سبک شخصی
در نشریات گروه ادبیات و زبان ها-
یکی از عوامل دیریابی و مغلق بودن آثار بیدل دهلوی گریز از سنت های متعارف و رایج زبانی و دستوری و نحو ستیزی های ابهام آفرین و کاربست ساختارهای بیگانه و آشنایی زدایی شده است که منجر به شکل گیری سبک شخصی و منحصر به فرد در دل کلان سبک ها می-شود. یکی از این ویژگی های سبکی شخصی، حضور «ضمایر خاص تشبیهی» به عنوان یکی از نادرترین و ابهام آفرین شاخصه های سبکی وی است. در این نوع ترکیب ها، ضمیری که به عنوان مضاف الیه به کار می رود، دیگر متعلق به مضاف نیست، بلکه خود مضاف است. نویسندگان در این جستار، ضمایر خاص تشبیهی را در اشعار بیدل دهلوی به شیوه توصیفی و تحلیلی مورد مطالعه قرار داده اند. دستاوردهای پژوهش نشان می دهد که بیدل دهلوی در آثار خود به شکل بی سابقه و با بسامد بالا از ضمایر شخصی جدا و پیوسته اول شخص و دوم شخص، به عنوان مشبه و برای عینیت بخشی استفاده می کند. هدف از کاربرد این گونه تشبیهات، عینیت بخشی به بنیادی-ترین اصل عرفانی بیدل، یعنی عجز و ناتوانی نوع بشری در مقابل معشوق ازلی است و بیدل برای این منظور از عناصری نظیر: غبار، حباب، شبنم، قطره و... استفاده می کند و در این میان به ترتیب کاربست ضمایر متصل اول شخص (= م) و منفصل (من و ما) بیشترین بسامد و ضمایر متصل دوم شخص (= ت) و منفصل (تو) و (شما) بسامد کمتری نسبت به ضمایر اول شخص داشته اند.
کلید واژگان: بیدل دهلوی، سبک شخصی، ضمیر تشبیهی، نقدOne of the factors behind the complicated and abstruse nature of Bidel Dehlavi's works is the avoidance of conventional linguistic and grammatical traditions as well as ambiguous anti-syntaxes and the use of alien and defamiliarized structures leading to the formation of a personal and unique style in the heart of macro styles. One of these personal stylistic features is the presence of “specific simile pronouns” as one of the most uncommon and ambiguous features of his style. In these types of compounds, the pronoun that is used as a possessive does not belong to the possessor but is the possessor itself. In this paper, the researchers have investigated specific simile pronouns through descriptive and analytical method. The results of the research indicated that Bidel Dehlavi used separate and attached first person and second person personal pronouns in his works, unprecedently and frequently, as tenor and for objectification. The aim of using such similes is to objectify Bidel's most fundamental mystical principle, that is, the helplessness and impotence of the human kind against the eternal lover. To do this, Bidel uses elements such as dust, bubbles, dew, drops, etc. In the meantime, the use of the first person attached pronouns (=م __) and separate pronouns (= منman and maما =) have the highest frequency, and the second person attached pronouns (=__ ت) and separate pronouns (= توto) have a lower frequency than the first person pronouns.
Keywords: Bidel Dehlavi, personal style, simile pronoun, criticism -
زمینه و هدف
اشعار ایرج میرزا، بعنوان مطرحترین شاعر روزگار ما، شایسته مداقه بسیار است و مباحث سبک شناسی بسبب اشتمال بر دانشهای گوناگون ادبی، روشی مهم در بررسی آثار ادبی است؛ بنابراین بررسی سبک شناسانه اشعار ایرج میرزا، از دو جهت ضروری است؛ یکی جبران کمکاری ما در باب شاعری بزرگ و دیگر اهمیت بحثهای سبک شناسی. هدف از این پژوهش، معرفی سبک شخصی ایرج میرزا بعنوان شاعری صاحب سبک است؛ چنانکه باقر صدری نیا اشعارش را «استثنایی» در دوره مشروطه برمیشمرد و غلامحسین یوسفی او را برخوردار از بلاغتی خاص معرفی میکند.
روش مطالعهپژوهش حاضر، مطالعه ای نظری است که به شیوه توصیفی - تحلیلی، بر دیوان اشعار ایرج میرزا انجام شده است. این دیوان اشعار به اهتمام محمدجعفر محجوب در نشر اندیشه منتشر شده است. در پژوهش پیش رو و در بررسی سبک شخصی او، تنها وجوه غالب ذکر شده، به این معنی که ممکن است در اشعار ایرج میرزا استعاره های نابی هم وجود داشته باشد اما چون وجه غالب نیست، به آن اشاره نشده است.
یافته هاایرج میرزا ویژگیهای پربسامد سبک شخصی و ابتکاراتش را در محور همنشینی و در سطح زبان نشان میدهد و در این راستا غلبه در اشعار او با تشبیه و کنایات و ضرب المثلهای زنده امروزی است و مجاز و استعاره و بطور کلی انحراف از نرم در محور جانشینی در شعرش دارای بسامد اندکی است.
نتیجه گیریتشبیهاتی با وجوه شبه بدیع، کنایات و مثلهای زنده معاصر، دارا بودن گنجینه گسترده از لغات و مفردات نو و کهن و دخیل و قدرت احضار بهنگام آنها، همراهی و موافقت کم نظیر واژه ها در زنجیره نحوی، گزینش واژه ها با رعایت تناسبات آوایی و معنایی، قدرت ساخت واژه ها و صفات نو در هنگام نیاز و انتقادات اجتماعی در کنار طنزی ملیح، شاعری متفاوت و صاحب سبک از او ساخته است.
کلید واژگان: سبک، سبک شخصی، ایرج میرزاJournal of the stylistic of Persian poem and prose (Bahar Adab), Volume:16 Issue: 87, 2023, PP 55 -70BACKGROUND AND OBJECTIVESIraj Mirza's poems, as the most prominent poet of our time, deserve a lot of consideration and stylistic discussions are an important method in examining literary works due to the inclusion of various literary knowledge. Therefore, the stylistic analysis of Iraj Mirza's poems is necessary in two ways; One is to compensate for our inadequacy in the matter of great poetry and the other is the importance of stylistic debates. The purpose of this research is to introduce Iraj Mirza's personal style as a poet with style; As Baqir Sadriniya considers his poems "exceptional" in the constitutional period and Gholamhossein Yousefi introduces him as having a special eloquence.
METHODOLOGYThe current research is a theoretical study that was conducted in a descriptive-analytical way on Iraj Mirza's poems. This book of poems has been published by Mohammad J’afar Mahjoub in Andisheh Publishing House. In the upcoming research and in the examination of his personal style, only the dominant aspects have been mentioned, which means that there may be pure metaphors in Iraj Mirza's poems, but since it is not the dominant aspect, it has not been mentioned.
FINDINGSIraj Mirza shows the frequent features of his personal style and his innovations in the axis of companionship and at the level of language, and in this regard, his poems are dominated by similes, allusions, and proverbs of today's life, and metaphors and generally deviation from soft in the axis of substitution. It has a low frequency in his poetry.
CONCLUSIONSimiles with pseudo-original features, allusions and living contemporary similes, having a wide treasure of new and old and relevant words and vocabulary and the power of summoning them at the same time, the rare association and agreement of words in the syntactic chain, choosing words with respect to phonetic and semantic proportions , the power of creating new words and adjectives in times of need and social criticisms, along with Melih's humor, has made him a different poet and owner of style.
Keywords: style, personal style, Iraj Mirza -
یکی از جملاتی که در معانی ثانوی به کار می رود، جمله امری است. در این مقاله در نظر داریم برخی از گونه های جمله را از لحاظ امر و اغراض ثانوی آن که مولوی با شناخت و احاطه بر کلام و اشراف بر ظرفیت های وجودی معانی، در مثنوی به کار برده، بیان کنیم. به این نتیجه رسیدیم که کاربرد این گونه ها در کلام مولانا قطعا وجه ساختگی نداشته و کاملا خودجوش و برگرفته از سرچشمه معانی بوده که از ذهن خلاقش تراوش نموده است. ذکر این اغراض ثانوی در مثنوی، درحقیقت رشته ارتباطی محکم بین ذهن خواننده و شاعر است تا حدی که بیان شیوه مولانا در کاربرد این گونه جملات امری، بر جذابیت و دلنشینی معانی افزوده و به مقتضای حال مخاطب، اغراض ثانوی را بیان کرده است. هدف از این پژوهش، بررسی سبک و ساختار جملات امری در دفتر سوم مثنوی شریف است. نویسندگان درصدد پاسخگویی به این پرسش اند که مولانا به چه منظور و مقصودی از جملات امری استفاده کرده است و بسامد کدام یک از اغراض بیشتر است؟ نوع پژوهش، بنیادی و با روش توصیفی-تحلیلی صورت گرفته و یافته ها براساس تحلیل محتوا بررسی شده است. جامعه آماری پژوهش، دفتر سوم مثنوی است. نتیجه پژوهش بیانگر آن است که مولانا همه اغراض ثانویه را به کار برده است و اغراض ثانویه امر فقط مختص به همان مواردی نیست که در کتاب های معانی ذکر شده است. پرکاربردترین این اغراض عبارت اند از: ارشاد، استرحام، تمنی و آرزو، ترغیب و تشویق، دردمندی و التماس و اظهار و بیان معانی متعدد به طور هم زمان در یک جمله امری توسط گوینده صورت گرفته است.
کلید واژگان: سبک شخصی، اغراض ثانویه، جملات امری، مثنوی مولانا، معانیOne form of sentence used to convey secondary meanings is the imperative mood. This article focuses on types of sentences involving imperative mood and conveying secondary signification in Rumi’s Masnavi, which he used in his work with his mastery of language and knowledge of conceptual capacities. The study The purpose of this study is to investigate the style and structure of imperative sentences in the third book of Masnavi Sharif. The authors aim to investigate Rumi’s intention in employing imperative sentences and the ensuing secondary meaning with highest frequency. The type of research is basic and descriptive-analytical, and the findings are examined based on content analysis. The statistical population of the research is the third book of Masnavi. The result of the research indicates that Rumi has used all the secondary meaning, and imperative sentences with secondary meaning are not clearly limited to the same cases mentioned in the books of meanings. Also, the most widely used of secondary meaning are guidance, rest, desire, persuasion and encouragement, pain and supplication, and the expression of multiple meanings has been done simultaneously in one sentence by the speaker.
Keywords: personal style, secondarymeaning, imperative sentences, Rumi's Masnavi, meanings -
دانش سبک شناسی از دانش های ادب فارسی است که از لحاظ تاریخی سابقه طولانی ندارد.این دانش، در ایران نیز به صورت علمی با پژوهش های محمدتقی بهار آغاز می شود. از نظر برخی از نویسندگان، سبک شناسی تنها روشی است که قادر است تفاوت های فردی شاعران و نویسندگان را به صورت علمی نشان دهد و از طریق بررسی و تحلیل ویژگی های واژگانی، نحوی، ساختمان جمله ها، زبان مجازی، پیکره زبانی نویسنده را توصیف و بیان می کند. در ادبیات اروپا نیز، لیو اشپیتزر آلمانی از سبک شناسانی است که در این زمینه نظریه پردازی کرده است. در پژوهش های سبک شناسی، سبک را به سه گونه دوره ای، ادبی، شخصی و تکوینی تقسیم می کنند. این پژوهش برآن است تا سبک شخصی معین الدین جوینی را در کتاب نگارستان بررسی نماید. هرچند این اثر نیز به روش گلستان سعدی نگاشته شده است؛ اما در هر حال هر نویسنده دارای سبک خاص خود می باشد که منحصر به فرد است. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است. یافته های تحقیق نشان می دهد جوینی در بیان مسایل عرفانی، اخلاقی، مذهبی و... از روش خاصی در حیطه زبانی، ادبی و فکری استفاده کرده است که سبک شخصی وی را از دیگر نویسندگان متمایز می کند.کلید واژگان: سبک شخصی، لئو اشپیتزر، معین الدین جوینی، نگارستانThe science of stylistics is one of the sciences of Persian literature that does not have a long history. This knowledge in Iran also begins scientifically with the research of Mohammad Taghi Bahār. For some writers, stylistics is the only way that can scientifically show the individual differences between poets and writers and describes and expresses the author through the study and analysis of lexical features, syntax, sentence structure, virtual language, linguistic body. In European literature, too, the German Leo Spitzer is one of the stylists who has theorized in this field. In stylistic research, style is divided into three types: periodic, literary, personal and developmental. This study intends to examine the personal style of Moinuddin Jovayni in the Negarestan. Although this work is also written in the way Golestan Saadi(saʿdi); But in any case, each author has his own style that is unique. The research method is descriptive and analytical. The research findings show that Jovayni has used a special method in expressing mystical, moral, religious, etc. issues in the field of linguistic, literary and thought that distinguishes his personal style from other writers.Keywords: personal style, Leo Spitzer, Moinuddin Jovini, Negarestan
-
مقاله حاضر، سبک شخصی منوچهری دامغانی (398- 432ق) در مدیحه و مفاخره سرایی را بررسی می کند. منوچهری با هنر شاعری و تسلط بر زبان و ادبیات عربی، مدیحه ها و مفاخره های متفاوتی سروده و بر همین اساس، قصاید وی به طور خاصی در بین هم عصران او متمایز شده است. نگارندگان با روش کیفی و شیوه توصیفی- تحلیلی مبتنی بر اشعار منوچهری با پاسخ به این پرسش ها که بین مدیحه سرایی و فخریه سرایی در شعر منوچهری چه ارتباطی وجود دارد؟ منوچهری در مدیحه ها و مفاخر ه های خود چه شگردهای نوینی را به کار بسته و از این نظر با معاصران خود چه تفاوت هایی دارد؟ و چه عواملی موجب به کارگیری این طرز نو در این گونه های شعری وی شده است؟ می کوشند پس از تبیین مولفه های سبک شخصی منوچهری در مدیحه سرایی و مفاخره سرایی، استدلال کنند شگردهای نوین وی در مدح و فخر از یک سو، تحت تاثیر دانش او در ادبیات عربی و از سوی دیگر، نمونه برترانگاری زبان و شعر عربی و شخصیت های شهره آن است. همچنین نویسندگان استنتاج می کنند که منوچهری افزون بر اینکه عربی دانی خود را ابزاری برای اظهار فضل و راهکاری برای رقیب ستیزی قرار داده، با به کارگیری شخصیت های معروف ادبیات عربی، تضمین اشعار و به کارگیری مضامین و تصاویر شعری ایشان، ضمن ستایش ممدوح، آگاهانه و در عین حال با ظرافت خاص، مدیحه های خود را با مفاخره درآمیخته و خودستایی نیز کرده است و بدین ترتیب، طرزی نو در مدیحه و مفاخره سرایی پدید آورده که می توان این طرز نو را سبک شخصی وی شمرد.کلید واژگان: منوچهری دامغانی، شخصیت های شعر عربی، مدح، فخریه سرایی، سبک شخصیPersian Literature, Volume:11 Issue: 1, 2021, PP 169 -184This article studies the function of the personal style of Manuchehri Dāmghānī (d. 433 AH) in panegyric poems and boasting poems. Manuchehri has written various eulogies and panegyric poems that have been distinct in their own ways among all his contemporaries due to their poetic features and his mastery of the Arabic language and literature. Deploying a descriptive and analytical method, the writers try to answer the following questions: what is the relationship between boasting poem and panegyric poem in Manuchehri’s poetry? What are Manuchehri’s techniques in his panegyric and boasting poems? What are his differences from his contemporaries in this regard? And which factors have led to his use of this new style? After elaborating on Manuchehri’s personal style in eulogy and boasting, it is argued that Manuchehri’s new method has rooted in his knowledge of Arabic literature as well as his awareness of famous Arab poets and literary charaters. It is concluded that Manuchehri has deployed not only Arabic language -- as a means to express grace and antagonism-- but also known literary characters of Arabic literature along with some quotations, poetic images, themes, and implication. It is understood Manuchehri’s personal style is the result of his delicate mixture of panegyric poems with that of boasting poems, and it has been done consciously since he has eulogized himself for that.Keywords: Manuchehri Dāmghānī, Literary Characters of Arabic Poetry, Panegyric Poems, Boasting poems
-
مکتب ها در شرایط اجتماعی و سیاسی خاصی ظهور کرده، به کمال می رسند. اغلب نویسندگان نیز در بیان اندیشه-های خود، خواه ناخواه تحت تاثیر مکتب حاکم قرار می گیرند. نویسندگانی که دارای نبوغ بیشتری بوده، برای تحلیل مسایل اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و... سبکی خاص در درون آن مکتب بر می گزینند؛ از این رو، شناخت مکاتب فکری و سبک های شخصی نویسندگان، در آشنایی با اهداف آن ها سهم درخور توجهی دارد. هم چنین نگاهی نقادانه به آثار ادبی، شرایط مناسبی را برای کشف حقایق درونی آن ها فراهم می کند. در این پژوهش با بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی و با تکیه بر روش تحلیل تطبیقی، عناصر سمبولیستی را در دو اثر ساعدی و ساراماگو بررسی کرده و نشان داده ایم که این مکتب ادبی با اصول خود توانسته است پایه های اندیشه تعالی گرایانه و فضای باز فکری را در میان اجتماع بنا کند. تاثیر این مکتب ادبی بر این آثار چنان است که اگر از شگردهای آن در بیان اندیشه های نهفته بهره گرفته نمی شد، چه بسا چنین آثار بزرگ و ارزنده ای به ثمر نمی رسید.کلید واژگان: سمبولیسم، غلامحسین ساعدی، ژوزه ساراماگو، سبک شخصی، نقد تطبیقیSchools rise up in Special social and political Conditions and reach perfection; so many writers Impress by ruling school to explain their ideas and thoughts. Genius writers select especial style to analysis social, cultural, political etc. issues within the school therefore, understanding schools of thought and personal Styles of writers have a significant role in understanding the goals expressed in their works. Also it provides good condition to get nature of literature correctly by critical attitude toward literary works to discover their inner truths. In the research, we have studied elements of symbolism and method of their using in works of Gholam Hossein Saedi and Jose Saramago by using documentary and library studies and relying on comparative analysis and description. We have released that the literary school could build bases of excellence oriented thoughts and open thoughts atmosphere. influence of the literary school in these works such that if its techniques were not used to express latent ideas, perhaps such a great and valuable works were not created.Keywords: Symbolism, Gholam Hossein Saedi, Jose Saramago, Personal Style, comparative Review
-
مسعود سعد شاعر سپاهیگری، خوشباشی، حبس و اندوه است. در جنبه زبانی شعر وی، نشانه های کهنگی زبان بسیار کم شده و شعرش به کاربرد صنایع ادبی و واژه های عربی زیاد، نزدیک شده است. در ویژگیهای ادبی، وی به نوآوریهایی در قالب (مستزاد و شهرآشوب)، صور خیال (انواع استعاره، اسناد مجازی) و توصیف و کاربست مشبه به های غیرحسی و تنوع در تصاویر و توصیفات دست زده است که نشان از کوشش او برای ایجاد سبک شخصی دارد. در جنبه فکری، مسعودسعد به جهت ابداع گونه حبسیه و تقویم خوشباشی، محتوای تاز ه ای برای قصیده بوجود آورد که مورد توجه و تقلید قرار گرفت اما وی، با داشتن احساس عاطفی عمیق، از دیگر شاعران تشخص پیدا کرده است. این موارد در تغییر جایگاه شاعر از یک شاعر مقلد صرف به شاعری صاحب سبک و موثر در تغییر سبک نیز نقش داشته اند. یافته های این جستار توصیفی- تحلیلی، نشان میدهد داشتن ویژگیهای خاص در بیان و انتخاب قالب، سبب ایجاد سبک شخصی او گردیده است و در تغییرسبک خراسانی به عراقی تاثیر گذاشته است.
کلید واژگان: مسعود سعد، سبک دوره، سبک شخصی، تحول سبک، قالب و بیان -
یکی از مهم ترین نظریه های زبان شناسی، گفتمان و انواع آن است. گفتمان که خود به انواعی، از جمله گفتمان روایی و انتقادی تقسیم می شود، در دهه های اخیر به عنوان معیاری مناسب برای تحلیل متون ادبی نیز به کار می رود. گفتمان روایی، به ویژه به بررسی متون روایی، از جمله رمان، داستان و داستان کوتاه می پردازد. در گفتمان روایی، متن از منظر ویژگی های ساختاری و نیز ویژگی های خارج از متن، بررسی می شود. اندیشمندان مختلفی در حوزه گفتمان روایی، به ارایه آرای خود پرداخته اند. در این مقاله، دو رمان اجتماعی معروف از دو نویسنده مشهور عرب و ایرانی بر مبنای گفتمان روایی بررسی می شود. پس از بررسی و تحلیل داستان های عمارت یعقوبیان، از علاء الاسوانی و بیوتن از رضا امیرخانی، مشخص شد که سبک شخصی روایی این دو نویسنده، تا حد زیادی به هم شباهت دارد. از نتایج پژوهش حاضر این است که هر دو نویسنده در پردازش تعلیق داستانی، از نوعی تعلیق به نام پرش کوتاه کارتونی برای ایجاد علاقه در مخاطب استفاده کرده اند و از منظر پردازش عنصر پیرنگ نیز شاهد نوعی سیستم کنشی هستیم.
کلید واژگان: سبک شخصی، بیوتن، گفتمان، عمارت یعقوبیان -
حسین (شهراد) میدری از جمله شاعران نسل جوان در شعر معاصر فارسی است. او از پیروان شعر نئو کلاسیک است. در این پژوهش کوشش شده است که با روش سبک شناسی لایه ای، سبک اشعار این شاعر تبیین شود. به همین منظور، پس از مقدمه، اشعار میدری از جنبه های گوناگون زبانی، واکاوی شده است. اغلب اشعار این شاعر در قالب غزل و دوبیتی سروده شده است. ترکیبات تازه، تنوع وزن و وحدت موضوع در غزلیات و پیوند زبان ادبی و محاوره از ویژگی بارز اشعار اوست. زبان غزلیاتش روان تر از دوبیتی های اوست. از باستان گرایی به فراخور محتوا استفاده کرده است. لغات عربی در شعرش کم است. میدری در اشعار نخستین خود، از ترکیبات تازه کمتر استفاده کرده است و به تدریج بر میزان استفاده از ترکیبات تازه افزوده است. شرایط اقلیمی نیز بر شعر او تاثیر گذار بوده است. زبان شعر او به خصوص در غزلیات، ضمن حفظ بلاغت و شیوایی خاص غزل به زبان روز نزدیک شده است.کلید واژگان: سبک شخصی، مولفه های زبانی، سبک شناسی، سبک شناسی لایه ایHussein (Shahrad) is one of the young generation poets in Contemporary Persian poetry. He is a follower of neoclassical poetry. In this research, the style of poetry style is explained by the style of style. For this reason, after the introduction, poetry has been drawn from various aspects of linguistics. Most of the lyrics of this poet are written in the form of ghazal and dubaite.The fresh ingredients, the diversity of rhythm and the unity of the subject in the sonnets, and the connotation of the literary and colloquial language are the hallmark of his poems. His native language is smoother than his duobs. Has used archaism for content. Arabic words are low in his poetry. In his first poems, Mardi has used less fresh ingredients and gradually increased the use of new ingredients. Climate conditions have also affected his poetry. The language of his poetry, especially in the poetry, while preserving the rhetoric and special style of the ghazal, is close to the language of the day.Keywords: Shahrud Mardi, personal style, language components
-
اثرپذیری یک متن از متن دیگر یا تعامل متنها با هم مسالهای است که ذیل تحلیل مباحث مربوط به سبکشناسی و نیز در موضوعات مرتبط با شناخت انواع ادبی مورد تحلیل قرار میگیرد. تذکرهالاولیاء یکی از منابع معتبر نثر فارسی عرفانی در بیان مقامات عرفا است که نشانه های آشکار اقتباس از متون همسان را در خود دارد. فریدالدین عطار نیشابوری، مولف این کتاب، در بیان حکایتهای عارفان، بویژه کرامات صوفیه از منابع فارسی و غیر فارسی پیش از خود سود برده است. او در نقل این کرامات به بیانی موجز و التقاطی و تصرفآمیز در ذکر مقامات عارفان نظر داشته و با وجود آنکه موفق شده است که بسیاری از حکایات اقتباسی را در پوشش شیوه بیان خاص خویش قرار دهد،نتوانسته یا نخواسته است که تاثیر خود را از یکی از منابع مورد استفاده )کشفالمحجوب( پنهان نماید تا جایی که در مواضع بسیار، زبان خاص و سبک بیان کشفالمحجوب را بویژه در نقل کرامات صوفیه به تذکرهالاولیاء انتقال داده است. در این مقاله که به روشی توصیفی – تحلیلی نگاشته شده، مصادیق اثرپذیری های تذکره الاولیاء از کشفالمحجوب و دلایل ادبی آن تجزیه و تحلیل شده استکلید واژگان: اقتباس، سبک شخصی، تصرف ادبی، کرامات صوفیه، تذکره الاولیاء، کشف المحجوب
-
سبک شناسی لایه ای با تحلیل بافتی معین که به وسیله شخصی معین آفریده شده، در پنج لایه نحوی، واژگانی، آوایی، بلاغی و کاربردشناسی صورت می گیرد.پیش از این، براساس سبک شناسی بهار تحلیل های بسیاری در آثار بزرگ ادبی از جمله گلستان سعدی صورت گرفته، دراین پژوهش به شیوه تحلیلی-توصیفی به شیوه آنچه «محمود فتوحی» در سبک شناسی خود آورده، تحلیل و بررسی دولایه نحوی و کاربردشناسی گلستان انجام گرفته است. برهمین اساس ضمن تحلیل ساختار نحوی وکاربردشناسی و ارائه جدول آماری به شیوه استنباطی ، سهم موفقیت سعدی و کارکرد کلام او در لایه های یاد شده، هم چنین سبک فردی وی و ارتباط با بافت بیرونی کلام او، بررسی شده است. نتایج نشان می دهد، سعدی نگرشی اجتماعی با دیدگاهی اصلاحگرایانه و زبانی مردمی، سازنده و مودبانه دارد.جملات هسته ای گویای صراحت و بیان مستقیم وی است سعدی ازجملات خوشه ایبه قصد انتقال پیام سریع تر و صریح تر به مخاطب کمتر بهره برده است.
کلید واژگان: سبک شناسی لایه ای، گلستان، سبک، سبک شخصی، ساختار نحوی -
از افضل الدین بدیل بن علی خاقانی شروانی، شاعر بزرگ قرن ششم، علاوه بر دیوان و مثنوی ختم الغرایب، نامه هاو منشآتی به یادگار مانده است. ارزش ادبی این نامه ها همراه با اطلاعات مهمی درباره زندگی شاعر و حوادث عصر او، اهمیت زیادی به این نوشته ها داده است، اما دشواری ها و غرابت خاص متن به کاستی پژوهش درباره آن انجامیده است. تصحیح این نامه ها با تلاش محمد روشن و در سایه راهنمایی ها و گره گشایی های بزرگانی مثل مجتبی مینوی و بدیع الزمان فروزانفر انجام شده است. می توان گفت این تصحیح، جدیترین کاری است که تا کنون در زمینه خاقانی پژوهی صورت گرفته است. این جستار با هدف پیشبرد کوشش های فرزانگان مذکور، تاملی در ضبط چندین عبارت از این تصحیح است.کلید واژگان: خاقانی، منشآت، تصحیح، دشواری و غرابت، سبک شخصی، ضبط های نادرستAfzalodinBadilebn Ali KhaqaniShavani, in addition to Divan and Khatmolghareb, has written epistles and letters (Monshaât). The importance of these epistles and letters, beside literary value of them, is that they include important information about poet life. Because of difficulty of this text, the researches about these letters is very limited and finite. The best correction of these epistles and letters is undergone by Mohammad Roushan efforts, in turn his correction is indebted to Minovi and Forozanfar guidance and decodings. In this essay, we study and survey the record of a few phrases of this correction. I hope this attempt is a step to go forward the attempts of that learned and noble mans.Keywords: Khaqani, Monshaât, Correction, Difficulty, personal style, Incorrect Records
-
توجه زیاد به صناعات بدیعی یکی از ویژگی های سبک آذربایجانی است. دیوان خاقانی که نماینده تمام عیار این سبک است؛ علاوه بر این که در برگیرنده تمام خصوصیات آن است، دارای ویژگی هایی است که نشان گر سبک شخصی وی است. جناس، به عنوان یکی از آرایش های لفظی بدیعی، یکی از پر بسامد ترین صناعات بدیعی به کار رفته در قصاید اوست که از نشانه های توجه زیاد خاقانی به فرم شعر و شناخته شدن او به عنوان یک شاعر فرمالیست است و می تواند یکی از ویژگی های سبک شخصی او باشد. در این مقاله جناس در قصاید خاقانی با توجه به نقشش در تصویرگری و همراه بودنش با برخی آرایش های کلامی به انواعی از قرار زیر تقسیم شده است:1 جناس تصویرگر 2 جناس تصویردار 3 جناس نقش آفرین در تصویرگری
4 جناس ملفوف 5 جناس تبعیت کننده از قاعده لف و نشر 6 جناس تام با قاعده طرد و عکس
7-جناس تابع و یا مزدوکلید واژگان: خاقانی، سبک شخصی، جناس، تصویرپردازی، نگرشی نوPaying too much attention to rhetorical figures is one of the charecteristics of in addition to khaghani s works that are the best example of this style they include all of the characteristic which shows his personal style .
Pun as one of the rhetorical figures is one of the highest frequencies in rhetorical figures used in khaghanis odes that can be one of the characteristic of his personal style and it includes different types : 1 . Pun Imaging 2 . pictured pun 3 . functional pun in picture making
4 . pun mlfvf 5 . pun following features of involution and evolution
6 . absolute pun with convention of rejection and reverse
7 . dependent and conjugate punKeywords: khaghani, personal style, pun, new view, Imagery -
هدف از این پژوهش بررسی ویژگی های تصویر در قصاید خاقانی- از شاعران سرآمد پارسی گو و صاحب سبک- است. خلق تصاویر بدیع، شگرف و معماگونه آن هم در روزگاری که کوشش شاعران، بیشتر در تقلید، تلفیق و تکرار مضامین و تصاویر پیشینیان خلاصه می شود، جایگاه برتر شعر او را بیشتر و بهتر روشن می سازد. یکی از ویژگی های سبک شخصی خاقانی تداوم تصویر در محور عمودی قصاید اوست که ناشی از دو دلیل عمده است: الف) وابستگی عاطفی/ اندیشگی شاعر به تصویر. ب) اظهار فضل و قدرت شاعری مبنی بر ساختن تصاویر متنوع و متداوم از یک واژه یا موتیو. تداوم تصویر در اشعار خاقانی دارای سه گونه متفاوت است که عبارت اند از: 1- تداوم تصویر در ابیات به صورت پیوسته و بی فاصله؛ 2- تداوم تصویر با یک بیت فاصله؛ 3- تداوم تصویر با دو بیت فاصله. در حوزه معناشناسی شعر خاقانی، بی توجهی به تداوم تصویر، نادیده گرفتن بخش قابل توجهی از معنا و مضمون و انسجام متنی شعر اوست؛ نکته ای که متاسفانه در بیشتر شروحی که بر قصاید خاقانی نوشته شده است دیده می شود.کلید واژگان: خاقانی، قصیده، سبک شخصی، محور عمودی، تداوم تصویرLiterary Arts, Volume:8 Issue: 1, 2016, PP 65 -78Khaghani is one of the preeminent Persian poets. He is a stylist poet. Creating exquisite, dramatic and enigmatic imaginations in the era that most of the poets tried to imitate, integrate and repeat the themes of predecessors makes his position in the poetry more clear. His poems inspired by his rich talent and his proficiency in various sciences such as medicine, astronomy, philosophy, theology, history and math are one of the most exquisite and beautiful Persian poetries.
Understanding his poems seems to be difficult due to his heavy use of these sciences, as well as using specialized and strange wordings and creating out of the mind imaginations.
This Shervani poet not only has created so beautiful and exquisite dramatic themes and imaginations on the horizontal axis, but also he has done same in several cases on the vertical axis of the poem. In cases the themes are felt repeated, he has uttered them masterfully and skillfully with so novel and exquisite imaginations that they are not seem repeated and keep their value. One of the most outstanding characteristics of Khaghani's personal style is imagination persistence on vertical axis of the odes.
Imagination on two horizontal and vertical axes of the poet usually includes the terms such as congestion, interference and persistence. The congestion of imagination mostly takes place on the horizontal axis of the poem and resulted by involving several independence imaginations in a verse of the poem and usually leads to compression of imaginations and their interference and disparity.
Poets often use congestion to demonstrate their talent and power in Poetry, while in most of the cases it has no result except for imagination's interference and that it causes some problems for reader to reach what poet means. But, persistence means to bring several imaginations about an object, a word or a motive in several verses which indicate the talent and imagining power of the poet and his emotional and thought attachment to that object, word or motive, in a way that he does not stop to get imagination in a single verse and continue to get imagination.
Imagination persistence on the vertical axis is one of the coherence factors of whole of the poetry, especially in odes which has accounted a large amount of Persian poet's work to itself after Masnavi and has more capabilities to be investigated about imagination persistence in the term of ode's number comparing with other forms of poem.
Imagination persistence on the vertical axis of odes is because of two main reasons: a) the emotional and thought attachment of poet to the imagination and b) showing poetry grace and power related to making diverse imaginations about a word or motive that the matter is so significant in Khaghani's poem which it can be considered as a characteristic of his personal style. Because he wants to show that his poetry talent and power is so high that he is able to make several successive imaginations about a word or motive and it is obvious that this characteristic has distinguished Khaghani and Azerbaijani style from Khorasani style.
In present study, different types of imagination are four traditional and imaginary forms i.e. two types of simile, allusion and metaphor and the imagination persistence at least should be represented in three consecutive verses and it has three different kinds. These three kinds include:1) Imagination persistence in verses, continuously and immediately
2) Imagination persistence with a verse away
3) Imagination persistence with two verses away
In present study, the imagination persistence has been investigated in 15 odes of Khaghani's odes. The odes totally include 703 verses; among them 269 verses have the imagination persistence on the vertical axis of the ode. In the other words, it can be said that more than one third of these odes contain imagination persistence on the vertical axis and this significant statistic indicates that imagination persistence in Khaghani's odes can be considered as his personal style's characteristic.
The statistics of verses with imagination persistence in the study which their number is1406 verses have been separated in following kinds and groups:1) Imagination persistence in verses, continuously and immediately: 161 verses
2) Imagination persistence with a verse away: 73 verses
3) Imagination persistence with two verses away: 15 versesKeywords: khaghani, odes, one's own style, vertical axis, continuity of imageri -
سبک گلستان سعدی را می توان در مجموع عراقی دانست. این اثر با نثری فنی و مسجع و همچنین با تکیه بر سبک شخصی سعدی نوشته شده و همین ویژگی باعث تمایز جدی گلستان از سایر کتب ادبی نظیر آن گردیده است. سبک عراقی از نظر زبانی و کاربرد واژه ها با سبک خراسانی متفاوت است ،اما در مواردی از گلستان، واژه های کهن پهلوی که از مختصات سبک خراسانی است دیده می شود و این نکته بیان می دارد که سبک گلستان به طور کامل زیرمجموعه ی سبک عراقی نیست، از این رو بررسی این اثر از نظر سبک نوشتاری و همچنین وجود واژگان پهلوی حایز اهمیت است .در این مقاله علاوه بر معرفی گلستان به عنوان نثری فاخر، تلاش شده است تا به روش کتابخانه ای نمونه هایی از واژه های پهلوی موجود در گلستان مورد بررسی قرار گیرد تا نشان دهیم که در واقع گلستان جایگاهی بین دو سبک عراقی و خراسانی داردکلید واژگان: گلستان سعدی، سبک شخصی، واژگان پهلوی، آثار منثورSa'dis Golestan style could be considered as Iraqi style.This book contains technical prose and it is also rhythmic as well as relying on Sa'dis personal writing style. This features makes Golestan quite distinctive from other literary works. Iraqi style is different from Khorasani style both linguistically and lexically.How ever, in Golestan, we can see ancient Pahlavi words, which are typical in Khorasani style. It can be concluded that Golestan style isn't completely based on Iraqi style . hence, a survey in Golestan is important both in terms of the chronological style, and the existence of Pahlavi words. In the present article, the author, besides introducing Golestan as an eloquent prose, has attempted to survey some ancient Pahlavi words in Golestan in the form of a library research. The aim is to show that Golestan has a position between Iraqi and Khorasani style both linguistically and lexically.Keywords: Sa'dias' Golestan, personal style, pahlavi words, prosy books
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.