جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « ادبیات داستانی » در نشریات گروه « ادبیات و زبان ها »
تکرار جستجوی کلیدواژه «ادبیات داستانی» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
در ادبیات جهان، پرداختن به سفر قهرمان جایگاه ویژه ای دارد. جذابیت این مقوله چنان است که آثار فاخری هم در ادبیات کودک و هم بزرگسال بدان اختصاص یافته است. داستان ماهی سیاه کوچولو به قلم صمد بهرنگی با زبانی تمثیلی و البته شیرین و کودکانه، به سفر قهرمان داستان و مراحل گذر وی از موانع و چالش های گوناگون پرداخته است. نگارش چنین آثار عمیقی برای کودکان که باوجود برخورداری از زبانی کودکانه، ریشه در مفاهیم ژرف عرفانی دارد، می تواند تاثیرات تربیتی بسیار شگرفی بر نسل جدید بگذارد. از سفر معنوی یا عرفانی در ادبیات بزرگسال، غالبا با نام سلوک یاد می شود. هدف از جستار حاضر بررسی تطبیقی مراحل سفر ماهی سیاه با مقامات سلوک مرغان در رساله الطیور احمد غزالی است. هرچند در هیچ یک از این دو اثر به تفکیک نامی برای مراحل سفر ذکر نشده؛ ولی در منطق الطیر عطار که اثری اقتباسی از رساله الطیور است، از این منازل به وادی های سلوک تعبیر شده و به ترتیب شامل «طلب، عشق، معرفت، استغنا، توحید، حیرت، فقر و فنا» است. یافته های مقاله حاکی از تطبیق تمام مقامات یادشده با مراحل سفر ماهی سیاه است. یکی از دلایل این شباهت را می توان اختصاص این آثار به حوزه ادبیات عرفانی و پرداختن آنها به مقوله مشترک «سفر عرفانی» دانست. همچنین، از روح مشترک بشری در به تحریر در آمدن آثار عرفانی تطبیق پذیر و یا حتی از تاثیر ناخودآگاه نویسنده معاصر از نویسنده کلاسیک نیز نمی توان به سادگی گذشت.کلید واژگان: ادبیات داستانی, سفر و سلوک, صمد بهرنگی, عطار, احمد غزالی}Journey has always occupied a unique position in world literature. The current paper investigates the concept of journey in children and adult’s narrative literature. Samad Behrangi’s “the Little Black Fish” concerns the challenges faced by the main character while passing through different stages of the mystical journey. The present paper aims at investigating the comparability of the stages of the Little Black Fish’s journey with that of the birds in Resalat Al-Toyur by Ahmad Ghazali. In the two works, the stages are not distinctively named. In Attar’s Mantegh Al-Tair, as an adaptation of Ghazali’s work, the seven stages of the mystical journey includes: quest, love, wisdom, independence, monotheism, amazement, indigence, and death. This framework is employed in comparing the aforementioned stages. The findings revealed that the stages are remarkably similar to each other. The major reason for the existence of such an incredible similarity was originated in the fact that they belong to mystical literature and cover the same theme of “Mystical Journey”. Last but not least, the similarity may also have its origins in the unconscious impact of the classic writers (i.e., Attar, Ahmad Ghazali) on the contemporary author (i.e., Samad Behrangi), as well as the human soul commonly shared by all human beings.IntroductionThe Notion of “journey” has been always given a unique position among the other multiple interesting concepts in the world literature. The current study is an investigation of this concept (Journey) in both children and adult’s narrative literature. Fiction or narrative literature has played an important role in showing the impact of “journey” on religious, cultural, and social changes.
“Journey” has appeared in children’s literature, both in the form of physical and spiritual journeys. The story of The Little Black Fish is one of the few works that deals with the topic of spiritual journey in a pleasant and delicate way. This story comprises a lot of symbols that, if explained and decoded, reveal the deep layers of the story to the reader. In adult narrative literature, there are also works in the field of travelogues and spiritual journeys, the latter of which is referred to as a “mystical journey”. In the classical literature of Iran, a large quantity of outstanding works on “mystical journey” exist. Attar is one of the most prominent literary figures of Iranian-Islamic mysticism and his “Mantegh Al-Tair” is a masterpiece in Persian literature. This book is considered as an adaptation from Ahmad Ghazali's “Resalat Al-Toyur”. In the present paper, the primary focus is on the stages of journey in “Resalat Al-Toyur”.
The research questions are as follows:1) Is the journey of the “Little Black Fish” comparable to that of the birds?
2) Which of the stages on the journey of birds is comparable with the stages of the journey of the black fish? How can we analyze the journey of the black fish in the context of the journey of the birds?
3) What factors can influence the comparability of a work in contemporary children’s literature with a work in classic adult literature?MethodologyThe story of The Little Black Fish is written by the famous Iranian writer, Samad Behrangi, and is referred to as one of the most important works of Iranian children's literature. This book was published in 1968. The story of The “Little Black Fish” was chosen from among various works of Samad Behrangi since it was his only work on the mystical journey. The “Little Black Fish” concerns the challenges faced by the main character in passing through different stages of the mystical journey.
Ahmad Ghazali was a mystic jurist and a jurist mystic. In The Resalat Al-Toyur, he has pleasantly narrated the journey of the birds to the King-Simorgh palace.
In studying literary works, the focus is usually on the text, the writer, and the reader. In the current comparative study, the authors could be divided into two groups of contemporary and classical. Readers also belong to two different groups in terms of age. However, the texts are well-matched since both are among the famous literary works of Iran and share the same theme of mystical “journey”. Both works also enjoyed an allegorical and symbolic language.
In Attar’s Mantegh Al-Tayr, as an adaptation of Ghazali’s work, seven stages of a mystical journey are engaged which include: quest, love, wisdom, independence, monotheism, amazement, indigence and death. This taxonomy was employed as a model or framework in comparing the stages of the mystical journeyResults and DiscussionIn the current research, the stages of journey in “The Little Black Fish” (in the contemporary children’s literature) have been compared with the stages of the mystical journey of the birds (in classical literature). In the two works, the stages were not distinctively named. However, all seven stages of the journey of the birds could be identified in Samad Behrangi’s “The Little Black Fish”.
Amazingly, the classic framework of Ghazali’s and Attar’s mystical journey of the birds was so applicable to the story of “The Little Black Fish” that it seemed as if Samad Behrangi had artistically and delicately arranged the stages of the black fish’s journey in accordance with the stages of the mystical journey of the birds.
Behrangi was quite familiar with children’s language, and he was also familiar with the classical Persian masterpieces like those of Ghazali’s and Attar’s. It does not seem improbable that while he was writing The Little Black Fish, he also might have been thinking about the stages of the mystical journey of the birds. The process could also be of unconscious or subconscious type. In any case, what was found in the present paper indicated the high comparability of journey stages in the two works in Persian (children and adult) literature.ConclusionThe findings of the current research indicate that the story of “The Little Black Fish” can be compared and interpreted based on the framework of the journey of the birds in Ahmad Ghazali's Resalat Al-Toyur and Attar’s Mantegh al-Tayr. It was realized that the stages of the journeys of the heroes in the two works were remarkably similar. The major reason for the existence of such an incredible similarity was found to be the fact that they belong to mystical-literature and cover the same theme of ‘mystical-journey’. Last, but not least, the similarity may also have its roots in the unconscious impact of the classic writers (i.e., Attar, Ahmad Ghazali) on the contemporary author (i.e., Samad Behrangi), as well as the human soul commonly shared by all human beings.Keywords: Narrative Literature, Journey, Mystical Journey, Samad Behrangi, Attar, Ahmad Ghazali} -
جنسیت، تفاوت و یکسانی نقش های جنسیتی، از مفاهیم بنیادین انسان شناسی جنسیت است. در این پژوهش سعی شده است مصادیق انسان شناختی در داستان های فرهاد حسن زاده و قدسی قاضی نور (به ویژه داستان های گروه سنی د، ه) جستجو و بر پایه انسان شناسی جنسیتی پساساختارگرا تحلیل گردد. مطابق بینش مرسوم و سنتی و به تعبیر روشن تر ایدئولوژی های حاکم بر ساختارهای فرهنگی سنتی، در هر دوگانه ای یک قطب مرکز است و دیگری حاشیه، حال آن که درواقع در دوگانه های یادشده، هیچ کدام از دو قطب بر دیگری برتری ندارد. در مقاله حاضر با پیش چشم داشتن این دیدگاه، مرکزیت داشتن یا نداشتن یکی از دو قطب در دوگانه های طبیعت/ فرهنگ و زن/ مرد در آثار مورد نظر تحلیل شده است تا نشان داده شود که در آثار کدام نویسنده به قطب زن و در کدام اثر به قطب مرد مرکزیت داده شده است؟ در کدام اثر مرکزگریزی اتفاق افتاده است؟ و در کدام یک این اتفاق رخ نداده است؟ این پژوهش نشان می دهد که در بیشتر داستان های مورد بحث، مرکزیت شخصیت پردازی نویسنده با قطب مرد است و نوع نگاه به شخصیت زنانه در اغلب موارد از کلیشه های سنتی پیشین فاصله چندانی نگرفته استکلید واژگان: فرهنگ, انسان شناسی فرهنگی, انسان شناسی جنسیت, ادبیات داستانی, ادبیات کودک}.
Gender, difference and uniformity of gender rules are considered as fundamental concepts of anthropology of gender. The present research is an attempt to examine Farhad Hassanzadeh's evidences (particularly in the ages of D and H) so as to analyze them based on post structuralism anthropology. Having confirmed the customary insight, understandable expressions, the ideologies that governor on traditional Cultural structures, One pole is the center and the other one is margin. However, as the matter of fact, the mentioned binaries (the two mentioned polars) are not superior to each other. This research, via considering the viewpoint of giving centrality or having one of two poles in nature/culture binary and female/male, analyzes whether the rate of centrality had been given to Female pole and in whose one it has been given to male pole, in which literally work centrifugal has been happened and in which ones it has not.This research shows, in the most discussed fiction centrality of writer characterization is based on male pole and looking manner to women’s character has not been kept a loof from past traditional stereotypeIntroductionLife in the modern era, especially from the mid-20th century onwards and after two world wars, has, by a great margin, disrupted all previous assumptions and altered human perceptions of many concepts. In other words, a complete cultural revolution has taken place in society. Gender and how it is addressed is one of the concepts that has undergone significant changes compared to the past. Concurrent with changes in human perspectives on these issues, cultural anthropologists have introduced the branch of gender anthropology, the main concern of which is to explore femininity and masculinity beyond their biological nature. Consequently, it aims to "revert to prioritizing other social categorizations (such as ethnicity, age, religion, and social status) over gender categorization by disregarding the concept of 'femininity' as a cohesive social stratum" (Fekouhi, 2007: 233).
Feminist anthropology, as one of the important branches of cultural anthropology, which focuses primarily on gender issues, began in the 1970s and is now evolving into gender anthropology, in which the previous extreme feminist approaches and the focus on the female pole are no longer relevant, and the focus of research is on gender rather than sex. The fundamental belief of this field of study is that there must be a distinction between the "biological characteristics of sexes and the cultural characteristics, referred to as gender.
According to this group's interpretation, 'femininity' is not a biological position but rather a social-cultural one. Therefore, it is assumed that this social-cultural position, which has been adapted to the biological position of women in a particular society, is contractual rather than natural" (Fekouhi, 2007: 232-230).
Although in most cases literary works, especially fiction, are not written for direct education or reflection of specific ideas, and usually differ significantly from the real world due to the presence of elements of imagination and fantasy, sometimes stories can explore concepts that the author is considered part of the dominant culture in contemporary society. In this way, one can find the layers of the author's interpretation in the story and, on a broader scale, the society of the author. It should also be noted that in relation to children, the transfer of both direct and indirect positions is important, and from here the importance of children's literature as an element for transmitting various concepts becomes doubly important.MethodologyThus, the present study turns to children's literature from the perspective of two authors of different and indeed influential genders to explore their gender perspectives and to search for the relevant examples in these works based on descriptive-analytical and interdisciplinary approaches in line with the theory of dualities of cultural anthropology. Gender anthropology believes that the characteristics of men and women in any society are shaped, reflected, and transformed in its literature, art, and culture. The confrontation between men and women and in some cases the superiority of one over the other is the result of the dominance of specific ideological forms in some thoughts, not the result of the different nature of men and women.Results and DiscussionFrom the examination of selected stories, it is evident that characters are often nurtured based on the concept of gender rather than sex, and in most cases, biological differences are considered the factor behind gender differences. In the stories of Judge Noor, the title of the story and the name of the book are often masculine, and in his storytelling, men are also presented in a more favorable position, introduced with higher awareness and knowledge compared to women. They are depicted as readers, not credulous, and not simple-minded. In most stories, they are the heads of the family and are considered decision-makers, but in terms of emotion, responsibility, and family care, they are shown to be inferior to women. Men in these stories are often harsh and unemotional, lacking a proper relationship with their spouses and children, often unemployed and unable to provide for their families, leading them to resort to violence, which naturally victimizes the family, primarily women. However, this can also be attributed to societal status, family welfare, and individuals' ignorance during the narrative timeframe. In these stories, the author sometimes introduces a newer generation with more positive attributes; they are aware and courageous, striving to create positive changes in their lives, with men having a greater share in this. With the passage of time and in a period of rapid cultural change, which is witnessing the greatest gap between generations, the difference in the type of perspective on the issue of gender in previous and present works appears natural. Therefore, the intellectual growth and change in society's perspective on gender have led to a noticeable difference in later books by Hassan Zadeh compared to his earlier works. One of the indications of this is the increased presence of women in society and the subsequent growth of central characters in the form of women's gender. Women in these stories have a more favorable position in terms of livelihood, welfare level, thinking, awareness, satisfaction, health level, and social presence. Sometimes, the audience in the stories is confronted with signs of female dominance and the predominance of women's will and power, and changes in women's temperament and character (from avoidance of dominance to seeking dominance and even violence), something not seen in the works of other selected authors.ConclusionHowever, the dominant view still influences the stories, and in most cases, female characters are depicted in a way that they lack intellectual and financial independence, have simple beliefs, are interested in superstitions, and are captives of undesirable affairs falsely attributed to religion. In contrast, men are more aware, considered the economic and intellectual pillars of the family, have made significant positive changes in terms of emotion and affection, have appropriate relationships with their spouses and children in most stories, and are presented as more positive and complete characters.Keywords: Culture, Cultural Anthropology, Anthropology Of Gender, Fiction, Children Fiction} -
زمینه و هدف
سبک، شیوه پرداخت یک متن ادبی است که شاخه های آن بر تنه زبان شکوفا شده اند. زبان یک متن، همان واژه هایی است که در کنار هم مینشینند و جمله ها و عبارتها را به وجود می آورند و این زبان، بیانگر اندیشه ها، احساسات، دیدگاه ها و باورهای نویسنده متن و شخصیت اوست. بررسیهای سبک شناسانه سه محور زبانی، ادبی و فکری را شامل میشوند. در این پژوهش به تحلیل ویژگیهای زبانی رمانهای عباس معروفی در سه لایه نحوی، واژگانی و آوایی پرداخته شده است.
روش مطالعهاین پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی، بر پایه مطالعات کتابخانه ای و با ذکر نمونه های برابر با مولفه های سبک شناسی انجام شده است.
یافته هاعباس معروفی نویسنده معاصر از شیوه نویسندگی ویژه ای برخوردار است. یافته های پژوهش نشان میدهد که معروفی زبان و عناصر زبانی را با توجه به ساختار، محتوا، فضا و شخصیتهای داستانها به کار میبرد. زبان داستانی عباس معروفی چه در زمینه واژه ها و چه در بافت کلام، زبانی زنده و ادبی است که لایه های اندیشگی و احساسی و عاطفی خود و جامعه را بخوبی به نمایش میگذارد. تمام عناصر زبانی در داستانهای معروفی نظامی منسجم دارند که این نظام زبانی او را در ردیف نویسندگان صاحب سبک قرار میدهد.
نتیجه گیریاصلیترین و مهمترین برجستگیهای زبانی در رمانهای عباس معروفی که سبک نگارش او را از دیگر نویسندگان متمایز میکند، تناسب زبان شخصیتهای داستانها با تیپهای شخصیتی آنها، کاربرد صفت و ارکان تشبیه پس از فعل، کاربرد واو در آغاز جمله ها و بندها، کاربرد فراوان افعال پیشوندی، آوردن افعال پیاپی، داشتن موتیفهای خاص زبانی، تکرار یک واژه یا جمله در سراسر داستانها با توجه به فضای روایت، گزینش و چینش واژه ها با توجه به بار عاطفی آنها و فضای داستانها است.
کلید واژگان: سبک, ادبیات داستانی, زبان, عباس معروفی}Journal of the stylistic of Persian poem and prose (Bahar Adab), Volume:17 Issue: 97, 2024, PP 179 -202BACKGROUND AND OBJECTIVESStyle is the way of paying a literary text whose branches have blossomed on the body of the language. The language of a text is the words that sit together and create sentences and phrases, and this language expresses the thoughts, feelings, views and beliefs of the author of the text and his personality. Stylistic studies include three linguistic, literary and intellectual axes. In this research, the linguistic features of Abbas Maroufi"s novels have been analyzed in syntactic, lexical and phonetic layers.
METHODOLOGYThis research has been done in a descriptive-analytical way, on the basis of library studies and by mentioning examples equal to stylistic components.
FINDINGSAbbas Maroufi, a contemporary writer, has a special writing style. The findings of the research show that Meroumi uses language and linguistic elements according to the structure, content, space and characters of the stories. The fictional language of Abbas Maroufi, both in the field of words and in the context of the words, is a living and literary language that shows well the layers of thought, feeling and emotion of himself and the society. All language elements in famous stories have a coherent system, which puts him in the ranks of writers with style.
CONCLUSIONThe main and most important linguistic highlights in Abbas Maarouf"s novels, which distinguish his writing style from other writers, are the appropriateness of the language of the characters in the stories with their personality types, the use of adjectives and simile elements after the verb, the use of vau at the beginning of sentences and clauses, the abundant use of verbs Prefixing is bringing consecutive verbs, having special linguistic motifs, repeating a word or sentence throughout the stories according to the narrative space, selecting and arranging words according to their emotional load and the story space.
Keywords: Style, Fiction, Language, Abbas Maroufi} -
پس از آفرینش نخستین رمان ها و داستان های کوتاه، آثار مختلفی به صورت نقد، نظریه، تاریخ ادبیات و... با رویکردها و شیوه های گوناگو در ارتباط با این آثار داستانی به وجود آمد؛ نگارنده این مقاله با رویکردی توصیفی- تحلیلی و بر اساس مولفه های مشخص کتاب شناختی چون جایگاه مولف، ارزیابی ساختار و محتوای اثر، چگونگی بهره گیری از منابع، نحوه گزینش، نقش ایدئولوژی ها در آفرینش اثر و... به بررسی کتاب واقعیت اجتماعی و جهان داستان پرداخته است. بررسی ها نشان می دهد این کتاب اولین اثر انتقادی ادبیات فارسی با رویکرد جامعه شناختی و بر اساس نظریه ای مشخص (نظریه جامعه شناسی لوکاچ و گلدمن) است که بهره مندی از ساختار مشخص، انسجام متن، مطابقت کامل با هدف، بهره مندی از جنبه های تحلیلی، محدودیت نداشتن نویسنده در اظهار نظر، پرداختن به جنبه های زیبایی شناسی از جمله امتیازهای آن است. با وجود این تحلیل های ارزشمند، این اثر دچار ضعف هایی چون ارائه نقد و تحلیل های جامعه شناختی در بخش های نقد روان شناختی و فلسفی و نامشخص بودن مرز بین ساخت تاریخی و تاریخیت داستان است. با تمام این اوصاف هیچ کدام از این ضعف هایی که برشمرده شد از ارزشمندی و تاثیرگذاری این اثر انتقادی نمی کاهد و انسجام این اثر را خدشه دار نمی سازد. بنابراین شاید با دیدگاهی تبارشناسانه این اثر را نقطه عطفی در پژوهش های انتقادی به ویژه در حوزه داستان دانست که انتشار آن بین آثار پیش و پس از آن گسستی ایجاد کرده است و این اثر توانسته خود الگویی در ایجاد آثار پژوهشی دقیق تر و علمی تر باشد.کلید واژگان: ادبیات داستانی, داستان پژوهی, نقد ادبیات داستانی, واقعیت اجتماعی و جهان داستان}After the publication of novels and stories, various forms of literary criticism, theories, and history of literature with different approaches in relation to them come into existence. Exploiting the descriptive-analytical approach and certain bibliographical elements, the present study seeks to examine Jamshid Iranian’s Book: Social Reality and the World of Fiction which is the first critical book in Persian literature. In writing it, Jamshid Iranian benefits from Lucien the sociological theories of Goldmann and George Lukacs. Given the book’s merit, it has a clear structure, a coherent text, good analysis, and compatibility between the text and its goals. In addition, it pays attention to aesthetic aspects in its analysis and does not have any limitations in expressing its views. Despite the positive aspects, the book suffers from some demerits manifested in its criticism and sociological analysis with respect to the sections on philosophical and psychological criticism as well as in its ambiguous border between the historical structure and historicity of stories. These weak qualities do not reduce its values and impacts and damage its coherence. According to the genealogical perspective, one can regard the book as a turning point in critical studies in the field of fiction since it has created the gap between pre-published and post-published books (in the field of sociology of literature), setting itself as an example/criterion for performing more scientific and precious literary studies.Keywords: Fiction, Fiction Studies, Literary Fiction Criticism, The World Of Fiction, Social Reality}
-
زمینه و هدف
سبک، شیوه پرداخت یک متن ادبی است که شاخه های آن بر تنه زبان شکوفا شده اند. زبان یک متن، همان واژه هایی است که در کنار هم مینشینند و جمله ها و عبارتها را به وجود می آورند و این زبان، بیانگر اندیشه ها، احساسات، دیدگاه ها و باورهای نویسنده متن و شخصیت اوست. بررسیهای سبک شناسانه سه محور زبانی، ادبی و فکری را شامل میشوند. در این پژوهش به تحلیل ویژگیهای زبانی رمانهای عباس معروفی در سه لایه نحوی، واژگانی و آوایی پرداخته شده است.
روش مطالعهاین پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی، بر پایه مطالعات کتابخانه ای و با ذکر نمونه های برابر با مولفه های سبک شناسی انجام شده است.
یافته هاعباس معروفی نویسنده معاصر از شیوه نویسندگی ویژه ای برخوردار است. یافته های پژوهش نشان میدهد که معروفی زبان و عناصر زبانی را با توجه به ساختار، محتوا، فضا و شخصیتهای داستانها به کار میبرد. زبان داستانی عباس معروفی چه در زمینه واژه ها و چه در بافت کلام، زبانی زنده و ادبی است که لایه های اندیشگی و احساسی و عاطفی خود و جامعه را بخوبی به نمایش میگذارد. تمام عناصر زبانی در داستانهای معروفی نظامی منسجم دارند که این نظام زبانی او را در ردیف نویسندگان صاحب سبک قرار میدهد.
نتیجه گیریاصلیترین و مهمترین برجستگیهای زبانی در رمانهای عباس معروفی که سبک نگارش او را از دیگر نویسندگان متمایز میکند، تناسب زبان شخصیتهای داستانها با تیپهای شخصیتی آنها، کاربرد صفت و ارکان تشبیه پس از فعل، کاربرد واو در آغاز جمله ها و بندها، کاربرد فراوان افعال پیشوندی، آوردن افعال پیاپی، داشتن موتیفهای خاص زبانی، تکرار یک واژه یا جمله در سراسر داستانها با توجه به فضای روایت، گزینش و چینش واژه ها با توجه به بار عاطفی آنها و فضای داستانها است.
کلید واژگان: سبک, ادبیات داستانی, زبان, عباس معروفی}Journal of the stylistic of Persian poem and prose (Bahar Adab), Volume:17 Issue: 96, 2024, PP 269 -292BACKGROUND AND OBJECTIVESStyle is the way of paying a literary text whose branches have blossomed on the body of the language. The language of a text is the words that sit together and create sentences and phrases, and this language expresses the thoughts, feelings, views and beliefs of the author of the text and his personality. Stylistic studies include three linguistic, literary and intellectual axes. In this research, the linguistic features of Abbas Maroufi"s novels have been analyzed in syntactic, lexical and phonetic layers.
METHODOLOGYThis research has been done in a descriptive-analytical way, on the basis of library studies and by mentioning examples equal to stylistic components.
FINDINGSAbbas Maroufi, a contemporary writer, has a special writing style. The findings of the research show that Meroumi uses language and linguistic elements according to the structure, content, space and characters of the stories. The fictional language of Abbas Maroufi, both in the field of words and in the context of the words, is a living and literary language that shows well the layers of thought, feeling and emotion of himself and the society. All language elements in famous stories have a coherent system, which puts him in the ranks of writers with style.
CONCLUSIONThe main and most important linguistic highlights in Abbas Maarouf"s novels, which distinguish his writing style from other writers, are the appropriateness of the language of the characters in the stories with their personality types, the use of adjectives and simile elements after the verb, the use of vau at the beginning of sentences and clauses, the abundant use of verbs Prefixing is bringing consecutive verbs, having special linguistic motifs, repeating a word or sentence throughout the stories according to the narrative space, selecting and arranging words according to their emotional load and the story space.
Keywords: style, fiction, language, Abbas Maroufi} -
یکی از شاخه های مکتب ریالیسم، ریالیسم جادویی است که شیوه ای بدیع و جدید در داستان نویسی است و در آن عنصر واقعیت و خیال چنان با هم ترکیب می شوند که مرز میان آن ها به راحتی قابل تشخیص نیست و خواننده به راحتی آن را می پذیرد، در آثار داستانی نیز مدت هاست ریالیسم جادویی در جهت تاثیرگذاری بیشتر، مورد توجه نویسندگان قرار گرفته است. روش این پژوهش به گونه استقرایی، براساس مطالعه کتابخانه ای و به شیوه توصیفی- تحلیلی است. اساس این مطالعه مبتنی بر بررسی سبکی و ساختاری12 مولفه ی مهم ریالیسم جادویی در این رمان است که می تواند دریچه ای دیگر از ادبیات داستانی بومی را به روی مخاطب بگشاید. نتایج نشان می دهد مولایی در توجه به ریالیسم جادویی از مولفه هایی همانند: توصیف واقع گرایانه جزییات، نقش طلسم و دیو، بهره مندی از عامل جادو و جن، استفاده از تخیل و توهم، حوادث شگفت انگیز، دوگانگی و تقابل، نمادگرایی و رازگونگی، کشمکش، سکوت اختیاری، زمانمندی خاص، اغراق و مبالغه و آداب و رسوم بومی و خرافه ها استفاده کرده است. نویسنده، بین جهانی که در قریه خلق کرده است با دنیای واقعی ارتباطی تنگاتنگ برقرار می کند و در ترکیب واقعیت با خیال، لحنی باورپذیر به کار برده است. به نظر می رسد تفکر نویسنده در خلق ریالیسم جادویی، ریشه در اندیشه هایی دارد که با عامل ماوراءطبیعت همراه شده است. بهره مندی از عامل جادو و جن بیشترین بسامد و استفاده از کشمکش، کمترین بسامد را در رمان قریه داشته اند. استفاده نویسنده از جادو و گروه اجنه باعث شده تا عنصر خیال نیز در این ترکیب با نویسنده همراه شود و تصاویری ماورایی را به وجود آورد. به نظر می رسد در این داستان، توجه به فضای روستایی و نمادهای مربوط به آن و عنصر تقابل و دوگانگی(تخیل با واقعیت، شهر با روستا، جن با انسان و درون با برون و...) از مولفه های مهم ایجاد ساختار ریالیسم جادویی باشد.کلید واژگان: رئالیسم جادویی, رمان قریه, ادبیات داستانی, محمد مولایی}One of the branches of the school of realism is magical realism, which is an innovative and new way of writing stories, in which the elements of reality and fantasy are combined in such a way that the border between them is not easily recognizable and the reader easily accepts it, in fiction works, attention to magical realism has been paid attention to by writers in order to know more about this school. In this research, an attempt has been made to theoretically examine this writing style in the novel Village by Ilami writer Mohammad Moulai, and that dealing with magical realism can bring another lens of native fiction to the audience. Moulai, in paying attention to magical realism, includes components such as realistic description of details, the role of talismans and demons, the use of magic and jinn, the use of imagination and illusion, amazing events, duality and opposition, symbolism and mystery. He has used conflict, voluntary silence, specific timing, exaggeration, local customs and superstitions. The author establishes a close connection between the world he created in the village and the real world and has used a believable tone in combining reality with imagination. The author's thinking in creating magical realism in the village novel is rooted in thoughts and ideas that are associated with the supernatural factor. Benefiting from the factor of magic and genie have the highest frequency and the use of conflict has the lowest frequency in the village novel. The author's use of magic and the group of goblins has caused the element of fantasy to come along with the author in this composition and create otherworldly images.Keywords: Magical Realism, village novel, Fictional literature, Mohammad Maoulei}
-
رمانتیسم در مفهوم خیال انگیز، افسانه ای و رویایی به کار می رود. این نهضت، انواع آثار ادبی، داستان های تاریخی، قصه های وحشت آور و خیالی، داستان های عشقی و همچنین شعر را وسیله بیان خود قرار می دهد. داستان اناربانو و پسرهایش اثر گلی ترقی است که قرابت های بسیاری با برخی از مولفه های مکتب رمانتیسم دارد. پژوهش پیش رو، مطالعه ای نظری است که به روش توصیفی - تحلیلی، داستان اناربانو و پسرهایش را بر اساس مولفه های مکتب رمانتیسم بررسی می کند. جامعه آماری این پژوهش، داستان اناربانو و پسرهایش از مجموعه جایی دیگر اثر گلی ترقی است. در اشاره به برخی یافته ها می توان گفت که فردیت شخصیت اصلی داستان که یکی از شاخصه های مهم رمانتیسم است، زبان ویژه ای را در ظهور و بازتاب برخی مولفه های رمانتیسم از جمله احساس گرایی، رویای آرمان شهر، طبیعت گرایی، نوستالژی، یاد معشوق و نقد مدنیت آفریده است. بانوی سالخورده این داستان، درون مایه نمادین عشق و گذار از دشواری ها را در برابر عافیت طلبی عقلانی قرار داده است. همان گونه که اصل اساسی رمانتیسم ترجیح احساس بر عقل است، احساس مادرانه بر هر گونه تحذیر و تعقل در احتمال وقوع هر پیشامدی فایق آمده است.
کلید واژگان: ادبیات داستانی, رمانتیسم, گلی ترقی, اناربانو و پسرهایش}Romanticism is used in the concepts of fantasy, legend, and dream. This movement uses all kinds of literary works, historical stories, horror and fantasy stories, love stories, and poetry as a means of expression. The story of "Anarbanoo and his sons" is a work of Goli Taraghi, which has many affinities with some elements of the school of romanticism. The current research is theoretical research that uses the library research method and data description and analysis to investigate the story of Anarbanoo and her sons from the story collection "Somewhere Else" based on the components of the school of romanticism. The scope and society studied is the story "Anarbanoo and his Sons" from the collection "Somewhere Else" by Goli Taraghi, published by Niloofar Publishing House. Referring to some findings, it can be said that the individuality of the main character of the story, which is one of the important features of romanticism school, has a special language in the emergence and reflection of some components of romanticism. Such as emotions, utopian dreams, naturalism, and nostalgia. The memory of the beloved and the critique of civility have been created. The old lady in this story puts the symbolic theme of love and overcoming problems in front of sanity. The motherly feeling has overcome any caution and reasoning in the possibility of occurrence. The basic principle of romanticism is the preference for feeling over reason.
Keywords: romanticism, Fiction, Goli Targhi, Anar Banu, her sons} -
زمینه و هدف
مدرنیسم را میتوان یکی از مهمترین مکاتب ادبیات داستانی معاصر به شمار آورد. وجه افتراق اصلی مدرنیسم با مکاتب قبل از آن از جمله ریالیسم، پناه بردن شخصیتهای داستان به دنیای درون است تا جایی که میتوان گفت نویسنده مدرن به جای روایت جهان بیرونی و حوادث و رخدادهای اطراف، تحولات و درگیریهای روحی و ذهنی شخصیتهای داستان را مورد توجه قرار میدهد و به نمایش میگذارد و با شکستن ساختار روایی و خطی و به کمک جریان سیال روایت، تکثر راوی و... داستان را در خط سیری از رمانهای گذشته، مولفه های گسستگی، سرگردانی، مرگ اندیشی، اصالت فرد، تغییر در اصول اخلاقی و... جلو میبرد. هدف اصلی این جستار بررسی مولفه های مدرنیسم در رویکرد بینامتنی در دو اثر داستانی بوف کور از صادق هدایت و همنوایی شبانه ارکستر چوبها اثر رضا قاسمی میباشد.
روش مطالعهروش تحقیق در این مقاله، توصیفی-تحلیلی بر مبنای یافتن مولفه های مدرنیستی به روش بینامتنیت در بررسی تطبیقی دو رمان همنوایی شبانه ارکستر چوبها و بوف کور بصورت کتابخانه ای و با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا میباشد.
یافته هادو داستان مدرن بوف کور و همنوایی شبانه ارکستر چوبها گزاره هایی چون اصالت فرد، پوچ انگاری، هویت باختگی، از هم گسسته شدن نظام روایی، جریان سیال ذهن را مورد استفاده قرار داده اند.
نتیجه گیریدر داستان بوف کور هدایت به گسستن نظام زبانی و مکانی رویدادها علاقه دارد. تکنیکهایی چون جریان سیال ذهن، تودرتویی و دور باطل، تداعیهای ذهنی وهم آلود و ادغام خاطرات و زمان گذشته، حال و آینده به شکل هذیان وار از جمله شگردهای داستانی او در بوف کور است که در تحلیلی بینامتنی میتوان این طرح روایت را در داستان همنوایی شبانه ارکستر چوبها نیز مشاهده نمود.
کلید واژگان: مدرنیسم, ادبیات داستانی, صادق هدایت, رضا قاسمی, بینامتنیت}Journal of the stylistic of Persian poem and prose (Bahar Adab), Volume:16 Issue: 93, 2024, PP 163 -180BACKGROUND AND OBJECTIVESModernism can be considered one of the most important schools of contemporary fiction literature. The main difference between modernism and the schools before it, including realism, is the refuge of the characters in the story to the inner world, to the extent that it can be said that instead of narrating the external world and surrounding events, the modern writer focuses on the spiritual and mental changes and conflicts of the characters in the story. It gives and shows, and by breaking the narrative and linear structure and with the help of the fluid flow of the narrative, the plurality of narrators, etc., the story in the line of the past novels, the components of dissociation, wandering, death thoughts, originality of the individual, change in moral principles and so on. The main purpose of this essay is to examine the components of modernism in the intertextual approach Two fiction works are Buf-e-koor by Sadegh Hedayat and The nocturnal harmony of the wood orchestra by Reza Ghasemi.
METHODOLOGYThe research method in this article is descriptive-analytical based on finding the modernist components of the intertextual approach in the comparative study of the two novels The nocturnal harmony of the wood orchestra and Buf-e- koor in a library format and using the content analysis technique.
FINDINGSTwo modern stories of the Buf-e-koor and the nocturnal harmony of the wood orchestra have used propositions such as the originality of the individual, absurdity, loss of identity, the separation of the narrative system, the fluid flow of the mind.
CONCLUSIONIn the story of Buf-e-koor, Hedayat is interested in breaking the linguistic and spatial system of events, using techniques such as the fluid flow of the mind, nesting and vicious circle, mental associations and the integration of memories and time of the past, present and future in a delirious way, among his story tricks in Buf-e-koor. In a textual analysis, this narrative design can also be seen in the story of The nocturnal harmony of the wood orchestra.
Keywords: Modernism, Fiction, SadeghHedayat, Reza Ghasemi, intertextuality} -
زمینه و هدف
زنان در طول دوره های مختلف ادبیات داستانی جایگاه برجسته ای در آثار نویسندگان داشته و قبل از ورود نویسندگان زن به این نوع ادبی، مسایل و عواطف زنانه با دیدگاه مردانه در داستانها مجال بروز مییافت؛ اما از دهه چهل به بعد زنان با ورود به حوزه داستان نویسی، جریت پرداختن به موضوع زن را یافتند و شناساندن جایگاه اجتماعی زن به یکی از مفاهیم اصلی ادبیات داستانی زنانه مبدل شد. شهرنوش پارسی پور، منیرو روانی پور، غزاله علیزاده و گلی ترقی از جمله نویسندگان ادبیات داستانی زنانه محسوب میشوند که هر یک از منظری خاص به زن و جایگاه اجتماعی او در جامعه پرداخته اند. در آثار نویسندگان مزبور، زن نقشهای گوناگونی در جامعه میپذیرد. گاهی حالت منفعلانه در پیش گرفته و در برابر جبر مشکلات سر خم میکند و گاهی در صدد دستیابی به تعالی و کمال، از موانع و مشکلات جامعه عبور میکند.
روش مطالعهروش گردآوری اطلاعات مقاله حاضر، مطالعه کتابخانه ای و استفاده از ابزار فیش برداری بوده و شیوه نگارش و پرداختن اطلاعات توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری شامل رمان اهل غرق اثر منیرو روانی پور، رمان طوبا و معنای شب، و زنان بدون مردان نوشته شهرنوش پارسی پور، خانه ادریسیها نوشته غزاله علیزاده و رمانهای اتفاق و آخرین روز نوشته گلی ترقی میباشد.
یافته هااز مضامین مهم در رابطه با زن و نقش اجتماعی او در داستانها، مسایلی چون مردسالاری، روزمرگی، عشق و احساسات زنانه، و تلاش برای هویت یابی است. هر یک از این مسایل آبشخور و عوامل شکلگیری و چگونگی جریان زندگی زنان است.
نتیجه گیریدیدگاه نویسندگان زن معاصر در رابطه با نقش و جایگاه زنان در جامعه بیانگر آن است که با وجود تفاوتهای آشکار، اشتراکات عمده ای در نوع نگرش آنها به این موضوع وجود دارد. این امر علاوه بر جنسیت آنها، از عواملی مانند شرایط محیطی و جغرافیایی، سطح دانش، سنتها و باورها، و نظام حاکم بر جامعه نشیت گرفته و تاثیر بسزایی در خلق شخصیتهای زن توسط نویسندگان داشته است.
کلید واژگان: رمان نویسان زن معاصر, ادبیات داستانی, ادبیات زنانه, جایگاه اجتماعی زنان}Journal of the stylistic of Persian poem and prose (Bahar Adab), Volume:16 Issue: 92, 2023, PP 23 -41BACKGROUND AND OBJECTIVESWomen have had a prominent place in the works of writers during different periods of fiction literature, and before the entry of female writers into this type of literature, women's issues and emotions with a male point of view appeared in stories; But from the 1940s onwards, women found the courage to address women's issues by entering the field of fiction writing, and introducing women's social position became one of the main concepts of women's fiction. Shehrnoush Parsipour, Moniro Ravanipour, Ghazaleh Alizadeh, and Goli Taraghi are among the writers of women's fiction literature, each of whom has addressed women and their social position in society from a specific perspective. In the works of the mentioned authors, women accept various roles in the society. Sometimes he takes a passive state and bows down to the determinism of problems, and sometimes he overcomes the obstacles and problems of society in order to achieve excellence and perfection.
METHODOLOGYThe method of collecting information for this article is library study and the use of scanning tools, and the method of writing and dealing with descriptive-analytical information. The statistical community includes the novel "Ahl Gharq" by Moniro Ravanipour, the novel "Touba and the meaning of the night", "Women Without Men" written by Shahrnoush Parsipour, "Khane Idrisiha" written by Ghazaleh Alizadeh, and the novels "Happening" and "The Last Day" written by Goli Taraghi.
FINDINGSOne of the important themes related to the woman and her social role in the stories are issues such as patriarchy, daily life, love and female feelings, and trying to find identity. Each of these issues is a source of water and factors in the formation and flow of women's lives.
CONCLUSIONThe point of view of contemporary women writers regarding the role and position of women in society shows that despite the obvious differences, there are major commonalities in their attitude towards this issue. In addition to their gender, this originates from factors such as environmental and geographical conditions, the level of knowledge, traditions and beliefs, and the ruling system of the society, and has had a significant impact on the creation of female characters by writers.
Keywords: contemporary female novelists, fiction, women's literature, women's social position} -
فصلنامه نقد ادبی، پیاپی 63 (پاییز 1402)، صص 145 -177
سبک فرزندپروری یکی از رویکردهای قابل توجه در رشته روانشناسی است که در آن به بررسی اهمیت نقش والدین و شیوه ارتباط آنان با فرزندان میپردازد. دایانا بامریند، در دهه 1960 سبک فرزندپروری را به چهار نوع اقتدارگرایانه، مستبدانه، آسان گیرانه و مسامحه انگارانه تقسیم کرده و در هرکدام به شیوه ای متمایز به نحوه ارتباط والدین با فرزندان پرداخته است. جلال آل احمد یکی از نویسندگان تاثیرگذار در ادبیات داستانی معاصر است که در کتاب مدیر مدرسه با زبانی طنز و درعین حال گزنده، به توصیف و بررسی شیوه آموزش و تعلیم و تربیت کودکان و نقش والدین در بهبود مهارت اجتماعی آنان پرداخته است. در پژوهش حاضر با شیوه توصیفی-تحلیلی به بررسی سبک فرزندپروری در داستان مدیر مدرسه از آل احمد پرداخته ایم. نتیجه پژوهش نشان میدهد که این داستان از میان چهار سبک ارایه شده بامریند، براساس سبک فرزندپروری مستبدانه قابل بررسی است و مولفه های موجود در آن ما را به نتایج سودمندی در زمینه ویژگیهای تربیتی و آموزشی در حوزه ادبیات داستانی ایران میرساند و همچنین میتواند بستری برای مطالعات میان رشتهای ازجمله روانشناسی و ادبیات کودک و نوجوان باشد.
کلید واژگان: سبک فرزندپروری, دایانا بامریند, ادبیات داستانی, مدیر مدرسه, آل احمد}Literary Criticism, Volume:16 Issue: 63, 2023, PP 145 -177Parenting style is one of the significant approaches in the field of psychology which deals with the importance of the role of parents and the way they interact with their children. In the 1960s, Diana Baumrind identified four main types of parenting styles: authoritative, authoritarian, permissive, and uninvolved. Each of these styles takes a distinct approach to raising and interacting with children on the part of parents. One of the most well-known authors of contemporary fiction, Jalal Al-e Ahmed, using caustic humor explored in the book “The School Principle” how to raise children, how to educate them, and how parents might help their children improve their social skills. In the present study, we investigated the parenting style in Al-e Ahmed's novel “The school principal” through a descriptive-analytical approach. The findings of the study reveals that this novel among the four types offered by Baumrind, can be examined based on the authoritarian parenting style. Furthermore, its elements lead us to positive and beneficial implications for parenting education in the .
Keywords: Parenting style, Diana Baumrind, fiction, The School Principal, Al-e Ahmad} -
زمینه و هدف
ادبیات، زیربنایی برای نمایاندن ناهنجاریها و اوضاع نابسامان اجتماعی است و به مرور زمان این دیدگاه انتقادی در تمامی عرصه های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، هنری و... وارد شده و تحولات عمیقی را سبب شده است. ادبیات داستانی نیز به تبعیت از این تحولات، توانسته گفتمانی را خلق کند که محصول آن تولید فرم و سیاق جدید ادبی باشد، تا بتواند در این وادی، افق روشنی را برای تعالی بشریت ترسیم نماید. در داستانهای کلاسیک، شخصیت مرکزی با حضورش در داستان علت و معلولها را به هم پیوند میدهد، اما رفته رفته در داستانهای مدرن و پست مدرن، عنصر سببیت غایب بوده و شخصیتهای داستانی قادر به بیان روابط علی و معلولی نیستند. هدف از این نوشتار، بررسی سیر تطور ادبیات داستانی با تکیه بر عنصر شخصیت در سه دوره واقعگرا، مدرن و پست مدرن است که تاثیر گفتار بر شخصیتها بعنوان ملاک ارزیابی سیر تطور ادبیات داستانی در هر سه دوره مدنظر قرار گرفته شده است.
روش مطالعهاین پژوهش به شیوه تحلیلی-توصیفی و بر اساس منابع کتابخانه ای انجام شده است؛ توصیف داستانها از جهت محتوا و درونمایه در سه دوره مذکور و همچنین مقایسه گفتار شخصیتها و تاثیر آنها بر کنش مستقیم و غیرمستقیم بر افعال داستانی از شیوه های تحلیلی و توصیفی این پژوهش است.
یافته هایافته های این پژوهش نشاندهنده جایگاه عنصر گفتگو در شخصیت پردازی نویسندگان هر سه دوره است. در داستانهای واقعگرا گفتگوها در طول داستان بر اساس دنیای بیرونی شکل میگیرد. در دوره مدرن، به دلیل غلبه دنیای درون، مکالمات اغلب بصورت تکگویی و به شکل نامنظم و پراکنده است و در داستانهای پست مدرن، گفتگو با درگیری ذهنی تعامل بیشتری داشته و دارای بینظمی زیادی است.
نتیجه گیریفصل مشترک هر سه دوره، شکلگیری درونمایه داستان بر اساس عنصر گفتگو است؛ همچنین توانایی نویسنده در برجسته سازی انواع گفتگوها در آثار داستانی هر دوره، از مهمترین عوامل کلامی و غیرکلامی شخصیتها در فرایند پیش رونده داستان است.
کلید واژگان: ادبیات داستانی, ادبیات واقعگرا, ادبیات مدرن, ادبیات پست مدرن, گفتگو}Journal of the stylistic of Persian poem and prose (Bahar Adab), Volume:16 Issue: 89, 2023, PP 141 -156BACKGROUND AND OBJECTIVESLiterature is a foundation for showing anomalies and disordered social situations, and over time, this critical view has entered all political, cultural, social, artistic, etc. fields and has caused profound changes. In accordance with these developments, fiction literature has been able to create a discourse whose product is the production of a new literary form and context, so that it can draw a clear horizon for the advancement of humanity in this valley. In classic stories, the central character connects cause and effect with his presence in the story, but gradually in modern and post-modern stories, the element of causality is absent and the fictional characters are unable to express cause and effect relationships. The purpose of this article is to examine the evolution of fictional literature based on the element of character in three eras: realist, modern, and post-modern.
METHODOLOGYThis research was done in an analytical-descriptive manner and based on library sources; Describing the stories in terms of content and theme in the three mentioned periods, as well as comparing the speech of the characters and their effect on direct and indirect action on the verbs of the story, is one of the analytical and descriptive methods of this research.
FINDINGSThe findings of this research show the place of dialogue element in the characterization of the writers of all three periods. In realistic stories, the conversations during the story are based on the outside world. In the modern period, due to the predominance of the inner world, conversations are often monologues and in an irregular and scattered form, and in postmodern stories, the conversation has more interaction with mental conflict and has a lot of irregularity.
CONCLUSIONThe common thread of all three periods is the formation of the theme of the story based on the dialogue element; Also, the author"s ability to emphasize the types of dialogues in the fiction works of each period is one of the most important verbal and non-verbal factors of the characters in the progressing process of the story.
Keywords: fictional literature, realistic literature, modern literature, Postmodern literature, Conversation} -
کاوش نامه ادبیات تطبیقی، پیاپی 51 (پاییز 1402)، صص 127 -152
نویسندگان زن در ایران و کشورهای عربی توانسته اند موقعیت خود را در نوشتن آثار داستانی ابراز کنند و مورد استقبال مخاطبان قرار گیرند. داستان نویسان زن تاکید داشته اند که زنان معنی ای خاص از تجربه زنانه را به خواننده نشان می دهند، که ادبیات مردانه قادر به توصیف و بیان آن نیست؛ از این رو کوشیدند آثاری بنویسند که مستقیما مربوط به تجربه های زنان باشد. در پژوهش حاضر، بر پایه مکتب ادبیات تطبیقی آمریکایی، زمینه های شکل گیری و تحول جریان زنانه نویسی در ادبیات داستانی این دو سرزمین بررسی شده است. یافته های پژوهش بیانگر آن است که دوره اول داستان نویسی زنانه در ادبیات فارسی و عربی، بیانگر بی عدالتی ها و رنج و محرومیت زنان است. دوره دوم، دوره بازیابی هویت زنان است و مساله حق انتخاب، آزادی زن و تمایز بخشیدن به هویت زنانه مطرح است. آزادی زن، خروج از انفعال، ارتقای نقش پذیری زن از محیط خانه به سطوح مختلف جامعه اعم از سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و انتخاب قهرمان داستان از بین زنان، از مهم ترین ویژگی های آثار داستانی زنان در دوره سوم زنانه نویسی در ادبیات فارسی و عربی است. تلاش نویسندگان زن برای نمایش روایتی زنانه و بازنمود هویت زنان به شیوه های گوناگون در سطوح مختلف متن؛ ازجمله کاربرد واژگان، شخصیت پردازی، انتخاب قهرمان و روایت گر زن ارایه شده است.
کلید واژگان: ادبیات داستانی, جنسیت, زنان داستان نویس فارسی و عربی, روایت زنانه}Women writers in Iran and Arab countries have always been able to express their stance in writing their fictional works and were welcomed by the public in this respect. Story writers emphasized that women show the reader a special meaning of the female experience that male literature is not able to reveal. Accordingly, they tried to write works directly related to the experiences of women. The current study was conducted in the fields of formation and development of women's writing in the fictional literature of two countries based on the American School of Comparative Literature and the descriptive-analytical method. The results of the research indicate that the first period of women fiction writing in Persian and Arabic literature expresses the feelings of oppression, suffering, and deprivation. The second stage, is the period of restoration of women's identity and raises the issue of the right to choose, women's freedom, and discrimination of women's identity. Getting out of negativity and promoting the acceptance level of the women's role from the home environment to different levels of society, including political, economic, social, and cultural features, and choosing the hero among women, are among the most important features of women’s fictional works in the third period of women’s writing in Persian and Arabic literature. The women writers' efforts to show a female narrative and represent women's identity are presented in different ways at different levels of the text such as the use of words, characterization, and the choice of the female hero and narrator.
Keywords: fiction literature, gender, women narrators in Persian, Arabic literature, women's narration} -
هدف این مقاله، خوانش بیش متنی مظاهر دگردیسی در آثار غلامحسین ساعدی بر مبنای نظریه ژراژ ژنت است. بیش متنیت یکی از اقسام پنج گانه ترامتنیت ژنتی ست که به اقتباس، برگرفتگی و تاثیر متن پیشین بر متن پسین می پردازد. این نظریه شامل دو دسته کلی، همانگونگی (تقلید) و تراگونگی (تغییر و دگرگونگی) است. دگردیسی از مهم ترین عوامل شگفت آور در اساطیر، قصص عامیانه و افسانه ها است. در این فرآیند تغییراتی به طور ناگهانی یا تدریجی در ظاهر و گاه در باطن موجودات شکل گرفته و آنها از صورتی به صورت دیگر تبدیل می شوند و به پیکری نو با کنش های متفاوت دست می یابند. همچنین گاهی در ساختار ترکیبی جلوه یافته و به صورت مخلوقاتی مرکب از انسان، حیوان، گیاه و جماد نمایان می گردند. ادبیات خاستگاه و سرچشمه حضور این مظاهر است و در طی زمان بر یکدیگر تاثیرات دوسویه و متقابل داشته اند. این اثرگذاری و اثرپذیری بزنگاهی است که می توان با رویکرد بیش متنی به آن پرداخت، به ویژه در ادبیات معاصر ایران که در این زمینه کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که مظاهر دگردیسی در سیزده داستان، یک رمان، شش نمایشنامه و سه فیلمنامه غلامحسین ساعدی حضور دارند. در این مقاله با تکیه بر روش توصیفی-تحلیلی این مظاهر در سه گروه دگردیسی به طور جداگانه مشخص و طبقه بندی گردیده و براساس تحلیل محتوای کیفی ارزیابی شده است. در نهایت با استناد به چارچوب نظری بیش متنیت میزان تاثیرپذیری مظاهر مورد بحث در آثار ساعدی از ادبیات کهن و افسانه های عامیانه مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که غلامحسین ساعدی این مظاهر را گاهی با تاثیر مستقیم و گاهی به طور غیرمستقیم از ادبیات باستانی، روایات مذهبی و باورها و افسانه های عامیانه (پیش متن) در آثار داستانی و نمایشی خود (بیش متن) استفاده نموده است، اما در اغلب موارد از خلاقیت و تخیل خود برای خلق آنها و در جهت پیش برد فضای داستان بهره برده است.
کلید واژگان: ادبیات داستانی, ادبیات نمایشی, بیش متنیت, دگردیسی, غلامحسین ساعدی}The purpose of this article is the hypertextuality study of manifestations of metamorphosis in Gholam-Hossein Sa'edi's works according to Gérard Genette's theory of hypertextuality. This theory is one of the five types of Genette's theory of transtextuality which concentrates on inspiration, derivation and effectiveness of the hypotext on the hypertext. Besides, this theory includes two basic types, imitation and transformation. Metamorphosis is considered as one of the most remarkable elements in myths, folk tales, and legends. Based on this process, unexpected and gradual changes demonstrate themselves in the appearance and sometimes in the conscience of the creatures and they transform from one form to another while displaying different performances. Moreover, sometimes they can appear in the combined structure of humans, animals, plants, and objects. Literature is the origin of presence of these manifestations and they have had mutual effects on each other over the time. The mutual impressiveness and effectiveness provide an opportunity to study them with respect to the theory of hypertextuality especially by considering contemporary literatute as the target resources which fewer researchers have focused on it. The results of the study demonstrate that the manifestations of the metamorphosis exist in thirteen stories, one novel, six plays, and three screenplays written by Gholam-Hossein Sa'edi. In this article, based on the descriptive-analytical method, these manifestations were classified and determined in three different groups and then they were studied based on a qualitative content analysis. At the end, impressiveness of these manifistations in Gholam-Hossein Sa'edi's works from ancient literature and folk tales has been studied according to the hypertextuality theoretical framework. The results represent that Gholam-Hossein Sa'edi sometimes has used these manifestations with direct and indirect influence of ancient and religious narratives and folk tales (hypotext) in his works (hypertext), however, in most of the time, he has used his creativity and imagination to make these manifestations in favor of progress of the story.
Keywords: fiction literature, dramatic literature, hypertextuality, Metamorphosis, Gholam-Hossein Sa'edi} -
عنوان داستان، نخستین دریچه ای است که نویسنده و خواننده از طریق آن با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. این نوع پیرامتن کوتاه، با دلالت مستقیم یا غیرمستقیم به موضوع داستان، اولین عاملی است که خواننده را به دنیای داستان، معنای آن و برگزیدن رویکردی خاص به آن راهنمایی می کند؛ به ویژه در داستان کوتاه که به سبب کوتاه بودنش، از همان آغاز، تک تک واژگان مقتصدانه و کارکردگرایانه استفاده می شوند. نگارنده در پژوهش حاضر، به دنبال آن است تا با روش توصیفی- تحلیلی، کارکردهای عناوین تعدادی از داستان های کوتاه نویسندگان شاخص حوزه ادبیات داستانی ایران را تبیین و بررسی کند. نتایج نشان می دهد که از میان کارکرد توصیفی، عناوینی که مربوط به محتوای اثر هستند، کاربرد بسیار چشمگیرتری در مقایسه با عناوینی که درباره فرم یا قالب اثر هستند، دارند؛ همچنین در میان عناوین مضمونی، به ترتیب عنوان های استعاری، موضوعی و کنایه ای و تعریضی شایان توجه نویسندگان بوده اند. از لحاظ کارکرد ارزش گذاری، اشاره به مرام و جهان بینی نویسنده، مسایل فرهنگی همچون اعتقادات و باورهای ایرانیان، مسایل سیاسی- اجتماعی نظیر غرب زدگی ایرانیان و سلطه بیگانگان بر آنان و ناکامی و سرخوردگی حاصل از واقعه کودتای 28 مرداد، مساله بینامتنیت و در نهایت اقلیم گرایی، ازجمله برجسته ترین ارزش های ضمنی و نهفته در عناوین به شمار می روند و بر این اساس، آنها در دو دسته تقابلی وضعیت نامطلوب در برابر وضعیت مطلوب و غرب گرایی در برابر ملی گرایی قرار می گیرند. سرانجام، از لحاظ کارکرد جذب کنندگی، شگردهای محتوایی نظیر جهان شمولی، پرسش انگیزی و هنجارشکنی درخور توجه ویژه داستان نویسان بوده اند و بر اساس شکل ظاهری، شگردهایی همچون اختصار و اطناب و اشاره به مسایل بلاغی کاربرد گسترده یافته اند.
کلید واژگان: ادبیات داستانی, داستان کوتاه, عنوان داستان, کارکردهای عنوان}The title of the story is the first path through which the writer and the reader communicate with each other. This type of short paratext, directly or indirectly implying the subject of the story, is the first factor that guides the reader to the world of the story, its meaning, and the selection of a specific approach to it. This is more evedent when it coms to the short story because of its shortness, each and every word is used sparingly and functionally from the very beginning. In the current research, the author seeks to examine the functions of the titles in a number of short stories by prominent Iranian fiction writers using a descriptive-analytical procedure. The results show that among the descriptive functions, the titles that are related to the content of the work have a much more significant use compared to the titles that address the form or format of the work. Also, among the thematic titles, metaphorical, thematic, ironic, and descriptive titles have been noticed more by authors. In terms of the evaluation function, referring to the author's moral and worldview, cultural issues such as the Iranians beliefs, political-social issues such as the westernization of Iranians, the domination of foreigners over them, and the failure and disappointment resulting from the August 28th</sup> coup, the issue of Intertextuality and finally, climateism are among the most prominent implicit and hidden values in the titles. They are provided in two opposite categories comprising; unfavorable situation against favorable situation and Westernism against nationalism. With respect to the function of attraction, content strategies such as universality, questioning, and norm-breaking have been worthy of special attention to story writers, and based on their appearance, strategies such as brevity, admonition, and rhetorical issues have been widely used.
Keywords: Fiction, Short Story, Story title, Title functions} -
در گذشته در جهان عرب، گاهی مضامین اخلاقی داستان گونه، به صورت شعر و گاهی به صورت نثر ارایه می شد؛ اما در عصر حاضر این جریان جنبه آموزشی و تربیتی به خود گرفته و فن جدیدی به نام «ادبیات کودک» پا به عرصه وجود نهاده است. در میان کشورهای عربی می توان مصر را پیشتاز این نوع ادبی دانست، نبوغ کسانی چون کامل کیلانی به خوبی این ادعا را به اثبات می رساند. پژوهش حاضر کوشیده است به شیوه توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر مجموعه عشر قصص</em> </em>کیلانی به بررسی جنبه های مختلف شخصیت پردازی در آثار کودک وی بپردازد. دستاورد پژوهش، بیان کننده آن است که شخصیت پردازی به عنوان یکی از عناصر داستان، در آثار کودک کیلانی بیشتر به شکل مستقیم است. او برای شخصیت های اصلی بیشتر از عنصر راوی، گفت وگو و برای شخصیت های فرعی به صورت غیرمستقیم از گفت وگو، توصیف رفتار و چهره و بیان رفتار درست استفاده می کند. داستان های کودک او دربرگیرنده اهداف فکری، تربیتی، آموزشی و اخلاقی، اهداف واژه شناسی و زبانی و مضامینی مانند امانتداری، صداقت و راستگویی است.
کلید واژگان: ادبیات داستانی, کامل کیلانی, مجموعه عشر قصص, ادبیات کودک, شخصیت پردازی}In the Arab world, moral themes were sometimes presented in the form of poetry and, sometimes prose. However, in the present era, this trend has emerged in an educational context and as a new art called "children's literature". Among the Arab countries, Egypt can be addressed as the pioneer in this respect and the genius of people like Kamel Kilani is a proof to this claim. The present study is an attempt to examine the various aspects of characterization in Kilani's work in a descriptive-analytical procedure via addressing Kilani's collection called; "Ten Stories". As the obtained results indicated, research shows that characterization, as one of the elements targeted in the story, is more direct in Kilani's "Child". For the main characters, more of the narrator element and dialogue is used, and, for the sub-characters, dialogue, description of behavior and face, expression of correct behavior are presentd in a more indirect way. Kilani's work comprises intellectual, educational, and moral goals, lexical and linguistic goals, and themes such as fidelity, honesty, and truthfulness.
Keywords: Fiction, Kamel Kilani, Ten Stories, Child literature, Characterizations} -
بومی گرایی اصطلاحی مدرن است که درپی روند استقلال و رهایی کشورهای استعمارزده شرقی از سلطه کشورهای استعمارگر غربی پدید آمد و هم زمان به حوزه های مختلفی ازجمله ادبیات داستانی راه یافت. با بررسی تعاریف متنوع این اصطلاح و شیوه کاربست آن ها در انواع پژوهش های ادبی، می توان دریافت که انتخاب هر یک از این تعاریف به سادگی می تواند روند پژوهش و نتایج آن را دچار تغییر یا انحراف کند. به دیگر سخن، نبود تعریفی دقیق و کاربردی از بومی گرایی را می توان مهم ترین چالش و کاستی پژوهش های مربوط به این حوزه دانست. به منظور دست یافتن به چنین تعریفی، این مقاله به روش توصیفی و تحلیلی، به واکاوی و ریشه یابی معنای بومی گرایی در ادبیات داستانی ایران از زمان مشروطه تا 1400 خورشیدی پرداخته است. بدین شیوه که در آغاز تحقیق، همه پیش فرض ها درباره بومی گرایی نادیده گرفته شد؛ سپس این اصطلاح از جنبه های اجتماعی، فکری و ادبی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که بومی گرایی با بومی نویسی و سایر مفاهیم مشابه از نظر معنا و کارکرد تفاوت دارد. همچنین در بازتعریف این اصطلاح، به عنوان مهم ترین دستاورد تحقیق، مشخص شد که بومی گرایی در ادبیات داستانی واکنشی دووجهی است که به طور هم زمان به مولفه های بومی و استعماری می پردازد.
کلید واژگان: ادبیات داستانی, بومی گرایی, فرهنگ, هویت, استعمار}Nativism is a modern term that emerged in parallel with the process of the independence and liberation of the eastern colonized countries from the domination of the western colonialist countries and at the same time, it emerged in various fields, including fiction. By examining the various definitions of this term and the way they are used in all kinds of literary research, it can be seen that choosing any of these definitions can easily change or deviate the research process and its results. In other words, the lack of a precise and practical definition of nativism can be considered the most important challenge and shortcoming of studies related to this field. In order to achieve such a definition, this article has analyzed and found the roots of the meaning of nativism in Iranian fiction from 1285 to 1400 in a descriptive and analytical way. In this way, at the beginning of the research, all presuppositions about nativism were ignored; then this term was analyzed from social, intellectual and literary aspects. The research results showed that nativism is different from Native writing and other similar concepts in terms of meaning and function. Also, in the redefining of this term, as the most important finding of the research, it was found that nativism in fiction is a two-faceted reaction that deals with both native and colonial components at the same time.
Keywords: Fiction, nativism, culture, identity, colonialism} -
نشریه پژوهش های ادبی، پیاپی 78 (زمستان 1401)، صص 265 -288
نگارندگان این مقاله کوشیده اند که با بررسی مفاهیم و داده ها راه تازه ای به منظور بررسی، مطالعه و تحلیل در معماری و علوم وابسته به آن با استناد به ادبیات داستانی و با تکیه بر روش های میان رشته ای بگشایند. روش تحقیق برحسب هدف کاربردی و از حیث گردآوری داده ها توصیفی-تحلیلی است. بخش توصیفی مبتنی بر شیوه اسنادی و مطالعه در نمونه موردی است. بخش تحلیلی که خواندن توصیفات از ادبیات داستانی-اقلیمی است با رویکرد "نشانه شناسی" صورت می گیرد. شیوه خواندن در این تحقیق در واقع بازیابی رمزگانهای "عناصر فضایی" در "فضای کالبدی خانه"، است. نتایج تحقیق حاکی است که این خوانش تحت تاثیر عوامل گوناگونی از جمله تجربیات فضایی تحلیلگر قرار می گیرد. آنچه می تواند اطلاعاتی را کنترل کند که متن به خواننده انتقال می دهد، بینش و تجربیات معمارانه تحلیلگر متن است که بتواند بین حالتهای امکانپذیری که معانی می تواند تداعی کننده آنها شد گزینه های مناسب تصویری ارایه کند. در پایان الگویی برای خوانش معمارانه از ادبیات داستانی پیشنهاد شده است.
کلید واژگان: ادبیات داستانی, عناصر فضایی, فضای کالبدی خانه, نشانه شناسی}The authors of this article have tried to open a new way to study, study, analyze architecture and related sciences by examining the concepts and data obtained, citing fictional literature and relying on interdisciplinary methods. The research method is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of data collection. The descriptive part is based on the documentary method and the case study. The analytical part, which is the reading of descriptions of fiction-climate literature, is done with a "semiotic" approach. The reading method in this study is in fact the retrieval of the codes of "spatial elements" in the "physical space of the house". The results of this study indicate that this reading is influenced by various factors, including the analytical experiences of the analyst. What can control the information that the text conveys to the reader is the text analyst's architectural insights and experiences, which can provide appropriate visual alternatives between the possible states that meanings can evoke. Finally, a model for architectural reading of fiction is proposed.
Keywords: Fiction literature, Spatial elements, Physical space of the house, Semiotics} -
مهندسی ادبیات ،به عنوان یک از اصلی ترین سازوکارهای ساختاری کلام در متون ادبی ،از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. زیرا بافت ساختاری سخن، بر مبنای نوع هر یک ازگونه های ادبی، فرم وساختار منحصر به فردی را در خود نشان می دهد که می تواند جلوه ای از روابط ومناسبات اخلاقی ،اجتماعی ،فرهنگی و...در یک دوره ویا در یک جامعه باشد. در این میان ادبیات عرفانی با ساختار نظامند خود به جهت برخورداری از مبانی سلوک وطریقت سالکان ،طیف عظیمی ازروابط ومناسبات ادبیات داستانی را در بر می گیرد.در این خصوص داستان تمثیلی پینوکیو به دلیل بهره گیری از ساختاربنیادین داستانی وتمثیلی وهمچنین مناسبات ادبیات عرفانی ،بستر مناسبی را جهت نقد وتحلیل اصول ساختاری کلام بر مبنای اصول فکری ساختارگرایان فراهم می آورد. این پژوهش به شیوه ی توصیفی -تحلیلی وبه روش کتاب خانه ای (مطالعات کتاب ها وپایان نامه ها) به تبیین مهندسی عرفانی این داستان پرداخته است .هدف پژوهش حاضر،انعکاس مبانی جامعه ی یک دوران وشناخت ارزش های متعدد آن در افکار ،اندیشه ها وفرهنگ مردم یک دوره است.ضرورت پرداختن به چنین پژوهش هایی، بهره وری از شیوه های بیانی ادبیات عرفانی، به عنوان یکی از اصلی ترین مباحث انتقال سازوکارهای عرفانی ومبانی اصل خلقت است.کلید واژگان: تمثیل پینوکیو, گریماس, کارل کلودی, ادبیات داستانی, نظریه ی کنشی}Journal Of Research Allegory in Persian Language and Literature, Volume:15 Issue: 55, 2023, PP 102 -127Literary engineering, as one of the main structural mechanisms of words in literary texts, is of significant importance. Because the structural context of the speech, based on the type of each literary genre, shows a unique form and structure, which can be a manifestation of moral, social, cultural relationships and... in a period or in a society. . In the meantime, mystical literature with its systematic structure, in order to have the basics of behavior and methods of seekers, includes a huge range of relationships and relations of fictional literature. It provides a suitable basis for criticizing and analyzing the structural principles of speech based on the intellectual principles of structuralists. This research has explained the mystical engineering of this story in a descriptive-analytical way and in a library method (studying books and theses). And the culture of the people is an era. TKeywords: allegory, Pinocchio, Grimas, Carl Clody}
-
محمدبن مویلحی (1323ق=1906م) از نویسندگان توانای قرن نوزدهم میلادی است. این ادیب مصلح، شاهکاری ادبی با عنوان حدیث عیسی بن هشام از خویشتن به یادگار گذاشت. این اثر ادبی آینه تمام نمای برخی واقعیت های جامعه مصر در قرن نوزدهم میلادی است و مویلحی مانند یک جامعه شناس با شناخت دقیقی که از جامعه خود داشت با سبک داستانی مدرن آن را ترسیم کرد. محتوای این داستان بیانگر اندیشه های آزادی خواهانه مویلحی به شیوه ای واقع گرایانه می باشد. سبک مویلحی در این اثر ادبی از نظر شکل داستانی و به کارگیری واژگان ساده، جدید و نو می باشد. از نتایج مقاله حاضر می توان به این موارد اشاره کرد: مویلحی با درک درستی که از شرایط اجتماعی و سیاسی مصر در قرن نوزدهم میلادی داشت، تلاش کرد فن داستان نویسی را هنرمندانه برای تعبیر اندیشه ها و احساسات عامه پسند در این اثر هنری به کار گیرد. هر چند فن داستان نویسی وی به پختگی داستان های اروپایی نیست اما در این زمینه از هیچ کوششی دریغ نورزید و تلاش کرد تمامی عناصرداستانش نزدیک به داستان های اروپایی باشد. وجود حکایت های طنزآمیز تلخ اجتماعی که بیانگر تضاد طبقاتی و آشفتگی در جامعه مصراست و توجه به درون مایه علمی متناسب با دانش روز از دیگر نکات قابل ذکر در این اثر ادبی می باشد.کلید واژگان: محمدبن مویلحی, حدیث عیسی بن هشام, مقامه, ادبیات داستانی, سبک ادبی مدرن}Mohammad -Ibn- Movaylehy (1323 AH = 1906 AD) is a talented writer of nineteenth century. He was a reform writer that create a masterb piece named Hadith -e- Isa-Ibn-e- Hisham.This work is real examples of Egyptian society in the nineteenth century that Movaylehy like a sociologist with accurate knowledge of community drew a modern fictional style. The content of this story indicated Movaylehy liberal thought is realistic manner. Movaylehy’s style, in this book is using simple and new words. The results of the present article can be mentioned: Movaylehy with an understanding of social and political situation in Egypt in nineteenth century, Tried to use art fully story writing technique to comment thoughts and feelings. Though his writing story writing technique is not mature European story But tried the element of his history should be close to the European story. The presence of social satiricalanecdotes that show the class conflict in egyption society and Attention to the scientific content in accordance with current knowledge other points.Keywords: Mohammad -Ibn- Movaylehy, Hadith -e- Isa-Ibn-e- Hisham, Fiction, modern literary style}
-
ناتورالیسم، مکتبی ادبی است که رفتارها، گرایشها و افکار انسانها را برخاسته از غرایز درونی و امیال طبیعی میداند. طبق نظریه ناتورالیستها، تمام واقعیتها و پدیدههای موجود در طبیعت در دایره معارف علمی قرار دارد و با قوانین علوم طبیعی قابل توجیه است. به عبارت دیگر ناتورالیسم، فرمول کاربرد علم جدید در ادبیات است. ناتورالیسم در ادبیات بر جنبههای توارث، محیط، تقدیر محتوم، مشاهده زندگی به دور از آرمانگرایی و نفی مسایل ماورایی تاکید دارد و در این راه به ترسیم جزییات -عموما- زشت و ناخوشایند میپردازد. ناتورالیسم ادبی از طریق ترجمه آثار ادبی صدر مشروطه به این طرف در حوزه داستاننویسی فارسی وارد شد و نویسندگانی مانند صادق چوبک، صادق هدایت، احمد محمود، محمد مسعود، اسماعیل فصیح و... را تحت تاثیر قرار داد. بررسی آثار ادبیات داستانی دفاع مقدس، حاکی از وجود برخی از مولفههای برجسته ناتورالیسم مانند عینیتگرایی، بدبینی، سیاهاندیشی، شرح مبسوط فجایع جنگ، کاربرد کمسابقه برخی از تعابیر غیر مرسوم درباره رزمندگان، توجه به علم فیزیولوژی و... در شماری از اینگونه آثار است. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی و با کمک منابع کتابخانهای، برخی از شاخصههای ناتورالیسم را در دو رمان «زمستان 62» از اسماعیل فصیح و «سفر به گرای 270 درجه» از احمد دهقان واکاوی نموده است. نتیجه بررسی با توجه به شواهد متنی نشان میدهد که در این دو اثر، برخی از مولفههای ناتورالیستی نمود بارزی دارد. میتوان گفت که آنچه آثار ناتورالیستی را از سایر نوشتهها متمایز مینماید، در این دو رمان قابل شناسایی است.
کلید واژگان: ادبیات داستانی, دفاع مقدس, ناتورالیسم, اسماعیل فصیح, احمد دهقان}Naturalism is a literary perspective that considers the behaviors, attitudes and thoughts of humans originated from inner instincts and natural urge. According to the theory of naturalists, all the facts and phenomena in nature are in the field of scientific knowledge and can be justified by the laws of natural sciences.in the other words, naturalism is the formula for the application of modern science in literature.Naturalism emphasizes aspects of inheritance, environment, definitive fate, see life away from idealism and negating supernatural issues in literature,and in this way draws details which are generally ugly and disgusting. After the constitution, literary naturalism entered the field of Persian fiction through the translation of literary works and influenced writers such as SadeghChobak, SadeghHedayat, Ahmad Mahmoud, Mohammad Masoud, Ismail Fasih, etc.Examining the literary works of holy defense shows the existence of some prominent elements of naturalism such as objectivism, pessimism, black thinking, extensive description of war disasters, rare use of some unconventional expressions about warriors, attention to the science of physiology, and so on taht are seen in some of such works.This research has analyzed some of the characteristics of naturalism in the two novels "Zamestan 62" by Ismail Fasih and "Safar be Geray-e 270 Darajeh" by Ahmed Dehghan using a descriptive-analytical method and with the help of library sources.The result of the investigation based on the textual evidence shows that some naturalistic elements are prominent in these two works.It can be said that what distinguishes naturalistic works from other writings can be identified in these two novels.
Keywords: Fiction, Holy Defense, Naturalism, Ismail Fassih, Ahmad Dehghan}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.