فهرست مطالب نویسنده:
علی ارجمند
-
هدفمعیار کمای گلاسکو، رایج ترین ابزار جهت بررسی و تعیین سطح هوشیاری بیماران کمایی است. این معیار علی رغم محدودیت هایش هنوز هم به عنوان یک معیار استاندارد برای ارزیابی بیماران کمایی استفاده می شود. هدف این مطالعه بررسی پایایی بین ارزیاب های مختلف و روایی پیش بینی پیامد ترخیص از بیمارستان در بیماران کمایی بخش مراقبت ویژه می باشد.مواد و روش هادر این مطالعه توصیفی- تحلیلی، مجموعا 84 نفر از بیماران بخش مراقبت ویژه بیمارستان شهید بهشتی قم در سال 1393 به عنوان نمونه تحت مطالعه قرارگرفتند. توافق بین ارزیاب های مختلف برای نمره کل معیار و هر یک از شاخص های آن با استفاده از آمار کاپای وزنی سنجیده شد. روایی پیش بینی پیامد مرگ و ناتوانی هنگام ترخیص از بیمارستان نیز با استفاده از منحنی راک بررسی شد.یافته هادر این مطالعه در مجموع 168 ارزیابی، برای تعداد 84 بیمار با معیار کمای گلاسکو انجام شد. ثبات درونی معیار بالا بوده و آلفای کرونباخ برابر 82/0 به دست آمد. پایایی بین ارزیاب ها در ثبت نمره کل معیار گلاسکو بین تمامی ارزیاب ها بسیار عالی بود (83/0). قدرت معیار گلاسکو برای پیش بینی مرگ و پیامد ناتوانی هنگام ترخیص از بیمارستان خوب بود. نقطه برش نیز برای هر دو پیامد نمره 6 به دست آمد.نتیجه گیرییافته های این مطالعه نشان داد معیار گلاسکوی کما پایایی و روایی قابل قبولی دارد. از مزیت دیگر این معیار ساده بودن آن است. بنابراین چنین به نظر می رسد که معیار گلاسکو به عنوان ابزاری مناسب در اندازه گیری تغییرات سطح هوشیار بیماران کمایی می باشدکلید واژگان: صدمات مغزی، معیار کمای گلاسکو، هوشیاری، بخش مراقبت ویژهKoomesh, Volume:19 Issue: 1, 2017, PP 129 -134IntroductionThe Glasgow coma scale (GCS) score is a commonly used in the initial evaluation of patients with traumatic brain injury (TBI). The GCS has some limitations to evaluate the unconscious patients. This study aims to reliability and predictive validity of outcome at discharge of GCS in an intensive care unit population.Materials And MethodsThis study is a cross-sectional method in 84 patients with acute brain injury in Shahid beheshti hospital in Qom (Iran). The inter-rater agreement for the GCS scores was evaluated by the weighted kappa. Outcome prediction power of the scales was assessed by the area under the curve (AUC) in the ROC curve.ResultsIn total, 168 ratings were performed for 84 patients by the GCS score. Inter-rater reliability for GCSC score was excellent. Cronbachs showed a high degree of internal consistency for the GCS (α=0.82). The inter-rater agreement for each pair of raters was excellent (kw 0.838, 95% CI 0.889 - 0.987). The results show that scale is able to predict in-hospital mortality and poor outcome. The cut of point was 6.ConclusionThe researchers conclude that the reliability and predictive validity of Persian version of the GCS score is a valid scale. The present study shows that the Persian version of the GCS score is a reliable tool for the measurement of consciousness changes in TBI patientsKeywords: Brain Injuries, Glasgow Coma Scale, Consciousness, Intensive Care Units
-
نیتروژن کل و حاصل خیزی خاک شده که این پدیده در نتیجه فرآیند های میکروبیولوژی اتفاق می افتد و باعث آزاد سازی عناصر غذایی برای گیاهان می شود (تالگر و همکاران ،2009). براساس گزارش عبدی و همکاران (1391) مشاهده شد که در گیاهان کود سبز ماشک، گاودانه، شبدر سفید و منداب، بیشترین میزان کربن آلی مربوط به زمان یک ماه بعد از زیر خاک کردن بقایای این گیاهان بوده است، در حالی که برای سورگوم علوفه ای بیشترین میزان کربن آلی سه ماه بعد از برگرداندن گیاهان به خاک مشاهده شد، همچنین آن ها گزارش دادند میزان نیتروژن کل خاک در گیاهان کود سبز در طی زمان روند افزایشی داشته و بیشترین میزان نیتروژن کل خاک پنج ماه پس از برگردان به خاک از بقایای شبدر سفید و گاودانه بدست آمد که نسبت به تیمار شاهد دارای تفاوت معنی داری بودند. استفاده از کودهای بیولوژیک و سبز به منظور کاهش مصرف کودهای شیمیایی و افزایش عملکرد گیاهان یک مساله مهم در جهت حرکت به سمت کشاورزی پایدار می باشد. گرامی و همکاران (1392) اظهار نمودند که اثر کود های سبز بر وزن خشک و شاخص سطح برگ گیاهچه های گندم در مقادیر کم نیتروژن بطور معنی دار بیشتر از سطوح بالای نیتروژن بود. با توجه به موارد ذکر شده آزمایش اخیر با هدف تاثیر زمان به خاک دهی برخی گیاهان کود سبز بر ویژگی های خاک و رشد اولیه گیاهچه های گندم انجام شد.کلید واژگان: کود سبز، زمان به خا کدهی، محتوای نیتروژن، ماده آلی خاک، رشد اولیه گندمIn order to study the effect of time incorporation to the soil and green manure crop on chemical soil properties and the primary growth of wheat a field experiment was conducted in experimental farm of Agricultural Faculty of ShahidChamran University of Ahvaz at 2013-2014 growing season. Experimental design was randomized complete block as a split-plot with three replications. The main plots was three time incorporation to the soil of green manures includes 40,50 and 60 days after planting and sub-plots was different green manure crops including Sorghum, Barley, mungbean, Intercropping of barley and mung bean and fallow (without green manure application). The results showed that the green manure treatments had significant effects on soil chemical properties. The mungbean treatment had the highest nitrogen content (0.085%). Barley-mungbean intercropping had the highest soil organic matter (1.33). The highest electrical conductivity (EC= 2.7 ds/m) was related to sorghumgreen manure treatment. Also the result revealed that the highest effects of green manure on wheat seedling dry matter and LAI for all three time incorporation were obtained at mungbean and barley-mungbean intercropping treatment. It is concluded that green manure type and decomposition duration are two main factors affecting soil properties and subsequent crop growth in crop rotation.Keywords: Green manure, time incorporation to the soil, nitrogen content, soil organic matter, wheat primary growth
-
مقدمهبا توجه به اهمیت موضوع مراقبت از بیماران مراجعه کننده به واحدهای درمانی بخصوص ICU، ارائه این مراقبت های درمانی باید متناسب با شدت بیماری باشد. استفاده از سیستم نمره بندی استاندارد APACHE II برای تعیین میزان شدت بیماری و مقایسه آن با سایر مراکز درمانی استاندارد ضروری است. هدف این مطالعه بررسی میزان مرگ ومیر بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه تروما با درجات مختلف نمره بندی آپاچی بود.موادوروش هااین مطالعه توصیفی گذشته نگر با جمع آوری اطلاعات در مدت 6 ماه در واحد ICU ترومای بیمارستان شهیدبهشتی قم انجام شد. مجموع بیماران بستری در این مدت 140 نفر بودند که 110 پرونده کامل بوده و وارد مطالعه شدند. نتایج با نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون-های آماری مجذور کای و t-test مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته های پژوهش: از بیماران فوق 80 مرد(73%) و 30 زن(27%) بودند که 25 نفر(7/22%) فوت کرده و 85 نفر(3/77%) زنده ماندند. از 75 بیماری که نمره آنها کمتر از 15 بود، 6 نفر(8%) و از 20 بیماری که نمره 30-20 داشتند، 12نفر(60%) فوت کردند. از میان 14 بیماری که نمره بین 19-16 داشتند، 6 نفر(9/42%) فوت کردند و 8 نفر(1/57%) زنده ماندند. در مقایسه با نمره بندی استاندارد در نمره های کمتر از 19 میزان مرگ ومیر در ICU کمتر از استاندارد بود اما در نمره های بالاتر از 20 حدود 25% از میزان استاندارد بیشتر بوده است. ارتباط معنی داری بین سن و میزان مرگ ومیر یافت نشد (745/0=p) اما ارتباط مدت زمان بستری، وضعیت حیات، نوع تروما و نمره آپاچی با جنسیت از لحاظ آماری معنادار بود (به ترتیب 001/0=p و 044/0=p، 023/0=p و 000/0=p).بحث و نتیجه گیریاستفاده از سیستم آپاچی در بیماران ترومایی بستری در ICU مناسب به نظر می رسد و در نمره های بالاتر باید مراقبت بیماران را جدی تر درنظر گرفت و بیماران را مورد حمایت ویژه قرار داد.
کلید واژگان: آپاچی، مرگ ومیر، واحد مراقبت های ویژه، بیمارانBackgroundDue to the importance of taking care of patients admitted to the treatment centers, especially ICU, the provided care should be commensurate with the severity of disease. Using APACHE II (Acute Physiology and Chronic Health Evaluation II) standard scoring for determining severity of the disease and comparing it with other therapeutic centers is necessary. The aim of this study was to determine the mortality rate of patients admitted to trauma ICU with different APACHE II scores. Methods andMethodsThis descriptive and retrospective study was performed in 6 month period from March to Sep 2011 in trauma ICU ward of Shahid Beheshti Hospital of Qom. Overall admitted patients were 140 and data was obtained from 110 patients with complete data and special data sheet of APACHE II Scoring system was performed for them. Data sheet were prepared for all patient and at the end of sheet, total scoring was recorded.ResultsOut of 110 patients, 80 (73%) were male and 25(27%) were female. Mortality and viability in these two group was 25(22.7%) and 85(77.3%) respectively. Eight percent of 75 (68.2%) patients with scoring below 15 died and in 20(18.2%) patients with scoring 20-30, 12(60%) died and 8 patients survived. Of the patients with scoring number 16-19, mortality rate was 6(42.9%) and survival was 8 (57.1%). In comparison with standard scoring system, in our study mortality rate in scores below 19 was lower than standard, but with scores above 20, mortality rate was 25% higher than the standard system.ConclusionAPACHE II scoring system can be useful in trauma ICU and in greater scoring numbers, severe intensive care must be considered for ICU patient.Keywords: APACHE II, mortality, Intensive Care Unit, Patients -
خون سازی خارج مغز استخوان یکی از مشکلات شایع دربیماران مبتلا به تالاسمی می باشد. خون سازی خارج مغز استخوان در فضای اپیدورال در ستون فقرات که منتهی به ضعف اندامهای تحتانی شود، در بیمار حامله مبتلا به تالاسمی بسیار نادر می باشد. در این گزارش، ما یک بیمار حامله مبتلا به تالاسمی را که دچار علائم فشار به نخاع ناشی از خون سازی خارج مغز استخوان شده بود را معرفی کردیم. تشخیص بیماری بر پایه علائم کلینیکی وام–آر–آی (MRI) داده شد. در MRI بعمل آمده توده پاراورتبرال در فضای اپیدورال با فشار برنخاع دیده می شد. بیمار ابتدا تحت درمان با تزریق خون قرار گرفت ولی علیرغم درمان علائم بیمار بدتر شد و ضعف اندامهای تحتانی به سمت فلج اندامهای تحتانی پیشرفت کرد. جراحی و رفع فشار از روی عناصر عصبی انجام شد. بهبود علائم متعاقبا دیده شد.
کلید واژگان: فشار برنخاع، تالاسمی، حاملگی، خون سازی خارج مغز استخوان، لامینکتومیExtramedulary hematopoiesis i common sequelae in thalassemic patients but extramedullary hematopoiesis in the spinal epidural space that lead to paraparesis in pregnancy in very rare. We managed a thalassemic patient with extramedullary hematopoiesis and spinal cord compression during pregnancy. The diagnosis was made on clinical features and magnetic resonance imaging (MRI)showing a paravertebral mass infiltrating the epidural space. She was treated with repeated blood transfusion but her symptom worsened and paraparesis progressed to paraplegic state. Surgical decompression of the spine and the removal of the culprit lesion compressing the spine were performed. Improving of the symptoms and control of the lesion could be obtained -
زمینه و هدفبیماری OPLL (Ossification of the Posterior Longitudinal Ligament) بیماری نادری است که می تواند باعث ایجاد میلوپاتی و یا رادیکولوپاتی شود. این گزارش برای معرفی OPLL به عنوان یک علت قابل درمان میلوپاتی که می تواند باعث ایجاد ناتوانی قابل توجه شود به انجام رسیده است.مواد و روش هاتعداد بیمار OPLL توسط تیم جراحی ما تحت جراحی قرار گرفتند. در 6 مورد OPLL در گردن و در یک مورد OPLL در ناحیه توراسیک قرار داشت. همه بیماران قبل از عمل تحت بررسی بالینی و نیز تصویر برداری با گرافی ساده، CT اسکن و MRI قرار گرفتند.یافته هاپس از جراحی بیمارانی که رادیکولوپاتی داشتند و یا آنهائی که زمان کمتری از علائمشان می گذشت پاسخ بهتری به درمان جراحی داشتند.نتیجه گیریتشخیص به موقع و انجام جراحی با انتخاب روش جراحی مناسب باعث بهبود عملکرد نورولوژیک بیماران و بهبود کیفیت در بیماران OPLL خواهد شد. بیمارانی که زمان زیادی از علائم آنها می گذرد پاسخ کمتری به درمان جراحی خواهند داشت.
-
سابقه و هدفمطالعات مختلف موید آن است که روش درمانی وسیله گذاری به روش قطعه کوتاه با شکست زودرس همراه است. گرچه نقش فیوژن بسیار مهم است، اما این شکست درمانی در مطالعات مختلف با آمار متفاوت تایید شده است. در این مطالعه نتایج درمان و پیامد عملکرد بیماران دچار شکستگی چند نکته ای پشتی- کمری به وسیله روش وسیله گذاری قطعه کوتاه (Short Segment Fixation) بررسی شده است.مواد و روش هادر این مطالعه 40 بیمار با شکستگی چند تکه ای پشتی- کمری به مدت 1 سال بعد از جراحی بررسی شدند. همه بیماران شکستگی T12 یا L1 یا L2 داشتند و هیچ یک دچار نقص عصبی نبودند. همه بیماران از نظر پیامد رادیوگرافیک شامل درصد کاهش ارتفاع مهره، اندکس ساژیتال و کیفوز موضعی قبل و بعد درمان در فواصل معین پیگیری شدند. ضمنا پیامد عملکرد بیماران با مقیاس لیکرت نمره گذاری و بررسی شد.یافته هادر 40 بیمار بررسی شده متوسط اندکس ساژیتال قبل از عمل 23.5 درجه بود که بعد از عمل به 4.45 درجه اصلاح شد ولی در عرض سه ماه به 9.12 درجه و در 6 ماه به 12.35 درجه و بالاخره در یک سال بعد به 14.7 درجه پیشرفت کرد. متوسط کاهش ارتفاع مهره قبل از عمل در بیماران 37.38 درصد بود که بلافاصله بعد از عمل 11.9 درصد، در سه ماه 16.57 درصد، در شش ماه 17.92 درصد و یک سال بعد 20 درصد بود. دوازده بیمار (%30) شکست درمانی رادیولوژیک یا عدم تصحیح بیش از 10 درجه داشتند. متوسط نمره درد و عملکرد با معیار لیکرت 7.9 بود که موید پیامد بالینی خوب برای بیماران است.نتیجه گیریروش درمانی وسیله گذاری به صورت قطعه کوتاه در شکستگی های چند تکه ای پشتی- کمری با درصد بالای شکست درمانی در رادیوگرافی های پیگیری همراه است ولی پیامد بیماران از نظر درد و عملکرد خوب بوده است. انتخاب دقیق تر بیماران کاندید درمان با این روش، توجه به شدت شکستگی مهره همچنین نوع وسیله به کار رفته، برقراری فیوژن مناسب و اصلاح اولیه دقیق در ساژیتال اندکس با پیامد بهتری همراه خواهد بود.
کلید واژگان: وسیله گذاری قطعه کوتاه، شکستگی چند تکه ای پشتی- کمری، اندکس ساژیتال، پیامد -
هدفارزیابی محیط های مختلف برای دست یابی به بهترین شرایط کشت جهت تکثیر سلول های پایه خونساز -CD38/+CD34 خون بند نافمواد و روش هاسلول های مونونوکلئار (MNCs) از خون بند ناف جداسازی و در محیط کشتRPMI 1640 همراه با 10 درصد سرم جنین گاوی (FCS) و یا 10درصد پلاسمای خون بند ناف (CBP) و همچنین محیط فاقد سرم (SF) در حضور 50 نانوگرم بر میلی لیتر از ترکیب سایتوکاینی اینترلوکین 6 (IL-6)، اینترلوکین 3 (IL-3)، ترمبوپوئتین (TPO)، فاکتور رشد سلول های پایه (SCF) و لیگاند تیروزین کیناز کبد جنینی(Flt3-L) به مدت دو هفته کشت داده شدند. درصد سلول های -CD38/+CD34 و تعداد کل سلول های MNC در روز اول، هفتم و چهاردهم به دست آمد.یافته هادر کشت دو هفته ای میانگین افزایش درصد سلول های +CD34 و سلول های -CD38/+CD34 به ترتیب در محیط FCS، 20.4 و 4/57 برابر، در محیط SF 5.6 و 3/10 برابر و در محیط CBP 10.8 و 7/4 برابر روز اول به دست آمد.نتیجه گیریبا توجه به تکرارپذیری و قابل پیش بینی بودن نتایج، سلامت کشت از نظر عدم ایجاد آلرژی و یا آلودگی های میکروبی مربوط به استفاده از سرم حیوانی و مقدار کافی افزایش درصد سلول های -CD38/+CD34 در محیط SF جهت استقاده در پیوند (تا بیش از 5 برابر)، این محیط نسبت به دو محیط های حاوی FCS و CBP جهت استفاده در کلینیک مناسب تر است.
کلید واژگان: سلول های پایه خون ساز، خون بند ناف، تکثیر سلولی در ex vivo -
گزارش 6 مورد آنوریسم شریان مخچه ای خلفی - تحتانی (PICA) از 140 مورد آنوریسم مغزیآنوریسم شریان مخچه ای خلفی - تحتانی از آنوریسم های نادر مغزی است که 3-5/0% کل آنوریسم های مغزی را شامل می شود. این آنوریسم ها تظاهرات مختلفی را می توانند دارا باشند. در این مطالعه 6 مورد آنوریسم PICA از میان 140 آنوریسم مغزی (200 مورد خونریزی تحت عنکبوتیه) که طی سالهای 78 لغایت 83 مراجعه کرده اند مورد بررسی قرار گرفته است...
کلید واژگان: آنوریسم شریان مخچه ای خلفی تحتانی، درمان جراحی، کلیپ -
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.