به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

مقالات رزومه دکتر فروزان اکرمی

  • حمید سوری، گوهر محمدی، علی احمدی، عاطفه عابدینی، سید محمود مسیحا هاشمی، مجید سرتیپی، فرشید رضایی، علی سلیمی خوراشاد، سمانه سهرابی، فروزان اکرمی*
    مقدمه

    تشکیل تیم واکنش سریع یکی از سازوکارهای راهبردی است که برای کنترل موثر اپیدمی کووید-19 مورد استفاده قرار گرفته است. این مطالعه باهدف مقایسه وضعیت اپیدمی کووید-19 پیش و پس از اجرای برنامه واکنش سریع در جنوب شرق ایران انجام شد.

    مواد و روش کار

    این مطالعه مقطعی، در تابستان 1400 در استان سیستان و بلوچستان انجام شد. تیم واکنش سریع از تاریخ 12 تیرماه به مدت 3 هفته در منطقه مستقر شده و برنامه واکنش سریع را با رویکرد مبتنی بر جامعه در جمعیت های تحت پوشش سه دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، ایرانشهر و زابل اجرا کرد. داده های مربوط به اپیدمی کووید-19 از جمله پذیرش در بیمارستان، پوشش واکسیناسیون، ابتلا (موارد با تست مثبت آزمایشگاهی)، و مرگ ناشی از ابتلا به کووید-19، پیش (15 خردادماه تا 31 تیرماه) و پس (1 مردادماه تا 31 شهریورماه) از اجرای برنامه واکنش سریع جمع آوری و با یکدیگر مقایسه شدند. داده ها با استفاده از آمارهای توصیفی در نرم افزار اکسل تحلیل شد.

    یافته ها

    در طی دوره مطالعه تعداد 911، 514، 2 نفر پذیرش و 2,125,389نفر ترخیص شدند. 58,441 نفر از موارد پذیرش شده در بیمارستان بستری شدند. تعداد کل تست های گرفته شده در طی دوره مطالعه، 310741 مورد (111978 تست به ازای هر یک میلیون نفر جمعیت) بود. پس از اجرای برنامه، نسبت تست های مثبت به کل تست های گرفته شده، نزدیک 15 درصد کاهش یافت. تعداد کل موارد مرگ دارای تست مثبت در طی مطالعه 528,2 نفر، معادل 0/9 در هر 1000 نفر جمعیت بود. میانگین موارد بستری شده در بیمارستان، ابتلا و مرگ روزانه به ترتیب به 59، 400 و 8 نفر کاهش یافت.

    نتیجه گیری

    نتایج مطالعه بر اثربخشی برنامه واکنش سریع با رویکرد مبتنی بر جامعه در کنترل اپیدمی بیماری کووید-19 در مناطق با سطح اجتماعی- اقتصادی پایین دلالت دارد.

    کلید واژگان: کووید-19, مشارکت جامعه, واکنش سریع, جنوب شرق, ایران}
    Hamid Soori, Gohar Mohammadi, Ali Ahmadi, Atefeh Abedini, Mahmoud Masiha Hashemi, Majid Sartipi, Farshid Rezaei, Ali Salimikhorashad, Samaneh Sohrabi, Forouzan Akrami*
    Objective (s)

    Organizing the rapid response team is one of the strategic mechanisms that have been used to control the COVID-19 epidemic. This study aimed to compare the COVID-19 epidemic control before and after the implementation of rapid response program in southeast Iran.

    Methods

    This cross-sectional study was carried out in Sistan and Baluchestan province in summer of 2021. The rapid response team has been settled in the region for 3 weeks since 3 July, and rapid response program including mass vaccination with a community-based approach has been implemented in catchment populations of three universities of medical sciences including Zaheadn, Iranshahr and Zabon. Data were collected from June 5, until September 23, 2021 and analyzed using descriptive statistics in Excel software.

    Results

    During the study period, a total of 2,514,911 people were admitted and 2,125,389 people (84.5%) were discharged. 58,441 (2.3%) of the cases were hospitalized. The total number of tests taken during the study period was 310,741 (111,978 tests per million population). This rate decreased about 15% after the implementation (36% versus 21.7%). The total number of positive death cases was estimated at 0.9 per 1000 population. After the implementation, the mean number of hospitalized cases (59 patients per day), the mean difference of positive laboratory cases (400 cases per day), and the mean difference in the number of deaths (confirmed cases) decreased to eight cases per day.

    Conclusion

    The findings showed that the implementation of rapid response program with community-based approach in was successful in controlling the COVID-19 epidemic.

    Keywords: COVID-19, community participation, rapid response, death, Iran}
  • Kobra Rashidi, Fateme Goudarzi, Mohsen Fadavi, Forouzan Akrami *
    Background

     Emerging COVID-19 pandemic has posed numerous ethical challenges to frontline healthcare professionals.

    Objectives

     This study aimed to explain the ethical challenges experienced by physicians and nurses in caring for COVID-19 patients during the early phases of the pandemic.

    Methods

     This qualitative study was conducted using by content analysis approach. Twenty-two semi-structured in-depth interviews were conducted with 18 physicians and nurses working in medical centers and hospitals of the public or private sectors, in Tehran, the capital of Iran, from July to October 2020. The Graneheim and Lundman approach was applied to analyze the data. MAXQDA 10 software was used to facilitate the data analysis process.

    Results

     The ethical challenges are categorized into four categories (and 11 subcategories), including poor professional care, preference for public interests over individual care, difficult decision-making, and moral distress. Most participants experienced poor professional care, non-compassionate care, lack of family-centered care, being forced to choose, lack of emotional and anger control and coping skills, an undermined ethical climate, and emotional fatigue during the early phases of the pandemic.

    Conclusions

     The findings indicate the attenuation of professional care and the need to develop evidence-based ethical and clinical guidelines concerning the resulting insights. In addition, devising appropriate interventions is recommended for their psycho-emotional support.

    Keywords: COVID-19, Ethical Challenges, Healthcare, Professional Care}
  • فروزان اکرمی*

    تحقق حق بر سلامت و تامین دسترسی همگانی به مراقبت های سلامت برای استیفای سایر حقوق بشری ضروری است. زیرا سلامتی باعث می گردد تا افراد فرصت منصفانه برابر، برای تحقق اهداف و دنبال نمودن برنامه های زندگی خود داشته باشند. انگ و تبعیض به عنوان یکی از موانع کلیدی دسترسی به مراقبت سلامت، و عامل افزایش نابرابری در پیامدهای سلامت منع شده اند. یکی از پیامدهای نامطلوب پاندمی یا عالمگیری بیماری کووید-19، همراهی آن با انگ اجتماعی و تبعیض ناشی از آن است. در این مطالعه به توصیف مفهوم انگ و تحلیل علل انگ ناشی از بیماری کووید-19، و راهکارهای مقابله با آن پرداخته می شود. در پاسخ به پرسش علت انگ ناشی از بیماری کرونا می توان گفت که انگ ناشی از آن به دلیل مکانیسم دفاعی و سازگاری شناختی ایجاد می شود که انسان ها به منظور اجتناب از تماس و تعاملات اجتماعی با ناقل این عامل بیماری زای واگیردار اتخاذ می کنند. ترس از نقض حریم خصوصی و افشای اطلاعات از یک سو، و انگ ناشی از بیماری از سوی دیگر به دلیل احساس بی ارزشی و انزوا در شخص برچسب خورده می تواند باعث عدم مراجعه وی برای دریافت خدمات مراقبتی و درمانی گردد؛ این امر نه تنها می تواند خطر عوارض و مرگ ناشی از بیماری را در مبتلایان افزایش دهد، بلکه عدم مراجعه شخص مبتلا برای دریافت خدمات درمانی یا تبعیض در ارایه مراقبت سلامت به وی می تواند باعث انتشار عفونت در جامعه و به مخاطره افتادن سلامت عموم گردد. اطلاع رسانی و آگاه سازی افراد جامعه در راستای رفع باورهای غلط و تغییر نگرش به عنوان مهم ترین راه مقابله با...

    کلید واژگان: کووید-19, حقوق سلامت, انگ, تبعیض, مراقبت سلامت}
    Forouzan Akrami *

    The realization of the right to health and the provision of public access tohealth care are essential to the enjoyment of other human rights. Becausehealth enables people to have an equal fair opportunity to achieve their goalsand pursue their life plans. Stigma and discrimination have been prohibitedas one of the key barriers to access health care, and a factor in increasinginequality in health outcomes. One of the adverse consequences of theCOVID-19 pandemic is its association with social stigma anddiscrimination. In this study, the concept of stigma is described and thecauses of COVID-19 stigma are analyzed, and also the strategies to deal withit are discussed. In answer to the question of the causes of the COVID-19stigma, it can be said that the stigma is caused due to the defensivemechanism and cognitive adaptation that humans adopt in order to avoidsocial contact and interactions with the carrier of this infectious pathogen.Fear of violation of privacy and disclosure of information on the one hand,and stigma caused by the disease on the other hand, due to the feeling ofworthlessness and isolation in the labeled person can avoid him fromreferring to care and treatment services; This matter not only can increasethe risk of complications and death in the patients, but also not receivingmedical care by the patient or discrimination in providing health care to himcan cause the spread of infection in society and endanger public health.Informing community members in order to eliminate misconceptions andchange attitude is recommended as the most important way to deal withstigma and prevent the spread of disease in society.

    Keywords: Covid-19, health law, stigma, discrimination, Healthcare}
  • Reza Jahanshahi, Akram Sanagoo, Leila Jouybari, Forouzan Akrami

    Dear Editor‑in‑Chief,Value‑based education is known as one of the affecting factors of professional dignity of medical practitioners, as well as their informed decision‑making in critical clinical settings. Critical situations are the best opportunities to convey professional and moral practice and also the most difficult .

  • فروزان اکرمی، سهند ریاضی اصفهانی، علیرضا مهدوی هزاوه، علی قنبری مطلق، مهدی نجمی، مهدی افکار، علیرضا مغیثی، منصور رنجبر، کریستف هاملمن، علیرضا رییسی، افشین استوار*
    زمینه و هدف

     شواهد نشان می دهد که پاندمی 19- COVIDدارای اثرات معنی داری بر بیماریهای غیرواگیر است. این مطالعه با هدف تحلیل وضعیت ارایه خدمات پیشگیری و مدیریت بیماریهای غیرواگیر کشور در سطح نظام مراقبت های اولیه سلامت (PHC) در طی پاندمی COVID-19 انجام گرفته است.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه تحلیل وضعیت، ابتدا دستورالعمل ها و بخشنامه های ابلاغی در سطح  نظام PHC از آغاز پاندمی تا پایان شهریورماه سالجاری، بصورت دستی و الکترونیک بازیابی و مواردی که که مشتمل بر یک تصمیم یا اقدام در رابطه باحاکمیت و سازوکارهای هماهنگی برای ارایه خدمات بیماری های غیرواگیر در مراحل بحران و بازگشایی بودند، وارد مطالعه و تحلیل شدند.سپس وضعیت ارایه خدمات بیماریهای غیرواگیر در قالب یک مدل ارایه خدمت در شرایط کم خطر، بینابینی و پرخطر پاندمی تدوین شد. سرانجام، تحلیل وضعیت با استفاده از آنالیز SWOT انجام و راهبردهای پیشنهادی استخراج گردید.

    یافته ها

    25 مورد از 199 بخشنامه و دستورالعمل بازیابی شده در طی پاندمی، تحلیل شدند. در مرحله بحران، اکثر خدمات غربالگری، خطرسنجی و تشخیصی به حالت تعلیق درآمده و پیگیری و مراقبت از بیماران مبتلا به بیماریهای غیرواگیر عمدتا بصورت تلفنی انجام شد. در مرحله بازگشایی، راهبردهای عمومی برای افزایش ظرفیت و جبران مراقبت های به تاخیر افتاده اتخاذ و  برنامه ارایه خدمات اساسی برای بیماریهای غیرواگیر اصلی در نظام PHC در شرایط سه گانه پاندمی تهیه شد. سرانجام،  راهبردهای اصلی با رویکرد ادغام و تمرکز بر خدمات اساسی، ضمن در نظرگرفتن گروه های آسیب پذیر و استفاده از فناوری های سلامت الکترونیک پیشنهاد شد.

    نتیجه گیری

    نتایج مطالعه بر وقفه در ارایه خدمات اساسی بیماریهای غیرواگیر در مرحله بحران، ضمن اتخاذ راهبردهایی برای پاسخ در شرایط پاندمی دلالت دارد. بازنگری دستورالعمل های COVID-19 با تمرکز ویژه بر خدمات پیشگیری و مدیریت بیماری های غیرواگیر توصیه می گردد

    کلید واژگان: کووید-19, بیماری های غیرواگیر, مراقبت های اولیه سلامت, خدمات اساسی}
    Forouzan Akrami, Sahand Riazi-Isfahani, Alireza Mahdavi Hezaveh, Ali Ghanbari Motlagh, Mehdi Najmi, Mehdi Afkar, Alireza Moghisi, Mansour Ranjbar, Christoph Hamelmann, Alireza Raiesi, Afshin Ostovar*
    Background and Aim

    Evidence shows that COVID-19 pandemic affects non-communicable diseases (NCDs), significantly. This study aimed to analyze the status of prevention and management services of NCDs at the level of primary health care (PHC) system during the COVID-19 pandemic.

    Materials and Methods

    In this situation analysis study, first the circulars communicated at the level of PHC system from beginning of the pandemic to the end of September 2020 were manually and electronically retrieved, and those which included a decision or action in terms of governance and coordination mechanisms to provide NCDs in crisis and reopening stages, were analyzed. Then, the plans of major NCDs services in low-risk, intermediate, and high-risk conditions were developed and finalized based on the circulars. Finally, situation analysis was performed using SWOT analysis, and proposed strategies were extracted.

    Results

    25 out of 199 circulars were analyzed. In the crisis phase, most screening, risk assessment and diagnostic services were suspended, and the follow-ups and care of patients with NCDs were mainly done by telephone. In the reopening phase, general strategies were adopted to increase capacity and to compensate delayed care, and the plan of major NCDs services at the PHC system was developed in the three-pandemic settings. Finally, main strategies were proposed with integration approach and focusing on essential services, considering vulnerable groups and the use of E-health technologies.

    Conclusion

    The results indicated an interruption in NCDs services during the crisis phase, while adopting strategies to respond to the pandemic. Revision of the COVID-19 guides with a particular focus on NCDs prevention and management services is recommended in national response plan.

    Keywords: COVID-19, Non-Communicable Diseases, PHC, Essential services}
  • بهزاد دماری، فروزان اکرمی*
    اهداف

     اخیرا سلامت جنسی به جای جزیی از سلامت باروری، پایه گذار و شرط لازم برای دست یابی به سلامت باروری در نظر گرفته شده است. مطالعه حاضر با هدف تبیین دیدگاه های سیاست گزاران و صاحب نظران درباره چالش های سلامت جنسی در کشور و فرصت های بهبود آن انجام شد.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه کیفی از نوع تحلیل محتوی، برای جمع آوری داده ها از مصاحبه های فردی نیمه ساختارمند استفاده شد. انتخاب شرکت کنندگان به صورت هدفمند از بین متخصصین مرتبط صاحب تجربه صورت گرفت. ابتدا فهرست اولیه از متخصصین صاحب نظر تهیه شد و ادامه نمونه گیری به شیوه گلوله برفی صورت پذیرفت. پس از مصاحبه فردی با 16 نفر از صاحب نظران و اشباع نظری داده ها، تحلیل داده ها به روش تحلیل محتوای استقرایی انجام شد.

    یافته ها

    در این مطالعه پنج مضمون اصلی تابو بودن مسایل جنسی و کمبود آگاهی عموم؛ رفتارهای جنسی غیرمتعارف و آسیب های اجتماعی نوپدید؛ انگ و تبعیض؛ عدم تعهد سیاسی حاکمیت؛ فقدان شاخص های آماری و عدم بهره برداری از ظرفیت های موجود به عنوان چالش های سلامت جنسی کشور پدیدار شده و فرصت ها و راهکارهای رسیدگی به آن ها شامل جلب حمایت سیاسی حاکمیت؛ اتخاذ سیاست ها و بازنگری قوانین مرتبط متناسب با تغییرات اجتماعی؛ جمع آوری شاخص ها و طراحی مداخلات با بهره برداری از منابع انسانی و ظرفیت های موجود؛ آموزش و توانمندسازی عموم با تمرکز ویژه بر نوجوانان و جوانان؛ ترویج اخلاق حرفه ای و عدالت جنسیتی شناسایی شد.

    نتیجه گیری

    رسیدگی به چالش ها و دست یابی به شاخص های برتر سلامت جنسی کشور، مستلزم تعهد سیاسی حاکمیت، بازنگری قوانین و همکاری بین بخشی برای طراحی و اجرای مداخلات چندسطحی و چندگانه است.

    کلید واژگان: سلامت جنسی, سلامت باروری, انگ, تبعیض, عدالت جنسیتی, ایران}
    Behzad Damari, Forouzan Akrami*
    Objectives

     Sexual health has been considered as a necessary condition for achieving reproductive health, rather than being a part of it. This study aimed to identify the challenges of sexual health in Iran and the strategies for its improvement.

    Methods

     In this qualitative study using content analysis, a semi-structured interview was used to collect data. The participants were 16 experienced experts who were selected using a purposive sampling method. After individual interviews and theoretical data saturation, data analysis was performed using the deductive content analysis method.

    Results

     Five main themes including the taboo of sexuality and low public awareness, unconventional sexual behaviors and emerging social ills, stigma and discrimination, lack of the political commitment of the government, and lack of statistical indicators and not utilization of existing capacities were identified as the challenges of sexual health in Iran. The strategies to address them included: Public education and empowerment with a special focus on the adolescents and young people, adopting policies and revising the related laws in line with social changes; gaining the political support of the government, promoting the right attitude with a focus on banishing stigma and discrimination against groups with high-risk sexual behaviors, collecting indicators and designing interventions using human resources and existing capacities, and promoting professional ethics and gender equity.

    Conclusion

     For addressing the challenges and achieving the highest levels of sexual health in Iran, it requires the political commitment of the government, revising laws, and inter-sectoral cooperation to design and implement multidisciplinary and multidimensional interventions.

    Keywords: Sexual health, Reproductive health, Stigma, Discrimination, Gender equity, Iran}
  • Forouzan Akrami, Gohar Mohammadi, Mehdi Azizmohammad Looha, Abbas Habibelahi, Yadollah Mehrabi, Shahnaz Delbarpoor Ahmadi, Mohammad Heidarzadeh*
    Background

    Estimation of the survival of very preterm infants is necessary to make decisions and design interventions in order to improve their quality of care. This survey aimed to estimate the survival of very preterm infants born at 23 up to 33 weeks of gestational age (GA) in Iran.

    Methods

    This population-based retrospective cohort study included 8536 infants born before 33 weeks of GA, from March 21st to December 22nd  2013 in Iran. The primary data were extracted from the Iranian national maternal and neonatal registration network (IMAN). All infants who have been discharged alive, followed up by telephone contact up to one year after birth. The Kaplan-Meier and Log-rank tests were performed to estimate survival and to compare survivals, respectively, using SPSS version 26 and R 3.5.2 softwares.

    Results

    The overall survival was estimated at 56.70% (95% C.I: 55.60%-57.80%) at the end of the follow-up period. Total death rate was estimated at 43.30% and was significantly decreased with increasing birth weight (p<0.0001). Survival was increased significantly with increasing GA (p<0.0001), from 5.7% at 23 weeks to 79.6% at 32 weeks. The estimated cumulative proportion of death until the end of the neonatal period had a decreasing trend and then had a steady trend until the end of the follow-up period. The hazard ratio of quadruple or more birth and GA were 1.46 (p=0.021) and 0.83 (p<0.001), respectively.

    Conclusion

    The overall estimated survival of very preterm infants was not high. Even with modern perinatal technology and care, early deaths of very preterm infants were still common.

    Keywords: Preterm Birth, Survival, Death Rate, Iran}
  • Shabnam Bazmi, Mehrzad Kiani, Mahdieh Saidi, Forouzan Akrami
    Background

    Despite the implementation of a safe motherhood program in many countries, unsafe abortion continues to be a matter of reproductive health. Thus, urgent efforts to make abortion legal and safe have been recommended in developing countries. The present study was done to determine the knowledge of midwives and obstetricians about the therapeutic abortion law as well as their attitude about the ethical pitfalls.

    Methods

    In this descriptive knowledge and attitude study, a researcher-made questionnaire was used to gather data, after estimating the appropriate Cronbach’s Alpha coefficient. A total of 162 midwives and obstetricians working in public and private medical centers affiliated to Shahid Beheshti University of Medical Sciences in 2018 were included in the study by convenience sampling method.

    Results

    According to the results, 9.3% of participants had a low level, 72.8% had a moderate level, and only 17.9% had a good level of knowledge. The total mean score of knowledge was 7.17±1.7. The mean score of knowledge in the group of obstetricians (7.60±1.74) was significantly higher than midwives (6.94±1.54), (t=2.29, P=0.024). There was a significant correlation between participants’ age and their knowledge (r=0.912, P=0.001). Also, 47.53% of the participants believed that the therapeutic abortion law has some pitfalls. The most frequent attitude was about the restriction of the therapeutic law up to 19 weeks for fetal indications.

    Conclusion

    The level of participants’ knowledge was low to moderate. The findings indicated the need for training the professional standards related to prenatal genetic screening and therapeutic abortion

    Keywords: Professional ethics, Abortion, Law, Midwives, Obstetricians}
  • کامران محلوجی، شهناز حقی آق قلعه، مه سیما عبدلی، فروزان اکرمی*
    زمینه و هدف

    مطالعه روند تحولات اجتماعی نظام سلامت در جامعه ایران، از دوران انقلاب اسلامی تاکنون، می‌تواند گامی آغازین در تحلیل واکنش‌های مردم به امر بیماری, درمان، خود بیمارانگاری و فرایند پزشکی‌زدگی محسوب گردد. به همین دلیل در این مطالعه ضمن تشریح هر دوره، ابتدا به وضعیت پزشکی در آن دوره اشاره نموده و در مرحله بعد واکنش بیماران را به پزشکی و گرایش عمومی به سلامت و انتخاب درمانگر و رویکرد درمانی مورد تحلیل قرار می‌دهیم.

    مواد و روش‌ها

    در این پژوهش علوم اجتماعی، از روش کتابخانه‌ای برای مطالعه و تحلیل متون بهره گرفته شد. برای این کار علاوه بر جستجوی دستی اسناد و متون، از جستجوی اینترنتی هدفمند در پایگاه‌های داخلی SID، Irandoc، Noormags و نیز موتور جستجوی Google Scholar استفاده شد. یافته‌ها: با توجه به شرایط حاکم بر نظام بهداشت و درمان کشور می‌توان فرایند مراقبتی سلامت کشور را به چهار دوره مشخص: 1 کمبود؛ 2 پزشکی مجلل؛ 3 توسعه بهداشت عمومی؛ 4 دوره تحقق هویت طب سنتی تقسیم‌بندی نمود. این فرایند در کشور ایران یک واقعه جامعه‌شناسی منحصر به فرد تلقی می‌شود.

    ملاحظات اخلاقی

    صداقت و امانتداری در گزارش و استناد به متون رعایت گردید.

    نتیجه‌گیری

    هرچند گرایشات پدرسالارانه نظام سلامت در دولت یازدهم کاهش یافته و مسوولین وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی سعی نموده‌اند تا چهره پاسخگویی از خود ارایه نمایند، اما به نظر می‌رسد جریان سلامت کشور در مسیری دیگری در حال تحقق است. تحلیل گرایش‌ها و واکنش‌های عموم به این چهار دوره می‌تواند در اصلاح ساختار نظام سلامت و عدالت در سلامت نقش چشم‌گیری داشته باشد.

    کلید واژگان: تحول اجتماعی, نظام سلامت, گرایش عموم, عدالت, انقلاب اسلامی, ایران}
    Kamran Mahlooji, Shahnaz Haghi Aghghaleh, Mahsima Abdoli, Forouzan Akrami
    Background and Aim

    Study of Social developments of health system in Iran society, ever since the Islamic Revolution, could be the first step in analyzing people's reactions to the disease, treatment, hypochondriasis and process-oriented medicine and medicalization. Therefore, in this study, meanwhile description of each period, firstly, we explore the medical situation and then address patients’ reactions and public tendency to health and selection of the therapist and treatment approach.

    Materials and Methods

    In this social science research, library method was used to study and analyze texts. In addition, targeted search in the internal databases of Noormags, Irandoc, SID, as well as the google. Scholar was done.

    Findings

    According to the conditions of the treatment system and political development of the country, country's health-care process can be divided into four distinct periods: the lack of medical upscale, Luxury-oriented medicine, public health development and realization of divided identity of traditional medicine Ethical Considerations: Honesty and fidelity were observed in reporting and citing the texts.

    Conclusion

    Although the patriarchal tendencies of the health system in the Eleventh Government have diminished and the officials of the Ministry of Health and Medical Education have tried to Ministry of Health and Medical Education has tried to provide accountability, but it seems, this flow is being realized in the other way. The analysis of the general tendencies and reactions to these four periods can play a significant role in reforming the structure of the health system and health equity.

    Keywords: Social Development, Health System, Public Tendency, Equity, Islamic Revolution, Iran}
  • Zahra Eskandari, Forouzan Akrami, Mostajab Razvi Nejad *, Amir Almasi Hashiani, Mohammad Heidarzadeh
    Background

    Preterm deliveries and premature babies are among challenges for families and communities. A family-centered care model is a model that helps families become less challenged by preterm birth and learn how to care for their premature infants. The aim of this study was to evaluate the implementation of family-centered care in the Iranian neonatal intensive care units (NICUs).

    Methods

    This national cross-sectional study was conducted on a total of 23 NICUs of 9 universities of medical sciences, where students were trained in the neonatology fellowship course, in seven provinces of Iran. Family-centered developmental care was assessed in six different domains, including the philosophy of nursery, family communication, family support, family resources, admission and discharge planning, and decision-making. In addition, a total of 29 items were asked. The data were analyzed using Stata software (version 13) using descriptive statistical tests.

    Results

    The mean scores in all domains were weak, and the total score for all domains was 34.18 (95% CI: 33.75-34.60) out of 100. The mean scores were 30 in the philosophy of nursery, 43.47 in family communication, 26.71 in family support, 35 in family resources, 45 in admission and discharge planning, and 25 in decision-making. The lowest score was reported for decision-making, and the highest score was reported for admission and discharge planning.

    Conclusion

    Since family-centered developmental care in Iran is not favorable, the obtained findings suggest the development of a suitable plan to upgrade family-centered developmental care as well as comprehensive NICU care, including developmental care, with regard to other domains.

    Keywords: Developmental Care Program, Family-Centred Care, Iran, NIDCAP, NICU}
  • Alireza Zali, Saeid Gholamzadeh, Gohar Mohammadi, Mehdi Azizmohammad Looha, Forouzan Akrami, Elaheh Zarean, Reza Vafaee, Ali Maher, Mahmood Khodadoost*
    Introduction

    Given the importance of evidence-based decision-making, this study aimed to evaluate epi-demiological and clinical characteristics as well as associate factors of mortality among admitted COVID-19cases.

    Methods

    This multicenter, cross-sectional study was conducted on confirmed and suspected COVID-19cases who were hospitalized in 19 public hospitals affiliated to Shahid Beheshti University of Medical Sciences(SBMU), Tehran, Iran, between February 19 and May 12, 2020. Epidemiological and clinical characteristics ofthe infected cases were compared between the deceased and survivors after discharge. Case fatality rates (CFRs)were calculated across all study variables. Single and multiple logistic regressions were used to explore the riskfactors associated with COIVD-19 mortality.

    Results

    Out of the 16035 cases that referred to the hospitals af-filiated to SBMU, 16016 patients (99.93% of Confirmed and 99.83% of suspected cases) were hospitalized. 1612patients died with median hospitalization days of 5 (interquartile range (IQR): 2-9) and 3 (1-7) for confirmed andsuspected COVID-19 cases, respectively. The highest death rate was observed among ages>65 (63.4% of con-firmed cases, 62.3% of suspected cases) and intensive care unit (ICU)/critical care unit (CCU) patients (62.7% ofconfirmed cases, 52.2% of suspected cases). Total case fatality rate (CFR) was 10.05% (13.52% and 6.37% amongconfirmed and suspected cases, respectively). The highest total CFR was observed in patients with age>65 years(25.32%), underlying comorbidities (25.55%), and ICU/CCU patients (41.7%). The highest CFR was reportedfor patients who had diabetes and cardiovascular diseases (38.46%) as underlying non-communicable diseases(NCDs), and patients with cancer (35.79%).

    Conclusion

    This study showed a high CFR among suspected andconfirmed COVID-19 cases, and highlighted the main associated risk factors including age, sex, underlyingNCDs, and ICU/CCU admission affecting survival of COVID-19 patients.

    Keywords: COVID-19, Inpatients, Survival, Mortality, Comorbidity, Noncommunicable Diseases, Iran}
  • کبری رشیدی*، اکرم ثناگو، فروزان اکرمی، لیلا جویباری
    مقدمه و هدف

    امروزه با توجه به اهمیت کاربردی کردن اصول اخلاق پزشکی، از بیماران تازه در گذشته شده برای اهداف آموزشی کمتر استفاده می‎ شود. هدف از این گزارش موردی، تبیین چالش‎‎های اخلاقی استفاده از بیمار تازه درگذشته، در آموزش مهارت ‎های بالینی به دانشجویان است.

    گزارش مورد

    بیمارخانم 70 ساله با ایست قلبی تنفسی به بخش اورژانس منتقل می‎‎شود، عملیات احیای قلبی-ریوی وی ناموفق بوده و بیمار فوت می‎ کند و مربی آموزشی از جسد بیمار برای آموزش ماساژ قلبی و لوله‎ گذاری در راه‎ هوایی به دانشجویان پرستاری استفاده می ‎نماید. در این گزارش چالش‎های اخلاقی شناخته شده در آموزش مهارت‎های بالینی به دانشجویان عبارت از: نادیده گرفتن حقوق بیمار، عدم رعایت اصل اخلاقی احترام به استقلال فردی و کسب رضایت آگاهانه، استفاده ابزاری از جسد انسان و نادیده گرفتن حرمت و شان اخلاقی آن، عدم حفظ حریم خصوصی، غفلت از مراقبت‎های پایان حیات، فرایند سوگواری و نادیده گرفتن سلامت معنوی دانشجویان بودند.

    نتیجه‎ گیری

     تحلیل اخلاقی مورد نشان داد، با توجه به هدایت دانشجویان توسط مربی و علاقه‎مندی او به یادگیری در محیط واقعی، اصول اخلاقی، فقهی، حقوقی، آموزشی و مراقبتی در این مورد، نادیده گرفته شده است. بررسی‎ های بیشتر در زمینه ارجحیت استفاده از این بیماران در آموزش، منافع آن و تدوین استانداردهای اخلاقی آن به ویژه در زمینه وصیت بیمار و رضایت خانواده وی توصیه می‎ گردد.

    کلید واژگان: دانشجویان, پرستاری, صلاحیت بالینی, رضایت آگاهانه, حقوق بیمار, جسد}
    Kobra Rashidi*, Akram Sanagoo, Frozon Akrami, Leyla Jouybari
    Introduction & Objective

    Today according to the importance of patient rights and autonomy and available educational tools, newly deceased patients are less used for educational purposes. The purpose of this study case report is to present used of new deceased patientchr('39')s teaching of clinical skills to students and to express their ethical challenges.

    Case Report

    The patient was a 70-year-old woman with cardiopulmonary arrest. She is referred to the emergency department. The patient dies due to the unsuccessful of her resuscitation operation. Instructor uses patient corpse for training in cardiac massage and intubation of nursing students. In this case, the ethical and educational challenges raised are to include: ignore of patient rights, the patientchr('39')s individual autonomy and obtain informed consent and used of cadaveric as educational tools.

    Conclusion

    The results showed that due to student guidance by the instructor and her interest in learning in the real environment, the ethical, religious, legal, educational and caring challenges in this case report were ignored.

    Keywords: Students, Nursing, Clinical Competence, Informed Consent, Patient Rights, Cadaver}
  • محمود عباسی*، فروزان اکرمی
    Mahmoud Abbasi*, Forouzan Akrami
  • سکینه بهبودی*، محمود عباسی، فروزان اکرمی، ملیحه فرید، مهناز اکبری کامرانی
    زمینه و هدف

    برخورداری ماماها از صلاحیت مراقبت معنوی به عنوان یکی از اعضای گروه سلامت، از اهمیت ویژه ای برای ارتقای سلامت مادر و نوزاد و جامعه برخوردار است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی بر سطح سلامت معنوی دانشجویان مامایی انجام گردیده است.

    مواد و روش ها

    این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون روی 56 نفر از دانشجویان واجد شرایط کارشناسی مامایی شاغل به تحصیل در دانشگاه های کرج در سال تحصیلی 97-1396 انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس انجام شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه جامع سلامت معنوی در جمعیت ایرانی استفاده شد. جلسات آموزش گروهی در مدت 16 ساعت به صورت نظری برگزار شد. برای تحلیل داده ها از میانگین، انحراف معیار و آزمون های تحلیلی ناپارامتری فریدمن و ویلکاکسون با استفاده از نسخه SPSS 19 استفاده شد.

    یافته ها

    میانگین و رتبه نمرات سلامت معنوی (در هر سه سازه بینش، گرایش و رفتار) پس از آموزش افزایش معنی دار داشت. همچنین میانگین نمره سلامت معنوی یک ماه پس از آموزش افزایش معنی دار داشت (p<0.0001). بیشترین نمره سلامت معنوی مربوط به بلافاصله پس از آموزش بود و تفاوت معنی داری بین نمرات بلافاصله و یک ماه پس از آموزش وجود نداشت (به ترتیب p=0/655، p=0/851). بین سن، معدل و ترم تحصیلی شرکت کنندگان با تفاوت میانگین نمرات سلامت معنوی ارتباط معناداری مشاهده نشد (p>0.05).

    ملاحظات اخلاقی

    پس از توضیح درباره اهداف پژوهش و محرمانگی اطلاعات، رضایت شفاهی شرکت کنندگان کسب گردید.

    نتیجه گیری

    یافته ها بر تاثیر برنامه آموزشی بر سلامت معنوی دانشجویان مورد مطالعه دلالت دارد. از این رو گنجانیدن آموزش سلامت و مراقبت معنوی در برنامه درسی دانشجویان مامایی توصیه می گردد.

    کلید واژگان: سلامت معنوی, مداخله آموزشی, دانشجویان مامایی, جامعه ایرانی}
    Sakineh Behboodi*, Mahmoud Abbasi, Forouzan Akrami, Maliheh Farid, Mahnaz Akbari Kamrani
    Background and Aim

    Midwives' competency to spiritual care is important for improving the health of the mother and infant. This study aimed to determine the effectiveness of educational intervention on the level of spiritual health among midwifery students.

    Materials and Methods

    This quasi-experimental study was carried out with a pretest-posttest design on 56 undergraduate midwifery students studying at Karaj universities in the academic year of 2017-18. Sampling was done by convenience method and comprehensive spiritual health questionnaire for Iranian populations was used to collect data. The group educational sessions were theoretically held within 16 hours. Mean, standard deviation, Friedman and Wilcoxon nonparametric tests were used to data analysis by applying SPSS 19 software.

    Findings

    The mean and rank score of participants’ spiritual health (in all three structures of insight, affection and behavior) increased significantly after educational intervention immediately, and one month after intervention (p<0.0001). The highest score of spiritual health was obtained immediately after intervention, and there was no significant difference between the scores immediately and one month after intervention (p=0.655, p=0.851). There was no significant relation between the age, academic mean and term of the participants with the mean score difference of spiritual health (p>0.05). Ethical Considerations: Following the explanation of the research goal and confidentiality of information, oral consent of the participants was obtained.

    Conclusion

    The findings indicate on the effectiveness of educational intervention on spiritual health of the studied students. Thus, inclusion of spiritual health and care education in the education curriculum of midwifery students is recommended

    Keywords: Spiritual Health, Educational Intervention, Midwifery Students, Iranian Population}
  • محمود عباسی*، فروزان اکرمی
    Mahmoud Abbasi*, Forouzan Akrami
  • Abolfazl Asghari, Aliakbar Pourfathollah, Mahmoud Abbasi, Tooran Mohammadi, Forouzan Akrami

    Blood is a public resource of human origin and its transfusion process is essential to individual and public health. This study aimed to develop a national code of ethics for blood donation and transfusion (BDT). This was a qualitative research with a multi methods approach in which a combination of methods including situational analysis, focus group discussion and expert panels were used. After situational analysis and orientation, the code of ethics for BDT was developed based on the findings of a content analysis within the framework of the four principles of biomedical ethics. The results were categorized into two sections: situational analysis and underpinnings measures, and the clauses of the code. The Iranian Blood Transfusion Organization has carried out three essential supportive measures over the past decades: approval of insurance coverage of blood recipients against communicable diseases; inclusion of 14 blood services in the book of “Relative Value Units of Health Services”; and formation of the National Ethics Committee of Transfusion Medicine. After recognition and orientation, the national code of ethics for BDT was adopted and imparted to blood donation centers. The code consists of two sections: “Blood Transfusion Centers: Donors and Donation” in 19 clauses, and “Hospitals: Patients” in 8 clauses. The national code of ethics for BDT establishes moral norms in order to protect the rights of blood donors and recipients. It could also serve as a basis for addressing the related ethical challenges and right decision-making in the area of BDT.

    Keywords: Ethics, morals, Blood transfusion, Donation, Public health}
  • محمود عباسی، فروزان اکرمی *
    در قرن بیستم فناوری های زیستی و مهندسی ژنتیک کاربردهای بسیاری در حوزه های مختلف به خصوص حوزه سلامت، کشاورزی و محیط زیست داشته اند. ظهور این فناوری ها با طیفی از تحولات از اصلاح ژنتیکی، تولید موجودات تراریخته (Genetically Modified Organisms) تا تراانسان گرایی همراه گردیده است.مطابق با اصل احتیاط (Precautionary Principle) هنگامی که تهدیدات و زیان هایی به واسطه استفاده از یک فناوری برای سلامت انسان یا محیط زیست متصور است که این مضرات از نظر علمی احتمالی و نامعلوم هستند، لحاظ نمودن اقدامات احتیاطی و پیشگیرانه الزامی است (1). با این حال، کاربرد فناوری های زیستی باعث برخاستن چالش های اخلاقی و حقوقی متعددی شده است که پیامدها و عواقب آن به صورت پیشرونده ای گریبان گیر بشریت و محیط پیرامون وی گردیده است.طی دهه گذشته محصولات غذایی دستکاری ژنتیکی شده (تراریخته) GMOs که با استفاده از فناوری های زیستی مدرن تولید می شوند، توجهات جهانی را به خود معطوف داشته است تا حدی که آسیب های ناشی از این محصولات سبب توسعه ابزارهایی برای ارزیابی خطرات آن ها و حتی شکل گیری کمپین های ملی برای مخالفت با تولید و واردات این محصولات گردیده است (2). عمده محصولات تراریخته تجاری سازی شده شامل دانه های سویا، ذرت، پنبه و دانه های روغنی، مانند کلزا است. در «اصلاح ژنتیکی» ژن های بیگانه ای وارد ساختار وراثتی گیاهان و جانوران نمی شود و به طور طبیعی نیز در محیط زیست صورت می پذیرد، مانند پیوندزدن گونه های گیاهی همسان، اما «محصولات تراریخته» حاصل ورود ژن های بیگانه با روش مهندسی ژنتیک در ساختار یک گیاه یا جانور می باشند (3).همگام با این تحولات، دستکاری در ژنوم انسان با مقاصدی مانند شبیه سازی و روبات های هوشمند باعث شکل گیری جریانی به نام تراانسان گرایی (Transhumanism) گردیده است. امریکا مهد اندیشه های ترابشرگرایانه است که اندیشمندان و نظریه پردازان با گرایش ها و جریان های متعدد در آن ظهور پیدا کرده اند و با گذشت زمان بر تنوع آن ها افزوده می شود. با این حال، در سایر کشورهای جهان همچون روسیه، انگلیس، فرانسه و آلمان، انجمن ها و بنیادهای مختلفی در زمینه ترابشرگرایی شکل گرفته و فعالیت می کنند. پیروان تراانسان گرایی مردم سالار از یکسو بر شان انسان و حق استفاده از فناوری برای پیشرفت بشریت و از سوی دیگر برای حفاظت از آزادی های فردی و حمایت از ارزش هایی، چون همبستگی و عدالت اجتماعی تاکید دارند (4).این جریان ها بر لحاظ نمودن مسائل اخلاقی و حقوقی در سیاست های سلامت برای استفاده از فناوری های زیستی در راستای به حداکثررسانی منفعت عموم و به حداقل رسانی خطرات و آسیب های ناشی از این فناوری ها، توجیه و مشارکت عموم و عدالت در بهره گیری از این فناوری ها دلالت دارد (5).در نهایت اتخاذ سیاست هایی برای اخلاق مداری و قانونمندی با در نظرگرفتن تفاهم نامه های قابل قبول بین المللی، در چارچوب حقوق شهروندی ضرورت دارد تا ضمن ارزیابی خطرات و جلوگیری از آسیب های ناشی از به کارگیری فناوری های زیستی نوین، سلامت و خوب زیستی انسان را از طریق توسعه و پیشرفت جوامع به ارمغان بیاورد.
  • کامران محلوجی *، فروزان اکرمی
    زمینه و هدف
    تحقیقات در حوزه آمایش خودمراقبتی شاید یکی از کلیدهای عبور از بحران مدیریت سلامت باشد و آسیب شناسی آن می تواند بروز بسیاری از بحران های حوزه سلامت را پیش بینی نماید. این امر مستلزم پاسخ به این سوال است که چه عواملی در شکل گیری گرایش عمومی جامعه به سوی خودمراقبتی نقش دارند. از این رو این مطالعه به چگونگی تاثیر عوامل اجتماعی بر شکل گیری گرایش عموم به سوی سبک های مختلف خودمراقبتی می پردازد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تحلیلی پس از جستجو و مرور هدفمند متون، مطالعه و بررسی کنش متقابل درمانگر و جامعه و تاثیر برآیند کلی آن بر ساختار نظام سلامت، سبکی از خودمراقبتی به نام خودمراقبتی تدافعی استدلال می گردد.
    یافته ها
    در این مطالعه خودمراقبتی تدافعی با چهار گرایش سیاسی اجتماعی، بنیادی، اعتقادی و اقتصادی استدلال گردید. تحلیل کنش متقابل درمانگر و جامعه و تاثیر برآیند کلی آن بر ساختار نظام سلامت از منظر تاریخ پزشکی در هر دوران، با میانجی گری مکانیسم های دفاعی و تاثیر آن بر ادراک و استقلال عمومی، سبکی از خودمراقبتی به نام خودمراقبتی تدافعی را نمایان می سازد که بیانگر بازگشت انسان به پزشکی سنتی، مشارکت در مراقبت از خود و تلاش برای احیا و توسعه آن در زندگی خود است. تمایل به مشارکت عموم در سلامت خود، تخصصی شدن خدمات سلامت عمومی و پزشکی زدگی از خاستگاه های خودمراقبتی تدافعی به شمار می روند.
    نتیجه گیری
    لازم است تا در راستای اهداف اخلاقی ارتقای سلامت عمومی و کاهش نابرابری در پیامدهای سلامت، گرایش و استقلال عموم مورد توجه قرار گرفته و به رسمیت شناخته شود.
    کلید واژگان: استقلال عمومی, مکانیسم های دفاعی, خودمراقبتی, سلامت عمومی, ایران}
    Kamran Mahlooji *, Forouzan Akrami
    Background and Aim
    Research in the field of self-care is perhaps one of the keys of the transition from health management crisis and its pathology can predict the occurrence of many health-related crises. Thus, this study examines the impact of social determinants on the public tendency towards different styles of self-care and formation of defensive self-care.
    Materials and Methods
    In this analytical study, after purposeful search and review of the texts, and examination of interaction between the therapist and the community and its overall impact on the structure of the health system, a self-care style is argued as defensive self-care.
    Findings
    In this study, defensive self-care was argued with Quadruple affections of politico-social, fundamental, belief and economic. Analysis of the interaction between the therapists and the community and its overall impact on the structure of the health system from the perspective of medical history at any period of time, through the mediating role of defensive mechanisms and its impact on public perception and autonomy, reveal a self-care style as defensive self-care. Which reflects the return of human to the traditional medicine, participation in self-care and efforts to revive and develop it in his life. The tendency to public participation in their health, the specialization of public health services and medicalization are considered as the sources of defensive self-care.
    Conclusion
    In the line of ethical goals of promoting public health and reducing inequalities in health outcomes, it is necessary to pay attention and recognition of the public tendency and autonomy.
    Keywords: Public Autonomy, Defensive Mechanisms, Self-Care, Public Health, Iran}
  • زهرا اسکندری*، فروزان اکرمی

    هدف:

     این مطالعه با مروری بر نحوه آموزش احیای قلبی ریوی نوزادان به پرستاران به معرفی نوآوری های آموزشی با تمرکز بر افزایش دانش و مهارت پرستاران می پردازد.

    زمینه:

    در مدیریت احیای قلبی ریوی نوزادان، انجام گام به گام احیای نوزاد در زمان طلایی، منوط به داشتن دانش و مهارت کافی برای این مراقبت حیاتی است. آموزش احیای قلبی ریوی نوزادان به پرستاران، به آنان کمک می کند تا بتوانند اقدام صحیح را انتخاب نموده و آن را به طور ماهرانه انجام دهند. انتخاب شیوه آموزش احیای قلبی ریوی نوزادان نقش مهمی در ماندگاری دانش و افزایش مهارت پرستاران به عنوان اولین مراقبان نوزادان برای حفظ بقای آنان دارد.

    روش کار:

     این مطالعه مروری، با جستجو در پایگاه های داده ای Google Scholar، SID، Scopus، Cochrane، PubMed، Magiran، CINHAL، و Web of Science، با استفاده از کلید واژه های فارسی آموزش احیای قلبی ریوی نوزاد، پرستار، آموزش، دانش، مهارت و معادل انگلیسی آنها انجام شد. در مجموع، 48 مقاله با محدودیت زمانی 10 سال اخیر به دست آمد که با حذف 13 مقاله که متن کامل آن در دسترس نبود، در نهایت، تعداد 35 مقاله وارد مطالعه شدند.

    یافته ها:

     در سال های اخیر، آموزش احیای قلبی ریوی نوزادان در پرستاران، از الگوی آموزش شفاهی خواندن کتاب و اسلاید به آموزش همزمان عملی روی مولاژ تغییر کرده است؛ و از صرفا تمرین روش های احیاء در هر مرحله، به شبیه سازی بر اساس ایجاد شرایط مشابه نوزاد واقعی برای تصمیم گیری و انجام روش صحیح احیای قلبی ریوی حتی توسط نرم افزارهای گوشی تلفن همراه ارتقاء یافته است.

    نتیجه گیری:

     در انتخاب روش های آموزش احیای قلبی ریوی نوزادان به پرستاران، شیوه هایی می توانند تاثیر بیشتری داشته باشند که بتوانند علاوه بر انتقال دانش، مهارت به کارگیری آن دانش را نیز ارتقاء دهند. شیوه های نوین آموزشی امکان افزایش مهارت احیای قلبی ریوی نوزادان را در پرستاران به منظور حفظ بقای این گروه آسیب پذیر فراهم نموده اند.

    کلید واژگان: آموزش احیای قلبی ریوی نوزادان, پرستار, دانش, مهارت}
    Zahra Eskandari *, Forouzan Akrami

    Aim:

    This study aimed to review educational techniques in neonatal resuscitation training for nurses with focus on improving knowledge and skill.     

    Background:

     Successful management of neonatal resuscitation is associated with knowledge and skill applied in golden time. Neonatal resuscitation training can help nurses for choosing right steps and practice skillfully. In neonatal nursing, neonatal resuscitation teaching methods is very important for knowledge improvement and sustainable enhancement in skill with the final goal of neonatal surveillance.

    Method:

    This literature review was conducted with searching out data bases and search engines (Google Scholar, SID, Scopus, Cochrane, PubMed, Magiran, CINAHL, and Web of Science) with the keywords neonatal resuscitation training, nurse, knowledge, skill and their Persian equivalent. Overall, 48 articles published within the last 10 years were identified, out of which, 13 articles were omitted because of not having access to their full text and 35 articles were reviewed.

    Findings:

     The method of neonatal resuscitation training has shifted from traditional self-learning by reading the book and watching slides to learning by training on manikins. It has been changed to simulating such real situations for decision making and right techniques even by soft wares on smartphones too.

    Conclusion:

    In choosing the methods of teaching neonatal cardiopulmonary resuscitation to nurses, those methods would be more effective that can increase how to apply knowledge as well as transferring knowledge. New educational methods allow nurses to increase neonatal cardiopulmonary resuscitation skills to maintain survival of this vulnerable group.

    Keywords: Neonatal resuscitation training, nurse, knowledge, skill}
  • Arezoo Safaei Nezhad, Forouzan Akrami, Leila Rastegari, Roghieh Kharaghani *
    Background
    One of the most important indices of health planning and policymaking in every country is the distribution and leading causes of mortality.
    Objectives
    This study was conducted to determine the prevalence of stillbirth and it’s maternal, fetal, and delivery risk factors in Zanjan province during 2014 - 2015.
    Methods
    The study was descriptive-analytical research. The electronic birth registration form, which is used to collect delivery data in Iran, was used for data collection. Data were analyzed using descriptive, univariate, and multivariate regression tests.
    Results
    The incidence of stillbirth was 10 per 1000 births and consistent with the country’s rate. There was a significant correlation between stillbirth and gestational age, birth weight, anomalies, vaginal delivery, outside hospital delivery, delivery complications, episiotomy, and labor induction and augmentation.
    Conclusions
    It seems that changing modifiable factors such as the place of delivery, type of delivery, and labor interventions can prevent stillbirth more effectively.
    Keywords: Prevalence, Risk Factors, Stillbirth, Zanjan}
  • Forouzan Akrami, Mahmoud Abbasi *
    Background
    The HIV control and prevention program is one of the Public Health programs that confronts with many ethical challenges. This study aimed to explore ethical considerations from the viewpoint of headquarters experts on HIV and AIDS prevention and control strategic plan.
    Methods
    In this qualitative study with content analysis design, focus group discussion method was utilized. After purposeful introduction of the experts and previous coordination about subject and time, two discussion sessions were held with the participation of six ministry and university headquarters experts of HIV control program. After frequent reviews of the data and using deductive content analysis, main themes and subthemes were categorized. In order to transformability of the fndings to similar situations, the data were checked by three external reviewers.
    Results
    The participants agreed that HIV/AIDS control requires focusing on prevention, treatment, and support services, and considering the general population and all vulnerable groups. In this study, fve main themes were emerged: informing and empowering to make autonomous decisions, observing confdentiality, prohibiting stigma and discrimination, and being accountable.
    Conclusions
    The viewpoint of participants indicates on the more need to pay attention the mentioned ethical considerations when compiling and fnalizing the program. Moreover, in addition to instructing moral norms in PH programs with a special look to HIV/AIDS and how to apply them in the formulation and implementation of program, systematic evaluation of the program by an ethical framework is recommended to ensure the achievement to the goals of program.
    Keywords: AIDS, HIV, morals-ethics, qualitative research, strategic planning}
  • محمود عباسی، فروزان اکرمی*
    زمینه و هدف
    تحلیل سند سیاست های کلی سلامت و ضابطه مندی در آن، سبب ایجاد زبان مشترک برای ذی نفعان، ایجاد شدن بستر مناسب برای سازوکار اجرایی مداخلات لازم برای ارتقای شاخص های سلامت می شود. این مطالعه با هدف ترسیم وضعیت مطلوب نظام ارائه خدمات سلامت کشور براساس اصول و ارزش های انسانی - اسلامی، به تبیین و تحلیل سیاست اول از سیاست های 14 گانه سلامت با عنوان «ارائه خدمات آموزشی، پژوهشی، بهداشتی، درمانی و توانبخشی سلامت مبتنی بر اصول و ارزش های انسانی - اسلامی و نهادینه سازی آن در جامعه» می پردازد.
    روش ها
    در این پژوهش کیفی از ترکیبی از روش ها شامل مطالعه منابع و متون، اسناد ملی بالادستی و وبگاه های مجازی، تحلیل وضعیت موجود، جلسه بحث با صاحب نظران برای تحلیل سیاست اول سلامت، استفاده شد.
    نتایج
    اجرایی شدن سیاست اول در گروی تحقق سه شاخص اصلی ارتقای سطح سواد سلامت مردم؛ سطح سلامت معنوی جامعه؛ پاسخگویی نظام سلامت و اجرای مداخلات مرتبط با تمرکز بر اصول و ارزش های انسانی، و اتخاذ راهبردهای همکاری بین بخشی و مشارکت جامعه است. مخاطبین این سند عبارت از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به عنوان متولی امور سلامت کشور و معاونت های وابسته شامل معاونت های برنامه ریزی راهبردی و هماهنگی، توسعه و مدیریت منابع، اجتماعی، آموزشی، پژوهشی، بهداشت و درمان؛ شورای عالی اخلاق پزشکی؛ سازمان نظام پزشکی؛ معاونت حقوق بشر وزارت دادگستری؛ و سازمان صدا و سیما است.
    نتیجه گیری
    دستیابی به شاخص های مورد اشاره در گروی تدوین برنامه عملیاتی برای اجرایی نمودن مداخلات مربوط به هر شاخص و رصدکلان شاخص ها توسط دستگاه ها و سازمان های مسئول با همکاری سایر بخش ها و نیز مشارکت سازمان های مردم نهاد و جامعه است.
    کلید واژگان: سیاست سلامت, اصول اسلامی, اخلاق پزشکی, معنویت, مشارکت جامعه}
    Froozan Akrami *
    Background and Aim
    Assessment and enforcement of the current healthcare status can help attain a common goal namely to benefit those in need and to provide an appropriate infrastructure for rendering optimal Healthcare Services and improving health indices. This study aimed to assess the provision for National Healthcare based on Islamic values as well as to address the first policy of the 14-section health policy plan by which healthcare, education, welfare, research, treatment and rehabilitation are rendered. This healthcare policy plan is based on Islamic values and principles inherent to the Iranian society.
    Methods
    In this qualitative study, reference books, texts and national documentation from internet websites were used to evaluate and assess the status of the primary healthcare policy currently implemented in our society.
    Results
    Instigation of the first policy of healthcare is based on the implementation of three main parameters seeking to improve the level of healthcare education, the level of spiritual health in the society, the response to health services providing interventions focusing on Islamic principles and human values, and the use of interdepartmental cooperation in the society. The stakeholders are the Ministry of Health and Medical Education which is mainly responsible for the country's Healthcare affairs as well as other related ministries of the country namely the Ministry of Planning and Development, the Ministry of Industry and Management, the Department of Education and Research , the High Council for settling medical disputes, the Medical Council of Iran, and the Deputy Ministry of Human Rights or the High Court of Justice.
    Conclusion
    Attaining the goals of the aforementioned parameters is based on compilation and implementation of functional programs and execution of interventional parameters via responsible organizations in sync with the cooperation of other healthcare sectors and NGOs of the society.
    Keywords: Ethics, Spirituality, Moral Obligations, Health Services Accessibility, Medical-Islam}
  • Behzad Damari, Siamak Alikhani, Forouzan Akrami
    Background
    Protecting the youth and adolescents’ health is considered to be an indicator of health equity. The current study was conducted to analyze health status of the Iranian youth and adolescents, identify service gaps, and design action‑oriented interventions.
    Methods
    In this study with multimethods design conducted in 2014, first to identify and analyze the current situation, related articles and national and international documents were searched and reviewed. Then, stakeholders’ analysis, interviews, group discussion, and analysis of the youth and adolescent health management system were done, and the policy document was drew up in three sections of recognition, orientation, and suggested interventions.
    Results
    The most important focus areas of the youth and adolescents’ health were identified to be their behavior and lifestyle, less advantaging of primary health care in cities, and high rates of educational dropouts. Considering a responsive national structure to develop and implement a comprehensive and integrated program for educating healthy lifestyles and reducing risky behaviors and focusing on accident prevention as a first priority at the level of impact and planning on risk factors of noncommunicable and communicable diseases related to sexually transmitted infections and AIDS at the outcome‑level indicators is a necessity through intersectoral collaboration and community participation strategies.
    Conclusions
    Achieving premiere indicators of the Iranian youth health requires political commitment and support of the state, more than ever. To cooperation and utilize the capacity of other sectors to implement the Ministry of Health and Medical Education programs, establishment of the youth health commission is recommended with participation of the main partners.
    Keywords: Adolescence, equity, public health, youth}
  • Mostajab Razavi Nejad, Mohammad Heidarzadeh, Parisa Mohagheghi, Forouzan Akrami, Amir Almasi-Hashiani, Zahra Eskandary *
    Background
    Globally,it is estimated that approximately 13 million neonates are born prematurely each year. The development of the central nervous system in premature neonates continues outside of the uterus and in the environment of neonatal intensive care unit (NICU). This study aimed to evaluate the physical environment of hospital and nursery in Iran’s tertiary care centers.
    Methods
    This cross-sectional study was conducted on a total of 23 NICUs of nine Universities of Medical Sciences, where students are trained in the neonatal fellowship course, from seven provinces of Iran, 20th July to 21th September 2015. Data analysis was performed using SPSS software, version 16, and descriptive statistics.
    Results
    In this study, four dimensions of physical environment of hospitals and NICUs including the accessibility of NICU, the physical environment of NICU, infants’ bed space, and the sensory elements of bed spaces were evaluated. The obtained scores for each item was 41.17, 39.95, 38.83, and 39.28 out of 100, respectively. The highest mean score was 71.30 that was related to NICU temperature and ventilation considerations. The lowest mean score was 20, which was related to controlling over the movements around the infants’ beds. The total mean score of the physical environment of hospital and NICU was 39.77.
    Conclusion
    According to the results, it is recommended to take appropriate action to develop physical space and infrastructures for neonatal care regarding developmental care along with other dimensions.
    Keywords: Developmental care, NICU, Physical environment, Preterm neonate, Tertiary care center}
نمایش عناوین بیشتر...
فهرست مطالب این نویسنده: 39 عنوان
  • دکتر فروزان اکرمی
    اکرمی، فروزان
    دانش آموخته دکتری پژوهشی اخلاق پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
  • نویسندگان همکار
  • دکتر محمود عباسی
    : 4
    عباسی، محمود
    دانشیار حقوق پزشکی، دانشگاه شهید بهشتی
  • دکتر لیلا جویباری
    : 2
    جویباری، لیلا
    استاد دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان
  • یدالله محرابی
    : 1
    محرابی، یدالله
    استاد دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
  • کبری رشیدی
    : 1
    رشیدی، کبری
    مربی پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی لرستان
  • دکتر محمود خدادوست
    : 1
    خدادوست، محمود
    (1390) دکتری طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
  • دکتر رقیه خرقانی
    : 1
    خرقانی، رقیه
    استادیار
بدانید!
  • این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شده‌است.
  • مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه می‌کند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایش‌ها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامده‌است.
  • اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال