مینو یغمایی
-
مقدمه
با توجه به شیوع بالای سزارین و روش های انجام آن، مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط نزدیک سازی رکتوس در سزارین با درد بعد عمل، ضخامت و فاصله عضلات جدار شکم انجام شد.
روش کاراین مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده در سال 1401 بر روی 80 زن باردار کاندید سزارین مراجعه کننده به بیمارستان آیت الله طالقانی تهران انجام شد. افراد به روش تصادفی در دو گروه 40 نفره مداخله (ترمیم عضله رکتوس) و کنترل قرار گرفتند. درد، ضخامت عضلات جدار شکم و فاصله عضلات رکتوس ارزیابی شد. درد بیماران در 72 ساعت اول پس از ورود به ریکاوری (12، 24 و 72 ساعت پس از عمل) و نیز در هنگام خروج از بستر و در فاصله زمانی یک هفته بعد از عمل، با استفاده از شاخص دیداری درد (VAS) اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 23) و آزمون های شاپیروویلک، تی، من ویتنی و کای دو انجام شد. میزان p کم تر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته هاشدت درد در گروه کنترل نسبت به مداخله، هنگام خروج از بستر (001/0˂p) و زمان های 12 ساعت (001/0˂p)، 24 ساعت (001/0˂p)، 72 ساعت (001/0˂p) و یک هفته بعد (001/0˂p) پایین تر بود. در گروه مداخله، نیاز به مسکن، بیش تر (001/0=p) و دیاستاز رکتوس در نواحی اپی گاستر (001/0˂p) و هایپوگاستر (001/0˂p) کم تر بود.
نتیجه گیرینزدیک سازی عضله رکتوس ابدومینیس در حین سزارین، باعث کاهش ضخامت عضلات جدار شکم و کاهش دیاستاز رکتوس می شود؛ اما از طرفی، میزان درد و نیاز به مسکن را افزایش می دهد.
کلید واژگان: درد، دیاستاز رکتوس، رکتوس، سزارینIntroductionConsidering the high prevalence of cesarean section and the methods of conducting it, this study was performed with aim to determine the relationship between rectus ablation in cesarean section and postoperative pain, thickness and distance of abdominal wall muscles.
MethodsThis randomized controlled clinical trial study was conducted in 2022 80 pregnant women candidates for caesarean section referred to the Ayatollah Taleghani hospital in Tehran. The subjects were randomly divided into two groups of intervention (n=40, rectus muscle repair) and control (n=40). Pain, thickness and distance of abdominal wall muscles were evaluated. Patients' pain in the first 72 hours after entering recovery (12, 24 and 72 hours after surgery) as well as pain when leaving the bed and pain in the interval of one week after surgery was measured using the visual pain index (VAS). Data were analyzed using SPSS software (version 23) and Shipro-Wilk, t-test, Mann-Whitney and Chi-square tests. P<0.05 was considered statistically significant.
ResultsThe intensity of pain in the control group compared to the intervention, when getting out of bed (P<0.001) and at 12 hours (P<0.001), 24 hours (P<0.001), 72 hours (P<0.001) and one week later (P<0.001) was lower. In the intervention group compared to the control, the need for painkillers was more (P=0.001) and diastasis recti in the epigastric area (P<0.001) and hypogaster (P<0.001) were lower.
ConclusionThe re-approximation of rectus abdominis muscle during cesarean section reduces the thickness of the abdominal wall muscles and diastasis recti, but on the other hand, it increases the amount of pain and the need for painkillers.
Keywords: Cesarean Section, Diastasis Recti, Pain, Rectus -
ریشه همدلی از کلمه یونانی pathos به معنای رنج و شور و اشتیاق است. همدلی مفهومی بطور عمده شناختی (فرااحساسی) است که فهم تجربیات، علایق، و دیدگاه‌های دیگری و ظرفیت به اشتراک گذاشتن این فهم را در بر می‌گیرد. برای دریافتن بهتر همدلی باید آن را از دو مفهوم همدردی (sympathy) و دلسوزی (pity) تفکیک کرد. در ارتباط پزشک و بیمار دلسوزی، ترحم پزشک به بیمار است که موجب احساس حقارت بیمار و انفکاک ارتباط او با پزشک می‌شود. در همدردی، پزشک احساسات بیمار را به گونه‌ای تجربه می‌کند که گویی خود در رنج است که این سبب فرسودگی پزشک و مانع تصمیم‌گیری بالینی مناسب می‌شود. اما همدلی احساسی والاتر و کارآمدتر از همدردی و دلسوزی است، به گونه‌ای که پزشک در عین درک احساسات بیمار آن را به درون خود منتقل نمی‌کند. به این طریق با حفظ فاصله از بیمار باعث بهبود روابط خود با بیمار و فهم بهتر وضعیت او می‌شود. همدلی در مراقبت‌های بالینی می‌تواند سبب ایجاد اثرات مثبتی مانند رضایت و پذیرش بیشتر از سوی بیمار، و کاهش میزان شکایات، هزینه‌ی مراقبت‌ها و خطاهای پزشکی شود. با توجه به نکات فوق، تربیت پزشکانی با قابلیت همدلی با بیمار یکی از اهداف اصلی برنامه‌‌های آموزشی است و در ارزیابی دانشجویان پزشکی مورد توجه قرارمی‌گیرد. برای نمونه، انجمن دانشکده‌های پزشکی آمریکا (AAMC) توصیه به تربیت پزشکانی نوع‌دوست می‌کند که با همدلی از بیماران خود مراقبت کنند. باید به این نکته اشاره کرد که عده‌ای از محققین بر این باورند که همدلی خصیصه‌ای فردی است که به آسانی یاددادنی نیست. در مقابل، عده‌ای دیگر اعتقاد دارند که همدلی را می‌توان از طریق فعالیت‌های آموزشی هدف‌مند مانند مطالعه متون ادبی، و دیدن و شنیدن آثار هنری ارتقا داد.
کلید واژگان: همدلی، واژه نامه توصیفی -
مرور روایتی
مرور روایتی شیوه‌ی سنتی مرور متون است. در این گونه مرور، پژوهشگر در پی خلاصه کردن یا ترکیب مطالعات قبلی در مورد یک عنوان مشخص و نه یک سوال پژوهشی از پیش تعیین شده است که گاهی حیطه وسیعی را در بر می‌گیرد. پژوهشگر در این نوع مرور بیشتر به مطالعاتی توجه دارد که از دیدگاه خود او حمایت می‌کنند. در واقع او با این کار می‌خواهد اهمیت دیدگاه خاصی را نشان دهد. بدیهی است در این نوع مطالعه، پژوهشگر تمام مطالعات را مد نظر قرار نمی‌دهد و برخی از آنها را نادیده گرفته می‌گیرد. در نتیجه حاصل کار، معرف کل دانش درباره‌ی آن موضوع نیست و از این رو، قابلیت تعمیم ندارد. همچنین در این نوع مرور، نویسنده متون اولیه را از حیث میزان تورش و کیفیت مورد ارزیابی نظام‌مند و سخت‌گیرانه قرار نمی‌دهد. در مرورهای روایتی استخراج داده‌ها نیز روش‌مند نیست و برخلاف نتایج اغلب کمی مرورهای نظام‌مند، نویسنده در مرورهای روایتی صرفا به توصیف ساده و به طور عمده کیفی از نتایج مطالعات انتخاب شده، اکتفا می‌کند. هرچند در این شکل از مرور الزاما شیوه معینی برای ترکیب و تحلیل نتایج وجود ندارد اما برای این مهم ممکن است از روش‌های تحلیل موضوعی (thematic analysis) ، تحلیل گاه‌شماری (chronological analysis)، چارچوب‌های مفهومی (conceptual frameworks)، و تحلیل محتوا(content analysis) و جز آن بهره گرفته شود. با توجه به مواردی که در بالا ذکر شد هر چند خواننده با خواندن مرورهای روایتی به درک جامعی از مساله نمی‌رسد، اما متوجه اهمیت موضوع پژوهش می‌شود، می‌تواند نقایص موجود در دانش در مورد آن موضوع را دریابد و حتی برپایه آن سوالات پژوهشی و فرضیاتی مطرح کند. همچنین مرورهای روایتی می‌توانند به شکل موثری برای مقاصد آموزشی در مقالات و کلاس‌ها یا در مواردی که در باره عنوان مورد نظر منابع و داده‌های کمی وجود دارد به‌کار گرفته شوند.
کلید واژگان: واژه نامه توصیفی، مرور روایتی -
انجمن آموزش پزشکی اروپا که انجمن منطقه‌ی اروپای فدراسیون جهانی آموزش پزشکی (World و Federation for Medical Education) و یکی از شش عضو شورای اجرایی این فدراسیون است در سال 1972 به منظور ترویج ارتباط بین مدرسان پزشکی و ارتقای انجمن‌های ملی آموزش پزشکی کشورهای اروپایی در کپنهاگ تاسیس شد.. اولین نشست این انجمن در سال 1973در محل دفتر منطقه‌ای سازمان جهانی بهداشت در کپنهاگ با عنوان "فنون جدید تدریس، یادگیری، و ارزیابی" برگزار شد. این انجمن در سال 2000 به عنوان یک موسسه غیرانتفاعی در اسکاتلند به ثبت رسیده است و هم اکنون دبیرخانه آن در دانشگاه داندی است. این انجمن با تشویق به تعالی آموزش در حوزه‌های مرتبط با سلامت در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد، و دکترا، و آموزش مداوم به ارتقای مراقبت سلامت در سطح جهان یاری می‌رساند. همچنین انجمن در پاسخ به پیشرفت‌های پزشکی، تغییر در شیوه‌های ارایه خدمات درمانی، نیازهای بیماران، و ایده‌ها و فنون جدید آموزشی، از فعالیت‌های جاری مراکز آموزشی و مدرسان، و استفاده از رویکرد‌های جدید طراحی برنامه درسی، و تکنیک‌های نوین تدریس، یادگیری، ارزیابی، و مدیریت آموزشی حمایت می‌کند. این انجمن سالانه یک همایش برگزار می‌کند که از مهم‌ترین نشست‌های دست‌اندرکاران آموزش علوم پزشکی است. از انتشارات این انجمن می‌توان از مجلات Med Ed Publish و Medical Teacher و راهنماهای (AMEE Guides) AMEE و راهنماهای(BEME Guides) BEME نام برد.
کلید واژگان: آموزش پزشکی، واژه نامه توصیفی -
مقدمه
اغلب افرادی که تحت القای سقط سه ماهه اول بارداری با دارو قرار می گیرند، درد شکم و کرامپ را تجربه می کنند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS) بر کاهش درد القای سقط طبی سه ماهه اول بارداری انجام شد.
روش کار:
در این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سوکور که در سال های 1400-1399 انجام شد، برای 40 زن باردار در سه ماهه اول که کاندید سقط درمانی با میزوپروستول بودند، به منظور کاهش درد به صورت تصادفی ایبوبروفن و TENS غیرفعال یا ایبوبروفن و TENS فعال با تواتر 80 هرتز و شدت بین صفر تا 80 میلی آمپر تجویز شد. این دو گروه از نظر شدت درد قبل و بعد از استفاده از TENS و میزان استفاده از ایبوبروفن، رضایت از فرآیند سقط طبی و عوارض مورد مقایسه قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های آماری کای اسکویر و من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته هادر گروه TENS فعال بدون افزایش عوارض، میزان استفاده از ایبوبروفن به طور معنی داری کمتر (001/0=p) و میزان کاهش درد به طور معنی داری بیشتر (001/0=p) از گروه دیگر بود. هم چنین در این گروه رضایت از فرآیند سقط بیشتر بود (044/0=p).
نتیجه گیریدر افرادی که به منظور سقط طبی در سه ماهه اول بارداری در بیمارستان بستری می شوند، به منظور تسکین بیشتر می توان علاوه بر ایبوبروفن از TENS نیز استفاده کرد.
کلید واژگان: القای سقط، تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست، درد، سه ماهه اول بارداریIntroductionMost women who undergo first trimester medical abortion experience abdominal pain and cramps. The present study was performed aimed to evaluate the effect of Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation (TENS) on reducing the pain of induction of abortion in the first trimester of pregnancy.
MethodsIn this single-blind clinical trial which was performed in 2020-2021, for 40 women in the first trimester of pregnancy who were candidate for medical abortion with misoprostol in order to reduce pain, randomly administered Ibuprofen and inactive TENS or Ibuprofen and active TENS with a frequency of 80 Hertz and intensity of 0 to 80 milliampere to reduce pain. These two groups were compared in terms of pain intensity before and after the use of TENS, the amount of used Ibuprofen, satisfaction from the process of medical abortion and complications. Data were analyzed by SPSS (version 16) and Chi-square and Mann-Whitney statistical tests. P<0.05 was considered statistically significant.
ResultsIn the active TENS group, the use of ibuprofen was significantly lower (P= 0.001) and pain reduction was significantly higher (P= 0.001) than the other group. Also in this group, satisfaction with the abortion process was higher (P=0.044).
ConclusionIn patients who are hospitalized for medical abortion in the first trimester of pregnancy, in addition to Ibuprofen, TENS can be used for further relief.
Keywords: First trimester of pregnancy, Induced abortion, Pain, Transcutaneous Electric Nerve Stimulation -
-
مقایسه تاثیر انفیلتراسیون لیدوکایین به تنهایی و توام با اپی نفرین در محل انسزیون در پایان عمل سزارینسابقه و هدف
درد پس از عمل یک موضوع مهم بالینی است. تاکنون روش های متفاوتی برای کاهش درد پس از عمل بررسی شده است. با توجه به شیوع عمل سزارین و اینکه درد پس از سزارین می تواند روی سلامت مادر و نوزاد اثر بگذارد این مطالعه با هدف مقایسه اثر انفیلتراسیون لیدوکایین و اپی نفرین با لیدوکایین در محل انسزیون در پایان عمل سزارین در میزان درد، نیاز به مسکن و زمان شروع شیردهی و راه افتادن بیمار و زمان ترخیص بیمار پس از سزارین انجام شد.
روش بررسیمطالعه روی 100 خانم باردار با حاملگی ترم کاندید سزارین الکتیو تحت بی حسی اسپاینال انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه انفیلتراسیون 20 میلی لیتر لیدوکایین 2 % یا 20 میلی لیتر محلول حاصل از اضافه کردن یک چهارم آمپول یک میلی گرم در میلی لیتر آدرنالین در 50 سی سی لیدوکایین 2 % (رقت 200000/1) در زیرجلد پس از اتمام سزارین و قبل از بستن جدار تقسیم شدند. میزان درد و مصرف مسکن پس از عمل و زمان شیردهی، راه افتادن و ترخیص بیماران در دو گروه با آزمون های آماری تی مستقل، دقیق فیشر، و مجذور کی مقایسه شد.
یافته هانتایج مطالعه نشان داد که افرادی که در پایان عمل سزارین در محل انسزیون برای آنها لیدوکایین و اپی نفرین انفیلتره شد نسبت به گروهی که تنها لیدوکایین دریافت کردند به طرز معنی داری زودتر شیردهی را آغاز کرده (018/0=P) و زودتر ترخیص شدند (010/0=P). هم چنین این افراد از 4 ساعت پس از عمل تا پایان روز اول پس از عمل نسبت به گروه لیدوکایین تنها شدت درد کمتری را تجربه کردند (001/0>P) و مصرف پتیدین آنها نیز در روز اول کمتر از گروه مقابل بود (001/0>P).
نتیجه گیریبه نظر می رسد اضافه کردن اپی نفرین به بی حس کننده های موضعی مانند لیدوکایین سبب طولانی کردن اثر بی حس کنندگی آن و کاهش مصرف میزان مخدر مورد نیاز پس از عمل و هم چنین کوتاه تر کردن زمان جراحی تا شیردهی و ترخیص بیمار می شود.
کلید واژگان: سزارین، درد پس از عمل، زخم جراحی، لیدوکائین، اپی نفرینBackgroundThe pain after the surgery is an important clinical problem. Until now a lot of methods for reducing pain after surgery have been evaluated. Because of the high prevalence of cesarean section and this point that pain after cesarean section can influence the healthy state of mothers and infants, this study with purpose of comparing of outcome of incisional infiltration with Lidocaine and Epinephrine versus Lidocaine in the end of cesarean section has been planned.
Materials and MethodsThis study has been performed on 100 pregnant women with term pregnancy that were candidate for elective cesarean with spinal anesthesia. Patients were randomly divided to two groups including, group of 20 ml 2% Lidocaine or 20 ml solution of 1/4 of 1 mg/ml Epinephrine in 50cc of 2% Lidocaine (1/200000 dilution) that has been infiltrated in the subcutaneous after cesarean and before closing the skin. The measure of pain and narcotic use after surgery, the time of first lactating, to get out of bed , and discharge time of patients from hospital were compared between two groups with statistical tests, independent t, fisher exact test , and chi-square .
FindingsThe results of this study showed that patients who have received Lidocaine and Epinephrine in the incisional site after cesarean versus patients who have received Lidocaine alone meaningfully started lactating sooner (P=0.018) and discharged sooner from hospital (P=0.010). Also, these individuals experienced less pain intensity from the 4 hours postoperatively until the end of the first day after the operation, compared to the lidocaine group (P<0.001), and the use of pethidine on the first day was less than that of the opposite group (P<0.001).
ConclusionIt seems adding Epinephrine to the local anesthetics like Lidocaine can prolong the effect of anesthetics and can reduce the doses of narcotic use after surgery and also can reduce the time of first lactating and discharge from hospital.
Keywords: Cesarean Section, Pain, Postoperative, Surgical Wound, Lidocaine, Epinephrine -
سابقه و هدف
تهوع و استفراغ هنگام سزارین تحت بی حسی اسپاینال عارضه ای شایع است. این مطالعه با هدف بررسی شیوع تهوع و استفراغ و عوامل مرتبط با آن هنگام سزارین الکتیو تحت بی حسی اسپاینال انجام شد.
مواد و روش ها:
این مطالعه توصیفی در سال های 96 و 97 در بیمارستان آیت الله طالقانی شهر تهران روی 200 خانم باردار کاندیدای سزارین الکتیو تحت بی حسی اسپاینال انجام شد. برای هر فرد سن، تعداد بارداری، تعداد زایمان، تعداد سزارین قبلی، وجود تهوع و استفراغ در سزارین های قبلی، مصرف سیگار هنگام بارداری، تهوع و استفراغ سه ماه اول بارداری، سابقه سندرم پیش از قاعدگی و بیماری حرکت، شاخص توده بدنی، طول عمل، سطح بالاترین درماتوم بلوک شده، تعداد نبض پایه و افت فشارخون سیستول بیشتر از 20 درصد حد پایه، وقوع تهوع و شدت آن و یا استفراغ هنگام عمل و همچنین جنس نوزاد در فرم اطلاعاتی ثبت می شد. داده ها وارد نرم افزار SPSS ورژن 21 شد و با آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل، من ویتنی، کای دو و دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 5درصد معنا دار در نظر گرفته شد.
یافته ها:
شیوع تهوع 58درصد و شیوع استفراغ 16درصد بود. سابقه تهوع و استفراغ در سه ماهه اول بارداری، بارداری با جنین دختر و افت فشار خون سیستول بیش از 20 درصد حد پایه، در هر دو گروه افراد مبتلا به تهوع هنگام سزارین تحت بی حسی اسپاینال (001/0 > P)، و افراد مبتلا به استفراغ هنگام سزارین (001/0 > P) شایع تر از افراد بدون تهوع و استفراغ بود. همچنین شیوع بیماری حرکت (047/0 >P) و سابقه تهوع و استفراغ هنگام سزارین قبلی تحت بی حسی اسپاینال (004/0>P) در افراد مبتلا به تهوع هنگام عمل به شکل معنا داری با گروه بدون تهوع متفاوت بود. سطح بالاترین درماتوم بلوک شده هم در دو گروه با و بدون استفراغ اختلاف معنا دار داشت (001/0 >p).
نتیجه گیری:
به نظر می رسد که تهوع و استفراغ هنگام سزارین تحت بی حسی اسپاینال شایع است. ممکن است بررسی برخی عوامل در تاریخچه پزشکی فرد در پیش بینی رخداد این عارضه کمک کند.
کلید واژگان: سزارین، بی حسی اسپاینال، تهوع و استفراغ حین جراحیBackground and AimNausea and vomiting during cesarean section are common under spinal anesthesia. The aim of the present study was to investigate the prevalence of nausea and vomiting and the related factors during elective cesarean under spinal anesthesia.
Materials and MethodsA descriptive study was performed on 200 pregnant women who were candidates for elective cesarean section under spinal anesthesia in Taleghani Hospital between 2017-2018. For each participant, age, number of pregnancies, number of deliveries, history of previous cesarean section, nausea and vomiting in previous cesarean section(s), smoking during pregnancy, nausea and vomiting during the first trimester of pregnancy, premenstrual syndrome, and motion sickness were asked and BMI, duration of operation, the highest level of blocked dermatome, baseline pulse rate, and systolic pressure decreased by more than 20%, the incidence of nausea and severity, or vomiting during surgery, and the sex of the infant were recorded. Data were fed into SPSS column, version 21, and analyzed using descriptive statistics and independent t, Mann-Whitney, Chi-square, and Fisher exact tests. P-values less than 0.05 were considered significant.
ResultsThe prevalence of nausea and vomiting were 58% and 16%, respectively. The history of nausea and vomiting in the first trimester of pregnancy, pregnancy with the female fetus, and systolic pressure decreased by more than 20% in both groups of patients with nausea (P< 0.001) and vomiting (P<0.001) during cesarean section under spinal anesthesia were more prevalent than those without nausea and vomiting. Also, the prevalence of motion sickness (P <0.047) and history of nausea and vomiting during the previous cesarean section were significantly different in the non-nauseous group after spinal anesthesia (P <0.004) in patients with nausea during surgery. The highest level of blocked dermatome was significantly different in both groups with and without vomiting (p <0.001).
ConclusionThe currrent study showed once more that nausea and vomiting were common during cesarean section under spinal anesthesia. It seems that checking some factors in the medical history of a person may help in predicting this complication.
Keywords: Cesarean Section, Anesthesia, Spinal, Intra operative Nausea, Vomiting -
-
مقدمهدر افراد کاندیدای سزارین با سابقه سزارین قبلی، احتمال چسبندگی داخل شکمی بیش از افراد بدون سابقه سزارین می باشد و این امر می تواند موجب افزایش طول مدت جراحی، خونریزی حین عمل، عوارض مادری و جنینی و نیاز به کمک گرفتن از جراحان دیگر شود، لذا مطالعه حاضر با هدف استفاده از مشخصات اسکار شکمی جهت پیش بینی و آمادگی برای مقابله با چسبندگی های داخل شکمی انجام شد.روش کاراین مطالعه توصیفی آینده نگر در سال 1395 بر روی 109 زن با حاملگی ترم و سابقه سزارین و کاندیدای سزارین مجدد در بیمارستان آیت الله طالقانی تهران انجام شد. برای هر بیمار فرم اطلاعاتی شامل خصوصیات فردی، شاخص توده بدنی، خصوصیات اسکار شکم و شدت چسبندگی حین عمل ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های آماری من ویتنی، کای دو و دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته هااز 109 زن مورد مطالعه، 73 نفر (97/66%) فاقد چسبندگی و 36 نفر (02/32%) دارای چسبندگی بودند که از میان آنها، 17 نفر (60/15%) چسبندگی متراکم و رگ دار یا لگن منجمد داشتند. بر اساس نتایج مطالعه، دو گروه افراد با چسبندگی نازک یا فاقد چسبندگی و افراد با لگن منجمد یا چسبندگی متراکم از نظر مسطح و غیر مسطح بودن اسکار (042/0=p) ، ارتفاع اسکار (005/0=p) و فرورفته و غیرفرو رفته بودن اسکار (004/0=p) با هم تفاوت معنی داری داشتند.نتیجه گیریاسکار شکمی فرورفته در زنان با سابقه سزارین قبلی، با میزان و شدت چسبندگی ارتباط دارد (05/0>p).کلید واژگان: اسکار شکمی، چسبندگی، سزارین تکراریIntroductionCandidates of cesarean section with a previous history of such surgery are at a higher risk of intra-abdominal adhesions in comparison to those having undergone vaginal delivery. Intra-abdominal adhesions lead to prolonged operative time, intraoperative hemorrhage, fetomaternal morbidity, and requirement of the help of other surgeons. Therefore, this study was conducted to study the characteristics of abdominal scars in order to predict and manage intra-abdominal adhesions before operation.MethodsThis descriptive prospective study was conducted on 109 candidates of cesarean section with a previous history of such surgery in Taleghani Hospital, Tehran, Iran, in 2017. The data recorded for each patient included demographic characteristics, body mass index, abdominal scar characteristics, and severity of abdominal adhesion. The collected data were analyzed in SPSS software (version 22) using the Chi-square test and Mann-Whitney U test. P-value less than 0.05 was considered statistically significant.ResultsOut of 109 participants, 36 (32.02%) women had adhesion, 17 (15.6 %) cases of whom had dense vascular adhesions or frozen pelvis. The analysis showed a significant difference between the filmy adhesion or non-adhesion group and adhesive adhesion or frozen pelvis group in terms of flat and non-flat scars (P=0.042), scar height
(P=0.005), and depressed and non-depressed scars (P=0.004).ConclusionAs the findings indicated, a depressed abdominal scar resulting from a previous cesarean delivery was correlated with the incidence and severity of intra-abdominal adhesions (P<0.05).Keywords: Adhesion, Abdominal Scar, Repeat cesarean section -
سابقه و هدفپره اکلامپسی از عوارض شایع بارداری است. مطالعات قبلی نشان داده که سطح NT- pro BNP در بیماران پره اکلامپتیک بیش تر از زنان باردار با فشار خون طبیعی است. از آن جا که شدت پره اکلامپسی در شیوه اداره بیماران موثر است، هدف این مطالعه بررسی ارتباط سطح سرمی NT-pro BNP با شدت پره اکلامپسی بوده است.مواد و روش هادر این مطالعه توصیفی سطح NT-pro BNP در سه گروه زنان باردار نرمال، زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی غیر شدید و زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی شدید مورد بررسی قرار گرفت. معیارهای تشخیص و طبقه بندی پره اکلامپسی بر اساس راهنمای سال 2013 کالج متخصصان زنان و زایمان آمریکا بود. NT-pro BNP با روش الایزا اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون های آماری آزمون تی، فیشر، کروسکال والیس و من ویتنی استفاده گردید.یافته هانتایج مطالعه روی 29 زن باردار نرمال، 30 زن باردار مبتلا به پره اکلامپسی غیر شدید و 31 زن باردار مبتلا به پره اکلامپسی شدید نشان داد که سطح NT-pro BNP در بارداران نرمال 26±40 پیکوگرم/ میلی لیتر، در افراد با پره اکلامپسی غیر شدید 33 ±55 پیکوگرم / میلی لیتر و در افراد با پره اکلامپسی شدید 37± 74 پیکوگرم/ میلی لیتر بود. این اختلاف سطح بین دو گروه با بارداری نرمال و افراد با پره اکلامپسی شدید تفاوت معنی دار داشت (0003/0=p).
استنتاج: میزان NT-pro BNP در بارداران پره اکلامپتیک بیش تر از بارداران نرمال است و هم چنین با شدت پره اکلامپسی در ارتباط است. لذا شاید بتوان از آن به عنوان شاخصی جهت افتراق پره اکلامپسی شدید و غیر شدید استفاده کرد.کلید واژگان: حاملگی، پره اکلامپسی، N، terminal pro، BNP، شاخص شدت بیماریBackground andPurposePreeclampsia is a serious condition in pregnancy. Previous studies have shown that NT-pro BNP level is higher in preeclamptic patients than that in pregnant women with normal blood pressure. Severity of preeclampsia is one of the critical factors in managing patients, so, this study aimed at investigating the relationship between the level of NT-pro BNP and severity of preeclampsia.Materials And MethodsIn this descriptive study, three groups of pregnant women with normal blood pressure (n= 29), non-severe preeclampsia (n= 30), and severe preeclampsia (n=31) were included. Diagnostic criteria and classification of preeclampsia were based on the guideline for hypertension in pregnancy by the American College of Obstetricians and Gynecologists, 2013. The level of NT-pro BNP was measured by ELISA. Data analysis was done applying t-test, fisher test, Kruskal Wallis, and Mann Whitney.ResultsThe levels of NT-pro BNP were 40±26, 55±33, and 74±37 pg/ml in pregnant women with normal blood pressure, non-severe preeclampsia, and severe preeclampsia, respectively. Significant differences were found between the cases with normal blood pressure and those with severe preeclampsia in the level of NT-pro BNP (P= 0.003).ConclusionThe level of NT-pro BNP in preeclamptic women was higher than that of the pregnant women with normal blood pressure which was correlated with the severity of preeclampsia too. It seems that the level of NT-pro BNP could be used to differentiate severe preeclampsia from non-severe cases.Keywords: pregnancy, preeclampsia, N, terminal pro, BNP, severity of illness index -
زمینه و هدفامروز سرمایه اجتماعی، نقشی بسیار مهم تر از سرمایه فیزیکی و انسانی در سازمان ها و جوامع ایفا می کند و در غیاب سرمایه اجتماعی سایر سرمایه ها اثربخشی خود را از دست می دهند. مطالعه با هدف تعیین و مقایسه وضعیت سرمایه اجتماعی از دیدگاه مدیران و کارکنان مرا کز مطالعات و توسعه آموزش در دانشگاه های علوم پزشکی کشور اجرا گردید.روش بررسیمطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقایسه ای و مقطعی است .در نیمه دوم سال 1394 انجام شد، روش نمونه گیری در این پژوهش از نوع سرشماری بود. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه مبتنی بر مدل ناهاپیت و گوشال( 1998) که سرمایه اجتماعی را در سه طبقه شناختی - رابطه ای و ساختاری بررسی می نماید. نمره گذاری مبتنی بر طیف 5 درجه ای لیکرت بوده و روایی با نظر خبرگان و پایایی با آلفای کرونباخ( 90 %) مورد تایید قرار گرفت.یافته هایافته ها نشان داد میانگین سرمایه اجتماعی بین مدیران و کارشناسان متوسط( میانگین 08 / 0 انحراف معیار 12 / 0)، میانگین سرمایه اجتماعی مدیران اندکی بیشتر( میانگین 57 / 3 انحراف معیار 05 / 0) از میانگین سرمایه اجتماعی کارکنان( میانگین 3/65 انحراف معیار 11 / 0) بود ولی آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون تفاوت آماری معن یداری( 05 / 0) بین متغیر سرمایه اجتماعی در بین کارکنان و مدیران مرا کز مطالعات و توسعه آموزش دانشگا ه های علوم پزشکی کشور نشان نداد.نتیجه گیرینتایج نشان داد تفاوت معنی داری بین هیچکدام از ابعاد سرمایه اجتماعی در بین کارکنان و مدیران مرا کز مطالعات و توسعه آموزش دانشگاه های علوم پزشکی کشور وجود ندارد و سرمایه اجتماعی یکی از شاخص های رشد و توسعه جوامع به شمار می آید، بنابراین باید انگیزه و فرهنگ سازی بیشتری دراین زمینه دربین مدیران و کارکنان سازمان ها صورت پذیرد و ارزش های مورد قبول جامعه در هر سازمانی مشخص و معرفی گردند تا بتوان از آن برای افزایش میزان سرمایه اجتماعی بهره جست.کلید واژگان: سرمایه اجتماعی، مدیران و کارشناسان، مراکز مطالعات و توسعه آموزشBackground And ObjectiveToday, social capital has much more important role than physical and human capital in organizations and societies. In absence of social capital, all other capitals will lose their effectiveness. This study aims to determine and compare social capital status of education development & studies centers from the viewpoint of managers and personnel of these centers in the Universities of Medical Sciences of the country.
Methods and Materials: This descriptive analytical study was a comparative and cross-sectional one that was performed since Oct. 2015 afterwards, and moreover a census sampling was applied. Research tool was questionnaire based on Nahapiet and Ghoshal Model (1998) and studied different aspects of social capital in three different dimensions of cognitive, relational and structural; and it was marked according to 5-point Likert scale. The validity and reliability [90%] of the questionnaire were approved by many researchers.ResultsAccording to the present study, social capital mean between managers and personnel was average[mean:0/08 sd:0/12 ]; social capital mean of managers was slightly more [ mean:3/57 sd:0/05] than the personnels [ mean:3/56- sd:0/11]; however, there was no significant difference between social capital of the managers and the personnel of education development and studies centers in Universities of Medical Sciences of the country.ConclusionThe results show that the relational capital has the most mean among social capital dimensions between personnel and managers; also commitments and expectations dimensions from among other relational capital dimensions with emphasis on the obligation of cooperation inside the organization has the highest score among the experts; and for managers under study, trust dimension out of relational capital dimensions with emphasis on mutual trust and honesty in available relations of the organization, has the highest score among social capital dimensions. Moreover, it is distinguished that there is no significant difference between none of the social capital among managers and personnel of education development & studies centers in Universities of Medical Sciences of the country.Keywords: social capital, Managers, staffs in medical Educational Centers -
دوآرفیسم به کوتاهی قد ناشی از یک مشکل طبی که منجر به کندی رشد می گردد اطلاق می شود. آکندروپلازی شایع ترین شکل دوآرفیسم می باشد. در این افراد برخی مشکلات مامایی مانند؛ افزایش قابل توجه سزارین، دیسترس تنفسی اواخر بارداری، لیبر و زایمان پره ترم و سقط شیوع بیش تری دارد. اداره بارداری و زایمان این افراد برای متخصصین زنان و بی هوشی چالش برانگیز است و در مورد آن اختلاف نظرهایی وجود دارد. در این گزارش مورد؛ خانم 30 ساله، بلوچ با اولین بارداری، 37 هفته و مبتلا به آکندروپلازی معرفی می شود. قد او 110 سانتی متر و وزنش 44 کیلوگرم بود. او با بی هوشی عمومی تحت عمل سزارین قرار گرفت.کلید واژگان: دوآرفیسم، آکندروپلازی، سزارین، حاملگی پرخطرDwarfism occurs when a medical condition causes short stature due to slow growth. Achondroplasia is the commonest form of dwarfism. Some pregnancy problems like significant increase in cesarean section rate, respiratory distress towards the end of pregnancy, preterm labor and delivery and abortion are more prevalent in these patients. Management of pregnancy and delivery are challengeable for obstetricians and anesthesiologist and there are controversies. This case report discusses a 30-year-old achondroplastic primigravida Baluch woman at 37 weeks gestation. She weighed 44 kg and her height was 110 cm. The patient had an emergency cesarean section under general anesthesia.Keywords: Dwarfism, Achondroplasia, Cesarean section, Pregnancy, High, risk
-
مقدمهدر مورد استفاده از سوند ادراری و زمان خارج کردن آن پس از عمل سزارین بین مراکز درمانی مختلف اتفاق نظر وجود ندارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی پیامدهای خروج سوند ادرار 6 ساعت پس از عمل و خروج آن 12 تا 24 ساعت پس از سزارین انجام شد.روش کاراین مطالعه کارآزمایی شاهددار تصادفی در سال 1393 بر روی 220 بیمار داوطلب سزارین در زاهدان انجام شد. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه 110 نفره خروج سوند ادراری 6 ساعت و 12 تا 24 ساعت پس از عمل تقسیم شدند. بیماران این دو گروه از نظر پیامدهای پس از عمل، عوارض احتمالی و نیز طول مدت بستری در بیمارستان و رضایت مندی مورد مقایسه قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون های کای دو و تی تست انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته هادو گروه از نظر خصوصیات فردی و مربوط به عمل جراحی تفاوت معنی داری با هم نداشتند. در گروه خروج زودهنگام، زمان اولین ادرار کردن (05/0>p)، زمان به راه افتادن پس از عمل (05/0>p)، احساس فوریت در ادرار کردن (03/0=p)، و پیوری (001/0=p) به طور معنی داری کمتر و رضایت از زمان خارج کردن سوند (001/0>p) بیشتر از گروه خروح دیرهنگام بود، اما دو گروه از نظر دشواری در ادرار کردن (61/0=p)، تکرر ادرار (84/0=p)، سوزش ادرار (6/0=p) و طول مدت بستری (567/0=p ) اختلاف معنی داری با هم نداشتند.نتیجه گیریخروج سوند ادراری 6 ساعت پس از عمل سزارین در مقایسه با خروج سوند 12 تا 24 ساعت پس از عمل با پیامدهای بهتری همراه می باشد.کلید واژگان: ارزیابی پیامد، سزارین، سوند ادراریComparing the outcomes of urinary catheter removal 6 hour and 12 to 24 hours after cesarean deliveryIntroductionThere is controversy about indwelling urinary catheter and the ideal time to remove it after cesarean delivery in different treatment centers. This study was performed with aim to determine the outcomes of urinary catheter removal 6 and 12-24 hours after cesarean delivery.MethodsThis randomized controlled trial was performed on 220 women who were candidate for cesarean delivery in Zahedan in 2014. Participants were randomly allocated to 2 groups (n=110 in each group) of removal of urinary catheter 6 hours and removal during 12-24 hours after cesarean delivery. The two groups were evaluated for postoperative outcome, length of hospital stay, possible complications and patient's satisfaction. Data were analyzed by SPSS software (version 18) and Chi -squared and T-tests. PResultsThere was no significant difference between two groups in terms of demographic characteristics and operation variables. In early removal group, time of first urination (pConclusionRemoval of urinary catheter 6 hours after cesarean section has better outcomes than removal of it 12-24 hours after operation.Keywords: cesarean section, Outcome assessment, Urinary catheter
-
حاملگی هتروتوپیک فرم نادری از بارداری است که می تواند با عوارض و مرگ و میر مادری همراه باشد. این شکل از بارداری اغلب در پی استفاده از روش های کمک باروری و یا در افراد با دیگر عوامل خطر مانند؛ سابقه حاملگی خارج از رحم و بیماری التهابی لگن اتفاق می افتد. در این مطالعه یک مورد حاملگی هتروتوپیک در خانمی 39 ساله با بارداری خواسته و خودبخود و بدون هیج عامل خطر شناخته شده معرفی شده است. در این فرد تشخیص حاملگی هتروتوپیک قبل از پارگی حاملگی خارج از رحم و جراحی داده شد.کلید واژگان: حاملگی هتروتوپیک، حاملگی خارج از رحم، عوارض حاملگیHeterotopic pregnancy is a rare form of pregnancy and could accompany with maternal mortality and morbidity. Most of the cases have a history of assisted reproductive technology or other risk factors like history of ectopic pregnancy and pelvic inflammatory disease. In this article we report a case of heterotopic pregnancy in a 39 year old woman with spontaneous pregnancy and without any risk factor whose heterotopic pregnancy diagnosed before rupture of ectopic pregnancy and surgery.Keywords: Heterotopic pregnancy, Ectopic pregnancy, Pregnancy complications
-
در تمامی مقالات فردی به عنوان نویسنده مسوول معرفی می شود. ترکیب «نویسنده مسوول» این ایده را به ذهن متبادر می کند که این نویسنده، مسوول محتوای مقاله است و سایر نویسندگان مبرا از مسئولیت! از آنجا که این ترکیب ترجمه «Corresponding author» است شاید اشکال در ترجمه فارسی آن باشد؟ در این نوشته در پی پاسخ به این پرسش هستیم که آیا «نویسنده مسوول» ترجمه مناسبی هست یا نه؟
با مراجعه به فرهنگ لغات در زبان انگلیسی ، correspond به معنای communicate by exchanging letters وto communicate by writing a letter or sending an email (1و2) وcorresponding به معنای connected with(2) است. این لغات به ترتیب مکاتبه کردن، مکاتبه داشتن، رابطه داشتن(3و4) و مکاتبه کننده(4) ترجمه شده اند. پس روشن است که در معنای لغوی Corresponding author به معنای نویسنده مسوول نیست.
اما در بسیاری از موارد معنای تخصصی واژه ها با معنایی که در فرهنگ لغات می آید متفاوت است؛ پس این احتمال وجود دارد که Corresponding author در معنای تخصصی آن تمامی بار مسئولیت را بر عهده می گیرد. کمیته بین المللی سردبیران ژورنال های پزشکی (ICMJE) عنوان گروه کاری از سردبیران ژورنال های پزشکی است که سالانه پیشنهاداتی در مورد هدایت، گزارش، ویرایش، و انتشار ژورنال های پزشکی ارائه می دهند(5). طبق نظر این گروه، نویسنده مقاله باید اول، سهم قابل توجهی در طراحی،ایده پردازی، یا گردآوری، تجزیه و تحلیل داده ها داشته باشد. دوم پیش نویس مقاله را تهیه یا آن را نقادانه مرور کند. سوم نسخه آماده چاپ را تایید نهایی کند و درنهایت در قبال تمامی بخش های مقاله پاسخ گو باشد(2). هم چنین طبق پیشنهاد این گروه corresponding author به فردی اطلاق می شود که مسئولیت اصلی ارتباط با ژورنال طی فرآیند ارسال مقاله، داوری و انتشار آن و تکمیل کلیه مطالبات اجرایی مورد نیاز ژورنال را بر عهده دارد(6).
با توجه به موارد بالا کلیه نویسندگان در قبال تمامی بخش های مقاله مسوول هستند و corresponding author علاوه بر آن مسوول مکاتبه با ژورنال هم است. بنابراین پیشنهاد می شود به جای ترکیب«نویسنده مسوول» از «نویسنده مکاتبه کننده» یا «نویسنده رابط» استفاده شود. -
زمینه و هدفبا توجه به شیوع بالای سزارین، هر تغییر تکنیکی منجر به تغییری هرچند کوچک در پیامدهایی مانند میزان خونریزی حین عمل و عوارض حین و بعد عمل می تواند سبب اثرات اجتماعی و اقتصادی قابل ملاحظه ای شود. این مطالعه با هدف مقایسه برخی پیامدهای دو روش گسترش عرضی و طولی انسزیون سگمان تحتانی رحم در زمان سزارین انجام گرفت.مواد و روش هادر این کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده، برش سگمان تحتانی رحم در 145 زن سزارینی به روش عرضی و در 143 زن به روش طولی گسترش داده شد. پیامدهایی که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفت شامل گسترش غیرعمدی انسزیون رحمی، آسیب به عروق رحمی، نیاز به سوچورهای اضافی برای کنترل خونریزی، نیاز به تزریق خون، میزان تخمینی خونریزی حین عمل و میزان کاهش هموگلوبین بیش از 10% بعد از عمل بود. داده ها با آزمون های آماری تی مستقل، مجذور کای و آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هانتایج نشان داد که افراد دو گروه از حیث مشخصات بیمار، اندیکاسیون عمل، نوع بیهوشی و نسبت عمل اورژانس به الکتیو تفاوت معنی داری با هم نداشتند (05/0نتیجه گیریبه نظر می رسد که در زمان سزارین استفاده از تکنیک گسترش طولی انسزیون سگمان تحتانی رحم نسبت به تکنیک گسترش عرضی آن ارجح باشد.کلید واژگان: سزارین، هیستروتومی، انسزیون رحمی، سگمان تحتانی، تکنیک جراحی، ارزیابی پیامدهاBackground And ObjectiveCesarean section is performed so frequently that even modest differences in outcome that result from a better technique can have effects on cost and public health. The purpose of this study was to compare two methods (transverse and cephalad) of expansion of the low transverse uterine incision in cesarean section.Materials And MethodsIn this randomized clinical controlled trial in 145 women who had low segment transverse cesarean section, the initial uterine incision was extended transversally and in 143 women in a cephalad- cauded direction. Outcomes of this study included unintended extension of uterine incision, uterine vessel injury, need for additional sutures after closure of uterine incision, blood transfusion, estimation of intraoperative blood loss, and decreased Hb value more than 10 percent after operation. Data were evaluated using t-test, chi-square test, and Fisher's exact test.ResultsNo significant difference was found between the two groups regarding patient characteristics, indication of surgery, and type of anesthesia and proportion of emergency procedures. The occurrence of uterine vessel injury (5.51% versus 2/09%, P=0.010), need for additional sutures for controlling uterine incision bleeding (17.93% versus 2.79%, PConclusionprobably the cephalad- cauded technique is preferred when low segment transverse cesarean section is performed.Keywords: Cesarean section, Hystrotomy, Uterine incision, Lower segment, Surgical technique, Outcome assessment
-
مقدمهدر آموزش دوره های تخصصی هدف از آموزش، رسیدن به حد قابل قبولی از دانش و مهارت بالینی است. ارزیابی نتایج آموزش در طی دوره دستیاری به وسیله ارزیابی درونی و آزمون های ارتقاء و در پایان دوره توسط آزمون گواهی نامه و دانشنامه صورت می گیرد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط موفقیت دستیاران رشته های تخصصی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در آزمون دانشنامه با نتایج ارزیابی درون بخشی و آزمون های ارتقاء در دوره های مختلف زمانی بود.روش هادر این مطالعه گذشته نگر دستیاران رشته های تخصصی مختلف دانشگاه علوم پزشکی گیلان شرکت کننده در آزمون های گواهی نامه و دانشنامه در طی سال های 1392-1384مورد بررسی قرار گرفتند. در طی این دوره زمانی، سه تحول در ارزیابی دستیاران صورت گرفت: دوره اول (1386-1384) ارزیابی درونی، دوره دوم (1389-1387) روش های نوین ارزشیابی اضافه شد و در دوره سوم (1392-1390) آزمون گواهی نامه از حالت متمرکز خارج و به دانشگاه های تیپ 1 تفویض شد. در این بررسی 188 دستیار در دوره اول و 278 نفر در دوره دوم و 218 نفر در دوره سوم مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این مطالعه از شاخص قبولی در آزمون نخست دانشنامه استفاده و رابطه این شاخص با نمرات استاندارد شده ارزیابی درونی و آزمون های ارتقاء با استفاده از آزمون های t-test ( در صورت توزیع غیر نرمال از (Mann Whitney U test، χ2 و همچنین از آنالیز رگرسیون لجستیک و تحلیل خوشه ایبرای دسته بندی دستیاران در سه دوره مذکور از طریق نرم افزار آماری SPSS صورت گرفت.یافته هانتایج نشان داد از مجموع 680 دانش آموخته 366 نفر مذکر و 314 نفر مونث بودند. در کل 64/2 درصد دستیاران مذکر و 74/1 درصد مونث در آزمون دانشنامه موفق بودند. اختلاف معنی داری بین میزان موفقیت دستیاران مذکر و مونث در رشته های مختلف مشاهده نشد. همچنین نتایج نشان داد که در دوره اول فقط بین نمرات ارزیابی درونی سال های تحصیلی دستیاران موفق با ناموفق (0/02 P=) و در دوره دوم بین نمرات ارزیابی بیرونی دستیاران موفق با ناموفق اختلاف معنی دار وجود دارد (0/001P<). در دوره سوم نمرات ارزیابی درونی و بیرونی در دستیاران موفق با ناموفق اختلاف بارزی مشاهده نشد. با توجه به نتایج تحلیل رگرسیون لجستیک در دوره اول تنها بین نمره استاندارد شده ارزیابی درونی دستیاران سال بالا (0/004 P=) و در دوره دوم بین نمره استاندارد شده ارزیابی بیرونی دستیاران سال پایین و بالا با موفقیت در آزمون دانشنامه رابطه معنی داری وجود داشت (0/02 P= ، 0/004P= (. در دوره سوم هیچ گونه ارتباطی بین نمرات استاندارد شده ارزیابی درونی و بیرونی با موفقیت در آزمون دانشنامه مشاهده نشد.نتیجه گیرینتایج نشان داد که ارتباط ضعیفی بین ارزیابی درونی و بیرونی با نتیجه آزمون دانشنامه در دوره سوم (1392 -1390) به دنبال خارج کردن امتحان گواهی نامه از نظارت دبیرخانه شورای تخصصی پزشکی و سپردن آن به دانشگاه های تیپ 1 وجود داشت.کلید واژگان: آموزش، اینترنی و دستیاری، سنجش آموزشی، بوردهای تخصصی، ایرانIntroductionIn postgraduate training courses, the purpose is training to achieve an acceptable level of knowledge and clinical skills. Assessment of learning outcomes during residency is done by internal evaluation and annual in-training exams and in the end of residency course by the pre-board qualifying and board certification exams. The aim of this study was to evaluate the relationship between residents success in Guilan University of Medical Sciences on the certifying examinations and results of internal evaluation and in-training exam in different periods.MethodsIn this retrospective study, data of residents who participated in the certifying examinations in the years 2005-2013 were studied. Three evolutions in evaluation of residents occurred in this span. The first period in the years 2005-2007 which internal evaluation is added, the second period in the years 2008 2010 which new methods of evaluation is added to internal evaluation and the third period during the years 2011-2013 which the Pre-board exam was decentralized and awarded to the type 1 universities. In this study first time pass rate was considered, and its relationship between these outcomes and standard scores of internal evaluation and in-training exams by t-test (or Mann Whitney U test in variables with non-normal distribution) and χ2 was determined. Also logistic regression analysis and cluster analysis for grouping residents in three periods were used. The statistical analysis has been done by SPSS and the significant level in the study was considered 0.05.ResultsIn this research, data of 680 students were analyzed. 366 of the subjects were male and 314 subjects were female. In general, 64.2% male residents and 74.1% female residents passes the board exam. There was no significant difference in the success rate of male or female participants in the three periods. In this study, 188, 278 and 218 residents were evaluated in period 1, 2 and 3, respectively. In first period, there is only difference between score of internal evaluation in residency course of successful and unsuccessful residents groups (P>0.02). In second period, this difference was significant in score of in-training exams in residency course of these groups (PConclusionThe results of our study show a weak association between scores of internal and external evaluation with success rate of residents in the third period. In this periods (2011-2013), pre-board exams removed from supervision of specialized medical Secretariat of the Council and was delegated to top rank universities. Further studies in this issue were recommended.Keywords: Education, Internship, residency, Educational measurement, Specialty boards, Iran
-
مقدمهالمپیاد علمی دانشجویان علوم پزشکی بر حوزه هایی که نیاز به تفکر، تامل، اندیشیدن، استدلال و حل مساله دارند و در نظام آموزشی رسمی و ارزشیابی دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی نسبت به آن غفلت می شود، تمرکز دارد. المپیاد در سال های اولیه در سه حیطه تفکر علمی در علوم پایه، استدلال بالینی و مدیریت نظام سلامت برگزار شد. با توجه به این که جای حیطه ای که در آن تامل و تحلیل فلسفی در مسائل حوزه سلامت مدنظر باشد خالی بود، تصمیم گرفته شد تا حیطه ای با عنوان فلسفه ی پزشکی به حیطه های قبلی افزوده شود. در این مقاله، مراحل مختلف فرآیند طراحی چارچوب نظری و چگونگی عملیاتی کردن المپیاد فلسفه پزشکی به تشریح بیان شده است.روش هاطراحی حیطه فلسفه پزشکی برای المپیاد، در چهار فاز تدوین چارچوب طراحی سوالات آزمون، تعیین موضوعات آزمون، طراحی سوالات و برگزاری آزمون و داوری، صورت پذیرفت و در تابستان 1394 در هفتمین المپیاد علمی دانشجویان علوم پزشکی کشور، برای نخستین بار، آزمون های فلسفه ی پزشکی در دو مرحله انفرادی و گروهی اجرا شد.نتایجبا بهره گیری از اساتید رشته های مرتبط، در مدت 12 ماه چارچوب طراحی سوالات آزمون با سه هدف ارزیابی دانش فلسفی، تحلیل فلسفی و مباحثه ی فلسفی تدوین شد. موضوعات این حیطه، هستی شناسی و معرفت شناسی سلامت و بیماری و تشخیص و درمان تعیین گردید. در بخش انفرادی، آزمون دانش فلسفی با 75 سوال و آزمون تحلیل فلسفی با 4 سوال برگزار شد. در مرحله انفرادی این آزمون، 106 دانشجوی رشته های مختلف علوم پزشکی از سراسر کشور شرکت کردند. در آزمون گروهی، هشت تیم سه نفره با مباحثه درباره ی سه مساله با هم رقابت کردند.نتیجه گیریبرگزاری آزمون فلسفه پزشکی در المپیاد نشان داد که ایجاد و تقویت نگاه فلسفی در حوزه ی سلامت امکان پذیر است. شرکت گسترده ی دانشجویان علوم پزشکی سراسرکشور و همکاری اعضای هیات علمی نشان داد که فلسفه ی پزشکی می تواند به عنوان حوزه ای میان رشته ای در مباحث سلامت کشور مورد توجه قرار گیرد و آموزش و پژوهش در آن مورد عنایت جدی واقع شود.کلید واژگان: فلسفه ی پزشکی، دانش فلسفی، تحلیل فلسفی، مباحثه ی فلسفی، المپیاد علمیIntroductionAcademic Olympiad for medical sciences students focuses on areas that require reflection, reasoning and problem solving and that are generally neglected in the official education system and evaluation of medical students. Previously, it was administered in three areas of scientific thinking in basic sciences, clinical reasoning and health system management. In order to cover, philosophical reflection and analysis on health issues, Philosophy of Medicine was added to the previous areas. This paper explains the process of designing the theoretical framework and implementing the Philosophy of Medicine Exam.MethodsPhilosophy of Medicine Exam was designed in four phases: developing the framework for designing the exam questions, selecting the topics of the exam, preparing the exam questions and running the exam. Philosophy of Medicine Exams were held for the first time in the seventh National Olympiad for Medical Sciences Students in the summer of 2015 in both individual and group competition phases.ResultsWith the contribution of faculties with relevant specialties for 12 months, the framework for designing the exam questions was developed; it aimed at evaluating philosophical knowledge, philosophical analysis and philosophical debate. The topics included ontology and epistemology of health and disease as well as diagnosis and treatment. For the individual competition, 75 questions in the philosophical knowledge exam and four questions in the philosophical analysis exam were asked; 106 medical sciences students participated in this phase nationwide. In the group phase, eight three-student teams competed by debating on three issues.ConclusionThe Philosophy of Medicine Exam in the Olympiad showed that initiating and promoting the philosophical view in the health domain is achievable. Large participation of students across the nation and cooperation of faculty members suggest that philosophy of medicine could be a crucial interdisciplinary filed in the health discourse, and research and education in this area should be taken into account.Keywords: Philosophy of medicine, Philosophical knowledge, Philosophical analysis, Philosophical debate, Academic Olympiad
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.