فهرست مطالب نویسنده:
مسعود یغمایی
-
سابقه و هدفصدمات بافت های دهان و دندان از فراوان ترین پدیده ها طی لوله گذاری از راه دهان و بینی بوده، یک سوم تمام شکایات علیه متخصصین بیهوشی را تشکیل می دهند. این مطالعه با هدف بررسی صدمات دندانی ناشی از دو روش لوله گذاری از راه دهان و بینی (به خصوص صدمات دندانی خفیف (ترک)) و ریسک فاکتورهای آن صورت پذیرفت.
مواد و روش هااین تحقیق آینده نگر مشاهده ای بر روی 60 بیمار (30 نفر در گروه با لوله گذاری از دهان و 30 نفر در گروه با لوله گذاری از بینی) در سال های90-1389 در بیمارستان طالقانی تهران صورت گرفت. معاینه هر بیمار با ست معاینه یک بار مصرف استریل، پروب پریودنتال و دستگاه لایت کیور انجام شد. های سانترال بالا بیشترین میزان ایجاد ترک جدید را داشتند(60% و 3/63% به ترتیب در لوله گذاری از دهان و بینی). ارتباط معنی داری بین جنس، BMI، ASA، کلاس دندانی، و تجربه فرد لوله گذار با افزایش تعداد ترک در دو گروه دیده نشد. بروز صدمات دندانی مرئی پیرو لوله گذاری از بینی 7/1% و پیرو لوله گذاری دهانی10% بدست آمد.
یافته هایافته های بدست آمده نشان داد در هر دو گروه دندان های سانترال بالا بیشترین میزان ایجاد ترک جدید را داشتند(60% و 3/63% به ترتیب در لوله گذاری از دهان و بینی). ارتباط معنی داری بین جنس، BMI، ASA، کلاس دندانی، و تجربه فرد لوله گذار با افزایش تعداد ترک در دو گروه دیده نشد. بروز صدمات دندانی مرئی پیرو لوله گذاری از بینی 7/1% و پیرو لوله گذاری دهانی10% بدست آمد.نتیجه گیریصدمات نامرئی دندانی ناشی از لوله گذاری شیوع بالایی دارند. این صدمات مورد توجه متخصصین بیهوشی نیستند، زیرا قابل رویت نبوده، عامل شکایت و ایجاد عارضه در زمان انجام بیهوشی نیستند. آموزش آناتومی، فیزیولوژی و پاتولوژی دندان به متخصصین بیهوشی، همچنین استفاده از محافظ های دندانی برای پیشگیری از این صدمات باید مورد توجه قرارگیرد.
کلید واژگان: صدمات دندانی، بیهوشی، لوله گذاریObjectiveOral and dental injuries commonly occur during oral and nasal intubation and comprise one third of lawsuits against anesthesiologists. This study sought to assess dental traumas(especially minor injuries like cracks) due to oral and nasal intubation and related risk factors.MethodsThis observational prospective study was conducted on 60 patients (30 patients in the oral and 30 in the nasal intubation groups) during 2010-2011 in Taleghani Hospital in Tehran. Patients were examined using a disposable sterile clinical examination kit, a periodontal probe and a light curing unit.ResultsMaxillary central incisors had the highest incidence of new cracks (60% and 63.3% in the oral and nasal intubation groups, respectively). Gender, BMI, ASA class, Angle’s classification, and experience of the operator who inserted the tube had no significant association with higher frequency of cracks in the two groups. Incidence of visible dental injuries following nasal and oral intubation was 1.7% and 10%, respectively.ConclusionInvisible dental injuries due to intubation are highly prevalent. These injuries are mostly disregarded by the anesthesiologists since they are not visible and do not cause any complication or problem during anesthesia. Enhancing the knowledge of anesthesiologists about dental anatomy, physiology and pathology and use of teeth-guard are necessary measures to prevent such injuries.Keywords: Dental injuries, Anesthesia, Intubation -
نقد ادبی / پروردن تماتیک هستی در سوژه نیستی / عامیانگی در شدت واقعیت / پرسپکتیور در موسیقی رنسانس
-
سابقه و هدفبخش تحتانی صورت به ویژه فک پایین بیش از سایر نواحی مستعد شکستگی است حال آنکه از میان شکستگی ها، کندیل به سبب وضعیت آناتومیک منحصر به فرد خود حائز اهمیت و دقت میباشد. این تحقیق با هدف شناخت علل و میزان شیوع شکستگی کندیل انجام شد.مواد و روش هااین مطالعه یک مطالعه اپیدمیولوژیک از طرح و علل شکستگی های کندیل است. این مطالعه گذشتهنگر با استفاده از پرونده بیماران در طی 11 سال (1383-1373) صورت پذیرفت. اطلاعات شامل سن، جنس، محل آناتومیک، علت شکستگی، نوع درمان و عوارض پس از درمان بودند. از نظر سنی بیماران بین 2تا 75 سال سن داشتند و شایعترین دهه سنی 30-20 سال بود. از 134 نفر 78 درصد را مردان تشکیل میدادند. از مجموع 475 بیمار با شکستگی فک پایین که به بخش جراحی فک و صورت بیمارستان دکتر شریعتی در طی این 11 سال مراجعه کرده بودند 134 نفر (2/28 درصد) دچار شکستگی کندیل بودند.یافته هانتایج نشان دادند که شایعترین موقعیتهای شکستگی، شکستگی های ساب کندیلر بودند. شکستگی های یک طرفه میزان بیشتری (1/70 درصد) را به خود اختصاص دادند. از میان شکستگی ها، بیش از 42% آنها ناشی از تصادفات ترافیکی بودند. بیشتر بیماران (8/88%) به روش بسته تحت درمان قرار گرفتند.نتیجه گیریشکستگی های کندیل 2/28درصد از کل شکستگی های فک پایین را در این مطالعه به خود اختصاص دادند. شایعترین محل شکستگی، شکستگی های ساب کندیلر بودند. شایعترین علت شکستگی تصادفات ترافیکی بودند. شایعترین روش درمانی برای شکستگی فک پایین روش بسته بود. میزان شکستگی در مردان بیش از زنان بوده، شایعترین عارضه پس از درمان در شکستگی، آنکیلوز بود.
کلید واژگان: کلید واژگان: شکستگی، کندیل، تروما، اپیدمیولوژیBackground And AimThis is an epidemiological study of patterns of condylar fractures. The aim of this study was to assess the incidence and etiology of condylar fractures. Methods & Materials: In this retrospective study, data were obtained by means of special questionnaire regarding age, gender, anatomic site, pattern, causes of injury, treatment modalities and complications. During an 11 years period (1994-2004) 475 patients represented 134 condylar fractures (28.2%) admitted to Dr. Shariati Hospital of Tehran – Iran.ResultsOf the 134 patients, 105 (78%) were men and 29 (22%) were women (ratio 3.6:1). Patient's age at the time of injury ranged from 2 to 75 years, with a mean age 24.7 years. The highest incidence was seen in the third decade of life (27.6%). The predominant causative factors in this study was motor vehicle accident (42%) followed by falls and assaults. Most patients (88.8%) were treated by close reduction surgery. The seasonal distribution showed that summer accounted a highest percentage (31%) of all fractures.ConclusionThe condylar fractures included 28.2 percentages of all mandibular fractures in this study. The most common part of condylar fractures was subcondylar site (76.1%). The most common causes were traffic accidents (42.2%). The most common treatment method was close reduction (88.2%). The most common fixation method was maxillomandibular fixation (MMF). Fracture rate in men was more than women (78.4% Vs. 21.6%). The most important associated complications with condylar fractures was ankylosis (2.98%). -
سابقه و هدفخارج کردن دندانهای عقل نهفته فک پایین یکی از رایجترین اعمال در جراحی دهان و فک و صورت میباشد. اما نحوه تجویز آنتیبیوتیکها در جراحی دندانهای عقل نهفته فک پایین هنوز مبهم است. این مطالعه با هدف تعیین اثر آنتیبیوتیک پروفیلاکسی با آنتیبیوتیکتراپی 5 روزه در پیشگیری از عفونت جراحی دندانهای عقل نهفته داخل استخوانی فک پایین صورت پذیرفت.مواد و روش هادر این مطالعه تجربی در مدت بیشتر از 9 ماه، در مجموع 100 دندان عقل نهفته داخل استخوانی فک پایین خارج شد. هیچ کدام از بیماران در زمان جراحی علائمی از قبیل التهاب، تورم و بیماری های سیستمیک نداشتند. بیماران به دو گروه تقسیم شدند. اولین گروه (50 نفر) 1 ساعت قبل از جراحی 2 گرم آموکسیسیلین خوراکی دریافت کردند. گروه دوم (50 نفر) هر 8 ساعت یک بار به مدت 5 روز پس از عمل آموکسیسیلین خوراکی 500 میلیگرم دریافت کردند. نمای کلینیکی و رادیولوژیکی هر بیمار ثبت شد. تمامی بیماران در روز هفتم پس از جراحی برای ارزیابی درد، تورم، میزان بازشدگی دهان، شرایط زخم و تشخیص عفونت فرا خوانده شدند. برای بررسی آماری علاوه بر شاخصهای توصیفی از آزمونهای t و Mann – whitney استفاده شد.یافته هامیزان شیوع عفونت پس از عمل در بین هر یک از دو گروه بیماران 2% بود و هیچگونه تفاوت معنی دار آماری پس از برآورد پارامترها در بین دو گروه مشاهده نشد.نتیجه گیریمطالعه حاضر در مقایسه آنتیبیوتیک پروفیلاکسی قبل از عمل با درمان آنتیبیوتیک 5 روزه پس از عمل در جراحی دندانهای عقل نهفته داخل استخوانی فک پایین هیچگونه تفاوتی در شرایط زخم، کمتر بودن درد، کاهش تورم و افزایش بازشدگی دهان و پیشگیری از عفونت نشان نداد.
کلید واژگان: عفونت زخم، دندانهای عقل نهفته فک پایین، آنتیبیوتیکBackground and AimSurgical removal of lower third molars is a frequently performed procedure but prescribing antibiotic in third molar surgery remains controversial. This study determined the effects of preoperative and postoperative antibiotic therapy on the prevention of infections in bony impacted mandibular third molar's surgery. Methods & Materials: In a prospective study of more than 9 months, a total of 100 bony impacted lower third molars were removed. The patient didnt show any sign of inflammation, swelling and systemic disease at the time of removal. Two groups were established. The first group (n=50) received 2 gr Amoxicillin one hour preoperatively. The second group (n=50) received oral Amoxicillin 500 mg for five days post-operatively. Clinical and radiologic features were recorded for each case. All patients were recalled on the seventh day after surgery to assess the pain, swelling, amount of mouth opening, the state of the wounds and the incidence of infection. Descriptive statistics, t and Mann- whitney tests were used to analyze the data.ResultsThe incidence of infection was 2% in the patients. There was no significant difference regarding the evaluated parameters between the two groups.ConclusionThe study showed that preoperative prophylactic antibiotic therapy in comparison with post operative oral prophylactic antibiotic treatment in the removal of lower third molars doesn’t contribute to a better wound state, less pain, decreased swelling, increased mouth opening and prevention of infection after surgery. -
سابقه و هدفامروزه در کنار افزایش عمر متوسط افراد، بیماری های مزمن نیز زیاد شده اند. استفاده از داروهای مختلف جهت کنترل این بیماری ها میتواند موجب تداخل در امور دندانپزشکی شود. بنابراین این تحقیق با هدف بررسی وضعیت مصرف داروهای شایع در بیماران مراجعه کننده به بخش بیماری های دهان و دندان دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی در سال تحصیلی 81-1380 صورت گرفت.مواد و روش هااین مطالعه توصیفی، اپیدمیولوژیک و مقطعی (cross sectional) بر روی 600 نفر از مراجعین به بخش تشخیص دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی صورت گرفت. نوع نمونهگیری به صورت تصادفی ساده (SRS) و جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه و تکمیل آنها توسط مصاحبهگر خاص انجام گرفت. متغیرهای مورد نظر در مطالعه حاضر شامل سن، جنس و مصرف داروها بودند.
یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که از میان 600 فرد شرکت کننده در تحقیق 337 نفر (56%) زن و 263 نفر(44%) مرد بودند. کمترین افراد در محدوده سنی 75-65 سال قرار داشتند و بیشترین گروه سنی نیز شامل 35-25 سال (36%) بود. حدود 3/38% از کل جمعیت دارو مصرف میکردند که البته شیوع داروهای مصرفی به دلیل اینکه برخی افراد بیش از یک دارو مصرف میکردند به 3/56% رسید. شایعترین داروهای مصرفی در کل جمعیت مورد مطالعه به ترتیب NASID ها، مسکنها، آرامبخشها، آنتیهیستامینها و آنتیبیوتیکها بودند. داروهای گوارشی، قلبی، فشار خون و تیروئید در رده بعدی قرار گرفتند.
نتیجه گیری: با توجه به مصرف بالای داروها در بیماران نیازمند به درمانهای دندانپزشکی و نیز احتمال وجود تداخلات دارویی در داروهای مصرفی با داروهای بیحسی دندانپزشکی، یک دندانپزشک باید با مکانیسم عمل داروهای مختلف و اورژانسهای احتمالی کاملا آشنا باشد.
کلید واژگان: مصرف دارو، تداخلات دارویی، درمانهای دندانپزشکیBackground and AimPatients referred for dental treatment may have some systemic diseases. The aim of this study was to assess the history of using medicine in the patients referred to dental school. Methods & Materials: In this descriptive epidemiologic investigation performed with cross sectional method and simple randomized sampling, data forms were completed with only one questionnaire. Age, gender and the history of medication were evaluated in 600 patients refer to Oral Medicine department.ResultsFrom the 600 referred patients, 56% were female and 44% were male. The range of age was from 15 to 75 years, most of the patients had 25-35 years of age. 34% of them had systemic disease. The most common disease in all of them were allergy (6.83%), gaster intestinal disease (6.33%), cardiac disease (5.5%) hypertension (4.16%), tyroid disease (3.63%) and renal disease, anemia-diabetes and arthroskeletal disease. 30.83% of the all were using drugs, The prevalence of using drug was different in the males and females. The most common drugs used by all of them was NSAID and analgesics – Antyhistamins, antibiotics. GI drugs, cardiac drugs, antihypertension and tyroid drugs had the next prevalence.ConclusionIn the present study, we found that there is high usage of drugs in patients who need dental treatments regarding to the probability of drugs interactions it’s necessary for dental students to become well educated in this aspect. -
بررسی تغییرات پالپ از (Apical Vital Root Amputation (AVRA در یک ریشه از دندان های چند ریشه ای در سگسابقه و هدفیکی از مهمترین مباحث جراحی فک و صورت، روند ترمیم پالپ و ناحیه پریاپیکال پس از جراحی های ضایعات پاتولوژیک انتهای ریشه، اپیکوتومی و ترانسپلانتاسیون دندان میباشد. طی این جراحی ها امکان قطع عروق و اعصاب نوک ریشه وجود دارد. تحقیقات قبلی که در زمینه تغذیه خونی در سگمانهای دنتوآلوئولار که در جراحی های استئوتومی، اپیکوتومی دندانهای ترانسپلانت شده و قطع نوک ریشه در دندانهای دارای مشکل پریودنتال انجام گرفتهاند، پاسخ پالپ در مقابل vital root transaction را به صورت هیستولوژیک مورد بررسی قرار دادهاند. در واقع در تمام مطالعات فوق نوک ریشه دندانهای وایتال به طور عمدی قطع گردیدهاند. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت پالپ پس از قطع عروق و اعصاب نوک یک ریشه از دندانهای چندریشهای و بررسی این تغییرات در دوره های زمانی مختلف پس از جراحی انجام پذیرفت.مواد و روش هادر این مطالعه تجربی (experimental) چهار سگ نر بالغ و کاملا سالم که همسن بودند مورد استفاده قرار گرفتند. در هر سگ یک دندان چندریشهای در کوادرانت سمت چپ از هر فک انتخاب و طی مراحل جراحی، عروق و اعصاب نوک یک ریشه به اندازه 1-2 میلیمتر با فرز قطع گردید. پس از زمانهای 12، 13، 24 و 25 هفته قطعه مورد نظر از هر سگ خارج گردید. قبل از این کار سگها به روش simmons (تزریق فرمالین 10 درصد از طریق شریان کاروتید) از طریق تزریق فرمالین در عروق کاروتید چپ و راست، پرفیوژن شده بودند. بلاکهای بافتی تهیه و برشها طبق روش روتین آماده شدند. در نهایت از میکروسکوپ نوری جهت بررسی دقیق بافتها و نمونه ها استفاده شد. جهت آنالیز داده ها و با توجه به ماهیت کیفی آنها از آزمون Fisher exact test استفاده شد.یافته هایافته های هیستولوژیک نشان دادند که ساختمان پالپ به صورت کامل وایتال مانده است. البته در نمونه ها، بافت در قسمت کرونال و اپیکال ریشه زیاد شده و این مساله باعث به وجود آمدن هایپرسمنتوز گردیده است. کلسیفیکاسیون در یک نمونه دیده شد. همچنین بافت چربی در برخی نمونه ها در انتهای اپکس و در محل جراحی مشاهده گردید. در نهایت رژنراسیون پالپ در 75% مولرهای بالا و 25% مولرهای پایین دیده شد. همچنین تحلیل در 5/12% موارد وجود داشت. 5/62% موارد هایپرمی شدید از خود نشان دادند.نتیجه گیریپس از قطع عروق و اعصاب نوک یک ریشه از دندانهای چندریشهای در سگ، پالپ قدرت حفظ وایتالیتی خود را دارد. این مساله احتمالا بدلیل تغذیه پالپ ریشه آسیب دیده از طریق ریشه مجاور یا پالپ چمبر تا حصول به revascularization میباشد.
کلید واژگان: اپیکتومی، vital root amputation، پالپ، جراحیEvaluation of Pulp after Apical Vital Root Amputation in One Root of Multirooted Teeth in DogBackground And AimOne of the most important aspects in oral and maxillofacial surgery is the healing process after periapical surgery during apicotomy, transplantation or pathological surgeries. Past studies with the vascular supply to surgically mobilized dentoalveolar segments, apicotomized transplanted teeth and root resected teeth in periodontal disease, have mentioned occasional encounters with vital root resection and have noted varying degrees of pulpal response to this insult. The purpose of this investigation was to observe the pulpal and periapical responses of dog dental tissues to intentional apical vital root amputation over six months postoperative period. Methods & Materials: Four adult German – Canadian dogs were used in this experimental study. One root of multirooted teeth in left quadrant of each jaw were surgically transected and mandibular quadrants for 12, 13, 24 and 25 weeks following surgery were obtained after the animals were sacrificed by formalin perfusion of the left and right carotids. The tissue blocks were prepared by routine histological methods. Fisher exact test were used for data analysis.ResultsThe results demonstrated a disruption of the normal pulpal architecture, with initial pulpal degeneration and subsequent early replacement by the periodontal ligament tissue. An intermediate cemental lining of the root canal occurred in all specimens. There was fat tissue in the apical part of the root in some specimens. Pulpal regeneration were seen in 75% of upper molars and 25% of lower molars. Resorption were took place only in two specimens (12.5%). Severe hyperemia were seen in 62.5% of all specimens.ConclusionThe pulp of multirooted teeth, remain vital after transaction of apical part of the root in dogs. -
سابقه و هدفدندانهای عقل نهفته، قبل و بعد از جراحی افکار بسیاری از متخصصین و دندانپزشکان را به خود معطوف داشته اند. در جراحی دندانهای عقل نهفته، به وجود آمدن عوارض پس از جراحی مانند عفونت و خونریزی از مشکلاتی هستند که ممکن است همراه با خارج کردن این دندانها بوجود آیند. این مطالعه با هدف بررسی عارضه عفونت پس از جراحی در 100 بیمار (100 بیمار عقل نهفته) مراجعه کننده به بخش جراحی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی در سال 1379 انجام گرفته است.مواد و روش هااین تحقیق به صورت مطالعه اپیدمیولوژیک توصیفی و تکمیل پرسشنامه پس از مشاهده انجام شده است. تحقیق بر روی 100 بیمار مراجعه کننده به بخش جراحی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی که از جهت جسمانی در سلامت کامل بودند انجام شده است. نمونه ها در این مطالعه در دسترس بودند و در پایان هفته اول و دوم و در صورت لزوم هفته چهارم پس از جراحی مورد ارزیابی قرار می گرفتند و علائم موجود ثبت می گردید. در ضمن بیمارانی که مشکوک به علائم عفونت بودند تحت پیگیری های منظم طی 24 ساعت بعدی قرار گرفتند. در نهایت آخرین پیگیری نیز جهت بررسی عفونت زیرپریوستی پس از یک ماه انجام شد. لازم به ذکر است که در جراحی هایی که از میکروموتور استفاده می شد بنا به صلاحدید جراح آنتی بیوتیک تجویز می گردید. آنالیزهای آماری شامل آنالیز توصیفی و تحلیلی بودند. آنالیزهای تحلیلی در مورد متغیرهای کمی شامل آنالیزT Test، one way و در مورد متغیرهای کیفی شامل آنالیز chi square بوده است. همچنین نتیجه آنالیز P value نشان می دهد که چنانچه این عدد کوچکتر یا مساوی 0.05 باشد، از نظر آماری معنی دار خواهد بود.یافته هانتیجه این مطالعه به این صورت بود که 6 درصد از بیماران علائم واضح کلینیکی عفونت را دارا بودند و 94 درصد از بیماران در این پیگیری ها سیر معمول بهبودی را طی کردند. میزان عفونت در فک پایین بیشتر از فک بالا بود، همچنین در جراحی بافت سخت مخصوصا در صورت استفاده از میکروموتور احتمال ایجاد عفونت بیشتر بوده است. در عین حال فلپ از نوع مثلثی بیشتر از فلپ پاکتی باعث عفونت شد.نتیجه گیریدر نهایت نتایج زیر از این مطالعه حاصل گردیدند:1. در دندانهای عقل با وضعیت مشکل تر از جمله نهفتگی Cl III یا نهفتگی با عمق کلاس C دقت عمل بالاتری لازم است.
2. فلپ پاکتی از جهت ایجاد عفونت بهتر از فلپ مثلثی است.
3. در صورت استفاده از میکروموتور باید اصول آسپسی و کنترل عفونت رعایت گردد.
4. در این تحقیق بین بروز عفونت پس از جراحی و استفاده از آنتی بیوتیک ارتباط معنی داری مشاهده نشده است.
کلید واژگان: عفونت زخم، جراحی دندانهای عقل نهفتهBackground and AimIt is important for dentists and specialists to know about impacted wisdom teeth before and after surgery. In this surgery, postoperative complications like infection, bleeding and etc occur by the extraction of this kind of teeth. In this study, the post operative wound infection associated with 100 surgical operations performed during 2000 at OMFS Dept. Shahid Beheshthi Dental School, are reported (4 weeks follow up). Method & Material: This descriptive epidemiological study is performed by completing a data form after observation. This investigation is performed on 100 patients who were physically in a fair status. The patients were accessible easily and they examined at the end of the second and third weeks and the existing signs have been registering. The patients who were suspected of the infection have been following within the next 24 hours. At the end, the last following was performed to evaluating the subperiostal infection after one month. Antibiotics were used in the cases which the surgeon had been used micromotor during the surgery. T-test and one – way and chi – square analysis were used for calculation of the data. The conclusion is announced by p value and if the finding were less than 0.05, they were valuable.ResultsThe post surgical wound infection rate overall was 6% and the other 94% have passed the usual procedure of recovery. The incidence of infection in the mandible was more than maxilla, and also there was a higher probability of infection in the hard tissue surgery specially in which the surgeon had used micromotor. The triangular flap is caused to infection more than the envelope flap.ConclusionMost important findings in 100 impacted third molars (100 patients) were:1. In the complicated impacted third molars (like a Cl III or Cl C depth impaction) a new technique with a high concentration are needed. 2. There was relationship between tooth position, flap design, micromotor using and incidence of wound infection that means in all cases with the symptoms of wound infection, impacted wisdom teeth was in the lower jaw, flap design was triangular and practitioner had been used micromotor for removal of third molar. 3. Rate of wound infection not related to the prophylactic use of antibiotic. -
عود راشی تیسم همزمان با عود ژانت سل مرکزی فک پایینراشی تیسم مرتبط با تومور یکی از انواع نادر راشی تیسم است که در دسته راشی تیسم هیپوفسفاتمیک قرار دارد. در این بیماری احتمالا فاکتورهایی توسط تومور آزاد می شود که سیستم 25-OHD-1-Hydroxylase کلیوی را مهار و نموده و باعث کاهش فسفر سرم و بروز علایم بالینی مربوط به راشی تیسم می گردند. مورد زیر بیماری است که طی 11 سال پیگیری شده و نکته جالب توجه در این بیماری عود علایم بالینی راشی تیسم همراه با عود ضایعه سلولهای ژانت گرانولومای فک پایین می باشد.همانطوریکه خواهیم دید در بیمار مورد بررسی با حذف ضایعه بطریقه جراحی، علایم بالینی و آزمایشگاهی بیمار با فاصله زمانی اندک تغییرات بسیار محسوس و معنی داری نشان داد.و درمان های دارویی حتی با دوزهای بالا کمک چندانی به بیمار نکرد.
کلید واژگان: راشی تیسم مرتبط با تومور، انکوژنیک ریکنز، ضایعه ژانت سل
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.