علی خلدبرین

با نگاهی گذرا بر شش دهه فعالیت های «تثبیت شن های روان در ایران»، امروزه می توان برآیند دستاوردهای حاصل از بیش از نیم قرن «تاغ کاری» را، که عموما مترادف با تثبیت شن قلمداد شده و با همت بلند و زحمات فراوان صدها کارشناس و سایر دست اندرکاران فعالیت های اجرایی انجام شده است، مشاهده کرد. کارهایی که با بهره گیری از نتایج مطالعاتی و تحقیقاتی ده ها اندیشه ورز و پژوهشگر، با صرف بیش از صدها میلیارد تومان هزینه، در پهنه ای به وسعت چند میلیون هکتار در سطح مناطق خشک و بیابانی کشور انجام شده است. بدون تردید این فعالیت ها را می باید با وجود فراز و فرودهای بسیار و مطرح شدن دیدگاه های متفاوت درباره آنها، اقداماتی ارزشمند و کارا، در رابطه با ممانعت از حرکت ماسه های روان، کاستن از بروز نسبی پدیده گردوغبارهایی که دارای منشا داخلی هستند، مقابله با بیابان زایی، حفاظت، بازسازی و بازآفرینی پوشش گیاهی در پهنه هایی از مناطق بیابانی کشور قلمداد کرد، کارهایی که به نوبه خود اثرات مثبتی را در توسعه پایدار بخش هایی از سرزمین ما به همراه داشته است.

سازمان های غیردولتی به عنوان نهادهای رسمی، مردمی و خودجوش می توانند دولت را برای حفاظت از محیط زیست جهت داده و انگیزه های لازم را برای جلب مشارکت گسترده مردم در حفظ، احیا و بهره برداری اصولی از محیط زیست ایجاد کنند...

این مقاله سوای مقدمه آن - بخشی است از نوشتاری در باب خشکی، خشکسالی و کویرزایی که با تاثیر و تاثر از وقوع خشکسالی اخیر در افریقا و با نام برلب بحرفنا برشته تحریر درآمده است.
در این گزارش قصد بر آن بوده است تا ضمن نگرشی کلی به مسئله خشکی و آثار شواهد تاریخی آن، پدیده خشکسالی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و ارتباط بین این دو که بدون توجه به ماهیت نظام های اقتصادی اجتماعی حاکم بر جوامع مبتلا به، مفهومی نخواهد داشت، بیان گردد...