فهرست مطالب مرضیه ابوالفتحی
-
استفاده از عصاره های گیاهی به عنوان افزودنی تغذیه ای در صنعت آبزی پروری، باعث افزایش مقاومت آبزیان در برابر عوامل عفونی می شود و در عین حال به عنوان جایگزین آنتی بیوتیک های سنتی، سیستم ایمنی و رشد ماهیان را تحت پوشش قرار می دهد. مطالعه حاضر برای بررسی اثرات رژیم غذایی حاوی عصاره هیدروالکلی گیاه مرزه (Satureja hortensis) بر عملکرد رشد، پارمتر های خونی و آسیب شناسی بافت روده بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) طراحی گردید. بدین منظور، 240 قطعه بچه ماهی با میانگین وزن 0/02±2/02 گرم به صورت یک طرح کاملا تصادفی در 4 گروه آزمایشی با سه تکرار به مدت 6 هفته با جیره هایی شامل یک گروه شاهد و سه تیمار حاوی غلظت های 0/1 (تیمار یک)، 0/5 (تیمار دو) و 1 (تیمار سه) درصد عصاره هیدروالکلی گیاه مرزه تغذیه شدند. نتایج نشان داد که شاخص های عملکرد رشد شامل وزن نهایی و افزایش وزن بدن و ضریب رشد ویژه در تیمار تغذیه شده با جیره حاوی 1 درصد عصاره به طور معنی داری در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافت. همچنین، تعداد سلول های سفید و قرمز خون و شاخص های خونی مانند میزان هماتوکریت در تیمارهای تغذیه شده با عصاره مرزه افزایش یافت (0/05>P). استفاده از عصاره هیدروالکلی گیاه مرزه در جیره غذایی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان در هیچ یک از گروه ها تاثیرات منفی مانند واکنش های التهابی یا تخریبی بر قسمت انتهایی بافت روده بچه ماهیان نداشت. در مجموع، نتایج نشان داد که تغذیه با یک درصد عصاره هیدروالکلی مرزه در جیره غذایی می تواند به بهبود سلامت و رشد بهتر بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان کمک کند.کلید واژگان: گیاه مرزه, قزل آلای رنگین کمان, عملکرد رشد, پارامترهای خون شناسی, بافت روده}Journal of Fisheries, Volume:77 Issue: 2, 2024, PP 135 -146Using herbal extracts as nutritional additives in aquaculture industry increases the resistance of fish to infectious agents while also providing a substitute for traditional antibiotics, enhancing the immune system, and promoting the growth of fish. The present experiments were designed to investigate the effects of a diet containing hydroalcoholic extract of savory (Satureja hortensis) on the growth performance, hematological parameters, and histopathology of the intestine in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) fry. For this purpose, 240 rainbow trout fry with an average weight of 2.02 ± 0.02 grs were randomly distributed into 4 experimental groups with three replicates and fed diets containing concentrations of 0 (control), 0.1%, 0.5%, and 1% hydroalcoholic extract of savory for 6 weeks. The results showed that growth performance indices including final weight, body weight gain, and specific growth rate significantly increased in the group fed with a diet containing 1% extract compared to the control group. Additionally, the number of white and red blood cells, and hematocrit levels increased in the groups fed with savory extract (P<0.05). The use of hydroalcoholic extract of savory in the diet of rainbow trout fry had no negative effect on the distal intestine tissue of the fish in all groups. Overall, the results indicated that feeding with 1% hydroalcoholic extract of savory in the diet could improve the health and better growth of rainbow trout fry.Keywords: Satureja Hortensis, Rainbow Trout, Growth Performance, Hematological Parameters, Intestine Tissue}
-
هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر اندازه و فصل بر پروفیل پروتئین موکوس و ساختار اپیدرم پوست ماهی قزل آلای رنگین کمان می باشد. نمونه های موکوس و پوست در طی سه فصل متوالی شامل اواخر زمستان (اسفند)، اواسط بهار (اردیبهشت) و اوایل پاییز (مهر) در سال های 1394-1393 تهیه شدند. در هر فصل، نمونه گیری به طور مجزا از چهار گروه وزنی شامل 20-2 گرم (W1)، 200-100 گرم (W2) و 600-400 گرم (W3) انجام شد. نتایج آنالیزهای بافت شناسی نشان داد که تراکم سلول های جامی شکل و ضخامت اپیدرم پوست قزل آلای رنگین کمان با افزایش دما از فصل زمستان تا فصل پاییز در همه گروه های وزنی افزایش یافت. اندازه سلول های جامی شکل در بچه ماهی ها (W1) تحت تاثیر فصل نبود، در حالی که در ماهیان بزرگتر W2 و W3اندازه این سلول-ها با افزایش دما در فصل پاییز کاهش یافت. بین اندازه ماهی و تراکم سلول های جامی شکل نیز یک ارتباط مثبت و معنی دار مشاهده شد. آنالیز بیوشیمیایی موکوس پوست قزل آلای رنگین کمان نشان داد که همزمان با افزایش تراکم سلول های جامی شکل در فصل بهار غلظت پروتئین محلول موکوس نیز در هر سه گروه وزنی مورد مطالعه افزایش یافت. پروفیل پروتئین موکوس قزل آلای رنگین کمان نیز اختلاف فصلی در هر سه گروه وزنی نشان داد. در پاییز، پروتئین های با وزن مولکولی کمتر از 35 کیلو دالتون غالب بودند، در حالی که در زمستان این پروتئین ها مشاهده نشدند. هیچ اختلاف معنی داری در پروفیل پروتئین بین گروه های وزنی مختلف مشاهده نشد.
کلید واژگان: سلول های جامی شکل, ضخامت اپیدرم, پروتئین محلول, الکتروفورز}The aim of this study was to investigate the effect of fish size and seasonality on the epidermis structure and protein profile of the skin mucus of Rainbow trout. Skin mucus samples were collected over three consecutive season periods including late winter, mid spring and early autumn. In each season, sampling was performed separately from three different weight groups including 2-20 gr fish (W1), 100-200 gr fish (W2) and 400-600 gr fish (W3). The results of histological analysis showed that goblet cell density and epidermal thickness increased with increasing temperature from winter to autumn in all weight groups. In juvenile (W1 fish), the size of goblet cells was not affected by the season, while in larger fishes (W2 and W3), the size decreased with increasing temperature in the autumn. There was a positive and significant relationship between fish size and density of goblet cells. Biochemical analysis of skin mucus showed that protein concentration increased simultaneously with an increase in goblet cell density. The protein profiles of rainbow trout mucus showed seasonal variations in all three weight groups. In autumn, the small proteins with molecular weights less than 35 kDa were more prominent, while these proteins were not observed in the winter. There were no significant differences in the mucus protein profile among different weight groups
Keywords: goblet cell, epidermal thickness, soluble protein, SDS-PAGE} -
تحقیق حاضر جهت ارزیابی برخی شاخص های ایمنی ذاتی سرم و موکوس پوست ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با تنش شوری صورت گرفت. بدین منظور 180 قطعه بچه ماهی کپور با میانگین وزن 0/62±50 گرم تهیه و به سالن آبزی پروری شهید فضلی برآبادی دانشکده شیلات و محیط زیست دانشگاه گرگان انتقال یافت. پس از دو هفته آداپتاسیون، آزمایش در قالب 3 تیمار شامل تیمار آب شیرین (شوری ppt 0)، تیمار حاوی مخلوط 50 درصد آب شور و 50 درصد آب شیرین تیمار آب شور دریای خزر (شوری ppt 7) و (شوری ppt 14) انجام شد. جهت بررسی شاخص های ایمنی ذاتی (پروتئین محلول، فسفاتاز قلیایی و لیزوزیم) در پاسخ به تنش شوری، نمونه برداری از سرم و موکوس پوست در سه مرحله مجزا شامل روز سوم، روز ششم و روز نهم بعد از در معرض قرار گیری با شوری های مختلف انجام گرفت. نتایج نشان داد که تغییرات شوری تاثیر معنی داری بر میزان پروتئین کل، فسفاتاز قلیایی، لیزوزیم سرم و موکوس ماهی داشت (0/05<p) ولی تغییرات شوری تاثیر معنی داری بر غلظت پروتئین محلول موکوس پوست ماهی نداشت (P>0/05). نتیجه گیری کلی تحقیق حاضر نشان داد که میزان لیزوزیم موکوس با افزایش شوری در همه دوره ها کاهش یافت. میزان لیزوزیم سرم در روزهای ابتدایی مواجهه با تنش شوری، افزایش یافت ولی با گذشت زمان میزان این شاخص نسبت به ابتدای دوره کاهش یافت. میزان فسفاتاز قلیایی موکوس در روزهای ابتدایی در آب لب شور و در روزهای انتهایی در آب شور افزایش یافت ولی میزان آلکالین فسفاتاز سرم در روزهای ابتدایی مواجهه با تنش شوری، کاهش و با گذشت زمان افزایش یافت. میزان پروتئین محلول موکوس طی دوره های مختلف شوری اختلاف معنی داری وجود نداشت ولی پروتئین کل سرم خون در روزهای ابتدایی مواجهه با تنش شوری، افزایش یافت ولی با گذشت زمان میزان این شاخص نسبت به ابتدای دوره کاهش یافت.کلید واژگان: تنش شوری, آبزی, شاخص های موکوس, شاخص های سرم}The present study was conducted to evaluate some of the mucosal and serum indices of common carp (Cyprinus carpio) that exposed to salinity stress. In this regard one hundred and eighty fish (mean weight 50 ± 0.62 gr) were obtained from, after two weeks of adaptation randomly stocked in nine tank assigned to three treatments with three replicates including fresh water, Caspian Sea water (14ppt) and 50% sea water and 50% fresh water (7ppt). For measurement of immune factors after 3, 6 and 9 days of exposure, nine fish were taken from each treatment and anesthesia with clove powder. Serum and mucus were collected from different treatment and stored at -20 °C until use. The results showed different salinity had a significant effect on total protein, alkaline phosphatase and lysozyme of serum and mucosal (p < 0.05). But there wasn’t significant effect on protein content of mucus among treatments. According to the overall conclusion of the present study, results showed that mucusal lysozyme decreased with increase of water salinity in all measuring periods, but the amount of mucosal alkaline phosphatase in initial days decrease in 7 ppt salinity and in final days increase in 14 ppt salinity treatment, but serum alkaline phosphatase in first days of exposure to salinity decreased and then increase during experiment period. Total protein of mucus didn’t statistically affect during experiment. Serum total protein in initial days of exposure, increase and decrease during experiment. increased in the early and final days of sea water treatment. There was no significant difference among protein content of mucus in all treatment. The lysozyme and total protein parameters of the blood serum increase in the early days of exposure to salinity stress, but during the exposure total protein content of the serum reduced. The amount of alkaline phosphatase decrease in the early days of exposure to salinity stress, but increases with salt in time.Keywords: salinity stress, Aquatic, Mucus indices, Serum indices}
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.