به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب hamid rahimipour

  • حمید رحیمی پور، علی اصغر آل شیخ، فاطمه خسروی، زهرا صمدی طاری*
    زمینه و هدف
    توجه به مساله توان سرزمین برای استقرار صنایع جهت پیشگیری از بحران های محیط زیستی محتمل و همچنین استفاده شایسته و پایدار از جمیع امکانات پهنه سرزمین، یکی از موضوعات حایز اهمیتی است که در سال های اخیر مورد توجه برنامه- ریزان قرار گرفته است. در مطالعه حاضر با توجه به ضرورت تعیین توان اکولوژیک سرزمین برای کاربری های مختلف پیش از اجرای توسعه، توان سرزمین برای توسعه شهرک صنعتی سمنان مورد ارزیابی قرار گرفت.
    روش بررسی
    در ارزیابی مذکور از روش ارزیابی چند معیاره (MCE)[1] بر اساس مدل اکولوژیکی توسعه صنعتی مخدوم استفاده شده است. در قالب این فرآیند، ابتدا منابع محیط زیستی منطقه شناسایی گردیده سپس با تلفیق و رویهم گذاری لایه های اطلاعاتی با استفاده از سیستم اطلاعات مکانی (GIS)[2] نسبت به ارزیابی توان منطقه اقدام گردید.
    نتیجه گیری
    نتیجه بررسی حاکی از آن است که با در نظر گرفتن تمامی پارامترهای اکولوژیکی، حدود 75% از کل منطقه مورد مطالعه برای توسعه کاربری صنعتی دارای توان نسبتا مناسب(طبقه2) بوده و سایر منطقه دارای شرایط نامناسب می باشد ولی با حذف پارامتر ارتفاع که آخرین اولویت را در مدل به خود اختصاص داده است کل منطقه در توان نسبتا مناسب (طبقه2) قرار می گیرد.
    کلید واژگان: ارزیابی توان, مدل اکولوژیکی, توسعه صنعتی, سیستم اطلاعات مکانی, سمنان}
    Hamid Rahimipour, Ali Asghar Ale Sheikh, Fatemeh Khosravi, Zahra Samadi Tari *
    Background And Objective
    Attention to land capability for establishment of industries and also wise and sustainable use of land to prevent environmental crises have been considerd by planners in recent years. Regarding the necessity of ecological capability evaluation for different uses before any development plan, land capability for development of Semnan industrial town has been studied in this paper.
    Method
    In this regard, Multi-Criteria Evaluation (MCE) was used accoding to Makhdoom industrial development model. In the first stage, environmental resources were identified. Next, land capability was determined by overlaying the different layers in GIS.
    Conclusion
    Considering all ecological parameters, the results show that about 75% of the total area is relatively suitable (level 2) for industrial development and the rest is unsuitable. All the area can be considered as relatively suitable, if elevation parameter (the last priority in the model) is deleted.
    Keywords: Capability evaluation, Ecological model, Industrial development, Geographical Information System (GIS), Semnan}
  • جعفر نوری، حمید رحیمی پور، رویا نزاکتی اسماعیل زاده
    دریاچه انسان ساخت پیش بینی شده درشمال غرب شهر تهران، واقع در منطقه 22شهرداری، به عنوان بزرگترین دریاچه مصنوعی ایران به شمار می آید. این دریاچه از مساحت تقریبی 224 هکتار، عمق متوسط 10 متر وحجمی معادل 10 میلیون متر مکعب برخوردار است. مهم ترین منابع آبی موجود در محدوده برای تامین آب دریاچه، عبارتند از: رودخانه کن، رواناب های سطحی منطقه شهری، رواناب های حوزه های میانی وپساب تصفیه شده منطقه شهری. دراین تحقیق، هر یک از منابع فوق به صورت جداگانه وهمچنین تلفیقی از دو یا چند منبع به همراه یکدیگر، به عنوان گزینه های تامین آب دریاچه درنظر گرفته شده اند. بدین ترتیب، دوازده گزینه متفاوت برای تامین آب مطرح شده اند. از آنجاکه عوامل متعددی بر کیفیت آب دریاچه تاثیر می گذارند، درمطالعه حاضر پدیده پرغذایی و افت اکسیژن محلول دردریاچه به عنوان نمونه هایی از این عوامل، مورد بررسی قرار گرفته اند. بدین ترتیب که غلظت ماده مغذی فسفر درمخزن دریاچه برای هریک از حالت هایی که آب دریاچه به وسیله یکی ازدوازده گزینه فوق تامین گردد، طی یک دوره زمانی معین با استفاده ازمدل” کیفیت آب برای سامانه های مخازن – رودخانه شبیه سازی شده است. پس از تعیین غلظت فسفر، وضعیت تروفیک دریاچه قابل پیش بینی شده است. از سوی دیگر، تغییر غلظت اکسیژن محلول با استفاده از همین مدل برای رودخانه کن شبیه سازی شده است. انتخاب دوره زمانی معین با بهره گیری از اطلاعات وآمار درازمدت ایستگاه های هواشناسی وهیدرومتری منطقه انجام شده است. در این مطالعات سال های آبی 52-1351 تا 56-1355 به عنوان دوره شاخص مدلسازی تعیین شده اند. به منظور اجرای مدل از آمار وداده های هواشناسی، هیدورلوژی وکیفی، هندسه مخزن، داده های جریان ورودی وضرایب پیش فرض مدل استفاده شده و پس از اجرای مدل، نتایج مورد بررسی ومقایسه قرارگرفته اند. با استفاده از این نتایج گزینه های (2) و (4) به ترتیب مربوط به رودخانه کن به تنهایی ویا استفاده توام این رودخانه با رواناب های حوزه های میانی، به عنوان مناسب ترین منابع تامین آب دریاچه از نظر پیدایش فرایند مغذی شدن معرفی گردیده اند. رودخانه کن نیز از نظر میزان اکسیژن محلول در وضعیت مطلوبی قرار دارد.
    کلید واژگان: دریاچه انسان ساخت, اکسیژن محلول, کیفیت آب, مواد مغذی, پرغذایی}
    Jafar Nouri, Hamid Rahimipour, Roya Nezakati
    Chitgar artificial lake, located in urban District 22 of Tehran Municipality, northwest of Tehran, has a volume of 10 million m3, an average depth of 10m and an area of 224 hectares and is Iran’s largest man-made lake. The most important water resources of the district, which can support the lake, are the Kan River, the district’s runoff, the middle part watersheds runoff, and the treated wastewater of the urban region. In this study, the way to take water from each resource individually or together are discussed, and twelve different choices of resources to maintain the lake water are considered. In this research, WQRRS model has been run to each of the 12 aforementioned choices individually to predict phosphorus concentration as a nutrient in the lake for each one. This simulation has been done during a five-year period, which is assumed to be a typical period of time. In this way, it would be possible to predict the throphic level of the needed input data to run the model: quality factors, meteorological data, and geometrical characteristics of the reservoir, the characteristics of inflow and also the needed coefficients for the model. These data have been collected from hydrometric and meteorological stations of the region and also from the results of other studies. After running the model, the simulation results show that choices 2 and 4 are the best resources to support the lake water and have the fewest difficulties in regard the eutrification problem. The results also show that DO concentration in Kan River is at an acceptable level.
  • جعفر نوری، حمید رحیمی پور، رویا نزاکتی اسماعیل زاده
    دریاچه مصنوعی انسان ساخت غرب شهر تهران که محل احداث آن در شمال غرب شهر تهران و در منطقه 22 شهری پیش بینی شده است، باحجم 10 میلیون متر مکعب، مساحت 224 هکتار وعمق متوسط 10 متر به عنوان بزرگترین دریاچه انسان ساخت ایران محسوب می گردد. مهمترین منابع آبی منطقه که می توان برنامه آبگیری جهت تامین آب دریاچه را بر روی آنها طرحریزی نمود عبارت از رودخانه کن، رواناب های سطحی منطقه شهری، رواناب های حوزه های میانی و پساب تصفیه شده منطقه شهری می باشند. در مطالعه حاضر نحوه آبگیری از این منابع به صورت منفرد یا تلفیقی از دو یا چند منبع به طور همزمان بررسی شده ودرنتیجه دوازده گزینه متفاوت برای تامین آب دریاچه معرفی گردیده است. یکی از عوامل عمده که می تواند پس از احداث دریاچه کیفیت آب را تحت تاثیر قرار دهد ودر این تحقیق بدان توجه خاص شده است، وضعیت لایه بندی های حرارتی دریاچه با توجه به اقلیم شهر تهران خواهد بود. دراین تحقیق مدل (WQRRS) Water Quality for River - Reservoir Systems به طور مجزا برای هر یک از 12 گزینه پیشنهادی تامین آب دریاچه اجرا گردیده است. بدین ترتیب احتمال وقوع لایه بندی حرارتی در دریاچه برای هریک از حالات فوق طی یک دوره زمانی پنج ساله، که به عنوان دوره شاخص مدلسازی انتخاب شده، شبیه سازی گردیده است. با استفاده از آمار و داده های ایستگاه های هیدرومتری وهواشناسی منطقه وبا مطالعات انجام شده، اطلاعات ورودی مدل آماده گردید. این اطلاعات که شامل عوامل کیفی، داده های هواشناسی، هندسه مخزن، داده های جریان ورودی وضرایب مورد نیاز می باشند، به مدل داده شده و پس از اجرای مدل، نتایج حاصل مورد بررسی قرار گرفته اند. در مطالعه حاضر با استفاده از نتایج این شبیه سازی، مشخص گردیده است که از دیدگاه لایه بندی حرارتی، رودخانه کن به عنوان یکی از گزینه های تامین آب دریاچه، کمترین مخاطره را درپی خواهد داشت.
    کلید واژگان: دریاچه انسان ساخت, منابع آب, کیفیت آب, لایه بندی حرارتی}
    Jafar Nouri, Hamid Rahimipour, Roya Nezakati
    Chitgar artificial lake, located in urban District – 22 Municipality of Tehran northwest of Tehran, is by volume l0 MCM,by depth average 10m and by area 225 ha as the Iran’s largest man- made lake. The most important water resources of district, which can support the lake water, are Kan River, municipal runoff, the middle part watersheds runoff and the treated wastewater of urban region. In this study the way to take water from each resource individually or some of them together have been discussed and twelve different choices of resources to maintain the lake water have been introduced. Thermal stratification is one of the most important parameters that can affect the lake water quality after construction in regard to Tehran climatic conditions. In this research WQRRS model has been run to every 12 aforementioned choices individually to predict the probable thermal stratification in the lake for each one. This simulation has been done during a five- year period, which is assumed to be a typical period of time in this study. The needed input data to run the model are quality factors, meteorological data, and geometrical characterticas of the reservoir, the characteristics of inflow and also the needed coefficients for the model. These data have been collected from hydrometic and meteorological stations of the region and also the results of other researches. After running the model the simulation results show that the Kan River, as one of the proposed water resources, has the least difficulties in thermal stratification
  • جعفر نوری، حمید رحیمی پور، رویا نزاکتی، اسماعیل زاده
    با توجه به نیاز اکولوژیکی و زیست شهری تهران بزرگ و بر اساس مصوبه دولت، بزرگترین دریاچه انسان ساخت در منتهی الیه غرب و شمال غرب تهران و در منطقه جدید الاحداث 22 شهرداری تهران که دارای وسعتی حدود 10.000 هکتار می باشد در حال طرح ریزی و احداث است. وجود جاذبه های طبیعی و وضعیت توپوگرافی خاص منطقه که گاه سبب طغیان رودخانه های کن و وردآورد و پیدایش سیلاب گردیده است. سبب ارایه پیشنهاد احداث دریاچه انسان ساخت غرب تهران شده است. هدف از احداث این دریاچه نه تنها ایجاد مکانی تفریحی برای جلب توریسم می باشد بلکه موجبات کنترل سیلاب هایی نظیر سیلاب سال 1374 در منطقه کن – سولقان را که خسارات بسیاری به ساکنین منطقه وارد آورد فراهم می سازد، از طرفی بر تلطیف هوای منطقه و کلان شهر تهران تاثیر گذار خواهد بود. این دریاچه با مساحت تقریبی 225 هکتار و حجم آبی حدود 11 میلیون متر مکعب در نظر گرفته شده است و تامین آبهای ورودی به آن از طریق منابع مختلف موجود در منطقه مورد بررسی قرار گرفته است. مقاله حاضر به بررسی منابع آبی قابل توجه در منطقه، ویژگی های کیفی و کمی آب های ورودی، حجم آبدهی سالانه و حجم برداشت آب سالانه می پردازد. به منظور بررسی منابع آبی مورد مطالعه در منطقه شامل رودخانه های کن و ورد آورد، رواناب های حوزه های میانی، آبهای زیرزمینی، رواناب های شهری و پساب تصفیه خانه اکباتان، از اواخر تابستان سال 1380 تا زمستان همان سال بررسی های مربوط به کیفیت آب با مطالعه آمار و مطالعه آمار و اطلاعات دریافت شده از ایستگاه های سولقان و چیتگر، همچنین نمونه برداری و آنالیز نمونه ها به روش های موجود در استاندارد متد صورت گرفته و تجزیه و تحلیل نتایج حاصل از آزمایش ها انجام شده است. نتایج حاصل پس از مقایسه با استانداردهای آب دریاچه حاکی از آن است که کیفیت آب رودخانه های کن و وردآورد، آب های زیرزمینی و رواناب های حوزه های میانی از نظر فیزیکی و شیمیایی مناسب می باشد. از نظر میزان عوامل میکروبی نیز مقدار فکال کلی فرم بین 200-400 MPN/100 می باشد که در محدوده مناسب استاندارد قرار دارد.
    در پساب تصفیه خانه اکباتان و رواناب های شهری کل کلی فرم به ترتیب برابر 1.1 104 MPN/100 و 2.2 1029 MPN/100 می باشد که به دلیل بالاتر بودن از حد استاندارد برای ورود به دریاچه در کوتاه مدت توصیه نمی شود و لذا تامین آب دریاچه از حوزه های کن، وردآورد و بخشی از حوزه های میانی صورت می پذیرد.
    کلید واژگان: دریاچه انسان ساخت, تامین آب, منابع آب, کمیت و کیفیت آب, عوامل زیست محیطی}
    Gafar Noori, Hamid Rahimipour, Roya Nezakati
    According to the natural and man-made environment of Tehran and based on government approval, the largest artificial lake located in far northwest of great Tehran and into the new made District-22 of Tehran Municipality is being designed. This region with and area of about 10000 hectares has been planned as a last connatural limitation of Tehran. Overflow of the Kan and the Vardavrd Rivers such as the one in 1969 in the Kan-Sologhan region and some other purposes like providing a recreational place to attract tourists and making the weather fresh and humid specially in dry seasons turn out to be the reasons for proposing the construction of an artificial lake. The lake is planned with an area of about 225 hectares and 11 million cubic meters volume. The Kan and the Vardavard Rivers, the middle part watershed basins runoff, groundwater, municipal runoff and the waste water of Ekbatan treatment plant are the most important water resources in the area. Annual flow of these resources together is about 120 million cubic meters and there is the possibility of taking 40 million cubic meters of this flow to provide the lake water. To indentify the water quality of resources, samples were taken, analyzed and statistics of hydrometric stations in the region have been assessed. Comparison between these results and standards proved that the Kan and the Vardavard Rivers, groundwater’s and the middle part watershed basins runoff have the highest quality. In Ekbatan treatment plant wastewater and municipal runoff total coliformis 1.1×104 MPN/100ml and 2.2×1029 MPN/100ml respectively which is higher than standards and inappropriate to provide the lake water.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال