جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه
تکرار جستجوی کلیدواژه مولویان در نشریات گروه علوم انسانی
مولویان
در نشریات گروه تاریخ
تکرار جستجوی کلیدواژه مولویان در مقالات مجلات علمی
-
طریقت مولویه منسوب به مولانا جلال الدین محمد بلخی در جامعه و دولت عثمانی جایگاه والایی داشت. در سده یازدهم هجری جنبش قاضی زاده لی ها در استانبول تحت تاثیر اندیشه های تصوف ستیزانه با هدف مبارزه با بدعت و اصلاح دینی ظهور کرد. قاضی زاده لی ها با نفوذ در دولت عثمانی، رفتارهای خصمانه ای بر ضد صوفیان و به ویژه مولویان در پیش گرفتند. آن ها بر این باور بودند که اسلام صوفیانه دور از اسلام راستین است و مولویان در اسلام با اعمالی همچون سماع و رقص دچار بدعت و کفر شده اند و عمده مشکلات دولت عثمانی نیز ناشی از این بدعت ها است؛ در چنین شرایطی بود که مولویان برای مقابله با این اندیشه افراطی و به ناگزیر، به دفاع از میراث فرهنگی مولانا پرداختند. پژوهش حاضر با اتکا بر شیوه مطالعه تاریخی تحلیلی، به بررسی چگونگی مواجهه مولویان با اندیشه های جزم اندیشانه قاضی زاده لی ها در سده یازدهم هجری می پردازد. یافته های این پژوهش نشان می دهد قاضی زاده لی ها با نفوذ در دولت عثمانی و بیشتر در استانبول کوشیدند تا میراث معنوی و فرهنگی مولانا در جامعه عثمانی را تضعیف کنند. در مواجهه با چنین شرایطی مولویان به ویژه اسماعیل رسوخی آنقروی پوست نشین مولوی خانه غلطه در این زمان، درصدد برآمدند با فعالیت های علمی و فرهنگی همه جانبه، از اندیشه ها، آداب و ارکان طریقت مولویه دفاع کنند؛ در نتیجه این فعالیت ها و البته با جلب حمایت دولت عثمانی از سوی مولویان، میراث فرهنگی مولانا در مسیر احیاء مجدد قرار گرفت و به مانند سده های پیشین و با محبوبیت افزون تری به حیات خود در جامعه عثمانی ادامه داد.کلید واژگان: دولت عثمانی، مولویان، قاضی زاده لی ها، آیین های مولوی، اسماعیل رسوخی آنقرویThe Mawlawi Order, attributed to Jalal al-Din Muhammad Balkhi (Rumi), held a prominent position in the politics and society of the Ottoman government. However, in the 11th century AH, the Kadızadeliler movement emerged, influenced by Salafi ideas, with the goal of fighting innovation (bid‘ah) and promoting religious reform. The Kadızadeliler scholars, by gaining influence in the Ottoman government, advanced their hostile actions against Sufis, especially the Mawlawis, believing that Sufism was far removed from true Islam. They claimed that the Mawlawis, through practices such as the Sama and dance, had fallen into heresy and infidelity, and that the problems facing the Ottoman state were a result of such innovations. In response to this extreme ideology, the Mawlawis defended the cultural legacy of Mawlawi.This study, employing a descriptive-analytical approach, examines how the Mawlawis confronted the ideas of the Kadızadeliler movement in the 11th century AH. The findings of the research indicate that, with the support of the Ottoman government centered in Istanbul, the Kadızadeliler movement contributed to weakening Mawlawi cultural legacy within Ottoman society. In response to these challenges, the Mawlawis, particularly Ismail Rusuhi Ankaravi, defended the ideas, customs, and principles of the Mawlawi Order through scholarly and cultural activities. As a result of these efforts, Mawlawi's cultural legacy was revitalized and continued to thrive with even greater popularity, much like in the early centuries of the Ottoman government.Keywords: Ottoman Government, Mawlawis, Kadızadeliler, Mawlawiyya Practices, İsmail Rusuhi Ankaravi
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.