به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب mohammad ali sajjadi

  • سید محمد جواد مرتضوی*، سید محمد علی سجادی، زهرا هاشمی
    پزشکی مدرن و روش های امروزی بهداشت و توسعه ی سلامت تا حد زیادی مدیون آموزه های پیامبر اکرم (ص) و دانشمندان بزرگ اسلامی است، اما متاسفانه قسمت اعظم این خدمات هم چنان برای مردم دنیا ناشناخته باقی مانده است. برای مثال، خدمات حکما و اندیشمندان مسلمانی هم چون ابن سینا، زکریای رازی، ابوریحان بیرونی و الزهراوی موجب پیدایش پیشرفت های شگرفی در علوم مختلف پزشکی گردید که چندین قرن به منزله ی موتور محرکی برای گسترش مرزهای دانش پزشکی در اروپا عمل نمود. الطب النبوی (طب پیامبر) مجموعه ای از دستورات پزشکی است که توسط مسلمین به عنوان یک جایگزین برای سیستم پزشکی یونانی (منشا گرفته از طب جالینوس Galen) مورد استفاده قرار گرفته است. در حقیقت، نگارندگان طب النبی افراد مذهبی و غیر پزشکی بودند که با استفاده از آیات قرآن و شیوه ی زندگی رسول اکرم (ص) این دستورات را جمع آوری نموده بودند. اگر چه طب النبی در ابتدا به عنوان یک جایگزین برای طب یونانی مطرح شده بود، اما بعدها بزرگانی نظیر الذهبی (Adh-Dhahabi) کوشیدند تا طب عربی- اسلامی را با طب یونانی ممزوج نمایند. از این رو، این دسته از اندیشمندان مسلمان تعالیم بقراط (Hippocrates) و جالینوس (Galen) را نیز علاوه بر پزشکان مسلمان مورد استناد قرار داده اند. اما از سوی دیگر تقریبا تمام روش های درمانی پیشنهاد شده توسط اندیشمندانی هم چون جلال الدینی السبوطی (متوفی 1505 میلادی) بر اساس دانش پزشکی در زمان رسول اکرم(ص)، که از قرآن کریم، سنت حضرت رسول، احادیث روایت شده از ایشان و روش های درمانی رایج در جوامع اسلامی اولیه منشا گرفته بود، است. با توجه به شواهد موجود، استفاده از ویژگی های درمانی حنا، زیتون و مسواک از جمله اقدامات درمانی در طب النبی است که به خوبی مستند سازی شده اند. این درحالی است که برخی دانشمندان غربی کوشیده اند تا از اساس و بنیان منکر توجه اسلام به پزشکی و مقوله ی سلامت گردند. نقطه ی اوج این دیدگاه افراطی و غیر علمی در نوشته های مانفرد اولمان (Manfred Ullman) دیده می شود. وی در کتاب خود تحت عنوان «طب اسلامی» اشاره می کند که ظهور حضرت رسول اکرم (ص) موجب بروز هیچ تغییری در وضعیت پزشکی نشد و در قرآن نیز با وجود آن که پرسش های بسیاری در مورد زندگی انسان بیان گردیده و قوانین زیادی مطرح شده است، در هیچ کجای آن نه به پزشک اشاره ای شده است و نه به دانش پزشکی. روشن است که مطابق مستند ات انکارناپذیر، این اظهارنظرهای ناآگاهانه یا مغرضانه تا چه حد از حقیقت دور است. اظهار نظرهایی نظیر آن چه اولمان در خصوص اسلام و پزشکی و نقش مسلمین در توسعه ی دانش پزشکی اظهار داشته است، در نوشته های بسیاری از دیگر نویسندگان دنیای غرب نیز وجود دارد. در این نوشتار کوشش شده است تا علاوه بر تشریح نقش پزشکی نبوی در پیشرفت دانش پزشکی، ریشه های تلاش غرب برای نادیده انگاشتن نقش اسلام و پزشکان مسلمان در توسعه ی دانش پزشکی مورد بحث قرار گیرند.
    کلید واژگان: اسلام, پزشکی نبوی, تولید علم, جهان غرب}
    S. Mohammad Javad Mortazavi*, S. Mohammad Ali Sajjadi, Zahra Hashemi
    Modern medicine and advances in the health system is due to a great part of the instructions of the prophet of Islam. But, a great part of these accomplishments remained unknown. The great philosophers and physicians of Islam such as Ibn Sina, Razi and Birooni have caused great developments in the different medical fields. Prophetic medicine is a collection of medical orders which was used by the early Moslems as a replacement for Galen medicine. In fact the collectors of these orders were Moslems who used Quranic verses and the Sonah (prophet's lifestyle) as a model for these orders. Later on philosophers such as Adh-Dhahali tried to join the Arabic-Islamic medicine with the Roman medicine. These philosophers used Hippocratic and Galen medicine too. Some of the medical treatments which were used by the Islamic physicians such as Jalal Aldin Alsioti were based on medical knowledge of the prophet's time which was also based on the holy Quran, and the Sonah (life style of the prophet Mohammad (PBUH). With all the documentations regarding the role of early Moslem physicians in developing and raising the modern medicine, some western scientists have tried to deny the role of Islam regarding the medicine and health. Manfred Ullman in his book "Islamic Medicine" states that Islam did not bring any change in the medical conditions of the early medicine and in the holy Quran there is no mention of physician and medicine. In this article the role of prophetic medicine in the advancement of medicine and also the roots and causes of the attempts of the western world to downgrade this role has been analyzed.
    Keywords: Islam, prophetic medicine, knowledge production, Western world}
  • Abdollah Jafarzadeh, Mohammad Ali Sajjadi
    Background
    Helicobacter pylori infection is one of the most common gastrointestinalinfections worldwide. Predominant T-helper 1 (Th1) responses with increased gamma interferon (IFN- γ) levels have been proposed to play an important role in H. pylori-induced peptic ulcer. However, bacterial factors contributing to the initiationof Th1 polarization of H. pylori-specific immune responses have not been characterized.
    Objective
    Comparing serum concentrations of IL-18 in H. pylori-infected peptic ulcer (PU) patients, H. pylori-infected asymptomatic (AS) carriers and healthy control group and its association with bacterial virulence factor CagA.
    Methods
    Thirty H. pylori-infected PU patients (20 patients were positive for anti-CagA antibody and 10 patients were negative for anti-CagA antibody), 30 H. pylori-infected (AS) carriers (15 subjects with positive test for anti-CagA antibody and 15 subjects with negative test for anti-CagA antibody) and 20 healthy uninfected subjects were included in this study. Serum concentration of IL-18 was measured by ELISA method.
    Results
    The mean serum levels of IL-18 in PU patients (333.2 pg/ml ± 158), was significantly higher than those found in AS (146.5 pg/ml ± 90.1; P<0.001) and healthy control (82.2 pg/ml ± 45.7; P<0.0001). In both PU and AS groups, mean serum IL-18 levels in subjects with positive test for anti-CagA antibody were significantly higher than those observed in subjects with negative test for anti-CagA antibody. No significant difference was observed between serum IL-18 levels of healthy uninfected control and AS carriers with negative test for anti-CagA antibody.
    Conclusion
    The results of the present study showed higher serum concentrations of IL-18 in peptic ulcer patients compared with H.Pylori carriers and healthy controls. This difference in cytokine levels may be explained by differential expression of H.Pylori CagA gene during the course of the infection.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال