فهرست مطالب شهره سادات سجادی
-
یکی از مباحث مهمی که در سال های اخیر در حوزه روان شناسی مطرح شده، مبحث نوازه است که در امر آموزش بسیار کاربردی است؛ چرا که تاثیر احساسات بر کیفیت فعالیت های آموزشی، امری اجتناب ناپذیر است؛ تا جایی که بسیاری از مطالعات حاکی از این است که مدرسان با دادن نوازه مناسب به زبان آموزان، می توانند نقش مهمی در یادگیری آن ها ایفا کنند، اما آیا زبان آموزان نیز می توانند با ارایه نوازه مناسب، نقشی در احساسات مدرسان داشته باشند و فرسودگی شغلی آن ها را به تعویق بیاندازند؟ در این پژوهش سعی می کنیم؛ میزان تاثیر نوازه دهی زبان آموزان به مدرسان آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان را بررسی نماییم. به این منظور، 16 نفر از مدرسان آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان، به دو پرسش نامه پیش ساخته (Badri Gargari, 2012 ; Yazdanpour, 2014)به صورت برخط پاسخ دادند. نتایج پژوهش نشان می دهد؛ همان طور که نوازه دهی از جانب معلم بر پیشرفت زبان آموزان اثرگذار است، نوازه گیری معلم از زبان آموزان نیز می تواند بر کیفیت تدریس وی و همچنین کاهش فرسودگی شغلی او بسیار موثر باشد. همچنین نتایج نشان می دهد؛ از بین انواع نوازه، ارایه نوازه مثبت تا حد زیادی رابطه معکوس با فرسودگی شغلی مدرسان داشته و همچنین با کیفیت تدریس آن ها رابطه مستقیم دارد؛ در صورتی که نوازه ارایه شده توسط زبان آموزان منفی بوده و یا این که نوازه ای ارایه نشود، منجر به فرسودگی شغلی و عدم کیفیت در تدریس مدرسان زبان فارسی می شود. به عبارت دیگر؛ نوازه منفی و یا نبود ارایه نوازه، رابطه مستقیم با میزان فرسودگی شغلی مدرسان آزفا دارد.
کلید واژگان: نوازه, فرسودگی شغلی, مدرسان آزفا, کارآمدی معلم, کیفیت تدریس}One of the important topics in psychology in recent years is the concept of "stroke," which is highly relevant in the field of education. The impact of emotions on the quality of teaching activities is inevitable to the point that many studies show that teachers can play a significant role in their students' learning by providing appropriate strokes. However, can students also have a role in providing stroke to their teachers and delaying their job burnout? In this study, the researchers aim to investigate the impact of stroke from students to Persian language teachers for non-Persian speakers. To this end, 16 Persian language teachers for non-Persian speakers completed two standardized questionnaires (Badri Gargari, 2012 and Yazdanpour, 2014) online. The results of the study show that just as a stroke from a teacher has a significant impact on students' progress, stroke from students can also significantly affect the quality of teaching and reduce job burnout for the teacher. Furthermore, the results show that providing positive support among different types of stroke has a significant inverse relationship with teacher burnout and a direct relationship with teaching quality. If the stroke the students provide is negative or not provided, it can lead to job burnout and low teaching quality for Persian language teachers. In other words, negative stroke or lack thereof has a direct relationship with the level of job burnout for Persian language teachers.
IntroductionThe concept of stroke (emotional support) has gained a significant amount of attention in the field of psychology in recent years. Stroke refers to providing empathy, understanding, and care to individuals experiencing emotional distress or challenges. Stroke can come from various sources, including friends, family, colleagues, and professionals.
In education, stroke is a vital component of effective teaching and learning. Numerous studies have shown that when teachers provide stroke to their students, it can lead to increased engagement, motivation, and academic achievement. Stroke can help students feel more connected to their teachers and peers, improving their overall well-being and mental health. Teachers who provide stroke are seen as caring and empathetic, which can also contribute to their job satisfaction and retention in the teaching profession.
However, it is also important to recognize that students can play a role in providing stroke to their teachers. This is particularly relevant in cases where teachers may be experiencing job burnout or other forms of emotional distress. Job burnout is a common issue among teachers, as they are often required to work long hours, manage large class sizes, and deal with challenging behaviors and academic pressures. When teachers experience burnout, it can have a negative impact on their mental health, job satisfaction, and overall quality of teaching.
It should be noted that Berne (1988) initially only refers to the physical aspect of stroke and states that individuals need physical stimuli in addition to social and rational stimuli for personal development. Then he went beyond the physical aspect and stated that stroke needs meet individuals' emotional need to be seen and this need to be seen has been named "craving for recognition." In addition to Berne, there are other individuals who considered the concept of stroke beyond its physical meaning and paid attention to its psychological aspect. Among them can be mentioned (Shirai, 2006), (Stewart & Joines, 1987), (Friedman, 1993), and (Francis & Woodcock,1996).MethodologyThis study examined the effects of stroke supply from different sources on occupational burnout in Azfa language teachers. Previous research conducted by (Yazdanpour, 2015) had identified 5 potential sources of stroke supply for teachers. government/public, head of institution, colleagues, students, and parents. Due to the nature of teaching Persian to non-native adult students (no contact with parents, separate from the government), this study focused on supply from the head of institution, colleagues, and students. Two validated questionnaires measuring stroke and burnout were used to collect data from 16 available Azfa teachers at Allameh Tabataba‘i University Language Center. The questionnaires had reliability coefficients of 0.86 and 0.81. Results from the online questionnaires were statistically analyzed using SPSS to determine the relationship between stroke supply and occupational burnout in this group of language teachers.
ResultsThe results of the study indicate that there is a significant relationship between the provision of Stroke from language learners to teachers and the reduction of job burnout among Persian language teachers teaching non-Persian language speakers. The study found that the Stroke provided by students can have a direct impact on the quality of teaching and a reduction in job burnout for the teachers. It was also observed that the level of attention received by a teacher is directly related to their job quality. Additionally, the study confirmed that job burnout among teachers is higher than among ordinary individuals, but due to constructive social relationships, teachers have higher social capital.
Furthermore, the study revealed that the provision of Stroke from students to teachers has a significant inverse relationship with job burnout, and the absence of reinforcement or negative reinforcement directly affects the level of job burnout among Persian language teachers. The study also highlighted that the influence of stroke from various sources on job burnout is not equal, with students, institution heads, and colleagues having different levels of impact.
To conclude, the study suggests that providing Stroke to teachers from students can delay job burnout and increase job satisfaction. It also emphasizes the importance of constructive social relationships in mitigating job burnout among teachers.ConclusionThe recent study on stroke from students to Persian language teachers for non-Persian speakers sheds light on the importance of stroke in both directions. The study found that stroke from students can significantly impact the quality of teaching and the level of job burnout experienced by teachers. Specifically, providing positive stroke had a significant inverse relationship with teacher burnout and a direct relationship with teaching quality. However, the study also found that negative stroke, or lack thereof, had a direct relationship with the level of job burnout for Persian language teachers. It also emphasizes that the influence of stroke from various sources on job burnout is not equal, with students, institution heads, and colleagues having different levels of impact.
Overall, the study suggests that providing stroke to teachers from students can delay job burnout and increase job satisfaction. It also underscores the importance of understanding the impact of stroke on the job satisfaction and well-being of teachers in the context of language education.
To foster stroke in education, it is essential to provide resources and training for teachers and students alike. This can include professional development opportunities for teachers on how to provide stroke to their students and how to recognize signs of emotional distress in themselves and their colleagues. Students can also benefit from training on how to provide stroke to their peers and teachers, as well as on how to recognize and manage their own emotions.
Furthermore, schools can play a key role in fostering stroke by creating a culture of care and empathy. This can involve policies and practices prioritizing well-being, relationships, inclusion, and care, not just academic achievement. Supportive policies could include protected time for teamwork, limits on high-stakes testing, affordable counseling access, peer support programs, and educator input into decision-making. Resources are needed to implement policies in a meaningful, sustainable way. Moreover, leadership at all levels, from superintendents to principals to teachers, must model the supportive practices being promoted.
In addition to the benefits of stroke for teaching and learning, there are also broader societal benefits. Stroke can help foster a sense of community and social connectedness, which is important for overall well-being and mental health. When individuals feel supported and cared for, they are more likely to engage in positive behaviors and contribute to their communities. This can have a ripple effect, leading to healthier and more supportive communities overall.
Furthermore, stroke has been found to be particularly important for individuals who have experienced trauma or adversity. Trauma can have a profound impact on mental health and well-being, and individuals who have experienced trauma may require additional strokes to cope with their experiences. Schools and educational institutions can play a critical role in providing stroke to these individuals by creating a safe and supportive environment that prioritizes empathy, understanding, and care.
However, providing stroke can be challenging, particularly in education, where teachers often have limited resources and face competing demands. In order to provide effective stroke, it is important for teachers to develop emotional intelligence and communication skills and be aware of trauma-informed practices. Teachers must also be able to recognize when they need support themselves and to seek out appropriate resources when necessary.AcknowledgmentThanks to the professors and management of Azfa Center of Allameh Tabataba‘i University who helped us in conducting this research.
Keywords: stroke, burnout, Azfa teacher, teacher’s efficiency, Teaching quality} -
نشریه علم زبان، پیاپی 15 (بهار و تابستان 1401)، صص 123 -156
کرونا پدیده ای است که بشر زنده کنونی پیش تر آن را تجربه نکرده و آنقدر این اتفاق به طور ناگهانی رخ داد که موجب تعطیلی بسیاری از کلاس های آموزش زبان فارسی در جهان گشت. در مرکز آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان دانشگاه علامه طباطبایی، 14 دانشجوی لبنانی در حال تحصیل بودند که می بایست برای مهر سال 1399 آماده حضور در کلاس های تحصیلی اصلی خود می شدند. آنها نیمی از دوره فارسی آموزی خود را سپری کرده بودند که با مشکل کرونا مواجه شدند. دانشگاه علامه طباطبایی برای حل مشکل این زبان آموزان سریعا به آموزش مجازی روی آورد. پژوهش حاضر نتیجه آموزش مجازی این مرکز را گزارش می کند. سوال پژوهش این بود که آیا آموزش مجازی می تواند در شرایط اضطرار، جایگزین آموزش حضوری باشد. فرضیه ای که برای آن در نظر گرفتیم این بود که احتمال اینکه آموزش مجازی بتواند جایگزینی برای آموزش حضوری باشد بسیار کم و تاحدی غیرممکن است. به منظور پاسخ به پرسش پژوهش از دو ابزار استفاده نمودیم. آزمون پیشرفت زبان آموزان و مقایسه نمرات کلاس های حضوری با کلاس های مجازی و تدوین پرسشنامه ای برای سنجش میزان رضایت مندی زبان آموزان. نتایج نشان داد میزان پیشرفت زبان آموزان در شرایط کرونایی (آموزش مجازی) اختلاف معناداری با شرایط غیرکرونایی (آموزش حضوری) نداشته است. همچنین، زبان آموزان لبنانی تا حد زیادی از آموزش زبان فارسی به صورت مجازی رضایت داشتند. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که در شرایط اضطرار می شود با اتخاذ رویکرد تکلیف محور در آموزش زبان از بستر وب برای انتقال دانش و یادگیری زبان استفاده کرد.
کلید واژگان: آموزش مجازی, زبان فارسی, ویروس کرونا, غیرفارسی زبانان}Corona is a phenomenon that the living human being has not experienced before, and it happens so suddenly that it causes the closure of Persian language classes in the world. There are 14 Lebanese students studying at the Center of Teaching Persian to Speakers of Other Languages at Allameh Tabataba'i University, who were getting ready to attend academic study in Iranian universities for the year 1399. They have spent half of their Persian-learning course in face-to-face classes where they have encountered Coronavirus problems. In order to solve their problem, Azfa center has shifted their class to virtual online classes. This article reports the result of the virtual Persian classes that took place in this center. The question of this research is: Whether virtual online classes can be replaced with face-to-face education in emergency conditions? The results showed that the rate of language learners' progress in Coronavirus epidemic conditions (virtual education) was not significantly different from face-to-face teaching. Lebanese learners were also largely satisfied with learning Persian virtually. It can be concluded that in emergency situations, the web platform can be used for language teaching. In order to answer the question of the research, we have used students' progress tests and compared the grades of face-to-face classes with virtual online classes and also used a researcher-made questionnaire to measure students' satisfaction.
Keywords: Virtual teaching, Persian language, Coronavirus, non-Persian speakers} -
از موانع برقراری ارتباط موثر میان مطالعات در دو حوزه ی یادگیری و آموزش، تفاوت دیدگاه هایی بوده که میان محققان یادگیری/ فراگیری از یک طرف و برنامه ریزان درسی و معلمان از طرف دیگر وجود داشته است. با این حال، در سال های اخیر، توجه بسیاری به ماهیت فراگیری زبان دوم شده است؛ چراکه درک ماهیت فراگیری زبان دوم به ما کمک می کند تا بتوانیم مواد درسی و آموزش های کلاسی خود را مطابق با نظام فراگیری زبان آموزان تغییر داده و ارتباطی منطقی میان یادگیری و آموزش برقرار کنیم. از این رو، در این پژوهش به بررسی توالی فراگیری بندهای موصولی از جنبه ی توصیفی و توضیحی بودن آن ها پرداخته می شود. بدین منظور، 493 متن از پیکره ی نوشتاری فارسی آموزان غیرایرانی با ملیت های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. سپس، بندهای موصولی، برچسب خورده و با توجه به سطح زبان آموزان تقسیم بندی شد. پس از مشخص شدن هر بند موصولی به لحاظ توصیفی یا توضیحی بودن، روند فراگیری این بندها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که فارسی آموزان غیرایرانی، فارغ از جنسیت، ملیت، روش تدریس و سن، موصولی های توصیفی را پیش از موصولی های توضیحی می آموزند و حتی پس از فراگیری، تمایل بیشتری در استفاده از بندهای موصولی توصیفی دارند. اشارات ضمنی این موضوع نشان از آن دارد که در آموزش بندهای موصولی در زبان فارسی، بهتر است ابتدا بندهای موصولی توصیفی تدریس شود تا با ترتیب فراگیری زبان آموزان نیز همخوانی داشته باشد.
کلید واژگان: توالی فراگیری, فارسیآموزان غیرایرانی, بندهای موصولی, توصیفی, توضیح}Learning and teaching must have an effective relation, but of course, there is a gap between these two fields of study. That’s because of two points of view: study of learning and acquisition on the one hand and teaching and curriculum design on the other hand. However, in recent years, much attention has been paid to the nature of second language learning, because understanding the nature of the second language learning will help us to adapt our syllabus and curriculum design in accordance with the learning system and make logical connections between learning and teachings. To this end, this study scrutinized the sequence of acquisition of two types of relative clauses: restrictive and non-restrictive. So, 493 texts from a corpus of Persian learners’ written texts were analyzed. Then, the relative clauses were tagged and according to the level of language learners, they were divided into six categories. After the restrictive and non-restrictive clauses were distinguished, the acquisition of these clauses was examined. The results showed that Persian Learners, regardless of gender, nationality, method of previous teaching and age, learned restrictive relative clauses sooner than non-restrictive ones. Even after learning, they tended to use restrictive clauses more often. The implication of this study is that it is better to teach restrictive clauses sooner to accord with the learners’ sequences of learning. Extended abstract</strong> Learning and education must have an effective relation. Of course, there is a gap between these two fields of study. That’s because of two points of view: study of learning and acquisition on one hand, and teaching and curriculum design, on the other hand. However, in recent years, much attention has been paid to the nature of second language learning/acquisition because understanding the nature of the second language learning will help us to adapt our syllabus and curriculum design in accordance with the learning system. Previous studies (e.g. Fries, 1945; Lado, 1957; James, 1998) during the past decades have shown the importance of first language in acquisition of second language, but the recent studies (e.g. Selinker, 1972; Nemser, 1971; Corder, 1971) indicated that although the role of the first language in learning/acquisition of second/foreign language cannot be ignored, language learners with different first languages, follow the Universal Grammar (UG) and learners’ inter-languages are somehow similar. So, second language learners follow a sequence and order in their acquisition. Thus, in this study, sequence and order of acquisition of two types of relative clauses were scrutinized. Relative clauses can be divided into two types: restrictive and non-restrictive. A restrictive clause is a “clause which functions as an adjective to identify the word it modifies. It is essential for the intended meaning and it is not offset with commas”. On the other hand, “A nonrestrictive modifying clause (or non-essential clause) is an adjective clause that adds extra or nonessential information to a sentence. The meaning of the sentence would not change if the clauses were to be omitted and also they are usually set off by commas”. Knowing that which kind of relative clauses were learned sooner and more accurately by the students could help us to understand how and when Persian language (here relative clauses) is learned. So we can utilize these findings in our teaching, and designing our syllabi and curriculum. The question of this study is “What is the acquisition sequence of Persian relative clauses?’. We supposed that, non-Iranian Persian language learners, learn restrictive relative clauses sooner than non-restrictive clauses and they use this type of relative clause more often than non-restrictive one. The reason behind this hypothesis is that this kind of relative clauses are syntactically easier because there is no movement or extra structure on their derivation. In order to test this hypothesis, 493 Persian learner’s written texts were analyzed. The learners were from various countries such as Austria, Argentina, Spain, Australia, Afghanistan, Slovakia, Slovenia, Algeria, the United Kingdom, Ukraine, Italy, Azerbaijan, Argentina, Germany, USA, Belarus, Belgium, Bulgaria, Bangladesh, Bosnia, Pakistan, Portugal, Tajikistan, Taiwan, Turkey, Tunisia, Czech, China, Russia, Romania, Syria, Switzerland, Serbia, Iraq, France, Kyrgyzstan, Croatia, Colombia, Georgia, Lebanon, Poland, Hungary, Egypt and India. Therefore, the first language of learners is not influential factor in this study. The data were collected from two exams (placement test and progress test which is conducted by Sa’di Foundation in 2015 & 2016) and the learners had to use at least 120 words in their writings. After that, the data were gathered and tagged as a restrictive relative clauses and non-restrictive relative clauses. According to the level of language learners, they were divided into six groups; beginner, elementary, low intermediate, intermediate, upper intermediate, advanced, and proficient. The results showed that regardless of gender, nationality, method of previous teaching and age, in general, the higher level students use restrictive relative clauses in their language more accurately. And the emergence of non-restrictive relative clause occurs later and less than the other type even in advanced and proficient levels. Thus, we can conclude that the Persian language learners will learn restrictive relative clauses sooner than non-restrictive ones. The interesting point of this study is that even after learning non-restrictive relative clauses, the Persian language learners tend to use restrictive clauses more often. Perhaps this happens because of the economy principle (the least effort) of language which was introduced for the first time by Zipf (1949). The aim of this principle is the maximum effect with the least input. So, as non-restrictive relative clauses have extra information, language learners prefer not to use it as long as they can. On the other hand, they tend to use restrictive relative clause because of the meaning that it determines. Since one of the most important issues in second/foreign language learning/acquisition is native-like competence, we can conclude that it is better to teach restrictive clauses before non-restrictive relative clauses to incorporate education and sequences of learning/acquisition for effective teaching and learning.
Keywords: sequence of learning, Non-Iranian Persian learners, relative clauses, restrictive, non-restrictive} -
کینان و کامری (1977) پس از بررسی 50 زبان، نظریه سلسله مراتب دسترسی گروه اسمی را معرفی کردند. در این نظریه ادعاشده است که زبان ها به طور جهانی برای موصولی سازی از یک سلسله مراتب پیروی می کنند. بر این اساس، محققان فراگیری زبان فرضیه ای را مطرح کردند که بر پایه آن، می توان ترتیب دشواری فراگیری بندهای موصولی در زبان دوم را پیش بینی کرد. در این مقاله سعی بر آن است تا با بررسی زبان میانی فارسی آموزان غیرایرانی، ترتیب فراگیری بندهای موصولی زبان فارسی به عنوان زبان خارجی مورد ارزیابی قرار گیرد. به این منظور، پس از بررسی 493 متن نوشتاری از پیکره فارسی آموزان غیرایرانی بنیاد سعدی، جملاتی که در آن بندهای موصولی وجود داشت، برچسب زده شد. سپس بندهای موصولی بر اساس سطح زبان آموزان به 6 سطح پایه، پیش میانی، میانی، فوق میانی، پیشرفته و فوق پیشرفته تقسیم گردید و تمامی نمونه ها بر اساس هسته بند موصولی دسته بندی شد. تحلیل داده های به دست آمده از مجموع 361 بند موصولی استفاده شده نشان داد که فراگیری بندهای موصولی فاعلی و مفعولی مستقیم، کاملا از سلسله مراتب دسترسی کینان و کامری پیروی می کند، در حالی که در دیگر بندهای موصولی شواهدی مبنی بر عدم تطابق با این سلسله مراتب دیده می شود.کلید واژگان: سلسله مراتب دسترسی گروه اسمی, جهانی ها, رده شناسی, زبان میانی, فارسی آموزان غیرایرانی, بندهای موصولی}After studying 50 languages, Keenan and Comrie (1977) introduced the Noun Phrase Accessibility Hierarchy Theory. This theory claims that in order to form relative clauses, languages follow a universal hierarchy. Based on this, language learning researchers introduced a hypothesis using which the learning difficulty of the relative clause in the second language can be predicted. This article attempts to determine the learning order of relative clauses in Persian as a second/foreign language through a study of the interlanguage of non-Iranian Persian learners. To this end, after examining 493 written texts from the non-Iranian Persian learner's corpus of Sadi Foundation, sentences with relative clauses were labeled. Then, the relative clauses were sorted into 6 levels of basic, pre-intermediate, intermediate, upper-intermediate, advanced, and upper-advanced, based on the student's levels, and all samples were classified based on the relative clause heads. An analysis of the data collected from the 361 relative clauses demonstrated that the learning of the Subject and Object relative clauses exactly follows Keenan and Comrie's Accessibility Hierarchy, while other relative clauses indicate evidence of non-compliance with this hierarchy.
-
مطالعه حاضر با هدف بررسی سطح خوانایی کتاب فارسی پایه هفتم سال تحصیلی 96-95 بر اساس سه شاخص خوانایی سنجی فوگ، فرای و فلش انجام گرفت. این مطالعه در پی دستیابی به این مهم بود که کتاب نام برده از نظر رعایت اصول برنامه ریزی محتوایی، تا چه میزان با فرمول های خوانایی سنجی مذکور مطابقت دارد. روش پژوهش، تحلیل محتوا به روش توصیفی و با استفاده از سه فرمول فوگ، فرای و فلش بود. پرسش هایی که این مطالعه به دنبال پاسخگویی به آن ها بود، از این قرار است:1. آیا قدرت خوانایی مطالب کتاب با قدرت خوانایی فراگیران پایه هفتم دوره اول متوسطه، از نظر ملاک های سطح سنی و سطح یادگیری مطابقت دارد؟ 2. آیا مطالب و محتوای منبع مورد بررسی می تواند به صورت مستقل و بدون نیاز به معلم، آموزش داده شوند؟ 3. آیا در تدوین مطالب کتاب مذکور، اصول برنامه ریزی درسی ازجمله اصل ساده به دشواری رعایت شده است؟ 4. میزان خوانایی منبع مورد نظر، به وسیله فرمول های فلش، فوگ و فرای تا چه میزان بر یکدیگر انطباق دارد؟
در راستای پرسش های پژوهش، تجزیه وتحلیل داده های حاصل از محتواسنجی نشان داد که در کتاب فارسی پایه هفتم سال تحصیلی 96-95:1. محتوای کتاب تناسبی با سطح هفتم ندارد. مطابق فرمول فرای، فوگ و فلش، سطح خوانایی این کتاب، در سطح دانشگاه و حتی مناسب برای بعد از دانشگاه است. 2. ازآنجاکه دشواری مطالب بیش ازاندازه است، نمی تواند به صورت خودآموز مورد استفاده قرار گیرد. 3. فرایند تنظیم مطالب از نظر تعداد جملات در بخش های ابتدایی، وسط و انتهایی نشان دهنده این است که تا حدودی اصل ساده به دشواری مطابق شاخص فوگ رعایت شده ولی مطابق با معیارهای فلش و فرای، اصل مذکور رعایت نشده است. 4. میزان خوانایی منبع مورد نظر، به وسیله فرمول های فلش، فوگ و فرای به میزان زیادی با یکدیگر مطابقت دارند.کلید واژگان: خوانایی سنجی, فارسی پایه هفتم, فرمول خوانایی فوگ, فرای و فلش}This study was going to measure the readability of the 7th grade Farsi textbook )academic year 1395-96( based on the three readability formula. We wanted to find out how much the mentioned book is in accordance with the readability formula from the viewpoint of the principles of the material development. The research method was descriptive content analysis according to Fog, Fry and Flesch formula. The research questions included: 1. is the readability of the books material in accordance with the 7th grade students, considering their age and learning levels criteria? 2. Could the material and content of the book be learnt without the teacher, independently? 3. Have the principles of curriculum planning, including the principle of simple to difficult, been observed in the development of the textbook? 4. How much the readability of the related textbook measured by the Fog, Fry and Flesch formula correspond to each other? Findings showed that in the 7th grade Farsi textbook of the 1395-96 academic year: 1. the content is not in accordance with the 7th grade level. According to the Fog, Fry and Flesch formula, the readability of this book is at the level of the University and even it is appropriate for the higher levels. 2. Due to the very much difficulty of the material, the textbook could not be used independent of the teacher. 3. The material at the beginning, middle and end of the textbook shows that to some extent the principle of simple to difficult has been observed according to the Fog formula, but not according to the Fry and Flesch formula. 4. The readability of the mentioned textbook measured by Fog, Fry and Flesch formula correspond to each other to a great extent.Keywords: Readability measurement, Farsi Textbook, 7th Grade, Readability Formula of Fog, Fry, Flesch} -
پیش شرط طراحی یک برنامه ی درسی کارآمد و موفق، تحلیل محیط یادگیری/ آموزش، تحلیل نیازهای زبان آموزان و شناخت اهداف آن ها است. در حقیقت، نتایج این تحلیل ها می تواند مبنای تولید محتوای منابع آموزشی و تعیین کننده ی رویه ها و روندهای آموزشی باشد. در بسیاری از مراکز زبان آموزی، معمولا فرصت لازم برای انجام این تحلیل ها پیش نمی آید. در این شرایط، بهترین کار ارزشیابی های دوره ای است. ارزشیابی خود ابعاد گوناگونی دارد که یکی از مهم ترین آن ها، سنجش میزان رضایت زبان آموزان است. در پژوهش حاضر، تلاش شده است میزان رضایت مندی فارسی آموزان دو مرکز دهخدا (وابسته به دانشگاه تهران) و المهدی (وابسته به جامعهالمصطفی العالمیه ی قم) از محتوا و برنامه ی درسی این دو موسسه بررسی شود. برای همین منظور، یک پرسشنامه ی محقق ساخته بر اساس معیارهای بیلی (2009) و مجموعه ای از معیارهای متداول در روانشناسی تربیتی طراحی شد. در پرسشنامه ی طراحی شده که 80 فارسی آموز خارجی به آن پاسخ دادند، معیارهایی از قبیل قابل فهم بودن مواد درسی، توجه به ارزشیابی تکوینی، توجه به زبان بومی زبان آموزان، انعطاف پذیری برنامه ی درسی، تطابق برنامه ی درسی با شرایط زبان آموزان، لذت بخش بودن مواد درسی، توجه به نیازهای حال و آینده ی زبان آموزان و تطابق برنامه ی درسی با سن آن ها مورد سنجش قرار گرفته است. تحلیل داده ها نشان داد که میزان رضایت کلی فارسی آموزان این دو موسسه از محتوا و برنامه ی درسی ارائه شده، حدود 50 درصد است. در این مقاله، ضمن معرفی انگاره ی برنامه ریزی نیشن و مکالیستر (2010)، چند راهکار برای ارتقای برنامه ی آموزشی این موسسه ها پیشنهاد شده است.کلید واژگان: ارزشیابی, برنامه ی درسی, آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان, مراکز آموزش زبان, رضایت زبان آموزان}A prerequisite for designing an efficient and successful curriculum is the analysis of learning/teaching environment and the analysis of the learners needs and goals. The results of these analyses are vital for determining the content of instructional resources and adopting appropriate instructional procedures and processes. In many language teaching centers, there is usually no opportunity to carry out such analyses. In such conditions, the best option is to conduct periodic curriculum evaluation. Curriculum evaluation has various dimensions of which evaluation of the learner satisfaction is of special importance. In the present study, we tried to evaluate learner satisfaction in two Persian language teaching centers: Dehkhoda (affiliated to Tehran University) and Almahdi (affiliated to Almostafa Open University). For this purpose, a questionnaire was designed which drew on Bailey's (2009) criteria and some other criteria developed in educational psychology. The criteria included the understandability of learning materials, attention to formative assessment, attention to L1 of the learners, the curriculum flexibility, appropriateness of the curriculum to learner conditions, enjoyability of learning materials, attention to learner's present and future needs, and apprpriatenes of the curriculum to the learner's age. 80 Persian learners answered the questionnaire. Results indicated that, in the two centers, the learner's satisfaction of content and curriculum was nearly 50 percent. Nation and Macalister's (2010) curriculum development model was consulted to offer suggestions for the improvement of curricula of Persian language teaching centers.Keywords: Evaluation, curriculum, teaching Persian to non, Persian speakers, language teaching centers, learner satisfaction}
-
امروزه، به کارگیری فناوری در حوزه ی آموزش زبان برای آموزش و یادگیری زبان دوم/خارجی بسیار متداول شده است. در همین راستا، هدف این پژوهش بررسی میزان بهره گیری فارسی آموزان غیرایرانی از فناوری های جدید و نرم افزار های آموزشی برای یادگیری زبان فارسی و همچنین، بررسی علل موفقیت یا عدم موفقیت این نرم افزارها و فناوری ها در آموزش و یادگیری این زبان است. این پژوهش با استفاده از روش پرسش نامه ای، مشکلات موجود در این زمینه را مورد بررسی قرار داده است. رویکرد این پژوهش، مقایسه ای است و به این منظور، وضعیت کنونی فارسی آموزان «موسسه ی دهخدا» و «مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)» تحت سه عنوان اصلی «میزان علاقه/ انگیزه»، «آشنایی» و «امکانات» از طریق پرسش نامه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که به طور کلی، بیشتر زبان آموزان به یادگیری از طریق ابزارهای فناوری و رایانه ای علاقه مند هستند، اما عواملی که می توانند باعث عدم علاقه ی آنها به یادگیری از این طریق باشد، عدم آشنایی آنها با ابزارهای فناوری، کمبود امکانات در موسسه یا مرکز آموزش زبان، و عدم آشنایی و تسلط مدرسان به آموزش از این طریق می باشد. در نهایت، برای پیشبرد و ارتقای کیفیت به کارگیری فناوری به منظور آموزش زبان فارسی، راهکارهایی برای رفع موانع موجود در این زمینه ارائه شده است.
کلید واژگان: آموزش, یادگیری زبان فارسی, فناوری, علاقه, انگیزه, آشنایی, امکانات}Today, teaching language through the use of technology has become considerably widespread in many countries. The present research aims to investigate the extent to which computer software and new technologies are employed in teaching Persian language. In addition, it studies the reasons for success or failure of these tools. The study, which was conducted in a comparative framework, used a researcher-made questionnaire to collect the data. Investigating the current status of Persian language learners of Imam Khomeini International university and Dehkhoda institute under three main fields of interest/motivation, knowledge (familiarity), and facilities, the results revealed that most students are interested in learning Persian language through technology and computer, but lack of facilities as well as non-mastered teachers in using computers were reported as the destructive factors in learners’ motivation in both pre-mentioned Persian language teaching centers. Finally, some suggestions were given for enhancing the application of technology tools in Persian language centers for teaching this language.Keywords: Persian language teaching, learning, Technology, Interest, motivation, Familiarity, Facilities} -
پژوهش حاضر به بررسی تاثیرات ساخت هجایی زبان فارسی معیار تاجیکی بر تلفظ واژه های زبان فارسی معیار ایران و وام واژه های مشترک میان این دو زبان می پردازد. چارچوب نظری این پژوهش، نظریه ی بهینگی -یکی از انشعاب های اخیر دستور زایشی- و یادگیری زبان در این نظریه است. روش پژوهش، توصیفی -تحلیلی و میدانی بوده و داده های پژوهش از طریق عرضه ی واژه ها و وام واژه های رایج در زبان فارسی ایران به ده فارسی آموز تاجیکی در دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) فراهم گردیده است. در این پژوهش تلاش شده است که خطاهای زبان آموزان در تلفظ آن دسته از واژه های فارسی یا وام واژه هایی که دارای خوشه های همخوانی آغازی و پایانی هستند، مورد بررسی قرار گیرد. در این راستا، نگارندگان، داده های گردآوری شده را با توجه به تفاوت مرتبه بندی محدودیت های حاکم بر ساخت هجا در دو زبان فارسی معیار ایران و فارسی معیار تاجیکستان مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. نتایج به دست آمده نشان داد که برخی از خطاهای فارسی آموزان تاجیکی که تحت تاثیر مرتبه بندی محدودیت های ساخت هجایی زبان فارسی تاجیکی است، بعد از 16 هفته اقامت در ایران، قرار گرفتن در معرض زبان فارسی معیار ایران، 240 ساعت کلاس آموزشی و همچنین، در صورت مهلک نبودن نقض آن ساخت در زبان تاجیکی، قابل اصلاح می باشد، اما در ساخت هایی که در مرتبه بندی زبان فارسی تاجیکی محدودیت های بلند مرتبه وجود دارد، زبان آموزان ساخت های زبان اول خود را حفظ کرده و از آن محدودیت ها تخطی نکرده اند. با این حال، نباید از نظر دور داشت که برخی از اشتباهات زبان آموزان ناشی از تعمیم های نادرست و ویژگی های «زبان میانی» آنها است که در بسیاری از موارد از زبان مبدا نشات گرفته و گاهی ناشی از تصوری است که در مورد زبان مقصد در ذهن زبان آموزان شکل گرفته است.
کلید واژگان: نظریه ی بهینگی, ساخت هجایی, خوشه های دو همخوانی, محدودیت, مرتبه بندی}
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.