firooze hatami

نتایج مطالعه گروه تحقیقاتی Mandy Freund (دانشگاه ملبورن استرالیا) و Gerhard Helle (مرکز تحقیقات GFZ علوم زمین آلمان) در نشریه Nature Communications Earth & Environment نشان داد، با وجود خشک سالی های مکرر چند ساله قرن 17 و 18 میلادی، خشک سالی تابستان سال های 2018-2015 در بخش های وسیعی از اروپای غربی و مرکزی، طی400 سال گذشته، از نظر بزرگی شرایط خشک سالی استثنایی بوده است که این امر حاکی از اثرات گرمایش زمین توسط انسان است. آنها با تجزیه و تحلیل نسبت های ایزوتوپی کربن 13 به 12 (δ13C/δ 12C) و اکسیژن 18 به 16 (δ18O/δ16O) در حلقه های درختی شبکه ای از رویشگاه های جنگلی اروپا موفق به بازسازی اقلیم آبی تابستان های اروپا شدند. این مطالعه به عنوان اولین بازسازی مکانی ثبت شده براساس ایزوتوپ حلقه های درختی حساس به شرایط اقلیمی ابزاری منحصر به فرد برای بررسی تغییرات اقلیمی قرون گذشته محسوب می شود.

تحقیقات اخیر نشان داده است، جنگل زدایی سبب کاهش بارندگی در بخش های وسیعی از مناطق استوایی می شود. ساکنان جوامع محلی جنگل های استوایی اغلب نسبت به این موضوع که نابودی درختان باعث گرم تر و خشک تر شدن آب و هوا می شود، معترض هستند و این در حالی است که پژوهشگران تاکنون نتوانسته اند، ارتباط منطقی را میان نابودی پوشش گیاهی و کاهش بارندگی پیدا کنند.گروه تحقیقاتی دانشگاه لیدز (Leeds) برای نشان دادن ارتباط میان نابودی پوشش درختی جنگل های استوایی با کاهش بارندگی طی 14 سال گذشته، از ترکیب داده های تصاویر ماهواره ای جنگل زدایی و بارندگی استفاده کرد. برآوردهای این گروه تحقیقاتی تا پایان قرن حاضر نشان داد، اگر نرخ جنگل زدایی در کنگو به همین روال ادامه یابد، میزان بارندگی 8 تا 12 درصد کاهش می یابد و در نهایت تاثیر چشمگیری بر تنوع زیستی، کشاورزی و حتی تهدید حیات جنگل های کنگو، به عنوان یکی از بزرگ ترین ذخایر کربن جهان، در پی خواهد داشت.کالوم اسمیت (Callum Smith) پژوهشگر دکترای دانشکده زمین و محیط زیست دانشگاه لیدز و نویسنده اصلی این مقاله معتقد است، این بررسی ها شواهد مناسبی برای حفاظت جنگل ها در برابر قطع های یک سره کنترل نشده محسوب می شوند. جنگل های استوایی توسط الگوهای بارندگی محلی و منطقه ای، خود نقش مهمی در تنظیم چرخه های آبی این منطقه به عهده دارند، این جنگل ها برای بقای خود وابسته به رطوبت هستند و سایر نواحی جنگلی باقی مانده تحت تاثیر آب و هوای خشک تر قرار می گیرند. افزایش کمبود آب و کاهش عملکرد محصولات کشاورزی در زندگی ساکنان محلی از جمله اثرات کاهش بارندگی های حاصل از جنگل زدایی در نواحی استوایی است. در مطالعه انجام شده، پژوهشگران تاثیر نابودی جنگل ها را در سه ناحیه از مناطق استوایی (آمازون، کنگو و آسیای جنوب شرقی)، که در معرض تغییرات سریع کاربری زمین بودند، توسط تحلیل تصاویر ماهواره ای سال های 2003 تا 2017 برای شناسایی مناطقی که با قطع یک سره درختان از بین رفته بودند، مطالعه و بررسی کردند. در ادامه داده های بارندگی حاصل از تصاویر ماهواره ای این نواحی نیز با بارش مناطق همجواری که جنگل های آن از بین نرفته بود، مقایسه شد.

هدایت غضنفری معروف به کاک هدایت (به زبان کردی) در آذر 1347 در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان خود را در تهران گذراند و تنها دو سال از دوران کودکی را به خاطر شغل پدر، که کارمند دارایی بود، به همراه خانواده در استان ایلام زندگی کرد. هدایت به عنوان تنها فرزند خانواده غضنفری در سال 1366 از دبیرستان البرز تهران دیپلم گرفت، در همان در کنکور سراسری شرکت کرد و در رشته جنگل داری دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران پذیرفته شد.هدایت از ابتدا عاشق طبیعت و جنگل بود و به واسطه همین علاقه، از همان سال های اول ورود به دانشگاه، در جنگل خیرودکنار نوشهر (جنگل تحقیقاتی دانشکده منابع طبیعی) به عنوان کارگر مشغول به کار شد. در ابتدا به صورت داوطلبانه وارد جنگل خیرود شد و بعدها به عنوان قرق بان و اره موتورچی به کار خود ادامه داد. به قول خودش «اره موتورچی مش کامران بود و از او کار یاد می گرفت.» هدایت در آن سال ها همراه با اساتید گروه جنگل داری (آقایان دکتر ساریخانی، دکتر مجنونیان و دکتر نمیرانیان) به جنگل می رفت و به این کار خود افتخار می کرد. هدایت عاشق کار خود بود و در آن زمان همواره به دنبال این بود که جنگل خیرود را ساماندهی کند. بهره برداری و جاده سازی دروس مورد علاقه هدایت غضنفری در آن زمان بودند. پس از پایان دوره کارشناسی، به مدت دو سال (71 تا 73) به عنوان کارشناس مسیول طرح جنگل داری خیرود مشغول به کار شد. مهندس هدایت غضنفری سال 73 در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان پذیرفته شد. یک سال بعد در مرکز سنجش از دور ایران شروع به کار کرد و پایان نامه کارشناسی ارشد خود را با عنوان «بررسی کاربرد داده های ماهواره ای در طبقه بندی تیپ های جنگلی در منطقه طرح های چوب و کاغذ مازندران» با راهنمایی آقای دکتر رافت نیا به اتمام رساند. پس از فارغ التحصیلی در سال 75 در مرکز تحقیقات منابع طبیعی و امور دام استان تهران مشغول به کار شد و روزگاری را در البرز مرکزی و مناطق شیرپلا، توچال، کلک چال، دارآباد، سیاه سنگ، پلنگ چال، پالون، گردون، سوتک آزاده و دماوند گذراند. البرز مرکزی زادگاه و زیستگاه آرمانی او بود و با علاقه بسیار در این محیط کار می کرد.

در ایالت میسوری (Missouri)، جنگل ها باارزش ترین اکوسیستم منابع طبیعی محسوب می شوند، از آنجایی که افزایش دمای ناشی از تغییرات اقلیمی روی اکوسیستم های جهانی تاثیرگذار است، جنگل ها برای سازگاری با این تغییرات و ادامه بقای خود در یک جهان گرم تر تحت فشار هستند. همین امر منجر به معرفی مفهوم «نقطه پژمردگی اکوسیستم» توسط محققان شد که بیانگر پاسخ کل جنگل ها به خشک سالی است.در مطالعه جدیدی که توسط جفری وود (Jeffrey Wood) محقق دانشگاه میسوری انجام شده است، مفهوم «نقطه پژمردگی اکوسیستم» چگونگی واکنش کل جنگل ها به خشکی توضیح داده شد. وود و گروه تحقیقاتی او نشان دادند، وقتی جنگل ها به نقطه پژمردگی اکوسیستم خود می رسند، به درستی عمل نمی کنند، به عنوان مثال توانایی آنها در جذب دی اکسید کربن کاهش می یابد. در این بررسی وود برای اینکه نحوه واکنش جنگل را در دوره های خشکی به درستی نشان دهد، اندازه گیری تبخیر- تعرق (از دست دادن آب از سطح گیاه به صورت بخار به اتمسفر) و وضعیت آب اکوسیستم را با هم ترکیب کرد که بیانگر روند از دست دادن آب در اکوسیستم جنگل است.

جنگل ها با تغییرات آب و هوایی در شرایطی مرگبار و حساس به سر می برند، آنها دی اکسیدکربن را توسط میلیاردها برگ از هوا دریافت می کنند و تا زمانی که تغییرات آب و هوایی، خشک سالی ها، آتش سوزی ها و تغییرات اکوسیستم در مراحل اولیه، آنها را از بین نبرد، از تنوع زیستی بالایی برخوردارند.در مطالعه ای که توسط ویلیام اندرگ (William Anderegg)، مدیر افتتاحیه مرکز علوم و سیاست آب و هوایی دانشگاه ویلکس یوتا (Utah's Wilkes) و همکارانش انجام شد، خطر تغییر اقلیم برای جنگل ها از سه جنبه ذخیره سازی کربن، تنوع زیستی و از بین رفتن جنگل ها در اثر اختلالاتی مانند آتش سوزی، یا خشک سالی ارزیابی شد. نتایج این بررسی نشان داد، جنگل ها در برخی مناطق خطرات مشخص و ثابتی را تجربه می کنند و در نقاط دیگر خطرات آنها به دلیل پاسخ های متنوع از رویکردهای مختلف، در برابر تغییرات آب و هوایی کمتر است. در واقع اندرگ اعتقاد داشت، نبود قطعیت در تحقیقات بسیاری از نقاط، نشان دهنده این است که بررسی های علمی بیشتر و سریع تری نیاز است.برای این کار اندرگ گروهی را متشکل از پژوهشگران انگلستان، آلمان، پرتغال و سوید تشکیل داد.