به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب محمدرضا پیمان

  • عبدالحمید نجفی، محمدرضا پیمان، علی تاجیک، اعظم بختیاری، علیرضا پیمان، رامین بیدار، محمد نعیمی
    سابقه و هدف
    رتینیت پیگمانته (RP) نوعی دیستروفی ارثی شبکیه می باشد که سبب از بین رفتن فتورسپتورها و رسوب رنگدانه های شبکیه قابل رویت در معاینه فوندوس می گردد. سطوح پایین اسیدهای چرب غشای گلبول های قرمز مانند دوکوزاهگزاانوئیک اسید (DHA) در رتینیت پیگمانته ممکن است در عملکرد سیستم بینایی مبتلایان موثر باشد. هدف این مطالعه تعیین سطح اسیدهای چرب غشای گلبول های قرمز و سطوح پلاسمایی لیپیدهای بیماران مبتلا به RP و تعیین ارتباط این دو متغیر با شدت بیماری افراد می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 35 مرد و 16 زن با میانگین سنی 7/35 سال مورد بررسی قرار گرفتند. اسیدهای چرب غشای گلبول قرمز (DHA) و لیپیدهای پلاسما و همچنین میدان و حدت بینایی افراد مورد مطالعه قرار گرفتند.
    یافته ها
    بین میدان بینایی و حدت بینایی با میزان DHA غشای گلبول قرمز رابطه آماری معنی داری وجود داشت(p<0/05). با این حال رابطه آماری معنی داری بین میزان لیپیدهای پلاسما (غیر از کلسترول تام) با میدان بینایی و حدت بینایی یافت نشد. (NS)
    نتیجه گیری
    این تحقیق ارتباط آماری معنی داری را بین شدت بیماری رتینیت پیگمانته و اسیدهای چرب غشای گلبول قرمز (DHA) نشان داد که می تواند به عنوان پایه ای برای تحقیقات بیشتر در مورد نقش DHA در پاتوژنز بیماری RP باشد.
    کلید واژگان: رتینیت پیگمانته, اسیدهای چرب, گلبول قرمز, لیپیدهای پلاسما, شدت بالینی}
    Abdolhamid Najafi, Mohammadreza Peyman, Ali Tajik, Azam Bakhtiyari, Alireza Peyman, Ramin Bidar, Mohammad Naeeimipour
    Background
    Retinitis pigmentosa (RP) is an inherited retinal dystrophy caused by the loss of photoreceptors and characterized by retinal pigment deposits visible on fundus examination. Low red blood cell membrane fatty acid content e.g. docosahexaenoic acid (DHA) in retinitis pigmentosa may influence retinal function. The aim of this study was to evaluate red blood cell membrane fatty acid content and plasma lipid levels and determine their associated effects on the severity of disease.
    Materials And Methods
    In a comparative cross-sectional study, 35 males and 16 females with RP (mean age= 35.7 years) were evaluated. Red blood cell membrane fatty acid content (DHA) and plasma lipid levels were measured as well as visual acuity and field.
    Results
    Both visual acuity and visual field were significantly associated with red blood cell membrane fatty acid content (DHA) (P<0.05). However, the plasma lipid levels, except of total cholesterol, were not associated with visual acuity and visual field of RP patients (NS).
    Conclusion
    Current survey showed a significant association between severity of RP and fatty acid content (DHA).
  • محمدرضا پیمان، سید مرتضی شهشهان، اعظم بختیاری، علیرضا پیمان، حشمت الله قنبری، علی امینی هرندی
    مقدمه
    ادم ماکولار دیابتی شایع ترین علت کاهش حدت بینایی در افراد مبتلا به دیابت است و این در حالی است که آسیب شناسی این ناهنجاری هنوز کاملا شناخته شده نیست. در پاسخ به این پرسش که آیا میزان آنژیوتانسین II موجود در مایع زلالیه که جزیی از سیستم رنین- آنژیوتانسین موضعی چشم است با عوامل به وجود آورنده بیماری در پیوند است یا خیر، همچنین، اثر پذیری میزان آن و میزان عامل رشد اندوتلیوم عروق (VEGF) از داروی کاپتوپریل چگونه است، پژوهش حاضر انجام گرفته است.
    روش کار
    در نمونه های زلالیه به دست آمده از 58 چشم در طی عمل آب مروارید، 37 نفر مبتلا به ادم ماکولار دیابتی بودند که از این شمار، 16 نفر در حال درمان با کاپتوپریل بودند و دیگران از هیچ گونه داروی مهار کننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACEIs) استفاده نمی کردند. غلظت آنژیوتانسین II به وسیله رادیوایمونواسی و غلظت VEGF به روش الیزا مورد سنجش گرفت. شدت ادم ماکولار نیز پس از عمل جراحی با معاینه بالینی ارزیابی گردید.
    یافته ها
    غلظت VEGF و آنژیوتانسین II مایع زلالیه در افراد دیابتی در مقایسه با افراد غیر دیابتی به گونه ای معنا دار بالاتر بود (به ترتیب P=0.005، P<0.001). میزان VEGF و آنژیوتانسینII در بیماران مبتلا به ادم ماکولار دیابتی، که در حال درمان با کاپتوپریل بودند، پایین تر از افراد مبتلایی بود، که در حال درمان با داروهای ACEIs نبودند (به ترتیب P<0.0001، P=0.003).
    نتیجه
    افزایش میزان VEGF و همچنین آنژیوتانسینII در افراد مبتلا به ادم ماکولار دیابتی موید نقش احتمالی آنها در آسیب شناسی بیماری می باشد. کاهش متناسب میزان VEGF و آنژیوتانسینII در افراد در حال درمان با کاپتوپریل می تواند تحت تاثیرداروی کاپتوپریل باشد.
    کلید واژگان: کاپتوپریل, آنژیوتانسین II, زلالیه, عامل رشد اندوتلیوم عروق, ادم ماکولار دیابتی}
  • سید مرتضی شهشهان، محمدرضا پیمان*، حشمت الله قنبری، علیرضا پیمان
    هدف

    تعیین اثر کاپتوپریل بر میزان آنژیوتانسین II مایع زلالیه درافراد مبتلا به دیابتی ماکولا.
    روش پژوهش: این مطالعه با ساختار مورد- شاهدی بر روی 58 چشم از 58 بیمار کاندید جراحی آب مروارید شامل 37 فرد مبتلا به دیابت نوع II و 21 فرد غیردیابتی (گروه شاهد) انجام شد. از 37 فرد دیابتی، 16 نفر تحت درمان با کاپتوپریل قرار گرفته بودند (گروه کاپتوپریل) و بقیه از هیچ داروی مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE-I) استفاده نمی کردند (گروه غیرکاپتوپریل). نمونه های زلالیه از همه چشم ها در ابتدای جراحی آب مروارید گرفته شد. غلظت آنژیوتانسین II به روش رادیوایمونواسی مورد سنجش قرار گرفت. شدت ادم ماکولا نیز بعد از عمل جراحی، به وسیله معاینه بالنی ارزیابی گردید. از آزمون آماری Mann Whitney U test برای مقایسه میزان آنژیوتانسین II و Hb A1C بین گروه ها و از Spearman''s rank-order correlation coefficients برای یافتن رابطه بین میزان آنژیوتانسین II و شدت ادم ماکولا استفاده شد.

    یافته ها

    میزان آنژیوتانسین II مایع زلالیه در افراد دیابتی (31.0±7.3 pg/ml) به شکل معنی داری بالاتر از افراد غیردیابتی (6.28±2.8 pg/ml) بود (P<0.001). هم چنین غلظت آنژیوتانسین II مایع زلالیه در گروه کاپتوپریل (16.3±6.5 mg/ml)، پایین تر از افراد گروه غیرکاپتوپریل (45.73±9.36 mg/ml) بود (P=0.003). شدت ادم ماکولا نیز در گروه کاپتوپریل پایین تر از گروه غیرکاپتوپریل بود به طوری که 68.75 درصد موارد در گروه کاپتوپریل و 33.3 درصد موارد در گروه غیرکاپتوپریل بدون ادم ماکولا بودند (P<0.005).

    نتیجه گیری

    افزایش میزان آنژیوتانسین II در افراد دیابتی و بالاتر بودن شدت ادم دیابتی ماکولا در افرادی که ACE-I دریافت نمی کردند؛ موید نقش احتمالی آن در پاتوژنز ادم دیابتی ماکولاست. کاهش مناسب میزان آنژیوتانسین II در افراد تحت درمان با کاپتوپریل نیز می تواند ناشی از تاثیر کاپتوپریل باشد.

    Shahshahan M., Peyman M., Ghanbari H., Peyman A
    Purpose

    To determine whether angiotensin II levels in aqueous humor is related to diabetes mellitus and to evaluate the effect of captopril.

    Methods

    In a case-control study, aqueous humor samples were obtained during cataract surgery from 58 eyes of 58 patients, of which 37 were diabetic. From these latter subjects, 16 had taken captopril (captopril group) and 21 had not taken any angiotensin converting enzyme (ACE) inhibitor (non-captopril group). Angiotensin level was assessed by radioimmunoassay. Severity of macular edema was evaluated by clinical examination after surgery. Mann Whitney U test was used to assess the statistical difference of mean angiotensin II and Hb A1C levels between the groups and Spearman's rank-order correlation coefficient was used to evaluate the correlation between aqueous levels of angiotensin II and severity of macular edema.

    Results

    The aqueous level of angiotensin II was significantly higher in diabetic patients (31.07.3 pg/ml) compared to non-diabetics (6.282.8 pg/ml). (P<0.0001) Aqueous concentration of angiotensin II in the captopril group (16.36.5 g/ml) was significantly lower than in the non-captopril group (75.739.36). (P<0.0003) Severity of macular edema was significantly lower in the captopril group as compared to the non-captopril group such that 68.75% of the captopril group vs 33.3% of the non-captopril group had no macular edema (P<0.005).

    Conclusion

    These findings suggest that the aqueous level of angiotensin II is significantly correlated with the severity of macular edema and may have a role in pathogenesis of macular edema in diabetic patients. It seems that modulation of the renin-angiotensin system may become a very important target for medical treatment in patients with diabetic macular edema.

    Keywords: aqueous, angiotensin II, diabetic macular edema, captopril}
  • تاثیر محل Hinge بر خشکی چشم بعد از لیزیک
    سید محمد قریشی، علیرضا پیمان، ناصر صمدی آیدنلو، محمدرضا پیمان
    مقدمه و هدف
    خشکی چشم یکی از عوارض شایع بعد از عمل لیزیک است. روش های متفاوت انجام عمل ممکن است روی شدت این عارضه تاثیر داشته باشند. این مطالعه برای تعیین تاثیر محل Hinge بر علایم و نشانه های خشکی چشم بعد از لیزیک (Laser In Situ Keratomileusis) انجام شد.
    طرح مطالعه: کار آزمایی بالینی شاهد دار تصادفی شده آینده نگر دو سوکور.
    مواد و روش ها
    212 چشم از 106 بیمار نزدیک بین تحت عمل جراحی لیزیک قرار گرفتند، در هر بیمار یک چشم به طور تصادفی انتخاب و به روش Superior Hinge و چشم دیگر به روش Nasal Hinge عمل شد. بیماران قبل از عمل، یک هفته، یک ماه، سه ماه و شش ماه بعد از لیزیک از نظر حد بیناییFluorescein Tear Film Break Up Time و مقدار Schirmer''s Baseline Tear Secretion Test مورد معاینه قرار گرفتند. بررسی علایم subjective خشکی چشم، یکماه، سه ماه و شش ماه بعد از عمل توسط پرسشنامه انجام شد.
    یافته ها
    مقایسه Fluorescein Tear Film Break Up Time بین دو گروه اختلاف معنی دار را آشکار نکرد، اختلاف مقادیر Schirmer''s Baseline Tear Secretion Test نیز از نظر آماری بین دو گروه معنی دار نبود. برسی علایم خشکی چشم توسط پرسشنامه در معاینات یک،سه وشش ماه بعد از عمل اختلافات معنی داری بین دو گروه مورد مطالعه نشان نداد? :0.2) و (P>0.05.
    نتیجه گیری
    روش های"Superior Hinge" و "Nasal Hinge" از نظر ایجاد خشکی چشم تفاوتی با هم ندارند. بر اساس نتایج این مطالعه در انتخاب محل "Hinge" در عمل لیزیک پزشک جراح می تواند هر کدام از روش ها را که ترجیح می دهد انتخاب کند و محل "Hinge" تاثیری بر عارضه خشکی چشم بعد از عمل نخواهد داشت.
    کلید واژگان: خشکی چشم, لیزیک, Break Up Time, Tear Film, Schirmers Test, Hinge Position, Corneal Flap, Dry Eye, LASIK}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال