به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب محمد حاجیان شهری

  • محمد حاجیان شهری، ابراهیم گنجی مقدم، حمید افضلی
    محلب پایه مهمی برای گیلاس و آلبالو محسوب می شود. این پایه در خاک های سبک ، آهکی ، سنگلاخی از سازگاری خوبی برخوردار است . اما به پوسیدگی ریشه ناشی از فیتوفتورا حساس می باشد. لذا این تحقیق با هدف ارزیابی عکس العمل 30 ژنوتیپ پاکوتاه گزینش شده محلب به بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه ناشی از چهار گونه قارچ فیتوفتورا (Phytophthora cactorum،P. nicotinae ، P.citricola و P.citrophthora) توسط آزمون های گلخانه ای و صحرایی انجام گردید. در این پژوهش، آزمایش گلخانه ای برای ارزیابی ژنوتیپ ها، در قالب طرح آزمایشی کاملا تصادفی با 5 تکرار انجام و آزمایش باغی نیز برای ارزیابی ژنوتیپ ها بر اساس تلقیح گونه های مختلف فیتوفتورا به تفکیک در زیر پوست طوقه نهال های کاشته شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 5 تکرار انجام گردید. نتایج ارزیابی صفات مورد بررسی ژنوتیپ ها در گلخانه نشان داد که ژنوتیپ های 100 ، 155، 162، 171، 188،194، 199، 200، 224 و 266 کمترین حساسیت را نسبت به گونه های P. nicotianae ،P.citricola، P.cactorum و P.citrophthora دارند. همچنین نتایج آزمون ارزیابی ژنوتیپ ها در باغ، کمترین سطح نکروز بافتی در روی طوقه نهال ها به گونه های فیتوفتورای مورد برررسی را در بین ژنوتیپ های 106، 139، 162، 188، 195، 224، 266 و 270 نشان داد. نتایج کلی این تحقیق نشان داد بیماریزاترین گونه های فیتوفتورا روی ژنوتیپ های محلب P.citricola و P.cactorum بودند و سه ژنوتیپ 266، 224 و 188 بیشترین پتانسیل مقاومت به گونه های P. nicotianae، P.citricola، P.cactorum و P.citrophthora را داشتند.
    کلید واژگان: پایه, پوسیدگی طوقه و ریشه, گیلاس}
    Mohammad Hajian, Ebrahim Ganji Moghadam, Hamid Afzali
    Introduction
    The best cherry rootstock for Iranian nurseries and orchards is Prunus mahaleb (L.) Mill. Mahaleb is tolerant to lime-induced iron chlorosis and zinc deficiency. It is a good rootstock on light, calcareous soils and arid climates in Iran but sensitive to Phytophthora. Iran represents a significant source of germplasm of different fruit species, especially for those from the genus Prunus. Collection and research on P.mahaleb was initiated at the Horticultural Department of Khorasan Razavi Agriculture and Natural Resources Research and Education Center in 1997 for mahaleb cherry rootstock. Some researchers have reported pathogenicity of Phytophthora species (Banihashemi and Sartipi, 2004; Wilcox and Mircetich, 1985; Exadaktylou and Thomidis, 2005; Tomidis et al., 2008). This study was conducted to evaluate the susceptibility of 30 selected dwarf Mahaleb genotypes to P.nicotianae, P.citricola, P.cactorum and P. citrophthora under greenhouse and orchard conditions.
    Material and
    Methods
    In this study, the response of 30 selected dwarf Mahaleb genotypes (188, 171, 165, 162, 161, 155, 139, 136, 131, 120, 106, 104, 101, 100, 90, 194, 195, 199, 200, 224, 228, 247 , 249, 265, 266, 267, 268, 270, 272, 277) to disease caused by four species of the fungus Phytophthora root and crown rot were investigated under greenhouse and orchard conditions. Greenhouse experiments were performed based on Ribeiro and Baumer, 1977 and modified it by Feichtenberger et al., 1984. For evaluation the index disease was performed based on the method of Broadbent and Gollnow 1992. Orchard terials was laid out in the Toragh research station in Mashhad. Evaluation of genotypes and contamination based on Tomidis, 2001 was performed by measuring the area of necrosis.
    Results And Discussion
    In evaluating the reaction of young seedling dwarf mahaleb genotypes to four Phytophthora species under greenhouse conditions, results showed that four species of Phytophthora pathogens on all mahaleb genotypes but P.citricola, P.cactorum showed disease severity than P.citricola, P. nicotianae. In response assessment test seedlings in the greenhouse genotypes Mahaleb highest rate of infection to P.cactorum in genotype 277 and the lowest index of disease severity showed in genotypes 100, 188, 199, 200, 224 and 266, respectively. The highest and lowest number of leaves was counted on 199, 272 and 277 respectively. The least and highest shoot dry weight were related to 277 and 100 genotype respectively. The maximum and minimum disease severity to P.citrophthora revealed in 265 and 265, 100, 188, 194, 199 genotypes, respectively. The highest and lowest number of leaves was counted on 188 and 249 respectively. The least and highest shoot dry weight were related to 249 and 100genotype respectively. The least and highest root dry weight was measured on 265 and 100 genotype, respectively. In response assessment test seedlings in the greenhouse genotypes Mahaleb highest rate of infection to P.citricola in genotype 265 and the lowest index of disease severity showed in genotypes 100, 162, 171, 188, 199, 200,224, respectively. The highest and lowest number of leaves were counted on 100and 277, 272 respectively. The least and highest shoot dry weight were related to 272 and 100 genotype respectively. The least and highest root dry weight were related to 277 and 100 genotype respectively. The highest rate of infection to P.nicotianae in 120 genotype and the lowest index of disease severity were related to the genotype of 188 and 199. The highest number of leaves in genotype No.100 and the lowest number of leaves were belonging to genotypes 272 and 277, respectively. The least and highest shoot dry weight were related to 247 and 100 genotype respectively. The least and highest root dry weight were related to 265 and 100 genotype respectively. The results of the assessment of the two year old seedlings mahaleb genotypes under orchard conditions showed that four Phytophthora species had different degrees of disease symptoms. Phytophthora species in their ability to create the symptoms are different. The lowest level of necrosis is created by P.cactorum. The highest and lowest levels of necrosis of P.cactorum were measured in 267 and 162 genotypes, respectively. In P. citrophthora, the highest and lowest levels of necrosis were measured in 277 and 188 genotypes, respectively. The highest and lowest levels of necrosis of P. nicotianae were measured in 272 and 188 genotypes, respectively.
    ConclusionThe results of the assessment Mahaleb genotypes to four species of Phytophthora in the orchard showed that the lowest level of tissue necrosis in genotypes of 106, 139, 162, 188, 195, 224, 266 and 270, respectively. Finally our results revealed that P.citricola, P.cactorum were pathogenic Phytophthora species and three mahaleb genotypes (266, 224 and 188) had highest potential resistance to P. nicotianae, P.citricola, P.cactorum and the P.citrophthora respectively.
    Keywords: Mahaleb, Chreery, Phytophthora, Root, Crown rot}
  • هادی درودی *، عباس صفرنژاد، مسلم اکبری نیا، سیدمحسن حسینی، محمد حاجیان شهری
    گونه قره قات خراسانی (Ribes khorasanicum) یکی از گونه های بومی خانواده تک جنسی Grossulariaceae می باشد که به دلیل چرای دام در گذشته و قوه نامیه پایین بذرهای آن، جمعیت آن به میزان زیادی کاهش یافته است. تکثیر آن در طبیعت تنها از طریق ریزوم صورت می گیرد، از آنجایی که تکثیر از طریق بذر و قلمه آن با موفقیت زیادی همراه نبوده است، تکثیر از طریق کشت بافت می تواند راه حل مناسبی برای احیاء رویشگاه های آن باشد. یکی از مشکلات کشت بافت سازگاری آن و تلفات زیاد گیاهچه های حاصل از کشت بافت در طی مرحله سازگاری است. از اینرو پژوهش پیش رو برای یافتن بستری مناسب به منظور سازگار نمودن این گونه ارزشمند دارویی انجام شد. بدین منظور، تاثیر ترکیب های مختلف از بسترهای پیت ماس، کوکوپیت، پرلایت و خاک روی زنده مانی، رشد ارتفاعی و ویژگی های ریشه گیاهچه ها طی دوره سازگاری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بسترهای مختلف تفاوت های معنی داری از نظر ارتفاع گیاهچه، درصد زنده مانی و تعداد برگ ایجاد کرده اند اما سطح تاج پوشش نهال ها از این نظر تفاوتی نداشته است. نتایج آزمون تجزیه واریانس ویژگی های ریشه نهال ها نشان داد که با تغییر بستر کاشت تغییر معنی داری در تعداد ریشه، طول ریشه و مجموع طول ریشه گیاهچه ها ایجاد شده است. درمجموع، با درنظرگرفتن ویژگی های مختلف گیاهچه ها از قبیل زنده مانی ، شادابی، ارتفاع، تعداد برگ و طول ریشه گیاهچه ها می توان نتیجه گیری کرد که مناسب ترین بستر برای ایجاد سازگاری گیاهچه های قره قات بستر پیت ماس است.
    کلید واژگان: گیاهچه, ریزازدیادی, زنده مانی, پیت ماس, رشد}
    Hadi Darroudi *, Abbas Safarnejad
    Khorasanicum currant (Ribes khorasanicum) is one of the endemic species of monogenus Grossulariaceae family which its natural regeneration has been encountered with severe reduction due to livestock grazing, low seeds regeneration potential. It is mainly regenerated by vegetative method via rhizome. Since, the successfulness of regeneration using seed culture and cutting method was not acceptable. So, one of the recommended possible method for conservation of endangered species is multiplying and preservation them using in vitro tissue cultures techniques. But, one of the most probable problems of micropropagated plantlets is the acclimatization to in vivo conditions and high mortality of tissue cultured plantlet during this process. Thus, this research was conducted to find out the most suitable acclimatization medium for this valuable medicinal endemic species. For this purpose the effect of different substrate compounds including peat moss, cocopeat, perlit and soil was evaluated on survival, height and root characteristics during acclimatization process. Results showed that, significant differences were observed in plantlets height, survival percentage, vigourity and leaf numbers between different substrates. But different substrates, has no significant effects on plantlets crown area. Results of analysis of variance on rooting characteristics showed that, significant differences were observed in root numbers, root length and plantlet root length. Totally, according to plantlets characteristics such as: survival percentage, vigourity, plantlet height, leaf numbers and plantlets root length, can be concluded that the best substrate for acclimatization of this species was peat moss substrates.
    Keywords: plantlet, Micropropagation, Survival, peat moss, Growth}
  • حسین کربلایی خیاوی، محمد حاجیان شهری، کاووس کشاورز، حسین خباز جلفایی، اسفندیار ظهور، محمد بازوبندی
    این تحقیق با هدف بررسی تاثیر فرمولاسیون جدید قارچ کش سولفور SC 80% و پنکونازول EW 20% در کنترل بیماری سفیدک پودری انگور آزمایشی در استان های اردبیل، خراسان رضوی و کهگیلویه و بویراحمد بر روی رقم حساس انگور عسکری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل قارچکش های پنکونازول EW 20% (125/0 در هزار)، سولفورSC 80% در سه غلظت (2، 5/2 و 3 در هزار) و شاهد بدون سم پاشی (آب-پاشی) بودند. سم پاشی در 3 نوبت، طول شاخه های نورسته بین 15 تا 35 سانتی متر، قبل از ریزش گل ها و در مرحله تشکیل غوره ها انجام شد. یک هفته بعد از آخرین سمپاشی نمونه برداری تصادفی از برگ ها و خوشه ها از چهار جهت اصلی تاج پوشش سه درخت مرکزی در هر پلات انجام شد. نتایج تجزیه واریانس مرکب صفات انگور نشان داد بین مکان ها از لحاظ صفات شدت بیماری در برگ ها و میوه ها، بین تیمارها و اثر متقابل مکان و تیمار از لحاظ صفات شدت بیماری در برگ ها و میوه ها و عملکرد خوشه اختلاف معنی داری وجود داشت. نتایج تجزیه واریانس صفات مقدار قند و غلظت اسید در حبه انگور در منطقه اردبیل (مشگین شهر) اختلاف معنی داری بین تیمارها نشان داد. براساس نتایج بدست آمده سولفور SC 80% با غلظت های 5/2 و 3 در هزار بیشترین تاثیر را در کاهش بیماری سفیدک پودری و افزایش عملکرد خوشه و کیفیت انگور داشت.
    کلید واژگان: تاکستان, شدت بیماری, قند, کنترل, Erysiphe necator}
    Hossein Karbalaei Khiavi, Mohammad Hajian Shahri, Kavous Keshavarz, Hossein Khabbaz Jolfaei, Esfandiar Zohour, Mohammad Bazubandi
    Introduction
    Fungal diseases are a major problem in the cultivation of grapevine, Powdery mildew disease caused by plant pathogenic fungus, Erysiphenecator is one of the most important and destructive diseases of grape in many countries of the world including Iran. Due to extend viticulture area in Iran and the high prevalence of the grape powdery mildew in vineyards, application of sulfur based fungicides is mainly recommended for the disease control. This study was conducted aimed to investigate the effect of new formulations fungicide of sulfur SC 80% and penconazole EW 20% to control grape powdery mildew disease.
    Material and
    Methods
    The experiments were conducted on Askari cultivar as susceptible in Ardabil, KhorasanRazavi and Kohgiluye and Boyer-Ahmad provinces and in vineyards, which in previous years had a history of infected and trees were similar in age and growth conditions. Experiments were carried out in a completely randomized block design with four replications. Treatments were composed of penconazole EW 20% 0.125 ml L-1, sulfur SC 80% 2, 2.5 and 3 ml L-1 and control. The spray was carried out three times, including when the young shoots were between15 and 35cm, before falling flowers and stage of sours. One week after the last spray sampling of leaves and clusters was carried out in four directions main canopy trees randomly in each plot. Efficacy of treatments was evaluated based on infection severity found in 60 leaves and 12 clusters in per plot. To determine the amount of sugar and tartaric acid in the grape fruit, sampling of the healthy and infected clusters were carried out and healthy and infected the samples were then separated into a plastic bag and crushed. Then, the juice wasprepared (fruit juice was obtained from 700 g fruit in each sample).To determine the amount of sugar, hand-held refractometer was used and the amount of sugar was determined in healthy and infected fruit. For the determination of tartaric acid in grape juice titration using sodium hydroxide, 1.0 M was carried out.
    To determine the yield of grapes per healthy and infected plants and determination of the quantity of the yield damage caused by the disease, after fruit ripening, all clusters of grapes were picked by hand and weighed. Then in each province data were transformed and statistical analysis of data using SAS software was carried out. The mean comparisons were conducted with Duncan's Multiple Range test and Fisher's Least Significant Difference (LSD) test at the 5% level.
    Results And Discussion
    Combined analysis of variance studied traits showed that between locations in terms of severity of disease in leaves and fruits, between treatment and locations and treatment interaction in terms of severity of disease in leaves and fruits, yield there was the significant difference. Analysis of variance amounts of sugar and acid concentration in the grapes in Ardabil (Meshginshahar) showed between treatments in terms of the amount of sugar and acid concentration in grape was observed the significant difference. According to the results sulfur SC 80% fungicide at concentrations of 2.5 and 3 per thousand the greatest effect in reducing the powdery mildew disease and increase yield and quality of grapes. Analysis of variance for amounts of sugar and acid levels in the grapes in Ardabil (Meshginshahar) showed highly significant differences among treatments in grape sugar and acid concentration at 1% level. Comparison of means indicated that control treatment (without spraying) had the highest concentration of sugar and acid. In this study, increasing the severity of the disease on the leaves and fruit tended to increased acid concentration in the fruit. In this study, the yield of the grape was decreased depending on the disease severity on the leaves and clusters. In this experiment, increasing the severity of the disease on the leaves and fruit tended to increased sugar amount. The intensity of infection was higher in the leaves and fruits as well as the amount of sugar in sugar increases that were consistent with findings of another researcher.
    Conclusions
    According to the results and taking into consideration environmental protection, the lowest intensity of infection in the leaves and fruit, the highest yield, the most normal sugar and acid concentration were on the treated plants with the sulfur concentration of 2.5 per thousand. According to the results of this study, spraying sulfur SC 80% in the control programs of the disease to prevent the emergence of resistant races of grape powdery mildew would be desirable.
    Keywords: Disease, Fungicide, Sulfur, Vineyard, Erysiphe necator}
  • رضا برازنده آق کاریز، ناصر پنجه که، محمد حاجیان شهری، سید کاظم صباغ، محمود بهزادی
    بیماری لکه غربالی درختان میوه هسته دار ناشی ازWilsonomyces carpophilus باعث ضعیف شدن درختان آلوده و کاهش کمیت و کیفیت محصول در اغلب مناطق جهان می شود. این تحقیق به منظور بررسی تنوع ژنتیکی این قارچ در استان خراسان رضوی با استفاده از نشانگر مولکولی rep-PCR انجام شد. از باغات هلو، شلیل، آلو، زردآلو و گیلاس شهرستان های قوچان، طرقبه-شاندیز، چناران، نیشابور، کلات، تربت حیدریه و مشهد نمونه برداری شد. برگ ها، سرشاخه ها و میوه های آلوده به آزمایشگاه منتقل شدند. قطعاتی از حد-فاصل بافت آلوده و سالم جدا و پس از ضد عفونی سطحی در تشتک های پتری حاوی محیط کشت های PDA، مالت آگار و آب آگار کشت و در انکوباتور با دماهای 18، 20 و 25 درجه سانتی‏گراد قرار گرفتند. قارچ های جدا شده پس از خالص سازی شناسایی شدند. تنوع ژنتیکی 20 جدایه قارچی جداسازی شده از درختان میوه هسته دار شهرستان های مختلف استان تعیین شد. تکثیر DNA ژنومی با استفاده آغازگرهای BOX A1R، ERIC2، ERIC1R، REP2-I و REP1R-I صورت گرفت. در مجموع 39 باند در محدوده 100 تا 5000 جفت باز تشکیل شد که از این تعداد 38 باند چند شکلی را نشان دادند. ماتریکس تشابه بین جدایه ها بر اساس ضریب جاکارد محاسبه و تجزیه کلاستر و رسم دندروگرام بر اساس UPGMA با استفاده از نرم افزار NTSYS.PC2.0 انجام شد. نتایج نشان داد که جدایه ها در سطح تشابه 69 درصد به 12 دودمان کلونی تقسیم شدند. با این نشانگر جدایه های قارچی شهرستان های کلات و چناران از نظر جغرافیایی و تا حدودی جدایه های قارچی آلو از نظر میزبانی از سایر جدایه های قارچی جدا شدند. همچنین با این نشانگر اکثر جدایه های قارچی زردآلو از سایر گروه ها جدا شدند.
    کلید واژگان: بیماری لکه غربالی, نشانگر مولکولی}
    R. Barazandeh Aq Kariz, N. Panjehkeh, Mohammad Hajian Shahri, S. K. Sabbagh, M. Behzadi
    Introduction
    Shot hole disease of stone fruit trees resulted from Wilsonomyces carpophilus can weaken the trees and reduce the quantity and quality of the crops worldwide particularly in semi-arid regions. Coryneum blight or shot hole disease infects all the stone fruit trees including peach, nectarine, apricot, sour cherry, plum, cherry, and almond. One of the most important strategies to manage any plant disease is to use resistant cultivars. In this way, it is very important to have knowledge about the status of genetic diversity and to determine the relationship between isolates of the causal agent fungus. The main objective of the present research was to study the genetic diversity of W. carpophilus in Khorasan Razavi province using the rep-PCR molecular fingerprinting method.
    Materials And Methods
    Sampling was performed from peach, nectarine, plum, apricot and cherry orchards of Quchan, Torqabeh, Shandiz, Chenaran, Neishabur, Kalat, Torbat Heidarieh and Mashhad during spring and summer of 2012 and 2013. Mono-conidial isolates were recovered from infected leaves, fruits, and twigs of different parts of orchards. Infected collected leaves, twigs, and fruits were transferred to the laboratory. By using techniques of Klimesova and Prasil (1989) and Mehta (1998) from the cut parts between infected and healthy tissues of each isolate, cuts of 2-3 mm from leaf, fruit and twig were prepared by the scalpel. These pieces were surface sterilized with 1% sodium hypochlorite liquid about 1 to 3 minutes based on the thickness of tissue. Then, the samples were cultured on PDA, MEA, and WA media and incubated at 18, 20, and 25 °C. The isolated fungi were purified and identified. The research was performed on 20 fungal isolates collected from different stone fruit trees. Genomic DNA was amplified using BOX A1R, ERIC2, ERIC1R, REP2-I, and REP1R-I primers. Thirty-eight of 39 fragments amplified were polymorphic for 100 to 5000 base pairs. Similarity matrix between isolates was calculated based on Jacquard Coefficient and cluster analysis and construction of dendrogram were done based on UPGM using NTYSIS.PC 2.0 software.
    Results And Discussion
    From 39 amplified bands, 38 bands (97.5%) showed polymorphism. The molecular weight of amplified DNA fragments was between 100 to 5000 bp. Based on analysis of banding pattern of REP primer set, isolates of W. carpophilus were categorized into 12 groups at the 69% similarity level. The most genetic similarity of isolates (94%) was between AK (apricot of Kalat) and PK (peach of Kalat) and the least genetic similarity of W. carpophilus isolates was between AQ (apricot of Quchan), AN (apricot of Neishabur), AC (apricot of Chenaran), PlM (plum of Mashhad), PM2 (peach of Mashhad number 2), and CC (cherry of Chenaran) with the other isolates. Based on the results of this study rep-PCR could separate isolates of W. carpophilus very well and also could separate similar isolates and hosts which have the close genetic relationship. Similar results were obtained by Edel et al. (1995) and Jedryczka et al. (1999). Edel et al. (1995) compared three different molecular methods for characterization of Fusarium oxysporum strains. The marker also separated isolates of Kalat and Chenaran geographically and to some extent isolates of plum in terms of hosting from the other isolates. Toda et al. (1999) in their study, about the investigation of genetic correlation among and within different isolates of Rhizoctonia solani by rep-PCR divided the 41 isolates into 7 groups which indicate considerable genetic diversity among isolates. Also, Karimi et al. (2010) in their study about the investigation of genetic diversity of Sclerotinia sclerotiorum at 64% similarity level, divided the isolates into 7 groups and separated most of the isolates geographically.
    Conclusion
    The results obtained in this study indicated that rep-PCR is a practical, rapid, and accurate technique for separation of W. carpophilus isolates. Considering the high genetic diversity observed in the population of this fungus, making attempts to plant cultivars with high resistance and resistant genes can largely prevent the outbreaks and intensity of the pathogen. Therefore, further researches in this area can be placed in breeding, production and reproduction of cultivars with particular resistance programs against shot hole disease. The present research study is a prelude to solving problems related to this important disease.
    Keywords: Molecular Marker, Shot Hole Disease}
  • محمد حاجیان شهری، ابراهیم گنجی مقدم، حمید افضلی
    محلب پایه مهمی برای گیلاس و آلبالو محسوب می شود. این پایه در خاک های سبک ، آهکی ، سنگلاخی که پایه گیلاس سازگاری خوبی ندارد، از سازگاری خوبی برخوردار است . اما به پوسیدگی ریشه ناشی از فایتوفتورا حساس می باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی عکس العمل 30 ژنوتیپ پاکوتاه محلب به بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه ناشی از چهار گونه قارچ فایتوفتورا (P.cactorum، P.nicotinae ،P.citricola و P.citrophthora) بر اساس روش های آزمایشگاهی، اجرا گردید. در این پژوهش، ارزیابی های آزمایشگاهی شامل اندازه گیری میزان فعالیت گونه های مختلف فایتوفتورا روی سرشاخه های بریده جوان، دوساله و چندساله چوبی شده ژنوتیپ های مورد نظر، در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار انجام شد. نتایج ارزیابی سر شاخه های جوان، دوساله و چند ساله ژنوتیپ های محلب نسبت به گونه های P.nicotianae، P.citricola،P.cactorum و P.citrophthora وجود پتانسیل مقاومت به گونه های فوق را در بین ژنوتیپ های 100، 124، 155، 162، 188، 195 ،199، 224، 266 و 265 نشان داد. نتایج کلی این تحقیق نشان داد، بیماری زا ترین گونه های فایتوفتورا روی ژنوتیپ های محلب P.citricola و P.cactorum بودند و سه ژنوتیپ 266، 224 و 188 بالاترین پتانسیل مقاومت به گونه های P.nicotianae،P.citricola، P.cactorum و P.citrophthora را داشتند.
    کلید واژگان: پوسیدگی طوقه و ریشه, فایتوفتورا, محلب, مقاومت}
    Mohammad Hajian, Ebrahim Gangi, Hamid Afzali
    Introduction
    Iran is one of the biggest sweet cherry producers in the world. Turkey, the U.S.A and Iran are among the major producers of cherry in the world. Mahaleb(Prunus mahaleb L.) is used as a principal rootstocks for sweet and sour cherries in Iran. Mahaleb is a good rootstock on light, calcareous soils and arid climates in Iran. Since pathogenic species, P.citricola, P.cryptogea, P.dreschleri, P.cactorum, P. syringae, P.cinnammomi, P.megasperma, P.cambivora on mahaleb been reported by different researchers (Sajadinejad et al., 2011) According to the pathogenesis of four species of P. nicotianae, P.citricola, P.cactorum and P.citrophthora on stone fruit trees in Iran and other countries, based on the hypothesis that the relative resistance to Phytophthora species in selected dwarf Mahaleb genotypes adapted to environmental conditions exist and can be introduced as resistant rootstocks to crown rot disease, this study was conducted to evaluate the susceptibility of 30 selected dwarf Mahaleb genotypes to P.nicotianae, P.citricola, P.cactorum and P. citrophthora. Sofar, the selection of resistant or tolerant to Phytophthora cherry rootstock, studies have not been done. Therefore, it is appropriate to introduce the cherry trees for planting in various parts of the country, the need to evaluate several species of Phytophthora resistance or tolerance to the grades mentioned above. Considering the history of the pathogenesis off our species of P. nicotianae, P.citricola, P.cactorum and P.citrophthora the stone fruits this study aimed to evaluate the reaction of 30 cultivars of dwarf Mahaleb to P.nicotianae, P.citricola, P.cactorum, P.citrophthora was carried out.
    Materials And Methods
    In this study, the reaction of 30 dwarf Mahaleb genotypes were investigated to disease caused by four species of the fungus Phytophthora root and crown rot. Excised twig, annual and perennial shoots to measuring resistance using laboratory methods. Excised twig, excised annual and perennial shoots assessment based on Jeffers et al., (1981) and Matheron and Mircetich(1985) respectively.
    Results And Discussion
    In evaluating the reaction of excised twig, excised annual and perennial shoots dwarf mahaleb genotypes to four species of Phytophthora, rot and discoloration symptoms were observed, All control shoots of Mahaleb genotypes were evaluated in this trial did not show any symptoms of discoloration and Phytophthora rot but shoots treated with four species of Phytophthora showed that different degrees of light brown to dark discoloration and decay. The results of the analysis of variance showed that the genotypes of disease progression on the tissues of all three types of excised shoots inoculated with four species of Phytophthora were difference statistically significant. Also, the results of comparing the length average of progression of symptoms (necrosis) on this experiment were as follows which are outlined below.
    P.cactorum
    On the test assessment the reaction of excised twig, excised annual and perennial shoots dwarf mahaleb genotypes, least amount of sensitivity to species belongs to genotype199 with an average contamination of 12.44%, 162 with an average contamination of 1.42% and 162 with an average contamination 0.01 %, respectively.
    P.citrophthora
    On the test assessment the reaction of excised twig, excised annual and perennial shoots dwarf mahaleb genotypes, least amount of sensitivity to species belongs to genotype 265 with an average contamination of 15.67%, 155 and 162 with an average contamination of 0.01% and 262, 228, 224 and 188 with an average contamination 0.01 %, respectively.
    P.citricola
    On the test assessment the reaction of excised twig, excised annual and perennial shoots dwarf mahaleb genotypes, least amount of sensitivity to species belong to genotype 124 with an average contamination of 11.80%, 100 with an average contamination of 0.60% and 266 with an average contamination 3.13 %, respectively.
    P.nicotianea
    On the test assessment the reaction of excised twig, excised annual and perennial shoots dwarf mahaleb genotypes, least amount of sensitivity to species belong to genotype 120 with an average contamination of 16.15%, 100 and 95 with an average contamination of 0.01% and 188 with an average contamination 0.87%, respectively.
    There were significant differences between the genotypes of disease progression in the tissues of all three types of excised shoots inoculated with four Phytophthora species.
    Conclusion
    The results showed that, some mahaleb genotypes (100, 124, 155, 162, 188, 195, 199, 224, 266 and 265) have potential resistance to species P.nicotianae, P.citricola, P.cactorum and P.citrophthora, that can be considered in breeding programs.
    Keywords: Crown, Mahaleb, Phytophthora, Resistance, Root Rot}
  • هادی درودی، مسلم اکبری نیا *، عباس صفرنژاد، سیدمحسن حسینی، محمد حاجیان شهری
    قره قات (Ribes khorasanicum) گیاهی درختچه ای و بدون خار متعلق به تیره تک جنسی انگور فرنگی است؛ از این جنس حدود 150 گونه شناسایی شده است که عمدتا در مناطق معتدله نیمکره شمالی پراکنش دارند. رویشگاه های گونه قره قات خراسانی به دلیل بهره برداری بی رویه از میوه و چرای بی رویه دام در گذشته وحال حاضر، دچار تخریب شده است؛ از سویی بذور آن دارای درصد قوه نامیه پایینی است و تجدید حیات گونه در رویشگاه های آن تنها از طریق ریزوم صورت می گیرد. لذا یکی از راه های حفظ و احیاء این گونه ارزشمند ریزازدیادی از طریق کشت بافت می باشد. در این تحقیق اثر دو نوع سیتوکینین BAP و کینتین در حضور یا عدم حضور اکسین بر پرآوری و رشد شاخه های پرآوری شده مورد بررسی قرار گرفت. هم چنین اثر غلظت عناصر غذایی و میزان ساکارز بستر پایه، هورمون IBA و BAP بر ریشه زایی و طول ریشه گیاهچه ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که هورمون BAP از ساقه زایی بهتری نسبت به کینتین برخوردار است. مناسب ترین بستر جهت پرآوری گیاهچه های این گونه، محیط MS همراه با یک میلی گرم بر لیتر هورمون BAP می باشد. جهت ریشه زایی مناسب ترین بستر، MS تعدیل یافته که در آن غلظت ساکارز به نصف تقلیل یافته (15 گرم در لیتر)، همراه با غلظت های 5/0 تا 2 میلی گرم در لیتر هورمون IBA بود، استفاده از 1/0 میلی گرم در لیتر BAP باعث کاهش درصد ریشه زایی و طول ریشه شد. گیاهچه ها در بستر، MS تعدیل یافته از بیشترین طول ریشه برخوردار بودند بیشترین طول ریشه در غلظت دو میلی گرم در لیتر هورمون IBA حاصل شد. گیاهچه های تولیدی سپس با حدود 86 درصد زنده مانی با موفقیت به شرایط خارج شیشه و به درون گلخانه منتقل شدند.
    کلید واژگان: Ribes khorasanicum, ریزازدیادی, BAP, طول ریشه}
    Hadi Darroudi, Moslem Akbarniya*
    Ribes khorasanicum is a deciduous woody shrub form and is one of the most valuable species belongs to the monogenus family of Grossulariaceae. Ribes is a genus have about 150 species of flowering plants native throughout the temperate regions of the Northern Hemisphere. Because of the non-normative utilization, the utility of fruits, high palatability, livestock grazing, restricted ecological range, high ecological demands and sexual reproduction difficulties (mainly regenerates by vegetative method by rhizome) facing risk of extinction. One of the possible method of protection of the endangered taxon is multiplying and conservation of plants with help in vitro cultures. In this research effect of two sytokinin, BAP and Kinetin in presence or absence of auxin on proliferation coefficient and growth of multiplied shoots were investigated.Also, effect of nutrient concentration and sucrose concentration of cultural media, IBA and BAP hormones on rooting Percent and plantlet root length was investigated. Results showed that, BAP hormone has beter shoot multiplication index than kinetin, the most suitable culture media for multiplication was MS media supplemented by 1 mg/l BAP. For root induction best media was modified MS media which sucrose concentration reduced to 15 g/l, and supplemented with0.5 to 2 mg/l of IBA. Addition of 0.1 mg per liter BAP decreased the percentage of rooting and root length.The longest roots of plantlets was obtained from the modified MS media supplementedwith 2mg/l IBA. Plantlets were successfully transferred from tissue culture vessels to ex vitro conditionswith about 86 percent survival.
    Keywords: Ribes khorasanicum, micropropagation, BAP, root lenght}
  • هادی درودی، عباس صفرنژاد*، مسلم اکبری نیا، سیدمحسن حسینی، محمد حاجیان شهری
    یکی از گونه های بومی و ارزشمند خراسان رضوی، انگور فرنگی خراسانی یا قره قات ( Ribes khorasanicum Saghafi & Assadi) است که در ارتفاعات رشته کوه هزارمسجد در محدوده کوچکی از شهرستان های درگز و کلات به صورت توده های پراکنده وجود دارد. این گونه به دلیل دخالت های انسانی، نیاز اکولوژیکی زیاد و قوه نامیه کم بذر آن، در حال از بین رفتن است. هدف از پژوهش پیش رو بررسی نقش میکروارگانیسم های همزیست در بهبود رشد و زنده مانی گیاهچه های به دست آمده از کشت بافت قره قات بود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کامل تصادفی انجام شد. تیمارها شامل قارچ میکوریزی (فاقد میکوریز، تلقیح گونه های Rhizophagus intraradices، Glomus mosseae، Rhizophagus intraradices + Glomus mosseaeو قارچ های جداسازی شده از رویشگاه) و تیمار باکتری (فاقد باکتری و تلقیح باکتری Pseudomonas fluorescens) بودند. نتایج بررسی ها نشان داد که تلقیح باکتری باعث بهبود درصد زنده مانی، سطح تاج و تعداد برگ گیاهچه ها شد. همچنین تلقیح قارچ های میکوریزی استخراج شده از رویشگاه باعث بهبود درصد استقرار میکوریز در ریشه گیاهچه ها، درصد زنده مانی، ارتفاع، سطح تاج و تعداد برگ گیاهچه ها شد. ترکیب قارچ های میکوریزی Rhizophagus intraradices +Glomus mosseaeنیز باعث بهبود درصد زنده مانی نهال ها شد. در مجموع می توان گفت که تلقیح قارچ و باکتری باعث بهبود سازگاری گیاهچه ها به شرایط خارج شیشه شده است.
    کلید واژگان: زنده مانی, قره قات, کشت بافت, میکوریز, Pseudomonas fluorescens}
    Hadi Darroudi, Abbas Safarnejad*, Moslem Akbarinia, Seyyed Mohsen Hosseini, Mohammad Hajian Shahri
    Ribes khorasanicum Saghafi & Assadi is considered as one of the valuable medicinal native species of Razavi Khorasan province that is distributed across high-altitudes of Hezar Masjed Mountains in a small range of Dargaz and Kalat cities as scattered patches. Because of human interference, high ecological requirements and low seeds germination this species is currently endangered and as even considered to be prone to extinction. The aim of this study was to investigate the role of symbiotic microorganisms in the growth and survival of plantlets produced by tissue culture techniques. For this purpose a factorial experiment was conducted in a completely randomized design. Mycorrhiza fungi treatments included treatments without mycorrhiza, those with Rhizophagus interaradics, Glomus mosseae, as well as R. interaradics G. mosseae and fungus that were separated from the test site. Bacteria treatments included those without bacteria and those with Pseudomonas fluorescens inoculation. The results showed that bacteria inoculation could improve survival, crown area and number of leaves. The results also showed that the inoculation of mycorrhizal fungi separated from the site habitat improved root colonization, survival, height, number of leaves and crown area. Furthermore, the combination of mycorrhizal fungi R. intraradices G. mosseae improved the survival rate. It was concluded that the inoculation of fungi and bacteria improved plant acclimatization in ex vitro conditions.
    Keywords: Survival, Ghareghat, tissue culture, mycorrhiza, Pseudomonas fluorescens}
  • فرزاد مندنی، مهدی نصیری محلاتی، علیرضا کوچکی، محمد حاجیان شهری
    مدل های شبیه سازی رشد ابزارهای کمی هستند که بر پایه اصول علمی و روابط ریاضی استوار بوده و می توانند اثرات اقلیم، خاک، آب و مدیریت زراعی را روی رشد و نمو گیاهان زراعی مورد ارزیابی قرار دهند. براساس پیشرفت های به عمل آمده، امروزه استفاده از نرم افزارهای رایانه ای برای مدیریت نظام های زراعی به عنوان یک ابزار قوی مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعه، به منظور شبیه سازی خسارت علف هرز یولاف وحشی بر رشد و عملکرد گندم پاییزه، یک مدل بوم شناختی فیزیولوژیک رشد و نمو ارائه گردید. ساختار اصلی این مدل برگرفته از مدل LINTUL 1 می باشد که به منظور شبیه سازی رقابت علف هرز یولاف وحشی با گندم پاییزه اصلاح گردید. مدل لینتول رشد و نمو گندم بهاره را برای شرایط پتانسیل شبیه سازی می کند. در این شبیه سازی ابتدا مراحل نمو فنولوژیک به مدل لینتول اضافه شد، سپس فرمان بهاره شدن برای شبیه سازی رشد و نمو گندم پاییزه وارد مدل گردید و مدل اصلاح شده برای شبیه سازی تولید ماده خشک و مراحل نموی در شرایط پتانسیل، تکمیل و واسنجی شد. در نهایت مدل با وارد کردن رقابت علف هرز یولاف وحشی برای شبیه سازی میزان خسارت این علف هرز کامل گردید. داده های هواشناسی استفاده شده به عنوان ورودی های مدل شامل: میانگین دراز مدت 20 ساله درجه حرارت حداقل و حداکثر روزانه (درجه سانتی گراد) و میزان تشعشع روزانه (مگاژول بر متر مربع) دشت مشهد بود. پارامترهای لازم برای ساخت و واسنجی این مدل از نتایج تحقیقاتی که در زمینه ارزیابی خسارت علف هرز یولاف وحشی بر رشد و عملکرد گندم اجرا شده بود، استخراج شد. این مدل در محیط FST برنامه نویسی شد و سپس با داده های حاصل از یک آزمایش مزرعه ای ارزیابی گردید. این مدل توانایی شبیه سازی رشد و نمو گندم پاییزه و علف هرز یولاف وحشی را به صورت جداگانه دارد. به منظور ارزیابی نتایج حاصل از شبیه سازی ها، از جذر میانگین مربعات خطا و برازش رگرسیون خطی بین داده های مشاهده شده و شبیه سازی شده در تراکم های مختلف یولاف وحشی که به عنوان تیمارهای آزمایش در نظر گرفته شده بود، استفاده شد. نتایج ارزیابی نشان داد که اختلاف بین داده های شبیه سازی شده و مشاهده شده برای مراحل نمو فنولوژیک گندم و یولاف وحشی به ترتیب، 4/ 10 و 5/ 14 درصد، متوسط عملکرد کل گندم و یولاف وحشی در تیمارهای مختلف به ترتیب 8/ 5 و 6/ 7 درصد و کاهش عملکرد دانه گندم به علت رقابت یولاف وحشی 5/ 7 درصد بود. بر این اساس مدل دقت قابل قبولی در پیش بینی خسارت یولاف وحشی بر عملکرد گندم داشت. همچنین این مدل به گونه ای طراحی شده است که می توان با تغییر پارامترهای مورد نیاز در آن، برای ارزیابی رقابت سایر علف های هرز گندم و یا رقابت علف های هرز با محصولات زراعی دیگر نیز به کار برده شود.
    کلید واژگان: کاهش عملکرد, مدل های رشد گیاهان زراعی, مدلسازی رقابت علف های هرز, نمو فنولوژیک}
    F. Mondani, M. Nasiri Mahallati, A. Koocheki, M. Hajiyan Shahri
    Crop growth models could stimulate growth and development based on science principles and mathematical equations. They also able to evaluate effects of climate, soil, water and agronomic management practices on crop yield. In the present study, an eco-physiological simulation model developed to assess wild oat damage to winter wheat growth and yield. The general structure of this model is derived from LINTUL1 model which modified to wild oat competition against winter wheat. LINTUL1 model was developed for simulation of spring wheat potential production level. In this study, first, we added development stage (DVS) and vernalization to LINTUL1 for simulation of winter wheat growth and development and then the model calibrated for potential production level. Finally, we incorporate harmful effects of wild oat to winter wheat growth and yield. Weather data used as input were average daily minimum and maximum temperature (°C) and daily global radiation (MJ m-2) in Mashhad, Iran. Parameter values were derived from the literature. The model is written in Fortran Simulation Translator (FST) programming language and then validated based on an experiment data. For these purposes different wild oat plant densities were arranged. The data of this experiment does not use for calibration. The results showed that this model was in general able to simulate the temporal changes in DVS of winter wheat and wild oat, total dry matter (TDM) of winter wheat and wild oat and yield loss of wheat due to wild oat competition in all treatments, satisfactorily. Root mean square error (RMSE) for winter wheat DVS, wild oat DVS, average winter wheat TDM, average wild oat TDM, and yield loss of winter wheat was 10.4, 14.5, 5.8, 7.6 and 7.5, respectively.
    Keywords: Crop growth model, Development stage, Weed competition modeling, Yield loss}
  • محمد حاجیان شهری، فریبرز فرخی، محمد سالاری، حمید روحانی
    چغندرقند، در ایران یکی از مهم ترین محصولات زراعی به شمار می آید و بیماری مرگ گیاهچه، پوسیدگی ریشه و سوختگی برگ ناشی از Rhizotonia solani یکی از مهم ترین علل کاهش عملکرد آن می باشد. ازآنجایی که استفاده از روش شیمیایی در کنترل آفات و بیماری های گیاهی موجب بروز مشکلات زیست محیطی عدیده ای می شود، لذا در این تحقیق، از شش جدایه ی Pythium oligandrum به دست آمده از خاک مزارع چغندرقند استان خراسان رضوی که در شرایط آزمایشگاه دامنه ی میانگین بازدارندگی شان از رشد R. solani 32/09 تا 36/ 71 درصد بود، استفاده شد و کارآیی آن ها در کنترل بیولوژیک بیماری مرگ گیاهچه ی ناشی از R. solaniدرگلخانه با شرایط متفاوت (روش ها و زمان های مختلف کاربرد آنتاگونیست در خاک سترون و غیرسترون) بررسی گردید. این تحقیق به صورت 5 آزمایش جداگانه و هر یک در قالب طرح آماری کاملا تصادفی با 5 تا 6 تیمار بر حسب آزمایش و 4 تکرار انجام گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که در میان جدایه های مختلف آنتاگونیست، جدایه ی تربت جام بیشترین تاثیر را درکنترل بیماری مرگ گیاهچه داشته است. افزودن زادمایه P. oligandrum یک هفته قبل از R. solani به خاک، علاوه برافزایش میزان جوانه زنی بذر چغندرقند نسبت به شاهدآلوده، بیماری مرگ گیاهچه را نیز به ترتیب به میزان 66 و36 درصد در خاک سترون و غیرسترون کاهش داد. همچنین، در شرایط خاک سترون و غیرسترون، تیمار بذری متاثر ازP. oligandrum در مقایسه با شاهد، به ترتیب به میزان 64 و43 درصد، وقوع بیماری مرگ گیاهچه را کاهش داد.
    کلید واژگان: چغندرقند, مرگ گیاهچه, پیتیوم و رایزوکتونیا}
    Mohammad Hajian Shahri, Fariborz Farrokhi, Mohammad Salari, Hamid Rouhani
    Sugar beet is one of the most important crops in Iran. Damping-off, root rot and leaf blight diseases caused by Rhizoctonia solani (Kuhn) rank first in sugar beet yield reduction. Since soilborne fungi chemical control have ecological consecutions, therefore in this study, six strains of Pythium oligandrum were isolated from sugar beet fields soil in Khorasan Razavi province to be used as biological control agents. These isolates have already shown 32.09-71.36inhibitory effect on R. solani under laboratory conditions. Selected isolates were evaluated using pasteurized and non-pasteurized soil under greenhouse conditions, by adding antagonistic fungi to the soil and seed coating with oospore (seed treatment) methods. This study was consisted of five separate experiments with five to six treatments each with four replicates.t. All experimrnts were conducted in a randomized complete block desgin. The results showed that among the antagonists Torbat-jam isolate had the most reducing effects on sugar beet damping-off disease. Adding P. oligandrum inoculum to the soil containing R. solani increased sugarbeet seed germination compared to the control and reduced the damping-off disease in both pasteurized and non-pasteurized soil by 66% and 36% respectively. Sugarbeet seed coating by oospores of P. oligandrum increased sugarbeet seed germination while reduced damping-off disease in both pasteurized and non-pasteurized soil by 64 and 43% respectively.
    Keywords: sugar beet, damping, off, Rhizoctonia solanii, Pythium oligandrum}
  • هادی درودی، مسلم اکبرنیا*، سیدمحسن حسینی، محمد حاجیان شهری
    گیاه قره قات (Ribes khorasanicum Saghafi & Assadi) یک گونه گیاهی با ارزش متعلق به تیره انگورک فرنگی (Grossulariaceae) و به فرم درختچه ای است که موارد استفاده مختلفی ازجمله استفاده دارویی دارد. تکثیر آن در طبیعت به طور عمده از طریق رویشی و به کمک جوانه های موجود در ریزوم است. یکی از روش های حفظ و توسعه این گونه با ارزش، تکثیر آن از طریق کشت بافت است. به این منظور جوانه های جانبی و انتهایی شاخه های تهیه شده از رویشگاه های طبیعی آن در کوه های هزارمسجد به عنوان ریزنمونه استفاده شد. روش های مختلف ضدعفونی مورد بررسی قرار گرفت و ریزنمونه های ضدعفونی شده در بستر های MS، DKW و QL با غلظت های مختلف هورمون های BAP و IBA برای بررسی جوانه زنی ریزنمونه ها مورد آزمایش قرار گرفت. به منظور بررسی پرآوری از بستر MS همراه با غلظت های مختلف BAP و IBA استفاده شد. همچنین از بستر MS با غلظت های مختلف IBA و BAP برای بررسی ریشه زایی استفاده شد. نتایج نشان داد که بستر MS مناسب ترین بستر برای جوانه زنی ریزنمونه ها بود و غلظت 1 میلی گرم در لیتر از هورمون BAP برای تکثیر ریزنمونه ها مناسب تر بود. بستر MS همراه با 5/0 یا 2 میلی گرم در لیتر IBA برای القاء ریشه زایی مطلوب تر بود. پس از اینکه ریشه ریزنمونه ها به خوبی توسعه یافت و گیاهچه ها از کیفیت مطلوب برخوردار شدند اقدام به سازگار کردن آنها با محیط خارج از شیشه شد. به طوری که گیاهچه ها به تدریج با موفقیت با محیط بیرون سازگار شدند.
    کلید واژگان: قره قات, ریزازدیادی, تنظیم کننده های رشد گیاهی, تکثیر, ریشه زایی}
    Hadi Daroudi, Moslem Akbarniya*, Seyed Mohsen Hosseini, Mohammad Hajiyan Shahri
    Ribes khorasanicum is one of the most invaluable shrub plants belonging to the Grossulariaceae family which has wide use such as medicinal applications. Natural reproduction of the species is mainly through vegetative propagation via rhizomes. High palatability، grazing، restricted ecological range، high ecological demands، and its sexual reproduction difficulties exposed the species to the extinction. Tissue culture techniques are the modern approaches to maintain and develop the valuable plant species. Axillary and apical buds of branches obtained from several endemic plants in Hezarmasjed mountains were used as initial explants. Various treatments for surface sterilization were investigated. Aseptic culture was established on MS، DKW and QL media with deferent concentrations of 6-benzylaminopurine (BAP) and indole-3-butyric acid (IBA). MS media with BAP and IBA were used for multiplication phase، whereas، MS medium with different concentration of IBA and BAP were used for rooting phase. Results showed that MS medium was the best medium for establishment of explants and 1mg/L BAP was considered as an optimum concentration for multiplication phase. MS medium with 0. 5 or 2 mg/l IBA، was the best one for rooting phase. Well developed root system and high quality rooted plants were acclimatized properly.
    Keywords: Ribes khorasanicum, micropropagation, growth regulators, multiplication, rooting}
  • M. Hagian, Shahri *, A. Sonei, E. Zohour, R. Khoshbazm, F. Tagbakhsh
    Inappropriate application of pesticides and their subsequent residuals in agricultural products have increased concerns about their health hazards. In order to measure the residue of the most common pesticides applied on cucurbit, tomato, cherry, grape and apple, this study was conducted in Khorassan Razavi province. Samples were collected from the major cultivation regions of above mentioned crops. According to the type of the products, extraction was performed by QuEChERS method. The extracted substances were injected to gas chromatography-mass spectrometer (GC-MS) to detect various pesticides. The results were evaluated according to the national standard. Pesticides residue from cucurbit were: malathion, oxydemethon methyl, diazinon, dichlrovos, metalaxyl, fenpropathrin, and propargite with the average rate of 5.09, 3.33, 0.18, 0.43, 2.38,. , and 6.32 mg kg-1; tomato: fanpropatrin, azinphos methyl, diazinon, phosalone, with the average rate of 7.65, 0.16 and 0.235, 0.1 mg kg-1; from cherry: diazinon, malation, fenitrothion, with the average rate of 11.2, 0.79 and 1.57, mg kg-1; from Grape: ethion, malathion, and diazinon, with the average rate of 2.4, 12.46 and 0.48, mg kg-1; and apple: ethion and fenitrothion with the average rate of 1.59 and 0.06 mg kg-1, respectively.Key words:
    Keywords: Fruit, Gas chromatography, Horticultural crops, Pesticides, Residue}
  • Azam Youssefi, Mohammad Hajian Shahri
    Shot hole caused by Wilsonomyces carpophilus is one of the main constraints to prune fruit production in Iran particularly in Khorasan Razavi province. Causing foliage shot hole in spring and early summer; fruit-spotting and cankers on limbs and twigs during autumn rains. The fungus was isolated from the lesions of twigs and was purified on PDA. The pathogenicity and virulence on detached twigs of six different stone fruit tree species was examined in vitro. The virulence of isolates as measured by lesion length was significantly different among the isolates obtained from different host species. In contrast to other hosts, sour cherry did not show any canker on shoots or twigs and disease progress was just as tissue colonization by the fungus hyphae. Mean comparison was carried out with LSD test (α = 0.05) and did not have any significant difference. The most sensitivity of shoots to infection was related to peach (MS = 12.467) and located at A group among stone fruit species. The results of bud and shoot evaluations indicated that the fungus overwinters as hyphae and conidia in buds, and in the form of hyphae as well as thick-walled globular chlamydospore in twigs. Additionally, viability of recovered conidia ranged from 33 to 90% throughout the dormant season. A better understanding of disease life cycle leading to improved monitoring of the fungal disease will reduce fungicide applications.
    Keywords: Shot, hole disease, overwinter, pathogenicity intensity, shoot of stone fruit}
  • فریبرز فرخی، محمد حاجیان شهری*، محمد سالاری، حمید روحانی
    چغندرقند، از مهم ترین محصولات زراعی ایران است و بیماری های مرگ گیاهچه و پوسیدگی ریشه ناشی از R. solani از مهمترین علل کاهش عملکرد چغندرقند، می باشند. در این تحقیق جنبه های مختلف آنتاگونیستی 6 جدایه از P. oligandrumدر کنترل R. solaniبا روش هایآزمایشگاهی شامل بررسی های میکروسکوپی نحوه ارتباط هیفی، رقابت غذایی، اثر متابولیت های گازی فرار، اثر ترشحات مایع خارج سلولی در محیط کشت مصنوعی، خاک و وجود متابولیت های ضد قارچی مقاوم به حرارت در محیط کشت مصنوعی ارزیابی شدند. در بررسی های میکروسکوپی رفتار هیف P. oligandrumبه شکل پیچیدن به دور هیف، چروکیدگی و جداشدن پروتوپلاست از دیواره سلولی، تشکیل اووسپور بر روی و داخل هیف R. solani دیده شد. در سایر آزمایش ها، جدایه های تربت جام و مشهد آنتاگونیست بیشترین قابلیت رقابت غذایی با R. solani را در محیط کشت داشتند و متابولیت های گازی فرار کلونی 36 ساعته جدایه تربت جام آنتاگونیست با41/56 درصد بیشترین تاثیر را در بازدارندگی از رشد میسلیوم R. solani داشت. بررسی کارایی ترشحات مایع خارج سلولی P. oligandrum در ممانعت از رشد میسلیوم R. solani در محیط کشت نشان داد جدایه مشهد با31/71درصد بیشترین بازدارندگی از رشد R. solani و غلظت های30%،40% و50% ترشحات مایع خارج سلولی جدایه تربت جام بیشترین اثر بازدارندگی از رشد R. solani را در محیط کشت داشتند. در بررسی کارایی ترشحات مایع خارج سلولی P. oligandrum در ممانعت از رشد میسلیوم R. solani در خاک مشخص شد، تیماری که خاک مورد استفاده در آن تنها با اینوکولوم P. oligandrum آلوده شده بود با 09/32 درصد بیشترین تاثیر را در بازدارندگی از رشد میسلیوم R. solani داشت. همچنین جدایه تربت جام، با 36/71 درصد بیشترین بازدارندگی از رشد R. solani را در آزمون مقایسه توانایی تولید متابولیت های ضد قارچی مقاوم به حرارت در محیط کشت، را داشت.
    کلید واژگان: کنترل بیولوژیک, چغندرقند, R, solani و P, oligandrum}
    Sugar beet is among the most important crops in Iran. One of the main causes of the decline in sugar beet production is root rot، damping off and leaf blight caused by R. solani (Kuhn). Unfortunately، chemical control method against soil-borne fungi especially R. solani in sugar beet is not very effective. In this study the control of R. solani by antagonistic aspects of P. oligandrum using six isolates were studied under various laboratory methods including microscopic investigation of the relation of hyphae between antagonist and pathogen، food competition، the effect of volatile compounds، the effects of extracellular fluid secretion in cultured and heat-stable antifungal metabolites. Microscopic observations showed that P. oligandrum hyphae upon contact with R. solani hyphae wrapped around them، caused protoplast shrinkage which resulted in detachment of the protoplast from the cell walls of R. solani، also oospore formed on the hyphae of R. solani. The results of dual culture tests howed that Torbat-e-jam and Mashhad isolates of P. oligandrum had the most food competition with R solani. In volatile compounds tests using 36 hrs-old colony of the antagonist، the isolate of Torbat-e-jam had maximum inhibitory effect (56. 41%) on R. solani in vitro. The extracellular fluids of isolate of Mashhad was %71. 31 percent more effective than the control and concentrations of 30%، 40% and 50% extracellular fluid of isolates from Torbat-e-jam had the most growth inhibition on R. solani mycelium in culture medium، However there was no significant difference among the mentioned concentrations. Evaluation of efficiency of P. oligandrum in inhibition of mycelial growth of R. solani in soil showed that the most inhibition of mycelium growth of R. solani (32%) was occurred when soil was solely inoculated with P. oligandrum. The heat-resistant extracellular fluids of isolate of Torbat-e-jam were %71. 36 percent more effective than the control in inhibiting the growth of R. solani.
  • محمد حاجیان شهری، ابراهیم گنجی مقدم، محمود رضا کریمی شهری

    در این تحقیق، واکنش یازده رقم زرد آلو شامل دو رقم زود رس به نامهای (پیش رس نوری و پیش رس طبسی) چهار رقم میان رس به نامهای (شاهرودی، لاسجردی، قاضی جهانی و باقری) و پنج رقم دیررس به نامهای (شاهرودی51، کتابی، شاهرودی48، شاهرودی29 و شاهرودی21) که عملکرد و خصوصیات باغبانی بهتری داشتند در برابرWilsonomyces carpophilus عامل بیماری غربالی درختان میوه هسته دار در گلخانه و در باغ ارزیابی شدند. برای ارزیابی واکنش ارقام درگلخانه، ابتدا نهالهای مورد نیاز از کلیه ارقام به تعداد لازم تهیه و آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با یازده تیمار در 5 تکرار انجام شد. برای ایجاد بیماری، عامل بیماری روی محیط PDA تکثیر و کنیدی های آن با غلظت105× 1 کنیدی در میلی لیتر آب مقطر روی برگها تلقیح شدند، درصد آلودگی و شمارش تعداد لکه های موجود روی برگها معیار ارزیابی ارقام بودند. برای ارزیابی واکنش ارقام در باغ، نهالهای دو ساله تمامی ارقام به تعداد لازم تهیه و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با یازده تیمار در 3 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی ومنابع طبیعی طرق مشهد کاشته شدند. برای انجام این آزمایش، تکثیر و تلقیح قارچ عامل بیماری و ارزیابی ارقام نیز همانند روش قبل انجام گرفت. سپس تبدیل زاویه ای بر روی این اطلاعات انجام و اطلاعات به دست آمده با استفاده از مدل آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه شد. نتایج به دست آمده از ارزیابی ارقام در گلخانه نشان داد بین ارقام زردآلوی مورد مطالعه از نظر شدت بیماری روی برگها اختلاف خیلی معنی داری در حد 01/0 ≥ P و از نظر تعداد لکه های برگی نیز اختلاف معنی داری در حد 05/0 ≥ P وجود دارد و مقایسه میانگینهای به دست آمده از اندازه گیری شاخص شدت بیماری روی برگ نشان داد که از نظر این شاخص، بین ارقام لاسجردی، شاهرودی 29، قاضی جهان و شاهرودی 51 تفاوت معنی داری در حد 05/0 ≥ P دیده نمی شود و این ارقام به عنوان مقاومترین ارقام در یک گروه قرار گرفتند. همچنین مقایسه میانگینهای به دست آمده از اندازه گیری تعداد لکه های بیماری روی برگ نشان داد که از نظر این شاخص بین رقم لاسجردی، با سایر ارقام تفاوت معنی داری در حد 05/0 ≥ P دیده می شود و به عنوان مقاومترین رقم در گروه a قرار گرفت. تجزیه واریانس داده های حاصل از ارزیابی عکس العمل یازده رقم زردآلو در باغ نشان داد، بین ارقام مورد مطالعه از نظر شدت بیماری و تعداد لکه روی برگها و مقایسه میانگینهای به دست آمده از اندازه گیری این دو شاخص روی برگ در باغ تفاوت معنی داری وجود ندارد و تمامی ارقام در یک گروه قرار گرفتند.

    کلید واژگان: زردآلو, هسته دار, غربالی, مقاومت, Wilsonomyces carpophilus}
    M. Hajian Shahri, E. Ganji Moghdam, M.R. Karimi Shahri

    In this study، eleven cultivars of apricot including two early ripening (Noori pishras and pishras Tabasi) varieties، four mid ripening cultivars namely (Shahroudi، Lasjrdy، Ghazi Gahani and Bagheri) and five late ripening cultivars i. e. (Shahroudi51، Shahroudi48، Shahroudi29، Shahroudi21 and Ketabi) that had a better yield and horticultural characteristics were screened to Wilsonomyces carpophilus. All cultivars under greenhouse conditions were evaluated in a completely randomized design with eleven treatments and 5 replicates. To creation disease، pathogen was cultured on PDA medium and was inoculated on leaves with concentration conidia of 105 × per ml in distilled water. Percentage of infections and number of available spots on the leaves of cultivars were evaluation criteria. To assess cultivars response in the garden، two-year-old saplings of all varieties planted at farm of KANRRC. Inoculation and cultivars'' disease assessment procedure were done as already mentioned but at the end of the season. Data were analyzed using ANOVA. The results of the evaluation of apricot cultivars in the greenhouse showed that there were very significant differences in disease severity on leaves (P≥0. 01) and number of leaf spots (P≥0. 05). Comparing of averages measurements of disease severity on leaves indicated that there was not any significant difference among Lasjerdy، Shahroudi29، Shahroudi51، and Ghazi Gahani cultivars means these cultivars are the most resistant cultivars. Comparing the averages measurements of spots numbers on leaves indicated that Lasjerdy was the most resistant cultivar. While evaluating severity and number of spots on leaves and compared to measurements obtained from the leaves of these two traits in the garden، Analysis of variance showed that there was no significant difference among eleven varieties of apricots in the garden، and all cultivars were in one group.

    Keywords: Apricot, Stone fruit, W. carpophilus, Resistance, Shot hole}
  • محمد حاجیان شهری، مجید عباس پور، علی گزنچیان
    در این تحقیق 37 جدایه تک کنیدی شده (Single-conidial chain) قارچ عامل بیماری سفیدک سطحی انگور Erysiphe necator به منظور بررسی وجود مقاومت به قارچکش آزوکسی استروبین + دیفنکونازول (ارتیوا®) و مقاومت تقاطعی با قارچکش های پنکونازول و هگزاکونازول که در ایران به ثبت رسیده و برای کنترل بیماری سفیدک سطحی مو به کار میروند، ارزیابی شدند. این جدایه ها از سطح موستان های سه ناحیه عمده انگورکاری استان شامل نه شهرستان در طی سال 1388 در دو مرحله زمانی از اوایل خرداد ماه تا تیرماه و از اواخر مرداد و اوایل مهر ماه جمع آوری شدند. ارزیابی مقاومت این گونه قارچی به قارچ کش فوق براساس 5 غلظت این قارچ کش و با روش زیست سنجی دیسک های برگی (Leaf Disk Bioassay) انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد بیشترین و کمترین مقدار EC50 در این سه ناحیه به ترتیب مربوط به جدایه های مشهد 2 (622/0 میلی گرم در لیتر) و خلیل آباد 4 (143/0 میلی گرم در لیتر) و میانگین EC50 تمامی جدایه ها 279/0 میلی گرم در لیتر بود. همچنین وجود مقاومت تقاطعی برای کلیه جدایه های مورد مطالعه در بین این قارچ کش ها) 05/0 P> (معنی دار نبود.
    کلید واژگان: سفیدک سطحی, مو, انگور, قارچکش, مقاومت, DMI و Uncinula necator}
    M. Hajian Shahri, M. Abbaspoor, A. Gazanchian
    Thirty seven isolates of Erysiphe necator were collected from different vineyards from three regions and nine cities of Khorasan Razavi province within two time periods i. e. May to June and August to September 2009. Their resistance to azoxystrobin + difenconazole (Ortiva®) fungicide as well as cross resistance to penconazole and hexaconazole fungicides registered in Iran for the control of powdery mildew was investigated. A leaf disk bioassay was carried out to determine the resistance of powdery mildew isolates on the basis of EC50 values derived from log-logistic dose-response curves. These subcultures were analyzed for resistance to azoxystrobin + difenconazole. The mean EC50 values of azoxystrobin + difenconazole on E. necator subcultures from vineyards was 0. 279 mg L-1. The highest and the lowest EC50 values were found in Mashhad (0. 622 mg L-1) and Khalilabad (0. 143 mg L-1)، respectively. Frequency distributions were skewed most toward higher resistance to azoxystrobin + difenconazole. The present study demonstrated a steady and significant increase in EC50 values for azoxystrobin + difenconazole during the growing season after multiple applications. Also، there was no cross resistance (P> 0. 05) among fungicides.
    Keywords: Erysiphe necator, Fungicide, Grapevine, Powdery Mildew, Resistance}
  • سمانه تیموری، محمد حاجیان شهری، کامران رهنما، حمید افضلی
    به منظور شناسایی گونه های پی تیوم مولد پوسیدگی ریشه و طوقه طالبی در استان خراسان رضوی در سال های زراعی 1388-89 از گیاهان بیمار نمونه برداری صورت گرفت. قطعاتی از حاشیه بافت سالم و آلوده پس از شستشوی سطحی با آب معمولی و خشک کردن بدون ضدعفونی سطحی روی محیط کشت CMA- PARP کشت گردیدند. خالص سازی جدایه ها به روش تک ریسه انجام شد و شناسایی براساس کلید قارچ شناسی van der Plaats –Niterink صورت گرفت. گونه های بیماری زای شناسایی شده شامل Pythium aphanidermatum،P. ultimum var. ultimum و P. deliense بودند. بیماری زایی جدایه ها روی طالبی در شرایط گلخانه و با استفاده از مایه پی تیوم روی بذر گندم در مرحله گیاهچه ای طالبی به اثبات رسید. نتایج نشان می دهد که P. aphanidermatum بیشترین پراکنش در سطح مزارع استان را دارا بوده و از همه مناطق جداسازی گردید. P. ultimum از نیشابور، فریمان و مشهد جداسازی شد.P. deliense در خواف ردیابی شد و این گونه قبلا در ایران از روی صیفی جات گزارش نشده بود. براساس اطلاعات ما، این تحقیق اولین گزارش از شناسایی و پراکنش گونه های پی تیوم مولد پوسیدگی ریشه و طوقه طالبی در ایران است.
    کلید واژگان: گونه های پی تیوم, پوسیدگی ریشه, طالبی, ایران}
    Samaneh Teymoori, Mohammad Hajian Shahri, Kamran Rahnama, Hamid Afzali
    In order to study the role of Pythium species associated with cantaloupe root and crown rot، samples were collected from infected fields in different areas of Khorasan Razavi province during 2009-2010. The Root pieces were washed and cultured on CMA-PARP medium. The pythium isolates were then purified by hyphal tip method and identified based on van der Plaats-Niterink mycological key. The pathogenic species were identified as Pythium aphanidermatum، P. ultimum var. ultimum، and P. deliense. The pathogenicity of isolates on cantaloupe seedlings was tested under greenhouse conditions by using wheat grain inoculum. The results indicated that P. aphanidermatum was the most prevalent species and was recovered in all the regions. P. ultimum was isolated from Neyshabour، Fariman and Mashhad whereas P. deliense was detected in Khaaf. This to our knowledge، is the first report on occurrence and distribution of Pythium species causing root and stem rot on cantaloupes in Khorasan province.
    Keywords: Pythium species, Root rot, Cantaloupes, Iran}
  • محمودرضا کریمی شهری، ویدا دهواری، محمد حاجیان شهری، علی مختاریان
    در این تحقیق، تنوع ژنتیکی پانزده رقم انگور شامل شش رقم بومی استان خراسان رضوی، هشت رقم وارداتی ترکمن متعلق به گونه Vitis viniferaو یک رقم متعلق به گونه Vitis muscadiana با استفاده از نشانگرهای RAPD و ISSR مورد بررسی قرار گرفت. هفت آغازگر رپید و هفت آغازگر ISSR به ترتیب تولید 59 و 58 نوار با وضوح بالا و تکرارپذیر کردند که همگی چندشکلی را در بین ارقام نشان دادند. گروه بندی ژنوتیپ ها به روش تجزیه خوشه ایو با استفاده از الگوریتم UPGMA انجام و پانزده رقم در دو گروه بزرگ از یک دیگر جدا شدند. ارقام ترکمن در گروه اول و ارقام بومی خراسان رضوی به همراه رقم متعلق به گونه Vitis muscadiana در گروه دوم قرار گرفتند. با توجه به جدول ضریب تشابه جاکارد، بیشترین تشابه بین ارقام ترکمن 6 و ترکمن 8 و کمترین تشابه بین ارقام ترکمن 3 و صاحبی نیشابور مشاهده شد.
    کلید واژگان: انگور, ارقام بومی, تنوع ژنتیکی, نشانگرهای مولکولی}
    M.R. Karimi Shahri, V. Dehvari, M. Hajian Shahri, A. Mokhtarian
    Genetic variation of fifteen grapevine cultivars including six Khorasan native cultivars, eight imported cultivars from Torkamanstans and one Vitis muscadiana cultivar was studied using RAPD and ISSR markers. PCR amplification of DNA, using seven primers for RAPD and ISSR analysis, produced 59 and 58 bands, respectively that could be scored in all genotypes. The average number of polymorphic bands per RAPD and ISSR primers were 8.4 and 8.2, respectively. The RAPD and ISSR data were combined for UPGMA cluster analysis. Dendrogram based on genetic distance (UPGMA) segregated fifteen grapevine cultivars into two main clusters. Torkaman cultivars formed cluster I and native Khorasan cultivars with one cultivar of V. muscadiana were grouped together in cluster II. Based on Jaccard’s similarity coefficient,the highest similarity was observed between the Torkaman 6 and Torkaman 8 and the lowest similarity between Torkaman 3 and Sahebi Neyshabour cultivars.
    Keywords: Grapevine, native cultivars, genetic diversity, molecular markers}
  • سمانه تیموری، کامران رهنما، محمد حاجیان شهری، حمید افضلی
    به منظور شناسایی و ارزیابی بیماری زایی جدایه های قارچ فوزاریوم مرتبط با پوسیدگی ریشه و طوقه ی طالبی و خربزه طی سال های زراعی 89-1388 از ریشه ها و بوته های دارای علائم بیماری از مزارع مختلف استان خراسان رضوی شامل شهرستان های مشهد، کاشمر، مه ولات، خواف، تربت جام، نیشابور، فریمان و سرخس نمونه برداری گردید. قطعات بافت های آلوده پس از ضدعفونی سطحی با هیپوکلریت سدیم 1% روی محیط PDA کشت داده شدند. پس از خالص سازی جدایه ها، اثبات بیماری زایی آنها با روش فرو بردن ریشه ی گیاهچه های 12 روزه در سوسپانسیون اسپور با غلظت 106 اسپور در میلی لیتر انجام شد. علائم بیماری پس از گذشت 21-4 روز ظاهر و در هر مورد، جدایه ی تلقیح شده ی مورد نظر مجددا جداسازی گردید. گونه های بیماری زای فوزاریوم شناسایی شده شامل F. solani، F. oxysporum، F. equiseti و F. acuminatum بودند که گونه ی اولی به عنوان گونه ی غالب بوده و از بیش ترین فراوانی برخوردار بود. در این تحقیق، قارچ های F. equiseti و F. acuminatum بیش تر از گیاهان بالغ جداسازی شدند؛ در حالیکه قارچ های F. solani و F. oxysporum از تمام مراحل رویشی گیاهان از گیاهچه تا میوه دهی قابل جداسازی بوده و در سراسر استان پراکنش وسیعی داشته و چندان تحت تاثیر شرایط آب و هوایی نیستند. چهار گونه ی فوق باعث پوسیدگی ریشه و طوقه در طالبی و خربزه شدند و پژمردگی و خشکیدگی این گیاهان را به دنبال داشتند که مساله ای بسیار مهم در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد.
    کلید واژگان: فوزاریوم, طالبی و خربزه, پوسیدگی ریشه و طوقه, خراسان رضوی}
    S. Teimouri, K. Rahnama, M. Hajian Shahri, H. Afzali
    In order to identify and evaluate the pathogenicity of Fusarium species associated with root and crown rot of contalupe and melon, several fields in different regions of Khorasan including Mashhad, Kashmar, Mahvelat, Khaff, Torbat Jam, Fariman, Neyshabour and Sarakhs were sampled during 2009-2010 growing season. After disinfection with sodium hypochlorite (1%), pieces of infected tissues were cultured on potato dextrose agar (PDA) medium. Grown fungal isolates were then purified and were identified based on their morphological characteristics as different Fusarium species. To test pathogenicity of Fusarium isolates, 12-day-old cantaloupe seedlings grown in the green house were inoculated with fungal spore suspension (106/ ml) by root dip inoculation method. The disease symptoms appeared after 4- 21 days. To fulfill Koch’s (pathogenicity) postulates, disease causal agents were re-isolated from the symptomatic plants. The pathogenic isolates were identified as F. solani, F. oxysporum and F. equiseti of which the first species was dominant. The results also showed that F. equiseti and F. acuminatum were mostly isolated from mature plants while F. solani and F. oxysporum were present in all growth stages of plants (seedling up to fruit stages). Results of distribution studies showed that these species were widely spread throughout the province and apparently their distribution is not affected by weather conditions. According to our findings, the above-mentioned Fusarium species seem to be the causal agents of root and crown rot of cantaloupe and melon and consequent wilting and vine decline which is an important disease in arid and semiarid areas.
    Keywords: Fusarium, Cantaloupe, melon, Crown, root rot, Khorasan Razavi}
  • محمد حاجیان شهری، مجید عباس پور، علی گزنچیان، علی مختاریان
    در این تحقیق 37 جدایه قارچ عامل بیماری سفیدک سطحی انگور(Erysiphe necator) برای امکان وجود مقاومت به قارچ کش های پنکونازول(توپاس) و هگزاکونازول(انویل) که به طور گسترده ای برای کنترل شیمیایی این بیماری به کار می روند، ارزیابی شدند. جدایه ها از سطح موستان های سه ناحیه عمده انگورکاری استان شامل نه شهرستان در طی سال 1388 در دو مرحله زمانی از اوایل خرداد ماه تا تیرماه و از اواخر مرداد تا اوایل مهر ماه جمع آوری شدند. ارزیابی مقاومت این قارچ به قارچ کش های فوق براساس پنج غلظت از هر کدام از قارچ کش (هگزاکونازول در غلظت های ppm300، 30، 3، 3/0، 0) و (پنکونازول در غلظت های ppm125، 5/12، 25/1، 125/0، 0) و با روش زیست سنجی دیسک های برگی(Leaf Disk Bioassay) انجام گرفت. بروز مقاومت بر اساس مقادیر EC50 بدست آمده از برازش منحنی های لگاریتم لجستیک دز- پاسخ ارزیابی شد. نتایج بدست آمده نشان داد بیشترین میزان EC50 (بیشترین مقاومت) در بین جدایه ها نسبت به پنکونازول و هگزاکونازول به ترتیب مربوط به شهرستان های درگز (93/0± 932/0 میلی گرم در لیتر) و قوچان (39/0± 15/3 میلی گرم در لیتر) بود. در مورد هگزاکونازول مقادیر EC50 جدایه های به دست آمده از مرحله آسکوسپوری عامل بیماری بیشتر از مرحله کنیدیایی آن و در مورد پنکونازول مقادیر EC50 جدایه های به دست آمده از مرحله کنیدیایی عامل بیماری بیشتر از مرحله آسکوسپوری بود. نتایج این بررسی بروز مقاومت Erysiphe necator به قارچ کش های پنکونازول و هگزاکونازل را در سطوح متفاوتی در برخی از شهرستان های استان خراسان رضوی نشان داد.
    M. Hajian Shahri, M. Abbaspoor, A. Gazanchian, A. Mokhtarian
    Thirty seven isolates of Erysiphe necator were collected from different vineyards from three regions and nine cities Khorasan Razavi province within two time periods i.e. May to June and August to September 2009. A leaf disk bioassay was carried out to determine the resistance of powdery mildew isolates on the basis of EC50 values derived from log-logistic dose-response curves. Treatments were consisted of penconazole at doses of 0, 0.125, 1.25, 12.5 and 125 ppm and hexaconazole at doses of 0, 0.3, 3, 30 and 300 ppm. The results showed that maximum values of EC50 (maximum resistance) for penconazole and hexaconazole on E. necator subcultures were 0.932 mg/l in Dargaz and 3.15 mg/l in Qoochan, respectively. For hexaconazole EC50 values for early-formed ascospores were higher than that of conidia. In other words early-formed ascospores were more resistant than conidia to both fungicides. However, penconazole EC50 values for conidia were higher than that of early-formed ascospores. Results revealed the occurrence of resistance of Erysiphe necator to penconazole and hexaconazole in different levels and cities
  • محمد حاجیان شهری، جواد زاد، عباس شریفی تهرانی، سیدمحمود اخوت، عباس صفرنژاد

    این پژوهش به منظور بررسی نقش کلیستوتسیوم ها در زمستان گذرانی و عامل مولد مایه تلقیح اولیه در ایجاد اپیدمی بیماری سفیدک سطحی انگور در استان خراسان انجام گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده زمستان گذرانی Uncinula necator (Schw) Burr به شکل میسلیوم در جوانه های در حال خواب انگور در طی یک بررسی دو ساله در استان خراسان دیده نشد. آسکوسپورهای U.necator توسط دستگاه اسپورگیر 55 روز بعد از باز شدن جوانه ها جمع آوری شد، نخستین کلنی های سفیدک سطحی انگور روی شاخه های جانبی به طول 30-7 سانتی متر ظاهر شدند. بیش از 45-35 درصد کلیستوتسیوم های تشکیل شده روی برگ ها، دمبرگ ها و شاخه ها در طی زمستان مردند. بیشترین میزان آسکوسپور در دوره باز شدن جوانه ها و گل دهی، در زمانی که بارندگی بیش از یک میلی متر بود با دستگاه اسپورگیر به دام افتادند. آسکوسپورها به صورت دوره ای از مهر ماه تا اردیبهشت ماه از کلیستوتسیوم های سطح برگ های نگه داری شده در باغ قادر به رهاسازی و از مهرماه تا دی ماه روی سطح لام های میکروسکوپی قادر به جوانه زنی بودند، ولی جوانه زنی آسکوسپورها به تدریج کاهش یافت و در طول دی ماه تا اوایل اسفند ماه در حد صفر بود و از اوایل اسفند ماه به تدریج افزایش یافت و در طی ماه های فروردین و اردیبهشت به 16 درصد رسید. پتانسیل آب آسکوسپورها به طور دائم در طی این دوره کاهش یافت و وزن مورد نیاز برای شکستن آسکوکارپ ها در طی دوره بلوغ آسکوسپورها از حدود 5 گرم در پاییز به 3 گرم در زمستان و 2.6 گرم در اوایل بهار رسید.بیشترین میزان کاهش مقاومت دیواره آسکوکارپ ها در برابر شکستگی در زمستان اتفاق افتاد که به میزان 1.9 گرم بود. بیماری زایی آسکوسپورهای بالغ روی برگ های بریده سالم اثبات شد که نقش آنها را به عنوان مایه تلقیح اولیه نشان می دهد و مشخص می کند که کلیستوتسیوم ها شکل اصلی زمستان گذرانی U.necator در تاکستان استان خراسان می باشند.

    کلید واژگان: کلیستوتسیوم, آسکوسپور, زمستان گذرانی, سفیدک سطحی, انگور}
    M. Hagian Shahri *, J. Zad, A. Sharifi Tehrani, S. M. Okhovat, A. Safarnejad

    A 2-year vineyard survey failed to the provide evidence that Uncinula necator (Schw.) Burr. survived winter as mycelium in dormant infected buds in Khorassan province. Ascospores of U. necator, were collected by a volumetric spore trap operating constantly in a vineyard for 55 days after the bud burst. The first powdery mildew colonies were consistently found on the leaves of the shoots (7.30 cm long) growing on the vine. Cleistothecia were found on all plant parts infected during the previous growing season. More than 35-45 % of the cleistothecia borne on the leaves and stems died during winter. Most of the ascospore discharge occurred between the bud burst and the blooming time. Ascospores were periodically released from cleistothecia on the leaves kept in vineyard from October to May, while the ascospores germinating on the glass slides germinated from October to January and then germination slowed down to zero in early March and the water content potential of ascospore cytoplasm decreased constantly during this period as well. The mass required to fracture the ascocarp wall during maturation was measured to be approximately 5g in autumn, 3g in winter and 2.5 g in early spring. The most rapid decrease in the strength of the ascocarp wall occurred during a 4-week period before dehiscence in the field. The effect of the pathogenic property ascospores on healthy leaves demonstrated their role as a primary inoculum source. Cleistothecia appear to be the principal means of overwintering of U. necator in Khorassan province vineyards.

    Keywords: cleistothecium, Ascospore, Overwintering, Powdery mildew, Grape}
  • محمد حاجیان شهری، مسعود عباسی

    به منظور بررسی تغییرات جمعیت، تعیین درصد کلونیزاسیون ریشه و شناسایی نوع هم زیستی میکوریزی همراه ریشه و ریزوسفر درختان پسته جنگلی Pistacia vera، دو ایستگاه در جنگل های طبیعی پسته مناطق کلات (چهچهه) و سرخس (شورلق) انتخاب شد. نمونه برداری از خاک و ریشه درختان مزبور در فواصل زمانی حداکثر هر ماه یک بار در محدوده سایه انداز آنها و از عمق 30 سانتی متری به عمل آمد. برای استخراج و جداسازی اسپورها از روش غربال تر استفاده شد. پس از رنگ آمیزی ریشه ها، میزان کلونیزاسیون ریشه ها و جمعیت اسپور این قارچ ها اندازه گیری شد. در همین ارتباط میزان تاثیر برخی خصوصیات خاک شامل pH، میزان رطوبت، ماده آلی و مقدار فسفر قابل جذب خاک نیز بر جمعیت اسپور مورد بررسی قرار گرفت.
    نتایج به دست آمده نشان داد که نوع هم زیستی میکوریزی درختان پسته از نوع میکوریز وزیکولار- آربوسکولار(Vesicular Arbuscular Mycorrhiza) می باشد. متوسط میزان کلونیزاسیون ریشه ها در ایستگاه کلات 13% و در ایستگاه شورلق 11% و متوسط تعداد اسپور در منطقه کلات 12 و در منطقه سرخس 10 عدد در هرگرم خاک خشک بود. محاسبه هم بستگی بین تغییرات جمعیت اسپور با میزان رطوبت، ماده آلی، فسفر قابل جذب، pH خاک و میزان کلونیزاسیون ریشه نشان داد که جمعیت اسپور با میزان کلونیزاسیون ریشه هم بستگی مثبت و با میزان رطوبت خاک، ماده آلی، فسفر قابل جذب و pH خاک هم بستگی منفی دارند.

    کلید واژگان: میکوریز وزیکولار آربوسکولار, پسته, کلونیزاسیون ریشه, جمعیت اسپور, فسفر قابل جذب}
    M. Hajian Shahri *, M. Abbasi

    In order to investigate variations of spore population, root colonization and also to determine mycorrhizal symbiosis in the root and rhizosphere of Pistachio trees (Pistacia vera) in natural forests, two study stations in Kalat (Chachaeh) and Sarakhs (Shorlogh) regions were selected. Sampling from soil and root of the trees were taken from under the canopy and from a depth of 30 cm. On a monthly basis. The roots were stained and the colonization rate and the variations of spore population were measured. Some soil characteristics including pH, moisture, organic material percentage and available phosphorus were determined, The correlation coefficients between the measured factors were calculated. The results indicated that vesicular – arbuscular mycorrhiza (VAM) was the only symbiotic mycorriza of pistachio trees. Average amounts of root colonization were 13% and 11% in Chahchaheh and Shorlogh stations, respectively. Also, average numbers of spores per 1 gram of dry soil in the above stations were 12 and 10, respectively. The correlation between the variation of spore population and colonization levels was positive but the correlation between spore population and soil moisture, organic material, available phosphorus and pH was negative.

    Keywords: Vesicular Arbuscular Mycorrhiza, Pistachio, Root colonization, Population of spore, Available phosphorus}
  • محمد حاجیان شهری، غلامرضا حسینی بمرود، علیرضا کلانتری

    بیماری سفیدک سطحی تاغ، Leveillula saxaouli (Sorokin) Golovin مهمترین بیماری گونه های درختچه تاغ (.Haloxylon spp) در استان خراسان و سایر نقاط کشور شناخته شده است. نتایج بدست آمده نشان داد که دربین جدایه های جمع آوری شده عامل بیماری از مناطق مختلف، اختلاف مورفولوژیکی زیادی وجود ندارد. شدت آلودگی میزبان در منطقه سبزوار 37/22 درصد و در منطقه گناباد 14 درصد بود. وجود عامل بیماری در دو منطقه تنها روی گونه های مختلف تاغ محرز گردید و اولین علائم بیماری در نیمه اول اردیبهشت ماه مشاهده شد.

    کلید واژگان: تاغ, سفیدک سطحی تاغ, کلیستوتسیوم, کنیدی, آسکوسپور}
  • لیلی صفایی، هرمزدیار کیانمهر، محمد حاجیان شهری
    در این تحقیق با انجام آزمایش های گلخانه ای اثرمایه زنی قارچهای میکوریز و سیکولار -آربوسکولار (VAM) روی رشد گیاه Poa bulbosa مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور چهار تیمار خاک سترون مایه زنی نشده (شاهد)، خاک سترون مایه زنی شده، خاک غیرسترون مایه زنی نشده (خاک مرتع) و خاک غیرسترون مایه زنی شده استفاده گردید. مایه، سوسپانسیونی از ریشه های آلوده گیاه Poa بود (میزان آلودگی آنها حدود 30% برآورد شد). پس از گذشت سه ماه گیاهان برداشت شده و رشد آنها مقایسه گردید.
    نتایج به دست آمده نشان داد که گیاهان مایه زنی شده در اکثر شاخص های اندازه گیری در سطح 5% تفاوت معنی داری با گیاهان مایه زنی نشده داشتند. میزان فسفر موجود در اندام هوایی گیاهان مایه زنی شده بیشتر از گیاهان مایه زنی نشده بود. همچنین میزان فسفر قابل جذب در خاک گیاهان میکوریزه نسبت به گیاهان غیرمیکوریزه در سطح پایین تری قرار داشت. در نتیجه استخراج هاگهای موجود در خاک تیمار سترون مایه زنی شده، سه گونه از جنس Glomus به عنوان همزیست دایمی با گیاه پوآ تشخیص داده شدند.
    کلید واژگان: میکوریز و سیکولار - آربوسکولار, پوآ, فسفر}
  • مهناز بلالی علی آبادی، هرمزدیار کیان مهر، حمید مهرآوران، محمدحاجیان شهری
    این تحقیق به منظور بررسی و شناسایی گونه های اندومیکوریز(VAM) برخی گیا هان زراعی(گندم، یونجه جو، پیاز، لوبیا، گوجه فرنگی، توت فرنگی نمونه گلخانه ای) اطراف شهر مشهد واقع در شمال شرق ایران در طی یک سال انجام گرفت. گونه های اندومیکوریزی موجود در ریزوسفر این گیا هان با استفاده از روش غربال تر جداسازی شد. در این بررسی13 گونه قارچ متعلق به 6جنس قارچ میکوریز آرباسکولی شناسایی شد. (قارچ های علامت گذاری شده برای اولین بار از خراسان گزارش می شود.) این گونه ها عبارتند از: Glomus constrictum، G. etunicatum*، G. fasciculatum، G. geosporum*، G.macrocarpum، G.mosseae، G. tortuosum*، G. cf. albidum، Sclerocystis sinuosa، Acaulospora gerdemannii*، Entrophospora infrequens*، Gigaspora، Scutellospora calospora*.
  • مراحل بررسی تاثیر همزیستی میکوریز و سیکولار آربوسکولار(VAM) - arbuscular mycorrhizae بر رشد گیاه بروموس Bromus tect or uml از تیوگرامینه (گندمیان)
    هرمز یار کیانمهر، فرشته هاشمی نژاد، محمد حاجیان شهری، ماهرخ فاحتی
    به منظور مشاهده و بررسی تاثیر قارچهای میکوریز و زیکولاز آربو سکولار(VAM) بر رشد گیاه بروموس, آزمایشهای کشت گلدانی و تلفیح انجام شد. در این آزمایشها, چهار تیمار مورد استفاده قرار گرفت که عبارت اند: 1 - خاک سترون یا تلقیح 2 - خاک سترون بدون تلقیح 3 - خاک طبیعی غیر سترون بدون تلقیح 4 - خاک طبیعی غیر سترون با تلقیح...
نمایش عناوین بیشتر...
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال