فهرست مطالب نویسنده:
hosein khedmat
-
مقدمهحوادث قلبی عروقی از مهم ترین عوامل مرگ و میر در جوامع انسانی است. از آنجا که نارسایی کلیه یکی از علل شناخته شده در بروز دیس لیپیدمی است، نقش آن در ایجاد دیس لیپیدمی و میزان تاثیر آن بر شیوع این اختلال در جامعه مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش هادر این مطالعه اپیدمیولوژیک مقطعی 10136 نفر از افراد بیست ساله و بالاتر از ساکنین منطقه 13 تهران به طور تصادفی انتخاب شد و اطلاعات کامل پزشکی، وضعیت تن سنجی (آنتروپومتریک)، میزان فعالیت بدنی و سطح سرمی تری گلیسرید، کلسترول تام AlK.P، T4، Cr، FBS، BS (2h post 75 gr orall Glucose)، LDL-C، HDL-C و TSH اندازه گیری و آزمایش کامل ادرار انجام شد. بر اساس اطلاعات فوق افراد مورد مطالعه به دو گروه: سالم و دیس لیپیدمیک تقسیم شدند. افراد دیس لیپیدمیک خود به دو گروه دیس لیپیدمی اولیه و ثانویه تفکیک شدند و با در نظر گرفتن سایر علل ثانویه دیس لیپیدمی و استفاده از آزمایش رگرسیون، ارتباط بین نارسایی کلیه و دیس لیپیدمی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این تحقیق از روش های آماری T.test، ANOVA، X2رگرسیون خطی و لوجستیک بهره گرفته شده است.یافته هاجمعیت مورد مطالعه که واجد تمامی اطلاعات لازم جهت بررسی بودند جمعا 9632 نفر شامل 5619 زن و 4013 مرد بودند. 65.8% زنان و 72.3% مردان مبتلا به نوعی از دیس لیپیدمی بودند که شیوع کلی آن 68.5% جامعه را شامل می شود. در جامعه مورد تحقیق کلا 13 نفر مبتلا به نارسایی کلیه بودند که تمامی آنان مبتلا به حداقل یک نوع اختلال لیپید بودند که شایع ترین نوع اختلال به ترتیب: هیپرکلسترولمی، کاهش HDLC، افزایش LDLC و در نهایت هیپرتری گلیسرید بود (P<0.05).نتیجه گیریجامعه شهری شرق تهران که یک نمونه فراگیر از کل جمعیت شهری است هم چون سایر جوامع شهری از شیوع بالای دیس لیپیدمی رنج می برد و درصد بالای جمعیت مبتلا به نوع ثانویه دیس لیپیدمی است. نارسایی کلیه یکی از این عوامل زمینه ای است که توجه ویژه ای را طلب می کند.
کلید واژگان: دیس لیپیدمی اولیه، دیس لیپیدمی ثانویه، نارسائی کلیهBackgroundMetabolic disturbances and dyslipidemia are among the most important medical problems in human society. Their effects on the mortality of coronary heart disease (CHD) have lead to many investigations about them.Materials And MethodsAn epidemiologic cross-sectional study was carried out on 10136 persons selected randomly in Tehran urban district 13 with a minimum age of 20 years and over. We measured fasting blood sugar, blood sugar 2 hours post 75 grams oral glucose, triglyceride, total cholesterol, LDL cholesterol, HDL cholesterol, alkaline phosphatase and TSH. Degree of physical activity was registered according to “LRC” classification and anthropometric data, Social condition, family history and smoking exactly delineated. Our patients were divided into two groups. Those who had normal lipid profile and those with dyslipidemia. The latter group was further divided into two subgroups. Primary (without any risk factor for dyslipidemia) and secondary (having one or more risk factors such as DM…). ANOVA, t test, and logistic were used to analyze the level of significance. A P value of 0.05 was adopted.Findingsof all patients, 9632cases (5619 female and 4013 male) had all detailed data needed for analysis and drawing Conclusions. 3697 female (65.8%) and 2903 male (72.3%) had as little as one type of dyslipidemia and the total prevalence was (68.5%). In female group, 1179 cases (34.8%) and in male group, 1165 cases (42.8%) had no risk factor for dyslipidemia (Primary dyslipidemia). There were 13 patients with renal failure. 100% of them were dyslipidemic. Total cholesterol, LDL.C and triglyceride increased and HDL.C in CRF group were lower (p<0.05) than non-CRF group.ConclusionTehran eastern population suffers from a high prevalence of dyslipidemia and a large number of persons suffer from secondary dyslipidemia. Renal failure is one of the leading causes of dyslipidemia in our society.Keywords: Primary Dyslipidemia, Secondary Dyslipidemia, Chronic Renal Failure -
مقدمهعفونت هلیکوباکترپایلوری یکی از علل مهم مشکلات گوارشی به خصوص زخم معده است که اخیرا نشان داده شده یک ارتباط معنی دار بین کاهش سطح سرمی ویتامین ب 12 و سطح سرمی هلیکوباکترپایلوری وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین سطح سرمی ویتامین ب 12 و سطح سرمی هلیکوباکترپایلوری بود.مواد و روش هامطالعه حاضر از نوع توصیفی، مقطعی بود که از سال 1382 تا سال 1383 بر روی 110 نفر از خانم های سالم بدون سابقه بیماری در محدوده سنی 49-15 سال مراجعه کننده به درمانگاه های شهر خرم آباد انجام گرفت. که هر نمونه از نظر سطح سرمی ویتامین CBC، B12 و آنتی بادی هلیکوباکترپایلوری مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات فردی - سابقه بیماری (به خصوص بیماری گوارشی) آنان در پرسشنامه ثبت شدند و اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار SPSS مورد بحث و تحلیل قرار گرفتند.یافته هانتایج به دست آمده نشان داد از بین 110 نمونه مورد مطالعه 76 نمونه (72.2%) سطح سرمی هلیکوباکترپایلوری آنان مثبت بود و سطح سرمی هلیکوباکترپایلوری به طور معنی داری در افرادی که دارای میزان ویتامین ب 12 کمتر از حدود طبیعی بوده، بالاتر بود. به طوری که بین 54 نمونه با سطح سرمی ویتامین ب 12 کمتر از 145 pg/mgو سطح متوسط 145-180 pg/mlسطح آنتی بادی هلیکوباکترپایلوری مثبت بود (p<0.0001).نتیجه گیریشیوع بالای عفونت هلیکوباکترپایلوری بین نمونه های با سطح سرمی پایین ویتامین ب 12 نشان می دهد که یک ارتباط معنی دار بین هلیکوباکترپایلوری و سطح ویتامین ب 12 وجود دارد.
کلید واژگان: هلیکوباکتر پایلوری، ویتامین ب 12، خانمهای سنین باروریBackgroundHelicobacter pylori (HP) infection is one of the most important causes of gastrointestinal diseases such as peptic ulcer. This bacterium has recently been reported to be associated with low serum vitamin B12 level. In this study we investigated the relationship between Helicobacter pylori seropositivity and the serum B12 level in women aging 15-49 years in Khorram Abad.Materials And MethodsThis cross-sectional study conducted from 2003 to 2004 on 110 healthy women aged 15-49 years. Serum samples of patients were analyzed for vitamin B12 level and anti-Helicobacter pylori antibody. Demographic data and the history of gastrointestinal diseases were recorded in a questionnaire and then were analyzed by SPSS software.FindingsThere was no significant difference between mean age of HP positive and HP negative participants. 76 out of 110 (72.2%) samples were HP positive. The rate of HP seropositivity was significantly higher in patients with serum vitamin B12 level less than 12 pg/ml. who had lower and moderate vitamin B12 levels (145-180 pg/ml), that is 94% vs 64.5%, P<0.013.ConclusionHigh HP seropositivity rate among patients with low-normal less serum vitamin B12 levels than normal indicates that there may be an association between HP infection and serum vitamin B12 levels.Keywords: Helicobacter pylori, Vitamin B12, gestational age -
مقدمهافسردگی یکی از شایعترین اختلالات روان پزشکی است که شیوع آن در زنان دو برابر بیشتر از مردان است. تستوسترون سرم را با بروز اختلالات رفتاری در زنان و مردان مطرح می نماید. هدف از انجام این مطالعه تعیین سطح آندروژن به خصوص تستوسترون در بیماران افسرده سنین باروری بود.مواد و روش هاپژوهش حاضر با هدف سطح آندروژن در بیماران افسرده در سنین باروری و مقایسه آن با افراد سالم در سال 1381 انجام شد. پژوهش از نوع case-control بوده که در آن 30 نفر از خانم های سنین باروری در گروه های مورد و 30 نفر در گروه شاهد از نظر تستوسترون، دهیدرواپی آندروسترون سولفات، مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد از نظر سن، وزن، شاخص توده بدنی و سیکل قاعدگی کاملا همگن بودند. از افراد واجد شرایط نمونه گیری به عمل آمد و میزان تستوسترون در آزمایشگاه به روش RIA (رادیوایمنواسی) اندازه گیری شد.یافته هانتایج نشان داد که بین سطح سرمی تستوسترون توتال 0.4ng/dl) و (202.3 ng/dl و آزاد 0.1ng/dl) و (140.3 ng/dl در گروه مورد نسبت به گروه شاهد اختلاف معنی داری وجود داشت (p<0.05)؛ در حالی که بین سطح سرمی DHEAS در دو گروه اختلاف معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیریمطالعه نشان می دهد آندروژن به خصوص تستوسترون نقش مهمی در پاتوژنز افسردگی دارد.
کلید واژگان: آندروژن، افسردگی، سنین باروری، زنانBackgroundWomen suffer more often from depression than men. Social research suggests that high androgen levels cause aggressive behavior in men and women, and consequently cause depression. The purpose of this study was to determine serum levels of androgens, especially testosterone, in patients with depression.Material And MethodsIn this case-controlled study, we measured serum testosterone and dehydroepiandrosterone sulfate levels in 30 women with depression and 30 control subjects of the same age, weight, body mass index (BMI) and menstruation cycle.ResultsTotal testosterone and free testosterone levels were significantly higher in patients with depression (202.3 ng/dl and 0.4 ng/dl respectively) than in the control group (140.3 ng/dl and 0.1 ng/dl respectively). There was no significant difference in dehydroepiandrosterone sulfate levels.ConclusionsThis study may indicate a role of androgen, especially testosterone in the pathogenesis of depression.Keywords: Androgen, depression, age of fertility, women -
مقدمهاستفراغ یکی از شایع ترین مشکلات دوران بارداری است که در 50% حاملگی ها اتفاق می افتد. استفراغ های شدید حاملگی وضعیت نادری است که تقریبا 1 در 500 حاملگی ها اتفاق می افتد. اگر چه علت استفراغ های شدید نامشخص است؛ ولی چندین مطالعه ارتباط هلیکوباکترپیلوری را با بروز این مشکل مطرح می نماید. با توجه به این امر، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط هلیکوباکترپیلوری و استفراغ های شدید حاملگی و مقایسه آن با افراد سالم انجام شد.مواد و روش هااین پژوهش یک بررسی مورد- شاهدی است که در آن 200 نفر از زنان باردار به عنوان گروه شاهد و مورد در درمانگاه های شهرستان خرم آباد مورد بررسی قرار گرفتند. تمامی افراد باردار و از نظر تعداد جنین تک قلو بودند. از افراد واجد شرایط نمونه گیری انجام شد و با استفاده از آزمایشات سرولوژیک و روشELISA غلظتIgG در افراد مورد و شاهد مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته هانتایج بدست آمده نشان داد، شیوع عفونت هلیکوباکترپیلوری در گروه مورد 79.8% نسبت به گروه کنترل (46.8%) با P<0.001 اختلاف معنی داری را نشان می دهد. همچنین بین دو گروه از نظر سن، سن حاملگی، وضعیت اقتصادی- اجتماعی و سطح تحصیلات تفاوت معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیرینتایج مطالعه نشان می دهد هلیکوباکترپیلوری نقش مهمی در اتیولوژی استفراغ های شدید حاملگی به عهده دارد.
کلید واژگان: هلیکوباکترپیلوری، استفراغ های بدخیم، حاملگیIntroductionVomiting is one of the most common problems during pregnancy periods which happens in 50% of the pregnant women. Hyperemesis gravidarum is a rare status that 1 out of 500 pregnant women suffer from it. Although the reason of HG is unknown, but several studies indicate a relationship between HG and helicobacter pylori. So the aim of this study was to assess the relation between H.pylori infection and hyperemesis gravidarum and to compare it with healthy ones.Materials And MethodsIn this case control study 100 pregnant women with HG and 100 pregnant controls, at the same gestational weeks, referred to the city clinics were studied. Then H.pylori serum immunoglobulin IgG concentration was determined in the case and control groups by ELIZA method and serologic tests and analyzed using SPSS software.FindingsResults showed that the prevalence of H.pylori infection was significantly higher in patients with HG (79.8%) than in controls (46.8%) with a P<0.001. There were no significant differences in maternal age, gestational age and social economic status between case and control groups.ConclusionResults of this study indicate that H. pylori can play an important role for etiology of hyperemesis gravidarum.Keywords: Helicobacter pylori, Hyperemesis gravidarum, Pregnancy
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.