به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

مهری نصیری

  • مهری نصیری، حسین خسروی *، اصغر رضاپوریان

    شناخت نامه یا تک نگاری (Monographie) پژوهشی است که (معمولا) توسط یک نویسنده و در خصوص موضوعی واحد انجام می شود و نتیجه آن که با شرح و تفصیل و جزییات همراه است، در قالب کتاب، مقاله و یا پایان نامه (رساله) ارایه می گردد. تحقیق به شیوه تک نگاری را نخستین بار فردریک لوپله در قرن نوزده در توصیف زندگی کارگران به کار برده است. او نتایج بررسی های خود را به صورت کتابی زیر عنوان کارگران سال 1855 منتشر کرد. در ایران ابتدا تک نگاری با چاپ کتاب «اورازان» توسط جلال آل احمد آغاز شد، سپس نوشتن تک نگاری ها به شیوه جدیدتری شکل گرفت. موضوع این مقاله نیز اختصاص دارد به شناخت نامه محمدعلی اسلامی ندوشن. در این مقاله اسلامی ندوشن معرفی، آثار او طبقه بندی، سپس مشهورترین آثارش بررسی می گردند.

    کلید واژگان: شناخت نامه, محمدعلی اسلامی, آثار, تحلیل
    Mehri Nasiri, Hossein Khosravi, Asghar Rezapourian

    Monographie is a research that is (usually) done by an author on a single topic and the result, which is accompanied by a description and details, is presented in the form of a book, article or dissertation. Monographie research was first used by Frederick Lopele in the nineteenth century to describe workers' lives. He published the results of his research in a book entitled Workers of 1855. In Iran, monographie first began with the publication of the book "Orazan" by Jalal Al-Ahmad, then the writing of monographies took a new form. The subject of this article is also dedicated to the monographie of Mohammad Ali Eslami Nadoshan. In this Islamic article, Nadoshan is introduced, his works are classified, and then his most famous works are examined.

    Keywords: Monographie, Mohammad Ali Eslami, works, analysis
  • مهری نصیری، حسین خسروی*، اصغر رضاپوریان

    با مطالعه و بررسی آثار نویسندگان و شاعران، متوجه میشویم که هر نویسنده و شاعر برای بیان اندیشه، احساسات و عواطف خود، از روش خاصی استفاده میکند که در اصطلاح ادبی به آن روش، سبک یک شاعر یا نویسنده گویند. سبک یک شاعر یا نویسنده، برگرفته است از تمام مسایل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و هر آنچه در جامعه آن شاعر یا نویسنده رخ میدهد. سبک آثار بزرگان ادب فارسی، از دیرباز تا دوره معاصر، مورد بررسی قرار گرفته است. در دوره معاصر، با توجه به اوضاع نامساعد جامعه و تغییرات و تحولات سیاسی و اجتماعی، سبک شاعران و نویسندگان، به شیوه جدیدی در آثار آنان، شکل گرفت. محمدعلی اسلامی ندوشن، یکی از شاعران معاصری است که با شیوه نوینی به سرودن شعر پرداخت. این مقاله به بررسی سبک شناسی در شعر محمدعلی اسلامی،  شاعر و نویسنده معاصر میپردازد و مجموعه اشعار او را که محتوا و مضمونی نو دارند، اما به شیوه کلاسیک، سروده شده اند، در سه سطح زبانی، ادبی و فکری تحلیل میکند. تحلیل و بررسی سبک شناسی اشعار اسلامی نه تنها زیباییهای هنری، زبانی و عقاید فکری شاعر را آشکار میکند، بلکه سبب شناساندن بخشی از فرهنگ، تاریخ و ادب ایران میشود. در این مقاله پس از معرفی اسلامی ندوشن و آثار منظوم او، با سبک اشعار او آشنا میشویم و متوجه خواهیم شد، که او با تاثیرپذیری از اوضاع سیاسی، فرهنگی و اجتماعی جامعه، اشعاری با موضوعات گوناگون و مضامین تازه و  با سبکی جدید سروده، که بیشترین موضوع آنها، گذر عمر است.

    کلید واژگان: سبک شناسی, سبک شعر معاصر, اسلامی ندوشن, تحلیل
  • مهری نصیری*، محمد سبحانی شهمیرزادی
    مقدمه
    دل درد و سوء هاضمه صبحگاهی، مشکلی مزمن و شایع در کودکان میباشد که در سنین مدرسه و دوران تحصیل به کرات مشاهده میشود. با توجه به شیوع نسبتا فراوان دل درد و تهوع صبحگاهی و تاثیر آن در مراجعات مکرر به پزشکان متعدد و اختلال در فعالیتهای کودک این مطالعه با هدف بررسی مقایسه اثر داروی رانیتیدین به صورت تک دوز قبل از خواب و دوبار در روز در بهبودی تهوع و دل درد صبحگاهی کودکان طراحی گردید.
    روش کار
    در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، نمونه های پژوهش از میان تمامی کودکان 3تا 15سالهای که با شکایت تهوع و دل درد صبحگاهی بیش از دو هفته توسط والدین مراجعه نمودهاند، انتخاب شدند. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مداخله شامل گروه یک(تحت درمان با رانیتیدین تک دوز)و گروه دو(رانیتیدین دو بار در روز)تقسیم شدند. داده های حاصل با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-18 و با آزمون کای دو مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    150 کودک با شکایت تهوع و دل درد صبحگاهی مراجعه کردند. از این تعداد 29 نفر با شکایت تهوع صبحگاهی، 93 نفر دلدرد صبحگاهی و 28 نفر با هر دو مشکل مراجعه کردند. از افرادی که با شکایت تهوع و دلدرد, درمان به صورت تک دوز دریافت کرده بودند، در 70/7% از آنها علایم کاهش و در 29/3% بصورت کامل بهبود یافت، همچنین در گروه دریافت کنندگان دارو بصورت  دوبار در روز 100 % افراد به بهبودی کامل دست یافتند. بررسی ها نشان داد که هرچه طول دوره بیماری قبل درمان بیشتر باشد پاسخ به درمان کمتر خواهد بود.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه تاکید بر استفاده دو بار در روز رانیتیدین به جای تک دوز دارد. سن، طول دوره بیماری و وجود علائم همراه هم باید حین درمان کودک مد نظر باشد. با توجه به شیوع دلدرد صبحگاهی و تهاجمی بودن آندوسکوپی, روش انتخابی درمان با رانیتیدین و مشاهده پاسخ به درمان روش قابل قبولی در برخورد اولیه با این مشکل شایع میباشد.
    کلید واژگان: رانیتیدین, تهوع, دلدرد, کودکان
    Mehri Nasiri*, Mohammad Sobhani Shahmirzadi
    Introduction
    Abdominal pain and dyspepsia in the morning are a common and chronic problem in children which are commonly seen in school seasons. Given the high rate of morning abdominal pain, nausea and dyspepsia symptoms in children, their influence on the reaction of the parents, frequent visits to physicians, and impaired children's activities, this study had designed to evaluate and compare different dose of the ranitidine for treatment of nausea and abdominal pain in children 3 to 15 years old.
    Methods
    In this interventional and randomized clinical trials, children with complaints of morning nausea and abdominal pain more than two weeks, were selected. Patients were randomly divided into two groups treated with single and two times per day of ranitidine. The two groups were matched for age and sex. Patients at the second and sixth weeks after treatment evaluated for symptoms. Data were analyzed with SPSS-18, and chi-square test.
    Results
    150 children enrolled in study. 29 were referred for morning nausea, 93 with morning abdominal pain and 28 with both problems. Of those who received a single dose of ranitidine, in 70.7% symptoms improved and completely recovered in 29.3%. In group receiving the drug twice per day, 100% achieved complete recovery. Study had shown that in longer duration of the disease, the response to treatment is decreasing.
    Conclusions
    The results of this study emphasize the use of Ranitidine twice daily rather than single dose. Factors such as age, duration of disease and associated symptoms should be considered when adjusting the dose. Given the prevalence of morning abdominal pain in children and the invasiveness of endoscopy, the preferred method could be treatment with ranitidine and waiting for the response as an initial step for this problem.
    Keywords: Ranitidine, Nausea, Abdominal Pain, Children
  • مرضیه مهرافزا، آزاده رئوفی، پروانه عبدالهیان، زهرا نیکپوری، مهری نصیری، احمد حسینی
    مقدمه
    بیماران دچار نشانگان تخمدان پلی کیستی (Polycystic Ovary Syndrome) (PCOS)، به دلیل حساسیت بالا به برانگیختگی تخمدان در درمان های ناباروری در ریسک بالاتر ابتلای به نشانگان تحریک بیش از حد تخمدان (Ovarian Hyperstimulation Syndrome) (OHSS) پس از تزریق هورمون گونادوتروپین جفتی انسان (Human Chorionic Gonadotropin) (hCG) قرار دارد. یکی از روش های کاهش احتمال بروز این نشانگان، کاهش دوز hCG است.
    هدف
    بررسی تاثیر کاهش دوز hCG بر نتایج لقاح آزمایشگاهی (In Vitro Fertilization) (IVF) در PCOS با تحریک کنترل شده تخمدان
    مواد و روش ها
    در مطالعه ای گذشته نگر، تنها بیماران PCOS که در آنها روش آهسته رهش آگونیست GnRH با تجویز مقدار کاهش یافته ی 3/1 دوز استاندارد بکار رفته بود (39 بیمار) ارزیابی شدند. تحریک تخمدان با گنادوتروپین یائسگی انسان (Human Menopausal Gonadotropins) (HMG) آغاز و توسط هورمون محرک فولیکولی نوترکیب (Recombinant Follicle Stimulating Hormone) (rFSH) ادامه یافت. برای القای بلوغ نهایی اووسیت ها، براساس تعداد فولیکول های آنترال در نمای اولتراسون و میزان استرادیول (Estradiol) (E2) بیماران به دو گروه تقسیم شدند، در گروه اول 5000 واحد و در گروه دوم 10000 واحد hCG تجویز شد. سپس، متغیرهای پایه و مربوط به تحریک در دو گروه نامبرده بررسی شد.
    نتایج
    به غیر از افزایش معنی دار تعداد آمپول های گنادوتروپین در گروه دریافت کننده 10000 واحد hCG، دیگر متغیرهای بررسی شده سن، شاخص توده بدنی (Body Mass Index) (BMI)، هورمون لوتئینی (Luteinizing hormone) (LH)، قند خون ناشتا (Fasting Blood Sugar) (FBS)، کلسترول، پرولاکتین، پرمویی، مدت دوره قاعدگی، تحریک تخمدان، میزان استرادیول در روز تزریق hCG و کسب شده، تعداد اووسیت های مرحله متافاز دو، تعداد جنین های انتقال یافته، میانگین نمره کیفیت جنین های انتقالی، OHSS، نرخ لانه گزینی ادامه دار، میزان حاملگی بیوشیمی و سقط جنین و تولد زنده در دو گروه تفاوت معنی دار نشان نداد. میزان E2 در روز تزریق hCG، تعداد همه اووسیت های کسب شده و اووسیت های مرحله متافاز دو در گروه دریافت کننده 5000 واحد hCG، بیشتر بود. افزایش میزان لانه گزینی ادامه دار، حاملگی بیوشیمیایی و تولد زنده در گروه دریافت کننده 10000 واحد hCGدیده شد.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد کاهش دوز hCG در بیماران PCOS با تحریک کنترل شده تخمدان آهسته رهش و 3/1 دوز استاندارد آگونیست GnRH، باعث کاهش نرخ لانه گزینی و نتایج IVF می شود.
    کلید واژگان: داروسازی آزمایشگاهی, نشانگان پلی کیستیک تخمدان, گونادوتروپین کیسه جنین انسانی
    Dr. M. Mehrafza *, A. Raoufi, Dr. P. Abdollahian, Dr. Z. Nikpouri, Dr. M. Nasiri, Dr. A. Hosseini
    Introduction
    PCOS (Polycystic ovary syndrome) patients undergoing infertility treatments present a greater sensitivity to gonadotrophins and higher incidence of OHSS when human chorionic gonadotropin (hCG) is administrated for the induction of final oocyte maturation. Lower dose of hCG can reduce the occurrence of OHSS
    Objectives
    The aim of present study was to evaluate the effect of hCG dose reduction on IVF outcome in PCOS undergoing controlled ovarian hyperstimulation
    Materials And Methods
    In this retrospective study، we included 39 women with PCOS who had undergone one-third dose depot GnRH agonist protocol. Ovarian stimulation was initiated with rFSH and continued by HMG. Final follicular maturation is triggered by 5000 (group A) or 10000 IU (group B) of hCG according to antral follicle count and estradiol levels. Basal and stimulation variables were analyzed between the groups.
    Results
    There were no significant differences seen in all characteristics (Age، BMI، LH، FBS، cholesterol level، prolactin، Hirsutism، menstrual cycle، length of stimulation، E2 level on hCG day، number of total and MII oocytes، number of embryos transferred، mean transferred embryo score، OHSS، ongoing implantation rate، biochemical pregnancy rate، abortion rate، live birth rate) between the groups except for the number of GnRH ampoules. The E2 level and the number of total and metaphase II oocytes were higher in 5000 IU group. Higher rates of biochemical pregnancy، live birth and continuing pregnancy were observed in 10000 IU group.
    Conclusion
    It seems that reduction in implantation rate and IVF outcome is related to lower dose of hCG in PCOS undergoing one-third dose depot GnRH agonist protocols.
    Keywords: Chorionic Gonadotropin, Human, Fertilization in Vitro, Polycystic Overy Syndrome
  • مرضیه مهرافزا، آزاده رئوفی، پروانه عبدالهیان، زهرا نیکپوری، مهری نصیری، احمد حسینی
    زمینه و هدف
    با توجه به روش های نوین درمان ناباروری، هنوز هیچ اتفاق نظری بر روی انتخاب بهترین روش درمانی برای زنان نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) وجود ندارد. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه ی روش آهسته رهش آگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین ها (GnRH) با مقادیر کاهش یافته ی 2/1 و 3/1 دوز استاندارد در مقابل روش آنتاگونیست در بیماران مبتلا به PCOS می باشد.
    روش بررسی
    در مطالعه گذشته نگر حاضر 119 بیمار مبتلا به PCOS مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس روش مورد استفاده جهت مهار ترشح گنادوتروپین ها از هیپوفیز، بیماران به سه گروه تقسیم شدند: روش های آهسته رهش آگونیست GnRH با مقادیر کاهش یافته 2/1 و 3/1 دوز استاندارد و روش آنتاگونیست GnRH. صفات پایه و صفات مربوط به تحریک در بین این سه گروه مورد آنالیز آماری قرار گرفتند.
    یافته ها
    بیماران تحت روش آنتاگونیست GnRH کاهش معنا داری از نظر مدت زمان تحریک تخمدان، تعداد آمپول های گنادوتروپین و تعداد اووسیت های مرحله متافاز دو نسبت به دو گروه دیگر نشان دادند (به ترتیب 001/0P<، 001/0P< و 045/0P=) در حالی که این کاهش برای میزان حاملگی بیوشیمیایی (083/0P=) و تولد زنده (169/0P=) معنادار نبود. احتمال بروز سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS) در بین سه گروه تفاوت معناداری نشان نداد (5%، 9/4% و 8/12%، 308/0P=).
    نتیجه گیری
    مطالعات ما پیشنهاد می کند که روش آهسته رهش آگونیست GnRH با 3/1 دوز استاندارد، به علت میزان کم تر بروز OHSS در مقایسه با روش آگونیست GnRH با 2/1 دوز استاندارد و هم چنین میزان حاملگی بیش تر در مقایسه با روش آگونیست GnRH گزینه مناسبی جهت تیمار زنان نابارور مبتلا به PCOS می باشد.
    کلید واژگان: سندرم تخمدان پلی کیستیک, لقاح آزمایشگاهی, سندرم تحریک بیش از حد تخمدان
    Marzieh Mehrafza, Azadeh Raoufi, Parvaneh Abdollahian, Zahra Nikpouri, Mehri Nasiri, Ahmad Hosseini
    Background
    Polycystic ovarian syndrome (PCOS) is the most common endocrinological disorders that affect approximately 5-7% of women in reproductive age. There is not any consensus about the efficient in vitro fertilization (IVF) protocol for patients with PCOS. The aim of the present study was to compare the half and one-third dose depot gonadotropin-releasing hormone (GnRH) agonist protocols versus the GnRH antagonist protocol in PCOS patients.
    Methods
    In the present study، we retrospectively evaluated 119 infertile women with PCOS. The patients entered in the study in accordance with Rotterdam criteria. According to GnRH analogue used for pituitary suppression، patients were divided into three groups: half and one-third dose depot GnRH agonist protocols and GnRH antagonist protocol. In GnRH agonist protocol، half or one-third dose depot Decapeptyl (1. 875 mg، 1. 25 mg) was injected on 21st day of previous cycle. In GnRH antagonist cycles، cetrotide 0. 25 mg were administered daily when the leading follicles reached 14 mm. All basal and controlled ovarian hyperstimulation (COH) characteristics were analyzed.
    Results
    Basal characteristics including: age، FBS، prolactin، hirsutism، length of menstrual cycle were similar between 3 groups. Statically significant decreases in days of stimulation، number of gonadotrophin ampoules and metaphase II (MII) oocytes were found in GnRH antagonist protocol (P<0. 001، P<0. 001 and P=0. 045)، while the decrease in biochemical pregnancy (P=0. 083) and live birth rate (P=0. 169) wasn''t significant. Number of embryos transferred were similar in the half and one-third dose depot GnRH agonist and GnRH antagonist cycles (P=0. 881). The incidence of OHSS weren''t significantly different between 3 groups (5%، 4. 9% and 12. 8%، P=0. 308).
    Conclusion
    Our study suggest that one-third dose depot GnRH agonist protocol could be a suitable choice for treatment of PCOS because of lower incidence of ovarian hyperstimulation syndrome (OHSS) as compared with half dose depot GnRH agonist and higher pregnancy rate as compared with GnRH antagonist.
    Keywords: in vitro fertilization, polycystic ovarian syndrome, ovarian hyperstimulation syndrome
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال