جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه
تکرار جستجوی کلیدواژه مرگ ایوان ایلیچ در نشریات گروه علوم انسانی
مرگ ایوان ایلیچ
در نشریات گروه ادبیات و زبان ها
تکرار جستجوی کلیدواژه مرگ ایوان ایلیچ در مقالات مجلات علمی
-
نشریه مطالعات بین رشته ای ادبیات، هنر و علوم انسانی، سال چهارم شماره 2 (پیاپی 8، پاییز و زمستان 1403)، صص 103 -124این مقاله به روش کیفی تبیینی و با ابزار کتابخانه ای در دسترس و روش تحلیل اسناد سمعی و بصری، فیلم ایرانی پله آخر را از طریق کاربست نوآورانه عناصر داستان «مردگان» جویس و مرگ ایوان ایلیچ تالستوی، از منظر بینامتنیت نقیضه ای بررسی می کند. این بینا متن نقیضه شده (پله آخر)، از یک سو، با آثار نقیضه شونده (دو داستان جویس و تالستوی) در ارتباط قرار می گیرد و از دیگرسو می کوشد با شگردهای دخل و تصرف، برداشتی سرخوشانه و بازی گوشانه از برخی مضامین و موتیف های این دو اثر در بطن بافتار فرهنگ ایرانی و به طریق اولی، موسیقی و معماری سنتی ایرانی، ارائه کند. گذشته گرایی که موضوع محوری فیلم است، از طریق پیوند فیلم به مثابه زبرمتن با متون نوشتاری و موسیقیایی و معماری به مثابه زیرمتن، حاصل می آید. این مقاله نشان می دهد فیلم پله آخر و فیلم در حال ساخت در بطن فیلم پله آخر، روابط بینامتنی پیچیده ای با دو داستان جویس و تالستوی برقرار می کنند و بینش هایی تازه از این دو اثر داستانی ارائه می دهند. وانگهی، به نظر می رسد فیلم در دست ساخت به مثابه زبرمتن، با فیلم اصلی به مثابه زیرمتن، روابط بینامتنی عمدتا صریح و مستقیم و محاکاتی و گاه کنایه وار دارد.کلید واژگان: تصرف، نقیضه، بینامتن نقیضه ای، «مردگان»، پله آخر، مرگ ایوان ایلیچThis article analyzes The Last Step by Ali Mosaffa, an Iranian cinematic piece that creatively appropriates and parodies elements from James Joyce's "The Dead" and Leo Tolstoy's "The Death of Ivan Ilych". Employing a qualitative-explanatory approach, the study explores the film's intertextual relationships with the source texts, juxtaposing it with parodies of the works by Joyce and Tolstoy. The analysis not only dissects the film's playful reinterpretation of themes and motifs from these literary works but also situates this subtextual parody within the rich tapestry of Iranian culture, incorporating traditional music and architecture. Nostalgia emerges as a central theme, bridging the subtexts of the film's written, cinematic, musical, and architectural elements. The study reveals how the film, as a work in progress, establishes intricate intertextual relationships with the original stories, offering a fresh and engaging perspective on the source material. Through a nuanced exploration of parodying intertextuality, the article sheds light on the film's postmodern narrative style and its unique contribution to the cinematic landscape.Keywords: Appropriation, Parody, Parodying Intertextuality, The Dead, The Last Step, “The Death Of Ivan Illych”
-
مفهوم مرگ و فناپذیری انسان، از پندارهایی است که حضور مهیبش مصرانه چهره برافروخته اش را در همه جا نمایان می کند. به عبارتی، تمام جوانب زندگی، بالاخص فرهنگ، متاثر از نگاه ما به این واقعیت جهان شمول است. برخی مرگ را محدود به آن لحظه نمی دانند که قلب از تپش و ریه از دم و بازدم بازمی ماند. در نزد این گونه افراد ،مرگ حقیقتی است که ممکن است بارها برای یک فرد رخ دهد و برای مدتی کوتاه یا بلند بر او چیره باشد. در طول تاریخ، چنین نگرشی به نیرویی الهام بخش تبدیل شده است. جان میلتون و لئو تولستوی اشخاص برجسته ای هستند که میوه زیباشناختی این دیدگاه متعالی را چیده اند. مطالعه ی پیش رو بر آن است تا با تحلیلی موشکافانه از بهشت گمشده میلتون و مرگ ایوان ایلیچ تولستوی، روشن سازد که میلتون و تولتستوی به نوعی از طبقه بندی درباره مرگ اذعان داشتند و هر یک راهی را برای کنارآمدن و چه بسا مقابله با این واقعیت فراپیش همنوعانشان قرار دادند.کلید واژگان: بهشت گمشده، مرگ ایوان ایلیچ، انواع مرگ، فرهنگ، فناناپذیریOne of the persistently ubiquitous preoccupations of human beings is the concept of death and mortality; which has engaged us all with its awesome omnipresence one way or another. And the way one looks at it affects our whole life, not least our culture. Meanwhile, there are some who do not confine dying merely to the moment when one’s heart stops beating and one’s lungs cease inhaling and exhaling. John Milton and Leo Tolstoy are among those outstanding figures who have enjoyed such a transcendental outlook and have plucked its aesthetic fruits in their major work.. Considering their seminal positions in Western literature, the present paper intends to provid a close examination of how exactly these writers viewed this perennial concern, as depicted in their representative works. Reading closely Milton’s Paradise Lost and Tolstoy’s The Death of Ivan Ilych, this article concludes that the two authors offer their own specific classification for death.Keywords: Paradise Lost, The Death of Ivan Ilych, types of death, Culture, immortality
-
در طول تاریخ بسیاری از ادیبان در مورد پرسش های اساسی بشر، به ویژه مسئله مرگ و زندگی مطالبی نگاشته اند. در میان آنان می توان از شاعر صوفی و عارف پارسی، مولانا جلال الدین محمد بلخی و نیز نویسنده و متفکر نامدار روسی، لف نیکالایویچ تالستوی نام برد. مولانا معتقد بود که این جهان گذرگاهی است به سوی جهان ابدیت. به عقیده وی انسانی که به دنبال خلق نیکی هاست و به درستی زندگی می کند، از مرگ نمی هراسد. تمام آنچه را که او در این اثر خود بیان می کند، می توان در این جمله خلاصه کرد: «تا نمیری، نرهی». تالستوی نیز مرگ را سرآغازی برای حیاتی تازه می پنداشت و معتقد بود که باید ساده و زیبا زیست و به انسان ها عشق ورزید، در آن صورت ترس ما از مرگ کاهش می یابد.کلید واژگان: بررسی تطبیقی، زندگی، مرگ، مولانا، ل، ن، تالستوی، مثنوی معنوی، مرگ ایوان ایلیچ
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.