محسن احتشامی

در این پژوهش گستره مشا-لواسان (جنوب خاور البرز مرکزی) منطبق بر شمال باختر نقشه 1:100000 شرق تهران مورد مطالعه قرار گرفت. در مطالعات ساختاری حاضر چهار رده بر اساس راستای چین ها و گسل ها تعیین شد و تنش های پدیدآورنده آن ها با تاریخچه زمین ساختی البرز مرکزی، مقایسه گردید. این چهار رده عبارتند از: 1) گسل های معکوس با راستای E-W و چین های همراه با آن ها با همین راستا، 2) گسل های راستالغز راست بر با راستای NW-SE که با چین های ENE-WSW همراه شده اند، 3) گسل های راندگی با راستای SE-NW و چین های همراه آن ها با راستای SE-NW و 4) گسل های عادی با راستای N-S تا NE-SW. بیشترین ساختارهای گستره، چین ها و گسل های رده سوم این تقسیم بندی هستند که بر اثر ترافشارش چپ بر، در پی فشار صفحه عربستان به صفحه ایران مرکزی به وجود آمده اند. با بررسی عکس های ماهواره ای، بازدید های صحرایی و اطلاعات لرزه ای و ترکیب این داده ها با نتایج ریخت زمین ساختی، مدلی برای گستره ارائه شد که نشان می دهد بر اثر حرکت چب بر گسل های مشا، شمال تهران و دره اوشان، گستره بین این گسل ها دچار یک چرخش ساعتگرد شده است. این چرخش به روشنی در روند چین ها قابل شناسایی می باشد.