به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
مقالات رزومه:

دکتر امیر پرویز سلاطی

  • Shima Khezrian, Amir Parviz Salati *, Naser Agh, Hossein Pasha Zanoosi

    This study was undertaken to investigate the effects of feeding rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) broodstocks with different ratio of plant oils to evaluate the changes in antioxidant defense status in the progenies. In the experimental diets, fish oil was replaced with different combination of plant oils including corn oil, olive oil, sunflower oil, and coconut oil, to gain different levels of polyunsaturated fatty acids (PUFA) and highly unsaturated fatty acids (HUFA) in the experimental diets. Fish fed eight weeks with experimental diets before reproduction. After spawning, samples were taken on days 0, 5, 10, 15, 20, 25, 30 and 35 after fertilization. The samples were homogenized, centrifuged and the supernatant was removed for determination of superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT) and glutathione peroxidase (GPX) activity and malondialdehyde (MDA) content. Results showed that SOD activity was significantly increased from the first sampling to day 35 in all treatment groups. The CAT activity showed a downward trend, as the highest CAT activity was observed in the eggs immediately after fertilization. The GPX activity declined until day five and then showed an increasing trend. The MDA content did not show significant changes in different groups and at different sampling times. The antioxidant enzymes activity was significantly influenced by the dietary PUFA level in the experimental groups but no change in MDA content was recorded, suggesting that the different percentages of fish oil replacement used in this study could not result in oxidative stress in early life stages of O. mykiss.

    Keywords: antioxidant defense, Diet, Larvae, plant oil, Rainbow trout
  • خدیجه خلیفی، نگین سلامات*، عبدالعلی موحدی نیا، امیرپرویز سلاطی
    مطالعه ی حاضر با هدف بررسی ساختار بافتی گناد و هورمون های جنسی ماهیان شانک زردباله (Acanthopagrus latus) و کفشک راستگرد (Euryglossa orientalis) جمع آوری شده از خور موسی انجام شد.  بدین منظور حدود 120 قطعه ماهی (10 قطعه/گونه/ایستگاه) از ایستگاه های پتروشیمی، جعفری، مجیدیه، غزاله و زنگی واقع در خور موسی و ایستگاه گناوه (ایستگاه شاهد) جمع آوری شد.  جهت سنجش هورمونی، خون گیری از ساقه ی دمی ماهیان و جداسازی پلاسمای خون انجام شد.  سپس ماهیان تشریح شده و نمونه هایی از بافت تخمدان آن ها برداشته و در محلول فرمالین تثبیت و پس از طی مراحل پاساژ بافتی، مقاطع توسط رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی و با میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند.  فاکتورهای هیستومتری از قبیل قطر فولیکول، قطر اووسیت، میزان بافت همبندی و تنوع فولیکولی نیز محاسبه شد.  میزان هورمون های 17-بتااسترادیول و تستوسترون با استفاده از روش رادیوایمنواسی (RIA) و هورمون های گنادوتروپینی GTHI و GTHII با استفاده از روش IRMA سنجیده شد.  در تخمدان هر دو گونه ماهی در ایستگاه های مختلف عمده ی فولیکول ها در مرحله ی پری ویتلوژن و شامل فولیکول های کروماتین نوکلئولوس، پری نوکلئولوس و آلوئول قشری بود.  در برخی ایستگاه ها به ویژه ایستگاه پتروشیمی بافت همبند بینابینی افزایش یافته و فولیکول های آترزی در میان سایر فولیکول ها مشاهده شد.  نتایج حاصل از اندازه گیری میزان هورمون های گنادی 17-بتااسترادیول و تستوسترون نشان داد که غلظت این دو هورمون در ایستگاه پتروشیمی کم تر از ایستگاه شاهد و غلظت هورمون های GTHI و GTHII بالاتر از ایستگاه شاهد بود.  در کل، احتمالا به دلیل آلودگی زیاد ایستگاه پتروشیمی به پسماندهای صنایع پتروشیمی و کارخانه ی کلرآلکالی مجاور، تخمدان ماهیان صید شده از این ایستگاه دچار تغییرات ساختاری شده بود.
    کلید واژگان: شانک زردباله، کفشک راستگرد، 17-بتااسترادیول، تخمدان، تستوسترون
    Khadijeh Khalifi, Negin Salamat *, Abdolali Movahedinia, Amir Parviz Salati
    This study aimed to investigate the gonadal tissue structure and sexual hormones in the yellowfin seabream (Acanthopagrus latus) and sole (Euryglossa orientalis) collected from the Mussa creek. For this purpose, about 1200 fish (10fish/species/station) were collected from five selected stations in Mussa creek including Petrochemical, Gafari, Majidieh, Ghazaleh and Zangi stations  and Genaveh Port station (as control). After the biometrical assay, bleeding was conducted from the fish caudal vine and blood samples were moved to heparinized microtubes and serum was separated after centrifuging. Also, tissue samples were taken from the ovary and fixed in formalin. Tissue samples passed through a routine histological process and the tissue sections were prepared and stained with H&E. later, histological sections were studied under light microscope and microphotographs were prepared using Dino lite with Dinocapture software. The steroid hormones including 17-βestradiol (E2) and testosterone (T) were measured using the radioimmuneassay (RIA) method and gonadotropin hormones (GTHI and GTHII) were also measured by IRMA method. The most follicles observed in the ovarian samples of both species from different stations were in previtellogenic stages including chromatin-nucleolus, prenucleolus and cortical alveoli follicles. Also an increase in the interstitial connective tissue and atretic follicles were recorded in the ovarian samples from some stations especially Petrochemical station. The results showed that the level of steroids (E2 and T) was lower in fish from the Petrochemical station than others, while GTHs reached the highest level in these fish. Generally, the most alterations in gonadal tissue structure in both fish species were recorded in the petrochemical station, probably due to waste waters released into the water in this station from various petrochemical and color alkali industries surrounded this station.
    Keywords: Acanthopagrus latus, Euryglossa orientalis, 17-βestradiol, Mussa creek, Ovary, testosterone
  • فرحناز کیان ارثی، علیرضا صفاهیه*، نگین سلامات، امیر پرویز سلاطی، حسین هوشمند

    در این مطالعه اثرات دو شکل معدنی و نانوذره سلنیوم بر رشد، آنزیم های کبدی و وضعیت آنتی اکسیدانی ماهی شانک زرد باله (Acanthopagrus latus) مقایسه شده است. بدین منظور 300 قطعه بچه ماهی با میانگین وزنی 3±25 گرم در پنج گروه تیماربندی شده و با جیره غذایی حاوی سلنیت سدیم و نانو ذره سلنیوم با دو غلظت 1 و 5/1میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 6 هفته تغذیه شدند. در پایان دوره نمونه های خون و کبد از همه گروه ها گرفته و فعالیت آنزیم های کبدی و آنتی اکسیدانی مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که افزودن فرم نانوذره سلنیوم به جیره غذایی نسبت به فرم معدنی آن باعث بهبود عملکرد رشد شده است. درصد افزایش وزن در گروه شاهد معادل 59/15±95 و در گروه های تغذیه شده با نانوذره سلنیوم بترتیب 52/3±73/121 و 63/11±52/115 و درگروه های تغذیه شده با سلنیت سدیم برابر 28/3±58/90 و 58/1±61/66 بود. بالاترین میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و کاتالاز (CAT) و کمترین میزان آنزیم های کبدی آلانین آمینو ترانسفراز (ALT) و آلکانین فسفاتاز (ALP) در تیمار حاوی نانوذره سلنیوم بود (05/0>p) که میزان ALT با سایر تیمارها دارای اختلاف معنی دار بود (05/0> p). همچنین کمترین میزان مالون دی آلدئید (MDA) در کبد ماهیان تغذیه شده با نانوذره بود که با تیمار شاهد و سلنیت سدیم اختلاف معنی داری نداشت. به طورکلی، نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که نانوذره سلنیوم نسبت به فرم معدنی آن بر عملکرد رشد و سیستم دفاع آنتی اکسیدانی ماهی شانک زرد باله اثرات مثبت داشته است.

    کلید واژگان: ماهی شانک زرد باله، نانو ذره سلنیوم، سلنیت سدیم، ایمنی
    F Kianersi, Amir Parvize Salati, Hosein Hosmand Hosmand

    In this study, the effects of both mineral and nanoparticles selenium were investigated on growth performance, liver enzymes, and antioxidant status of yellowfin porgy, Acanthopagrus latus. A total number of 300 fish (average weight = 25±3 g) were randomly distributed in five groups according to according to diet: control (basal diet), nanoSe (1 and 1.5 mg/kg -supplemented diet) and sodium selenite (1 and 1.5 mg/kg -supplemented diet). Fish were fed with experimental diets for six weeks. At the end of the experiment, liver and blood samples obtained to assay the liver and antioxidant enzymes activities. The results showed that addition of 1 and 1.5 mg/kg nanoSe to the diet promoted growth, as weight gain increased significantly in A. latus fed by nanoSe (p<0.05). Also, the highest glutathione peroxide and catalase activity were recorded in treatment containing nanoSe (p<0.05). While the lowest ALT activity were seen in 1.5 mg/kg nanoSe (p<0.05). The lowest level of Malondialdehyde (MDA) was in the liver of fish fed by nanoSe, while there were no significant differences with the control and Sodium Selenite groups (p>0.05). Our findings showed that Selenium nanoparticles had beneficial effects on growth performance and antioxidant defense system of A. latus.

    Keywords: Yellow fin porgy, Selenium nanoparticles, Sodium Selenite, Immunity
  • سعید خرمیان، پریتا کوچنین*، وحید یاوری، امیر پرویز سلاطی

    در مطالعه حاضر به منظور ارتقاء بازده تولید ماهی شانک باله زرد عربی Acanthopagrus arabicus به عنوان یکی از گونه های مناسب برای پرورش در قفس اثر تزریق هورمون های HCG، LHRH-A2، عصاره هیپوفیز کپور و ترکیبی از هیپوفیز کپور و LHRH-A2 بر روی مولدین ماده مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای هورمونی و گروه کنترل در سه تکرار انجام شد که در هر تکرار 30 قطعه ماهی با نسبت جنسیت 1 به 1 وجود داشت. میانگین وزن نرها و ماده ها به ترتیب 310 و 675 گرم بود. در هر تکراری ماهیان ماده دو بار با دوز مشابه در فاصله زمانی 24 ساعت تزریق شدند. تخم ریزی در تمامی تانک ها اتفاق افتاد. همه تیمارهای هورمونی سبب شدند تخم ریزی زودتر و در بازه زمانی کوتاه تری اتفاق بیافتد. هماوری نسبی در تیمار هورمون ترکیبی به طور معنی داری از بقیه تیمارها بالا تر بود اما گروه کنترل و HCG کمترین هماوری نسبی را داشت (05/0>p). درصد تخم های شناور در تیمارهای مختلف و گروه کنترل تفاوت معنی داری را نشان نداد. هم چنین بازماندگی لاروها در روزهای 10 و 35 بین تیمارهای هورمونی با گروه کنترل اختلاف معنی داری نداشت. در این مطالعه چالش گرسنگی روی لاروهای سه روزه انجام شد، به طوری که درصد بازماندگی لاروها در 12، 24، 36، 48، 60 و 72 ساعت بعد از شروع چالش محاسبه شد. درصد بازماندگی لاروها بعد از شروع چالش گرسنگی در تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری ثبت نشد. این مطالعه نشان داد که در القای تخم ریزی ماهی شانک زرد باله عربی، تزریق ترکیب هورمونی LHRH-A2 و CPE نسبت به هر کدام از این هورمون ها به تنهایی و هورمون HCG در ارتقاء کمیت تخم ها بدون تاثیر بر کیفیت آن ها موثرتر می باشد.

    کلید واژگان: القای تخم ریزی، گنادوتروپین، عملکرد تخم ریزی، تیمار هورمونی، شانک باله زرد عربی
    S. Khoramian, P. Kochanian*, V. Yavari, A.P. Salati

    Arabian yellowfin sea bream (Acanthopagrus arabicus) is a candidate for cage culture. In this study to improve spawning performance (in quality and quantity) the effects of using human chorionic gonadotropin (HCG), Luteinizing hormone-releasing hormone analogues (LHRH-A2), carp pituitary extract (CPE) and a combination of CPE plus LHRH-A2 in females were investigated. The hormone treatments and control were tested in triplicates. Each replicate was stocked with 30 fish with a sex ratio of 1:1 and the average weights were 675g and 310g for females and males, respectively. In each trial, females were injected twice with the same dose in 24 hours between of either. Spawning occurred in all tanks and the use of all hormones successfully induced spawning in a shorter time. Relative fecundity was found to be significantly elevated in the mix treatment (p<0.05). Fish in the control group and HCG treatment showed the lowest relative fecundity. Buoyant egg percentage was not significantly affected by different hormones. Results of survival rate percentage in 10 and 35 DPH did not show any significant different between treatments and control group (p>0.05). Starvation challenge was designed for 3 DPH larvae. Survival rate of larvae in 12, 24, 36, 48, 60, 72 hours after starting challenge did not differ significantly among treatments (p>0.05). The present study revealed the best spawning performance of A. arabicus was achieved at a combination of CPE plus LHRH-A2, This hormone combination increases the quantity of produced eggs without affecting their quality.

    Keywords: Induce spawning, Arabian yellowfin seabream, Hormone treatment, Spawning performance, Gonadotropins
  • خدیجه خلیفی، عبدالعلی موحدی نیا*، نگین سلامات، امیرپرویز سلاطی

    مطالعه حاضر با هدف بررسی هیستوفیزیولوژیک محور هیپوفیز-گنادی ماهیان شانک زردباله (Acanthopagrus latus) و کفشک راست گرد (Euryglossa orientalis) جمع آوری شده از خور موسی انجام شد. بدین منظور 120 قطعه ماهی از ایستگاه های پتروشیمی، جعفری، مجیدیه، غزاله و زنگی واقع در خور موسی و ایستگاه گناوه (ایستگاه شاهد) جمع آوری شد. جهت سنجش هورمونی، خون گیری از ساقه دمی ماهیان و جداسازی پلاسمای خون انجام شد. سپس ماهیان تشریح شده و نمونه هایی از بافت تخمدان آن ها برداشته و در محلول فرمالین تثبیت و پس از طی مراحل پاساژ بافتی، مقاطع توسط رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین رنگ آمیزی و با میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورهای هیستومتری از قبیل قطر فولیکول، قطر اووسیت، ضخامت بافت همبندی و تنوع فولیکولی نیز محاسبه شد. میزان هورمون های 17- بتااسترادیول و تستوسترون با استفاده از روش رادیوایمنواسی و هورمون های گنادوتروپینی GTHI و GTHII با استفاده از روش IRMA سنجیده شد. در تخمدان هر دو گونه ماهی در ایستگاه های مختلف آترزی فولیکول ها، بی نظمی و به هم ریختگی بافتی، افزایش فولیکول ها در مرحله کروماتین نوکلئولوس و پری نوکلئولوس، افزایش ضخامت بافت همبند بینابینی و کاهش فولیکول های تکامل یافته تر مانند فولیکول آلوئول قشری مشاهده گردید. نتایج حاصل از اندازه گیری میزان هورمون-های گنادی 17- بتااسترادیول و تستوسترون نشان داد که غلظت این دو هورمون در ایستگاه هایی که تخمدان بیشترین تغییرات بافتی را داشته، به کمترین میزان خود رسیده است. درحالی که غلظت هورمون های GTHI و GTHII در بالاترین میزان بود.

    کلید واژگان: 17- بتااسترادیول، تستوسترون، تخمدان، خور موسی، شانک زردباله، کفشک
  • رضا فرشادیان، امیر پرویز سلاطی*، سعید کیوان شکوه، حسین پاشا زانوسی، احمد نگین تاجی

    یکصد و هشت قطعه ماهی شانک زردباله با محدوده وزنی 20±100 گرم، پس از گذراندن 14 روز در محیط با شوری 20 قسمت در هزار واحد به منظور سازگاری با شرایط آزمایشگاهی، به طور ناگهانی به شوری های 5، 12 و 34 قسمت منتقل و به مدت 7 روز در محیط جدید نگهداری شدند. نمونه برداری از آبشش در زمان های صفر، 24، 48 ساعت و 7 روز، پس از آسان کشی ماهی صورت گرفت. آبشش نمونه های زمان صفر دارای ساختاری کاملا طبیعی بوده و تغییری در وضعیت و آرایش اجزای آبشش دیده نمی شد. قرار گرفتن ماهی شانک زردباله در شوری های تغییر یافته با افزایش اندازه سلول های کلراید همراه بود، اما پس از یک هفته در شوری های 12 و 34 قسمت در هزار واحد کاهش اندازه سلول های کلراید ثبت شد. تغییرات متعددی شامل هیپرتروفی و هیپرپلازی اپیتلیوم آبشش، برآمدگی و جداشدن اپیتلیوم آبششی، هیپرتروفی سلول های کلراید، تغییر اندازه سلول های کلراید، چسبندگی تیغه ها و آنوریسم در تمام گروه ها ثبت گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که علیرغم توانایی سازگاری شانک زرد باله با شوری های مختلفی محیطی، تغییرات متعدد بافتی در آبشش این ماهی برای سازگاری با این مقادیر شوری دیده می شود.

    کلید واژگان: بافت شناسی، تنظیم اسمزی، آبشش، Acanthopagrus latus
    Reza Farshadian, Amir Parviz Salati, Saeed Keyvanshokooh, Hossein Pasha, Zanoosi, Ahmad NeginTaaji

    One hundred and eight yellow-fin seabream (Acanthopagrus latus) with approximate weight 110±20g, adapted to salinity 20 ppt for 14 days, then challenged suddenly to salinity 5 ppt, 12 ppt, 34 ppt and kept in these salinities for 7 days. Gill samples were taken at 0, 24, 48 hours and 7 day after transfer. At time 0 structure of gill was normal and no changes were recorded in distribution of gill constitutes. Area of chloride cell increased in all groups after salinity challenge, but after one week at 12 and 34 ppt salinity, area of chloride cell decreased. Gill microscopic structure was normal and no changes was recorded in arrangement of the gill components. Size of chloride cell showed increase in fish kept in changed salinities, but decreased in 12 and 34 ppt groups after one week. Some changes including hypertrophy and hyperplasia of gill epithelium, lifting the gill epithelium, hypertrophy of chloride cells, changes in chloride cells area, adhesion Lamella and had an aneurysm were recorded in all groups. Our findings showed that some structural changes was seen in gills of A. latus to be compatible with different salinities

    Keywords: Histology, Osmoregulation, Gill, Acanthopagrus latus
  • فاطمه محمدی نافچی، حمید محمدی آذرم*، وحید یاوری، امیرپرویز سلاطی، نسیم زنگویی
    در این تحقیق اثر جایگزینی پودر ماهی با پروتئین گیاهی سویا و مخمر نانوایی در جیره غذایی بر فعالیت آنزیم گوارشی، ترکیبات بیوشیمیایی بدن و شاخص های بیوشیمیایی خون ماهیان جوان بنی (Mesopotamoichthys sharpeyi) مورد مطالعه قرار گرفت. پنج تیمار غذایی شامل تیمار شاهد (فاقد پودر سویا و مخمر نانوایی) و تیمارهای حاوی 25%، 50% ، 75% و 100% جایگزینی پودر ماهی با کنجاله سویا و مخمر نانوایی با نسبت برابر1:1 در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. در هر تکرار 40 عدد ماهی با میانگین وزن اولیه 29/0±40/4 گرم در مخازن 300 لیتری با حجم آبگیری 250 لیتر ذخیره سازی گردید. ماهیان مورد آزمایش به روش سیری و سه بار در روز به مدت 56 روز تغذیه شدند. در پایان دوره ی آزمایشی اختلاف معنی داری در میزان فعالیت آنزیم های گوارشی در مقایسه با شاهد وجود نداشت (05/0P>). ترکیبات بیوشیمیایی لاشه ماهیان در تیمارهای مختلف آزمایشی تفاوت معنی داری در مقایسه با شاهد نداشت(05/0P>). مقدار تری گلیسیرید پلاسما به طور معنی داری کاهش و کلسترول کل به طور معنی داری در پلاسمای خون ماهیان، با افزایش نسبت جایگزینی پودر ماهی در جیره های غذایی در مقایسه با شاهد افزایش یافت(05/0P<). بنابراین می توان از ترکیب برابر پودر سویا و مخمر نانوایی در جیره غذایی ماهیان جوان بنی تا سطح 100 درصد جایگزینی بدون اثر گذاری منفی استفاده کرد.
    کلید واژگان: پودر ماهی، سویا، مخمر نانوایی، جایگزینی، بنی
    fatemeh mohammadi naghchi, hamid mohammadi azarm*, vahid yavari, amirparviz salati, nasim zangoee
    In this study, the effect of replacement of fish meal with soybean meal and baker's yeast on activity of digestive enzymes, body composition and biochemical blood factor of juveniles (Mesopotamichthys sharpeyi) were studied. Five treatments consisted of a control treatment (no Soybean meal and yeast) and treatments containing 25%, 50%, 75% and 100% replacement of fish meal with soybean meal and baker's yeast with ratio of 1:1 in triplicates were examined. Each replicate were stocked with 40 fish with initial average weight of 4.40 ± 0.29 g in 300 liter tank with a volume of 250 liter of water. Experimental fish were fed to satiation triple daily for 56 days. At the end of the period, the activity of digestive enzymes were not significantly different compared with control group (P>0.05). The carcass biochemical composition of fish in different treatments were not significantly different compared with the control group (P>0.05). Triglycerides value of plasma were significantly decreased and total cholesterol were significantly increased with replacement of fishmeal in diet compared with the control group (P <0.05). So, soybean meal and baker's yeast with same ratio can be used up to 100% instead of fish meal without negative effect in the diet of juveniles Mesopotamichthys sharpeyi.
    Keywords: Fish meal, Soybean meal, Baker's yeast, Replacement, Mesopotamichthys sharpeyi
  • فاطمه دارابی تبار*، علی اکبر هدایتی، امیرپرویز سلاطی، حسین حسینی فر
    نانوذرات اکسید روی می توانند از طریق تنفس، پوست و تغذیه وارد بدن آبزیان شده و عملکرد فیزیولوژی بدن را دچار اختلال کند که آسکوربیک اسید می تواند به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی از اثرات منفی حاصل از این نانوذرات جلوگیری نماید. در مطالعه حاضر، تعداد 170 قطعه ماهی با میانگین وزنی 170 گرم در تانک های 70 لیتری قرار گرفت. ماهیان در غلظت های 40 و 80 میلی گرم بر لیتر نانو اکسید روی و 400 و 800 میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین C قرار داده شدند. فعالیت آنزیم های کبدی بعد از 10 روز در تیمارهای80 میلی گرم بر لیتر نانواکسید روی و 800 میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین C نسبت به سایر تیمارها  کاهش معنی داری نشان داد. ویتامین C در روش خوراکی قادر است باعث بهبود شاخص های آنزیمی شود و اثرات تخریبی ناشی از نانو ذرات اکسید روی بر فعالیت آنزیم های کبدی را نیز کاهش دهد.
    کلید واژگان: آنزیم های کبدی، نانو اکسید روی، ویتامین C
  • الهام سبزی، حمید محمدی آذرم*، امیرپرویز سلاطی
    تلاش برای کاهش ضریب تبدیل غذایی، افزایش سرعت رشد و نیز افزایش مقاومت در برابر بیماری ها از مهم ترین اهداف تحقیقات مرتبط با ماهی کپور معمولی است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سطوح مختلف ال -کارنیتین بر فاکتورهای رشد، ترکیب بدن و برخی فاکتورهای بیوشیمیایی خون ماهی انگشت قد کپور معمولی (Cyprinus carpio) بود.
    پژوهش تجربی حاضر روی 9 0 قطعه ماهی به مدت 8 هفته انجام گرفت. ماهیان در طرح کاملا تصادفی به 9 تانک 3 0 0 لیتری فایبرگلاس در سه تیمار و سه تکرار تقسیم شدند. تیمارها شامل سه سطح (صفر، 5 0 0 و 1 0 0 0 میلی گرم ال-کارنیتین) بودند و ماهیان سه بار در روز در حد سیری تغذیه شدند. شاخص های رشد، مورفومتریک و تغذیه و همچنین فاکتورهای خونی سه تیمار مورد مقایسه قرار گرفتند. درصد رطوبت، خاکستر، پروتئین و چربی در جیره غذایی و ترکیب لاشه ماهیان با روش AOAC تعیین و داده ها با نرم افزار SPSS 1 6 از طریق آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون دانکن تحلیل شدند.
    مقادیر مختلف ال- کارنیتین تفاوت معنی داری روی رشد نداشت، اما با افزایش سطح ال- کارنیتین یک روند افزایشی در بهبود ضریب تبدیل غذایی مشاهده شد. پروتئین و چربی لاشه در تیمار 1 0 0 0 میلی گرم به ترتیب افزایش و کاهش یافت که با گروه شاهد تفاوت معنی داری داشت. گلوکز و HDL تیمار 1 0 0 0 میلی گرم، افزایش و مقدار کلسترول و LDL در مقایسه با شاهد کاهش یافت. ال- کارنیتین بر میزان تری گلیسرید و هماتوکریت تاثیر معنی داری نداشت.
    کلید واژگان: ال- کارنیتین، ماهی کپور معمولی، شاخص های رشد، ترکیب لاشه، شاخص های خونی
    E. Sabzi, H. Mohammadi Azarm*, A.P. Salati
    Aims: Efforts to reduce the feed conversion ratio, increase the rate of growth, and increase resistance to diseases are among the most important purposes of research on carp common carp. The aim of this study was to examine the effect of different levels of L-carnitine on growth factors, body compositions, and some blood biochemical parameters of fingerling carp (Cyprinus carpio).
    Materials And Methods
    The present experimental research was conducted on 90 fish for 8 weeks. The fish were randomly divided into 9 fiberglass tanks containing 300liters in 3 treatments and 3 replicates. Treatments consisted of 3 levels (0, 500, and 1000mg L-carnitine) and the fish were fed 3 times a day. Growth, morphometric, and nutritional parameters, as well as blood factors of the treatments were compared. The value of moisture, ash, protein, and fat in diet and body composition were determined by AOAC method; the data were analyzed by SPSS 16 software, using one-way ANOVA and Duncan test.
    Findings: Different amounts of L-carnitine showed no significant difference in growth, but with increasing the levels of L-carnitine, an increasing trend was observed in improving feed conversion ratio. Value of protein and fat of body composition were increased and decreased, respectively, by 1000mg that was statistically different from the control group (p
    Conclusion
    The addition of 1000mg L- carnitine/kg to common carp fingerlings diet improves the body composition and the function of blood parameters in the treated fish.
    Keywords: L-carnitine, Common Carp, Growth Factors, Body Composition, Blood Parameters
  • عبدالعلی موحدی نیا*، زهره معلم، رحیم عبدی، سولماز شیرعلی، امیر پرویز سلاطی
    ماهی صبور (T. ilisha) تنها گونه آنادروموس در بین ماهیان جنوب ایران است که برای تخم ریزی از خلیج فارس به رودخانه های مجاور آن مهاجرت می کند. در این پژوهش ویژگی های مورفولوژیکی و تغییرات بافتی و سلولی ظاهر شده در گناد نر و اسپرماتوسیت های ماهی صبور در دو محیط مختلف زندگی جانور (آب شور و آب شیرین رودخانه های استان خوزستان) طی چرخه تولید مثلی آن بررسی شده است. نمونه برداری از رودخانه بهمنشیر (آب شیرین) و خورموسی (آب شور) انجام و پس از اندازه گیری و ثبت طول و وزن ماهی، قطعاتی از بیضه در محلول بوئن تثبیت گردید. از بافت های تثبیت شده، مقاطع پارافینه به ضخامت 5 میکرون تهیه و پس از رنگ آمیزی به روش هماتوکسیلین و ائوزین به وسیله میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت. در بررسی بیضه ماهیان نر، 5 مرحله جنسی شامل: اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتوسیت ثانویه، اسپرماتید و اسپرماتوزوآ مشاهده شد. سلول های اسپرماتوگونی بزرگترین سلول های جنسی بودند که در تمام مراحل چرخه تولید مثلی حضور داشتند. سلول های اسپرماتوسیت اولیه، کروی، کوچک تر و تیره تر از سلول های اسپرماتوگونی هستند. اسپرماتوسیت های ثانویه اندکی از اسپرماتوسیت های اولیه کوچک تر هستند. اسپرماتوزوآ ساختار گرد دارد که به خوبی توسط هماتوکسیلین رنگ آمیزی می شود درحالی که دم آن به خوبی رنگ نمی شود.
    کلید واژگان: T، ilisha، بافت شناسی، تولید مثل، آنادرومی، خلیج فارس
    Abdolali Movahedinia Dr *, Zohreh Moallem Mrs, Rahim Abdi Dr, Solmaz Shirali Dr, Amirparviz Salati Dr
    Hilsa shad (T. ilisha) is the only anadromous species among the fishes in south of Iran, which has reproductive migration from Persian Gulf to the rivers. In this research, the morphological properties, histological and cellular changes in testes and spermatocytes of Hilsa shad were studied in two different environments (salt water and fresh water) in Khoozestan province during its reproductive cycle. Fish samples were collected from Bahmanshir River (fresh water) and Musa creek (salt water). After biometric measurements (length and weight measured), sample pieces of testis from each fish were fixed in Bouin's fixative solution. The tissues were embedded in paraffin for preparation of section (5µm thickness) for light microscope and then stained with Hematoxylin and Eosin. According to the results obtained from male fishes, five phases of gametes were observed including spermatogonia, primary spermatocyte, secondary spermatocyte, spermatid and spermatozoa. Spermatogonia were the largest germ cells in the testis which were observed during the whole reproductive cycle. Primary spermatocytes were ovoid form and seem to be smaller and darker in comparison with spermatoginia. Secondary spermatocytes had smaller size rather than Primary types. Spermatozoa were ovoid and stained with Hematoxilin properly while their tails showed weak staining capability.
    Keywords: T. ilisha, Histology, Reproduction, Anadromy, Persian Gulf
  • سید امیر تیموری، امیرپرویز سلاطی *، عبدالعلی موحدی نیا، حسین پاشا زانوسی، سلیمان حسن پور
    روغن ماهی موجود در جیره ماهی پیوسته در معرض خطر اکسیداسیون قرار دارد. در مطالعه حاضر، اثر تغذیه تاسماهی هیبرید (Huso huso ♂ × Acipenser ruthenus ♀) جوان با جیره حاوی سطوح مختلف چربی اکسیدشده بر سطوح هورمون های تیروئیدی به مثابه هورمون های اصلی دخیل در متابولیسم تحت بررسی قرار گرفت. جهت انجام این آزمایش سه رژیم غذایی مختلف با جایگزینی صفر (گروه شاهد)، 50 و 100درصد روغن ماهی اکسیدشده طراحی شد. 90 قطعه تاسماهی هیبرید با میانگین وزن اولیه 7/0 ± 6/212 گرم، پس از 2 هفته سازگاری با جیره غذایی طراحی شده و محیط آزمایشی، به صورت تصادفی در 9 مخزن فایبرگلاس با ابعاد 2 متر مکعب، در 3 تیمار و هر کدام 3 تکرار ذخیره شدند. غذادهی سه بار در روز (ساعات 8 ، 14 و 20) و تا حد سیری به مدت 6 هفته انجام شد. در پایان دوره آزمایش، از ماهی ها نمونه خون تهیه و سرم جدا شد. هورمون تیروکسین و تری یدوتیرونین سرم به روش رادیو ایمونواسی اندازه گیری شد. نتایج این پژوهش نشان داد که تیروکسین، تری یدوتیرونین و نسبت تیروکسین به تری یدوتیرونین سرم تغییر معنی داری در پاسخ به سطوح مختلف چربی اکسیدشده رژیم غذایی نشان نداد. با توجه به یافته های مطالعه حاضر می توان نتیجه گرفت که تغذیه با چربی اکسیدشده اثری بر سطح سرمی هورمون های تیروییدی در تاس ماهی هیبرید ندارد.
    کلید واژگان: ماهی، جایگزینی، تترایدوتیرونین، تری یدوتیرونین
    Seyed Amir Teymouri, Amir Parviz Salati*, Abdolali Movahedinia, Hossein Pasha Zanoosi, Soleiman Hasanpour
    Fish oil in the diet of fish is constantly at the risk of oxidation. In this study, the effects of feeding sturgeon hybrid (Huso huso ♂ ×Acipenser ruthenus ♀) with different levels of oxidized fish oil (OFO) on thyroid hormones were investigated. Three experimental diets were made by replacing 0 (control), 50 and 100% OFO were made. Ninety hybrid sturgeon, with the initial weights of 212.6 ± 07g were distributed in 9 fiberglass tanks (2 m3) randomly after 2 weeks of adaptation with experimental conditions. Feeding was performed three times daily (08:00, 14:00 and 20:00) for 6 weeks for satisfaction. At the end of the period, blood samples were taken and their serum was separated. Serum thyroxine and triiodotyronine were measured by radioimmunoassay in blood samples. Serum thyroxine, triiodotyronine and thyroxine/triiodotyronine level showed no significant change related to dietary OFO. Our findings showed that dietary-oxidized oil had no effect on blood thyroid hormones levels.
    Keywords: fish, replacement, tetraiodothyronine, triiodothyronine
  • محمد یونس زاده فشالمی، امیر پرویز سلاطی، سعید کیوان شکوه
    یکی از مهمترین سیستم های دفاعی بدن جهت حفظ هومئوستاز بدن، دفاع آنتی اکسیدانی می باشد. در بررسی آنزیم های آنتی اکسیدانی در روند رسیدگی تخمدان در ماهی استرلیاد پرورشی، تعداد 24 عدد ماهی ماده مولد استرلیاد پرورشی در مراحل قبل از زرده سازی، زرده سازی، پس از زرده سازی و آترزی (هر مرحله 6 ماهی) جدا سازی و نمونه خون از آنها گرفته شد. تشخیص مرحله رسیدگی بر اساس بافت شناسی تخمدان انجام شد. فعالیت آنزیم های کاتالاز، سوپراکسیداز دیسموتاز، گلوتاتیون پروکسیداز و محتوای مالون دی آلدهید در سرم خون ماهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد فعالیت آنزیم های کاتالاز و گلوتاتیون پروکسیداز در مرحله زرده سازی در مقایسه با قبل از آن کاهش یافت (p<0.05)، ولی مجددا تا مرحله آترزی روندی افزایشی نشان داد. فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در تیمارهای مورد مطالعه اختلاف معنی داری نشان نداد (p>0.05). غلظت مالون دی آلدهید نیز در گروه های مختلف تفاوت معنی داری نداشت (p>0.05). نتایج این مطالعه نشان داد علیرغم افزایش متابولیسم در مراحل رسیدگی جنسی، دفاع آنتی اکسیدانی کفایت کافی جهت مقابله با این تغییرات را دارا می باشد.
    کلید واژگان: آنزیم های آنتی اکسیدانی، تاس ماهی، خون، تولید مثل، لیپید پراکسیداسیون
    Mohammad Youneszadeh Fashalami, Amir Parviz Salati, Saeed Keyvanshokooh
    One of the most important defense systems in fish to keep homeostasis is antioxidant defense system. To assay antioxidant enzymes in ovarian maturation process in cultured Sterlet sturgeon Acipenser ruthenus females, 24 fish were identified in four groups: previtellogenic, vitellogenic, post-vitellogenic and atresia (6 in each group) and blood samples were taken. Maturity stages were identified on the basis of histological criteria and direct observation. The activity of catalase (CAT), superoxide dismutase (SOD(, glutathione peroxidase (GPX) and malondialdehyde (MDA) content in blood was investigated. The results showed CAT and GPX activity decreased in the vitellogenic stage in compare to previtellogenic (P 0.05). MDA concentration in different groups did not show significant changes (P> 0.05). The results of this study showed nevertheless the metabolism increased in the process of sexual maturation, the antioxidant defense is could effectively protect fish against these changes.
    Keywords: Antioxidant enzymes, Sturgeon fish, Blood, Reproduction, Lipid peroxidation
  • A. Najafi, A. P. Salati*, V. Yavari, F. Asadi
    This study investigated the effects of short-term fasting and re-feeding on hematological and immunological parameters of Mesopotamichthys sharpeyi (Günther, 1874) fingerlings. After 2 weeks of adaptation, 360 fish with an average initial body weight of 6.13±0.40g were distributed in nine 300-L circular fiberglass tanks provided with aeration system following a completely randomized design. The fish were divided in 3 experimental groups (each in triplicate) that included 4, 8 and 16 days of fasting. After food deprivation periods, fish in all the experimental groups were fed to satiation two times a day for a period of 32 days. Blood samples were collected from 15 fish in each treatment (5 fish from each replicate) at the initial and the end of fasting and also re-feeding periods. Blood samples were collected from the caudal vasculature vein using heparinized syringes. Results showed that the numbers of red blood cells, hemoglobin and hematocrit were significantly lower (P<0.05) in 16days starved group than the control group. Experimental fish showed no significant change (P>0.05) in the number of white blood cells, though their number increased significantly after refeeding period (P<0.05). Lysozyme and total immunoglobulins of the experimental fish were not affected by fasting and refeeding (P>0.05). The results of the study showed that food deprivation up to 16 days and subsequent refeeding did not have a significant effect on hematologic and immune indices in M. sharpeyi fingerlings.
    Keywords: Fasting, refeeding, hematology, immune parameters, Mesopotamichthys sharpie
  • شبنم کریمی، پریتا کوچنین، امیر پرویز سلاطی
    Acanthopagrus latus یکی از گونه های ارزشمند اقتصادی در شمال خلیج فارس می باشد که در سال های اخیر به عنوان یک گونه با پتانسیل آبزی پروری بالا مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه پارامترهای خون شناختی ماهیان وحشی صید شده در دوره پیش تخم ریزی با هدف بررسی اثر جنسیت مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه های خون از 55 ماهی صید شده در خور موسی، شمال غربی خلیج فارس شامل 30 ماهی ماده و 25 ماهی نر اخذ شد. تعداد گلبول های قرمز در ماهیان نر بالاتر از ماهیان ماده بود (P<0.05)، ولی سایر پارامترها شامل تعداد گلبول های سفید، هماتوکریت، هموگلوبین، شمارش تفریقی گلبول های سفید، MCV، MCH وMCHC بین ماهیان نر و ماده تفاوت معنی داری نشان ندادند.
    کلید واژگان: خلیج فارس، Acanthopagrus latus، خون شناسی، جنسیت
    Sh. Karimi, P. Kochinian, A. P. Salati
    Acanthopagrus latus is one of the major commercially exploited species in the Persian Gulf. In recent years، it has gained importance as a candidate for aquaculture. Haematological parameters of wild-caught specimens were studied during the pre-spawning period to determine if they are influenced by the sex of fish. Blood samples were collected from 55 Fish (30 female and 25 male) captured from the Musa Creek in the north-west Persian Gulf. RBC counts were higher in male than in female fish (P<0. 05) and other parameters such as WBC، Hct، Hb، MCV، MCH، MCHC and leukocyte differential count did not show a significant difference between male and female fish.
    Keywords: Persian Gulf, Acanthopagrus latus, Haematology, Sex
  • امیر پرویز سلاطی، علی باغبان زاده، عبدالعلی موحدی نیا
    توانایی ماهی در مقابله با تغییرات شوری محیط به طور گسترده ای در گونه های یوری هالین مورد بررسی قرار گرفته است. با این وجود پاسخ های گونه های استنوهالین ساکن آب شیرین به محیط های لب شور به خصوص در نواحی که آب لب شور بیش از آب شیرین در دسترس می باشد مورد توجه قرار گرفته است. کپور معمولی یک کاندیدای مناسب برای ارزیابی تغییرات در گونه های استنوهالین می باشد چون می تواند طیف نسبتا وسیعی از تغییرات شوری محیط را تحمل کند. برای ارزیابی ایمونولوکالیزاسیون Na+-K+ ATPase در آبشش کپور معمولی به افزایش شوری محیطی 90 ماهی کپور معمولی با میانگین وزن (36/0±986 گرم) به طور تصادفی به 6 گروه با شوری های 3، 6، 9، 12 و 15 گرم در لیتر و یک گروه کنترل تقسیم شدند. پس از 14 روز از آبشش نمونه گیری و در پارافرمالدهید 4%فیکس شدند. برای ارزیابی ایمونولوکالیزاسیون Na+-K+ ATPas از آنتی بادی مونوکلونال علیه تحت واحد α5 این پروتئین استفاده گردید. در گروه کنترل سلول های کلراید در اپی تلیوم تیغه ای و رشته ای مشاهده گردیدند ولی با افزایش شوری محیط از شوری 3 گرم در لیتر این سلول ها فقط در اپی تلیوم رشته ای مشاهده گردیدند و تعداد آنها هم افزایش معنی داری نشان داد (P<0.05).
    کلید واژگان: شوری، آبشش، کپور معمولی، Na+، K+ ATPase
    Amir Parviz Salati, Ali Baghbanzadeh, Abdolali Movahedinia
    Adaptation to changes in environmental salinities have been widely studied in different euryhaline fish species but there has been less interest in studies on freshwater stenohaline fish adaptation to saline environments. Common carp, Cyprinus carpio is a suitable species to assess the effects of changes in salinities on stenohaline fish. 90 individuals of Common carp (986±0.36 g) were distributed in 6 experimental groups exposed to different salinities of 3, 6, 9, 12 and 15 g/l and a control group. At the end of the experimental period gill tissue from each experimental group was sampled and fixed in 4% paraformaldehyde. Immunolocalization of Na+-K+ ATPase was assayed by monoclonal antibody against α5 subunit of this protein (Hybridoma, USA) in 5 µm sections. Based on the results obtained mitochondria rich cells (MRCs) were present in the epithelium of both lamella and filament but after adaptation to increased salinities these type of epithelial cells (MRCs) were observed only in the epithelium of gill filament and their densities increased as an response to increasing in environmental salinities (P<0.05).
فهرست مطالب این نویسنده: 15 عنوان
  • دکتر امیر پرویز سلاطی
    دکتر امیر پرویز سلاطی

نویسندگان همکار
  • دکتر علیرضا صفاهیه
    دکتر علیرضا صفاهیه
    استاد تمام زیست شناسی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، ایران
  • دکتر حسین هوشمند
    دکتر حسین هوشمند
    استادیار بهداشت و بیماری های آبزیان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، تهران، ایران
  • دکتر عبدالعلی موحدی نیا
    دکتر عبدالعلی موحدی نیا
    استاد زیست شناسی دریا، گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و محیطی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
  • رحیم عبدی
    رحیم عبدی
    دانشیار گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
بدانید!
  • این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شده‌است.
  • مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه می‌کند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایش‌ها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامده‌است.
  • اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال