hesaneh shakery mobser
-
سابقه و هدف
درمانهای متداول سرطان، معمولا عوارض پیچیده ای دارند. هم چنین مقاومت سلولهای سرطانی به درمانها نکته ویژه ای است که نیاز به درمانهای آلترناتیو منجمله استفاده از ترکیبات گیاهی را مشخص می کند. هدف این مطالعه بررسی اثر ضدسرطانی عصاره آبی گیاه گل محمدی بر روی سل لاین سرطان دهان بوده است.
مواد و روش هادر این مطالعه تجربی ، اثر سمیت عصاره آبی گل محمدی با غلظتهای مختلف طی مدت زمان 48 ساعت و با تکرار آزمایش 5 بار، بر زیست پذیری سلولهای کارسینوما دهان انسان (سل لاین NCBI No#C152) و سلولهای نرمال فیبروبلاست لثه (سل لاین HF2FF)، با روش MTT بررسی و در نهایت، جذب نوری (Optical density) محلول بدست آمده در طول موج 570 نانومتر با دستگاهElisa Reader خوانده شد و نهایتا نرخ مهار رشد سلولها (درصد) بدست آمد. نتایج حاصله با استفاده از آزمون Two Way ANOVA ارزیابی شد و برای مقایسه غلظتها از آزمون POST HOC Tukey استفاده شد.
یافته هانتایج نشان داد که عصاره آبی گل محمدی بر روی زیست پذیری رده سلول های سرطانی نسبت به گروه کنترل منفی تاثیر داشته و باعث کاهش زیست پذیری سلولهای سرطانی شده است. این اثر با افزایش غلظت عصاره نسبت معکوس داشته است. گرچه این اثر از نظر آماری تفاوت معناداری نشان نداده است. (0/05<P). همچنین کاهش میزان زیست پذیری در سلولهای فیبروبلاست نرمال لثه در اثر استفاده از غلظتهای مختلف عصاره نیز مشاهده شد (0/05<P). آزمون two way Anova نشان داد Interaction یا اثر متقابل بین متغیر مستقل (غلظت عصاره) و متغیر وابسته (زیست پذیری سلولها) بسته به متغیر مستقل (نوع سلول سرطانی و یا سالم) معنا دار نیست. (0/8<P)
نتیجه گیریبه نظر می رسد عصاره گل محمدی موجب کاهش زیست پذیری سلول های سرطانی و سلول های فییروبلاست نرمال لثه می گردد.
کلید واژگان: رزاسه، سمیت، نئوپلاسم دهانBackground and AimConventional cancer treatments usually have complex complications. Also, the resistance of cancer cells to treatments is a special point that indicates the need for alternative therapies such as the use of herbal compounds. The aim of this study was to evaluate the anticancer effect of aqueous extract of Persia rose on oral cancer cell line.
Material and MethodsIn this experimental study, the toxicity effect of aqueous extract of Persia rose with different concentrations over 48 hours and repeated 5 times on the viability of human oral carcinoma cells (NCBI cell line No # C152) and Normal gingival fibroblast cells (HF2FF cell line) were examined by MTT method and finally, the optical density of the solution obtained at 570 nm was read by Elisa Reader. The results were evaluated using Two Way ANOVA test and Tukey POST HOC test was used to compare concentrations.
ResultsThe results showed that the aqueous extract of Persia rose had a negative effect on the viability of cancer cell line compared to the control group and reduced the viability of cancer cells. This effect was inversely related to increasing the extract concentration. However, this effect did not show a statistically significant difference (p> 0.05). Decreased viability in normal gingival fibroblasts was also observed due to the use of different concentrations of the extract (p> 0.05). Two-way ANOVA test showed that the interaction between the independent variable (extract concentration) and the dependent variable (cell viability) was not significant depending on the independent variable (cancer cell type or healthy) (p> 0.8).
ConclusionIt seems Persia rose extract cause reduction of cancer cells and normal gingival fibroblasts viability.
Keywords: Rosaceae, toxicity, oral neoplasm
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.