به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

zahra ebrahimi hagh

  • زهرا ابراهیمی حق، رضا رجبی*، هومن مینونژاد، افخم دانشفر
    مقدمه و اهداف

     یکی از شایع ترین و خطرناک ترین آسیب ها در ورزش، آسیب لیگامنت متقاطع قدامی است. امروزه علی رغم وجود برنامه های پیشگیری از آسیب رباط صلیبی قدامی، میزان شیوع این آسیب همچنان بالا است. تاکنون تحقیقات از تاثیر مثبت کانون توجه بیرونی حمایت کرده اند، اما اطلاعاتی درمورد به کارگیری کانون توجه کلی به عنوان فرایندی که کنترل خودکار را فراخوانی خواهد کرد، در پیشگیری از آسیب رباط صلیبی قدامی یافت نشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر کانون توجه کلی و بیرونی بر طول پرش تک پا و دامنه حرکت زانوی زنان ورزشکار در معرض آسیب رباط صلیبی قدامی بود

    مواد و روش ها

     روش تحقیق نیمه آزمایشی و طرح پژوهش درون گروهی یا تکرار سنجش بود. 13 زن ورزشکار مستعد آسیب لیگامان متقاطع قدامی (غربالگری شده به وسیله آزمون تاک) با میانگین سن 4/42±23/77 سال، به صورت هدفمند انتخاب شدند. شرکت کنندگان سه پرش را در هریک از وضعیت های مختلف توجه (کنترل، بیرونی و کلی) و درکل 9 پرش انجام دادند. اثر ترتیب وضعیت ها به روش همترازسازی متقابل کنترل شد. بدین ترتیب که بعد از 3 پرش در وضعیت کنترل، گروه 1 ابتدا 3 پرش در وضعیت کلی و سپس 3 پرش در وضعیت بیرونی انجام داد و گروه 2 برعکس. آزمون پرش تک پا جهت سنجش عملکرد شرکت کننده ها استفاده شد. 

    یافته ها 

    مطابق نتایج تحلیل واریانس با سنجش های مکرر اثر کانون توجه بر مسافت پرش و دامنه حرکتی زانو معنی دار بود (0/001=P). مقایسه های زوجی تعقیبی با اصلاح بونفرونی نشان داد مسافت پرش و دامنه حرکتی زانو در وضعیت کانون توجه بیرونی به طور معنی داری بیشتر از وضعیت توجه خودکنترل بود (0/002=P)،در مسافت پرش تفاوت معنی داری میان وضعیت کانون توجه بیرونی و کلی و نیز وضعیت کانون توجه کلی و خودکنترل مشاهده نشد (0/05<P)، اما در دامنه حرکتی زانو نشان داد در وضعیت های کانون توجه کلی به طور معنی داری بیشتر از وضعیت توجه خودکنترل بود و بین دو وضعیت کانون توجه کلی و بیرونی تفاوت معنی داری وجود نداشت (0/965=P).

    نتیجه گیری 

    براساس نتایج به نظر می رسد استفاده از دستورالعمل ها با کانون توجه بیرونی و کلی، دامنه حرکتی زانو و با کانون توجه بیرونی می تواند عملکرد پرش طولی در زنان ورزشکار مستعد آسیب زانو را افزایش دهد و برای بهبود عملکرد استفاده شود.

    کلید واژگان: آسیب، پرش، دامنه حرکتی، رباط صلیبی قدامی، زانو
    Zahra Ebrahimi Hagh, Reza Rajabi *, Hooman Minoonejad, Afkham Daneshfar
    Background and Aims

     One of the most common sports injuries is the anterior cruciate ligament (ACL) injury. So far, research has supported the positive effect of training instructions based on an external focus of attention, but no study has been conducted on the effect of a holistic focus of attention in ACL injury prevention. This study aims to compare the effects of holistic and external focus of attention on single-leg jump length and knee flexion range of motion (ROM) of female athletes at risk of ACL injury.

    Methods 

    This is a quasi-experimental study. Thirteen female athletes prone to ACL injury (diagnosed the by Tuck jump test) with a mean age of 23.77±4.42 years were selected purposefully. They performed three jumps under each instruction condition (control, external focus, and holistic focus) and nine jumps in total. The single-leg hop test was used to assess the jumping performance of the participants. The effect of the order of conditions was controlled by counterbalancing. Thus, after three jumps in the control condition, group 1 first performed three jumps under the holistic-focus condition and then three jumps under the external-focus condition, while group 2 performed the jumps in the reversed order. Data analysis was performed using repeated measures ANOVA, followed by pairwise comparisons using the Bonferroni test. P<0.05 was considered statistically significant.

    Results

     According to the results of ANOVA, the effect of the focus of attention on the jump distance and knee flexion ROM was significant (P=0.001, P<0.0001, respectively). The pairwise comparisons showed that the jump distance and knee flexion ROM under the external-focus condition were significantly higher than under the control condition (P=0.002), but there was no significant difference between the external- and holistic-focus conditions in the jump distance (P=0.622) and knee flexion ROM (P=0.965). The difference in the jump distance between holistic-focus and control conditions was not significant (P=0.078), but the knee flexion ROM was significantly higher under the holistic-focus condition than under the control attention (P=0.001).

    Conclusion

     It seems that the instructions using the external or holistic focus of attention can increase knee flexion ROM, and the external-focus instructions can increase the single-leg jump performance in female athletes prone to ACL injuries.

    Keywords: Anterior Cruciate Ligament, Injury, Jumping, Range Of Motion, Knee
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال