به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب عاطفه کمالی

  • الهه کریمی، عاطفه کمالی*، بهنام قاسمی

    هدف از پژوهش حاضر، تاثیر تمرینات کگل بر میزان درد و کیفیت زندگی دختران 18 تا 25 سال مبتلا به دیسمنوره اولیه بود.در پژوهش نیمه تجربی حاضر تعداد 40 نفر با دامنه سنی 18 تا 25 سال از بین دختران مجرد شهرستان بندرعباس مراجعه به کلینیک بصورت در دسترس و هدفمند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی 12هفته تمرینات کگل را 3 جلسه در هفته، به مدت 10 تا 15 دقیقه انجام دادند، ولی گروه کنترل در هیچگونه فعالیتی شرکت نداشتند. مقیاس دیداری سنجش درد و میزان درد و کیفیت زندگی در دو مرحله قبل و بعد از اجرای تمرینات کگل اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس برای اندازه گیری های مکرر در سطح معناداری کمتر از(05/0 P≤) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد که پس از 12 هفته تمرین بهبود معناداری در نمرات میزان درد و نمرات شدت درد گروه تجربی نسبت به میزان پیش از دوره تمرینات کگل یافت شد(001/0= p) در حالی که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. همچنین تفاوت معناداری در نمرات کیفیت زندگی بین پیش و پس آزمون در گروه تجربی دید (001/0= p) اما در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نگردید. باتوجه به نتایج پژوهش حاضر، چنین به نظر میرسد که تمرینات کگل میتواند میزان شدت و مدت درد دیسمنوره اولیه را کاهش دهد، بنابراین ورزش کگل ممکن است برای درمان دیسمنوره اولیه و بهبود کیفیت زندگی این افراد موثر واقع شد.

    کلید واژگان: دیسمنوره اولیه, تمرینات کگل, میزان درد, کیفیت زندگی}
    Elahe Karimi, Atefeh Kamali *, Behnam Ghasemi

    aim of the present study was to evaluate the effect of Kegel exercises on pain and quality of life in girls aged 18 to 25 years with primary dysmenorrhea.In the present quasi-experimental study 40 single girls in Bandar Abbas referred to the clinic were selected sampling and availability and divided randomly into two groups; one experimental group and one control group .The experimental group received the treatment (Kegel exercises for 10-15 minutes, three times a week) for 12 weeks, but the control group received no treatment .VAS was measured and rate pain and rate of Quality-of-Life was recorded. All of the above variables were measured both before and after the treatment.The data were analyzed through Analysis of Covariance at the significance level of P≤0.05. The results showed that there was a significant improvement on the scores obtained from the measuring pain scores and pain intensity scores of the experimental group after 12 weeks of receiving therapeutic exercises (P=0.001), whereas no such significant improvement was observed in the control group. The results also suggest a significant difference in the Quality-of-Life scores of the experimental group after receiving the treatment(P=0.001), but there was no such significant difference in the control group. Considering the results of the current study, it seems that the selected Kegel exercises can reduce the severity and duration of primary dysmenorrhea pain, Therefore, Kegel exercise may be effective in treating primary dysmenorrhea and improving the quality of life of these individuals.

    Keywords: Primary Dysmenorrhea, Kegel exercises, Pain, Quality of Life}
  • لیلا قربانی، عاطفه کمالی*، علی محمد تقی دوست

    کاهش میزان تعادل دینامیکی کودکان مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک عامل اصلی در اختلال گام برداری این بیماران است. هدف از پژوهش حاضر،تاثیر شش هفته آب درمانی بردامنه حرکتی مفصل شانه و عملکرد حرکتی کودکان مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک دو طرفه بود. در پژوهش نیمه تجربی حاضر تعداد30 کودک مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک دو طرفه از بین کودکان فلج مغزی شهراصفهان به صورت دردسترس و هدفمند انتخاب و به طورتصادفی به دوگروه تجربی (15 نفر) و گروه کنترل(15 نفر) تقسیم شدند.گروه تجربی6 هفته تمرینات آب درمانی 3جلسه در هفته به مدت 60دقیقه انجام دادند،ولی گروه کنترل درهیچ گونه فعالیتی غیر ازفعالیت های معمول روزانه شرکت نداشتند. دامنه حرکتی مفصل شانه به وسیله گونیامتر، طول گام به وسیله کولیس در دو مرحله قبل و بعد از اجرای تمرینات آب درمانی اندازه گیری شد. داده ها با استفاده آزمون t وابسته و مستقل و درسطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد،پس از6 هفته تمرین بهبود معناداری درنمرات دامنه حرکتی مفصل شانه و طول گام گروه تجربی نسبت پیش از دوره تمرینات آب درمانی یافت شد(001/0= P)،درحالی که در گروه کنترل تغییرمعناداری مشاهده نشد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر،چنین به نظر می-رسد که تمرینات آب درمانی بر دامنه حرکتی مفصل شانه و توان حرکتی کودکان مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک دو طرفه موثر است و باعث می شود که یک محیط مطلوب برای کودکان و نوجوانان مبتلا به فلج مغزی فراهم کند.

    کلید واژگان: تمرینات آب درمانی, توان حرکتی, دامنه حرکتی مفصل شانه, کودکان فلج مغزی اسپاستیک}
    Ghorbani L, Kmali A*, Tghi Dost A. M

    The decrease in dynamic balance of children with Spastic Cerebral Palsy is a major contributor to the impairment of these patients. Therefore, this study aims the effect of a period of Aquatic Exercise on shoulder joint range of motion and motor function in children with bilateral spastic cerebral palsy. In the present quasi-experimental study 30 children with spastic cerebral palsy were selected from the volunteer children cerebral palsy in Isfahan through target sampling and availability and divided randomly into two groups; one experimental group (15 participants, aged10/5±1/9,weighing 37/4±6/6 kilograms, with the height of 129/1±14/7centimeters) and one control group (15 participants, aged 10/6±2/0, weighing 37/8±6/3, with the height of 129/0±15/6 centimeters). The experimental group received the treatment (Aquatic exercises for 60 minutes, three times a week) for 6 weeks, but the control group received no treatment and was engaged in daily routine activities. shoulder joint range of motion was measured by a goniometer and Step length were measured Caliper test. All of the above variables were measured both before and after the treatment (Aquatic exercises). The data were analyzed through Analysis of T Independent and Dependent at the significance level of P≤0.05.The results showed that there was a significant improvement on the scores obtained from the tests measuring shoulder joint range of motion, and Step length of the experimental group after 6 weeks of receiving exercises (P≤0.05), whereas no such significant improvement was observed in the control group. Considering the results of the current study, it seems that Aquatic exercises are effective on the shoulder joint range of motion and motor function of children with bilateral spastic cerebral palsy, which makes it a desirable environment for children with cerebral palsy.

    Keywords: Aquatic exercises, Motor function, shoulder joint range ofmotion, Spastic Cerebral Palsy children}
  • غلامرضا باقری، هادی میرزایی، فرشته جوادیان *، عاطفه کمالی، جواد آبخو، حمیدرضا جهان تیغ
    مقدمه
    یکی از مهم ترین فاکتورهای بیماری زای استافیلوکوکوس اورئوس، توانایی تشکیل بیوفیلم می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات عصاره های اتانول، متانول و استون علف مار بر روی بیوفیلم استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بینی گوسفندان بود.
    شیوه مطالعه
    تعداد 12 سویه ی استافیلوکوکوس اورئوس، از بینی گوسفندان در شهرستان زابل جداسازی گردید، الگوی مقاومت با روش دیسک دیفیوژن تعیین شد. در نهایت تاثیر عصاره بر روی بیوفیلم با روش میکروپلیت 96 خانه تعیین گردید.
    یافته ها
    نتایج حاصل از بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی نشان داد که نمونه های استافیلوکوکوس اورئوس، بیشترین مقاومت به آنتی بیوتیک اگزاسیلین را از خود نشان داده و به سایر آنتی بیوتیک ها حساس بوده اند. تنها یک نمونه به آنتی بیوتیک ونکومایسن حساس بود و بیشترین حساسیت نسبت به آنتی بیوتیک جنتامایسین مشاهده شد. نتایج حاصل از بررسی اثرات ضد میکروبی عصاره ی گیاه علف مار، نشان داد که کمترین غلظت مهارکنندگی عصاره ی اتانول علف مار برابر با ppm 25 بوده است که 4 سویه ی استافیلوکوکوس اورئوس در این غلظت مهار شده اند و بیشترین غلظت مهارکنندگی برابر با ppm 50 بوده است که 6 سویه استافیلوکوکوس اورئوس در این غلظت مهار گردیده است. نتایج حاصل از بررسی اثر عصاره ی گیاه بر روی تشکیل بیوفیلم استافیلوکوکوس اورئوس نشان داد که عصاره ی اتیل استات علف مار نسبت به عصاره ی اتانول علف مار، اثر ضد بیوفیلمی بهتری از خود نشان داد
    نتیجه گیری
    گسترش مقاومت آنتی بیوتیکی به ویژه در ایزوله های مولد بیوفیلم مشکلات جدی در بخش های درمانی ایجاد خواهد کرد.
    کلید واژگان: بیوفیلم, استافیلوکوکوس اورئوس, مهارکنندگی, عصاره ی گیاه}
    Gholamreza Bagheri, Hadi Mirzaei, Fereshteh Javadian *, Atefeh Kamali, Javad Abkhoo, Hamid Reza Jahantigh
    Background
    One of the most important pathogens of Staphylococcus aureus is the ability to form biofilms. The aim of this study was to investigate the effects of ethanol, methanol and acetone Capparis spinosa on Staphylococcus aureus biofilm isolated from the sheep's nose.
    Methods
    Twelve strains of Staphylococcus aureus were isolated from the sheep's nose in Zabol province, and the resistance pattern was determined by disc diffusion method. Eventually, the effect of the extract on biofilm was determined by microplate method of 96 houses.
    Results
    The results of an antibiotic resistance study showed that Staphylococcus aureus specimens exhibited the highest resistance to Oxacillin antibiotics and were sensitive to other antibiotics. Only one sample was sensitive to Vancomycin and the highest sensitivity was observed to gentamicin antibiotic. The results of antimicrobial studies of grass snail extract showed that the lowest inhibitory concentration of grass snake ethanol extract was 25 ppm, of which 4 strains of Staphylococcus aureus were inhibited at this concentration and the highest inhibitory concentration was 50 ppm. Six strains of Staphylococcus aureus have been inhibited at this concentration. The results of the study on the effect of plant extract on biofilm formation of Staphylococcus aureus showed that the serum of germicle ethyl acetate extract showed a better anti-biofilm effect than the ethanol extract of grass snake.
    Conclusion
    The development of antibiotic resistance, especially in biofilm-producing isolates, will create serious problems in the therapeutic areas.
    Keywords: Biofilm, Staphylococcus aureus, Inhibitor, Plant extracts}
  • عاطفه کمالی*، بهنام شکری، نورالله جاودانه، بهنام قاسمی
    زمینه و هدف
    پیامدهای ناشی از وضعیت بدنی غیر صحیح به حدی گسترده است که در ابعاد جسمی، روحی، اقتصادی، اجتماعی قابل تعمق و بررسی می باشد و درمان آن در سنین جوانی از هزینه های هنگفت جهت جراحی و درمان این ناهنجاری در آینده جلوگیری می کند، بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین با توپ تعادلی بر میزان لوردوز دانش آموزان پسر 15 تا 18 سال بود.
    روش تحقیق: در پژوهش نیمه تجربی حاضر تعداد 40 دانش آموز با دامنه سنی 15 تا 18 سال از بین دانش آموزان داوطلب شهر دهدشت بصورت در دسترس و هدفمند انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی هشت هفته تمرینات فیزیوبال را سه جلسه در هفته به مدت 60 دقیقه انجام دادند، ولی گروه کنترل در هیچ گونه فعالیتی به غیر از فعالیت های معمول روزانه شرکت نداشتند. زاویه لوردوز کمری با استفاده از خط کش منعطف در دو مرحله قبل و بعد از اجرای تمرینات فیزیوبال اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به وسیله آزمون t مستقل و t زوجی در سطح معنی داری (0/05≥p) مورد تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که پس از هشت هفته تمرین بهبود معنی داری در نمرات لوردوز کمری گروه تجربی نسبت به پیش از دوره تمرینات فیزیوبال یافت شد (0/001=p)، در حالی که در گروه کنترل تغییر معنی داری مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج پژوهش حاضر، چنین به نظر می رسد که تمرین با توپ تعادلی روش مناسبی جهت بهبود عارضه لوردوز دانش آموزان می باشد. بنابراین به متخصصین حرکات اصلاحی توصیه می شود که از روش تمرین با توپ تعادلی برای بهبود عارضه لوردوز در کنار سایر روش های اصلاحی بیشتر استفاده نمایند.
    Atefeh Kamali *, Bahnam Shokri, Noorallah Javdaneh, Behnam Ghasemi
    Background And Aim
    Consequences of incorrect posture too extensively in physical, mental, economic, socialneeded to contemplate and investigationand treatment at a young age the enormous costs for of surgery and treatment of this abnormality the future Prevents. Therefore, this study aims to investigate the effects of seven weeks exercise with the Balance ball on the amount of lordosis of male students15-18 years old.
    Materials And Methods
    In the present quasi-experimental study 40 Student were selected from thevolunteer elderly women in Dahshahr through target sampling and availability and divided randomly intotwo groups; one experimental group and one control group. The experimentalgroup received the treatment (Physioball exercises for 60 minutes, three times a week) for 8 weeks, but thecontrol group received no treatment and was engaged in daily routine activities. Lumbar lordosis using checker board and flexible ruler in two stages, before and after training were measured Physioball. The data were analyzed through Analysis of T Independent at thesignificance level of P≤0.05.
    Results
    The results showed that there was a significant improvement on the scores obtained from the tests measuring Lordosis of the experimental group after 8 weeks of receiving therapeutic exercises (P=0.001 and t: 12.8), whereas no such significant improvement was observed in the control group.
    Conclusion
    Considering the results of the current study, it seems that the Balance ball exercises are a good way to improve Lordosis students. Therefore, the specialists recommended that corrective exercises with Balance ball training methods to improve Lordosis wing along with other corrective methods use more.
  • محمد ابراهیم مرجانی، عاطفه کمالی *
    هدف
    این پژوهش با هدف ارزشیابی اثربخشی دوره های ضمن خدمت معلمان تربیت بدنی زن و مرد و کارشناسان تربیت بدنی زن ومرد شهرستان کازرون بر اساس مدل کرک پاتریک انجام گرفت.
    روش
    این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان تربیت بدنی زن و مرد و کارشناسان تربیت بدنی زن (62 نفر) و مرد( 88نفر) شهرستان کازرون (150نفر) در سال تحصیلی 96-95 می باشد. نمونه ی آماری برابر با جامعه آماری تعداد 150 نفر به صورت کل شمار بودند که به پرسشنامه بهمنی (1387) پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تی تک نمونه ای استفاده شد.
    نتایج
    نتایج نتایج آزمون t تک نمونه ای نشان داد که سطح واکنش (0001/0=P)، یادگیری (0001/0=P)، رفتار (0001/0=P) و نتایج (0001/0=P) در دوره های عمومی آموزشی ضمن خدمت تاثیر دارد به طوری که میانگین جامعه مورد نظر از مقدار آزمون بیش تر بود.
    بحث: نتایج تحقیق حاکی از این بود که معلمان نسبت به دوره2های ضمن خدمت برگزار شده از خود واکنش مطلوبی نشان دادند. همچنین دوره های ضمن خدمت باعث تغییرات مطلوب در سطح دانش و یادگیری فرهنگیان شده است؛ و نیز تمامی دوره های آموزشی باعث ارتقاء سطح مهارت معلمان شده است.
    کلید واژگان: تمرینات پیلاتس, قدرت عضلات پلانتارفلکسور, دامنه حرکتی مفصل مچ پا, زنان سالمند}
  • سمانه صادقی، رضا مهدوی نژاد، عاطفه کمالی*
    زمینه و هدف
    اختلالات بینایی روی تمام جنبه های حرکتی کودک تاثیر می گذارد و حرکت به عنوان مهم ترین ابزار تربیت بدنی، عامل مهمی برای ارتقای سلامتی کودکان معلول می باشد. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، تاثیر تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل ایستا، پویا و سرعت راه رفتن دانش آموزان نابینا بود.
    روش و بررسی
    در پژوهش نیمه تجربی حاضر تعداد 28 دانش آموز پسر و دختر از بین نابینایان داوطلب به صورت در دسترس هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. پس از انتخاب دانش آموزان و کسب رضایت آنها مبنی بر شرکت در برنامه تمرینی، ابتدا آزمون تعادل ایستا با استفاده از دستگاه فوت اسکن، سپس تعادل پویا به کمک آزمون TUG و سرعت راه رفتن با مسافت 8 متر به عنوان پیش مداخله اندازه گیری شد. گروه تجربی، طی 8 هفته و هر هفته 3 جلسه به مدت 20 دقیقه در تمرینات حضور یافتند. در پایان نیز کلیه آزمون های مرحله پیش مداخله به عنوان پس از مداخله تکرار گردید. داده ها با استفاده از تحلیل آماری T مستقل و وابسته در سطح معناداری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که پس از 8 هفته تمرین بهبود معناداری در نمرات تعادل پویا و سرعت راه رفتن گروه تجربی نسبت به پیش از دوره تمرینات ثبات مرکزی یافت شد (P≤0/001) در حالی که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج تحقیق حاضر، به نظر می رسد تمرینات ثبات مرکزی برتعادل پویا و سرعت راه رفتن آزمودنی ها تاثیرگذار است. با در نظر گرفتن اهمیت تحرک، خصوصا در کودکان با معلولیت بینایی، توصیه می شود از تمرینات ثبات مرکزی به عنوان شیوه موثر برای تحرک فیزیکی بیشتر این افراد استفاده شود.
    نتیجه گیری
    باتوجه به نتایج تحقیق حاضر، به نظر می رسد تمرینات ثبات مرکزی برتعادل پویا و سرعت راه رفتن آزمودنی ها تاثیر گذار است. با در نظر گرفتن اهمیت تحرک، خصوصا در کودکان با معلولیت بینایی، توصیه می شود از تمرینات ثبات مرکزی به عنوان شیوه موثر برای تحرک فیزیکی بیشتر این افراد استفاده شود.
    کلید واژگان: تعادل ایستا, تعادل پویا, سرعت راه رفتن, تمرینات ثبات مرکزی, دانش آموزان نابینا}
    Samane Sadeghi, Reza Mahdavinezhad, Atefeh Kamali *
    Background And Aim
    Visual impairment impacts on all aspects of the child's motor. Motion is important tool of physical education and it plays important role of developing health disable child. effects of eight week core stability exercises on balance, walking speed and quality of life for Visual impairment.
    Materials And Methods
    present quasi-experimental study 28 males and females students were selected from the volunteer blind in the school of the blind sampling and availability and divided randomly into two group experimentalgroup and controlgroup.The static balance and Dynamic balance and walking speed (8 meters, Protocol Theory Society of America) .these tests consider as the pre-test measurements. The experimental group had been taking part in 20 minutes training for three sessions per eight weeks. Data are analyzed by SPSS software. The data were analyzed through Analysis of dependent and independent T-test at the significance level of.
    Results
    The results showed that there was a significant improvement on the scores obtained from the tests measuring dynamic balance and walking speed of the experimental group after 8 weeks of receiving exercises, whereas no such significant improvement was observed in the static balance.
    Conclusion
    Considering the results of the current study, it seems that the core stabilization exercises effect dynamic balance and walking speed. According to the importance of mobility, especially in disable children, this research recommends that use core stabilization exercises to improve balance and gait as a factor for their mobility needs
    Keywords: static balance, dynamic balance, walking speed, core stability exercises, blind students}
  • عاطفه کمالی، رضا مهدوی نژاد، کاظم نوروزی*
    هدف
    کاهش قدرت عضلانی یکی از علل اصلی افتادن در سالمندان است، که با عواقب و عوارض جسمانی و افسردگی همراه است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر یک دوره تمرینات منتخب پیلاتس بر قدرت عضلات ران و افسردگی زنان سالمند بود .
    روش بررسی
    در پژوهش نیمه تجربی حاضر تعداد 23 زن سالمند با دامنه سنی 55 تا 60 سال از بین سالمندان داوطلب شهر اصفهان بصورت دردسترس و هدفمند انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه تجربی (12 نفر، با میانگین و انحراف معیار سن 4/61±56/75 سال، وزن 5/41±61/75 کیلوگرم، قد 7/01±161/83 سانتیمتر) و کنترل (11 نفر، با میانگین و انحراف معیار سن10/20±59/09 سال، وزن/81±62/78 کیلوگرم، قد 5/03±158/81 سانتیمتر) تقسیم شدند. گروه تجربی 8 هفته تمرینات پیلاتس را 3 جلسه در هفته به مدت 60 دقیقه انجام دادند، ولی گروه کنترل در هیچ گونه فعالیتی به غیر از فعالیتهای معمول روزانه شرکت نداشتند. قدرت عضلانی با استفاده از دینامومتر دستی (Power Track II Commander TMJ Tec medical) و میزان افسردگی با استفاده از پرسشنامه افسردگی Beck در دو مرحله قبل و بعد از اجرای تمرینات پیلاتس اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به وسیله آزمون تی همبسته و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معناداری (p≤0/005) مورد تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که پس از 8 هفته تمرین بهبود معناداری در نمرات قدرت عضلانی چهارسر و همسترینگ پای گروه تجربی نسبت به پیش از دوره تمرینات پیلاتس یافت شد، در حالی که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. همچنین تفاوت معناداری در نمرات افسردگی بین پیش و پس آزمون در گروه تجربی دیده شد اما در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نگردید.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج پژوهش حاضر، چنین به نظر می رسد که تمرینات منتخب پیلاتس بر بهبود قدرت عضلانی و افسردگی زنان سالمند موثر است و می تواند به عنوان یک مداخله ای تاثیر گذار مورد توجه قرار گیرد.
    کلید واژگان: تمرینات پیلاتس, قدرت عضلانی, افسردگی, زنان سالمند}
    A. Kamali, R. Mahdavi Nezhad, K. Norouzi*
    Purpose
    Muscle weakness is one of the main factors which results in physical complaints and depression in elderly women. Therefore, the aim of the present study was to investigate the effect of a period of selected Pilate’s exercises on thigh muscle strength and depression among elderly women.
    Methods
    In the present quasi-experimental study, 23 healthy elderly women between 55 and 60 years old volunteered from elderly women in Isfahan. The participants were selected through non-probability inconvenient sampling and divided randomly into two groups; one experimental group (N=12, age 56.75± 4.61 years old, weight 61.75 ± 5.41 Kg and height 161.83± 7.01 Cm) and one control group (N=11, age 59.09 ± 10.20 years old, weight 62.78 ± 2.81Kg and height 158.81 ± 5.03 Cm). The experimental group was treated using Pilate’s exercises for 60 minutes, three times a week for 8 weeks, however, the control group received no treatment and was engaged in daily routine activities. Muscle strength was measured using a manual Dynamometer (Power Track II Commander TMJ Tec medical) and rate of depression was obtained with Beck Questionnaire. All of the above variables were measured before and after treatment (Pilate’s exercises). Data were analyzed by paired- samples t-test and one-way analysis of variance at a significant level of P
    Results
    The results showed that there was a significant improvement on scores obtained from the muscle strength measurement (quadriceps, hamstring) in the experimental group after 8 weeks of exercise, whereas no significant improvement was observed in the control group. The results also suggest a significant difference in the depression scores of the experimental group after treatment, but there was no significant difference in the control group.
    Conclusion
    Considering the results of the current study, it seems that the selected Pilate’s exercises improve muscle strength and depression among elderly women. Therefore, it could be considered as an effective intervention.
    Keywords: Pilate's exercises, Muscle strength, Depression, Elderly women}
  • عاطفه کمالی، رضا مهدوی نژاد، کاظم نوروزی
    زمینه و هدف
    کاهش دامنه حرکتی مفاصل و تعادل یکی از علل اصلی افتادن در سالمندان است، که با عواقب و عوارض جسمانی همراه است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، تعیین تاثیر یک دوره تمرینات منتخب پیلاتس بر دامنه حرکتی مفاصل و تعادل زنان سالمند است.
    روش بررسی
    در پژوهش نیمه تجربی حاضر تعداد 23 زن سالمند بالای 60 سال از بین سالمندان داوطلب شهر اصفهان به صورت دردسترس و هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (12 نفر، با میانگین و انحراف معیار سن 63/4±25/60 سال، وزن 73/8±66/67 کیلوگرم، قد 87/5±71/160 سانتی متر) وکنترل (11 نفر، با میانگین و انحراف معیارسن 28/7±09/63 سال، وزن 64/12±80/60 کیلوگرم، قد 25/5±95/158 سانتی متر) تقسیم شدند. گروه تجربی 8 هفته تمرینات پیلاتس را 3 جلسه در هفته به مدت 60 دقیقه انجام دادند، ولی گروه کنترل در هیچ گونه فعالیتی به غیر از فعالیت های معمول روزانه شرکت نداشتند. دامنه حرکتی مفاصل به وسیله گونیامتر، تعادل ایستا بوسیله آزمون ایستادن بر روی یک پا و تعادل پویا با استفاده از آزمون TUG در دو مرحله قبل و بعد از اجرای تمرینات پیلاتس اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از تحلیل آنووا (ANOVA) برای اندازه گیری های مکرر در سطح معناداری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که پس از 8 هفته تمرین بهبود معناداری در نمرات دامنه حرکتی مفصل ران، تعادل ایستا و پویا گروه تجربی نسبت به پیش از دوره تمرینات پیلاتس یافت شد (001/0P≤)، در حالی که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج تحقیق حاضر، چنین به نظر می رسد که تمرینات منتخب پیلاتس بر دامنه حرکتی مفاصل و تعادل زنان سالمند موثر است و باعث می شود که این افراد در طول فعالیت های روزمره کمتر در معرض خطر افتادن قرار گیرند؛ بنابراین انجام این تمرینات می تواند به عنوان یک مداخله تاثیرگذار مورد توجه قرار گیرد.
    کلید واژگان: تمرینات پیلاتس, دامنه حرکتی, تعادل, زنان سالمند}
    Atefeh Kamali, Reza Mahdavinejad, Kazem Norouzi
    The decrease in range of motion of joints and balance is one of the main reasons why the elderly fall off from time to time, which brings about its own consequences such as physical harm. this study aims to investigate the effect of a period of selected Pilate’s exercises on range of motion and balance among elderly women.In the present quasi-experimental study 23 healthy elderly women were selected from the volunteer elderly women in Isfahan through target sampling and availability and divided randomly into two groups; one experimental group and one control group.The experimental group received the treatment, but the control group received no treatment. Range of motion of joints and Static and dynamic balances. All of the above variables were measured both before and after the treatment (Pilate’s exercises). The data were analyzed through Analysis of Covariance at the significance level of P≤0.05.The results showed that there was a significant improvement on the scores obtained from the tests measuring range of motion (thigh, ankle), and static and dynamic balances of the experimental group after 8 weeks of receiving exercises (P≤0.05), whereas no such significant improvement was observed in the control group. Considering the results of the current study, it seems that the selected Pilate’s exercises have a significant effect on improving range of motion and balance among elderly women and therefore could be considered as an effective intervention.
    Keywords: Pilate's exercises, range of motion, balance, elderly women}
سامانه نویسندگان
  • عاطفه کمالی
    کمالی، عاطفه
    دانش آموخته ارشد گرایش آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی،دانشکده تربیت بدنی دانشگاه اصفهان، دانشگاه اصفهان
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال