فهرست مطالب نویسنده:
منوچهر امیری دوان
-
مقدمهسینوزیت قارچی عبارت از عفونت یا التهاب سینوس توسط قارچ هایی است که نمی توانند روابط متقابل بدون خطر با بدن انسان داشته باشند.روش هادر این مطالعه، به بررسی شیوع، بیماری های زمینه ای و چگونگی درمان این بیماری در مبتلایان پرداختیم. در این مطالعه ی مقطعی گذشته نگر (Case-series)، 22 بیمار که با تشخیص عفونت قارچی سینوس های پارانازال تحت درمان و پیگیری بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نمونه گرفته شده از سینوس و بیماری های همراه و نیز روش درمان در این افراد بررسی و با نرم افزار SPSS، آنالیز آماری شد.یافته هاتعداد 12 مرد (57 درصد) و 10 زن (8/42 درصد) با حداقل سن 16 و حداکثر سن 73 سال در مطالعه شرکت کردند که 18 مورد موکورمایکوزیس (82 درصد) و 4 مورد آسپرژیلوس (18 درصد) داشتند. شایع ترین بیماری های همراه به ترتیب، دیابت ملیتوس (5/70 درصد)، لوسمی (6/9 درصد)، لوپوس (SLE یا Systemic Lupus Erythromytosis) (8/4 درصد) و بیماری مزمن کلیه (CRF یا Chronic Renal Failure) (3/4 درصد) بود و دو مورد (6/9 درصد) ریسک فاکتور نداشتند. شایع ترین سینوس های درگیر، اتموئید و ماگزیلاری (100 درصد) و شایع ترین علامت همراه، تغییر حدت بینایی و تغییر حس گونه ی (95 درصد) یک طرفه بود. همه ی بیماران تحت عمل جراحی، اندوسکپی سینوس و سپس درمان با آمفوتریسن B یا ایتراکونازول و سفتریاکسون، مترونیدازول و وانکومایسین قرار گرفتند و همگی با معاینه ی هفتگی به مدت 8 هفته پی گیری شدند. یک مورد موکورمایکوزیس در هفته ی دوم نیاز به اندوسکپی مجدد پیدا کرد و یک مورد آسپرژیلوس به آمفوتریسن B مقاوم بود و تحت درمان با ایتراکونازول (1 گرم هر 12 ساعت) قرار گرفت. 5 مورد به علت اختلالات داخلی یا قلبی فوت شدند و بقیه ی موارد مشکلی نداشتند.نتیجه گیریدرصدی از عفونت های مزمن سینوس ها که مقاوم به درمان آنتی بیوتیکی معمول می باشند ناشی از عفونت قارچی سینوس است. در بیماران با ضعف سیستم ایمنی، تشخیص و درمان اهمیت ویژه ای دارد و بررسی های تشخیصی قبل از اقداماتی چون شیمی درمانی یا کورتیکواستروئید تراپی توصیه می شود. برای درمان، جراحی اندوسکپی سینوس همراه درمان آمفوتریسین B موثر است؛ در صورت عدم پاسخ به آمفوتریسین، ایتراکونازول انتخاب بعدی به ویژه برای آسپرژیلوس است.
کلید واژگان: سینوزیت قارچی، درمان آمفوتریپسین، آندوسکوپی سینوسBackgroundWe report the diagnosis, treatment and follow–up process of 22 cases of fungal sinusitis.MethodsThis case- series study was carried out on 22 patients with fungal sinusitis that had treatment of endoscopy and antifungal drug. Past medical history, pathology, CT scan findings and treatment of patients were evaluated. Data analysis was done using SPSS.FindingsTwelve male (57%) and 10 female (43%) patients with the age of 16-73 years were a ssessed. Mucormycosis was seen in 18 (82%) and Aspergilosis in 4 (18%) patients. Diabetic mellitus (71%), chronic renal failure (CRF) (14.3%), and leukemia (9.6%) were reported as the most common underlying diseases. Maxillary and etmoid sinuses were the site of involvement. The most common sign was unilateral periorbital edema and proptosis (95%), and the most common symptom was unilateral change of visual acuity and cheek sensation (95%). All the patients had endoscopy surgery and treated with amphotricine B or ithraconazole and ceftrinaxone, metronidazole and vancomycine. Death was reported in 5 patients (22%) and renewed functional endoscopic sinus surgery (FESS) in 1 (4.8%).ConclusionFunctional endoscopic sinus surgery with amphotncine B or ithraconazole and follow-up are effective for fungal sinusitis. -
سر و صدای زیاد شایع ترین علت کاهش شنوایی عصبی است؛ این بیماری درمان ندارد ولی با استفاده از روش های تشخیصی حساس تر جهت تشخیص زودرس، قابل پیش گیری است. در مطالعه ی حاضر، نقش ادیومتری با فرکانس های بالای توسعه یافته (EHFA) در تشخیص زودتر این بیماری، مورد بررسی قرار گرفته است.روش هااین مطالعه که از نوع هم گروهی گذشته نگر بود که در سال های 83-1382 در اصفهان انجام شد. گروه مورد 30 مرد کارگر شاغل در محیط پر سر و صدا با سن 50-20سال و ادیومتری های طبیعی بودند که سایر عوامل خطر کاهش شنوایی را نداشتند. گروه شاهد 30 مرد با محدوده ی سنی مشابه با ادیومتری طبیعی و فاقد عوامل خطر بودند که سابقه ی تماس با سر و صدا را نداشتند. افراد پس از گرفتن شرح حال و اتوسکوپی، با ادیومتری معمول و نیز EHFA بررسی شدند؛ تحلیل آماری یافته ها با آزمون های آماری t-test و paired t-test و آزمون های همبستگی (پیرسون و اسپیرمن) با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.یافته هااختلاف معنی داری بین گوش های راست و چپ هر گروه وجود نداشت. میانگین آستانه ی شنوایی گروه مورد در تمام فرکانس ها به طور معنی داری بالاتر از گروه شاهد بود و بیشترین اختلاف در فرکانس KHz 16 دیده شد. سن، تاثیر واضحی بر آستانه ی شنوایی هر دو گروه مورد و شاهد داشت. رابطه ی آستانه های شنوایی با سابقه ی کار گروه مورد، فقط در فرکانس های 16، 18 و 20کیلوهرتز معنی دار بود.نتیجه گیریبالاتر بودن میانگین آستانه شنوایی در گروه مورد قابل پیش بینی بود؛ با توجه به طبیعی بودن ادیومتری معمولی این افراد، می توان از ادیومتری با فرکانس بالای توسعه یافته در تشخیص زودرس آسیب های صوتی استفاده کرد.کلید واژگان: کم شنوایی ناشی از سر و صدا، ادیومتری با فرکانس بالای توسعه یافته، ادیومتری معمول، آستانه های شنواییBackgroundSurrounding noise, especially in industrial environments, is one of the most common etiologic factors of sensory-neural hearing loss (SNHL), which is not curable, but preventable. By industrialization of communities, the prevalence of the disease and its unfavorable socioeconomic outcome is growing up. Since the preventable defect, early diagnosis has the utmost importance. In recent years, the role of extended high frequency audiometry (EHFA) as a sensitive diagnostic tool for noise induced hearing loss has received much attention. This study deals with the role of EHFA in early diagnosis of this disorder.MethodsThis was a retrospective cohort study during 2003-4 in Isfahan, Iran. A total number of 30 male labors, aged 20-50 years working in a noisy industrial environment, were compared with an equal number of controls with normal conventional audiometry, and no risk factor for other causes of SNHL according to their history and otoscopic examination. All 60 individuals underwent both types of conventional and extended high-frequency audiometry. Data were analyzed with SPSS software using t-test, paired t-test and correlation tests of Pearson and Spearman.FindingsThere was no difference between the right and left ears. The exposed subjects had significantly worse hearing than the non exposed group, at all tested frequencies (especially at 16 KHz). The age effect was notable in both groups. The correlation between high frequency threshold and duration of noise-exposure was significant only at 16, 18 and 20 KHz.ConclusionThe higher mean frequency threshold of the cases was predictable; the normal findings of conventional audiometry, reveal that EHFA can be useful in early diagnosis of acoustic injuries.
-
کاهش شنوایی حسی عصبی ناگهانی Sudden Sensory-Neural Hearing Loss به کاهش شنوایی بیش از dB30 در سه فرکانس متوالی که در کمتر از سه روز رخ داده باشد اطلاق می شود. این بیماری از موضوعات بحث انگیز در حیطه رشته گوش و حلق بوده و بیش از 100 علل مختلف ممکن است در ایجاد آن نقش داشته باشند و این مسئولیت پزشکان می باشد که با بیشترین تلاش در صدد یافتن علل اختصاصی، شناسایی و بررسی عوامل موثر در پروگنوز و یافتن درمان مناسب برای این بیماری اضطراب آور، نگران کننده و آزاردهنده باشند. امواج اتو اکوستیک (OAE)، فعالیت بیومکانیکال حلزون شنوایی (قبل از مسیر عصب) را به صورت خودبخودی یا پس از برانگیختگی توسط بعضی تحریکات صوتی (مانند صدای کلیک) از طریق مجرای گوش خارجی نشان می دهد. پاسخ شنوایی ساقه مغز (ABR) شامل پنج تا هفت موج است که از بخشهای ویژه ای که در مسیر رتروکوکلئار (از عصب شنوایی تا ساقه مغز و ساب کورتکس) قرار دارند درست شده است. این تست دقت بالایی در نشان دادن سلامت راه شنوایی بصورت نرم افزاری دارد و با مقدار کمی نتایج منفی کاذب می تواند در نشان دادن ضایعات رتروکوکلئار کمک کننده باشد. >>>
-
هدف.(CN) Carhart Notch یکی از معیارهای اصلی تشخیصی ادیومتریک اتواسکلروز است. این یک الگوی غیر طبیعی تمپانومتری ناشی از فیکساسیون استخوان رکابی و لذا بی تحرکی نسبی پری لنف می باشد. تحقیق حاضر با هدف بررسی تغییرات این پدیده در اعمال جراحی اتواسکلروز انجام شده است.روش هایکصد و سی بیمار و یکصد و چهل و شش گوش مبتلا به اتواسکلروز در این طرح بررسی شدند. بیماران دو هفته قبل و شش ماه پس از عمل جراحی (اعم از استاپد کتومی و استاپدوتومی) تحت ادیومتری قرار گرفتند و متوسط افت انتقال استخوانی در فرکانس های 500و1000و 2000 و 4000 هرتز (با خط مبنای 800HZ) بعنوان میزان عددی کارها رت ناچ محاسبه گردید. این میزان عددی قبل و بعد از عمل مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند.نتایجمیانگین بهبود کارهارت ناچ در فرکانسهای 500،1000،2000،4000، هر تز در استاپد کتومی به ترتیب 3،5.5،10.4و3 دسی بل و در استاپدتومی 4،5.8،9.6و4.2دسی بل بدست آمد. میانگین بهبود CN بطور کلی در هر فرکانس ذکر شده در بالا به ترتیب 3.8،5.7،9.6و4.2دسی بل و در کل بیماران 5.7 دسی بل است.نتیجه گیریدر مطالعه حاضر مشخص شد کارهارت ناچ پس از عمل جراحی اعم از استاپدکتومی یا استاپدوتومی در فرکانس های 500،1000،2000،4000 هرتز بطور معنی داری بهبود می یابد. این بهبود بیشتر در فرکانس 2000 به میزان 9.8 و کمترین بهبود در فرکانس 500 به میزان 3.8 بود. همچنین میان نوع عمل و میزان بهبود در شنوایی از راه استخوان Bone Conduction (B.C) تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
کلید واژگان: استاپدکتومی، استاپدوتومی، کارهارت ناچ، انتقال استخوانیIntroductionCarhart's Notch (CN) is a major audiometric criterion for diagnosis of otosclerosis; it is an abnormal audiometric pattern due to fixation of stapes and relative reduction in perilymphatic motion.Methods130 patients (146 diseased ears) were evaluated in this study. Audiometric tests were performed for each patient 2 weeks before and 6 month after surgery, and the average decline in bone conduction threshold was measured in frequencies of 500, 1000, 2000, and 4000 Hz.ResultsThe average correction in CN in frequencies of 500, 1000, 2000, and 4000 Hz was 3, 5.4, 10.4 and 3 db, respectively after stapedectomy, and 4, 5.8, 9.6 and 4.2 db, respectively after stapedotomy. Mean correction of CN in the above frequencies was 3.8, 5.7, 9.8 and 3.8 db, respectively, measuring 5.7 db on the average.ConclusionsThere was a significant correlation between CN correction and stapes surgery. The highest correction was seen in 200 Hz (9.8 db) and the lowest in 500 Hz (3.8 db). The correlation between the type of surgery and specific changes in CN was not significant. -
بررسی مشخصات بالینی در 53 بیمار مبتلا به کری حسی عصبی ناگهانی و چگونگی پاسخ به دو شیوه رایج درمانیهدف. کری حسی عصبی ناگهانی (SSNHL) از پر تناقض ترین مسایل حیطه اتولارنگولوژی است. این مطالعه با هدف تعیین تابلوی بالینی و نتایج پاسخ به دو نوع روش درمان طراحی گردید.
روش ها. در این مطالعه آینده نگر، 53 بیماری با تابلوی بالینی کری حسی عصبی ناگهانی، پس از انجام معاینات و ثبت پرسشنامه و انجام آزمایشهای اودیومتریک)شامل (OAE,ABR,PTA به صورت یک در میان تحت یکی از دو روش درمان اوروگرافین داخل وریدی در مقابل ترکیب استرویید با آسیکلوویر خوراکی قرار گرفتند و نتایج با هم مقایسه شد.
نتایج. از 53 بیمار 29) مرد و 24 زن(با سن متوسط 15.9) ± سال (40.9، گوش چپ در 28 مورد (%52.83) و گوش راست در 21 مورد (%39.62) و در 4 مورد (7.54) هر دو گوش درگیری داشت. شدت درگیری در اکثریت موارد (%78) شدید گزارش شده و متوسط افت آستانه شنوایی در بیماران 69dB محاسبه شد. شایعترین الگوی PTA الگوی (%75) flat و پس از آن الگوی Down sloping (%16) بود. در این مطالعه %18 پاسخ درمانی کامل، %16 نیز پاسخ خوب %36 پاسخ متوسط دادند که تفاوتی بین دو گروه درمانی نبود (P>0.05). %34 نیز پاسخی به درمان ندادند که در این بین تعداد بیماران گروه استروئید + آسیکلوویر بیشتر از گروه اوروگرافین بود 11) مورد در برابر 7 مورد(.
بیمارانی که در TEOAE (transient evoked otoacoustic emission) قبل از درمان correlation بیشتر از %50 داشتند همگی به درمان جواب دادند.
نتیجه گیری. نتایج این مطالعه در اکثر موارد مشابه نتایج دیگر مطالعات بود. برای قضات بهتر نیاز به ادامه مطالعه و افزایش حجم نمونه است.
کلید واژگان: کرس حسی عصبی ناگهانی SSNHL (Sudden Sensorineural Hearing Looss) OAE (otoacustic Emission)، PTA (Pure Tone Audiometry)، ABR (Auditory Brain Reflex -
زمینه و هدفکری حسی عصبی ناگهانی از اورژانس های گوش و یکی از مبهم ترین و پر تناقض ترین رازهای حیطه تخصصی اتولارنگولوژی است. در این مقاله، در 48 بیمار که با تابلوی فوق ظرف 2 سال گدشته به ما مراجعه کرده اند. مشخصات دموگرافیک، علایم بالینی و نکات موجود در شرح حال، مشخصات اودیولوژیک، نتایج MRI و نیز برخی آزمایش های سرمی نظیرESR، VDRL، BS و... را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده ایم.روش بررسیمطالعه cross - sectional، در 48 بیماری که با شکایت اصلی کری حسی عصبی ناگهانی ظرف سالهای 1382 و 1383 به کلینیک های گوش و حلق و بینی بیمارستانهای آیت الله کاشانی والزهرا اصفهان مراجعه کرده اند.یافته هااز 48 بیمار (28 مرد و 20زن) با سن متوسط(9/15± سال) 9/40، گوش چپ در 26 مورد (1/54%) و گوش راست در 19 مورد (5/39%) و در 3 مورد (3/6%) هر دو گوش درگیری داشت. شدت درگیری در اکثریت موارد (78%) شدید گزارش شده و متوسط افت آستانه شنوایی در بیماران محاسبه شد. شایعترین الگوی PTA الگوی flat (75%) و پس از آن الگوی Downsloping (16%) بود. شایع ترین علائم همراه تینیتوس (7/78%) بوده و 4% از بیماران سر گیجه حقیقی داشتند. 4/44% بیماران شواهد URI (عفونت تنفسی فوقانی) را ظرف 2 هفته اخیر قبل از پیدایش SSNHL را ذکر می کردند. سابقه مثبت فامیلی، smoking، مصرف الکل، مصرف OCP یا داروسایر داروهای اتوتوکسیک شایع نبود. تست VDRL در 39 مورد انجام شد که در همه موارد منفی بود و نیز 29% از بیماران ESR بالا داشتند. از میان بیماری های زمینه ای همراه دیابت قندی شایع ترین بیماری (6 مورد از مجموع بیماران) بود. 20 بیمار موفق به انجام MRI مغز و گوش شدند که بجز در دو مورد که تومورکانال گوش داخلی و زاویه مخچه ای-پلی گزارش شد، بقیه موارد نرمال بود.نتیجه گیریSSNHL بدلیل محدودیتهای که در مطالعات آزمایشگاهی و کار آزمایی های بالینی دارد، هنوز از ابهامات بزرگ اتولارنگولوژی است ودر تمامی زمینه های آن، از جمله نشانه ها و علایم همراه، بیماری های زمینه ای در ریسک فاکتورها و مسایل اپیدمیولوژیک جا برای تحقیق و تفحص هست و برای بررسی های مفصل تر و جامع تر شاید لازم باشد مطالعات چند مرکزی طراحی و انجام شود.
کلید واژگان: کری حسی عصبی ناگهانی (SSNHL)، اودیومتری با تون خالص (PTA)، تینیتوس، عفونت تنفسی فوقانی (URI) اخیر -
مقدمهنیاز به مصرف اپی نفرین برای اعمال جراحی سپتورینوپلاستی به منظور کاهش خونریزی و دید بهتر تحت بیهوشی عمومی با هالوتان همواره یک ریسک بوده و اثربخشی و عوارض غلظت های متفاوت آن مورد سوال بوده است.مواد و روش کاردر این کارآزمائی بالینی تعداد 80 بیمار کاندید عمل سپتورینوپلاستی، در چهار گروه 1- اپی نفرین با غلظت 1.100000 همراه با لیدوکائین 2-اپی نفرین با غلظت 1.100000همراه با نرمال سالین 3-اپی نفرین با غلظت 1.200000 همراه با لیدوکائین 4-اپی نفرین با غلظت 1.200000 همراه با نرمال سالین، به طور مساوی (هر گروه 20 نفر) تقسیم و تحت بیهوشی با هالوتان، مورد ارزیابی از نظر تغییرات فشارخون سیستول، دیاستول، ضربان قلب، میزان خونریزی و بروز آریتمی خطرناک (بطنی) قرار گرفتند.نتایجدرصد نواسانات فشارخون های سیستول (8.46±4.59SD) و دیاستول (10.55±5.89SD) و همچنین ضربان قلب (7.85±4.62SD) در هر چهار گروه، پس از تزریق کمتر از 15 درصد بوده و از نقطه نظر بالینی قابل قبول می باشد. میزان خونریزی حین عمل نیز در هر چهار گروه قابل انتظار (73.13ml±36.02SD) و تفاوتی معنی دار بین گروه ها وجود نداشت. از لحاظ بروز آریتمی در گروه اول یک مورد تاکیکاردی بطنی و در گروه دوم یک مورد تاکیکاردی بطنی و یک مورد فیبریلاسیون بطنی دیده شد.
مصرف غلظت بالای اپی نفرین (1.100000) نسبت به غلظت کمتر آن (1.200000) در حضور هالوتان اگر چه از لحاظ تغییرات فشارخون های سیستول و دیاستول و ضربان قلب تفاوت قابل ملاحظه ای ندارند، لیکن در کاهش خونریزی نیز تفاوتی نداشته، و فقط خطر آریتمی های بطنی را افزوده و توصیه نمی گردد.
کلید واژگان: اپی نفرین، هالوتان، بیهوشی، سپتورینوپلاستی، خونریزی
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.