مسعود سعد
در نشریات گروه ادبیات و زبان ها-
اگرچه مفهوم حبسیه یا زندان سروده ها، می تواند به عنوان یک ژانر ادبی در طبقه بندی موضوعی و سبکی اشعار شاعران، راهگشا باشد، اما مسیله وحدت ژانر، تجلی جامعه شناختی و گفتمانی حبسیه ها را پنهان می کند. از این رو، به جای سبک شناسی، که به دنبال ترسیم فضاهای یکپارچه از سیطره یک اندیشه است، با تحلیل گفتمان دقیق تر می توان گسست های تاریخی یک ژانر را نشان داد. این مقاله با رویکرد تبارشناختی و با تاکید بر نظریه «امر خیالی» لکان و «جماعت های تصوری» آندرسن نشان می دهد که حبسیه های معاصر از همان جماعت تصوری و امر خیالی پیروی نمی کنند که درحبسیه های کلاسیک حاکم بوده است. خیال مشترکی که مسعود سعد به آن ارجاع می دهد، مشیت مدار، قدسی و عمودی است؛ در حالی که تخیل جمعی فرخی یزدی، افقی و در سطح زمین است؛ به همین دلیل مسعود سعد برای رهایی، به ستارگان و تصمیم محتوم تقدیر نگاه می کند و فرخی به زمین و آگاهی و قیام مردم. به همین دلیل مفاهیم و استعارات مسعود سعد، معطوف به حفظ وضع موجود است و استعارات و مفاهیم فرخی یزدی معطوف به انقلاب.کلید واژگان: حبسیه، مسعود سعد، فرخی یزدی، گفتمان، جماعت های تصوریAlthough the concept of Habsyeh (prison poetry) can serve as a literary genre in the thematic and stylistic classification of poems, the issue of genre unity conceals the sociological and discourse manifestation of Habsyeh. Therefore, instead of stylistics that seeks to depict integrated spaces under the control of one thought, with more precise discourse analysis, the historical layers of a genre can be seen. The present study, with a genealogical approach and with an emphasis on Lacan's theory of imaginary and Anderson's imagined communities, shows that contemporary Habsyeh poetries do not follow the same imagined community and imaginary that prevailed in classical Habsyeh poetries. The common imagination that Masud Sa'd Salman refers to is vertical, holy and providence; while Farrokhi Yazdi's collective imagination is horizontal and at ground level; therefore, Masud Sa'd Salman looks to the stars and the inevitable decision of fate for liberation, and Farrokhi looks to the earth and people's awareness and uprising. For this reason, Masud Sa'd Salman's concepts and metaphors aimed to preserve the existing status, while Farrokhi Yazdi aimed at revolution.Keywords: Habsyeh (prison poetry), Masud Sa'd Salman, Farrokhi Yazdi, discourse, Rhetoric, imagined communities
-
یکی از زیرشاخه های انواع ادب غنایی در فارسی حبسیه یا زندان نامه است. مسعود سعد از بین شاعران ایران بیشترین حبسیه را دارد. اشعار حبسیه او در بافت کلام، بیانگر لحن های متنوعی است که در زیبایی شناختی و فضاسازی پیام او نقش بسزایی دارد. عناصر سازنده لحن های متفاوت در حبسیه ها به علت خلق وخوی خاص و جزییات ساختاری در بافت کلامی مسعود سعد، در ایجاد ارتباط با خواننده و زیبایی شناختی شعرش تاثیر گذاشته است. هدف از این پژوهش بررسی عوامل موثر در ایجاد لحن و انواع آن در حبسیه های مسعود سعد است. در این تحقیق با ابزارهای کتابخانه ای به روش توصیفی تحلیلی، عوامل فکری، عاطفی، ادبی و زبانی لحن ساز که در تنوع لحن در شعر او موثر بوده را موردبررسی قرار داده ایم و به این نتیجه دست یافتیم که عناصر متعددی همچون صور خیال، موسیقی درونی، بیرونی و کناری، اصوات و آواهای مناسب حبسی، قالب های قصیده و قطعه، وزن، واژگان، هجاها و الگوی ساختاری از عوامل ایجاد لحن در حبسیه های مسعود سعد هستند و او در ساخت حبسیه ها انواع لحن انتقادی، اعتراضی، دادخواهانه، پرخاشگرانه، گلایه آمیز، اندوهگینانه، عاجزانه و... را استفاده کرده است. این تنوع لحن در زیبایی شناختی و میزان توفیق در انتقال پیام تاثیر داشته و او را متمایز از دیگران ساخته به همین دلیل بدون درک نوع لحن، فهم معنی و ساختار شعر او با مشکل مواجه می شود.
کلید واژگان: لحن، حبسیه، مسعود سعد، زیبایی شناختی، موسیقیOne of the sub-branches of Ghanaian literature in Persian is Ḥabsiyeh or prison name. Among Iranian poets, Masoud Saad has the most imprisonment. His poetry of imprisonment in the context of words expresses various tones that play a significant role in creating atmosphere and conveying his message. The constituent elements of different tones in Abyssinia have influenced the connection with the reader and the aesthetic of his poetry. The purpose of this research is to investigate the effective factors in creating tone and its types in Masoud Saad's habisiyeh. In this research, we have investigated the factors that were effective in the variety of tone in his poetry with library tools using descriptive and analytical method, and we have come to the conclusion that many elements such as images, music, sounds and tones suitable for confinement, weight, vocabulary, from The factors that create the tone in Masoud Saad's imprisonments are: he has used protesting, aggressive, complaining, sad, helpless, etc. tones in making his imprisonments. This variety of tone has an effect on his success in conveying the message, for this reason, without understanding the type of tone, it is difficult to understand the meaning and structure of his poetry
Keywords: Tone, Imprisonment, Masoud Saad, Aesthetic, music -
یکی از مهم ترین مولفه ها در تصحیح متون کهن، دقت در صورت ها و خوانش های مختلف لغات و عبارات و بررسی معناشناختی هریک از این صور احتمالی است. در این میان، تشخیص ضبط صحیح واژگان دخیل و خوانش صحیح آنها، دقت و کندوکاو بیشتری را می طلبد؛ زیرا این دسته از واژه ها، به سبب غرابت کاربرد، دچار تحریف ها، تصحیف ها و بدخوانی های بیشتری می شوند. همچنین، برخی از این کلمات در زبان اصلی، دو یا چند معنای مختلف دارند و این ویژگی را در زبان دوم نیز حفظ می کنند. با این وصف، غفلت مصحح از این قرایت ها و معانی چندگانه، می تواند ضبط و شرح واژه و عبارت را معیوب و مخدوش کند. واژه کم کاربرد «عفات/ عفات» نمونه ای از همین کلمات دخیل است که در بیتی از حدیقه الحقیقه به کار رفته است؛ اما در همه تصحیح های علمی و انتقادی معاصر به صورت نادرست ضبط شده یا به حاشیه رفته است. در این پژوهش، ابتدا ضمن نقد تصحیح ها و شروح حدیقه، ضبط صحیح واژه و بیت مذکور بررسی می شود و سپس با درنظرگرفتن خوانش های دوگانه کلمه و با توجه به شیوه کاربرد آن در سایر متون، تحلیل معناشناختی جامعی از آن ارایه خواهد شد. همچنین، توضیحات نادرست برخی فرهنگ ها و شروح، درباره کاربرد معنایی واژه منظور در سایر شواهد متنی فارسی، مانند دیوان مسعود سعد، نقد و اصلاح می شود.
کلید واژگان: تصحیح، حدیقه الحقیقه، سنایی، عفات، مسعود سعدOne of the most important components in editing ancient texts is paying attention to the different forms and readings of words and phrases and studying the semantics of each of these possible forms. In the meanwhile, recognizing the correct recording of Arabic words entered in Persian language requires more care and investigation because these words often get more distorted due to the strangeness of their uses. In addition, some of these words have two or more different meanings in the original language and have this feature in the second language as well. However, the editor's neglect of these multiple meanings and readings can impair the recording and description of words and phrases. The less commonly used word "Ofāt/Afãt" is an example of the same words used in a verse of Sanā’ie's Hadiqat al-Haqiqa, but it has been incorrectly recorded in all contemporary scientific and critical editions. In this research, first, besides criticizing the corrections and explanations of Hadiqat al-Haqiqa, the correct recording of the word and verse was examined and then, a semantic analysis of it was presented by considering the double readings of the word and how it was used in other texts.
Keywords: Edition, Hadiqat al-Haqiqa, Sanā’ie, Ofāt, Afãt, Mas’ud-e Sa’d -
مسعود سعد شاعر سپاهیگری، خوشباشی، حبس و اندوه است. در جنبه زبانی شعر وی، نشانه های کهنگی زبان بسیار کم شده و شعرش به کاربرد صنایع ادبی و واژه های عربی زیاد، نزدیک شده است. در ویژگیهای ادبی، وی به نوآوریهایی در قالب (مستزاد و شهرآشوب)، صور خیال (انواع استعاره، اسناد مجازی) و توصیف و کاربست مشبه به های غیرحسی و تنوع در تصاویر و توصیفات دست زده است که نشان از کوشش او برای ایجاد سبک شخصی دارد. در جنبه فکری، مسعودسعد به جهت ابداع گونه حبسیه و تقویم خوشباشی، محتوای تاز ه ای برای قصیده بوجود آورد که مورد توجه و تقلید قرار گرفت اما وی، با داشتن احساس عاطفی عمیق، از دیگر شاعران تشخص پیدا کرده است. این موارد در تغییر جایگاه شاعر از یک شاعر مقلد صرف به شاعری صاحب سبک و موثر در تغییر سبک نیز نقش داشته اند. یافته های این جستار توصیفی- تحلیلی، نشان میدهد داشتن ویژگیهای خاص در بیان و انتخاب قالب، سبب ایجاد سبک شخصی او گردیده است و در تغییرسبک خراسانی به عراقی تاثیر گذاشته است.
کلید واژگان: مسعود سعد، سبک دوره، سبک شخصی، تحول سبک، قالب و بیان -
این پژوهش با روش توصیفی، سنجشی – تحلیلی در پی آن است که با بررسی استعاره های مسعود سعد و ناصر خسرو در قصایدشان، به مقایسه این دو شاعر در قلمرو های فکری و ادبی بپردازد و تفاوت ها یا شباهت های دیدگاه های فکر ی و جهان ذهنی آنان را با توجه به معنی و محتوای استعاره هایشان، نشان دهد و از سویی با نگاه به کاربرد و نوع و ساختار و چند و چون استعار ه های دوشاعر، ارزش هنری کار این دو را، در یکی از جنبه های مهم صور خیال مرور و ارزیابی کند. شناخت ساختار و انواع استعاره در اشعار دو شاعر، بررسی چگونگی کاربرد استعاره درارتباط با سایر اجزای جمله در محور هم نشینی، تنوع استعاره ها و تکرار یک استعاره خاص، موضوعات قابل بحثی هستند که به آن پرداخته شده است. یافته ها نشان می دهد که کدام شاعر تصویر گرا تر و کدام عاطفی تر است و کدام شاعر سبک و نحوه بیان برایش مهم تر است و کدام ارائه پیام. ونیز بر اساس سیاست نوشتار، معلوم می کند که فقط با شناخت استعا ره به تنهایی، می توان ابعاد ادبی و فکری دو شاعر را سنجید و درباره آنها داوری کرد.کلید واژگان: سیاست نوشتار، استعاره، مسعود سعد، ناصر خسروThis research, by analytic-descriptive method, seeks to compare these two poets in the intellectual and literary circles by examining the metaphors of Masood Sa'ad and Nasser Khosrow in their desires, and their differences or similarities. They show the intellectual and their mental world according to the meaning and content of their metaphors, and on the other hand, by looking at the application, type and structure, and some of the two metaphors, the artistic value of these two works, to review and evaluate one of the important aspects of figurative languages. Understanding the structure and types of metaphors in the poetry of the two poets, examining how the metaphor is applied in conjunction with other components of the sentence in the neighborhood axis, the diversity of metaphors, and the repetition of a particular metaphor are controversial issues that have been addressed. Findings show which poet is more imaginative and more emotional, and which poet is more important for the style and the way it is expressed, and which message is presented. Besides, on the basis of a written policy, it is visible that only by recognizing one's submission alone, it is possible to judge the literary and intellectual dimensions of the two poets.Keywords: Text Politics, Metaphor, Masoud Saad, Nasser Khosrow
-
حبسیه، شعری است که شاعر در زندان، واکنش های حسی، روحی و معرفت شناختی خود را با تخیلی که درگیر مفهوم تهدیدآمیز حبس است در زبانی ویژه بازنمایی می کند. مکانمندی زندان، هم شاعر را به بدن و ذهن تهدید شده معطوف می کند و هم معرفتی را می سازد که «زندان» در آن یک «ابر نشانه» است. گفتمان زندان با نسبتی که شاعر با جهان و «امر اجتماع» دارد، ساخته می شود. از اینرو در تبیین شعر حبسیه جهان پیشامدرن که تاییدگر قدرت های اجتماعی و سیاسی حاکم است و حبسیه های معاصر که علیه قدرت و در بافتی از ادبیات مقاومت بازنمایی شده است، دو گفتمان زندان را پدید می آورد. این مقاله می کوشد با رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی، و با توجه به آرای لاکلا و موفه دو گفتمان «سنتی» و «مدرن» زندان را با تکیه بر شعر مسعود سعد و حبسیه های دو شاعر معاصر، فرخی یزدی و بهار بررسی کند تا چرخش های گفتمانی آن آشکار گردد. در گفتمان حبسیه سرایی سنتی، تقدیرگرایی، «گره گاه» این گفتمان است. عناصری که در این گفتمان مفصل بندی شده اند، جدا از اینکه زیست جهان شاعر را باز نمایی می کنند به مثابه ساختاری نمادین، پیوند ارزش ها و کنش های اجتماعی را با قدرت منتشر در جامعه نشان می دهند. اما در حبسیه های مدرن، گفتمان زندان به مثابه «اعتراض سیاسی» است. بنابراین گره گاه اعتراض سیاسی، عناصری چون قانون، آزادی، مبارزه و مشروطه را تقسیم بندی می کند؛ در این وضعیت، گفتمان زندان علیه نظم سیاسی موجود قرار می گیرد تا بتواند در مقابل ساختارهای متصلب قدرت، مقاومت و نظم سیاسی آزادتری را پیشنهاد کند.کلید واژگان: حبسیه، گفتمان زندان، مسعود سعد، فرخی یزدی، محمدتقی بهار"Habsiyeh” is a kind of poem written by a poet in prison to represent its sensory, spiritual, epistemology interactions, which are involved with its imagination to show his threatening position in prison by using a special language. The prison “landmark” either draws the poet to the threatened body and mind, or forms the cognation in which the "prison" is a "supernatural". prison discourse is formed in the poem according to his related social affairs and the world. Accordingly, in explanation of the poem of “Habsiyeh”, we face with two types of prison discourse which at first is pre-modern world poet whose poem confirms the governing of the social and political powers, and the second is poet representing of the contemporary “Habsiyeh” whose poem is against the power and in a context of resistance literature. In this article, by using a critical discourse analysis method and with special attentions to Laclau and Mouffe points of views is tried to investigate two prison discourse in the poetry of Masood Saad and also “Habsiehs” of another two contemporary poets known as FarrokhiYazdi and Bahar to reveal their discourse circumstances. In the traditional discourse of “Habsieh”, fanaticism is the core of this discourse. The elements that are articulated in this discourse, represent the poet's worldly life as a symbolic structure, social acts involved with the governing power. But in the modern “Habsieh” poets, prison discourse is a political protest; therefore, the core of political protest is articulated by elements such as law, liberty, struggling and constitutionalism.Keywords: Habsieh, Prison Discourse, Masood Saad Salman, FarrokhiYazdi, Malakoshoaraie Bah
-
مسعود سعد یکی از شاعران بزرگ ایران در نیمه دوم قرن پنجم هجری است. او که از پیشروان تحول شعری در آن دوره به شمار می آید، مورد توجه شاعران معاصر و نزدیک به دوران خود بوده است. برخی از این شاعران از جمله سنایی، معزی و عثمان مختاری قطعات و قصایدی مستقل در ستایش او گفته اند. شاعرانی همچون رشیدی، ادیب صابر، جمال الدین عبدالرزاق و فلکی نیز از او به عنوان سخنوری توانا در شعر خود یاد کرده اند. علاوه بر اینان، نظامی عروضی و رشید وطواط که در نویسندگی نیز دستی داشته اند، در آثارشان، کلام او را ستوده اند. گرچه غالب این ستایش ها مبهم است، بعضی از آنها ناقدانه و روشن است و به ویژگی های شعر مسعود سعد از جمله سهل و ممتنع بودن، فصاحت، جزالت، تاثیرگذاری، حسن معانی و لطف الفاظ اشاره می کنند. برخی از شاعران نیز همچون خاقانی، اعتقادی به مسعود نداشته، و حتی او را سخنوری مقلد دانسته اند.
در این مقاله ضمن پرداختن به دیدگاه های شاعران معاصر و نزدیک به زمان مسعود سعد درباره او و نقد آن دیدگاه ها، نشان داده شده منشا برخی اختلاف نظرها درباره وی، تحول سریع شعر در قرن ششم است. شعر در این سده آنچنان با سرعت در حال پیشرفت بوده که آثار مسعود سعد که در دوره خود به دلیل نوآوری هایی که داشته، مورد توجه سخنوران آن عصر بوده، با ظهور شاعران بزرگی همچون خاقانی که تحولات شگرفی در شعر فارسی ایجاد کردند، رونق و تازگی خود را از دست می-دهد و تنها در میان شاعران واپس گرا، مقبولیت خود را حفظ می کند.
کلید واژگان: تاریخ ادبیات، شعر، مدیحه، مسعود سعد، مفاخرهBoostan Adab, Volume:7 Issue: 3, 2016, PP 85 -104Mas'ūd Sad is one of the great Iranian poets of the second half of the fifth century. Being among the avant-gardes of poetic revolutions of that era, he was held in high esteem by his contemporaries and those close to his time. Many of these poets have worshiped Mas'ūd and his works. Sanāyī, Muizzī and Oȿmān Mokhtārī, for example, composed certain odes and fragments in his praise. Other figures such as Rashīdī, Adīb Şābir, Jamāluddīn 'Abdurrazzāq and Falakī have mentioned him as a powerful poet in their writings. Additionally, Nizāmī 'Arūẕī and Rashīd Vaţvāţ, being expert at literary composition, have praised Mas'ūd in their works. Although most of these praises are vague, some cases are clear and critical, pointing to the characteristics of his poems like being easy but difficult to imitate, eloquent, firm, effective, deep in meaning and elegant in words. Some like Khāqānī did not approve of Mas'ūd Sad, dispelling him as an imitator. In this essay, after a review of the commentaries of Mas'ūd Sad's contemporaries and other poets and critics living close to his time, we come to the conclusion that some of these intellectual divergences can be justified in terms of revolutionary literary changes that spanned the 6th century. Poetry was progressing so fast in this historical period that Mas'ūd Sad's works went out of currency despite the fact that he was considered an innovative poet during his lifetime and was held in high esteem by great men of letters when he was alive. With the emergence of such great poets as Khāqānī, who brought about significant changes in Persian poetry, Mas'ūd Sad's poetry went out of fashion and found acceptance only among the regressive literati.Keywords: Poetry, Literary History, Panegyric, Mas'ūd Sad, Boasting(Mufakharah) -
آفرینش ادبی اصلی ترین امتیاز یک شاعر است. از آنجا که شاعر برای شعر که تحفه جان اوست، ارزش بسیار قایل است، هنرمندانه آن را به غنای ظاهر و باطن می آراید و با شیفتگی شگرفی، توانایی های تحسین برانگیزش را در عالم شاعری بر می شمرد تا یکه سوار میدان سخنوری باشد و از سوی دیگر به صورت غیر مستقیم، خصلت های مثبت انسانی را عرضه نماید.
مسعود سعد سلمان، شاعر درباری غزنویان است؛ او بیش از دیگر شاعران روزگارش، خود را به هنر سخنوری ستوده و به ارجمندی موهبت سخنش صحه گذاشته است تا آن جا که گویی آموزگاری مفاهیم تعلیمی را بدو سپرده اند. در این جستار سعی بر آن است به مزیت هایی که وی سخن خود را به واسطه آنها برتر دانسته و با آن ها قصد ترغیب خوانندگان را به سوی فضایل داشته، به ترتیب بسامد موضوعی پرداخته شود تا دریچه تازه ای از هنر این شاعر بر ذهن خوانندگان گشوده گردد.
کلید واژگان: هنر سخنوری، مسعود سعد، تفاخرهای تعلیمیLiterary creation is the most important points in the work of a poet. Since a poet values his lifegreatly، he arranges it aesthetically with appearance and inner richness. At the time، the composed recounts of his impressive strengths in the world of poetry with great fascination so that he became the lone rider of the eloquence field and on the other side، he offered positive qualities of human indirectly. Masood Saad Salman is a courtier poet and during the Ghaznavid kingdom; He has praised his eloquence art more than any other contemporary poets. He has reinforced his words’ venerability of blessings if responsibility of teaching educational concepts has been entrusted to him. The present paper has tried to bring briefly the art of eloquence، review of literature، introducing Masood Saad، his time and his poem as prelude; then with focus on Masood’s poems، it has been paid to the advantages with which the poet knows his words is superior and he intends to reinforce the readers toward the virtues as frequency topic، so that a new window of the art of this poet is opened for the mind of readers.Keywords: the Art of eloquence, Massod Saad, Educational self, glorifications -
در تاریخ ادبیات فارسی از ده منظومه با عنوان کارنامه آگاهی داریم. کارنامه منظومه ای در قالب مثنوی است که شاعر در آن با زبانی هزل آمیز سخن می گوید و با تعبیراتی هجوآلود، درباریان را نکوهش می کند. کارنامه نوع ادبی مستقلی است و کمتر از دویست و پنجاه سال، در تاریخ شعر فارسی نمود و امتداد داشته است. برخی از شاعران معروف که هرکدام جایگاهی در شعر فارسی دارند، کارنامه سروده اند. در کتابها و مقاله هایی که به شعر فارسی و سنایی پرداخته اند، بیشتر به کارنامه سنایی، به سبب اهمیتی که وی در شعر فارسی دارد، اشاره کرده اند و بدون توجه به کارنامه های دیگر، آن را جزوی از شهرآشوبها یا قطعه ای اخوانی دانسته اند. در فرهنگهای لغت، دانشنامه ها و دایره المعارفها، مدخلی برای کارنامه به عنوان نوع ادبی نگشوده اند. در این مقاله ضمن معرفی منظومه هایی به نام کارنامه، آنها را از لحاظ شکل، درونمایه، مخاطب، ساختار و مناسبات بینامتنی بررسی کرده و نشان داده ایم، کارنامه نوع ادبی ویژه ای است.
کلید واژگان: هزل و هجو، سنایی، مسعود سعد، قمری آملی، ابن یمین، شهرآشوبWe are aware of ten collections of verse under the title of Karnameh in the history of Persian literature.It is a collection of verse in the form of heroic couplet in which the poet reproaches the court members by using a parodied language. It is an independent literary genre used for less than two hundred and fifty years in Persian poetry. Some famous Persian poets have composed Karnameh. Because of its importance, mostly Sanâee Karnameh has been mentioned in books and articles on Persian poetry and other Karnamehs have been considered as a part of Shahrâshubs or an Ikhwani poem. There is no entry for Karnameh in dictionaries and encyclopedias. In this article, while introducing Karnameh in Persian, its form, theme, audience, structure and intertextual relations are investigated and it is shown that Karnameh is a special literary genre. -
فرهنگ و ادب ایران زمین سرشار از میراثی گران سنگ و بی همتا است. آثار مسعود سعد سلمان، سراینده مانده در تنگنای اندوه و غربت، نیز از جمله یادگاران ادبی ارزشمند و کهنی به شمار می رود که از گذشته تاکنون مورد توجه ادب دوستان و پژوهشگران بوده است. از آنجا که مطالب گوناگونی در این زمینه به رشته تحریر درآمده و هریک در راه شناخت بهتر جایگاه این شاعر و انجام تحقیقات تازه یاری رسان است، مقاله حاضر عهده دار گردآوری این آثار در قالب کتاب شناسی توصیفی است. منابعی که در این کتاب شناسی آمده، در چهار دسته جداگانه، یعنی کتاب های منفرد، بخشی از کتاب، پایان نامه و مقالات تنظیم شده است. فهرست بندی منابع هر بخش نظم تاریخی دارد و پس از نام هر اثر توضیح مختصری نیز درباب نکات اصلی مطرح در آن آمده است.
کلید واژگان: مسعود سعد، کتاب شناسی، حبسیهThe Persian literature and culture is praised for a rich and unique heritage. The poems of Mas'ud Sa'd' Salman is considered as one of the valuable literary legacies of Persian poetry. Accordingly, many scholars have written commentaries about the poem's of Mas'ud Sa'd. This paper includes the Descriptive bibliography of Mas'ud Sa'd Salman. These works are classified in four separate groups: individual books, parts of books, theses and articles. The resources are listed historically and after introducing each work, a short explanation about its content follows.
Keywords: Mas'ud Sa'd Salman, Bibliography, Habsiya -
شاهنامه ی فردوسی به عنوان زاینده ترین سرچشمه ی مضامین حماسی- پهلوانی، حکمی، اخلاقی و نیز به عنوان آیینه ی آیین های اسطوره ای و ملی، همواره پس از روزگار فردوسی به استمرار خود به صورت یک جریان فرخنده ی فرهنگی و ادبی تا امروز ادامه داده است. یکی از سخنوران بزرگی که رگه های پویا و نیرومندی از بازتاب و تاثیر حماسه ی ملی ایران زیر نفوذ شاهنامه در شعر و سخنش یافت می شود، مسعود سعد سلمان است. مسعود به علل و انگیزه های گوناگون از شاهنامه تاثیر پذیرفته و حتی مبادرت به تهیه ی برگزیده ای به عنوان «اختیارات شاهنامه» کرده است؛ از جمله ی این عوامل و انگیزه ها عبارتند از: پرورش در خاندانی ایرانی، محتشم و اهل دانش و فضل بودن، امیری و فرماندهی لشکر، دبیری و شاعری، دلاوری و روح آزادمنشی و اندیشه های والای انسانی و مناعت طبع که در اشعار و حبسیاتش جلوه گر است.
جلوه های تاثیر شاهنامه و شخصیت فردوسی، هم در شیوه ی سخنوری مسعود - به عنوان شاعری که دارای سخن استوار و روان و اسلوب قوی است- متبلور است، هم در مضامین، مفاخره ها، آهنگ و لحن سخن حماسی و تصویرها و توصیف های سرزنده و جاندار از میدان های نبرد و هم در آشنایی شاعر با آیین ها و سنت های باستانی و تلمیح فراوان به قهرمانان و داستان های حماسه ی ملی ایران.
کلید واژگان: حماسه ی ملی، فردوسی، شاهنامه، مسعود سعد، بازتاب، جلوه های تاثیرFrom its inception, Ferdowsi’s Shahnameh has continued its glorious auspicious cultural-literary presence as a nascent fountain of epic, heroic, wisdom and moral themes and also as a mirror reflecting national and mythological rites. A man of letter whose poetry is dynamically influenced by Shahnameh is Masoud Sa’d Salman. He has prepared a selection called ‘Ekhtiarat Shahnameh’. He has been under the influence of Shahnameh for various reasons, all of which are reflected in his poetry. Iranian, man of letter, commander, poet, scribe, noble…. are but a few of his characteristics. Ferdowsi’s impact on Masoud’s style makes his poetry strong and also gives it an epic color. -
بی تردید سنت ها یکی از مهمترین منابع و مآخذ نوآوری ها به شمار می روند. این سخن هر چند قابل قبول می نماید؛ اما ارائه شواهد و مصادیق عینی، خود می تواند بیش از یک سوم سهم سنت را در خلاقیت های ادیبانه آشکار سازد و از سویی دیگر، یکی از مهمترین راه های شکل گیری نوآوری ها را معرفی کند. از اینرو در این نوشتار مسعود سعد به عنوان یک شاعر متقدم و سنتی و سعدی به عنوان یک شاعر متاخر و نوآور مورد مقایسه قرار گرفتند. به راستی که آشنایی با پیشینه ادب فارسی، یکی از مهمترین عوامل موفقیت سعدی در عرصه نوآوری است. در این میان سهم مسعود و تاثیر شعر او در حیطه زبان، محتوا و بلاغت بر آثار سعدی غیر قابل انکار است.
کلید واژگان: سنت، نوآوری، مسعود سعد، سعدی، زبان، محتوا، بلاغتUndoubtedly, tradition is one of the most important sources of innovation. Although this sounds true, presenting proofs and examples can, on the one hand, illustrate the share of tradition in literature, and one the other hand, introduce one of the most significant ways of innovating. Therefore, Mas`oud Sa`d as an early traditional poet – and Sa`di- as a recent innovative poet are compared. Infact, knowing the bachground of Persian literature is one of the most important factors of sa`dis innovative achievements. Here, Mas`oud's areas of language, content, and rhetorics are undeniable. -
این مقاله در آغاز به لزوم بررسی و مقایسه ادبیات ملل اشاره دارد و نقد نوعی را شاخه ای از ادبیات تطبیقی می داند. سپس با بیان تعاریف غزل و سابقه آن در ادب فارسی و عربی، به ذکر و نقد نظرات ارائه شده در این خصوص می پردازد. بیان خصایص تغزلی شعر ابوفراس و مسعود سعد، ادامه مبحث خواهد بود؛ یعنی غزل و تغزل را از دیدگاه صوری (استقلال غزل یا مقدمه قصیده) مورد بحث قرار می دهد و به این نکته می پردازد که سابقه غزل در شعر ابوفراس، بر شعر مسعود سعد تقدم دارد. مقایسه مضامین مندرج در تغزلات دو شاعر بحث دیگر مقاله است.
کلید واژگان: مسعود سعد، ابوفراس، غزل مستقل فارسی، غزل مستقل عربی، ادبیات تطبیقی
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.