فهرست مطالب ولی الله یوسف آبادی
-
رقابت علف های هرز با چغندرقند برای منابع ضروری، نهایتا بر عملکرد و کیفیت چغندرقند تاثیر می گذارد؛ بنابراین، اعمال اقدامات موثر کنترل علف های هرز جهت حفظ عملکرد و کیفیت مطلوب چغندرقند بسیار حیاتی است. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی تاثیر روش های مختلف کشت شامل کشت بذر در زمان معمول، کشت تاخیری بذر و کشت نشائی بر کنترل موثر علف های هرز و کاهش عملکرد کمی و کیفی، به صورت طرح کرت های خردشده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار طی دو سال زراعی متوالی 1400 و 1401 در کرج انجام شد. نتایج نشان داد که سال های مختلف به طور چشم گیری بر عملکرد و کیفیت محصول تاثیر گذاشته است. برهمکنش بین سال و روش کشت، اثر قابل توجهی را بر درصد قند ملاس، محتوی پتاسیم و نیتروژن آمینه نشان داد. اثر اصلی کنترل علف هرز تنها بر وزن تر علف های هرز تاثیرگذار بود. برهمکنش آن با شرایط محیطی سال بر صفات عملکرد ریشه، درصد قند ناخالص، سدیم، پتاسیم، نیتروژن آمینه، عملکرد شکر سفید، راندمان استحصال شکر، درصد قند ملاس و شاخص سطح برگ و با شیوه کشت و شرایط سال بر صفات درصد قند ناخالص، محتوی پتاسیم، راندمان استحصال شکر و درصد قند ملاس تاثیر معنی داری داشت. در این میان، کنترل علف های هرز به شیوه وجین دستی، کنترل شیمیایی با ترکیب علف کش های پروگرس، پیرامین و سوپر گالانت و ترکیب مشابه بدون تکرار در شیوه کشت نشایی، منجر به کنترل بهتر علف های هرز و در نتیجه عملکرد مناسب چغندرقند شد. در مجموع، نتایج نشان داد که کنترل علف های هرز نقش مهمی در تعیین عملکرد کمی و کیفی چغندرقند دارد.
کلید واژگان: پایدار, کنترل, شاخص, عملکرد, راندمان.}The competition between weeds and sugar beets for essential resources ultimately impacts the sugar beets yield and quality. Hence, it is crucial to implement effective weed control measures to preserve the desired yield and quality of sugar beets. To assess the impact of various cultivation and weed control methods on weed control effectiveness, a study was conducted using split plots in a randomized complete block design with four replications over two consecutive crop years, 2021 and 2022, in Karaj. The findings revealed significant year-to-year variations affecting product yield and quality. The interaction between the year and cultivation method notably influenced molasses sugar, K+, and alpha amino N. The primary impact of weed control was observed solely on weed fresh weight. Its interaction with the year's environmental conditions affected root yield, sugar content, Na+, K+, alpha amino N, white sugar yield, extraction efficient of sugar, molasses sugar, and leaf area index. Additionally, the interaction of weed control with cultivation method and year conditions significantly influenced sugar content, K+, extraction efficient of sugar, and molasses sugar. Notably, manual weeding and herbicide spraying led to improved weed control, resulting in a suitable sugar beet yield. In conclusion, the study underscores the pivotal role of weed control in determining both the quantitative and qualitative yield of sugar beets.
Keywords: Stable, Control, Efficiency, Index, Performance} -
این تحقیق به منظور واسنجی مدل HYDRUS-2D و شبیه سازی الگوی توزیع رطوبتی خاک در آبیاری نواری تیپ در کشت نشایی چغندرقند با و بدون مالچ انجام شد. پژوهش حاضر طی فصل زراعی 1398-1397 در 14 کرت (7 کرت با مالچ و 7 کرت بدون مالچ) با 2 ردیف نوار تیپ به آرایش 50*40 اجرا شد. از 12کرت برای اندازه گیری رطوبت خاک به روش وزنی و از دو کرت برای نصب لوله های دسترسی دستگاه PR2 به-منظور پایش توزیع رطوبت خاک در فواصل مختلف از نوار تیپ و در عمق های 10، 20، 30، 40، 60 و 100 سانتی متر از سطح خاک استفاده شد. واسنجی دستگاه PR2 در دور آبیاری 7 روز و 6 نوبت آبیاری انجام شد. نتایج واسنجی نشان داد که پارامترهای پیش فرض6/1 a0= و 4/8 a1= پیشنهاد شده توسط شرکت سازنده PR2برای بافت لومی مزرعه جوابگو نبوده و برای تحقیق حاضر، پارامترهای a0 و a1 برای رطوبت های بیشتر از ظرفیت زراعی به ترتیب به 8/1 و 3/8 و برای رطوبت های کمتر از ظرفیت زراعی به ترتیب به 2/1 و 6/8 اصلاح شد. بعد از واسنجی، از دستگاهPR2 برای اندازه گیری رطوبت در پنچ نوبت آبیاری و هر آبیاری به مدت 6 ساعت، در حین آبیاری و پس از آن تا آبیاری بعدی استفاده شد. نتایج صحت سنجی مدل HYDRUS -2D در پنج نوبت آبیاری با و بدون مالچ (با مقادیر میانگین قدر مطلق خطا (MAE) کمتر از 035/0، جذر متوسط مربعات خطا (RMSE) کمتر از 042/0، ضریب همبستگی (R) بالای 70/0 و مجموع مربعات خطا (SSQ) کمتر از 41/0) نشان از عملکرد مناسب مدل در شبیه سازی رطوبت حجمی خاک دارد. در شرایط کاربرد مالچ به شرطی که پارامترهای هیدرولیکی خاک برای این حالت نیز واسنجی شود، مدل همان کارایی را خواهد داشت. مدل HYDRUS-2D به دلیل شبیه سازی خوب حین و بعد از آبیاری برای طراحی، انتخاب آرایش نوار تیپ و مدیریت آبیاری نوار تیپ پیشنهاد می شود.
کلید واژگان: بقایای گیاهی, دستگاهPR2, مقدار رطوبت خاک, مدل ریاضی, واسنجی}This study aimed to calibrate the HYDRUS-2D model for simulating soil moisture distribution under tape irrigation in transplanting sugar beet, with and without mulching. The research was carried out during the cropping seasons 2017-2018 in 14 plots (7 plots with mulch and 7 plots without mulch) with 2 rows of 40x50 tape. To monitor soil moisture distribution, soil samples were collected from 12 plots, and access tubes of the PR2 device were installed at depths of 10, 20, 30, 40, 60, and 100 cm in two plots. The PR2 device was calibrated for a 7- day irrigation frequency and 6 irrigations. The calibration results showed that the default parameters a0=1.6 and a1=8.4 proposed by the PR2 manufacturing company were not appropriate for the loam-textured soil of the study area. For this research, a0 and a1 were modified to 1.8 and 8.3 for soil water contents higher than the filed capacity and to 1.2 and 8.6 for soil water contents lower than the field capacity, respectively. The PR2 device was then used to measure soil moisture contents for five irrigations (6 hours each irrigation), during and after irrigation until the next irrigation. The results showed that the HYDRUS-2D model performs appropriately in simulating soil water content in five irrigation intervals with and without mulch application. The mean absolute value of error (MAE) was less than 0.035, root mean square error (RMSE) was less than 0.042; correlation coefficient (R) was above 70%, and the sum of squared error (SSQ) was less than 0.41 percent. If the hydraulic parameters of the soil were recalibrated for the use of mulch, the HYDRUS-2D model provided the same efficiency. Therefore, the HYDRUS-2D model is recommended for designing and managing tape irrigation due to its good simulation during and after irrigation.
Keywords: Plant residues, PR2 device S, oil water content, Mathematical model, Calibration} -
به منظور تعیین کارآیی علف کش های انتخابی چغندرقند و بهترین زمان کاربرد آنها در کشت های نشایی این گیاه، آزمایشی در دو منطقه کرمانشاه و مشهد در سال 1399 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 11 تیمار و چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل: کاربرد تریفلورالین (در سه زمان قبل از نشاکاری و بعداز ظهور برگ های دوم و چهارم)، فن مدیفام + دس مدیفام + اتوفومزیت (فن دس اتو) (در زمان ظهور برگ چهارم)، کلریدازون (در دو زمان بعد از نشاکاری و قبل از اولین آبیاری و در مرحله 4-2 برگی)، سیکلوات (قبل از نشاکاری)، سیکلوات + تریفلورالین (قبل از نشاکاری)، متامیترون (بلافاصله بعد از نشاکاری)، متامیترون + فن دس اتو (به ترتیب بعداز نشاکاری و در مرحله ظهور برگ چهارم) و شاهد وجین علف هرز. نتایج این بررسی نشان داد که کاربرد علف کش متامیترون (در مقدار 3 لیتر در هکتار بلافاصله بعداز نشاکاری) و هم چنین متامیترون+فن دس اتو(در مقادیر 1/5+3 لیتر در هکتار بلافاصله بعداز نشاکاری و در مرحله ظهور برگ چهارم در چغندرقند) بیش از 85 درصد علف های هرز را کنترل کردند (به ترتیب حدود 90 و 88 درصد برای منطقه کرمانشاه و 62 و 83 درصد برای منطقه مشهد). بیشترین عملکردریشه چغندرقند نیز از تیمارهای متامیترون (در مقدار 3 لیتر در هکتار بلافاصله بعداز نشاکاری) (به میزان حدود 84 تن در هکتار برای کرمانشاه) و متامیترون + فن دس اتو (در مقادیر 1/5+3 لیتر در هکتار در بلافاصله بعداز نشاکاری و در مرحله ظهور برگ چهارم در چغندرقند) (به میزان حدود 64 تن در هکتار برای مشهد) حاصل شد و از این جهت، کاربرد این علف کش ها جهت کنترل مطلوب علف های هرز در کشت های نشایی چغندرقند توصیه می شوند.
کلید واژگان: تریفلورالین, سیکلوآت, علف هرز, کلریدازون, متامیترون, نشاکاری} -
به منظور بررسی اثرات روش های مختلف کشت بر خصوصیات کمی و کیفی محصول چغندرقند در قطعات کوچک (نظام های خرده مالکی)، تحقیقی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات چغندرقند مهندس مطهری واقع در کرج و مرکز تحقیقات کشاورزی استان کرمان طی سال های 1388 و 1389 اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل کشت سنتی (درهمپاش)، کشت با بذرکار جاندیر با فاصله ردیف 50 سانتی متر، کشت با بذرکار نیوماتیک با فاصله ردیف 50 سانتی متر، کشت با بذرکار دستی تک ردیفه با فواصل ردیف 30، 40 و 50 سانتی متر در زمین صاف و بدون ایجاد جویچه و پشته (فارو) و کشت با بذرکار دستی تک ردیفه با فواصل ردیف 40 و 50 سانتی متر بر روی پشته بود. لازم به ذکر است که در حال حاضر فاصله خطوط کشت در مزارع بزرگ که از بذرکارهای چند ردیفه استفاده می شود، 50 سانتی متر است. نتایج نشان داد که تیمارهای مورد بررسی و روش های مختلف کشت بر روی صفات کمی محصول ازجمله تراکم بوته در واحد سطح، عملکرد ریشه، عملکرد شکر و شکرسفید تاثیر معنی دار ولی بر صفات کیفی و ناخالصی های ریشه تاثیر معنی دار نداشت. در هر دو منطقه کمترین عملکرد ریشه و قند با کشت سنتی (شاهد آزمایش) تولید شد. در کرج کشت با بذرکار دستی یک ردیفه با فاصله ردیف 40 سانتی متر و در کرمان کشت با بذرکار دستی یک ردیفه با فاصله ردیف 30 سانتی متر بیشترین عملکرد ریشه و شکرسفید را نشان داد. تاثیر مکان بر بیشتر صفات کمی و کیفی معنی دار، ولی بر ناخالصی های ریشه تاثیر معنی دار نداشت. با توجه به تحلیل داده های به دست آمده می توان نتیجه گیری کرد که در نظام های خرده مالکی و قطعات کوچک، می توان با ایجاد فاصله خطوط کمتر کشت نسبت به اراضی بزرگ و متعاقبا با ایجاد تراکم بوته بیشتر و سطح پوشش یکنواخت تر با استفاده از دستگاه های کوچک، کارایی مصرف نهاده ها را افزایش داد.
کلید واژگان: بذرکار تک ردیفه, چغندرقند, کشت سنتی, کشت مکانیزه, مزارع کوچک} -
مقایسه عملکرد کمی، کیفی و اقتصادی کشت چغندرقند به روش نشاء ریشه لخت با کشت مستقیم بذر در منطقه همدان
کاهش مصرف آب، نهاده های شیمیایی، هزینه و ریسک تولید از مهم ترین مزایای کشت نشایی می باشند. هدف از انجام مطالعه حاضر مقایسه سیستم کشت نشایی با کشت مستقیم بذر در گیاه چغندرقند است. برای این منظور در قطعه زمینی به مساحت یک هکتار، کشت نشاء ریشه لخت در کنار کشت مستقیم بذر چغندرقند در مزرعه کشاورز در همدان انجام گرفت. نشاها در فروردین ماه در خزانه تهیه و در خردادماه به زمین اصلی منتقل شدند. کشت مستقیم بذر نیز در زمین اصلی در اواخر اردیبهشت ماه صورت گرفت. در طول فصل رشد یادداشت برداری های لازم انجام و در انتهای فصل، نمونه گیری از ریشه های چغندرقند انجام پذیرفت. بعد از برداشت محصول، دو سیستم کشت از لحاظ صفات کمی، کیفی و اقتصادی مورد ارزیابی قرار گرفتند. سیستم کشت نشایی چغندرقند نسبت به روش کشت مستقیم، به ترتیب باعث افزایش 15 و 47 درصدی عملکرد ریشه و قند گردید. میزان مصرف آب در روش کشت نشایی، 10080 مترمکعب در هکتار بود که حدود 18 درصد کمتر از روش کشت رایج بود. از لحاظ کارایی مصرف آب نیز، روش کشت نشایی با کارایی 9/66 کیلوگرم ریشه بر مترمکعب آب حدود 40 درصد بیشتر از کشت مستقیم (6/90 کیلوگرم ریشه بر مترمکعب آب) بود. ارزیابی اقتصادی دو روش کشت نیز نشان داد که افزایش درآمد خالص حاصل از تغییر روش کاشت از کشت معمول به کشت نشاء ریشه لخت حدود نه میلیون تومان بود. به طور کلی نتایج آزمایش نشان داد که سیستم کشت نشایی چغندرقند نسبت به روش کشت مستقیم، از عملکرد کمی و کیفی و درآمد اقتصادی بالاتری برخوردار بود.
کلید واژگان: درآمد ناخالص, کارایی مصرف آب, کشت نشایی, کشت مستقیم, هزینه تولید}Decreasing of water consumption, chemical inputs, production cost and risk are among the most important advantages of transplanting method. The aim of this study was to compare the transplanting and direct seeding methods in sugar beet. For this purpose, root transplanting along with direct seeding were performed in the farmer’s field in Hamedan in 2018. Sugar beet transplants were prepared in planting stock in April and transplanted to the main field in June. Direct seeding of sugar beet was performed in the main field in mid of May. During the growing season, necessary notes were taken and at the end of the season, root sampling was performed. After harvest, two planting systems were evaluated in terms of quantitative, qualitative and economic characteristics. Root transplanting system caused an increase in root yield and sugar yield by 15 and 47%, respectively compared with direct seeding system. Water consumption under root transplanting was 10080 m3 ha-1 which was about 18% less than direct seeding. In terms of water use efficiency, root transplanting method with an efficiency of 9.66 kg root m-3 was about 40% more than direct seeding method (6.90 kg root m-3). The economic evaluation of two planting methods also showed that the increase in net income by changing planting pattern from conventional to root transplanting system was higher. In general, results showed that root transplanting system had higher quantitative and qualitative yield and economical income compared with direct seeding method.
Keywords: Transplanting, direct seeding, Water use efficiency, Production Cost, Gross income} -
این تحقیق به منظور بررسی تاثیر کشت نشایی بر کارایی مصرف آب چغندرقندپاییزهدر شهرستان مهران واقع در استان ایلام، به صورت فاکتوریل دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در دو سال زراعی 95 -1394 و 96-1395 اجرا شد. تیمارها شامل تاریخ کاشت در چهار سطح (1 و 20 مهرماه، 10 و 30 آبان ماه) و رقم در دو سطح (شریف و اسپارتاک) به عنوان فاکتورهای اصلی و روش کاشت در دو سطح (کشت مستقیم بذر و نشاکاری) به عنوان فاکتور فرعی (اسپلیت در مکان) و زمان برداشت در سه سطح (5 و 25 اردیبهشت ماه و 15 خرداد ماه) به عنوان فاکتور فرعی فرعی (اسپلیت در زمان) اجرا گردید. نتایج تجزیه واریانس بر اساس امیدریاضی میانگین مربعات نشان داد که تاثیر سال بر صفات عملکرد ریشه، درصد قند، عملکرد شکرو عملکرد شکر سفید معنی دار بود اما تاثیری بر راندمان مصرف آب براساس عملکرد شکرسفید نداشت. تاریخ کاشت نیز بر عملکرد ریشه، عملکرد شکر و عملکرد شکرسفید اثر معنیدار داشت. تاثیر تاریخ برداشت بر عملکرد ریشه و عملکرد شکر معنیدار شد.راندمان مصرف آب براساس عملکرد شکرسفید در روش نشاکاری 1/60 کیلوگرم بر مترمکعب بود که 50 درصد نسبت به روش بذرکاری افزایش نشان داد.عملکرد ریشه در کشت نشایی 101 تن در هکتار بود (54 درصد افزایش نسبت به روش بذرکاری). بالاترین عملکرد شکرسفید با 14/08 تن در هکتار در روش نشاکاری، تاریخ کاشت اوایل مهرماه و تاریخ برداشت اواسط خردادماه بود (28 درصد افزایش نسبت به روش بذرکاری). با توجه به عملکردهای غیراقتصادی روش بذرکاری در کشت پاییزه چغندرقند استان، کاهش منابع آب، خسارت پرندگان مهاجر و محدودیت های فصل رشد به نظر میرسد کاشت نشایی چغندرقند میتواند راه کار مناسبی برای افزایش تولید شکر و راندمان مصرف آب باشد که با تکمیل امکانات مکانیزاسیون میتواند به عنوان روشی مطمین برای جایگزینی بذرکاری مطرح شود. با توجه به نتایج تحقیق شهرستان مهران نیز میتواند به عنوان منطقه مستعد توسعه کشت پاییزه چغندرقند مورد توجه قرار گیرد.
کلید واژگان: چغندرقند پاییزه, عملکرد ریشه, کشت نشایی, کارایی مصرف آب}Journal of Sugar Beet, Volume:35 Issue: 2, 2020, PP 175 -191This study was conducted to evaluate the effect of transplanting on water use efficiency of autumn-sown sugar beet in Mehran, Ilam province. The experiment was carried out as factorial split-split plot based on randomized complete block design with four replication in two grwoing season 2015-16 and 2016-17. Sowing date (late September, early October, early November and late November) and cultivar (Sharif and Spartak) laid out in main plots, planting method (direct seed planting & transplanting) in sub-plots and harvest time (late April, mid-May and early June) as sub-sub-plots (split at time). The results of ANOVA based on expected mean of squares showed that effect of year on root yield, sugar content, sugar yield, and white sugar yield was significant. However, it had no effect on the water use efficiency based on sugar yield. The effect of planting time on root yield, sugar yield, and white sugar yield was significant. The effect of harvest time on root yield and sugar yield was significant. Water use efficiency based on white sugar yield in transplanting method was 1.60 kg/m3 which was 50% more than seed planting method. Root yield in transplanting method was 101 t/ha (54% increase compared with seed planting method). The highest white sugar with 14.08 t/ha was observed in transplanting, late September sowing, and at early June harvest (28% increase compared with seed planting). Considering the non-economic performance of seed planting method in autumn sugar beet sowing in the province, reduction of water resource , damage of migratory birds, and limitations of growing season, it seems that sugar beet transplanting can be a proper way to increase sugar production and water use efficiency which can be considered as a reliable method to replace seeding by completing mechanization facilities. According to the study results, Mehran city can also be considered as a region prone to the extension of autumn sugar beet sowing.
Keywords: Autumn-sown sugar beet, Root yield, Transplanting, Water use efficiency} -
کشت نشایی چغندر قند می تواند افزایش بهره وری و اقتصادی تر شدن محصول را در پی داشته باشد
-
کمبود منابع آب آبیاری و بیماری ریزومانیا دو عامل عمده کاهش عملکرد در مزارع چغندرقند ایران هستند. در این پژوهش واکنش 30 رقم تجارتی چغندرقند نسبت به کم آبیاری و بیماری ریزومانیا در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. روش آبیاری نشتی و دور آبیاری براساس تبخیر 180 میلی متر از طشتک کلاس A بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر رقم بر عملکرد قند و همچنین بهره وری آب مصرفی (WUE) معنی دار بود(P˂ 0.01). نتایج تائید کرد که در چغندرقند اختلافات ژنتیکی در بهره وری مصرف آب، عمدتا بدلیل اختلاف در پتانسیل عملکرد است. همچنین معلوم شد که ترتیب ارقام از نظر مقدار عملکرد قند در شرایط آلوده با شرایط غیر آلوده بایکدیگر تفاوت دارد. در شرایط آلودگی به بیماری نمره رنگ برگ و شاخص شدت بیماری با عملکرد شکر به ترتیب دارای همبستگی مثبت و منفی معنی داری (P˂ 0.01) به ترتیب با ضریب تبین 44/0 و 39/0 بودند. در شرایط غیر آلوده به بیماری نمره پژمردگی و پیری همبستگی منفی و معنی داری (P˂ 0.05) با عملکرد قند داشتند. در حالیکه درشرایط آلوده به بیماری همبستگی عملکرد قند با نمره پژمردگی و پیری برگ منفی ولی به ترتیب غیر معنی دار (P> 0.05) و معنی دار (P˂ 0.01) بود. در بین 30 رقم تجارتی ارقام آنتک، بالو، بی تی اس233، دورتی، ایزابلا، لاتیتیا، لوریکت، پالما، پرفکتا، شکوفا و توکان از بهره وری مصرف آب آبیاری و عملکرد قند بالا و در عین حال از شاخص برتری مناسبی برخوردار بودند.کلید واژگان: بهره وری مصرف آب, چغندرقند, ریزومانیا, شاخص برتری, کم آبیاری}Water deficit and Rhizomania disease are two major obstacles in reducing yields in the sugar beet fields of Iran. Each year, various commercial varieties which have different kinds of resistance to disease, especially Rhizomania, are distributed to the sugar beet growers. Due to complexity of drought tolerance, development of drought tolerant varieties takes time and the progress is very slowly, so the introduction and use of high yielding varieties among these current varieties under less water conditions can be effective in reducing water consumption. In order to reach this goal, the reaction of 30 commercial varieties to low irrigation and Rhizomania reaction, was investigated in 2016 and 2017 in non-infected (Karaj) and infected (Mashhad and Miandoab) fields using a randomized complete block design. The irrigation method was furrow and irrigation periods, after two initial water for germination, was based on evaporation of 180 mm from the class A evaporation pan. Color, wilting and leaf senescence scores were evaluated in the middle of the growth season as well as the severity of disease to Rhizomania at harvest time. Root yield and sugar content were analyzed at harvest time. Water use efficiency (WUE) and superiority index (Pi) were calculated and evaluated. In these experiments, about 30% of water consumption decreased compared to control farms (irrigation based on evaporation of 80 mm from the class A evaporation pan.) .Aanalysis of variance showed that variety effect on sugar yield and water use efficiency (WUE) was significant (P˂ 0.01). It was confirmed that, in sugar beet, variety differences for water use efficiency are mainly due to differences in potential yield. The results showed that the ranking of the varieties differed in terms of the amount of sugar yield in infected conditions with non-infected conditions. In case of infection, the leaf color score and the severity index of the disease with sugar yield had a significant positive (R2= 0.44) and negative (R2= 0.39) correlation (P˂ 0.01), respectively. In non-infected conditions, the wilting and senescence score had a negative and significant correlation with sugar yield (r= -0.45* and -0.42*, respectively). However, in infected conditions with the disease, the correlation of sugar yield with the wilting score and leaf aging was negative but respectively, was not significant (r= -0.20, P> 0.05) and significant (r= -0.52, PKeywords: Low irrigation, Rhizomania, Sugar beet, Superiority index, Water use efficiency}
-
در اکثر مناطقی که چغندرقند به صورت پاییزه کشت می شود، انجام آبیاری برای تولید اقتصادی محصول ضروری می باشد. از طرفی در این گونه مناطق بخش عمده ای از بارندگی در زمستان و در طول فصل رشد چغندرقند اتفاق افتاده، که به نظر می رسد نقش مهمی در تامین نیاز آبی محصول داشته باشد. از این رو به منظور تعیین سهم بارندگی و آبیاری های اوایل و اواخرفصل درتشکیل عملکرد چغندرقند، این آزمایش در سال زراعی 85-1384 در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول اجرا شد. تیمارها شامل دور آبیاری 100، 150، 200، 250 و 300 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر (به ترتیب I1-I5) و نیز بدون انجام آبیاری در بهار(I6)، سبز شدن با بارندگی و انجام آبیاری در بهار با دور 100 میلی متر (I7)، آبیاری در طول فصل با دور 100 میلی متر و بدون دریافت بارندگی(I8) و تیمار بدون دریافت بارندگی و آبیاری در بهار (I9) در مجموع نه تیمار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین تیمارهای آزمایش از نظر کلیه خصوصیات کمی و کیفی در سطح احتمال یک درصد اختلاف معنی دار وجود داشت. بیشترین و کمترین عملکرد ریشه (به ترتیب با 98/9 و 55/7 تن در هکتار) و عملکرد شکر (به ترتیب با 12/4 و 6/8 تن در هکتار) به ترتیب مربوط به تیمار آبیاری در طول فصل با دور 100 میلی متر و بدون دریافت بارندگی(I8) و تیمار سبز شدن با بارندگی و دریافت آبیاری در بهار با دور 100 میلی متر (I7) بود. بالاترین و کمترین درصد قند مربوط به تیمار دور آبیاری 250 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر (I4) و دور آبیاری 100 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر (I1) به ترتیب با 16/1 و 14/9 درصد بود. بیشترین و کمترین کارآیی مصرف آب برای تولید عملکرد ریشه و شکر به ترتیب مربوط به تیمار بدون انجام آبیاری در بهار (I6) و تیمار سبز شدن با بارندگی و انجام آبیاری در بهار با دور 100 میلی متر (I7) بود. بارندگی به طور معنی داری باعث افزایش عملکرد ریشه و شکر و بهبود برخی از خصوصیات کیفی از قبیل پتاسیم ریشه، ضریب استحصال و قند ملاس شد. سهم بارندگی، آبیاری های اول فصل و اواخر فصل (بهار) در تشکیل عملکرد ریشه به ترتیب 12/3، 76/9 و 22 تن در هکتار و سهم آنها در عملکرد شکر به ترتیب 2/35، 9/86 و 2/5 تن در هکتار بود. بنابراین به نظر می رسد که آبیاری های اول فصل نقش اساسی تر در عملکرد چغندرقند دارند و آبیاری های بهاره و بارندگی ها در رتبه های بعد قرار داشته باشند.کلید واژگان: آبیاری, بارندگی, چغندرقند پاییزه, عملکرد ریشه و شکر}Effect of irrigation management on quantitative and qualitative parameters of autumn-sown sugar beetJournal of Sugar Beet, Volume:33 Issue: 2, 2018, PP 221 -235In regions with autumn-sown sugar beet planting, rainfall occurrence during sugar beet growth, especially in winter, has an economic and significant role in supplying the required water. This study was conducted to determine rainfall as well as early and late irrigation proportion on sugar beet performance in randomized complete block design with three replications in Safi-Abad Agricultural Research Center in 2005-06. Treatments were composed of five irrigation levels including irrigation after 100, 150, 200, 250, 300 mm evaporation from evaporation pan (I1-I5, respectively), no-irrigation in spring (I6), seedling emergence by rainfall and spring irrigation after 100 mm evaporation from evaporation pan (I7), irrigation during the growing season after 100 mm evaporation from evaporation pan (I8) and no -rainfall as well as -irrigation in spring (I9). Significant difference was observed among treatments for quantitative and qualitative traits (PKeywords: Autumn-sown sugar beet, Irrigation, Rainfall, Root, sugar yield}
-
بررسی خصوصیات بیولوژیکی سس زراعی بعنوان مهمترین علف هرز انگلی چغندرقند از اهمیت خاصی برخوردار است. به منظور بررسی وضعیت جوانه زنی و خفتگی بذر، بذور10 اکوتیپ سس زراعی از مزارع چغندرقند آلوده در اردبیل، آذربایجان غربی، قزوین، خراسان و البرز در سال 1392 جمع آوری و درصد و سرعت جوانه زنی آن ها اندازه گیری شد. تاثیر مدت نگهداری بذر در انبار و همچنین تیمار بذر با اسیدسولفوریک غلیظ (98٪) بر وضعیت خواب و خصوصیات جوانه زنی بذر اکوتیپ ها، در محیط ژرمیناتور و قدرت آلوده کنندگی اکوتیپ ها بر روی چغندرقند در محیط گلخانه بررسی شد. آزمایشات انجام شده در آزمایشگاه (با چهار تکرار) و در محیط گلخانه (با سه تکرار) در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. بین اکوتیپ ها در همه صفات مورد بررسی اختلاف معنی دار (P≤0.01) وجود داشت. حداقل و حداکثر درصد جوانه زنی قبل از تیمار بذر با اسید به ترتیب 3 و 29 درصد و بعد از تیمار با اسید، به ترتیب 13 و 87 درصد بود. بیشترین تاثیر تیمار با اسید بر شکست خواب بذر، در اکوتیپ پارس آباد مغان مشاهده شد. اکوتیپ جمع آوری شده از جهان آباد قزوین، به تیمار با اسید عکس العمل منفی نشان داد و درصد جوانه زنی آن کاهش یافت. نگهداری بذر به مدت یکسال تاثیرمعنی داری بر شکست خواب نداشت. اختلاف طول گیاهچه، وزن تر و خشک هزار ژرم (هزار گیاهچه) اکوتیپ ها در سطح یک درصد معنی دار شد. کمترین طول گیاهچه و وزن خشک هزار ژرم به ترتیب با 3/2 سانتی متر و 0/09گرم مربوط به اکوتیپ جهان آباد قزوین بود. قدرت آلوده کنندگی اکوتیپ ها نیز با همدیگر متفاوت و اختلافات با احتمال 99درصد معنی دار بود. اکوتیپ های تهیه شده از ارومیه و مشکین دشت البرز به ترتیب بیشترین و کمترین قدرت آلوده کنندگی چغندرقند را داشتند. با توجه به این که رفتارهای بیولوژیکی اکوتیپ های سس از الگوی ثابتی پیروی نکرد، لذا شناخت خصوصیات بیولوژیکی آن ها می تواند در پیشرفت برنامه های مدیریتی کنترل این علف هرز موثر باشد.کلید واژگان: جوانه زنی, چغندرقند, خواب بذر, سس, قدرت آلوده کنندگی}Journal of Sugar Beet, Volume:32 Issue: 2, 2017, PP 157 -171In this study, 10 ecotypes of field dodder (Cuscuta campestris Y.) collected from infected sugar beet fields in Ardabil, West Azerbaijan, Qazvin, Khorasan Razavi and Alborz provinces were evaluated for germination rate and percentage. The effects of seed storage duration and scarification with sulfuric acid 98% on seed dormancy and germination characteristics of the ecotypes were studied in the growth chamber and their ability to infect sugar beet was studied in the greenhouse. Experiments were carried out in completely randomized design with four and three replications in the growth chamber and greenhouse, respectively. Significant difference (p ≤0.01) was observed among the ecotypes for all studied traits. The minimum and maximum germination percentage of the ecotypes before sulfuric acid treatment was 3 and 29%, and after treatment reached to 13 and 87%, respectively. The highest impact of acid treatment was observed in the ecotype collected from Parsabad, Moghan. The ecotype collected from Jahanabad, Qazvin, showed negative response to acid treatment and its germination decreased. Seed storage for one year did not influence the seed dormancy break. There was significant difference (p ≤0.01) among the ecotypes for seedling length, fresh and dry weight of 1000-germ (1000-seedling). The minimum seedling length (3.2 cm) and dry weight of 1000-germ (0.09g) was observed in Jahanabad ecotype. The ecotypes were also significantly different (p ≤0.01) for aggressiveness and infection. Ecotypes collected from Urmia and Meshkindasht of Alborz had the maximum and minimum aggressiveness, respectively. Although, the biological behavior of the parasitic dodder weed did not follow a constant pattern, identification of their biological characteristics can be useful in the progress of management programs to control the weed.Keywords: aggressiveness, dodder, germination, Seed dormancy, Sugar beet}
-
یکی از موثرترین روش های کاهش خسارت تولید در شرایط تنش خشکی، اصلاح ارقام متحمل به خشکی می باشد. در این تحقیق، 150 فامیل نیمه خواهری چغندرقند در شرایط تنش خشکی ارزیابی، 23 فامیل برتر انتخاب و با یک والد مادری تلاقی داده شدند. هیبریدهای حاصل در شرایط تنش خشکی ارزیابی شدند. بر اساس نتایج، دو فامیل به عنوان والد پدری متحمل به خشکی انتخاب و با دو والد مادری منوژرم دیگر تلاقی و چهار هیبرید جدید بدست آمد. رقم پایا یکی از این چهار هیبرید است که طی سال های 93-1389 در دو شرایط تنش و بدون تنش در آزمایش های مقدماتی و نهایی از نظر صفات کمی و کیفی ارزیابی شد و نسبت به بقیه هیبریدها برتری داشت، بطوریکه در شرایط تنش خشکی، میانگین عملکرد ریشه رقم پایا برابر با 50/50 تن در هکتار بود که نسبت به رقم معمولی گدوک (50/36 تن در هکتار) برتر بود. همچنین میانگین مصرف آب رقم پایا در شرایط آبیاری متداول 15000 و در شرایط تنش خشکی حدود 9500 متر مکعب در هکتار با دور آبیاری دو برابر بود که بیانگر صرفه جویی در مصرف آب به مقدار 40-30 درصد است. نتایج آزمایش های ترویجی در کرج، مشهد و شیروان نیز حاکی از برتری این رقم در شرایط تنش خشکی بود بطوریکه نسبت به رقم گدوک به ترتیب 17، 22 و 10 تن در هکتار افزایش عملکرد ریشه نشان داد.کلید واژگان: پایا, چغندرقند, تنش خشکی, رقم متحمل, گرده افشان}Developing new drought tolerant sugar beet varieties, is one of the most effective ways to decrease the production damage caused by drought stress. In this research 23 superior families selected from 150 half-sib families, crossed with a female parent under drought stress condition. Based on the results four new hybrids were obtained by crossing between, two drought tolerant half-sib families as male parents, with two monogerm female parents. Paya cultivar as one of the hybrids showed the highest average root yield (50.50 t/ha) compared to check variety Gadouk with 36.50 t/ha in preliminary and advanced experiments, during 2010-2014 under drought stress and non-stress conditions. Also, the average seasonal water use of Paya was 15000 and 9500 m3/ha under non-stress and stress conditions respectively, which showed 30-40% saving in water use. The new cultivar indicated superiority root yield 17, 22 and 10 t/ha more than check cultivar Gadouk, under drought stress conditions, in onfarm trials in Karaj, Mashad and Shirvan regions.Keywords: Drought stress, Paya, Pollinator, Sugar beet, Tolerant variety}
-
به منظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف نیتروژن بر اجزاء عملکرد، سهم هریک از قسمت های مختلف گیاه چغندرقند در کشت پاییزه از ماده خشک کل، تعداد برگ، شاخص سطح برگ، سرعت پوشش سایه انداز و میزان جذب نیتروژن، این آزمایش در سال های 1382 و 1383 در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول اجرا گردید. در این تحقیق پنج مقدار نیتروژن شامل صفر، 60، 120، 180 و 240 کیلوگرم در هکتار و دو رقم منوژرم شیرین و رسول در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار بررسی شد. سال های آزمایش از نظر بیشتر خصوصیات کمی و کیفی چغندرقند با یکدیگر اختلاف معنی داری نشان دادند. در سال اول بین اثرات مقادیر نیتروژن بر روی عملکردریشه تفاوت معنی داری وجود نداشت و در یک گروه قرار گرفتند (میانگین 93 تن در هکتار)، در حالی که درصد قند به طور معنی داری تحت تاثیر مصرف نیتروژن قرار گرفت و بالاترین مقدار (7/13درصد) مربوط به سطح نیتروژن صفر بود. در سال دوم تیمارهای نیتروژن از نظر عملکردریشه با یکدیگر اختلاف معنی دار نشان دادند و بالاترین عملکرد مربوط به سطح نیتروژن 240 کیلوگرم در هکتار (9/80 تن در هکتار) بود، اما از نظر درصد قند بین آن ها اختلاف معنی داری وجود نداشت. در هر دو سال بین دو رقم مورد بررسی از نظر کلیه خصوصیات کمی و کیفی اختلاف معنی دار وجود نداشت. افزایش مصرف نیتروژن موجب افزایش سهم دمبرگ و طوقه و کاهش سهم ریشه از بیوماس کل نموده، اما بر سهم ماده خشک برگ از بیوماس کل تاثیری نداشت. در سال اول تیمارهای نیتروژن از نظر تعداد برگ، شاخص سطح برگ و زمان سایه انداز کامل با یکدیگر اختلاف معنی دار نشان ندادند، درحالی که در سال دوم بین تیمارها اختلاف معنی دار وجود داشت، به طوری که افزایش نیتروژن موجب افزایش شاخص سطح برگ، تعداد برگ و تسریع در زمان کامل شدن سایه انداز گردید. در سال اول بین سطوح مختلف نیتروژن از نظر تاثیر بر مقدار نیتروژن قسمت های مختلف گیاه اختلاف معنی داری وجود نداشت و مقدار کل نیتروزن جذب شده به وسیله چغندرقند در آخر دوره رشد در حدود 574 کیلوگرم در هکتار بود. درسال دوم مقدار نیتروژن جذب شده از خاک به وسیله چغندرقند تحت تاثیر سطوح نیتروژن مصرفی قرار داشت به طوری که مقدار نیتروژن حذب شده در سطوح نیتروژن صفر و 240 کیلوگرم در هکتار به ترتیب 186 و 351 کیلوگرم در هکتار بود.
کلید واژگان: بیوماس, چغندرقند پاییزه, نیتروژن, عملکرد کمی و کیفی}This study was conducted to determine the effect of variable nitrogen supply on yield parameters of two sugar beet varieties، as well as on biomass allocation to different parts of sugar beet plant at Safi-Abad Agric. Res. Center during 2003-4 and 2004-5. Five nitrogen rates (0، 60، 120، 180 and 240 kgha-1) and two monogerm sugar beet varieties (Shirin and Rasol) arranged as factorial in a randomized complete block design with four replications. There was a significant difference between years for most sugar beet yield parameters. In the first year، nitrogen had no significant effect on root yield (mean of five rates was 93 t/ha) but changed sugar content significantly. N0 had the highest sugar content (13. 7%). In the second year، root yield was influenced significantly by nitrogen and N240 produced the highest root yield (80. 9 tha-1) whereas sugar content did not change significantly. There were no significant differences between two varieties for all yield parameters in two years. Increasing N shifted allocation of biomass to petiole and crown and reduced its allocation to root. But no differences between nitrogen rates for biomass allocation to leaf were found. All nitrogen rates had same leaf number، leaf area index and canopy closure during first year، but during second year increasing nitrogen levels accelerated canopy closure and increased leaf number and leaf area index. Nitrogen had not significant effect on nitrogen content and nitrogen uptake of different plant parts in first year. Total nitrogen uptake by sugar beet at the end of season was 574 kgha-1 in this year. In second year، total nitrogen uptake was influenced by application of nitrogen، so that uptakes in 0 and 240 kgha-1 N were 186 and 351 kgha-1 respectively.Keywords: Autumn sugar beet, Biomass, nitrogen, Yield, quality} -
در روش پلاریمتری تعیین عیار عصاره حاصل از 26 گرم خمیر چغندرقند نرمال 23 میلی لیتر منظور می شود تا با 177 میلی لیتر محلول شفاف کننده حجم کل معادل 200 میلی لیتر شود. افزایش ماده خشک و تفاله چغندرقند تحت هر نوع تنش و پلاسیدگی می تواند موجب کاهش حجم عصاره حاصل از 26 گرم چغندرقند از 23 میلی لیتر گردد. این تحقیق با هدف تعیین عیار چغندرقند تولیدی تحت شرایط تنش خشکی، شوری و ریشه های پلاسیده در مزرعه پس از برداشت انجام شد. ریشه های مورد آزمون تحت شرایط نرمال، خشکی، نیمه شور و شور در دو منطقه کرج و اصفهان در سال 1389 تولید گردیدند. پس از برداشت ریشه ها در معرض پلاسیدگی قرار گرفته و هر کدام به طور مستقل در قالب آزمایش فاکتوریل (3×3) بر پایه طرح کاملا تصادفی با 12 تکرار مورد آزمون قرار گرفتند. عامل پلاسیدگی ریشه (A) در سه سطح شامل: 1a- ریشه تازه تولید شده در شرایط مطلوب با 1±76 درصد رطوبت وزنی، 2a- ریشه پلاسیده در حد 1±70 درصد رطوبت وزنی و 3a- ریشه کاملا پلاسیده با 1±65 درصد رطوبت وزنی بودند و فاکتور (B) روش عصاره گیری در سه سطح شامل: 1b-روش عصاره گیری هضم سرد، 2b-روش فرانسوی براساس حجم عصاره و 3b- روش هضم گرم بودند. صفات درصد قند، درصد ماده خشک، درصد تفاله (مارک)، بریکس و هدایت الکتریکی کلیه نمونه ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که پلاسیدگی ریشه موجب افزایش ماده خشک ریشه از 24 به 32 درصد و تفاله از 7/4 به 1/7 درصد گردید. نتایج روش عصاره گیری متداول با روش فرانسوی و روش هضم گرم برای ریشه های نرمال اختلاف معنی داری نداشت. ولی تفاوت در شرایط تنش متوسط شوری (P)کلید واژگان: چغندرقند, تنش خشکی, تنش شوری, پلاسیده گی, عصاره گیری, عیارسنجی, هضم سرد, هضم گرم}In process of sucrose determination in sugar beet، pulp analysis by polarometric method is done on the basis of fresh root weight. The volume of the juice of 26 grams of the pulp is considered 23 ml that with 177 ml of clarifying agent would be 200 ml. Drought stress and dehydrated root reduce. The volume of the pulp extract of 23 ml. The objective of this experiment was to determine the proper method for juice extraction from beet roots grown under drought، salinity and normal conditions in the procedure of sugar content measurement. Sugar beet roots produced under various conditions were subjected to dehydration after harvest. Three levels of dehydration [(A) including fresh beet with 76±1 percent moisture (a1)، dehydrated roots up to 70± 1 (a2) and 63± 1 (a3) percent water content] and three juice extraction methods [(traditional cold digestion (b1)، hot digestion (b2) and improved French method (b3)] were arranged in a factorial experiment (3*3) in CRD with 12 replications. Sugar content، dry matter، marc، brix and juice electrical conductivity were determined for all treatments. The results showed that beet dehydration from 76 to 68 percent increased both dry matter and marc contents from 24 to 32 and from 4. 7 to 7. 1 percent، respectively. In normal roots there was no significant difference in terms of sugar content determination by various extraction methods. However، sugar content of beet roots grown under semi-salinity (P)Keywords: Cold digestion, Dehydration, Drought stress, Hot digestion, Juice extraction, Salt stress, Sugar beet, Sugar content determination}
-
تحقیق حاضر جهت بررسی نحوه مصرف نیتروژن و تاثیر طول دوره رشد گیاه بر خصوصیات کمی و کیفی چغندرقند رقم 7233 در دشت جوین شهرستان سبزوار اجرا گردید. پنج شیوه تقسیط کود نیتروژن (N1: 25 درصد همزمان با کاشت + 75 درصد در زمان تنک، N2: 50 درصد همزمان با کاشت + 50 درصد در زمان تنک، N3: 25 درصد همزمان با کاشت + 50 درصد در زمان تنک + 25 درصد بیست روز بعد، N4: 100 درصد همزمان با تنک، N5: 50 درصد همزمان با تنک + 50 درصد بیست روز بعد) و چهار زمان برداشت محصول با فواصل یک ماه که از اول شهریور شروع و تا اول آذر هر سال ادامه یافت، به ترتیب به عنوان سطوح عوامل اصلی و فرعی، به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار طی سه سال (1377 تا 1379) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که نحوه تقسیط نیتروژن بر صفات گیاهی و کیفی چغندرقند تاثیر معنی داری نداشت. کلیه صفات کمی و درصد قند قابل استحصال و درصد قند ریشه، به استثنای غلظت ناخالصی های ریشه، تحت تاثیر زمان های مختلف برداشت قرار گرفتند. اثر متقابل بین نحوه تقسیط نیتروژن و زمان برداشت بر هیچکدام از صفات اثر معنی داری نداشت. عملکرد ریشه و عملکرد شکر سفید به ترتیب از حدود 40 و 9/3 تن در هکتار در برداشت اول (اول شهریور)، به حدود 68 و 27/8 تن در هکتار در برداشت چهارم (اول آذر ماه) افزایش یافت. با تاخیر در برداشت، درصد قند ریشه نیز از 8/13 درصد در برداشت اول به 2/15 درصد در برداشت آخر افزایش یافت. بر اساس نتایج بدست آمده از این آزمایش بهتر است برداشت چغندرقند در این منطقه و مناطقی با شرایط اقلیمی مشابه تا نیمه دوم مهر ماه به تعویق افتد. به علاوه از تقسیط نیتروژن و مصرف چند مرحله ای آن در سیستم آبیاری بارانی، بدلیل عدم اثر معنی دار در افزایش عملکرد چغندرقند و همچنین احتمال تاثیر نامطلوب بر ساختار خاک، خودداری شده و کل کود نیتروژن مورد نیاز گیاه پس از مرحله 4 تا 6 برگی (زمان تنک) مصرف شود.
کلید واژگان: تقسیط نیتروژن, زمان برداشت, عیار, کود سرک وکیفیت چغندرقند}Effect of split application of nitrogen fertilizer and harvest ime on the root yield and quality characteristics of sugar beet cv 7233 was studied under sprinkler irrigation system in Juvein Plain, Sbzavar, Iran. Five levels of split applications of nitrogen (N1: 25% at planting + 75% at thinning time, N2: 50% at planting + 50% at thinning time, N3: 25% at planting + 50% at thinning time + 25% at 20 days after thinning, N4: 100% at thinning time, and N5: 50% at thinning time + 50% at 20 days after thinning) were assigned to the main plots. Four harvest times (from late August to late November with one-month intervals) were randomized in sub plots as split plot arrangement in randomized complete block design with four replications in three years (1998-2000). Combined ANOVA showed that the effect of split application of nitrogen on root yield and quality characteristics of sugar beet was not significant. Harvest time had significant effect on all sugar beet traits, except root impurities. There was no significant effect of split application of nitrogen×harvest time on plant characteristics. Delay in harvest time increased root yield and white sugar yield from 40 and 3.9 t ha-1 in the first harvest (late August) to 68 and 8.27 t ha-1, in last harvest (late November), respectively. Sugar content also increased from 12.8% in the first harvest to 15.2% in last harvest. In conclusion, it may be suggested that sugar beet in the Juvein region is harvested from late October and whole nitrogen fertilizer is applied after sugar beet thinning at 4-6 leaf stage under sprinkler irrigation system.
Keywords: Harvest time, Nitrogen, Split application, Purity, Sugar beet quality} -
به منظور شناخت بیشتر از جوانهزنی و سبزشدن ارقام منوژرم چغندرقند در شرایط تنش رطوبت این تحقیق بهصورت سه آزمایش اجرا گردید. در آزمایش اول کیفیت جوانهزنی بذر سه رقم منوژرم (رایزوفورت تولید داخل، رسول و زرقان) در پنج سطح تنش رطوبت (0، 2-، 4-، 6- و 8- بار) در داخل ژرمیناتور با دمای 15 درجه سانتیگراد و به روش بین کاغذ (B.P) مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایش با شروع جوانهزنی هر روز بذرهای جوانهزده شمارش گردید و در پایان، درصد جوانهزنی و سرعت جوانهزنی تعیین شد. آزمایش دوم، مشابه آزمایش اول بود اما در این آزمایش در 14 روز بعد از کاشت درصد گیاهچه های نرمال و غیرنرمال تعیین و سپس طول ریشهچه، طول ساقهچه و نسبت آنها و همچنین وزنخشک ریشهچه و ساقهچه و نسبت آنها در هر تیمار اندازهگیری شد. در آزمایش سوم سه رقم ذکر شده در داخل اتاقک رشد و در داخل خاک لومی تحت تنش رطوبت 5/17، 20، 5/22 و 25 (شاهد) درصد رطوبت وزنی خاک مورد ارزیابی قرار گرفت در این بخش نیز با شروع سبز شدن هر روز تعداد بذرهای سبز شده شمارش گردید و سرعت سبز شدن، زمان رسیدن به 50 درصد سبز شدن و همچنین درصد سبز نهائی در هر رقم و تیمار تعیین شد. طرح آماری برای همه آزمایشها بهصورت آزمایش فاکتوریل دو عاملی (سطوح هر فاکتوردر هر آزمایش باتوجه به تعداد تیمارها متفاوت بود) و در قالب طرح کرتهای کاملا تصادفی با چهار تکرار بود. محل اجرای طرح، آزمایشگاه های مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کرمانشاه بود. نتایج آزمایش اول نشان داد تاثیر تنش رطوبت روی صفات درصد جوانهزنی و زمان رسیدن به 50 درصد جوانهزنی معنیدار است بهطوریکه با افزایش تنش رطوبت درصد جوانهزنی کاهش مییابد. همچنین نتایج نشان داد که درصد جوانهزنی رقم رایزفورت بیشتر از درصد جوانهزنی دو رقم رسول و زرقان بود. نتایج آزمایش دوم حاکی از آن بود که اثر تنش رطوبت روی گیاهچه های نرمال و بذرهای جوانه نزده در سطح احتمال یک درصد معنیدار است. نتایج آزمایش سوم نیز نشان داد که تنش رطوبت بر صفات درصد سبزشدن، سرعت سبزشدن و زمان رسیدن به 50 درصد سبزشدن تاثیر معنیداری دارد، بر اساس نتایج این آزمایش در رطوبت وزنی خاک کمتر از 5/17 درصد(مکش خاک 6- بار)، سبزشدن بذر چغندرقند بهشدت کاهش مییابد و از 20 تا 25 درصد رطوبت وزنی (مکش معادل 3- تا 3/0- بار) خاک رس تفاوت معنیداری از نظر درصد سبزشدن بذر چغندرقند وجود ندارد.
کلید واژگان: بذر منوژرم, تنش رطوبت, جوانهزنی, چغندرقند, ژرمیناتور}In order to further understand the emergence and germination of sugar beet monogerm cultivars under moisture stress, the current study was carried out at three stages. At the first stage, the quality of germination of three monogerm cultivars (Rizofort, Rasoul and Zarghan) were studied under five moisture stress levels (0, -2, -4, -6 and -8 bars) in germinator at 15°C by between-paper method. At this stage, after the onset of the germination, the number of germinated seeds was daily counted and at the end, germination percentage and rate was determined. The second stage was similar to the first one with the difference that at this stage, the percentage of normal and abnormal seedlings was determined 14 days after sowing and then, radicle length, coleoptile length and their ratio as well as radicle and coleoptile dry weight and their ratio were measured for each treatment. At the third stage, the studied cultivars were evaluated in clay soil in growth chamber under moisture stress of 17.5, 20, 22.5 and 25% (control) of soil volumetric moisture. At this stage, when emergence started, the number of emerged seeds was daily counted and then, emergence rate, days to 50% emergence and final emergence percentage were determined for each cultivar and treatment. The statistical design of all stages was a two-factor factorial (the levels of the factors were different at each stage depending on the number of treatments) based on a Randomized Complete Block Design with four replications. The studies were carried out in the laboratories of Agricultural and Natural Resources Research Center of Kermanshah, Iran. Results of the first study showed that moisture stress significantly impacted germination percentage and days to 50% germination, so that as moisture stress was intensified, germination percentage decreased. Also, results revealed that germination percentage of cv. Rizofort was higher than that of Rasoul and Zarghan. Results of the second study indicated that moisture stress significantly affected normal seedlings and ungerminated seeds at 1% probability level. According to the results of the third study too, moisture stress significantly influenced emergence percentage, emergence rate and days to 50% emergence. Results showed that the emergence of sugar beet seeds dramatically decreased at soil volumetric moisture level of lower than 17.5% (-6 bars soil tension) and the emergence percentage of sugar beet seeds did not significantly change with the increase in clay soil volumetric moisture level from 20 to 25% (soil tension of -3 to -0.3 bars).Keywords: Germination, Germinator, Moisture stress, Monogerm seed, Sugar beet} -
In order to investigate genetic variance components of agronomic traits in sugar beet, five o-type monogerm lines were crossed with 15 CMS monogerm lines on the basis of design II and 75 F1 hybrids were obtained. 75 hybrids were divided to three sets with 25 hybrids in each set and were evaluated in a randomized complete block design with four replications in Abdol-Rasoul Motahhari Research Station, Karaj. In this study, root yield, sugar yield, white sugar yield, sugar content, white sugar content, potasium, sodium, nitrogen, potasium/ sugar content ratio, sodium/ sugar content ratio, nitrogen/ sugar content ratio, alkalinity, purity, molases, root length, root diameter, crown length and crown diameter were calculated. Genetic analysis showed the significant efect ofmales for sugar content, white sugar content and nitrogen traits at 1% probability level and for sodium and purity triats at 5% probability level. Males×Females was significant for white sugar content at 1% probability level and for white sugar content, sugar yield and sugar content in 5% probability level. Additive genetic variance was only significant at 10% probability level for purity and at 12 % probability level for sugar content, white sugar content and nitrogen. Also, dominance variance was significant for white sugar content at 5% probability level and for white sugar yield and sugar content at 12% probability level. Narrow sense heritability of sugar content, white sugar content and nitrogen was significant at 12 % probability level and the rest of traits had low narrow sense heritability. Results of this study revealed that the amount of additive and dominance variances in monogerm germplasm of sugar beet was not large and for impoving genetic basis ofagronomic traits in monogerm gelmplasm, we should use new monogerm germplasm or multigerm genotypes.
-
به منظور تعیین مهم ترین صفات مؤثر بر عملکردریشه و عیارقند در ژرم پلاسم منوژرم چغندرقند، تعداد 75 هیبرید F1 منوژرم در سه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1383 در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه شهید عبدالرسول مطهری در کرج مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این بررسی صفات عملکردریشه، طول ریشه، قطر ریشه، ارتفاع طوقه، قطر طوقه، عیار قند، نیتروژن آلفا آمینو، سدیم، پتاسیم، نسبت های سدیم به پتاسیم، پتاسیم به عیارقند، نیتروژن به عیارقند، هم چنین ضریب قلیائیت، عملکرد شکرسفید، قندملاس، شکر قابل استحصال، عملکردشکر، یکنواختی ریشه، نمره رشد و راندمان استحصال اندازه گیری و برآورد شدند. تجزیه واریانس به صورت مستقل در هر آزمایش انجام و از میانگین تیمارها برای تجزیه های آماری استفاده شد. تجزیه عاملی به روش مؤلفه های اصلی، کل صفات مورد مطالعه را به سه عامل عیارقند خالص، عملکردریشه و قند و خصوصیات ظاهری ریشه تقسیم نمود. در تجزیه رگرسیون مرحله ای برای عملکردریشه به عنوان متغیر تابع و سایر صفات به عنوان متغیرهای مستقل به ترتیب عملکردشکر، عیارقند، عملکرد شکرسفید، ضریب قلیائیت، قطر ریشه و ارتفاع طوقه به عنوان مهم ترین صفات شناسایی شدند که اثرات عملکردشکر، شکرقابل استحصال و قطر ریشه در عملکردریشه مثبت بود. هم چنین صفات مهم تعیین کننده عیارقند به ترتیب شکرقابل استحصال، نسبت سدیم به پتاسیم و راندمان استحصال بودند. در نهایت تجزیه همبستگی کانونیک نشان داد که با افزایش طول و قطر ریشه و کاهش قطر طوقه، میزان ناخالصی های ریشه کاهش می یابد.
کلید واژگان: تجزیه به عامل ها, تجزیه رگرسیون مرحله ای, تجزیه همبستگی کانونیک, چغندرقند, صفات زراعی, مرفولوژی ریشه, منوژرم}To determine the most important traits affecting root yield and sugar content in monogerm germplasm of sugar beet, 75 monogerm F1 hybrids were evaluated in three separate experments conducted in randomized complete block desing (RCB) with four replications at Abdo–al–Rasoul Research Farm, Karaj in 2004. Root yield, root length, root diameter, crown height, crown diameter, sugar content, α–amino–nitrogen, sodium, potassium, K/Na ratio, K/SC ratio, N/SC ratio, alkality coefficient, white sugar yield, molasses, white sugar content, sugar yield, root uniformity, growth score and purity were measured. Mean of treatments were used for statistical analysis. Factor analysis by principal component methods, revealed that all of the traits could interpret in three factors, white sugar content, root yield and morphological charactors of root. Stepwise regression analysis for root yield as dependent variable ad other traits as independent variables, showed the importance of sugar yield, sugar content, white sugar yield, alkality coefficient, root diameter and crown lenghth. The relationships among root yield with sugar yield, white sugar content and root diameter were positive. Also, white sugar content, K/Na ratio and purity contributed largely to the sugar content. Canonical correlation revealed that increasing of root length and diameter and decreasing of crown diameter accompanied by decreasing root impurities. -
این بررسی جهت تعیین نحوه تاثیر دو عامل وزن ریشچه و فاصله کشت روی خصوصیات کیفی و کمی بذر چغندر قند منوژرم ژنتیکی رقم 9597 چغندر قند طی سالهای 1377 و 1378 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل اجرا گردید. در این مطالعه، وزن ریشچه با سه اندازه مختلف (کمتر از یکصدگرم، 100 تا 200 گرم و 200 تا 300 گرم) در کرت اصلی و فاصله بین بوته ها با سه سطح (40، 50 و 60 سانتی متر) در کرت فرعی در قالب طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با پنج تکرار مورد بررسی قرار گرفت...
کلید واژگان: اردبیل, بذر منوژرم, تراکم بوته, چغندر قند, فاصله کشت, وزن ریشچه, عملکرد بذر}To determine the effects of steckling weight and planting density on seed quantitative and qualitative characteristics of monogerm sugar beet c.v. 9597, this experiment was carried out in Ardabil Agricultural Research Station in two years (1998-99). In this study, steckling weight with three different sizes(including <100, 100-200, and 200-300g) as main-plot, and planting density with three levels (including 40, 50 and 60 cm) as sub-plot were used in a split-plot experiment based on the RCBD with five replications. In this experiment morphological and qualitative (rate and uniformity of germination) characters, seed size distribution, and monogerm seed percentage were measured. According to the results, effect of planting density on the axillary branches number and seed yield was significant at 1% probability level. Seed yield increased by 43%, as planting density was increased from 40 to 60 cm. Increasement of steckling weight led to increasement of standard seed portion (with 3.5-4.5mm in diameter), germinable standard seed yield (11%) and reduction of germination rate and germination uniformity; and increasement of planting density was accompanied by increasing of >4.5 mm seed portion, velocity and unifomity of germination and decreasing of germinable standard seed yield. Eventually, the highest crude (1208 kg/ha) and germinable standard (229.16 kg/ha) seed yield were obtained by using steckling weight of 200-300 g and planting density of 60cm. -
این تحقیق به منظور دستیابی به مناسب ترین اندازه های بذر و مقدار مواد مصرفی جهت پوشش دار کردن بذر منوژرم چغندر قند، در آزمایشگاه کنترل بذر موسسه تحقیقات چغندر قند در سال های 1375 و 1376 به اجرا درآمد. در این تحقیق 300 کیلوگرم از بذر رقم تجارتی 9597 توسط پنج غربال با منافذ گرد و هشت غربال با منافذ دراز (مستطیلی) به طبقات مختلف تقسیم و سپس قوه نامیه، درصد بذور تک جوانه ای و درصد وزن طبقات مختلف بذری مورد مطالعه قرار گرفت. از بین دسته جات بذری مورد مطالعه، هفت دسته با دارا بودن 70 درصد وزن کل توده و درصد مناسب بذور تک جوانه و قوه نامیه، مطلوب تشخیص داده شد. دسته جات بذر برهنه با نسبت های یک به یک، به دو و یک به سه، با مواد مخصوص پوشش دار (پلت) شده و سپس باندهای بدست آمده از نظر درصد تک جوانه ای، قوه نامیه، یکنواختی جوانه زدن بذر و... مورد بررسی قرار گرفتند. طرح آماری مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده، کرت های کاملا تصادفی با سه تکرار بود. نتایج بدست آمده نشان داد که استفاده بیش از اندازه مواد پوششی، قوه نامیه و یکنواختی جوانه زنی بذرها را کاهش می دهد. جهت رسیدن به قوه نامیه بال و یکنواختی مناسب در جوانه زنی به طور کلی استفاده از نسبت یک به یک بذر به مواد مصرفی پوشش دار کننده مناسب تشخیص داده شد.
کلید واژگان: بذر تک جوانه, پلت, چغندرقند, قوه نامیه, مواد پوشش دار, یکنواختی}In order to determination of optimum quantity of seed pelleting materials due to sugar beet monogerm seed size. This study was carried out in seed technology department during 1997-1998. Monogerm cultiver 9597 seed lot (300kg) was firstly graded by 7 round sieves and then 7 rectangle sieves graded each bound. Some factors such as germination, monogermity and proportionate seed pelleting materials due to seed size evaluated of categories seven bounds contained 70% of total weight which had hormal seedling carsteristies. All categories nacked seed lots were coated with 1/1, 1/2 and 1/3 ratio of seed weighty pelleting materials composition, respectively. Germination, monogermity and uniformity and some other factors were determined on pelleted seeds. Results showed that the over using seed pelleting material (1/3) had negative effect on germination and uniformity. This results indicated that tooptaind acceptable germination and uniformity in emergence the proportion of seed pelleting material and seed weight should be 1/1 respectively. The results indicated suitable germination and uniformity in emergence created by 1/1 ratio of seed pelleting material and seed weight -
بررسی تاثیر تقسیط نیتروژن و زمان مصرف آن بر روند تغییرات برخی از صفات کیفی چغندرقند
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.