z. sadeghtabaghi

آسفالتن، سنگین ترین برش نفت خام است که رسوب آن همواره یک مشکل جدی در صنعت نفت محسوب می شود. این ترکیبات، ساختارهای آروماتیکی متنوعی دارد و مطالعات اخیر نشان می دهد که بررسی این ساختار در خصوص درک رفتارهای رسوبی آسفالتن ها بسیار موثر است. هدف اصلی نوشتار حاضر بررسی ارتباط بین ساختار آسفالتن و رفتار آن در مخزن است. در این مقاله از دو نمونه نفت مرده سازند سروک متعلق به میادین هندیجان و سیری- دی استفاده شده است. آسفالتن این نمونه های نفتی پس از جداسازی، تحت آنالیزهای پراش پرتو ایکس، طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز و طیف سنجی پراکندگی انرژی پرتو ایکس قرار گرفته اند. نتایج حاصل نشان می دهد که آسفالتن میدان هندیجان ابعاد ساختاری بزرگتری از آسفالتن میدان سیری- دی دارد. علاوه بر این، مقادیر آروماتیسیتی محاسبه شده با هر دو روش پراش پرتو ایکس و طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز نیز مبین این مطلب است که نمونه هندیجان آروماتیسیتی بیشتری دارد. آنالیز نیمه کمی عناصر موجود در نمونه های آسفالتنی نیز مشخص می کند که نمونه هندیجان دارای مقادیر نیتروژن، اکسیژن و فلزات بیشتری است. از آنجا که بزرگی ابعاد ساختاری و بیشتر بودن مقادیر آروماتیسیتی و قطبیت، مستقیما با فرآیند رسوب آسفالتن در  مخزن در ارتباط است، می توان چنین نتیجه گرفت که احتمال وقوع پدیده رسوب مخزنی در نمونه هندیجان بیشتر از نمونه سیری- دی است.