ar esteghamati
-
مقدمهچاقی در سراسر دنیا به صورت اپیدمی درآمده که آن را به چالش سلامت عمومی و بالینی عظیمی تبدیل کرده است. یکی از اختلالات مرتبط با چاقی سندرم متابولیک می باشد. شواهد رو به افزایش نشان می دهند که سطح 25 – هیدروکسی ویتامین D3، ارتباط معکوس با چاقی و شاخص های آنتروپومتریک دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر مکمل یاری با ویتامین D بر شاخص های آنتروپومتریک در افراد مبتلا به سندرم متابولیک می باشد.روش بررسیطراحی این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سو کور بود. افراد شرکت کننده در مطالعه 88 زن و مرد سنین 30 تا 65 سال مبتلا به سندرم متابولیک، مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان امام خمینی تهران بودند. 300هزار واحد بین المللی ویتامین D به صورت 6 پرل 50 هزار واحدی در گروه درمان و 6 پرل دارو نما حاوی پارافین خوراکی در افراد گروه کنترل در هفته اول مطالعه مصرف شد. سطوح (OH)D325 پلاسما و شاخص های آنتروپومتریک شامل وزن، نمایه توده بدنی، دور کمر و نسبت دور کمر به با سن در ابتدا و 3 ماه پس از شروع مطالعه اندازه گیری شد.یافته هاسطوح (OH)D325 سرم افزایش معناداری از 20 نانوگرم در میلی لیتر در ابتدای مطالعه به 33 نانوگرم در میلی لیتر پس از 3 ماه مداخله در گروه درمان نشان داد(001/0P <). مقدار میانگین اندازه دور کمر در گروه درمان نسبت به ابتدای مطالعه کاهش معناداری نشان داد (005/0P =). پس از گذشت 3 ماه مکمل یاری با ویتامین D، در سایر شاخص های آنتروپومتریک گروه های مطالعه نیز تغییر معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیریمکمل یاری با ویتامین D به صورت روزانه 50 هزار واحد بین المللی به مدت 6 روز در افراد مبتلا به سندرم متابولیک که سطح سرمی ویتامین D پایین دارند پس از 3 ماه می تواند موجب افزایش سطح ویتامین سرم تا محدوده مطلوب وکاهش دور کمر شود اما سایر شاخص های آنتروپومتریک در افراد مبتلا به سندرم متابولیک را کاهش نمی دهد. این مقاله برگرفته از پایان نامه دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد می باشد.
کلید واژگان: مکمل یاری, ویتامین D, شاخص های آنتروپومتریک, سندرم متابولیکEffect of Vitamin D Supplementation on Anthropometric Parameters in Patients With Metabolic SyndromeIntroductionObesity has become epidemic worldwide and is now a great public and clinical health challenge. Metabolic syndrome is one of the disorders associated with obesity. Accumulating evidence shows inverse correlation of serum 25(OH)D3 with obesity and anthropometric parameters. The aim of the present study was to investigate the effect of vitamin D supplementation on anthropometric parameters in patients with metabolic syndrome.MethodsWe utilized randomized controlled double – blind intervention, administering 300,000 IU vitamin D in divided doses of 6 50,000 IU pearls per day to the treatment group and 6 pearls of placebo to control group in the first week of intervention. Participants were 88 men and women aged 30 to 65 which had metabolic syndrome according to NCEP-ATP III definition and had referred to diabetes clinic of Emam Khomeini Hospital in Tehran. 25(OH)D3 levels and anthropometric parameters including weight, BMI, waist circumference and waist to hip ratio were measured at the beginning and 3 months later.ResultsThere was a significant increase in serum 25(OH)D3 levels from 20 ng/ml to 33 ng/ml at the end of the study in vitamin D supplemented group (P-value < 0.001). There was a significant decrease in waist circumference in the vitamin D supplemented group at the end of the study (P-value = 0.005). There was no significant difference in weight, BMI and waist to hip ratio in the groups at the end of the study.ConclusionImproving vitamin D status decreases waist circumference but does not affect other anthropometric parameters in patients with metabolic syndrome.Keywords: Vitamin D supplementation_Anthropometric parameters_Metabolic Syndrome -
BackgroundTo assess the frequency and type of adverse events after influenza vaccination in Iranian adults.MethodsHealth care workers in 7 medical centers received the influenza vaccine from October 2006 to February 2007 and fol lowed by phone regarding symptoms experienced after vaccination.ResultsOf 897 adults who participated in the study, local and systemic reactions were reported by 187 (20.8%) and 198 (22.1%) persons, respectively. The most common local reaction was pain (20.2%), while myalgia (15.8%) was the most com mon systemic reaction. One case of Guillain-barre syndrome was reported.ConclusionInactivated influenza vaccine administration did not result in potential adverse events in healthy adults.
-
BackgroundParvovirus B19 (B19) is the only member of the family Parvoviridae associated with human infection. Al though there are some studies to estimate the immunity to parvovirus in various populations but there is no seroepidemiologi cal sur vey from Iran until now thus the age-specific immunity to human parvovirus infection was esti mated.MethodsA subset sample of 1500 study subjects in 2004 after Measles and Rubella mass campaign was selected from the original samples of 5000 sera kept at the Department of Virology in Tehran University of Medical Sciences. All sera were tested by a commercial ELISA kit.ResultsTotally, 1303 (86.6%) of 1500 study subjects were seropositive for B19 IgG antibody. The seropositive rate of males and females were 85.3% and 88%, respectively (P= 0.129). The overall B19 seropositive rates in rural and urban were 84.3% and 88%, respectively (P= 0.044). The seropositive rates were found to increase significantly with age and ranged from 79.3% in 5-9 year old group to 93.5% in 20-25 yr old group (P= 0.000).ConclusionOur results indicate that in spite of high prevalence of B19 antibody the importance of routine diagnosis of B19 infection in order to elucidate the etiology of some unexplained ''exanthemata diseases’ especially in measles elimina tion and eradication phase is needed.
-
Abstract:BackgroundInfluenza A viruses bearing all known HA and NA subtypes have been isolated from avian hosts: but only the A/H1N1,A/H2N2 and A/H3N2 influenza subtypes have been associated with widespread epidemics in humans until now. While influenza B detected only in humans. Subtype H5 infection in humans occurred for the first time during 1997-1998 in Hong Kong, then China in 2003, Vietnam and Thailand in 2004 and continued to 2005-2006 in Turkey and Egypt. In this study a Multiplex Nested RT-PCR was developed for simultaneous detection of influenza virus A and B in clinical samples.MethodsThroat swab and throat wash was collected between October 2005 and September 2006 from 689 patients with a suspected influenza virus infection. Samples were transported to the National Influenza Center (Tehran University of Medical Science, School of Public Health). Each sample is divided into two parts in order to virus isolation and nested RT-PCR.ResultsThe RT-PCR detected in 75 cases of influenza A and B, compared to 26 cases by virus isolation and 74 cases are positive by RT-PCR. In total, 50 out of 74 RT-PCR positive specimens were negative by virus isolation. The RT-PCR provides a sensitive and specific method for detecting and typing influenza viruses A and B.ConclusionThe RT-PCR provides a sensitive and specific method for detecting and typing influenza viruses A and B. Multiplex RT-PCR can also be used to accurately detect more than one viral template in the same reaction mixture, allowing viral confections to be identified with the same respiratory specimen.
-
مقدمهفراوانی پوکی استخوان در بیماران کبدی (CLD) از جمعیت عادی بیشتر است اما مشخص نیست کدام بیماران در معرض خطر بیشتری هستند. در این مطالعه شیوع پوکی استخوان در مبتلایان به بیماری مزمن کبد با شاهدان سالم مقایسه شده است. هم چنین راهکاری ریاضی برای غربالگری بیماران CLD در معرض خطر بر اساس یافته های بالینی پیشنهاد شده است.مواد و روش هامطالعه روی 65 بیمار (29 زن و 36 مرد) مبتلا به CLD انجام شد. پس ازاخذ رضایت، ثبت شرح حال و انجام معاینات، تراکم استخوان بیماران در دو جایگاه گردن فمور و مهره های کمری سنجیده شد. فراوانی پوکی استخوان در این بیماران تعیین و میزان تراکم استخوان آنها با افراد شاهد جور شده از نظر سن و جنس مقایسه شد. در پایان بر اساس متغیرهای اساسی مطالعه، تابعی برای کشف بیماران پرخطر که باید تراکم استخوان آنها سنجیده شود، تعریف شود.یافته هافراوانی استئوپنی و استئوپروز در بیماران به ترتیب 47.7% و 23.1% بود. تراکم استخوان (BMD) کلی فمور و مهره ها در گروه بیماران در مقایسه با افراد سالم کمتر بود (به ترتیب p<0.05 وp<0.005). BMD کلی فمور و مهره زنان بیمار نسبت به زنان سالم BMD کلی مهره مردان بیمار نسبت به مردان سالم به طور بارزی کمتر بود (p<0.005 برای هر سه گروه). سن با کنترل اثر نمایه توده بدنی با تراکم کلی استخوان فمور مردان و مهره زنان رابطه خطی معکوس داشت (به ترتیب rs=-0.5 و r=-0.43، p<0.005). نمایه توده بدنی با کنترل اثر سن با تراکم استخوان فمور و مهره زنان رابطه مستقیم داشت (به ترتیب rs=0.4، r=044 و r=0.37،p<0.05). زنان مبتلا به هپاتیت خود ایمن، هپاتیت کلستاتیک و هپاتیت به علت ناشناخته از بیماران مبتلا به هپاتیت ویروسی تراکم استخوان کمتری داشتند. فراوانی پوکی استخوان در زنان دارای آسیت (p<0.005) و افت پلاکت (p<0.05) بیشتر بود. تراکم استخوان زنانی که مدت طولانی تری به بیماری کبدی مبتلا بودند، کمتر بود (p<0.005). BMD مهره ها در زنان مبتلا در درجه Child A از زنان Child C بیشتر بود (p<0.05). چنین یافته هایی در مردان وجود نداشت. توابع افتراق دهنده بیماران با خطر بالا و کم براساس چهار متغیر نمایه توده بدنی، سن، جنس و وجود آسیت تعریف شدند. این روش برای کشف بیماران در معرض خطر، حساسیت 85% و ارزش اخباری مثبت 87% دارد.نتیجه گیریپوکی استخوان در بیماران مبتلا به بیماری های مزمن کبدی شایع تر از جمعیت عادی است. از یافته های بالینی مانند جنس، سن، نمایه توده بدنی، و آسیب می توان برای تعیین بیماران در معرض خطر برای شروع زودتر اقدامات تشخیصی و درمانی استفاده کرد.
کلید واژگان: سنجش تراکم استخوانی, پوکی استخوان, استئوپنی, بیماری مزمن کبدی, غربالگریIntroductionPatients with chronic liver disease (CLD) have an increased prevalence of osteoporosis but it is unclear which patients are at high risk for developing bone disease. The goal of this study was to evaluate the bone mineral density (BMD) among Iranian CLD patients and to compare it with healthy controls. We have also established a mathematical method, which can be used to determine high-risk patients based on clinical findings.MethodsA total of 65 patients (36 male, 29 female mean age 51.1years) with chronic liver disease were recruited over a 1-year period. BMD measurements were done using dual energy X-ray absorptiometry in the lumbar spine (LS) and femoral neck (FN). Osteoporosis and osteopenia were defined by WHO criteria and BMD of patients was compared with the BMD of 65 age and sex matched normal individuals as controls. Finally we constructed a mathematical function to identify CLD patients who are at high risk for decreased BMD.ResultsThe overall prevalences of osteopenia and osteoporosis in both sites were 47/7% and 23/1% respectively. BMDs at LS and FN were significantly lower in CLD patients than BMD in controls (p<0.005 and p<0.05, respectively). BMD at LS and FN among women and BMD at LS among men was significantly lower in patients compared to controls (p<0.005 for all). Increasing age was inversely correlated to BMD of females at LS and BMD of males at FN when the effect of BMI was controlled (r=-0.43 and rs=-0.5, respectively). BMI was also correlated to BMD of females at LS and FN and BMD of males at FN when the effect of age was controlled (r=0.37, r=0.44 and rs=0.4, respectively). At FN, BMD in Women with autoimmune, idiopathic and cholestatic liver disease was lower than BMD in viral hepatitis. Osteoporosis was more frequent in women with ascites and decreased (p<0.05). Longer duration of CLD was correlated with lower BMD in women (p<0.05). Women with Child C liver disease had higher abnormal BMD frequency compared to Child A (p<0.05) in men, no statistically significant correlation was found. Two functions were built based on sex, age, BMI and presence or absence of ascites, which could predict the abnormal BMD with sensitivity and positive predictive values of 85% and 87% respectively, which is significantly better than purely by guessing(p<0.05).ConclusionOsteoporosis is fairly common in CLD. We could screen high-risk patients by clinical indices as sex, age, BMI and presence of ascites so diagnostic and preventive measures could be instituted earlier in the course of the disease. -
مقدمه
تشخیص اتیولوژیک سندروم کوشینگ، یکی از چالش های مهم در بررسی آن است. در مطالعات مختلف، آزمون خوراکی دو روزه دگزامتازون با دوز بالا حساسیت و ویژگی متفاوتی نشان داده است. از سال 1973، آزمون انفوزیون 7 ساعته دگزامتازون با توجه به مزیت حذف عامل جذب روده ای دگزامتازون و سرعت انجام آن مورد توجه بوده است. هدف مطالعه اخیر، بررسی قدرت تشخیصی آزمون انفوزیون در مقایسه با روش خوراکی کلاسیک است.
مواد و روش ها207 بیمار مبتلا به سندروم کوشینگ که با آزمون های غربالگری شامل آزمون شبانه یک میلی گرم دگزامتازون و کورتیزول آزاد ادرار 24 ساعته و آزمون دگزامتازون با دوز پایین بیماری آنها تایید شده بود، مورد مطالعه قرار گرفتند. در تمام بیماران آزمون دو روزه دگزامتازون با دوز 8 میلی گرم و آزمون انفوزیون 7 ساعته انجام شد. ملاک مهار در آزمون انفوزیون، کاهش کورتیزول پلاسما به بیش از 50% میزان اولیه و در آزمون کلاسیک مهار کورتیزول آزاد ادرار به میزان بیش از 50% و 90% نسبت به میزان پایه بوده است. نتایج تصویربرداری و نمونه های پاتولوژیک در تشیخص اتیولوژیک بیماران استفاده شد.
یافته هابیماران با کوشینگ اکتوپیک میانگین سنی بالاتری نسبت به علل هیپوفیزی و آدرنالی داشتند (2/58 در مقابل 5/31 سال، 01/0p<). در کوشینگ اکتوپیک، کاهش وزن، ضعف عضلانی، اکیموز و فشارخون بالا با تفاوت معنی دار بیش از موارد هیپوفیزی و آدرنال مشاهده شد (05/0p<). پاسخ مهاری به آزمون انفوزیون در 98% موارد بیماری کوشینگ وجود داشت در حالی که در علل خارج هیپوفیزی، موردی از پاسخ مهاری مطلوب مشاهده نشد. آزمون خوراکی با معیار مهار بیش از 90% در 1/8% موارد مثبت کاذب نشان داد. با هدف افتراق ضایعات هیپوفیز از علل خارج هیپوفیزی، آزمون انفوزیون ویژگی 100%، حساسیت 1/98%، دقت تشخیصی 5/98% و در مقابل آزمون کلاسیک با ملاک مهارUFC بیش از 90%، ویژگی 93%، حساسیت 1/98% و دقت 97% را نشان دادند. منحنی ROC، سطح زیر منحنی 99/0 را در آزمون انفوزیون در مقابل 96/0، در آزمون کلاسیک با ملاک مهاری 90% نشان داد.
نتیجه گیریدر این مطالعه، آزمون انفوزیون 7 ساعته دگزامتازون با سهولت انجام آن علاوه بر ویژگی و دقت تشخیصی بالاتر نسبت به آزمون کلاسیک خوراکی دگزامتازون درافتراق بیماری کوشینگ از موارد خارج هیپوفیزی می تواند به عنوان روش انتخابی تشخیصی در نظر گرفته شود.
کلید واژگان: سندروم کوشینگ, آزمون دگزامتازون با دوز بالا, آزمون انفوزیون 7 ساعته دگزامتازونIntroductionEtiologic diagnosis of cushing’s syndrome is a major challenge in its investigation and treatment. Classical oral HDDST has shown differing sensitivity and specificity in various studies. The IV DEX suppression test with elimination of intestinal absorption factor has been in use since 1973. This study was designed to evaluate the diagnostic power of IV the DEX test in comparison with classic oral HDDST.
Materials And MethodsTwo hundred and seven consecutively referring patients with Cushing’s syndrome diagnosed by screening and LDDST were enrolled. Two days oral HDDST and 7h-h DEX infusion test were performed in all cases. In the infusion test, decrease in serum cortisol to less than 50% of basal level was consistent with a positive response. In the classic oral test suppression of UFC ≥ 50 % and 90% of basal levels assumed as positive response. Etiologic diagnosis was confirmed by imaging and pathologic specimens.
ResultsMean age of patients with ectopic ACTH (EAS) was (58.2±12.6 vs 31.0±10.0) which was higher than athat of pituitary and adrenal cases (p<0.01). Weight loss, weakness and ecchymosis and hypertension were more prevalent in EAS (p<0.05). Positive response to infusion test was detected in 98% of Cushing’s disease cases and no false positive response was detected in EAS and adrenal cases however oral HDDST (90% cutoff level) had 8.1% false positive. In differential diagnosis of pituitary versus non-pituitary tumors, IV DEX test had sensitivity of 98.1%, specificity of 100% and accuracy of 98.5 compared with classic oral which had sensitivity of 98.1, specificity of 93% and accuracy of 97%. ROC curve showed AUC of 0.99 in infusion test versus 0.96 in the classic oral HDDST with 90% suppression.
ConclusionIn the present study, IV DEX test with its increased rapidity and higher accuracy as well as higher specificity, in comparison the classic oral HDDST, can be a better diagnostic choice in the differential diagnosis of Cushing’s syndrome.
Keywords: Cushing's syndrome, High dose Dexamethasone suppression test, HDDST, 7h, h DEX infusion test -
ندول های داغ حدود 5% ندول های تیروئید را تشکیل می دهند. در زمینه شیوع این ندول ها، احتمال بروز هیپرتیروئیدی و نتایج رویکردهای مختلف درمانی، آمارهای منتشر شده متفاوت است. هدف از این مطالعه بررسی سیر بالینی ندول های داغ و نیز نتایج به دست آمده از روش های متداول درمانی در دهه 76-1366 بود.
مواد و روش هاطی سال های 76-1366، 302 بیمار که تشخیص ندول داغ تیروئید در آنان با انجام اسکن رادیوایزوتوپ، معاینه بالینی و آزمون های تیروئید به اثبات رسیده بود بررسی و 132 بیمارکه حداقل به مدت یکسال پیگیری شده بودند، مطالعه شدند. بیماران در 2 گروه هیپرتیروئیدی و یوتیروئید قرار داشتند و بیمارانی که حداقل به مدت یکسال پیگیری منظم داشتند مورد مطالعه قرار گرفتند.
یافته هامدت پیگیری بیماران (5/3±9/4) 10-1 سال بود و بیماران در محدوده سنی 76-15 سال قرار داشتند. 115 بیمار زن و 17 بیمار مرد و نسبت بیماران زن به مرد 1/7 بود. 66 بیمار (50%) در اولین مراجعه هیپرتیروئید بودند و 18 نفر حین پیگیری دچار هیپرتیروئیدی شدند (در مجموع 84 نفر). 67 بیمار تحت درمان با ید رادیواکتیو قرار گرفتند. ید 131 دریافتی 8-25 میلی کوری و متوسط سن بیماران 13±5/47 بود. 73% بیماران یوتیروئید بودند، 5/10% هیپرتیروئیدی تحت بالینی و 16%هیپوتیروئیدی داشتند. در پایان مطالعه ندول در 21% بیماران از بین رفت. 23 بیمار با سن متوسط 7±4/26 سال تحت عمل جراحی قرار گرفتند. در 17 مورد لوبکتومی و در6 مورد تیروئیدکتومی ساب توتال انجام شد. در این بیماران عود هیپرتیروئیدی آشکار مشاهده نشد ولی هیپرتیروئیدی تحت بالینی در 22% بیماران باقی ماند. هیپوتیروئیدی بالینی در یک بیمار و هیپوتیروئیدی تحت بالینی نیز در یک بیمار طی 2 ماه پس از جراحی بروز کرد (6/8%). از 66 بیماری که در اولین مراجعه یوتیروئید بودند، در 18 بیمار هیپرتیروئیدی ایجاد شد. 16 بیمار دیگر نیز به علت بزرگ بودن ندول جراحی شدند. 32 بیمارکه یوتیروئید باقی ماندند در پیگیری بدون درمان در 25 بیمار اندازه ندول تغییر نیافت، در 6 بیمار اندازه ندول افزایش داشت و در یک بیمار ندول از بین رفت. 10 بیمار هیپرتیروئید در گروه درمان طبی با داروهای آنتی تیروئید قرار گرفتند. این بیماران حاضر به دریافت ید رادیواکتیو یا انجام جراحی نشدند.
نتیجه گیریدرمان با ید رادیواکتیو و جراحی موفقیت آمیز بود. میزان بروز کم کاری تیروئید در پی تجویز ید رایواکتیو افزایش قابل ملاحظه ای نسبت به بیمارانی داشت که جراحی شدند. در پی تجویز ید رادیو اکتیو با وجود اینکه در بیش از نیمی از بیماران اندازه ندول کاهش می یابد، اکثرا ندول باقی می ماند.
کلید واژگان: ندول داغ, ندول تیروئید, هیپرتیروئیدی, هیپو تیروئیدی, یدرادیو اکتیو, تیروئیدکتومی, آنتی تیروئیدIntroductionHot thyroid nodules are seen in nearly 5% of patients with dominant nodules. The aim of this study was to evaluate the clinical course and results of different modalities of treatment during a ten year period.
Materials And MethodsThe study involved 132 out of 302 patients referring between 1987-1997 with hot thyroid nodules, diagnosed by clinical findings, thyroid function tests, and isotope scanning patients with at least 1-year regular follow-up were included, and were divided into two categories: hyperthyroid and euthyoid at the first presentation according to results of thyroid function tests.
ResultsThe age range was 15-76 years and the duration of follow up was 1-10 years (4.9 ±3.5 m±SD). Female to male ratio was 7/1 (115 women, and 17 men). Half of the patients (66 cases) were thyrotoxic at the time of presentation. Eighteen of the euthyroid patients developed hyperthyroidism during the follow-up period. Sixty seven patients were treated with 8-25 mCi of I-131. Mean age was 47.5±13 years. Seventy three percent became euthyroid, 10.5% developed subclinical hyperthyroidism, and 16.5% developed clinical and subclinical hypothyroidism. Thyroid noduless disappeared in 21% of patients at the end of the study. Twenty-three patients underwent thyroidectomy. Mean age was 26.4± 7 years. Twenty-two percent of patients developed subclinical hyperthyroidism, and 8.6% developed hypothyroidism. The other half of the patients were euthyroid at the first presentation. Eighteen developed hyperthyroidism, sixteen underwent thyroidectomy. Thirty two patients remained euthyroid during the study, and ten hyperthyroid patients refused surgery or radioiodine treatment and were followed by antithyroid drug therapy.
ConclusionIn this study both the treatments radioactive iodine and surgery were effective. Surgery, was the preferred method of treatment in younger patients. The frequency of hypothyroidism in patients who received radioactive iodine therapy was significantly higher as compared to surgery (p<005).
Keywords: Hot nodule, thyroid nodule, hyperthyroidism, hypothyroidism, radioactive iodine, thyroidectomy, antithyroid drugs -
مقدمهدر بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس خطر پیشرفت ضایعات عروقی وجود دارد که یکی از عوامل بسیار مهم و موثر در اتیولوژی آن را صدمات اکسیداتیو ناشی از رادیکال های آزاد و گونه های فعال اکسیژن می دانند و تقویت سیستم دفاع آنتی اکسیدانی در این بیماران می تواند تا حدودی مانع از ایجاد وپیشرفت این عوارض گردد.
مواد و روش هادر این مطالعه به منظور ارزیابی استرس اکسیداتیو در بیماران دیابتی نوع دو (30 نفر) و مقایسه آن با افراد شاهد (28 نفر) قدرت آنتی اکسیدانی تام پلاسما با روش FRAP، مالون دی آلدئید به عنوان فراورده نهایی پراکسیداسیون لیپیدها با روش HPLC، گروه های کربونیل و گروه های تیول به عنوان شاخص هایی از اکسیداسیون پروتئین ها، ویتامین های E، C، و نسبت ویتامین E به کلسترول اندازه گیری گردیدند. علاوه بر آن مجموعه ای از پارامترهای بیوشیمیایی دیگر نظیر قندخون، هموگلوبین گلیکوزیله، کلسترول، تری گلیسیرید، HDL-C، LDL-C، بیلی روبین و اسیداوریک مورد آزمایش قرار گرفتند.
یافته هانتایج نشان می دهد که در بیماران دیابتی، میزان مالون دی آلدئید به عنوان شاخصی از پراکسیداسیون لیپیدها، نسبت به افراد شاهد افزایش می یابد (005/0P<). از بین شاخص های اکسیداسیون پروتئین ها، تغییر معنی داری در میزان گروه های کربونیل مشاهده نشد، ولی میزان گروه های تیول در بیماران دیابتی کاهش معنی داری داشت (02/0P<). مقادیر ویتامین E و C نیز در پلاسمای بیماران دیابتی نسبت به افراد شاهد تغییر چندانی نداشت، اگرچه نسبت ویتامین E به کلسترول تام در این بیماران کاهش نشان می داد (05/0P<). قدرت آنتی اکسیدان تام پلاسما در دو گروه تغییر معنی داری نداشت. در بین آزمایش های بیوشیمیایی انجام شده، سطح گلوکز خون، هموگلوبین گلیکوزیله، کلسترول تام، تری گلیسیرید و LDL-C در بیماران دیابتی نوع دو افزایش معنی داری داشت و مقدار HDL-C کاهش نشان می داد.
نتیجه گیرینتایج حاصل بخصوص افزایش پراکسیداسیون لیپیدها ایجاد استرس اکسیداتیو را در بیماری دیابت ملیتوس تایید می کند. بنابراین ارزیابی این وضعیت و اتخاذ شیوه های درمانی مناسب در جهت تقویت دفاع آنتی اکسیدانی می تواند موثر باشد.
کلید واژگان: آنتی اکسیدان, استرس اکسیداتیو, دیابت ملیتوس نوع دو, FRAPThe risk of developing vascular diseases in diabetic patients is significantly increased. Its etiology may involve oxidative damage by free radicals, and protection against such damage can be offered by antioxidant systems. To study the antioxidant status and oxidative stress in patients with type II diabetes mellitus. (n=30) and controls (n=28), we measured total antioxidant capacity by ferric reducing ability of plasma (FRAP) assay, malondialdehyde (MDA) as a final product of lipid peroxidation by HPLC method, carbonyl groups, thiol groups, vitamin E and C in plasma samples. In addition, we analyzed biochemical parameters such as blood glucose, HBA1c, cholesterol, triglycerids, HDL-C, LDL-C, bilirubin and uric acid. A significant increase in MDA concentration was found in diabetic patients compared to controls (P<0.005). There was also a significant drop in plasma thiol groups (P<0.05), while no significant difference was observed in total antioxidant capacity, carbonyl groups, vitamin E and C between two groups. Plasma vitamin E/cholestrol ratio was significantly lower in diabetic patients than controls. In conclusion, we have shown that there is enhanced oxidative stress in patients with type II diabetes, an important factor in the pathogenesis of diabetic complications. -
گره های تیروئید در مناطق بومی (آندمیک) به دلیل احتمال بدخیمی اهمیت دارند. برای تشخیص ماهیت پاتولوژیک گره ها آسپیراسیون سوزنی (FNAB) به عنوان اولین روش تشخیصی آسان و مقرون به صرفه است. این روش به مهارت شخصی که FNAB را انجام می دهد و تجربه پاتولوژیست، بسیار وابسته است. در این مطالعه آینده نگر 153 بیمار (112 زن و 41 مرد، نسبت زن به مرد 73/2) طی سال های 1367 تا 1379 در بیمارستان بانک ملی مورد بررسی قرار گرفتند. متوسط سن بیماران± انحراف معیار 9/12±5/40 سال بود. تمام بیماران FNAB شدند و نتایج FNAB و نمونه های جراحی بیماران در نهایت توسط یک آسیب شناس مورد بررسی قرار گرفت. FNAB 133 بیمار (87%) خوش خیم (کیست کلوئید، آدنوم فولیکولر، هیپرپلازی ندولر، تیروئیدیت و جسم خارجی) گزارش شد. 8 بیمار (2/5%) FNAB مشکوک داشتند. در 8 مورد (2/5%) کارسینوم پاپیلری، 3 مورد (2%) کارسینوم فولیکولر و 1 مورد (65/0%) کارسینوم هرتل سل بود. نتایج نمونه های جراحی در 122 بیمار (72/79%) گواتر ندولر یا مولتی ندولر، آدنوم فولیکولر و کیست کلوئیدال، در 9 بیمار (88/5%) تیروئیدیت هاشیموتو، و یک بیمار (65/0%) تیروئیدیت ریدل، 16 بیمار (45/10%) کارسینوم پاپیلری، 3 بیمار (2%) کارسینوم فولیکولر و یک بیمار (65/0%) کارسینوم هرتل سل بود. حساسیت FNAB 75% و اختصاصی بودن آن 97% می باشد. ارزش اخباری مثبت (PPV) FNAB در این مطالعه 9/78% و ارزش اخباری منفی (NPV) آن 3/96% بوده است. درصد گره های بدخیم در مردان 4/24% بود که در مقایسه با میزان بدخیمی در زنان (9/8%) تفاوت آماری قابل ملاحظه ای داشت (012/0P<). FNAB روش مناسبی برای تشخیص کانسرهای تیروئید در بیمارانی است که گره سرد تیروئید دارند و اختصاصی بودن و ارزش اخباری منفی آن قابل قبول است. دقت در نمونه گیری و تجربه کافی آسیب شناس سبب افزایش حساسیت و ارزش اخباری مثبت این روش خواهد شد.
کلید واژگان: FNAB, ندول های تیروئید, حساسیت, اختصاصی بودن, ارزش اخباری مثبت, ارزش اخباری منفیThyroid nodules are one of the most common problems, especially in endemic areas, and their importance is due to probability of cancer. Because FNA is easy and cost-effective, it is usually the first step in diagnosis and evaluation of these nodules. This method is highly dependent on the clinician’s skill and pathologist’s experience. In this prospective study, 153 patients (112 F, 41 M, F/M= 2.73) from 1997-2000 in Bank Melli Hospital were studied. The mean age±SD of patients was 40.5±13 years. FNA was done for all of these patients and results of FNAs and surgical specimens of these patients were reported by a single pathologist. On FNA, 133 cases (87%) were nonmalignant (including colloid cyst, colloid adenoma, nodular hyperplasia, thyroiditis), 10 cases (6.5%) were suspicious, 6 cases (3.9%) were papillary carcinoma, 3 cases (2%) were follicular carcinoma and 1 case (0.65%) was Hurthle cell carcinoma. The results of pathologic specimens were as follows: 125 (81.7%) were multinodular or nodular goiter, 16 (10.4%) were papillary carcinoma, 3 (3.2%) were follicular carcinoma, 1 (0.65%) was Hurthle cell carcinoma, and 8 (5.2%) were Hashimoto’s thyroiditis. FNA sensitivity was 75%, specificity was 97%, positive predictive value was 79%, and negative predictive value was 95.5%. The percentage of malignancy of nodules in males (24.4%) was significantly (P<0.05) greater than in female (8.9%) as shown in other studies. FNA is a suitable method for cancer diagnosis in thyroid nodules with an acceptable specificity and NPV. Precise sampling and pathologist’s expertise would increase the sensitivity and PPV. Keywords: -
هیپوگنادیسم یکی از عوارض عمده سیروز کبدی در مردان است که تاثیر زیادی بر کیفیت زندگی مبتلایان به این بیماران دارد و قسمت عمده ای از بیماران مبتلا به این بیماری گوارشی که به کلینیک های غدد مراجعه می کنند دارای این عارضه هستند. بنابراین پیشگیری و درمان هیپوگنادیسم در این بیماران اهمیت زیادی دارد. در زمینه منشا این عارضه در بیماران سیروتیک در مطالعات متعدد اظهار نظرهای متفاوتی شده است. مهمترین هدف مطالعه حاضر بررسی این مساله است که هیپوگنادیسم نتیجه تغییرات مرکزی (هیپوتالامیک) یا محیطی است. در این بررسی، 36 بیمار سیروزی مرد در 3 گروه Child (12 بیمار در هر گروه) و 12 نفر به عنوان شاهد سالم انتخاب شدند. معاینات فیزیکی در بیماران برای مشخص کردن علایم هیپوگنادیسم توسط متخصص غدد انجام شد و سطح سرمی هورمون های، LH،، FSH، estradiol، Testosterone،DHEA و SHBG اندازه گیری شد و آزمون تحریکی GnRH انجام گردید. در بیماران سیروزی فراوانی علایم هیپوگنادیسم به صورت ذیل بود: کاهش میل جنسی (8/77%)، عدم وجود میل جنسی (8/52%)، اختلال در نعوظ (7/41%)، بزرگ شدن سینه ها (9/38%)، تغییرات الگوی موها (2/22%). مقایسه میزان سرمی هورمون های مختلف در گروه های مختلف Child و مقایسه آن با گروه شاهد نشان داد که با افزایش شدت بیماری سطح تستوسترون در مقایسه با گروه شاهد کاهش می یابد، سطح استرادیول و SHBG افزایش می یابد و LH، FSH وDHEA تفاوت معنی داری در مقایسه باگروه شاهد نداشتند. بعد از انجام آزمون تحریکی GnRH، سطح LH وFSH در همه گروه ها افزایش معنی داری نسبت به قبل نشان داده شد که این مساله به نفع وجود اختلال مرکزی در این بیماران است. این مطالعه نشان می دهد که هیپوگنادیسم در بیماران سیروزی منشا مرکزی (هیپوتالاموسی) دارد و در درمان بیماران این مساله باید مد نظر باشد.
کلید واژگان: محور هیپوتالاموس, هیپوفیز, گناد, هیپوگنادیسم, سیروزHypogonadism is a major complication in cirrhosis that affects quality of life to a great extent, and therefore, its treatment and prevention is very important. The main purpose of this study is to determine whether this hypogonadism is the result of central (hypothalamic) changes or gonadal disorders. In this study, we studied 36 cirrhotic patients in 3 Child groups (12 patients in each group) and 12 normal controls. Physical examination of patients for detecting the signs of hypogonadism was done and all mecessary tests were requested (serum levels of LH, FSH, estradiol, Testostrone, DHEA, SHBG) and compared in groups with ANOVA and Post –Hoc tests. In cirrhotic patients, frequency of hypogonadism signs were as follows: decreased sexual desire (77.8%), Impotence (52.8%), erectile dysfunction (41.7%), gynecomastia (38.9%) and change of hair pattern (22.2%). Comparison of serum levels of hormones in different child groups and controls showed that with progression of disease severity, testosterone decreased, estradiol and SHBG increased and LH and FSH didnt’ show significant changes compared with control group. Also, DHEA didn’t show significant change with progression of disease severity After GnRH stimulation test each group showed significant increase in the levels of LH and FSH that is in favor of hypothalamic disorder. This study shows that hypogonadism in cirrhotic patients is of central (hypothalamic) origin and in its treatment this must be considered.
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.