن گسترش داشتند در حالی که در روز هفتم پراکنش آن ها به میومتر و استرومای زیر عضلات حلقوی محدود بود. فراوانی ماکروفاژهای طحالی به عنوان نماینده ای از تغییرات سیستمیک این سلول ها در روزهای مورد بررسی تغییر معناداری نداشت. غلظت سرمی 17-بتا-استرادیول و پروژسترون در روز هفتم بارداری نسبت به روز چهارونیم افزایش معناداری داشت.
    نتیجه گیری
    با توجه به تغییرات غلظت هورمون های 17-بتا-استرادیول و پروژسترون در طول بارداری و تاثیرات غیر مستقیم آن ها بر فراخوانی و پراکنش ماکروفاژها از طریق تنظیم سنتز M-CSF و GM-CSF توسط سلول های استرومائی رحم، تغییرات فراوانی و جایگیری این سلول ها در رحم طی مراحل مختلف بارداری قابل توجیه است. در حالی که عوامل جذب و لانه گزینی و منابع تولیدی جاذب های شیمیایی ماکروفاژها در طحال با رحم متفاوت است و تحت تاثیر تغییرات غلظت هورمون های تخمدانی قرار نمی گیرد. با توجه به نقش اساسی ماکروفاژها در لانه گزینی رویان و کنترل پاسخ های ایمنی مادر، تغییرات این سلول ها در موضع بارداری می تواند برای پیشبرد بارداری موفق تاثیرگذار باشد
    کلید واژگان: ماکروفاژها, رحم, کاشت رویان, استرادیول, پروژسترون}
    Samira Gholizadeh, Seyed Mohammad Moazzeni *, Salehnia
    Introduction
    Macrophages play a crucial role in appropriate embryo implantation and maintenance of pregnancy. This study was done to evaluate the frequency and distribution of uterine (local changes) and spleen (systemic changes) macrophages on days 4.5 and 7 of NMRI mouse pregnancy which are simultaneous with beginning of implantation and complete establishment of embryo in the uterus.
    Materials And Methods
    The precise day of pregnancy was determined through vaginal plug detection. Blood was collected from pregnant mice on days 4.5 and 7 of gestation and serum 17- β estradiol and progesterone concentrations were measured using the ELISA method. The frequency and localization of macrophages in different regions of uterus and spleen were also investigated by immunohistochemistry staining using anti F4/80 antibody.
    Results
    The results of this study showed that frequency of uterine macrophages has decreased on day 7 in comparison to day 4.5 of gestation. Macrophages are distributed throughout the whole uterus on day 4.5 while their distribution was restricted to myometrium and stroma beneath the circular muscles on day 7 of pregnancy. The frequency of spleen macrophages as a representative of their systemic changes was not different in studied groups. Serum 17-β estradiol and progesterone concentrations increased significantly on day 7 compared to day 4.5 of pregnancy.
    Conclusion
    Considering the changes in 17-β estradiol and progesterone concentrations and their indirect effects on macrophages recruitment through regulation of M-CSF and GM-CSF secretion by uterine stromal cells, the differences in frequency and distribution of macrophages in different stages of pregnancy could be explained. While the macrophages chemotactic factors and homing receptors and their sources in spleen are different from uterus and don’t response to ovarian hormones variations. Regarding the role of macrophages in embryo implantation and regulation of feto-maternal immune responses, it seems that the changes in their frequency and localization can be helpful for a successful pregnancy.
    Keywords: Macrophage, Uterus, Embryo implantation, Estradiol, Progesterone}
  • سید محمد موذنی، بیژن صدیقی مقدم
    سابقه و هدف
    یکی از علل بروز سقط های مکرر، دخالت عوامل ایمونولوژیک در این نوع سقط می باشد. داروی سیکلوسپورین، موجب کاهش سقط در مدل حیوانی CBA/j×DBA/2 می گردد. آنتی بادی های نا متقارن و TGF-β از عوامل مهم تعیین کننده سرنوشت حاملگی است. مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر سایکلوسپورین بر میزان این نوع آنتی بادی ها و سیتوکاین TGF-β1 سرمی، در مدل حیوانی سقط، انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    موش های CBA/J ماده پس از جفت گیری با موش های نر DBA/2 به دو گروه تقسیم گردیدند، به گروه آزمون در روز پنجم حاملگی mg/kg 1 سیکلوسپورین و به گروه کنترل حامل دارو به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. در روز 5/ 13 حاملگی، سرم تمامی موش ها تهیه و با روش الیزا آنتی بادی های نامتقارن و TGF-β1 اندازه گیری شد. هم چنین درصد سقط در روز 5/ 13 حاملگی بین این دو گروه با یکدیگر مقایسه گردید.
    یافته ها
    میزان آنتی بادی های نامتقارن (01/ 0> P) و درصد سقط (02/ 0> P) در گروه آزمون کاهش معنی داری را نشان داد. در حالی که سیتوکاین TGF-β1 در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنی داری نداشت (06/ 0
    نتیجه گیری
    علی رغم کاهش میزان آنتی بادی نامتقارن در گروه آزمون و نداشتن تفاوت معنی دار در میزان سایتوکاین TGF-β1 سرمی، میزان سقط در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل به صورت معنی دار کاهش یافته است لذا بایستی به مکانیسم های دیگر سرکوب پاسخ ایمنی و کاهش میزان سقط غیر از آنتی بادی های نامتقارن و TGF-β1، متعاقب مصرف سیکلوسپورین توجه نمود.
    کلید واژگان: سقط مکرر خودبه خودی, آنتی بادی نامتقارن, سیکلوسپورین}
    Seyed Mohammad Moazzeni, Bizhan Sadighi, Moghaddam
    Introduction
    One of the common causes of recurrent spontaneous abortion is interference of immunological factors. Administration of cyclosporine, as an immunosuppressive drug, has reportedly reduc the rate of abortion in abortion-prone model of mice CBA/J mated DBA/2 male mice. On the other hand, asymmetric antibodies and TGF-β1 have been considered as an important factor in successful pregnancy outcomes. Intravaginal administration of TGF-β has also been reported to reduce the resorption rate in the same mouse model. In this study, the immunomodulatory effects of cyclosporine on serum level of asymmetric antibodies (AAbs) and T cell growth factor beta (TGF-β1) were investigated.
    Material And Methods
    Female CBA/J mice were mated with male DBA/2. The pregnant females were divided into two groups: 1- test group; received intraperitoneal injection of 1mg/kg cyclosporine (n=7), 2- control group; received intraperitoneal injection of Phosphate Buffered Saline (PBS) (n=7). Both groups received treatments on the 5th day of pregnancy. Serum samples were collected on the 13.5th day of pregnancy, when the percentage of abortion was also calculated.
    Results
    The percentage of AAbs and abortion rate were significantly reduced in cyclosporine group (P<0.05, for both variables), while the serum levels of TGF-β1 did not show significant difference between groups (P>0.05).
    Conclusion
    Our study showed that despite the significant reduction in percentage of AAbs and no significant difference in serum level of TGF-β1, the abortion rate was markedly reduced in cyclosporine group. So other mechanisms of immunomodulation and reduction of abortion rate except asymmetric antibodies and TGF-β1 should be involved in this mouse model following cyclosporine administration.
    Keywords: Recurrent Spontaneous Abortion, Asymmetric Antibodies, Cyclosporine}
  • مرضیه محمدی کردخیلی، ریحانه آهنگرپروین، سید وهاب عزیزی، فاطمه ایوبی، زهرا تقی پور، علی شمسی زاده، سید محمد موذنی، رضا گوجانی، مریم نعمتی، عبدالله جعفرزاده
    زمینه و هدف
    بیماری آنسفالومیلیت خودایمن تجربی(EAE) با ارتشاح لکوسیتی سیستم عصبی مرکزی همراه می باشد. مطالعات نشانگر اثرات ضد التهابی ویتامین D3 و زنجبیل می باشد. هدف این مطالعه بررسی اثر ویتامینD3 و عصاره زنجبیل بر روی علایم بالینی EAE و میزان ارتشاح لکوسیتی است.
    مواد و روش ها
    مطالعه حاضر از نوع تجربی می باشد. القاء بیماری EAEبا ایمونیزاسیون موش های C57BL/6 با تزریق پپتید 55-35 MOG مخلوط شده با ادجوانت کامل فروند صورت گرفت. گروه های مبتلا به EAE شامل دریافت کننده های ویتامین D3، عصاره زنجبیل، روغن زیتون، بافر فسفات سالین و همچنین PBS به عنوان کنترل تقسیم گردیدند. در روز 31 موش های مورد مطالعه کشته شدند و علایم بالینی، شدت التهاب بیماری و تغییرات وزن نیز تا 30 روز مورد بررسی قرار گرفت. داده های حاصل توسط آزمون آماری t-test مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    گروه کنترل، علائم بالینی را 10روز پس از القاء نشان دادند. این علایم در گروه دریافت کننده ویتامین D3، و عصاره زنجبیل در روز 13 و 15، پس از القاء EAE دیده شد. میانگین حداکثر شدت بیماری در گروه کنترل ویتامین D3(61/1±87/1)، گروه کنترل زنجبیل(79/1±92/1)، گروه ویتامین D3 (01/1±05/1) و در گروه زنجبیل (81/0± 73/0) می باشد. ویتامین D3 و عصاره زنجبیل به طور معنی داری (05/0=p) باعث افزایش وزن بدن نسبت به گروه کنترل می شوند. موش های تحت درمان ارتشاح سلول های التهابی کمتری را در مقایسه با گروه کنترل نشان می دهند.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان می دهد که ویتامین D3 و عصاره زنجبیل می تواند در جلوگیری از پیشرفت بیماری و نیز کاهش ارتشاح لکوسیتی در CNS موثر باشند.
    کلید واژگان: آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی, ویتامین D3, عصاره زنجبیل, علایم بالینی}
    M. Mohammadi, Kordkhayli, R. Ahangar Parvin, S.V. Azizi, F. Ayobi, Z. Taghipour, Ali Shamsizadeh, M. Moazeni, R. Goujani, M. Nemati, A. Jafarzadeh
    Background And Objective
    The anti-inflammatory effects of the vitamin D and ginger have been demonstrated in some studies. The aim of this study was to evaluate the effects of vitamin D and ginger extract on the clinical symptoms and leukocyte infiltration of experimental autoimmune encephalomyelitis (EAE).
    Materials And Methods
    For the induction of EAE, the (C57BL/6) were immunized subcutaneously MOG peptide emulsified in complete Freund's adjuvant. The mice divided into EAE group includimg: vitamin D-treated, ginger extract-treated, olive oil and phosphate-buffered saline, and also one group which was considered as normal group and received only PBS(phosphat- Buffered Saline). The mice were sacrificed at day 31 after immunization and the leukocytes infiltration was evaluated in the CNS (central nervous system). The EAE scores and the body weight were evaluated till day 30. Data were analyzed using t-test.
    Results
    Two control groups showed the clinical symptoms at day 10, whereas vitamin D and ginger-treated groups exhibited the symptoms at days 13 and 15, respectively. The maximum mean score of disease was (1.87±1.61), (1.92±1.79), (1.05±1.01), and (0.73±0.81) for olive oil-, PBS-, vitamin D3-, and ginger-treated groups, respectively. Vitamin D3 and ginger extract increased the body weight significantly)P =0.05) as compared to control groups. The leukocytes infiltration was also significantly lower in treated groups as compared to control group.
    Conclusion
    These observations represent that the vitamin D3 and ginger extract have significant capability to attenuate the EAE severity.
    Keywords: EAE, Vitamin D3, Ginger extract, Clinical symptoms}
  • عزیز محمودزاده، علی اکبر پور فتح الله*، محمدحسین کریمی، سید محمد موذنی
    زمینه و هدف
    نقش مهم ملکول های کمک تحریکی در پاسخ های ایمنولوژیک به روشنی مشخص شده است. با گسترش روش های نوین در ایمنی شناسی ملکولی، ممانعت از سیگنا ل های کمک تحریکی برای القای تولرانس به عنوان یکی از استراتژی های جدید در آمده است. RNA مداخله گر (RNA Interference) یکی از روش های جدید است که می تواند به صورت اختصاصی و موثر بیان ژن هدف را کاهش دهد.
    روش بررسی
    در این مطالعه ما با استفاده از سیستم لنتی ویرال بیان ژن CD40 سلو ل های دندریتیک را مورد هدف قرار دادیم. توالی Short Hairpin RNA قادر است بیان ژن CD40 را در سلول های دندریتیک موشی کاهش دهد.
    یافته ها
    نتایج به دست آمده موید آنست که بیان mRNA ژن CD40 در گروه دریافت کننده ی لنتی ویرال shRNACD40 64 برابر و بیان پروتئین CD40 در سطح سلول های دندریتیک نیز 31 درصد کاهش پیدا کرده (P<0/0001) و سلول دندریتیک نیز در مواجهه با سلول های T قادر به تحریک آن ها نمی باشد.
    بحث: این مطالعه نشان می دهد کاهش بیان ملکول CD40 موجب به وجود آمدن سلول های دندریتیک تولروژن و جلوگیری از پاسخ ایمنولوژیک Th1 می شود. جلوگیری از پاسخ Th1 موجب سوق دادن پاسخ های ایمنولوژیک به Th2 خواهد گردید، که این نوع پاسخ ها می تواند در بیماری های خودایمنی از جمله آرتریت روماتوئید و دیابت نوع یک موثر واقع گردد.
    کلید واژگان: ژن CD40, لنتی وکتور, سلول های دندریتیک موش}
    A. Mahmoodzadeh, Aa Pourfatollah*, Mh Karimi, Sm Moazzeni
    Background And Objective
    The important role of co-stimulatory molecules in immunological responses has been clearly demonstrated. With the development of new methods in molecular immunology, preventing the co-stimulatory signals in order to induce tolerance has emerged as a novel strategy. RNA interference is a new method that can specifically and effectively reduce target gene expression.
    Materials And Methods
    In this study, we used a lentiviral system to target the expression of CD40 gene in dendritic cells. ShRNA sequence is able to reduce the expression of CD40 gene on murine dendritic cells.
    Results
    Our results indicate 64-fold decreased expression of CD40 mRNA in the group receiving lentiviral shRNACD40 as well as 31% decrease in expression of CD40 protein on the surface of dentridic cells (p<0.0001). Also, dendritic cells cannot stimulate T cells upon contact with them.
    Conclusion
    This study indicates that a decrease in expression of CD40 molecule induces tolerogenic dendritic cells and prevents Th1 immunological response. Prevention of Th1 response would shift the immunological responses to Th2 response, and this type of response can be effective in autoimmune diseases including rheumatoid arthritis and type I diabetes. References 1- Groux H, Fournier N, Cottrez F. Role of dendritic cells in the generation of regulatory T cells. Sem in Immunol. 2004; 16: 99-106. 2- Kanako L, Reizis L, Reizis B. Dendritic Cells: Arbiters of Immunity and Immunological Tolerance. Cold Spring Harb Perspect Biol. 2012; 4: a007401. Avalable from: www.cshperspectives.org. 3- Morel PA. Dendritic cell subsets in type1diabetes: friend or foe? Frontiers in Immunol. 2013; 4. Avalable from: http://dx.doi.org/ 10.1155/ 2013/972865. 4- Machen J, Harnaha JO, Lakomy R, Styche A, Trucco M, Giannoukakis N. Antisense oligonucleotides down-regulating costimulation confer diabetes-preventive properties to nonobese diabetic mouse dendritic cells. The J Immunol. 2004; 173: 4331-41. 5- Maldonado R, Andrian UH. How tolerogenic dendritic cells induce regulatory T cells. Adv Immunol. 2010; 108: 111-165. 6- Peters AL, Stunz LL, Bishop GA. CD40 and autoimmunity: the dark side of a great activator. Sem Immunol. 2009; 21: 293-300. 7- Li L, Wang H, Wang B. Anergic cells generated by blocking CD28 and CD40 costimulatory pathways in vitro ameliorate collagen induced arthritis. Cell Immunol. 2008; 254: 39-45. 8- Zheng X, Suzuki M, Zhang Z, et al. RNAi-mediated CD40-CD154 interruption promotes tolerance in autoimmune arthritis. Arth Res & Ther. 2010; 12: R13. 9- Pletinckx K, Dohler A, Pavlovic V, Lutz M.B. Role of dendritic cells maturity/ costimulation for generation, homeaostasis and suppressive activity of regulatory T cells. Fronties in Immunol. 2011; 2: 7-22. 10- Gavrilov K, Saltzman WM. Therapeutic siRNA: Principles, challenges and strategies. Yale J Biol Med. 2012; 85(2): 187-200. 11- Manjunath N, Wu H, Subramanya S, Shankar P. Lentiviral delivery of short hairpin RNAs. Adv Drug Delivery Rev. 2009; 61: 732-45. 12- Inaba K, Inaba M, Romani M, et al. Generation of large numbers of dendritic cells from mouse bone marrow cultures supplemented with GM-CSF. J Exp Med. 1992; 176: 1693-702. 13- Virus packaging protocol. Stem Cell Biotechnology Research Center protocol, Iran. 2013. Avalable from: www.stemcellstech. com/index.php/fa/. 14- Muller G, Muller A, Jonuleit H. Fetal calf serum –free generation of functionally active murine dendritic cells suitable for invivo therapeutic approaches. J Inv Dermatol. 2000; 114: 142-8. 15- Marin-Gallen S, Clemente-Casares X, Planas R, et al. Dendritic cells pulsed with antigen-specific apoptotic bodies prevent experimental type 1 diabetes. Clin and Exp Immunol. 2009; 160: 207-14. 16- Hasse C, Ejrnaes M, Juedes AE, Wolf T. Immunomodulatory dendritic cells require autologous serum to circumvent nonspecific immunosuuressive activity in vivo. Blood. 2005; 106: 4225-33. 17- Feili-Hariri M, Dong X, Alber SM, Watkins SC, Salter RD, Morel PA. Immunotherapy of NOD mice with bone marrow–derived dendritic cells. Diabetes. 1999; 48: 2300-08. 18- Karimi MH, Ebadi P, Pourfathollah AA, et al. Immune modulation through RNA interference-mediated silencing of CD40 in dendritic cells. Cellular Immunol. 2009; 259: 74-81. 19- Mei S, Jin-Dong LI, Rui J, et al. Construction and characterization of lentiviral shRNA expression vector targeting rat CD40 gene in dendritic cells. Chem Res. 2009; 25(5): 666-72. 20- Jantsch J, Turza N, Volke M, et al. Small interfering RNA (siRNA) delivery into murine bone marrow-derived dendritic cells by electroporation. J of Immunological Methods. 2008; 337: 71-7. 21- Giannoukakis N, Trucco M. Dendritic cell therapy for type 1 diabetes suppression. Immunother. 2012; 4(10): 1-12. 22- Giannoukakis N. Tolerogenic dendritic cells for type 1 diabetes. Immunother. 2013; 5(6): 1-3. 23- Lee CN, Lew AM, Wu L. The potential role of dendritic cells in the therapy of Type1 diabetes. Immunother. 2013; 5(6): 591-606.
    Keywords: CD40 Gene, Lentiviral vector, Murine Dendritic Cells}
  • امیر دشتی، مرضیه ابراهیمی، جمشید حاجتی، سید محمد موذنی
    هدف
    یافته های جدید علمی در رابطه با چگونگی تشکیل سرطان پیشنهاد می کند که سرطان ها از زیر جمعیت کوچکی از سلول ها، تحت عنوان سلول های بنیادین سرطانی یا سلول های آغاز کننده تومور حاصل می شود. سلول های بنیادین سرطانی به دلیل حضور پمپ های انتقالی ABC در سطحشان نسبت به روش های درمانی معمول سرطان مقاوم هستند؛ بنابراین باقیماندن آن ها پس از درمان منجر به بازگشت سرطان و بروز متاستاز می شود. لذا شناسایی و تعیین هویت صحیح این سلول ها در انواع سرطان ها به منظور هدف گیری آن ها در روش های درمانی جدید، بسیار مهم و دارای اهمیت است. در این مطالعه با هدف طراحی روش ایمنی درمانی جدید برای هدف گیری سلول های بنیادین سرطانی ملانومای موشی در مرحله اول شناسایی و تعیین خصوصیات این سلول ها انجام شد.
    مواد و روش ها
    ابتدا تومور ملانوما توسط رده سلولی ملانومایی B16F10 در موش C57BL/6 القا شد، سپس از توده توموری با استفاده از روش هضم آنزیمی سلول های هوموژن تهیه و توسط آنتی بادی های CD24 و CD44 رنگ آمیزی و جداسازی شدند. زیرجمعیت های سلولی به دست آمده از نظر توان تولید اسفیر در محیط فاقد سرم بررسی شدند. علاوه بر این؛ توانایی القای تومور زیر جمعیت های سلولی جدا شده با تزریق سریال رقت های متفاوت از سلول های مذکور به موش C57/BL6 مطالعه شد.
    نتایج
    سلول های CD24+ به صورت معنی دار توان تولید اسفرویید بیشتری داشتند. در ارتباط با قدرت ایجاد تومور سلول های CD24-CD44+، سلول های دوگانه منفی CD24-CD44- و سلول های ملانوما رده B16F10 واجد قدرت تقریبا برابر (یک سلول از هر 21730 سلول) بودند. این توان در مورد سلول های CD24+CD44- یک سلول از هر 17426 سلول و در مورد سلول های دوگانه مثبت CD24+CD44+ یک سلول از هر 11295 سلول بود.
    نتیجه گیری
    در مجموع سلول های دوگانه مثبت (CD24+CD44+) از نظر هر دو خصوصیت تولید اسفیر و القای تومور توانمندتر بودند که می تواند نشانه خصوصیت بنیادین این سلول ها باشد. بنابراین به عنوان سلول های بنیادین ملانومای موشی شناسایی و معرفی شدند.
    کلید واژگان: سلول های بنیادین سرطانی, تومور, رده سلولی ملانومایی B16F10, شناسایی}
    Amir Dashti, Marziyeh Ebrahimi, Jamshid Hadjati, Seyed Mohammad Moazzeni
    Objective
    Recent evidences suggest that tumors arise from a small subpopulation of cells، the cancer stem cells (CSCs) or tumor initiating cells. CSCs are able to resist the conventional methods of cancer therapy due to existence of ABC transporters on their surface. This leads to CSC resistance and maintenance resulting in post-treatment relapse and metastasis. Therefore، precise identification and characterization of these cells as a target for new therapeutic regimens is the goal of numerous studies. This study، with the intent to design a new method of immunotherapy for targeting cancer stem cells in mouse malignant melanoma، initially characterized the cancer stem cells in this malignancy.
    Methods
    In order to identify the CSCs we induced a melanoma tumor using the B16F10 cell line in C57BL/6 mice. The tumor bulk was dissociated by an enzymatic method and homogeneous tumor cells were sorted using anti-CD44 and anti-CD24 antibodies. The sorted tumor cell subpopulations were compared according to their ability to form cell spheres in serum free medium (SFM). We determined the tumor formation ability of all cell subpopulations by transplanting serial dilutions of B16-F10 and all sorted cells sub-populations into C57/BL6 mice.
    Results
    The results showed that although all separated cell subpopulations and B16-F10 cells formed non-adherent spheroids in SFM in the presence of B-27، but the CD24+ cells presents a significantly higher ability to produce spheroids. The B16F10 cell line، CD44+CD24- and CD44-CD24- cells showed equal potencies in tumor induction (1 in 21730 cells). The CD44-CD24+ cells tumor induction potency was 1 in 17426 and this ability for the double positive cells (CD44+CD24+) was 1 in 11295.
    Conclusion
    Collectively،the double positive (CD24+CD44+) cells were more potent in both spheroid formation and tumorogenicity. Hence they might be the CSC population of mouse melanoma.
    Keywords: Cancer stem cells, Tumor, Melanoma cell line B16F10, Identification}
  • حسن نامدار احمدآباد، مژده صالح نیا، سید محمد موذنی*
    چکیده
    زمینه و هدف
    در مطالعه حاضر فعالیت تعدیل ایمنی مولکول های ترشح شده توسط سلول های دسی جوا از منشاء موش های مستعد سقط و موش های با حاملگی طبیعی بر عملکرد سلول های دندریتیک (DCs) مورد مقایسه قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    مایع رویی کشت سلول های دسی جوا (DS) از مدل های موشی مستعد سقط و موش های با حاملگی طبیعی تهیه شد. DCs از طحال موش های CBA/J استخراج و بطور هم زمان با آنتی ژن و DS تیمار شدند. DCs تیمار شده به کف دست موش تزریق شده و پس از 5 روز غده های لنفاوی ناحیه ای خارج گردید و در حضور آنتی ژنی اولیه کشت داده شدند. میزان تکثیر لنفوسیت ها با استفاده از تایمیدین رادیواکتیو سنجیده شد.
    یافته ها
    DS از منشاء موش های با حاملگی طبیعی در مقایسه با DS از منشاء موش های مستعد سقط بصورت معناداری توانایی DCs برای تحریک تکثیر لنفوسیت ها را کاهش داد (اندیکس تحریک 34/0 ± 93/4 در مقابل 79/0 ± 84/11). همچنین فعالیت مهاری DS تهیه شده از جایگاه های غیر سقط در مقایسه با مواردی که این مایع از جایگاه های سقط از منشاء موش های مستعد سقط تهیه شده است بر عملکرد DCs بیشتر است (اندیکس تحریک 49/0 ± 67/2 در مقابل 02/1 ± 31/7).
    نتیجه گیری
    فعالیت تعدیل ایمنی مولکول های ترشح شده درون دسی جوا بین موش های مستعد سقط و موش های با حاملگی طبیعی متفاوت است. با توجه به نقش کلیدی DCs در حفظ تحمل در سطح تماس مادر-جنین، بنظر می رسد که این مولکول ها از طریق تعدیل عملکرد DCs نقشی اساس در تعیین نتیجه حاملگی بازی می کنند.
    کلید واژگان: سقط, دسی جوا, سلول دندریتیک, تعدیل ایمنی}
    Hasan Namdar Ahmadabad, Mojdeh Salehnia, Seyed Mohammad Moazzeni *
    Abstract
    Background
    The present study aimed to investigate the immunomodulatory activity of molecules secreted by decidual cells on dendritic cells (DCs) function in abortion-prone compared with non-abortion-prone mice.
    Materials And Methods
    The decidual cell supernatants (DS) were obtained from abortion and non-abortion mouse models. DCs were purified from CBA/J mice spleens and treated with antigen and DS. Treated DCs were injected into mice palms. After 5 days، draining lymph nodes were removed، cultured in the presence of cognate antigen، and proliferation of lymphocyte cells was measured by 3H-thymidin incorporation.
    Results
    Our results showed that immunosuppressive activity of DS from non-abortion-prone mice significantly decrease dendritic cells'' ability to stimulate lymphocytes proliferation compared with DS from abortion-prone mice (Simulation index (SI) of 4. 93 ± 0. 34 versus 11. 84 ± 0. 79). We، also found that DS prepared from non-resorption sites compared with DS from resorption sites in abortion-prone mice had increased immunosuppressive activity on DC function (SI of 7. 31 ± 1. 02 versus 2. 67 ± 0. 49).
    Conclusion
    Due to our results، we concluded that immunomodulatory activity of molecules secreted within decidual tissue is different between abortion-prone and non-abortion-prone mice. Based on the key role of DCs in inducing fetomaternal tolerance، we claimed that these molecules، through modulation of DCs function، play crucial role on pregnancy outcome.
    Keywords: Abortion, Decidua, Dendritic cell, Lymphocyte}
  • محمدعلی حقیقی، اشرف محبتی مبارز، هاتف علی سلیمانیان، محمدرضا زالی، سید محمد موذنی، علی اصغر کارخانه
    زمینه و هدف
    پروتئین فعال کننده ی نوتروفیل درهلیکوباکترپیلوری (HP-NAP) از مهم ترین فاکتورهای بیماری زای این باکتری است که از اهمیت به سزایی در ایجاد ایمنی حفاظتی برعلیه این پاتوژن برخوردار است. این آنتی ژن کاندیدای بسیار مطرحی به عنوان بخشی از واکسن های چند قسمتی برعلیه این باکتری در مطالعات کلینیکی می باشد. به دلیل اهمیت پروتئین HP-NAP، در این مطالعه از آن به عنوان الگویی برای بهینه کردن ژن های هترولوگ که محتوای تیمین و آدنین بالا و میزان بیان پایینی در باکتری اشریشیاکلی دارند، استفاده شد.
    روش بررسی
    با کاربرد علوم بیوانفورماتیک ژن کد کننده ی این پروتئین برای بیان حداکثری در میزبان مربوطه بهینه و سپس ساخته شد.
    یافته ها
    در بهینه کردن ژن HP-NAP عوامل مختلفی تغییر داده شد. کدن ها به کدن های رایج در باکتری اشریشیا کلی تغییر کرد، محتوای G+C از 38 درصد به 45 درصد افزایش یافت و ساختارهای فضایی نامناسب در ساختمان دوم mRNA شکسته شد، این تغییرات منجر به طولانی شدن نیمه عمر mRNA و افزایش قابل ملاحظه ی بیان پروتئین نوترکیب HP-NAP به میزان حداقل 800 میلی گرم در لیتر گردید.
    نتیجه گیری
    کاربرد ابزار بیوانفورماتیک در افزایش و بهینه سازی بیان پروتئین HP-NAPدر باکتری اشریشیا کلی موفق بود. با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می رسد کاربرد این ابزارها روشی منطقی در بهینه کردن ژن هایی با منشا متفاوت جهت بیان در میزبان های بیانی دیگر باشد.
    کلید واژگان: هلیکوباکترپیلوری, بیوانفورماتیک, بهینه سازی, پروتئین نوترکیب فعال کننده نوتروفیل, کلونوبیان}
    Haghighi Ma, Mohabati Mobarez A., Salmanian Ah, Zali Mr, Moazzeni Sm, Karkhane Aa
    Background And Objective
    As the main virulence factor of Helicobacter pylori, HP-NAP has an important role in immunoprotection against this pathogen. This antigen is a strong candidate as a part of multi-component vaccine in the clinical trial against this bacterium. Due to NAP importance, it was used in this study as a template for optimization of heterologous genes with a low A-T content and low expression in E. coli.
    Materials And Methods
    A synthetic single gene that could reach the highest level of expression in the host was designed by using bioinformatics tools.
    Results
    A number of factors that influence gene expression level were changed for HP-NAP gene optimizing: the codon usage bias in E. coli was changed; the G+C content was upgraded from 38% to 45%; and the stem-loop structure was broken. These could result to prolong of the half-life of the mRNA and overexpression of recombinant of HP-NAP protein up to 800 mg per liter.
    Conclusion
    Applying of bioinformatics tools was appropriated to optimize of HP-NAP overexpression in E. coli. From our results, it appears that combination of In Silico and experimental approach is a logical approach for expression of heterologous genes in another host.
    Keywords: Helicobacter pylori, Bioinformatics, Optimization, Recombinant HP, NAP, Cloning, Expression}
  • امیر سالک فرخی، اصغر آقامحمدی، سید محمد موذنی
    هدف
    نقص ایمنی شایع متغیر شامل انواعی از اختلالات هتروژن سیستم ایمنی بوده که توسط نقص های ژنتیکی مختلف ایجاد می شود. آنزیم سیتیدین دی آمیناز القا شونده در پدیده تعویض کلاس و بروز جهش های سوماتیک در مرکز زایا نقش دارد؛ از این رو به منظور روشن شدن نقش احتمالی اختلال در بیان ژن آنزیم سیتیدین دی آمیناز در بیماری زایی نقص ایمنی شایع متغیر، بیان این ژن در افراد مبتلا بررسی شد.
    مواد و روش ها
    سلول های تک هسته ای خون محیطی 21 فرد مبتلا و کنترل سالم جدا شد. سلول های جدا شده به منظور القای بیان ژن آنزیم سیتیدین دی آمیناز توسط CD40L و اینترلوکین 4 تحریک شدند. پس از 5 روز RNA سلول های تحریک شده استخراج شده و بیان ژن آنزیم سیتیدین دی آمیناز القا شونده توسط RT-PCR بررسی شد.
    نتایج
    نتایج آزمایش RT-PCR نشان داد که پس از تحریک توسط CD-40L و اینترلوکین 4، mRNA ژن آنزیم سیتیدین دی آمیناز در تمام نمونه های مورد آزمایش بیان شده است. نمونه های کنترل نیز از نظر بیان mRNA ژن آنزیم سیتیدین دی آمیناز مثبت بود.
    نتیجه گیری
    در مطالعه حاضر برای اولین بار بیان ژن آنزیم سیتیدین دی آمیناز القا شونده در لنفوسیت های B مبتلایان به نقص ایمنی شایع متغیر بررسی شد. با توجه به این که تمام بیماران مورد بررسی در این مطالعه از نظر بیان mRNA ژن آنزیم سیتیدین دی آمیناز طبیعی بودند و با توجه به این که یکی از مشکلات اصلی در بیماران نقص ایمنی شایع متغیر اختلال در پدیده های مرتبط با مرکز زایا و تمایز کامل لنفوسیت B است، می توان نتیجه گرفت که احتمالا سایر مولکول های درگیر در پدیده تعویض کلاس در ایجاد بیماری نقش دارند. از آن جا که شناخت نقص های ژنتیکی متنوع ایجاد کننده این بیماری هتروژن می تواند به دسته بندی مبتلایان به گروه های همسان تر و اتخاذ استراتژی درمانی متناسب و اختصاصی برای هر زیر گروه منجر شود، ضرورت ادامه این گونه تحقیقات همچنان احساس می شود.
    کلید واژگان: سیتیدین دی آمیناز القا شونده, نقص ایمنی شایع متغیر, RT, PCR, لنفوسیت B}
    Amir Salek Farrokhi, Asghar Aghamohammadi, Seyed Mohammad Moazzeni
    Objective
    Common variable immunodeficiency (CVID) is one of the most frequent cases of primary immunodeficiency. It is likely that this heterogeneous disease is caused by several distinct genetic disorders. The activation-induced cytidine deaminase (AID) enzyme is involved in class switching, somatic hypermutation (SHM) and processes associated with gene conversion in the germinal center. In order to clarify the possible role of AID in the pathogenesis of CVID, we have studied the AID gene expression in CVID patients.
    Methods
    Peripheral blood mononuclear cells (PBMC) from 21 patients and healthy controls were isolated. The isolated cells were stimulated by CD40L and IL-4 to induce AID gene expression. After five days, total RNA from the stimulated cells was extracted and AID gene expression was investigated by RT-PCR.
    Results
    RT-PCR results showed that after stimulation by CD-40L and IL-4, the AID gene was expressed in all of the samples. The control samples were also positive for AID gene mRNA expression.
    Conclusion
    In this investigation we studied the expression of AID gene in CVID patient's B lymphocytes for the first time. Regards to our results which showed that all patients normally expressed the AID gene mRNA and considering that one of the main problems in a number of CVID patients is disorders in phenomena related to the germinal center and complete differentiation of B lymphocytes, it can be concluded that possible defects in other molecules involved in class switching is responsible for this disease. Understanding the various genetic defects responsible for this heterogeneous disease could lead to its division into more homogenous subtypes with distinct therapeutic strategies, so further investigations is recommended.
  • میرزا علی مفضل جهرمی، سید محمد موذنی
    سابقه و هدف
    سرطان یکی از اصلی ترین علل مرگ و میر در جهان می باشد که در اثر تکثیر کنترل نشده و گسترش سلول های تغییر شکل یافته ایجاد می شود. سلول های دندریتیک را می توان در ایمنی درمانی سرطان به کار برد. سلول های دندریتیک بارگذاری شده با آنتی ژن توموری می توانند فعالیت ضد توموری سلول های T سایتوتوکسیک را افزایش دهند.
    مواد و روش ها
    مقالات مرتبط با استفاده از موتور جستجوگر و داده های پایگاه NCBI جستجو گردید. سپس مقالات پژوهشی و مروری از پایگاه های داده Science Direct، Nature، Wiley-Blackwell، Springer و ProQuest تهیه شدند.
    نتایج
    زیررده های سلول های دندریتیک با کارکردهای متفاوت در بافت های گوناگون انسان و مدل های حیوانی، به ویژه موش شناسایی شده اند. سلول های دندریتیک میلوئیدی انسانی را می توان از مونوسیت های خونی در محیط غنی سایتوکاینی تولید نمود. سلول های دندریتیک CD8+ رایج موشی را نیز می توان از طحال جدا ساخت و یا از سلول های بنیادی مغز استخوان در محیط غنی سایتوکاینی تولید کرد.
    نتیجه گیری
    برخی از زیررده های سلول های دندریتیک انسانی و موشی شامل سلول های دندریتیک میلوئیدی انسانی و سلول های دندریتیک CD8+ رایج موشی نقش حیاتی در القاء سلول های TH1 و سلول های T سایتوتوکسیک ایفاء می نمایند. بنابراین، این زیر رده ها را می توان به عنوان محرک ایمنی سلولی در ایمنی درمانی سرطان انسان و مدل موشی استفاده نمود.
    کلید واژگان: زیر رده سلول های دندریتیک, سلول های T سایتوتوکسیک, سرطان, ایمنی درمانی}
    Mirza Ali Mofazzal-Jahromi, Sayyed Mohammad Moazzeni
    Background
    Cancer as the uncontrolled proliferation and spread of transformed cells is one of the leading causes of mortality in the world. Dendritic cells (DCs) can be used in cancer immunotherapy. Tumor antigen-loaded DCs are able to enhance the cytotoxic T cells (CTLs) antitumor activity.
    Materials And Methods
    Related articles were searched by search engines in NCBI database. Then the original and review articles were retrieved from the Science Direct، Nature، Wiley-Blackwell، Springer and ProQuest databases.
    Results
    The DC subsets with various functions have been identified in different tissues of both the animal model (mouse) and human. Human myeloid DC subsets could be derived from blood monocytes using the cytokine enriched media. Mouse conventional CD8+ DCs can be isolated from the spleen or derived from the bone marrow stem cells using the cytokine- enriched media.
    Conclusion
    Some of the human and mouse DC subsets، including human myeloid DCs and mouse conventional CD8+ DCs play a pivotal role in an induction of TH1 cells and CTLs. Therefore، these subsets can be utilized as cellular immunity stimulants in human and mouse model for cancer immunotherapy.
    Keywords: Dendritic cell subsets_Cytotoxic T cells_Cancer_Immunotherapy}
  • راضیه خالصی، جعفر سلیمیان *، سید محمد موذنی، فرید عزیزی جلیلیان

    اشریشیاکلی انتروتوکسیژنیک رایج ترین عامل باکتریایی مولد اسهال در جهان است. این باکتری دارای تعدادی عامل حدت زا است که از جمله آن ها؛ فاکتورهای کلونیزاسیون، توکسین حساس به حرارت و یا توکسین مقاوم به حرارت می باشد. باکتری اشریشیاکلی انتروتوکسیژنیک از طریق فاکتورهای کلونیزاسیون به سطح سلول اپیتلیال روده متصل و با ترشح توکسین موجب ایجاد اسهال می شود. مطالعات مولکولی بر روند بیماری زایی باکتری نشان می دهد که رویکردهای مختلفی جهت پیشگیری از این عفونت وجود دارد. بهترین راه ممکن، طراحی و تولید واکسن کارآمد است که توانایی القای ایمنی محافظتی در برابر اکثر سویه های باکتری را داشته باشد. جهت طراحی واکسن از مولکول(های) کاندیدای واکسنی استفاده می شود که علاوه بر خاصیت ایمنی زایی و بی خطر بودن، شیوع زیادی بین انواع سویه ها داشته و در عین حال واجد اپی توپ های محافظت شده و مشترک باشند. در این مقاله به مروی از اطلاعات و نتایج حاصل از تحقیقات انجام شده در زمینه واکسن های ETEC پرداخته، هم چنین به اهمیت باکتری و بیماری زایی آن اشاراتی کرده است.

    کلید واژگان: اشریشیاکلی انتروتوکسیژنیک, بیماری زایی, عوامل حدت زا, واکسن}
    R. Khalesi, J. Salimian, Sm Moazeni, F. Azizi Jalilian

    Enterotoxigenic Escherichia coli is the most common bacterial agent producing diarrhea in the world wide. This bacterium includes some virulence factors such as; colonization factors and heat-labile toxin and/ or heat-stable toxin. Enterotoxigenic Escherichia coli attached to the intestinal epithelial cell surface through CFs and causes diarrhea by toxin secretion. Molecular pathogenesis stu-dies demonstrate that there are many pro-phylactic approaches for this infection. The best possible way is designing and prod-ucing efficient vaccine that enabeling to induc protective immunity against the most of bacterial strains. Vaccine candidate molecule (s) that are used to design a vaccine، in addition to possess immuno-genicity and safety; they should be wid-espread among variety of strains and co-ntain conserved and common epitops. This article pays attention to review some infor-mation and results of conducted researches on enterotoxigenic Escherichia coli vaccine and importance of the bacteria and its pathogenesis.

    Keywords: enterotoxigenic escherichia coli, pathogenesis, vaccine, virulence factors}
  • تاثیرات مخمرهای خشک فعال بر روی اکوسیستم میکروبی شکمبه
    سیدعلی موذنی، سید محمد موذنی
  • شبیه سازی در حیوانات
    سیدعلی موذنی، سید محمد موذنی
  • بهینه سازی مصرف سوخت در مرغداری ها
    سیدعلی موذنی، سید محمد موذنی
  • تغییرات اقتصاد کشاورزی در کشورهای در حال توسعه
    سیدعلی موذنی، سید محمد موذنی
نمایش عناوین بیشتر...
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال