به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

مهدی صرافی

  • لیلی مهاچرزاده*، احمد خالق نژادطبری، امیررضا مشاری، مهدی صرافی، امیرحسین حسینی
    مقدمه

    بسیاری از بیماران مبتلا به کولیت اولسرو،کنترل بیماری از طریق روش های طبی امکانپذیر است،اما در برخی موارد،انجام جراحی اندیکاسیون میابد.تاکنون،مطالعه ای جامع در خصوص پیامدهای ناشی از جراحی در کودکان مبتلا به کولیت اولسرو،در ایران منتشر نشده است و مطالعه حاضر،با همین هدف انجام شد.

    روش کار

    کلیه کودکان مبتلا به بیماری کولیت اولسرو،با اندیکاسیون جراحی بستری در بیمارستان مفید طی ده سال،وارد مطالعه شدند.اطلاعات مربوط به ویژگیهای دموگرافیک،اندیکاسیونهای جراحی،طول مدت درمان طبی،نوع پروسیجر جراحی،عوارض ناشی از جراحی،مورد ارزیابی قرار گرفتند.

    نتایج

    21 بیمار که در طی این سال ها،تحت جراحی قرار گرفتند،وارد مطالعه شدند.میانگین سنی بیماران برابر65.5 ± 12.11 سال بود.9.42%مذکر بودند.از لحاظ اندیکاسیونهای جراحی،آنمی در 100%،خونریزی روده ای 3.33%،FTT در 3.14%،دفع مکرر در5.9% و دردهای شدید کولیکی شکم3.14% تعیین شد.از لحاظ عوارض زودرس جراحی،پرفوراسیون روده در 8./4%،پریتونیت در 8.4%،عفونت زخم8.23%،آبسه های لگنی3.14%،ترومبوز ورید عمقی8.4%،انسداد روده5.9%،پاوچیت5.9%و فیشر آنال8.4%گزارش شد.موارد نیاز به لاپاروتومی مجدد برای بهبود عوارض جراحی اولیه8.23%ثبت شد.میانگین مدت پیگیری بیماران از لحاظ پیامدهای جراحی برابر24.4 ± 79.6سال بود.در طی این مدت، بهبودی وضعیت عملکردی گوارشی در100% بیماران گزارش شد.عوارض بلند مدت جراحی،8.23%با عارضه تاخیری فیستول مواجه شدند.بی اختیاری مدفوعی،8.4% گزارش شد.بقای عاری از عوارض بلند مدت جراحی طی5 و10سال بعد از جراحی به ترتیب برابر3.92% و4.56%برآورد گردید.

    نتیجه گیری

    درمان جراحی در کودکان مبتلا به کولیت اولسرو کاندید جراحی،با پیامد مطلوب و عوارض کوتاه و بلند مدت قابل اصلاح همراه است.

    کلید واژگان: ببماری التهابی روده، کودکان، کولیت اولسرو
    Leily Mohajerzadeh *, Ahmad Khaleghnejad Tabari, Amirreza Moshari, Mehdi Sarafi, Amirhossein Hosseini
    Introduction

    In many patients with ulcerative colitis,control of the disease is possible through medical methods, but in some cases,surgery is indicated.So far,no comprehensive study on the consequences of surgery in children with ulcerative colitis has been published in Iran. present study was conducted for the same purpose.

    Methods

    All children with ulcerative colitis admitted in Mofid Children Hospital with indication for surgery for ten years were included in the study.Information on demographic characteristics,surgical indications, duration of medical treatment,type of surgical procedure,complications of surgery, were evaluated.

    Results

    21patients who underwent surgery during these years were included in the study. The mean age of patients was 11.12 ± 5.65 years. 42.9% were male. In terms of surgical indications, anemia in 100%, Intestinal bleeding in 33.3%, FTT in 14.3%, recurrent defecation in 9.5% and severe colic abdominal pain in14.3%.In terms of early surgical complications,intestinal perforation in4.8%, peritonitis 4.8%,wound infection23.8%, pelvic abscesses14.3%, deep vein thrombosis4.8%,intestinal obstruction9.5%, Pouchitis 9.5% and anal fissure 4.8% were reported.23.8% of patients underwent redo laparotomy for improvement surgical complications.The mean follow-up period of patients in terms of surgical outcomes was 6.79 ± 4.24years. During this period, improvement in gastrointestinal function was reported in 100% of patients. Long-term complications of surgery include , delayed fistulas were reported in 23.8% of cases. Fecal incontinence was reported at 4.8%. Long-term complication-free survival at 5 and 10 years after surgery was estimated to be 92.3% and 56.4%, respectively.

    Conclusion

    Surgical treatment in children with ulcerative colitis,candidate for surgery,accompanies with favorable outcomes and correctable short and long-term complications.

    Keywords: Inflammatory bowel disease, children, Ulcerative colitis
  • سید موید علویان*، پردیس مستجابی، رضا ملک زاده، کوروش عظیمی، هومن وثوق، مهدی صرافی، بهناز دانشفر، شیلا ریاضی، مسعود احمدزاده اصل
    مقدمه

    با توجه به شیوع بالای هپاتیت B در ایران و لزوم اجرای اقدامات پیشگیرانه، شناخت علل و عوامل خطرساز ابتلا به این بیماری می تواند دست اندرکاران سلامت را در کنترل بیماری راهنمایی کند.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه مورد - شاهدی، اهداکنندگان خون در شهر تهران در سالهای 1376 تا 1379 مورد بررسی قرار گرفتند. 2447 مورد HBsAg مثبت از افراد مراجعه کننده به مرکز مشاوره هپاتیت سازمان انتقال خون به عنوان گروه مورد و 2425 نفر اهداکننده خون HBsAg منفی به عنوان گروه شاهد، مورد بررسی قرار گرفتند. در هر دو گروه، عوامل دموگرافیک و رفتارهای پر خطر بررسی شدند. در تعدادی از افراد مبتلا نیز بررسی وضعیت HBsAg در مادر و همسر صورت گرفت.

    نتایج

    عوامل دموگرافیک و رفتارهای پر خطر در انتقال هپاتیت B به ترتیب عبارت بودند از: سابقه وجود HBsAg در یکی از اعضای خانواده، سابقه دریافت خون، جنس مذکر، سابقه بستری در بیمارستان، سابقه تماس جنسی مشکوک، سکونت در شهر و سن بالاتر، هم چنین سابقه HBsAg مثبت در مادر و همسر بین گروه مورد و شاهد اختلاف آماری معنی داری داشت.

    نتیجه گیری

    با توجه به نقش مادر و دیگر اعضای خانواده در انتقال عفونت HBV، توجه به غربالگری مادران باردار و تلقیح واکسن به اعضای خانواده افراد HBsAg مثبت حائز اهمیت است. هم چنین دقت بیشتر به غربالگری فرآورده های خونی و رعایت نکات بهداشتی در بیمارستانها گامی موثر در پیشگیری از بیماری خواهد بود. واکسیناسیون نوزادان، افراد در معرض خطر و افراد در آستانه ازدواج، از اقدامهای موثر در کاهش بیماری است.

    کلید واژگان: هپاتیت B، عوامل خطر ساز، اهدا کننده خون، پیشگیری
    Saeid Latifinavid, Farideh Siavoshi, Talat Mokhtariazad, Reza Malekzadeh, Masoudreza Sohrabi, Sadegh Massarrat

    Introduction and

    Aims

    Omeprazole is a gastric parietal cells proton pump inhibitor that is also active against H. pylori in vitro. This study was designed to examine the neutralization of H. pylori cytotoxicity on Vero cells by omeprazole micronized in strains isolated from gastritis, ulcer, cancer and Barrett's ulcer, to determine whether omeprazole can inhibit vacuolation of the Vero cells induced by cytotoxin of H. pylori or by urease. The effect of omeprazole on motility of H. pylori was assessed using concentrations lower than MIC.

    Materials And Methods

    The antimicrobial activity of omeprazole micronized was studied by determining the MICs for 15 H. pylori strains. Water extract of the bacteria (concentrated culture supernatant) and different concentrations of omeprazole were added to Vero cells in culture. Also extracted urease from H. pylori strains with urea (10 mM) and omeprazole were added to Vero cells in culture. The inhibitory effect of omeprazole on motility of H. pylori was tested in semi-solid medium.

    Results

    MIC of omeprazole micronized was 20 µ|g/ml. Omeprazole could inhibit induced vacuolation by the water extract of H. pylori strains in Vero cells. It could also inhibit vacuolation induced by urease. Inhibition of vacuolation strains was assessed microscopically and by the neutral red method. It was also found that omeprazole inhibits the motility of H. pylori strains at concentrations lower than MIC.

    Conclusions

    The results of this study suggest that omeprazole micronized could neutralize the vacuolation effect of H. pylori cytotoxin on Vero cells probably by targeting v-type ATPase. The bacterial motility was also inhibited by low concentrations of omeprazole. The results of this study considers omeprazole micronized as an effective drug which targets important virulence factors of H. pylori including vacuolating cytotoxin, urease, and motility.

    Keywords: Helicobacter pylori, Omeprazole, Inhibition, VacA, Urease, Motility
  • اکرم پور شمس، کوروش عظیمی، لیلا کیانی، مهدی صرافی، محمد فرهادی لنگرودی، رضا ملک زاده
    مقدمه و هدف
    ویروس TT یک DNA Virus است که در اواخر سال 1997 از خون مبتلایان به هپاتیت با علت نامعلوم کشف شد. از آن زمان تاکنون مطالعات متعددی در کشورهای مختلف برای بررسی شیوع آلودگی به این ویروس و ارتباط آن با پیدایش هپاتیت انجام شده است. هدف این مطالعه بررسی فراوانی آلودگی با این ویروس در اهداکنندگان خون ایرانی و ارتباط آن با افزایش آنزیم های کبدی است.
    مواد و روش ها
    312 نفر از اهداکنندگان خون در پایگاه مرکزی انتقال خون تهران، به صورت تصادفی برای ورود به مطالعه انتخاب شدند. با روش semi-nested PCR آلودگی به ویروس TT در سرم مشخص گردید. آنزیم کبدی ALT در افراد آلوده به ویروس TT که HBsAg و Anti-HCV منفی داشتند و سرم آنها برای اندازه گیری ALT وجود داشت، اندازه گیری و با گروه کنترل (اهداکنندگانی که از نظر HBsAg، TTV و Anti- HCV منفی بودند) مقایسه شد.
    نتایج
    70 نفر (22.4%) از افراد مورد مطالعه، به ویروس TT آلودگی داشتند. در 8 نفر (18.2%) از 44 نفری که TTV مثبت بودند و در 8 نفر (10.9%) از 73 نفری که TTV منفی بودند، ALT، بالاتر از حد طبیعی بود. اختلاف معنی داری از نظر آلودگی با ویروس TT و افزایش ALT مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    شیوع آلودگی با ویروس TT در اهداکنندگان خون ایرانی بیشتر از اهداکنندگان خون در آمریکا (1%) و کشورهای اروپای غربی است. آلودگی به این ویروس مشابه آلودگی اهداکنندگان خون در چین (28%)، اما کمتر از تایلند (37%) و ایتالیا (42.4%) است. در این مطالعه ارتباطی بین آلودگی با ویروس TT و افزایش آنزیم های کبدی مشاهده نشد و با توجه به مطالعات مشابه به نظر می رسد ویروس TT عامل مهمی برای ایجاد هپاتیت نباشد.
    کلید واژگان: ویروس TT، هپاتیت پس از انتقال خون، ALT سرم، ایران
    Akram Pourshams, Kourosh Azimi, Leyle Kiani, Mehdi Sarrafi, Mohammad Farhadilangroody, Reza Malekzadeh
    Introduction and
    Aims
    TT virus (TTV) is a DNA virus and is proposed as a potential cause of non-A to E hepatitis. We aimed to investigate, for the first time, the prevalence of TTV in Iranian healthy blood donors.
    Materials And Methods
    Three hundred and twelve healthy Iranian blood donors were randomly selected and tested for TTV DNA by the seminested polymerase chain reaction method. Serum alanine aminotransferase (ALT) levels were determined in those infected and uninfected individuals that adequate serum were available. HBsAg or HCV antibody-positive subjects were excluded.
    Results
    TT virus DNA was detected in 70 (22.4%) of the 312 subjects under study. ALT was elevated in 8 (18.2%) of the 44 TTV positive blood donors and in 8 (10.9%) of the 73 TTV negative blood donors. There was no significant difference between these two groups.
    Conclusions
    TTV viremia is common among Iranian blood donors. Its prevalence in Iran is higher than US (1%) and most West-European countries and is comparable to China (28%) but lower than Thailand (37%) and Italy (42.4%). Our data do not support the correlation between TTV viremia and elevated ALT level.
    Keywords: TT virus, post transfusion hepatitis, serum ALT, Iran
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال