ندا ثنایی
-
BackgroundCoronary artery bypass grafting (CABG) has been advocated among the top treatment options to deal with ccoronary artery disease. Nearly all patients experiencing this type of surgery grapple with various postoperative challenges. Accordingly, providing the essential information in an appropriate manner to these patients could be a significant solution.AimThe present study was performed with aim to determine the effect of the continuous care model on self-efficacy and adherence to treatment in patients undergoing CABG.MethodThis randomized clinical trial study was conducted in 2023 on 77 patients undergoing CABG in two hospitals affiliated to Shahid Beheshti University of Medical Sciences. The research units were randomly assigned to the intervention and control groups. The patients filled out the Self-Efficacy Scale and the Adherence to Treatment Questionnaire before and 8 weeks after the intervention. The intervention group received the Continuous Care Model education, which comprised of four stages (orientation, sensitization, control, and evaluation), but the control group only received routine care. The data was analyzed using SPSS statistical software (version 18) and chi-square, independent t and paired t statistical tests. p<0.05 was considered significant.ResultsThe two groups were similar regarding demographic characteristics, self-efficacy and adherence (p>0.05). After the implementation of the Continuous Care Model, the self-efficacy and adherence of patients increased in the intervention group compared to the control group (p<0.0001).Implications for Practice: The Continuous Care Model education increased the level of self-efficacy and adherence of patients. The findings of the present research can be suggested to the policymakers and nursing managers in order to plan how to enhance the role of nurses.Keywords: Adherence, Continuous Care Model, Coronary Artery Bypass Graft, Self-Efficacy
-
BackgroundPain assessment in patients admitted to the intensive care unit (ICU) is debatable due to the critical situation of patients and failure in self-report pain.AimThe present study was performed with aim to develop and psychometrically evaluate the Comprehensive Nonverbal Pain Assessment Tool (CNPAT) in the ICU admitted patients.MethodThis methodological study was conducted following three phases. The first phase was a review of past studies and the design and writing of the items of the tool, the second phase includes the psychological characteristics of the tool (validity, reliability, sensitivity and specificity) and the third phase was the evaluation of comprehensive pain tool in patients with verbal inability admitted to ICUs from March to September 2023 in 5 hospitals affiliated to Shahid Beheshti University of Medical Sciences.ResultsIn the first phase by reviewing the titles and ensuring their relevance to the current study, 21 studies were finally selected. Then six steps of psychometric scale were done and finally the comprehensive scale was suggested for pain assessment. This scale has 8 items for pain assessment scoring between 0-18, each item scoring between 0-2 or 0-3. The result of third phase showed that the total mean score of the indicator in the three modes was 3.8±1.62, 9.83±2.61, and 3.5±1.45 before the intervention, during suctioning, and 20 minutes after the intervention, respectively (p<0.001).Implications for Practice: The Comprehensive Nonverbal Pain Assessment Tool (CNPAT) is appropriate for pain assessment in patients who cannot self-report pain.Keywords: Intensive Care Unit, Pain, Reliability, Validity
-
هدف
این مطالعه با هدف تعیین تاثیر پایش از راه دور بر میزان انطباق افراد مبتلا به نارسایی قلبی با توصیه های خودمراقبتی انجام شد.
زمینهمبتلایان به نارسایی قلبی برای مقابله با مشکلات ناشی از بیماری نیاز به تقویت رفتارهای مراقبت از خود دارند. این در حالی است که اغلب بیماران انطباق ضعیفی با توصیه های خودمراقبتی دارند. در سال های اخیر پایش از راه دور به عنوان رویکردی موثر برای افزایش انطباق بیماران با توصیه های خودمراقبتی مورد توجه بوده است.
روش کاراین پژوهش از نوع شبه تجربی با یک گروه مداخله است که در آن تاثیر پایش از راه دور بر میزان انطباق افراد مبتلا به نارسایی قلبی با توصیه های خودمراقبتی بررسی شده است. پیامد مورد نظر میانگین پایبندی به خودگزارش دهی هفتگی در سه موضوع علایم حیاتی، سئوالات مربوط به علایم تجربه شده مرتبط با بیماری و سئوالات مربوط به محتوای آموزشی بود. نمونه آماری شامل 68 نفر از مبتلایان به نارسایی قلبی مراجعه کننده به درمانگاه نارسایی قلب بیمارستان های منتخب تهران بودند که به روش در دسترس انتخاب شدند و به مدت 8 هفته تحت آموزش و پیگیری از طریق پیام رسان و تماس تلفنی قرار گرفتند.
یافته هااز 68 بیماری که وارد فرآیند مداخله شدند، 7 نفر خارج شدند و داده های مربوط به 61 نفر بررسی و به صورت درصد فراوانی گزارش شده است. این نحوه مداخله بازخورد بسیار مناسبی را از شرکت کنندگان دریافت کرده است، به طوری که میانگین پاسخ دهی به سئوالات مربوط به محتوای آموزشی هفتگی 91/9 درصد، میانگین خودگزارش دهی علایم حیاتی هفتگی 86/4 درصد، و میانگین پاسخ دهی هفتگی به سئوالات مربوط به علایم تجربه شده مرتبط با بیماری 93 درصد بوده است.
نتیجه گیریپایش از راه دور بر افزایش انطباق افراد مبتلا به نارسایی قلبی با توصیه های خودمراقبتی موثر است.
کلید واژگان: نارسایی قلبی، خودمراقبتی، پایش از راه دورAimThe aim of this study was to examine the effect of telemonitoring on the compliance with self-care recommendations in patients with heart failure.
BackgroundPatients with heart failure need to strengthen their self-care behaviors in order to cope with the problems caused by the disease. This is despite the fact that most patients have poor compliance with self-care recommendations. In recent years, telemonitoring has been considered as an effective approach to increase patients compliance with self-care recommendations.
MethodThis was a quasi-experimental study with an intervention group. The desired outcome was adherence to weekly self-reporting of three subjects: vital signs, questions related to experienced symptoms related to the disease and questions related to educational content. The statistical sample consisted of 68 people with heart failure referred to the heart failure clinic of selected hospitals in Tehran, Iran, who were selected by available methods and were trained and followed up for 8 weeks through messengers and phone calls.
FindingsOut of 68 patients, 7 patients were excluded, and the data of 61 patients was analyzed and reported as percentage of frequency. This method of intervention has received very good feedback from the participants such that the average response to questions related to weekly educational content was 91.9 percent, the average weekly self-reporting of vital signs was 86.4 percent, and the average weekly response to questions related to symptoms experienced related to the disease was 93 percent.
ConclusionThe results show that telemonitoring is effective in increasing the compliance with self-care recommendations in patients with heart failure.
Keywords: Heart Failure, Self-Care, Telemonitoring -
هدف
با توجه به آمار بالای افراد مبتلا به بیماری قلبی در ایران، مطالعه توصیفی حاضر با هدف ارزیابی دانش و مهارت تکنسین های اورژانس پیش بیمارستانی در اداره بیماران دچار سندرم کرونری خاد انجام شد.
زمینهبرخورداری پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی از دانش و مهارت کافی جهت تشخیص، مراقبت و انتقال بیماران می تواند شانس بقا و کاهش احتمال بروز عوارض حاد و مزمن بیماران را افزایش دهد.
روش کاردر این مطالعه توصیفی- مقطعی، 126 نفر از پرسنل عملیاتی شاغل در مرکز فوریت های پزشکی شهرستان نیشابور در سال 1401به مدت یک سال به صورت سرشماری در مطالعه شرکت کردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته شامل، اطلاعات جمعیت شناختی، آزمون بررسی سطح دانش و فهرست وارسی مهارت پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی در مدیریت بیماران دچار سندرم کرونری حاد جمع آوری شدند و از طریق روش های آماری توصیفی در نرم افزار SPSS نسخه 19 مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته هانمره دانش کلی بیشتر پرسنل مورد مطالعه (58/7 درصد) درباره اداره بیماران دچار سندرم کرونری حاد در سطح خوب بود. بیشترین درصد شرکت کنندگان (71/4 درصد) در تفسیر الکتروکاردیوگرافی در سطح خوب بودند، اما در زمینه تشخیص علایم سندرم کرونری حاد، تنها 39/7 درصد افراد در سطح خوب ارزیابی شدند. همچنین، نمره مهارت کلی بیشتر پرسنل مورد مطالعه (79/4 درصد) در سطح خوب بود. بیشترین درصد شرکت کنندگان (83/3 درصد) در اصول احیا قلبی ریوی در سطح خوب بودند، اما در زمینه تشخیص علایم سندرم کرونری حاد، 64/3 درصد افراد در سطح خوب ارزیابی شدند.
نتیجه گیریبراساس نتایج پژوهش حاضر، بیشتر تکنسین های اورژانس پیش بیمارستانی شهرستان نیشابور، از سطح دانش و مهارت قابل قبول در زمینه اداره افراد دچار سندرم کرونری حاد برخوردار بودند، اما در بعضی از جنبه های دانش و مهارت ، با سطح مطلوب فاصله داشتند. با توجه به اهمیت تقویت دانش و مهارت در اداره فرد دچار سندرم کرونری حاد در پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی، که اولین اعضای کادر درمان در مواجهه با بیماران قلبی هستند، آموزش منظم و آگاهی از دستورالعمل های به روز توصیه می شود.
کلید واژگان: سندرم کرونری حاد، دانش، مهارت، اورژانس پیش بیمارستانیAimThe present descriptive study was conducted with the aim of evaluating the knowledge and skill of pre-hospital emergency technicians in Neyshabour, Iran, in the management of patients with acute coronary syndrome.
BackgroundPre-hospital emergency personnel who have sufficient knowledge and skill to diagnose, giving care and transfer of patients can increase the chance of survival and decrease the possibility of acute and chronic complications of the disease.
MethodIn this descriptive cross-sectional study, 126 operational personnel working in the emergency medical center of Neyshabour City, Iran, were recruited by census sampling and participated in the study during a one year period in 2021. The data was collected using a researcher-made questionnaire including demographic information, knowledge level questionnaire, and a pre-hospital emergency personnel skill checklist measuring the management of patients with acute coronary syndrome. The data were analyzed in SPSS version 19 through descriptive statistics.
FindingsThe overall knowledge score of the majority of participants in the management of patients with acute coronary syndrome was at a good level (58.7 percent); the highest knowledge score was reported in the interpretation of electrocardiography and the lowest knowledge score was in diagnosing the symptoms of acute coronary syndrome. Finally, the overall skill score of the majority of pre-hospital emergency technicians was at a good level (79.4 percent); the highest skill score was reported in the principles of cardiopulmonary resuscitation and the lowest skill score was in performing cardiac monitoring and detecting arrhythmias.
ConclusionThe majority of pre-hospital emergency technicians had an acceptable level of knowledge and skill in the field of managing patients with acute coronary syndrome, but some skills were far from the desired level. Therefore, due to the importance of strengthening the knowledge and skills of pre-hospital emergency personnel, as the first members of the emergency team dealing with cardiac patients, in the management of patients with acute coronary syndrome, regular training and awareness of updated guidelines are recommended.
Keywords: Acute coronary syndrome, Knowledge, Skills, Pre-hospital emergency -
Introduction
People's perception of the risk of heart disease is effective in their response to disease, potential risks, decision making, and reduction of heart disease and is an important predictor of adopting healthy lifestyle behaviors. Accordingly, this study aimed to analyze health workers’ perception of the risk of heart disease.
MethodsThe present study was conducted using a conventional content analysis method. The participants were selected using purposive sampling with maximum variation. To this end, 18 health workers were selected from the medical staff of Tehran University of Medical Sciences. The data collection process continued until the data saturation point, and the collected data were analyzed simultaneously with the sampling procedure.
ResultsThree main categories including an "incentive to search for more information", "guidelines for health promotion", and "a warning to avoid risks" were identified from the data, and were divided into nine subcategories that were conceptually named based on their nature. The majority of participants believed that not perceiving the disease risk factors is due to lack of knowledge because of limited access to new sources of information.
ConclusionIndividuals’ perception of the risk of heart disease promotes the adoption of appropriate strategies to prevent the disease. In contrast, inadequate perception may prevent adults from considering the need for early preventive behaviors or seeking early life-saving interventions in the presence of coronary heart disease symptoms.
Keywords: content analysis, Perceived risk, Heart disease, Health workers -
زمینه و هدفمراقبت از بیماران تحت جراحی بای پس کرونر (CABG) نگرانی های زیادی برای مراقبین خانوادگی ایجاد می کند. ارتقا توانایی مراقبت کنندگان به عنوان همراهان همیشگی بیمار، امری ضروری است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش با رویکرد مشارکتی بر میزان خودکارآمدی و خودباوری مراقبین خانوادگی بیماران تحت بای پس عروق کرونر انجام گرفت.مواد و روش هادر کارآزمایی بالینی حاضر، 102 مراقبت کننده از بیماران بستری در بخش جراحی قلب یکی از بیمارستان های شهر تهران در سال 1390، به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 51 نفره مداخله و کنترل قرار گرفتند. برای گروه مداخله 5 جلسه برنامه آموزشی با رویکرد مشارکتی اجرا گردید. قبل و 8 هفته پس از اجرای مداخله، خودکارآمدی و خودباوری مراقبین با استفاده از پرسشنامه های پژوهشگر ساخته اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، تی زوج، کای دو و آزمون دقیق فیشر تحت نرم افزار 18 PASW مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته هادر گروه مداخله میانگین نمرات خودکارآمدی مراقبین پس از مداخله از 3/89 ± 29/49 به 1/93 ± 47/43 و میانگین نمرات خودباوری از 6/03 ± 93/49 به 18/52 ± 126/13 افزایش پیدا کرد (0/001 > P). همچنین نتایج آزمون آماری تی مستقل نشان داد خودکارآمدی (0/001 > P) و خودباوری (0/002 = P) مراقبین بین دو گروه مداخله و کنترل تفاوت آماری معنی داری داشته است.نتیجه گیریآموزش مراقبین خانوادگی بیماران تحت جراحی بای پس کرونر با رویکرد مشارکتی می تواند منجر به ارتقای خودکارآمدی و خودباوری و در نتیجه افزایش مشارکت آن ها در ارایه مراقبت کارآمد شود. به کارگیری این روش در فرایند آموزش پیشنهاد می گردد.
کلید واژگان: آموزش خانواده محور، خودکارآمدی، خودباوری، گرافت بای پس عروق کرونرBackground And ObjectiveCare of patients undergoing coronary artery bypass graft (CABG) creates some concerns for family caregivers. Increasing the ability of caregivers as accompanies the patient is essential.The purpose of current study was to determine the effect of education with the partnership approach on the self-efficacy and self-esteem of family caregivers of patients undergoing coronary artery bypass graft.Materials And MethodIn this clinical trial study 102 caregivers of the hospitalized patients in cardiac surgery ward in one Hospital in Tehran, 2011 were selected through convenience sampling and randomly allocated into two intervention and control groups of 51 people. For intervention group, 5 sessions educational program with partnership approach were conducted. Self-efficacy and self-esteem of caregivers were measured before and 8 weeks after intervention through using the researcher-made questionnaires. Data analysis was done through PASW 18 Statistics and using independent and paired t-test, chi-square and Fisher exact test.ResultsIn intervention group, the mean score of caregiver’s self-efficacy was significantly increased from (29.49 ± 3.89) to (47.43 ± 1.93) (P < 0/001). As well as the mean score of caregiver’s self-esteem was increased from (93.49 ± 6.03) to (126.13 ± 18.52) (P < 0/001). Also, the results of independent t-test showed the significant difference concerning the self-efficacy (p < 0.001) and self-esteem (p < 0.002) between two groups.ConclusionEducation of family caregivers of patients undergoing coronary artery bypass graft with a partnership approach can lead to improvement the caregivers’ self-efficacy and self-esteem and thus the increasing of their participation in efficient care. Therefore, application of this method is recommended in the educational processKeywords: Family, based Education, Self –efficacy, Self, esteem, Coronary Artery Bypass Graft -
زمینه و هدفجراحی بای پس عروق کرونر به عنوان یکی از روش های درمانی شایع در بیماران قلبی تاثیرات قابل ملاحظه ای در عملکرد خانواده ایجاد می کند. لذا بهبود و ارتقای میزان همکاری خانواده در تبعیت از رژیم درمانی بیماران بسیار اهمیت دارد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر میزان همکاری خانواده در تبعیت رژیم درمانی بیماران تحت جراحی عروق کرونر انجام شد.روش بررسیاین مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 102 بیمار و 102 عضو خانواده بستری در بخش جراحی قلب بیمارستان امام خمینی (ره) به مدت هفت ماه انجام شد. بیماران و اعضای خانواده واجد شرایط به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. برای گروه مداخله الگوی توانمندسازی خانواده محور با چهار گام (ارتقای دانش، خودکارآمدی، عزت نفس و ارزشیابی) از طریق آموزش انفرادی، بحث گروهی، نمایش و مشارکت عملی و در طی هفت جلسه اجرا شد و گروه کنترل تنها مراقبتهای رایج بخش را دریافت کردند. در ادامه همکاری خانواده در تبعیت رژیم درمانی بیماران قبل و بعد از مداخله بررسی گردید. داده ها با استفاده از نرم افزارPASW و آزمونهای آماری Independent T Test، Paired T Test و Chi-square تجزیه و تحلیل شدند.یافته هادو گروه از نظر متغیرهای جمعیت شناختی و میانگین نمرات همکاری خانواده در تبعیت از رژیم درمانی در سه محور رژیم غذایی، فعالیت فیزیکی و رژیم دارویی قبل از مداخله همسان بودند. میانگین نمرات در سه محور فوق بعد از مداخله در بیماران گروه مداخله نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر بود(001/0p<). همچنین در بیماران گروه مداخله میانگین نمرات همکاری خانواده در تبعیت از رژیم درمانی در سه محور مذکور بعد از مداخله نسبت به قبل از آن به طور معنی داری افزایش داشت(001/0p<).نتیجه گیریبا توجه به یافته های این مطالعه به نظر می رسد، الگوی توانمندسازی خانواده محور برای بیماران تحت جراحی امکان پذیر بوده و با افزایش همکاری خانواده در تبعیت از رژیم درمانی بیمار همراه است.
کلید واژگان: بای پس عروق کرونر، تبعیت، توانمندسازی خانواده محور، رژیم درمانیBackground And AimCoronary bypass surgery (CABG) is one of the common therapeutic methods that influence family performance. Improving and promoting the family contribution to adherence of treatment regimen for patients is important. The aim of this study was to investigate the effects of family-based empowerment on family cooperation in following patient treatment regime after CABG.Materials And MethodsThis clinical trial study was conducted on 102 patients and their family in Cardiac Surgery ward in Imam Khomeini (RA) hospital. Participants selected by convenience sampling and randomly divided into experimental and control groups. For experimental group, family–center empowerment model implemented for 7 months, with four components (knowledge improvement, self–efficacy, self-esteem and evaluation) by individual education, group discussions, demonstration and practical participation. Control group received only routine care. Then familie's cooperation in adherence of treatment regimen for patients was evaluated before and after intervention. Data were analyzed by PASW and Independent T Test, Paired T Test and Chi-square Test.ResultsBefore the intervention, demographic characteristics and familie's cooperation in adherence of treatment regimen include nutrition, physical activity and drug regime wasn’t different in two groups. Mean scores on all elements after the intervention on patients in the intervention group was significantly higher than control group (P≤0.001). Also mean scores of family cooperation in adherence to treatment increased significantly after intervention on all elements (P≤0.001).ConclusionAccording to the findings, it seems family-centered empowerment model is effective for patients undergoing surgery and is associated with increase family cooperation in adherence of treatment regimen for patients.Keywords: Coronary artery bypasses surgery, Adherence, Family, Center Empowerment, Therapeutic regime -
زمینه و هدفیکی از مشکلات موجود در فرآیند ارزشیابی کارآموزی بخش های ویژه ضعف در اولویت بندی گویه های ابزار است. با توجه به تاثیر ابزار ارزشیابی مناسب جهت کسب اطمینان در مورد مهارت های بالینی دانشجویان؛ این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای نظرات دانشجویان و اساتید در خصوص میزان اولویت گویه های ابزار ارزشیابی بالینی انجام شد.روش بررسیاین مطالعه با روش توصیفی- تحلیلی و بر روی 30 نفر از دانشجویان پرستاری سال آخر (گروه هدف) و 10 نفر از اساتید (گروه متخصصین) که بیشترین سابقه ی آموزش دروس تئوری یا کارآموزی در بخش دیالیز را به عهده داشتند، انجام شد. ابتدا نظرات دانشجویان (از طریق تکنیک گروه اسمی) و نظرات اساتید در ارتباط با اولویت گویه های پرسشنامه ارزشیابی دیالیز موجود در دانشکده بررسی شد و بعد از جمع آوری نظرات، گویه های ابزار از نظر نسبت روایی محتوا (CVR) و شاخص روایی محتوا (CVI) بررسی شد و نهایتا اولویت بندی جدید گویه ها از دیدگاه اساتید و دانشجویان مجددا ارزیابی شد.
یافته هادر ابتدا یافته ها نشان داد که بین نظرات اساتید و دانشجویان نسبت به اولویت بندی گویه ها تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0 P>) و هر دو گروه برای گویه ها اولویت متوسط را انتخاب کردند؛ اما بعد از جمع آوری نظرات دانشجویان و اساتید در مورد اولویت بندی جدید گویه ها اساتید و دانشجویان اولویت خیلی زیاد را برای گویه ها انتخاب کردند.پایایی ابزار به ترتیب برای بخش معیارهای عمومی آلفای 863/0 و برای بخش اختصاصی آلفای 88/0و در مجموع آلفای کل ابزار 843/0کسب شد.
نتیجه گیریابزار با اولویت بندی جدید قابلیت اعتبار و اعتماد خوبی برای به کارگیری در محیط بالینی برای ارزشیابی عملکرد دانشجویان دارد و به کارگیری آن شاید بتواند اثر بخشی فعالیت های بالینی اساتید و دانشجویان را بهبود بخشد.کلید واژگان: اولویت بندی، ابزار ارزشیابی بالینی، دانشجویان، اساتیدBackground And ObjectiveOne of the problems in the evaluation process is lack of clear item prioritization of evaluation tools. Given the importance of assessment for sound judgment، this study was done to compare the students'' and professors'' views about the priority of clinical assessment tools.Materials And MethodsThe present study is a descriptive-analytical study with 30 nursing students (the target group) and 10 faculty members (panel of experts) from the dialysis unit. At the beginning، priotity items were used to assess the importance of students'' views and to prevent possible failure of students to respond to open questions of the questionnaire. Then، Tthey were analyzed using nominal group technique. Later، content validity index was calculated using the opinions of the teachers. Tools for prioritizing was developed and were given to the students and teachers. Data were collected and analyzed with SPSS software using descriptive and analytical statistical tests.ResultsFindings showed that there was no significant difference (p> 0. 05) between the teachers'' and students'' options regarding item prioritization. However، after collecting opinions of the students and the teachers about the items، we found that both teachers and students had chosen high-prioritized items.Conclusionclinical evaluation tools are helpfut at dialysis unit.Keywords: Prioritize, Clinical evaluation tool, Students, Teachers -
زمینه و هدفجراحی بای پس عروق کرونر به دنبال بیماری های عروق کرونر، یکی از روش های درمانی در بیماران قلبی به شمار می رود که تاثیرات مهمی در عملکرد بیمار ایجاد می کند؛ لذا بهبود و ارتقاء دو شاخص خودکارآمدی و عزت نفس بسیار اهمیت دارد. این مطالعه با هدف تعیین میزان تاثیر برنامه توانمندسازی خانواده محور در خودکارآمدی و عزت نفس بیماران تحت جراحی عروق کرونر انجام شده است.روش بررسیاین پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی شاهد دار بود که بر روی 102 بیمار و 102 عضو فعال خانواده بستری در بخش جراحی قلب بیمارستان امام خمینی (ره) در سال 1390 انجام گرفت. بیماران واجد شرایط به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمون قرار گرفتند. در ابتدا خودکارآمدی و عزت نفس دو گروه اندازه گیری شد، سپس برای گروه آزمون برنامه توانمند سازی خانواده محور از طریق آموزش انفرادی، بحث گروهی، نمایش و مشارکت عملی اجرا شد و گروه آزمون تنها مراقبت های رایج بخش را دریافت کردند و بعد از مداخله دوباره خودکارآمدی و عزت نفس اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار 18 - PASW statistics مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هادو گروه از نظر متغیرهای جمعیت شناختی و میانگین نمرات خودکارآمدی و عزت نفس همسان بودند و بعد از مداخله بر اساس نتایج یافته ها با آزمون تی مستقل از نظر میانگین نمرات، میزان خودکارآمدی و عزت نفس بیمار تفاوت معنی داری مشاهده گردید(000/0= p). همچنین با انجام آزمون تی زوجی قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون از نظر میانگین نمرات فوق تفاوت معنی- داری مشاهده شد(000/0= p).نتیجه گیریبا توجه به یافته های این پژوهش به نظر می رسد، توانمند سازی خانواده محور برای بیماران تحت بای پس کرونر عملی و امکان پذیر بوده و با بهبود و افزایش خودکارآمدی و عزت نفس بیمار همراه است.
کلید واژگان: توانمند سازی خانواده - محور، جراحی بای پس عروق کرونر، خودکارآمدی، عزت نفسBackground And ObjectiveCoronary Bypass Graft Surgery (CBG) is one of the therapeutic approaches having the leading effects on the function of the patients. Because of paramount importance of self-efficacy and self-esteem، we aimed to evaluate the effectiveness of family-centered empowerment on the self- efficacy and self-esteem of the patients undergoing coronary bypass surgery.Material And MethodsThis case control clinical trial was conducted on 102 patients with elective heart surgery and 102 of their active family members in 2011. The patients were selected via convenience sampling and randomly assign ed to experimental and control group. After measuring the self-efficacy and self-esteem، family-centered empowerment care، including individual training، group discussion، film and active participation، was performed in experimental and just routine care in control group. Using PASW statistics-18، we analyzed the data.ResultsThe results showed that the two groups were the same considering population variables and the mean scores of self-efficacy and self-esteem. The level of self-efficacy and self-esteem in case group were significantly higher than those of controls (P<0. 000). After intervention، the mean score of self-efficacy and self-esteem were increased (P<0. 0000).ConclusionIn regard with the results، family-centered empowerment care in patients undergoing CBG is practically feasible، and it can be helpful in improving self-efficacy and self- esteem.Keywords: Family–Centeed empowerment, Coronary Artery Bypass Surgery, Self, ¬esteem, Self, efficacy -
زمینه و هدفبیماری های قلبی یکی از مهمترین عوامل از کار افتادگی محسوب می شود و بهبود میزان تبعیت از برنامه ورزشی یکی از مهمترین وظایف پرستاران به شمار می رود. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر روش آموزش خانواده محور بر میزان تبعیت از برنامه ورزشی در بیماران تحت جراحی بای پس کرونر در سال 1390 در بیمارستان امام خمینی (ره) تهران انجام گرفت.
روش بررسیپژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی از نوع نیمه تجربی با گروه کنترل است. نمونه ها شامل 112 نفر از بیماران جراحی قلب باز است که به روش نمونه گیری آسان انتخاب و به شکل تصادفی به دو گروه تخصیص داده شد. مداخله شامل استفاده از روش آموزش خانواده محور در مورد تبعیت از برنامه ورزشی در گروه آزمون بوده گروه کنترل مراقبت رایج در بخش را دریافت کردند. ابزار گرد آوری داده پرسشنامه و چک لیست تبعیت ازبرنامه ورزشی بود. پرسشنامه روز قبل جراحی و چک لیست به صورت روزانه توسط بیمار و یا خانواده از روز دوم بعد از جراحی تا 8 هفته بعد از ترخیص تکمیل شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری کای دو، فیشر و تی مستقل و نرم افزار SPSS نسخه 18 استفاده شد.یافته هاقبل از مداخله دو گروه تجربه و کنترل از نظر متغیرهای دموگرافیک و برنامه ورزشی همسان و بعد از مداخله با آزمون تی مستقل تبعیت از برنامه ورزشی بین دو گروه مقایسه و تفاوت معنی داری مشاهده گردید (05/0>p).نتیجه گیریبا توجه به یافته های این پژوهش به نظر می رسد روش آموزش خانواده محور برای بیماران تحت جراحی بای پس کرونر موثر بوده و با بهبود تبعیت از برنامه ورزشی بیماران همراه است.
کلید واژگان: آموزش خانواده محور، جراحی بای پس کرونر، تبعیت از برنامه ورزشیBackground And ObjectivesHeart disease a major cause of disability. Adherence improvement is considered as one of the most important tasks of nurses. This study was conducted to evaluate the effect of a family-centered educational program on adherence to an exercise program among patients undergoing coronary bypass surgery.Material And MethodsIn this clinical trial 112 patients were selected from the ICU open heart of an educational hospital. The patients who had undergone elective heart surgery and had no mental illness were randomly divided into two groups. A family–centered educational program was implemented in the experimental group patients. Patients in the control group received routine care. Data were gathered using a questionnaire including demographic and compliance of exercise program questions before and eight weeks after the intervention in both groups. Data were analyzed in the SPSS 18. Using Chi squared and t-test statistic tests.ResultsData analysis revealed that there were no significant differences between the patients’ compliance in both groups before the intervention (P>0.05). After the intervention, all dimensions of the compliance differed significantly between both groups (P<0.001).ConclusionThe family–centered educational program was practically feasible for patients undergoing coronary artery bypass graft. It improved the compliance of exercise program in patients.Keywords: family–center education, Coronary Artery Bypass Surgery, exercise program
- این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شده‌است.
- مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه می‌کند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایش‌ها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامده‌است.
- اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.