kobra bahmani
-
رمان شب ممکن نوشته محمدحسن شهسواری، یک فراداستان است که از شیوه های نگارش داستان های پست مدرنیسم بهره برده است. شهسواری در طرح این روایت و فرآیند معناسازی داستان، از عنصر فضا به نحو موثری بهره برده است. فضای حاکم بر داستان بر کل روایت سایه افکنده و ارتباط مستقیمی با عملکرد شخصیت ها دارد. دگرگونی، بارزترین ویژگی فضا در این رمان است، به گونه ای که داستان یک فضای کلی نمادین و چندین فضای فردی دارد؛ ابتدای داستان، با بیتی از حافظ به منظور براعت استهلال کل کتاب آمده است. فضاسازی کلی داستان در جهت این مضمون پیش رفته است که قطعیت و واقعیتی در زندگی وجود ندارد و هر چیزی می تواند امکان وقوع پیدا کند. در هر فصل نیز با دگرگونی فضا، با تکیه بر توصیف و لحن شخصیت ها، سه فضای رمانتیک، منطقی و فضای عشق و نفرت ایجاد شده است. هرکدام از این فضاها در تعامل با فضای دیگر قرار دارد که در فضای کلی با هم قرار گرفته اند. در مقاله حاضر با طرح این سوال که عنصر فضا در رمان چگونه است؟ و چه تاثیری بر سیر روایی آن ایجاد کرده است؟ فضاسازی رمان بررسی شده است.کلید واژگان: شهسواری, شب ممکن, فضاسازی, فضای نمادین, فضای فردیMohammad Hassan Shahsavari's novel "Possible Night" is a met-story that has benefited from postmodernist storytelling techniques. Shahsavari has effectively utilized the element of space in designing this narrative and the story-making process, The atmosphere of the story casts a shadow over the whole narrative and is directly related to the performance of the characters, transformation is the most prominent feature of space in the novel, as the story has a symbolic overall space and several individual spaces; the beginning of the story comes with a verse of Hafez of the whole book. The general setting of the story has moved on to the theme that there is no certainty and reality in life and anything can happen. Each chapter is also shaped by the transformation of space, relying on the description and tone of the characters, the three romantic, logical, and love-hate spaces, each of these spaces interacts with the other space in a general space. The present article examines the question of how space is in the novel and how it affects its narrative, the creation of space in the novel has been investigated.Keywords: Shahsavari, Possible night, create space, Symbolic space, Individual space
-
داستان مهر و ماه، ماجرای عشق مهر شرقی به ماه غربی و عزیمت وی برای رسیدن به معشوق است. این داستان، الگوی گسترش یافته غزل است که بر ساختارهای روایی و اپیزودهای (خرده داستان های) قصه های عامیانه منطبق شده است؛ گفتمان منجمدی که بر اثر استعمال و تکرار در طول زمان تبدیل به کلیشه شده و تجدید و بازسازی خود را در تلفیق با گونه دیگری یافته است. در داستان، ادغام و تعامل دو نوع ادبی غزل و روایت دیده می شود که در عین درهم تنیدگی، مرزهای هر یک قابل جداسازی است؛ به عبارتی، غزل های درون روایت از قصه جدا می شوند ولی همگنه هایی که داده های انتزاعی را در سطح رویی گفتمان صورت بخشیده اند، روابط میان نشانه ها را پیچیده کرده اند. برنامه روایی بر کنش برنامه محور مبتنی است و غزل جریانی احساسی است که در کل گفتمان نمود دارد. تحلیل نشانه معناشناختی با تمایز غزل به عنوان جریان عاطفی و روایت به عنوان نظام برنامه محور، کارکرد و تعامل هر دو را در کلیت گفتمان بررسی می کند. استعاره های غزل با صورت بخشی به مقوله های بنیادین معنا چه تغییری در لایه نحوی و سطح زیرین ایجاد کرده اند؟ گونه عاطفی توانسته با شکستن هنجارهای زبانی، نمایه های تازه تولید کند؟ کاربرد نمایه ها و استعاره های غزل در روایت، گفتمان غزل را عینی کرده است، اما این محسوس سازی با تحلیلی که از شعر و ادبیات عصر تیموری و صفویه می شود و مدعی است که از اسطوره تهی شده، هم سو نیست، زیرا هسته مرکزی گفتمان همچنان بر اسطوره نهاده شده است.کلید واژگان: مهر و ماه, نویسنده ناشناس, نشانه معناشناسی, غزل, اکتان, همگنه, روایتThe story of Mehr & Mah is the story of oriental love of Mehr's for the western Mah and his departure to reach his beloved. The story is an extended pattern of Sonnet(Qazal)that adapts to the narrative structures and episodes of folk tales. It is a frozen discourse that has become a stereotype through repetitive use over time and has found its reconstruction and revival in combination with another form. which can be separately defined despite their entanglements. In other words, the sonnets within the narrative are separated from the story, but the homogenates that have derived meaning from abstract data on the surface of discourse have complicated the relationships between the signs. The narrative plan is based on plan-oriented action, and the sonnet is an emotional flow that pervades the entire discourse. By distinguishing the sonnet, as an emotional flow, and narrative, as a plan-based system, the semiotic analysis examines the function and interaction of both in the whole discourse. How have the metaphors of the sonnet changed the syntactic layer and the base layer by formulating the basic categories of semantics? Has the emotional genre been able to produce new indices by breaking language norms? The use of indices and metaphors of sonnets in the narrative has objectified the discourse of the sonnets, but this sensitization is inconsistent with the poetical and literary criticism of the Timurid and Safavid eras, which claims to be devoid of myth, because the central core of discourse is still based upon mythology.Keywords: mehr, actan, narrative, isotop
-
فصلنامه متن پژوهی ادبی، پیاپی 92 (تابستان 1401)، صص 169 -194نقالی در گذشته فرهنگی ایران به معنای گسترده، خواندن و بازگفتن هرگونه داستان است. قصه پژوهی، حضور عامل انسانی نقال در انتقال قصه را موردتوجه قرار می دهد، اما نشانه های حضور، میزان تصرف یا پایبندی وی به منابع را به شکلی روش مند و دقیق بررسی نمی کند. آشفتگی و اختلاط نقال با راوی و نویسنده نشان می دهد قصه پژوهان با وجود اذعان به اینکه قصه، نویسنده عینی ندارد، راوی جهان داستانی را گاه با نویسنده و گاه با نقال یکی دانسته اند. همچنین دخالت مصحح قصه به صورت کاربرد علایم سجاوندی، پررنگ کردن و یا در میان خط تیره قرار دادن برخی جملات به منظور تمایز نقال از راوی بدون آنکه مبنای دقیق و سنجیده ای داشته باشد بر آشفتگی های موجود افزوده است. روایت شناسی، موقعیت ها و سطوح روایی را براساس تقابل راوی، کنش گر و مخاطب در اثر بررسی می کند. رویکرد روایت شناسی در شناخت قصه های عامیانه بلند که از طریق سنت نقالی و داستان گزاری بازسازی و ثبت شده اند، اهمیت بسزایی دارد؛ زیرا از طریق قایل شدن به تمایز در سطوح روایی، جایگاه نقال و گفتمان وی مشخص می شود. آیا برای نقال سطح روایی جدا از راوی، نویسنده ملموس و انتزاعی قابل دریافت است؟ نتایج این پژوهش با دیدگاه قصه پژوهان راجع به نقال، راوی و نویسنده مقایسه می شود.کلید واژگان: ابومسلم نامه, روایت شناسی, نقال, راوی, لینت ولتIn the historical culture of Iran, narration means lecturing and giving an account of any story in its broad sense. Story research pays attention to the presence of the narrator, as a human factor, in the transfer of the story, but does not examine the signs of his presence, extent of his possession, or adherence to resources in a methodical and accurate manner. The confusion of the narrator with the writers shows that, despite acknowledging that the story does not have an official writer, lecturers have taken the narrator of the fictional world the same as either the writer or with the narrator. On the other hand, the interventions of the editor of the story, in the form of the use of punctuation marks, and highlighting or hyphenation of some sentences in order to distinguish the narrator from the storyteller without having a precise and measured basis has added to the existing confusion. Narratology examines narrative instances and levels based on the interaction of the narrator, the actor, and the audience in the work. The narratological approach is very important in knowing long folk tales that have been reconstructed and recorded through the tradition of narration and storytelling because by distinguishing at the narrative levels, the narrator's position and discourse are determined. Is it possible to consider a concrete and abstract role of narration for the narrator apart from the lecturer? The results of this study are compared with the views of storytellers about narrators, lecturers, and writers.Keywords: Abu Muslimnameh, Naqal, Narratology, Lint Velt, Narrater
-
نشریه مطالعات هنر اسلامی، پیاپی 43 (پاییز 1400)، صص 311 -329
مجد همگر از شاعران سده هفتم هجری و از سخن وران زبانزد آن روزگار است که در عصر حاضر کمتر مورد توجه قرار گرفته است. پراکندگی نسخه ها و نبود تصحیح معتبری از دیوان مجد، یکی از عمده ترین دلایل گمنامی اوست. یکی از آثار ادبی مقارن با این دوره تاریخی، شاهنامه بزرگ مغولی است که از نظر زیبایی شناسی از آثار فاخر ادبی و هنری قرن هفتم محسوب می شود. بررسی تطبیقی این دو اثر از نظر زیبایی شناسی حایز اهمیت بسزایی است. در پژوهش حاضر غزل های مجد همگر بر اساس سبک شناسی لایه ای در پنج لایه آوایی، واژگانی، نحوی، بلاغی و ایدیولوژیک مورد ارزیابی قرار گرفته و با شاهنامه بزرگ مغولی مقایسه شده است. این پژوهش به روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر داده های منابع کتابخانه ای انجام شده است. مطالعه سبک شناسانه سطوح مختلف غزل های دیوان مجد همگر نشانگر آن است که او به لایه آوایی و بعد موسیقیایی کلام توجه ویژه داشته است. دستورمندی و دور بودن از هرگونه تعقید، پرهیز از کاربرد واژگان نامتداول و ناهمگن با فضای غزل، تک معنایی بودن ابیات و تکیه بر مضامین عاشقانه از جمله نتایج حاصل از تحقیق حاضر است. نتایجی که پژوهشگر به تبع آن ها توانست به وجود برخی شعرهای نامنسجم در بخش غزلیات نیز پی ببرد. پس از بررسی سبک شناسانه و تبیین ممیزه های غزل مجد، شعرهایی که با چشم انداز کلی قالب غزل در دیوان مجد هم خوانی ندارند و جایگاهشان در میان سایر غزل ها و انتسابشان به مجدهمگر مورد تردید است، معلوم شد. از سوی دیگر زیبایی در غزلیات مجد همگر با زیبایی در شاهنامه بزرگ مغولی همخوانی دارد.
اهداف پژوهش
حلیل سبک شناسی لایه ای اشعار مجد همگر. بررسی تطبیقی از زیبایی در اشعار مجد با زیبایی مضمونی و بصری در شاهنامه بزرگ مغولی.سوالات پژوهشبراساس سبک شناسی لایه ای چه لایه های را می توان برای اشعار مجد برشمرد؟
اشعار مجد و شاهنامه بزرگ مغولی از نظر زیبایی آفرینی چه مختصاتی دارند؟کلید واژگان: سبک شناسی لایه ای, مجد همگر, سبک عراقی, شاهنامه بزرگ مغولی, غزل -
قصه های عامیانه بلند در بردارنده فضاهای ارزشی و اشکال روایی است که اگرچه در ارتباط تنگاتنگ با حماسه ملی اند، به تناسب بازسازی قصه در طول دوره های مختلف و حضور نقال، عناصر و گفتمان های عصرهای مختلف را در خود پذیرفته و الگوهای معنایی خود را به تناسب شرایط مختلف تغییر داده اند. به تبع این ویژگی بخشی از کار روایت شناسی، بررسی نحوه برخورد قصه با فضاهای ارزشی جدید است. زمانی که مبنا را بر باور نظام بودگی متن قرار می دهیم از بررسی روش برخورد متن با داده های تازه و تنظیم آن ها ناگزیریم. روی کرد نشانه معناشناسی از طریق تقلیل روایت به ساختارهای انتزاعی و نحوه سازمان دهی آن ها علاوه بر بررسی فرایندهای هم نشینی و جانشینی در ژرف ساخت و روساخت، می تواند انواع نظام های گفتمانی را در متن تفکیک و تحلیل کند. بخش اسکندرنامه در کتاب داراب نامه طرسوسی یکی از متفاوت ترین اسکندرنامه های ادب فارسی است و داستان چالش دو گفتمان ایرانی و اسلامی راجع به اسکندر را نشان می دهد. با توجه به روی کرد نشانه معناشناسی، پرسشی که نویسنده در پژوهش حاضر در پی پاسخ گویی به آن است، چگونگی تعامل قصه با داده های تازه ای است که در آن گنجانده شده است. فرایند هم نشینی نشانه ها در نحو روایی، بیان گر اجزایی است که با پیرنگ داستان ارتباط ساختاری ندارد. بنابراین ابتدا اصول ثابت و جهانی دستور زبان روایت، بررسی و سپس نظام های گفتمانی دیگر و سازوکار تولید معنا در آن ها نشان داده شده می شود..
کلید واژگان: روایت, نشانه معناشناسی, نظام تطبیق, داراب نامه طرسوسی, پوران-دختAlthough popular novels contain valuable settings and narrative forms which are closely related to national epic, depending on representation of the tale in different ages and also the presence of the naqal or narrator they have accepted elements and discourses of different periods within them and have changed their semantic patterns accordingly. Because of this characteristic, part of the narratology is the study of the way novel encounters new valuable settings. When the text is believed to be a systematic whole one is obliged to study the way the text encounters new data. Semantic approach via reducing the narrative into abstract structures and the way they are organized apart from examining the juxtaposition and substitution processes in deep structure and surface structure could analyze and differentiate variety of discourse systems in the text. Eskandar Nameh section within Darab Nameh written by Tarsusi is one of the most distinguishing Eskandar Namehs in Persian literature and tells the story of the challenge between the two Persian and Islamic discourses regarding Eskandar. The purpose of this article is to show how the tale interacts with the new data and setting. The process of how signs juxtapose in narrative style is indicative of the components which have no structural connection with the plot of the story. Therefore first general principles of narrative grammar are studied and, then other discourse systems are examined showing how the machinery of meaning production operate in them. .
Keywords: Narrative, semantic sign, synchronic system, Darab Nameh of Tarsusi, Pourandokht -
اسکندرنامه کالیستنس دروغین (قرن ششم شمسی) روایتی دیگر از زندگی و لشکرکشی های اسکندر است و مانند سایر اسکندرنامه ها دستخوش تغییر و تصرف نقالان و داستان گزاران شده است. در این داستان، اسکندر به شهر پریان می رسد که همان آرمان شهر زنان یا هروم است؛ برخلاف سایر اسکندرنامه ها، با پادشاه زنان مبارزه می کند و او را به اسارت و سپس به عقد خود درمی آورد. پژوهش حاضر در چارچوب نشانه معناشناسی روایی، ابتدا الگوی روایی و سپس اکتان ها و کنشگران را براساس هویت های مدلی و فیگورتیو آنان بررسی می کند. زنان در آرمان شهر خود، چه هویت های مدلی و مضمونی را آرزو می کرده اند؟ هویت های معنایی چگونه حوزه های کنشی را دسترسی ناپذیر می کند و زنان چگونه حوزه های کنشی را که از نظر فرهنگی ممنوع هستند، تجربه می کنند؟ آرمان شهر زنان بر هویت «خواستن» و نفی «باید» متمرکز است. چنین هویتی در تضاد با اشکال فرهنگی جامعه قرن ششم شمسی و هویت معنایی اسکندر، به عنوان پیامبر، قرار دارد؛ بنابراین راوی که تنش بین اسکندر و اراقیت را روایت می کند، با کارکرد تفسیری خود، همگنه های معنایی را درجهت مخالف منطق گشتارها ایجاد می نماید. ناهماهنگی بین این دو، در دسیسه زنان حرم سرا ادامه می یابد. نظام ارزشی متن درحالی تبعیت از زن را نکوهش می کند که عامل فاعلی را زنان گسیل کرده اند. زنان حرم سرا که هویتی کاملا برعکس اراقیت دارند، پنهان از کنشگران دیگر و از طریق دسیسه، ارزش را تعیین می کنند. راوی، برخلاف نحو روایی، نقش زنان و فریب اسکندر را انکار می کند.
کلید واژگان: نشانه معناشناسی, هویت مدلی, برنامه روایی, آرمان شهر زنان, اسکندر, اراقیتThe false Calisthenian script (sixth century) is another narrative of Alexander's life and struggles, and has been transformed, as in other scriptures, into the manipulation of narrators and storytellers. In this story, Alexander goes to the fairy-tale city, which is the ideal of women or hero, contrary to other scriptures, fights with the king of women and enslaves him, and then marries him; the dream of women With the reality of the sixth century. The analysis of the sign of semantics can, while analyzing the text, by separating and analyzing the relations between the signs, the separation of the orientation of the primary discourse from the new value systems that are represented as semantic homogeneous, and the removal or distortion The stories that other scholars point to has speculated about it, in the structure of the story and in light of the new cultural forms. The present study first examines the narrative model, then the octanes and actors based on their model identities and their figurative identities. What kind of modeling and identity ideas women have dreamed about in their ideals, and what their dreams have changed in relation to the social and cultural reality of the sixth century. How do semantic identities make inaccessible areas of activity and how women experience cultural activities prohibited areas of activity? The discrepancy between the structure of narrative and discourse with respect to the presence of the writer through the examination of the system of action It comes.
Keywords: utopia, semiotic, alxander, araqit -
اسطوره شناسی جدای از تحلیل و بررسی منشا، کارکرد و موضوع اسطوره، در تحلیل متون ادبی و آثار هنری نیز به کار رفته و یکی از رویکرد های بینارشته ای در نقدهای هنری و ادبی نیز به شمار می رود. در ایران پژوهش های اسطوره شناسی، بیشتر بر کاربرد ابزاری نظریه های اسطوره پژوهی به تحلیل متون ادبی و آثار هنری متمرکز است. در این میان، نگاهی به ترجمه ها و فهرست مقالات چاپ شده در مجله های علمی -پژوهشی نشان می دهد، آرای یونگ، کمبل و الیاده، بیش از بقیه ترجمه، معرفی و شناخته شده اند. کتاب مبانی اسطوره شناسی نوشته عباس مخبر به بررسی رویکردها و نظریه های اسطوره شناسان پرداخته است. نویسنده ضمن تعریف اسطوره و نگاهی اجمالی به جریان های اسطوره شناسی، با گزینش چند نظریه، آن ها را در بسترهای هنر، دین، علم و دنیای معاصر تبیین می کند. بررسی حاضر قصد داردضمن نقد، به اهمیت و جایگاه کتاب مبانی اسطوره شناسی بپردازد و روش و ساختار کتاب را با توجه به مسئله پژوهشی یا هدف آموزشی ای که مورد نظر نویسنده بوده بسنجد و جایگاه آن را در پژوهش های اسطوره شناسی روشن کند. آیا کتاب توانسته خلایی را پر کند یا سوال پژوهشی ای را پاسخ گوید؟ ساختار کتاب از چه ویژگی هایی برخوردار است؟
کلید واژگان: عباس مخبر, مبانی اسطوره شناسی, اسطوره, رویکردهای روان کاوانه -
فصلنامه متن پژوهی ادبی، پیاپی 76 (تابستان 1397)، صص 241 -266معراج پیامبر اسلام(ص) تاثیر زیادی بر معراج های صوفیه گذاشته است. علاوه بر این، تایید و توصیف آن در بسیاری از متون عرفانی، نشانی از ایمان گوینده تلقی می شد، در حالی که معراج متاثر از دخل و تصرف قصه گویان است و ارتباط آن با برخی قصه های عامیانه مورد توجه قرار نگرفته است. این پژوهش به مقایسه روایت ابن عباس از معراج و سفر اسکندر در داراب نامه طرسوسی پرداخته است. اسکندر در داراب نامه، جهانگشایی شرقی است که وجوه اشراقی یافته است و برای وی نسب نامه ای کیانی ساخته شده است. بافت جامعه اسلامی نمود پیامبرگونه اسکندر را برجسته کرد و تجربه عالی پیامبر اسلام(ص) را در شب معراج، در سطحی پایین تر، اما با همان تکنیک به وی نسبت داد. سفر اسکندر برای دیدن عجایب و جستجوی آب حیات، بن مایه های اصلی معراج را در خود دارد. مقایسه این دو نشان دهنده عناصر مشترکی است که بر اساس ارتباط بینامتنی با قرآن، مصادیق «آیات الکبری» را نشان می دهد. طبق نظام ارزشی قرآن، «آیات» یا نشانه ها، خالق نما و ایمان آفرینند. جریانی از معنا در مواجهه با آیات شکل می گیرد که «حضور» کنشگران را دستخوش تغییر می کند. تحلیل هر دو سفر بر اساس رویکرد نشانه معناشناسی نشان می دهد که علاوه بر عناصر مشترک در سه محور «بهشت و دوزخ»، «فرشته شناسی» و «ملاقات با خداوند»، سطوح سازماندهی و چگونگی کارکرد و تولید معنا در هر دو، سازوکار یکسانی داردکلید واژگان: معراج, سفر اسکندر, حضور, نشانه, معناشناسیThe ascension of the Prophet Muhammad (PBUH) has had a great influence on the ascensions in Sufism. Moreover, its confirmation and description in many mystical texts indicates the narrators faith, while the ascension was influenced by the involvement of storytellers and its connection with some folk tales has not been considered. This study compares a narration by Ibn Abbas about the ascension and the Journey of Alexander in the Tarsusis Darab Naameh. In Darab Naameh, Alexander is an oriental world traveler who has found theosophic dimensions. A kingly pedigree has been created for him. The Islamic community highlighted the prophethood concepts about Alexander, and attributed to him a supreme experience like what the Prophet Muhammad (PBUH) experienced at the ascension night, but at a lower level. The journey of Alexander, to see the wonders and search for water, has the major foundations of ascension. The comparison of these two shows the common elements which, based on the inter-textual relationship with the Quran, illustrates the examples of The Great Verses. According to the Quran's value system, verses or signs are the illustrations of the Creator and create belief. A stream of meaning emerges in the verses that transform the presence of activists. The analysis of both journeys based on symbology-semantics approach, shows that in addition to the three common elements paradise and hell, angelology and meeting God, there are common organizational levels, functions and semantic creations among the twoKeywords: Ascension, Alexander's journey, presence, symbology, semantics
-
ارداویراف نامه اثری از عهد ساسانی و به زبان پهلوی است. متن فارسی آن از روی ترجمه فرانسوی نوشته شده است. التوهم نوشته حارث محاسبی، از عرفای قرن سوم، و به زبان عربی است. این اثر هنوز ترجمه نشده است. هردو اثر دربردارنده مشاهدات انسان خاکی از عالم ملکوت اند. ویراف در جامعه زرتشتی ای که با حمله اسکندر مبانی دینی و اخلاقی آن دچار آشفتگی شده است، به منظور رفع شک عروج می کند. محاسبی نیز در جامعه اسلامی واعظی عارف است. هدف، ویژگی های فرهنگی و اجتماعی عصر، و طبقه اجتماعی هردو- به این معنا که یکی عارف و دیگری متشرع است- بر تصویرسازی های بهشت و دوزخ اثر گذاشته است. بهشت و دوزخ در ارداویراف نامه براساس کارکردهای اجتماعی افراد و مبتنی بر بینش گیتی شناختی زرتشتیان ترسیم می شود؛ درحالی که در التوهم تاکید بر دوری و نزدیکی به خداوند است. باوجود اندیشه اسلامی محاسبی، مراحل سفر در هردو یکسان است و غایت هردو رسیدن به «روشنی بیکران». اگرچه عروج محمل موقعیتی تاریخی و اجتماعی است، هردو اثر بر الگوی جمعی کمال یابی که از ریشه های عمیق برخوردار است، منطبق می شوند. محاسبی با گزینش آیات، احادیث و به کارگیری قدرت تاویل، مشاهدات خود را با الگوهای جمعی کمال سازگار کرده است.کلید واژگان: معراج, ارداویراف نامه, التوهم, حارث محاسبی, ادبیات تطبیقیprinciples and values of the era and their religion sins and reward them invokes the punishment and Padafrah they speak. Due to the distinct practices and mention them with reward or punishment is given to the special function of the coordinates of a Ardavyraf. In contrast Altvhm Ardavyraf a sin and reward are not separate, significant and lasting psychological torment of their physical Zabhay. Meanwhile, preaching and spiritual Tavylhay other features that affect the structure and content of the author's worldview is influenced observations. In terms of structural characteristics, descriptive and literary Altvhm Zybatraz Ardavyraf a more coherent and discussed. Seeking perfection and ascension of the steps are the same wonderful man, is evident in both, the one that belongs to the collective unconscious of mankind, regardless of the particular religion that has Hrsr. Both Ascension accordance Razamvzy rites of passage are seven stages and come to full brightness. anKeywords: Al-tavahom, Ardaviraf Nameh, Hareth Mohasebi, comparison
-
اتیک یا اخلاق مرامی زمانی است که کنشگر براساس فضای ارزشی مشخص، اساس حرکت خود را بر رفع نیاز دیگری قرار می دهد و از این طریق، راهی به سوی «بازتعریف» خود می یابد. گفته پردازی در گفتمان های موجود در جامعه و فرهنگ ریشه دارد که بر اثر استفاده در طول زمان، درون یک فرهنگ نهادینه شده اند. جوان مردان و عیاران گروهی اثرگذار در تاریخ اجتماعی ایران محسوب می شوند. حضور و رواج مرام و منش جوان مردان در بین عامه، در هنر و ادبیات عامیانه که قصه جزیی از آن است، منعکس شده است. پژوهش حاضر براساس رویکرد نشانه- معناشناسی، به بررسی گفتمان عیاران، نظام معنایی برنامه محور و مجاب سازی درابومسلم نامه پرداخته و بر این فرضیه استوار است که کنشگر عیار با نظام ارزشی و آیینی خود، از سایر عامل های کلامی متمایز می شود. عیار با قرار گرفتن در منطق و محاسبات نظام برنامه محور، کنش اصلی را به نفع دیگری به انجام می رساند. دروغ و مجاب سازی با ارزش گذاری های متفاوت، ابزارهای کاربردی و استراتژی های وی محسوب می شوند؛ بنابراین، جدایی بین نظام مجاب سازی و برنامه محور ایجاد نمی شود. از سویی، کنش عیار امری مرامی و ارادی است. بررسی وضعیت های عاطفی و فضاهای ارزشی که «خواستن» عیار را شکل می دهند، بخش دیگری از پژوهش است.
کلید واژگان: عیاران, نشانه معناشناسی, ابومسلم نامه, اتیک, نظام برنامه محور -
داراب نامه طرسوسی از قصه های عامیانه بلند، مربوط به قرن ششم است که ازطریق سنت نقالی و داستان گزاری ثبت و روایت شده است.داستان سرگذشت داراب و به شاهی رسیدن وی را بیان می کند. در میان خط سیری که بیانگر به شاهی رسیدن داراب است، خرده روایت های بسیاری قرارگرفته اند که باعث آشفتگی و اغتشاش روایت پایه شده اند؛ خرده روایت ها با روایت پایه گاه ارتباط و انسجام ساختاری می یابند و گاه با الگوی گفتمانی متفاوت، مستقل از کلان روایت شکل می گیرند و یکپارچگی روایت را با آشفتگی، استقلال و انفکاک خود از فرایند های سه گانه تحول کلامی مخدوش می کنند. رویکرد نشانه معناشناسی روایی براساس«قصد»کنش گر که برنامه روایی بر آن متمرکز شده، خط سیرکلان روایت را از میان خرده روایت های نامرتبط جدا می کند. سوالی که مطرح می شود آن است که خرده روایت ها از چه الگوی گفتمانی تبعیت می کنند؟زیرا برخلاف کلان روایت بر نظام برنامه محور روایی منطبق نیستند و نمی توانند به عنوان روایت ابزاری، کلان روایت را به سمت تحقق کنش اصلی سوق دهند.
پژوهش حاضر ضمن بررسی نظام های گفتمانی در داراب نامه، به دنبال پاسخی برای منشا و کارکرد خرده روایت ها و تبیین علت اغتشاش در روایت است. با توجه به بافت فرهنگی عاملی ثانویه در ساحت گفته پردازی حضور دارد که خنثی و بی تاثیر نیست؛ سنت شفاهی نقالی و داستان گزاری با پایبندی به ساختار های اصلی و در تعامل پیوسته با فرهنگ جمعی راه تولید فرم های نوظهور را بازگذاشته. حضورسیال نقال بین گفته پرداز نخستین و روایت شنو نظام معنای روایت را دستخوش تغییرکرده است.کلید واژگان: داراب نامه طرسوسی, نشانه, معناشناسی روایی, نظام تصادف, نقالTarsousi's Darab- Naameh is a long folktale related to sixth century. According to the main action on which the subject's intention is focused, Darab-Naameh is divided into three separate stories. The story, in addition to its three main plots, is comprised of infinite narratives within each grand narrative. Sometimes the little-narratives become structurally related and coherent to the main narrative, and they are also formed independent from the grand-narratives in other situations. And so these little narratives distort the unity of narration by their disturbance, independency and separation from trilogy processes of speech evolution. The discourse system, despite its action-oriented nature, in the story of Alexander precedes two types of the state and actional discourses on parallel bases, and cognitive and situational discourse system affects actional discourse too. This paper aims to study narrative syntax, organizing levels of narration and interaction between them from the narratology perspective, and examine the way of meaning creation in the long folktales by dividing Darab-Naameh into deep and surface structures. Have narrative processes been organized in a distinct juxtapositional system? Can scattered narratives of the story, as instrumental narratives, lead the grand-narratives to the achievement of the main action? Is the story plot within its narrative syntax in interaction and harmony with the basic structures of meaning? We try to answer these questions within this research by analyzing Darab-Naameh. Keywords: Tarsousi's Darab-Naameh, Narrative Semiotics, Plot, Semiotic square tensive axisKeywords: Narrative, Darab Nameh s, Tarsousi, Plot, Semiotic Square -
خاستگاه جمعی و عمیق قصه ها سبب ایجاد شباهت های شگفت انگیز در میان قصه های ملل مختلف شده است. در کنار دیدگاه هایی که درباره خصلت آموزشی قصه و ارتباط آن با دوران بلوغ و مسائل جنسی مطرح است، دیدگاه های دیگر نیز بر ارتباط قصه با الگوهای جمعی و اساطیری تاکید دارند. براین اساس، قصه دربردارنده حرکت درونی انسان برای رسیدن به انسجام و یکپارچگی است و روند آن بر ارتباط بین خودآگاه و ناخودآگاه متمرکز شده است. برای رسیدن به کمال، خودآگاه باید بتواند زبان رمزی ناخودآگاه را تفسیر کند. قهرمان قصه کسی است که به این ارتباط درونی تحقق بخشد. او قهرمان دنیای درون است و به دنبال مرکز وجود خود از نیروهایی یاری می گیرد که همگی درونی هستند. قهرمان قصه سفر اساطیری خود را با گسست از روزمرگی و تکرار آغاز می کند و در انتها به شناختی متفاوت از خود، هستی و توانمندی هایش می رسد.
قصه شناسی تطبیقی با رویکرد روان شناسانه نشان دهنده میراث مشترک بشر فارغ از زمان و مکان است. فرافکنی مراحل فرایند فردیت و خصیصه مشترک ناخودآگاه جمعی، الگوی یکسانی را در قصه ها ایجاد کرده است. اگرچه فرهنگ های گوناگون بستری متنوع برای افسانه ها و قصه ها شمرده می شوند؛ اما در ژرف ساخت قصه، دل مشغولی واحدی منعکس می شود و پایان همه به یک نقطه ختم می شود.کلید واژگان: قصه شناسی تطبیقی, ناخودآگاه جمعی, فردیت, آنیما, پیرThe most important manifestation of the underlying collective human mind is in the folk tales and legends projection, even if the story is written for children and young people in different areas and with different languages as long as the story is repeated. There is always interesting stories and legends to express the good wishes. What is interesting and worth mentioning is the secret of the story for the adults with educational scopes and its reading is valuable, and it should not forget that their creators and narrators have this type of literature. The story of the origin of mass and surprising similarities between the story of how the actions of nations and iterative structures happen, lead to the layers of analysis which are encoded in the term of analytical stories. Based on the projection process of individuation and the collective unconscious common feature shared by a number of stories to choose from myths or legends of the Azerbaijani and English, this study tries to investigate the possible influence of this process which is obvious for human cultures. They forget that their creators and narrators have this type of literature. Although admission to the diverse cultures have created myths and stories, but its deep structure, reflects the same preoccupation and the end of all is the same.Keywords: Legends of Azerbaijan, the story of English, comparative Folk, Individuation, Anima, Collective unconsciousness -
چامسکی و جرجانی در تعریف زبان بر لزوم اسناد و انطباق مجموعه واژگان بر قواعدنحوی تاکید می کنند. از سویی زبان در نظر هردو نه نظام صوری دستور زبان؛ بلکه قواعد تولید و درک گفتار در ذهن اهل زبان است؛ بنابراین توقع وجود رابطه میان خصوصیات ذاتی ذهن و مشخصه های زبانی بسیار طبیعی می نماید. این ارتباط در نظرات جرجانی به نحوه تولید و ادراک گفتار در ذهن محدود می شود؛ اما چامسکی به دنبال شناخت ماهیت ذهن به عنوان استعدادی ذاتی و منحصر به نوع از طریق نیروی نظم دهنده در زبان است. با وجود توجه جرجانی به نظام معنایی ذهنی و قواعد درونی شده نحو، وی قواعد گشتاری یا دستور ذهنی را مشخصا از دستور صوری زبان جدا نمی کند؛ اما در بررسی فرایند ادراک و تحلیل جمله قائل به برخی عناصر گشتاری است و معتقد است قواعد گشتاری را ذهن سخنگو یا شنونده اهل زبان به آسانی درمی یابد. چامسکی برای تبیین نظریه زبان شناسی خود، زبان را در سه ساحت لفظ، معنا و قواعد نحوی بررسی می کند. جرجانی همین تفکیک را در جهت اثبات نظریه بلاغی خود و به منظور تبیین علل مزیت کلام در می آورد. جرجانی برخلاف چامسکی که تنها به ذهن از منظر زبان ارجاعی می نگرد؛ زبان را در سطح کلام برتر و تعاملش با ذهن نیز بررسی می کند. درک زیبایی حرکتی ذهنی است؛ زیرا در محیط معانی صورت می گیرد و حرکت از معنی به معنی شمرده می شود. حرکت ذهن در مواجه با مجاز حرکتی باواسطه یا بامانع است.کلید واژگان: جرجانی, نوآم چامسکی, ذهن, زبان, ساختارگرای, دستورگشتاریThe relationship between mind and language regarding Abdolqaher georgani and Noam Chomsky views
Chomsky and Georgani emphasize on the necessity of documanents and adaptation of vocabulary on grammatical ryles regarding the definition of language. Based on Chimsky and Georgani is not only grammer but also the rules for language projuction in the mind the speaker, therefore, the expectation of the existence of the relationship between the instinctive properties of mind and language features seen really natural. This relationship regarding Georgani is limited to the product and comprehention of speech in the mind, but Chomsky seeks the identification of the neture of mind as the instinctive tablent and unique one through the ordering force in language . regarding the gramnatical rules, he doesn t separate the grammar, but in invatigting the comprehehension process and the analysis of sentence , he believes that the grammatical viwies for the speaker and litrer exist.Keywords: mind, language, chamsky, georjani, structure -
کشف الاسرار دربردارنده مشاهدات روزبهان از عالم ملکوت است. عرفا در حالتی بین خواب و بیداری که به آن واقعه می گویند به رویت غیب می رسند. کشف و تحلیل زبان واقعه با توجه به حالت روان شناختی آن ها، نیازمند شناخت روان است. آن چه عارف در درون خود می جوید و سفری که از خود آغاز و باز به خود ختم می کند منجر به کشف ساحتی می شود که امروزه ناخودآگاه نامیده می شود. از نظر یونگ مکاشفه پرده برداشتن از اعماق نفس انسانی است و اساسا یک حالت روان شناسی است. ناهشیاری و شهود ناگهانی در خیال بافی های کهن الگویی شباهت بسیار به حالت واقعه دارد.روزبهان در واقعه ها مرتبه و حقیقت درون را در کسوت خیال مشاهده می کند. او سیر درون را به گذار در«سرزمین های ناشناخته»تعبیرمی کند.مهم ترین تصاویر کهن الگویی در مشاهدات وی «خود»و«پیر» است. وی پیوسته به حدیث«رایت ربی فی احسن صورته»ارجاع می دهد. درمکاشفات وی صورت های احسن خود یا رب شخصی در هیات مظاهر حسی از جمله اشکال نور، ماندالا، جواهرات و...از خزانه خیال پدیدارمی شوند. تجلی قدرتمند خود در مرتبه وحدانیت باعث کم رنگ شدن سایه و برجستگی پیر شده است. وحدت زاده مرتبه عشق در سلوک است. در این مرتبه خداوند صفات متعالی و جمال خود را بر سالک می پوشاند و کل هستی در صفت زیبایی خدا متجلی می شوند.کلید واژگان: روزبهان, کشف الاسرار, واقعه, خود, پیرKashf-al-Asrar contains observations of Rozbahan from heaven. Mystics obtain the ability to see the unseen in a state between sleep and wakefulness which is called the event. Recognition and analysis of the event in language¡ according to its psychological state¡ entails an understanding of the psyche. What mystics seek within themselves and the journey they start from and end to themselves¡ leads to the encounter of a dimension that is today named unconscious. According to Yung¡ revelation is unraveling the depths of the human soul which is essentially a psychological state. Unconsciousness and sudden intuition in the archetypal daydreams is very similar to the event state. According to the order of the mystic¡ the individualization steps are more evident in the events¡ and how «Self» can organize and control all the images for representation. He renders internal survey equal to explorations in the unknown territory. In the events¡ Roozbahan sees the order and inner truth in the garb of imagination. The most important archetypal images in his observations are «Self» and the «Pir» (aged). He always refers to the hadith of I saw my God in the finest image. In his revelations¡ the finest images of himself or God appears as a person in the sensory manifestations such as forms of light¡ mandala¡ jewels¡ etc. from the treasury of the mind. Powerful expression of the Self in the order of unity diminishes the shadow and highlights the «Pir» (aged).Keywords: Rozbahan, kashf-al-Asrar, Vaqee, self, the aged wise
-
حارث محاسبی در «التوهم»، سفر روح به جهان دیگر را به شیوه دوم شخص و در قالب معراج نامه روایت می کند. از شاخص ترین عناصری که سفرنامه و به تبع آن معراج نامه بر اساس ماهیت خود بر آنها استوار است، زمان و مکان است. زمان و مکان در ارتباط با شهود روح، فضای عالم مثال است. فضایی که با بازسازی زمان های موعود، دوری و نزدیکی به مرکز را در دو مکان مجزا نشان می دهد. جایی که پروردگار سیمای کریم خود را به تمامی بر مومنان آشکار می کند، بالاترین نقطه بهشت است. بر اساس نظرات میرچا الیاده تجربه دینی تکرار عوالم روحانی است. زمان نیرومند و شگفت انگیز نخستین تجلی، تکرار می شود و ابدیت مقدس در حادثه موخر رستاخیز، میثاق نخستین را یادآوری می کند. در این پژوهش مکان و زمان سفر روح و کهن الگوهای مربوط به آن را از دید اسطوره شناسی می کاویم. آیا ساحت خیال از ناخودآگاه جمعی غنی شده، و با ترسیم سفر روح به حد اعلای قربت، انسجام یافتگی و تمامیت را نشان می دهد؟ روح چه مسیری را طی می کند تا دوباره نخستین روزهای آفرینش را در مرکز هستی، جایی که در گل آدم دمیده شد، تجربه کند؟ توصیفات دقیق، زیبا و ادبی محاسبی در کنار غنای فراحسی، التوهم را از معراج نامه های دیگر متمایز کرده است.
کلید واژگان: حارث محاسبی, التوهم, الیاده, زمان, مکان, مرکزIn Al-tavahom, Harith Almuhasibi narrates soul’s journey to the other world in a second-person point of view. The most distinctive elements on which the journey of the book is based, depending on their nature, are time and place. Time and place indicate the ideal world space in relation to the soul intuition. The space shows the distance and proximity to the center in two separate places by rebuilding the promised times. The highest point in the heaven is where Allah reveals Himself to all believers. According to Mircha Eliade, religious experience is the repetition of spiritual worlds. The powerful amazing time of the first epiphany is repeated, and the holy eternity recalls the first covenant in the last event of resurrection day.In this paper, researchers investigate the time and place of the soul’s journey and its related archetypes in the light of mythology. Has the realm of imagination been enriched from the collective unconscious? Does it show the unity and integrity by illustrating the journey of soul in its highest intimacy? How far the soul passes to re-experience the first days of creation in the center of universe where God breathed into the man’s soul. The precise, elegant and literary descriptions of Muhasibi along with sensible richness, has distinguished Al-Tavahom from the other letters of the Ascension (Miraj Nameh).Keywords: Harith Muhasibi, Al, Tavahom, Eliade, holy time, center -
ژولیا کریستوا بینامتنیت را گذر از نظام نشانه به نظام های دیگر می داند. از این زاویه متن نه هم چون ذخیره ای از معانی ثابت، بلکه در مکان تعامل پیچیده ای بین متن های گوناگون قرار می گیرد. نظریه بینامتنیت با ژرار ژنت وارد حوزه ساختارگرایی شد. ژنت بر خلاف کریستوا با در نظر گرفتن خاستگاه به دنبال تعین و تثبیت معنا در متون بود. بر این اساس متن معنای خود را از طریق رابطه اش با دیگر متون آشکار می کند. آثار روزبهان از متونی است که با اتکا به آن می توان معنای برخی از دال های سیال در دیوان حافظ را تثبیت کرد. این پژوهش با مرکزیت عشق و معشوق به تعامل بین حافظ و روزبهان پرداخته است. بررسی تصاویر و کنش هایی که از معشوق ارائه می شود در نوسان بین تنزیه و تشبیه بنیان های اساطیری مشترکی را نشان می دهد. از سویی افعال معشوق و برخوردش با عاشق از دو الگو در عشق (حلاج و شیخ صنعان)، که هر دو مورد توجه حافظ و روزبهان بوده اند، تبعیت می کند.کلید واژگان: بینامتنیت, ژنت, حافظ, روزبهان بقلی, معشوقJulia Kristeva believes that intertextuality is passing from one semiotic system to another. From this angle, text is not just a compendium of constant meanings, but intertwined with a complex interaction amongst various texts and reveals its meaning through its relationship with other texts. This paper strives to expand on the relationship and interactions of Hafiz and Roozbahan to draw a comparison based on their concept of love and the beloveds image. The images and actions presented of the beloved, sway the line between catharsis and simile. On the other hand, the actions of the beloved and his/her treatment of the lover follow two distinct patterns of love which have been the focal point for both poets: The Story of Mansour Hallaj and that of Sheikh Sanan. The place of the beloveds (Gods) manifestation is the world of imagination in step with olfactory, visual and kinesthetic feelings of the time of the events. In this paper, we have also focused on the semiotic systems and the change of the lingual implications in a complex network of textual relationships of Hafizs poems and the traditions of the Persian sonnet in the visualization of the beloved.Keywords: Hafez, Roozbahan, Intertextuality, Beloved, Genette
-
داراب نامه، روایت بلندی از کشور گشایی های فیروز شاه، پسر ملک داراب است. داستانی حماسی– عشقی از قرن هشتم و از نمونه های ادبیات فولکلوریک. در ریخت شناسی، براساس الگوی ولادیمیر پراپ، ساختارگرای روسی، تلاش می شود الگوی ریخت شناسی بر متون ادبی؛ بویژه فولکلور اعمال شود. در این شیوه، قصه ها بر پایه اجزای تشکیل دهنده آنها و مناسبات و همبستگی این اجزا با یکدیگر و با کل قصه توصیف می شوند و هدف در این بررسی کشف و شناخت ساختار اصلی قصه(Master form) است.
در داراب نامه حوادث مختلفی روی می دهد و نابسامانی های بسیاری را برای لشکرایران به وجود می آورد.به دنبال هر حادثه، قهرمانی برای جبران آن عزیمت می کند.حوادثی که قهرمانان پشت سر می گذارند با وجود تلون و گوناگونی از ساختاری مشابه برخوردار است.
اعمال الگوی ریخت شناسی بر داراب نامه منجر به شناخت دو نوع عزیمت در داستان شده است. نوع اول از روندی ساده و مستقیم با قهرمانی واحد برخوردار است. نوع دوم ترکیب چند عزیمت است. حرکت قهرمانان قصه برای جبران فاجعه در نقطه ای که اغلب تقدیر تعیین می کند، به یکدیگر می پیوندند. آنچه تفاوت عزیمت ها را ایجاد کرده، عنصر شرارت و نوع شریر داستان است که به شریر انسانی و غیر انسانی یا ماورایی تقسیم می شود. شرارت هر کدام، کنش خاصی را از سوی قهرمانان می طلبد.
کلید واژگان: داراب نامه, ریخت شناسی, عنصر عزیمت, داستان های عامیانه"Darab-Nameh" is a long narrative about Firooz shah's conquests, who is Malek Darab's son.It is an epic-romance story of eighth century, and a sample of folklore literature. In formalism, according to Vladimir prop's pattern, an attempt is made to apply a formalistic pattern to a literary text especially to a folklore. In this method, the stories are described according to their organizing (forming) parts and the interrelations of these parts with each other and with the whole story. The main aim of the research is to determine the main structure (master form) of the story.Darab-Nameh posturizes different events causing confusions and chaos which occur in Iran's army. To remove the anarchy in the army, a hero moves to the scene. Although the events which the hero faces are diverse and apparently different, they all have a more or less similar structure. Applying the formalistic pattern to Darab-Nameh" has led to the recognition of two kinds of hero's move toward the war in the story. The first type has a simple and direct process with one hero. The second is the combination of some departures. These departures, which are usually to compensate the disaster, are connected to each other in a point, which is often determined by destiny. The element of wickedness and the type of wicked in the story, which makes the departures different, is divided into human and non-human (supernatural). Each kind of wickedness needs a special reaction of the heroes.Keywords: Darab, Nameh, Formalism, Departure element -
هرکول، رستم و اسفندیار سه قهرمان اساطیر یونان و ایران اند. وجه مشترک هر سه انجام ماموریت های دشوار است. هرکول برای رسیدن به جاودانگی مامور انجام دادن کار طاقت فرسا می شود. رستم برای نجات شاه کهنسال و اسفندیار نیز برای رهایی خواهرانش، باید از هفت خوان عبور کنند. در این مقاله، سه عزیمت مذکور را با الگوی فرایند فردیت تطبیق داده ایم. مطابق با نظر یونگ، کهن الگوها محتویات ناخودآگاه جمعی بشرند و در مراحل گوناگون فرایند فردیت حضور دارند. اساطیر و قصه ها نیز تجلی لایه های زیرین و جمعی ذهن بشرند؛ بنابراین فرافکنی بسیاری از عناصر فردیت را در قصه ها و اساطیر به صورت غول، اژدها، غار و... می توان جست وجو کرد. تفاوت ها و اشتراکات هر سه ماموریت افزون بر اینکه حاکی از تنوع فرهنگی بستر اساطیر و قصه هاست، انعکاس نبرد درونی و دل مشغولی واحدی است که از تقاضای کمال و رسیدن به یکپارچگی شکل می گیرد. در مقاله پیش رو، ضمن تطبیق نظر یونگ با سازه های اساطیری هر سه ماموریت، با بررسی کهنگی رمزها و مطلوب ها در هر سه داستان، گذر اسطوره به قصه نیز بررسی شده است.کلید واژگان: هرکول, رستم, اسفندیار, فرایند فردیت, کهن الگوهاHercules, Greek mythological hero, Rostam and Esfandiyar, Iranian mythological heroes, have a common ground: Going on difficult quests and accomplishing impossible missions. Hercules, to reach eternity, is forced to fulfill back- breaking tasks. Rostam, for saving the old King, and Esfandiyar, for saving his sisters, have to pass through seven labours of heros (Haft-Khan).
In the present article, considering the Jungian concept of individuation, attempt is made to compare these three journeys. According to Carl Gustav Jung, the archetypes are the collective unconscious of man present in the process of individuation. Myths and legends remain ever present in the underlying layers of the unconscious; and the elements of individuation, in the form of cave, dragon, giant and etc., can be found in them. Despite of their differences, all three missions are struggles towards perfection.Keywords: Hercules, Rostam, Esfandiyar, Aarchetype, Individuation -
"فرایند فردیت " از اصطلاحات کارل گوستاویونگ است و دلالت بر تلاش انسان برای رسیدن به استقلال و هویت فردی دارد. این تلاش از کودکی آغاز می شود و انسان با نیروهای درونی مبارزه می کند تا سرانجام به انسجام و یکپارچگی برسد . موضوع مهم آن است که شکل و مراحل قصه ها که در بردارنده ی شمار بسیاری از کهن الگوهاست ، شباهت بسیاری به کهن الگوهای موجود در "فرایند فردیت" دارد . در داراب نامه ، فیروزشاه ، قهرمان داستان به دنبال دختر شاه یمن سفری طولانی را در پیش می گیرد . وی در سفر خود با موانع بسیاری اعم از طبیعی و ماورای طبیعی، از جمله غولان و جادوگران، مواجه می شود . بر این اساس، ما داستان فیروزشاه و نبردهای وی برای دستیابی به شاهزاده خانم یمنی را بررسی می کنیم. سفر شاهزاده ی ایران می تواند فرافکنی یک سفر درونی برای انکشاف خویشتن باشد . هدف و موانع راه باید بتواند این نظریه را تایید کند .
کلید واژگان: داراب نامه, فیروز شاه, عین الحیات"The process of individuality" is of Carl Gostav Jun’s idioms and illustrates the man’s attempt to reach the independence and the individual’s identity. The attempt starts from childhood and man fights with the internal forces to reach the homogeneity and sameness. The important subject is that the form and the process of stories, which contain many archetypes, have much similarity to the archetype in process of individuality. In Firouz Shah’s Darab Nameh the hero of the story went on a long trip following the daughter of the king of Yaman. He encountered lots of obstacles both natural and supernatural such as the monsters and witches. Accordingly, we study Firuz Shah and his fights to gain the Yaman princess.The Iranian prince’s trips can be a generalization of an internal trip for self-developpment. The purpose and the obstacles of the way can support this theory.
Keywords: Darab Nameh, Firouz Shah, Ein-ol-hayat, process of individuality
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.