فرح عزیزی

بیماری های عروق کرونر از جمله مشکلات شایع بهداشتی در دنیا محسوب شده که احتمال ابتلا به انفارکتوس میوکارد در آن ها نسبت به جمعیت سالم بیشتر است. افزایش آگاهی، نگرش و باور این بیماران از علایم انفارکتوس میوکارد نقش مهمی در کاهش تاخیرات پیش بیمارستانی دارد و آموزش پرستاری می تواند نقش مهمی را در رسیدن به این هدف ایفا کند. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر آموزش پرستاری بر دانش، نگرش و باور بیماران مبتلا به بیماری های عروق کرونر در پاسخ به علایم انفارکتوس انجام شده است.
این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی سازی شده است. نمونه های این پژوهش 170 بیمار مبتلا به یکی از بیماری های عروق کرونر بستری در بیمارستان شهید رجایی تهران هستند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی سازی بلوک بندی شده به دو گروه مساوی تجربه و کنترل تخصیص داده شدند. در این مطالعه گروه تجربه تحت آموزش پرستاری قرار گرفت و در نهایت دو گروه تجربه و کنترل با هم مقایسه شدند. نتایج حاصل از مطالعه با روش های آماری توصیفی، تی مستقل و تی زوجی تحلیل شدند.
نتایج حاصل از یافته ها نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین نمره دانش، نگرش و باور بیماران گروه تجربه قبل و بعد از اجرای مداخله پرستاری وجود داشته است (001/0=p). همچنین میانگین نمره دانش، نگرش و عقاید بیماران گروه تجربه در مقایسه با گروه کنترل بعد از اجرای مداخله افزایش یافته است (نمره دانش از 05/12 به 45/17، نمره نگرش از 64/9 به 91/12 و نمره باور از 95/15 به 50/18).
اجرای برنامه های آموزش پرستاری می تواند نقش مهمی را در بالا بردن دانش و نگرش بیماران قلبی در معرض خطر انفارکتوس میوکارد داشته باشد. لذا توجه به امر آموزش پرستاری مستمر و دقیق به بیماران بستری به منظور کاهش تاخیرات پیش بیمارستانی ضروری به نظر می رسد.

بسیاری از ویژگی های بیمارانی، که اکنون به عنوان سندرم ترنر شناخته شده اند، در سال 1930 از سوی (Ullrich) بیان شد. او دختری هشت ساله را با ویژگی های گردن پرده دار، کوبیتوس والگوس، خیز لنفاوی، افتادگی پلک، چانه کوچک، دیستروفی ناخن ها و نوک سینه هیپوپلاستیک گزارش کرد. توصیف بالینی برای این سندرم، در سال 1938 و در کنفرانس سالانه انجمن غدد درون ریز، از سوی (Henty Humgbert Turner) ارایه شد. در سال 1959، فورد و همکاران ارزیابی سلولی – ژنتیکی از سندرم ترنر انجام دادند و متوجه نبود یکی از کروموزوم های X در بیمار شدند. علت سندرم ترنر جدا نشدن کروموزوم ها در مرحله نخست یا دوم تقسیم میوز است، که این امر، می تواند در گامت های پدری یا مادری روی دهد. بیماری، در بردارنده گروهی از بد شکلی ها، مانند قد کوتاه و ناهنجاری های ساختاری مانند دیس ژنزی غدد جنسی است...

وارونگی کروموزوم شماره 9 یک نوترکیبی شایع است که معمولا متخصصان ژنتیک آن را نوعی واریاسیون طبیعی در نظر می گیرند. دراین گزارش یک زوج به ظاهر سالم معرفی می شوند که به علت 10 مورد سقط مکرر و یک مورد مرگ داخل رحمی جنین، تحت بررسی قرار گرفتند. در سابقه فامیلی، سابقه ناباروری و سقط مکرر و مرگ داخل رحمی جنین، در بستگان درجه یک و دو خانم دیده شد. آنالیز کروموزومی خون محیطی براساس دو روش G-Banding و C-Banding انجام گرفت. کاریوتایپ شوهر بیمار طبیعی بود. کاریوتایپ خانم وارونگی کروموزوم [inv.(9)(p11-q13)]9را نشان داد. کشت خون محیطی، بندناف، ویلوس های جفتی و بیوپسی عضلات در آخرین جنین سقط شده انجام گردید که در بررسی کروموزومی، کاریوتایپ46 XY بود و به جز طویل بودن ناحیه سانترومر نکته خاصی را نشان نداد. به نظر می رسد وارونگی کروموزوم 9 به طور شایعی در بیماران مبتلا به ناباروری، سقط مکرر و نیز مرگ داخل رحمی دیده می شود، اما اهمیت بالینی آن به عنوان دلیل سقط مکرر قابل تامل بوده و در این مجال به بحث گذاشته خواهد شد.