به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « پیشینه » در نشریات گروه « ادبیات و زبان ها »

تکرار جستجوی کلیدواژه «پیشینه» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • عبدالله ولی پور*، رقیه همتی

    چگونگی پیدایش سبک هندی یکی از مباحث مهمی است که منتقدان ادبی را به خود مشغول داشته است. مطالعه نتایج تحقیقات محققان نشان می‌دهد که در این زمینه نظریات مختلفی ارایه شده است. عده‌ای از محققان، سبک هندی را نتیجه ضروری سیر طبیعی شعر فارسی در آن دوره می دانند و عده‌ای پیشینه این سبک را در آثار شاعران گذشته جستجو می‌کنند. هرچند که پیشینه سبکی به وسعت سبک هندی را نمی‌توان به شعر شاعری خاص محدود ساخت اما می‌توان میزان تاثیرگذاری شاعری خاص را بر روی برخی از شاعران سبک هندی به شکلی محدود بررسی کرد؛ از این روی نگارندگان در این جستار با بهره‌گیری از شیوه تحلیل مقایسه ای ویژگی های مشترک سبکی در آثار نظامی‌گنجوی و بیدل‌دهلوی را مورد تحلیل قرار داده اند. حاصل پژوهش نشان می‌دهد با توجه به این که شاخصه‌هایی نظیر تشخیص، پارادوکس، بهره‌گیری از زبان و فرهنگ عامه، ساخت ترکیبات بدیعی، حضور وابسته‌های خاص عددی، حس‌آمیزی، کاربرد واژه‌ها در معنای خاص، اسلوب معادله، ابهام هنری و... مشخصه‌های بارز سبک هندی، خصوصا سبک بیدل دهلوی هستند و این شاخصه‌ها در خمسه نظامی گنجوی نیز حضور پر رنگی دارند، از این رو می‌توان میزان تاثیرگذاری نظامی‌گنجوی را در تکامل سبک هندی به ویژه سبک بیدل‌دهلوی محتمل دانست.

    کلید واژگان: نظامی گنجوی, بیدل دهلوی, سبک, پیشینه}
    Aabdollah valipour *, roghayye hemmati
    Introduction

    How the Indian style and its pioneers came into existence is one of the most important and ambiguous topics in the field of literary criticism and stylistics. Studying the viewpoint of researchers who have done research in this field shows that our knowledge about the background of the Indian style and the signs of its main features in the poems of predecessors is much more ambiguous than other styles. contract. Given that Bidel Dehlavi along with Saeb Tabrizi are two lofty peaks of Indian style poetry that contain the main features of Indian style with a very high frequency, in this paper, the background of some of Bidle's Dehlavi stylistic features in Nizami Ganjavi’ poetry is investigated. "It is very difficult to find the explicit influence of Salaf poets in the works of Abul-Ma'ānī Mīrzā Abdul-Qādir Bēdil." (Arezoo, 1999: 120). However, a critical and stylistic look at Nizami Ganjavi’ poetry and a comparative study of it by Bidel Dehlavi reveals the fact that although Bidle has not mentioned any of the poets of the Azerbaijan region in his poems, by comparing Bidle's stylistic features with the main features of the Azerbaijani poets, it can be assumed that Bidle was influenced in practice by their magical words and most likely adapted the main features of his poetry from them. For the first time, Salahuddin Saljuki explicitly stated about Khaqani's influence on Biddle's mind and language that "only in his poems did Bidle deliberately seek to welcome some poets, especially Khaqani, who is the notary of odes’ Divan" (Saljuqi, 1388: 527). But regarding the influence of Nizami on Bidle, Saljuqi writes that Bidle composed his "mysticism" based on the rhyme of Nizami’s “Leyli o Majnun” (لیلی و مجنون) (Saljuqi, 2009: 409) and his “Tur i Ma'rifat” (طور معرفت) based on the rhyme of “Khosrow o Shirin” (خسرو و شیرین) (Ibid: 419). Considering that so far no research has been done on the affectivity of Bidle Dehlavi from Nizami’s rhetoric, the authors of this paper intend to examine some of the stylistic similarities between the two poets in a comparative way. Studies indicate that most likely Bidle Dehlavi was acquainted with the works of Azerbaijani poets, especially Khaqani and Nizamis, which caused him to be influenced by the charm of some of the artistic tricks of these poets and create the foundations of Indian style based on the Azerbaijani style by applying and evolving it. With regard to such issues, the following basic questions arise: 1. Is the Indian style a necessary result of the natural course of poetry in that period or can the history of this style be sought in the works of previous periods’ poets? 2. What are the similarities between the stylistic features of Nizami Ganjavi’ and Bidle Dehlavi? 3. To what extent has Bidle been influenced by the Azerbaijani style, especially the Nizami Ganjavi’ style in the use of stylistic elements?

    Research method

    In this research, an attempt has been made to identify the most obvious and frequent elements of the Indian style in the works of Bidel Dehlavi through comparative analytical method. To explore the history of these elements, they have been compared in Ganjavi’ Khamsa or Panj Ganj ('Five Treasures'). To do this, we first identified the most important stylistic features of Bidle's poetry, examined them in Ganjavi’ Khamsa, and finally made a comparative analysis of our findings.

    Discussion

    A study of the stylistics of Bidle Dehlavi's poetry as one of the two peaks of the Indian style reveals that Bidle's poetry has special features from this perspective. Thus the reader in the face of these features is thinking to answer this question: Whether these features are a necessary result of the natural course of poetry in that period or the stylistic background of this type of use can be seen in the poetry of previous poets. Therefore, by studying the important features of Bidle's poetry style including ambiguity, personification, paradox, the presence of popular language and culture, rhetorical combinations, numerical affinities, synesthesia, use of words in special and unconventional meanings and allegory in Ganjavi’ Khamsa, the authors concluded that most of the stylistic features of Bidle's poetry are present in Nizami Ganjavi’ poetry sometimes at a higher frequency and sometimes at a lower frequency with the same approach, type and structure. For example, ambiguity is one of the most important features of Bidle and Nizami’s poetry, that the reason for its presence in the poetry of both poets, in addition to the narrator's familiarity with philosophy and mysticism (Khalili, 2004: 100 and Ejlali, 1993, vol. 1: 108) is the construction of special and unprecedented combinations, the use of unprecedented metaphors, rhetorical combinations, special illustrations. Or in the field of using personification, it can be said that in Nizami’s poetry, very subtle and complex personifications are seen, which have been interpreted as imaginary subtleties (Zakeri, 1993: 596). The same personifications with the same approach and structure has reached its peak with high frequency in Bidle's poetry (Shafiee Kadkani, 1997: 60).From the viewpoint of using contradictory images, it can be said that Nizami’s Khamsa, like Bidle's poems, is full of contradictory images. Of course, these images, although are simple compared to Bidle's paradoxical images, it can be said that in fact they are the evolved form of these simple images. The presence of popular culture and the creation of rhetorical combinations are also among the common features of Nizami and Biddle’s poetry so that perhaps no other poet except Jalāl ad-Dīn Muhammad Rūmī (Mawlānā) in ​​the entire history of Persian literature has succeeded in making rhetorical combinations as much as Biddle and Nizami. The use of numerical affinities, synesthesia, the use of the word in a specific and unconventional sense and allegory are also among the common features that have a significant and effective presence in both Bidle and Nizami’s poetry and distinguishe these two poets from their other peers.

    Conclusion

    The results of the studies indicate that most of the features that are considered to be Bidel Dehlavi's stylistic features have been used in Nizami Ganjavi’s poetry and some of these features, such as making rhetorical compositions, popular language and culture, personification, ambiguity, etc. are frequently used in Nizami’s poetry. Although, some of Bidle's stylistic features such as allegory, synesthesia, numerical affinities, paradox, use of words in a specific meaning, etc., have been used in Nizami’s poetry, they do not have a high frequency as Bidle's poetry. Finally, we come to the conclusion that Bidle was probably familiar with Nizami’s Khamsa and chose some of its simple artistic tricks as the primary model of his work due to their attractiveness and developed them with his innate genius.

    Keywords: Nizami Ganjavi, Bidel Dehlavi, style, background}
  • اعظم سیامک*، زهره نجفی، رافضه کرمان پور

    باتوجه ‏به تعداد فراوان محققان در حوزه زبان و ادبیات فارسی تحقیقات بیشماری در زمینه‏ های گوناگون انجام می‏شود. در بیشتر این تحقیقات داوری و پیشینه آن‏ها نیز مرور می‏شود؛ اما باز هم شمار پژوهش‏ های تکراری کم نیست. این پژوهش با روش مقایسه‏ای به بررسی هفت مقاله می‏پردازد که درباره یک موضوع، یعنی تصحیح رساله قشیریه و ترجمه آن انجام شده است. هدف از نگارش این مقاله آسیب‏ شناسی تحقیقات و تصحیحات تکراری و لزوم انجام چنین پژوهش ‏هایی است. مسئله اصلی این مقاله بررسی مشابهت‏ های هفت مقاله در یک حوزه و موضوع واحد و نشان ‏دادن نتایج و دستاوردهای غیرتکراری آن‏هاست که نمونه ‏ای از تحقیقات تکراری را نشان می‏دهد. درواقع در این پژوهش یک نمونه از تحقیقات مشابه و تکراری در تحقیقات حوزه ادبیات فارسی بررسی می‏شود و نتایج حاصل از آن نشان می‏دهد که فعالان حوزه ادبیات (به ‏ویژه مدرسان، پژوهشگران و داوران مجلات) باید برای تکراری‏ نبودن موضوعات مقالات چاره ‏ای بیندیشند.

    کلید واژگان: ترجمه رساله قشیریه, نقد, پیشینه, محتوا, نتیجه}
  • مینا کریمیان*، محمود بی جن خان، سید احمدرضا خاتون آبادی
    در یک تحقیق میان رشته ای، به منظور چگونگی درک گفتمان و ایجاد انسجام در یک متن با استفاده از دستگاه الکترومغزنگاری 32 کاناله، آزمایشی برای بررسی نحوه پردازش رابطه هم مرجعی حین هم مرجع شدن عبارت ارجاعی ضمیری با عبارت پیشینه با استفاده از روش پتانسیل رخداد- وابسته (ای آرپی) انجام شد. در این تحقیق، متن های دوجمله ای به زبان فارسی طراحی شدند. برای تحلیل دقت ارجاع ضمیری شخصی "او" در جمله دوم هر متن، دو حالت پایه و ابهام در ارجاع بسته به پیشینه های بالقوه موجود در جمله نخست مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از مقایسه حالت ابهام نسبت به حالت پایه با توجه به اصل میزان در دسترس بودن پیشینه حاکی از وجود مولفه های ای آرپی است که برای تحلیل دقت ارجاع میان تمام زبان ها مشترک است. در این پژوهش، با استفاده از طراحی آزمونی مطابق با مدل های روان شناسی زبان، نقش گفتمانی و هزینه پردازش حالت ابهام در ارجاع نسبت به حالت پایه با حضور دو مولفه  Nref و LAN مشخص شد. مولفه Nref نشان دهنده دشواری در برقراری رابطه هم مرجعی میان یک عبارت ارجاعی با دو پیشینه بالقوه در متن است. دو پیشینه بالقوه در جمله نخست باید به یک میزان مبهم باشند تا باعث تحریک و ایجاد مولفه Nref شوند. بررسی افزایش شدت مولفه LAN که نشان دهنده افزایش فعالیت حافظه کاری است، تحلیل مناسبی برای دقت ارجاع و تعیین میزان سهولت در ایجاد ارجاع ارایه می دهد.در مطالعه اصل میزان در دسترس بودن پیشینه، با استفاده از دو عنصر مهم نقش گفتمانی و هزینه پردازش سازوکارهای عصبی در تحلیل دقت ارجاع مورد مطالعه قرار گرفتند. این دو مولفه بیانگر دشواری در بازنمایی مجدد پیشینه صحیح و ایجاد رابطه هم مرجعی میان ضمیر ارجاعی و دو پیشینه موجود در متن است. از آنجایی که تشکیل رابطه هم مرجعی از طریق ضمیر ارجاعی در حالت ابهام در ارجاع نسبت به حالت پایه سخت تر است، هزینه پردازش آن به خاطر عدم برجستگی پیشینه نیز بیشتر است.
    کلید واژگان: الکترومغزنگاری, پتانسیل رخداد- وابسته, عبارت ارجاعی ضمیری, پیشینه, نقش گفتمان, هزینه پردازش, برجستگی}
    Mina Karimian *, Mahmood Bijankhan, Ahmadreza Khatoonabadi
    This article is an EEG/ERP study based on psycholinguistic models of reference resolution to study the discourse comprehension and coherent contexts through co-referencing between an anaphor and its antecedent in the same spoken context. How brain is able to establish reference between an anaphor and potential antecedents in discourse has become of great interest. Based on Informational Load Hypothesis by Almor (1999), an auditory task using participants with no neurological or medical disorder was designed to compare coreference resolution of a referential pronoun and its acceptable antecedent in two-sentence discourse context. Based on this theory, and considering the morpho-syntactic limitations of Persian language for processing the information comes from the pronominal anaphor, discourse function and processing cost of reference resolution analysis was examined by situations such as ambiguity in referring expressions. Research method in this study is based on psycholinguistic experimental model which indicates the sub-processes of brain functions responding to co-reference resolution. The model used in this research represents the balance between discourse function and processing costs of reference resolution between referential coherence and referential ambiguity conditions. The ERP components shown in this project indicate that the processing of anaphor resolution in different situations imposes different processing cost on working memory. The two components Nref and Left Anterior Negativity (LAN) in frontal lobe were elicited during referential ambiguity of the pronominal anaphor (third person) which has no gender feature. Nref is a sustained referential negativity which indicates the ambiguity of the referring anaphor. (LAN) in previous researches has shown the increasing activity of working memory. This result which is incompatible with previous studies, has indicated that lower salience of the antecedent can cause higher processing cost for the working memory in order to establish a cross-reference bridge between the new information and the already existing representations of antecedent.
    Keywords: EEG, ERP, Pronominal anaphor, salience, antecedent, Processing cost, working memory}
  • دکترناصر محسنی نیا، فائزه رحیمی
    بررسی پیشینه دستور درچندزبان مهم دنیا،شامل زبان های سومری، چینی، هندی، رومی، یونانی، اروپایی،فارسی و عربی. ازجمله مواردی است که در این مقاله پیرامون آن ها سخن به میان می آید.دراین مقاله نویسندگان تلاش دارند، تا تاریخ پیدایش دستور زبان را در این زبان ها به صورت تطبیقی بررسی نمایند وجایگاه هر یک از این زبان ها را در نگارش و تدوین دستور مشخص نمایند.
    آنچه در این گفتار اهمیت فراوان دارد، نقش و جایگاه دستور زبان فارسی وعربی در مقایسه با دستور زبان دیگر زبان های مطرح دنیا درگذشته وحال می باشد. بی تردید، نتایج این پژوهش می تواند گام مفیدی در روشن شدن پیشینه دستور نگاری در زبان های بزرگ دنیای ما باشد.
    کلید واژگان: پیشینه, دستور زبان تطبیقی, فارسی, عربی, یونانی, اروپایی}
    Dr. Naser Mohseni Nia, Faezeh Rahimi
    This article studies the history of grammar in several world languages including Sumerian، Chinese، Indian، Roman، Greek، European، Persian and Arabic to analyze the formation of grammar by way of comparison and finally signifying the place of each language in terms of writing and formulating grammar. The focus of this paper is the role and place of Persian and Arabic grammar in comparison to other world leading languages of the past and present. Undoubtedly، the findings of this study could be a step forward in clarifying the grammatical background of great world languages.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال