جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه
تکرار جستجوی کلیدواژه argument structure در نشریات گروه علوم انسانی
argument structure
در نشریات گروه ادبیات و زبان ها-
«تمشا کردن» محمولی تجربی در کردی گروسی است که ساخت موضوعی و رویدادی آن به صورت یک محمول مرکب فعل یاری بیان می شود. این پژوهش به جستار چگونگی رمزگذاری موضوع ها در ساختار محمول-موضوع «تمشا کردن» بر اساس منظر رده شناختی کرافت (2022) می پردازد. هدف آن بررسی این است که «تمشا کردن» از چه راهبردهایی برای بیان نقش شرکت کننده هایش بهره می جوید، بخش های سازنده ی آن میزبان کدام کارکردهای دستوری و معنایی هستند و چگونه ساخت رویدادی این محمول در راستای ساخت موضوعی اش بازنمایی می یابد. بدین منظور، پژوهشی میدانی صورت گرفت و 30 گویشور بومی کردی گروسی مصاحبه شدند. فیلم «داستان گلابی» ولس چیف بستر گرداوردی داده ها واقع شد و روایت های کردی ضبط شدند. 88 نمونه ی دارای محمول «تمشا کردن» از پیکره ی گفتمانی فوق، برای بررسی راهبردهای رمزگذاری موضوع استخراج شدند. مشاهده شد که این محمول مرکب تجربی در رمزگذاری موضوع شرکت کننده ها و نوع رویدادی که بیان می کند دارای بازنمایی های گوناگونی بود. اساسا از راهبرد تجربه-محور بهره می جست و تجربه گر را به صورت یک عبارت موضوعی فاعلی بیان می کرد. اما موضوع محرک آن در کاربرد راهبرد رمزگذاری تنوع قابل ملاحضه ای را نمایان می کرد و به صورت های عبارت موضوعی مفعولی، عبارت موضوعی متممی، و عبارت موضوعی بند متممی بازنمایی می یافت. از میان 88 نمونه از محمول «تمشا کردن»، تنها 16 مورد ساخت موضوعی فاعلی-مفعولی داشتند. پربسامدترین راهبرد رمزگذاری موضوع، راهبرد رمزگذاری فاعلی-متممی شناسایی شد که دارای محرک مکانی/هدف بود. این محمول مرکب همچنین مشاهده شد که به صورت یک زیررویداد در ساخت فعل پیاپی شرکت می جست و در برخی موارد با ساخت رویدادی متفاوتی بیان می شد.کلید واژگان: رویداد تجربی، ساخت موضوعی، محمول مرکب، فعل یار، فعل پیاپیtǝmʃʌ kǝrdǝn ‘to look’ is an experiential predicate in Garrusi Kurdish whose arguments and event structure are represented as a coverb complex predicate. The present study explores how arguments are encoded in the predicate-argument construction of tǝmʃʌ kǝrdǝn based on Croft’s typological perspective (2022). It investigates the strategies employed by this verbal event to express its participants’ roles, which grammatical and semantic functions are hosted by its components, and how its event structure is represented with respect to its argument structure. For this purpose, a fieldwork was conducted and 30 native speakers of Garrusi Kurdish were interviewed. Wallace Chafe’s The Pear Story film was used as a catalyst for data collection, and Kurdish narratives were recorded. A total of 88 tokens of tǝmʃʌ kǝrdǝn, extracted from our discursive corpus, were analyzed to study argument coding strategies. The findings revealed that this experiential complex predicate, exhibits variation in the participants’ argument coding and the type of the event it expresses. It basically used experiencer-oriented strategy, encoding the experiencer as a subject argument phrase. However, the stimulus showed variation in coding strategies, being expressed as an object argument phrase, as an oblique argument phrase, or as a complement clause. Of the 88 tokens of tǝmʃʌ kǝrdǝn, only 16 instances employed subject-object argument structure. The most tokenized coding strategy was subject-oblique argument coding with a locative/goal stimulus. Additionally, this complex predicate was observed to function as a subevent in serial verb construction. It could also express a different event structure.Keywords: Experiential Event, Argument Structure, Complex Predicate, Coverb, Serial Verb
-
ترسیم مختصات شیوه نگاشت نحوی موضوع ها به شکلی فراگیر که قابل تعمیم به ساختار موضوعی انواع محمول ها اعم از فعلی و غیرفعلی باشد، یک غایت مطلوب نظری در رویکردهای زایشی به ساختار موضوعی است. در این مقاله، ساختار موضوعی اسم فعل به عنوان محمولی غیرفعلی، در زبان کردی، گونه سنندجی بررسی و کنکاش می شود. با توجه به محدودیت های فضای نحوی گروه معرف (DP) در زبان کردی سنندجی (به دلیل حضور ساخت اضافه[1])، مسیله نحوه نگاشت موضوع های اسم فعل و محدودیت های حاکم بر ساختار موضوعی آن اهمیت می یابد. بر پایه مشاهدات تجربی، اسم فعل ها به چهار دسته پادکنایی، پادمفعولی، دو ظرفیتی و سه ظرفیتی تقسیم می شوند. در اسم فعل های پادکنایی موضوع بیرونی به شکل اضافه به اسم فعل می پیوندد و قابلیت انضمام ندارد. در خصوص اسم فعل های پادمفعولی، نشان داده می شود که موضوع درونی هم به صورت اضافه و هم انضمامی می تواند حضور داشته باشد. اسم فعل های متعدی دو صورت را به نمایش می گذارند: موضوع درونی می تواند به صورت اضافه حضور یابد و موضوع بیرونی قابلیت حضور ندارد؛ یا اینکه موضوع بیرونی در حالت اضافه و موضوع درونی انضمامی است. در آخرین دسته از اسم فعل های کردی سنندجی، موضوع درونی هدف به صورت گروه حرف اضافه است و قابلیت بازبینی مشخصه EPP و ارتقا به جایگاه فاعل را ندارد. با مفروض پنداشتن رویکرد برون-اسکلتی بورر (2005 a, b)، استدلال خواهد شد که ویژگی ها و محدودیت های منحصربه فرد ناظر بر نگاشت موضوع های اسم فعل تابعی از اصول و فرایندهای عام و مستقل حرکت هسته-به-هسته، بازبینی حالت، اصل گسترش ریشه و اصل فرافکنی گسترده هستند.
کلید واژگان: ساختار موضوعی، اسم فعل، اسم سازی، انضمام، ساخت اضافهThe purpose of this paper is to investigate the argument structure of deverbal nouns, and the restrictions on the mapping of arguments in Sanandaji Kurdish. Due to the syntactic-space limitations of the DP in the language (i.e, the Ezafe construction), the issue concerning how to map the arguments of a deverbal noun and the limitations governing its argument structure are important. This is mainly because achieving a comprehensive mapping space that covers different syntactic projections is a desirable theoretical goal in generative approaches to argument structure. In this research, first, deverbal nouns are divided into four categories: unergative, unaccusative, two-place predicate, and three-place predicate. In unergative deverbal nouns, the external argument is instantiated as Ezafe to the deverbal noun and it cannot be incorporated into the deverbal noun. Regarding the unaccusative deverbal nouns, the internal argument can be present both as Ezafe and as being incorporated into the deverbal noun. There are two forms regarding transitive deverbal nouns: the internal argument can be instantiated as Ezafe and the external argument cannot be present, or the external argument is instantiated as Ezafe, and the internal argument is incorporated into the deverbal noun. In the last category of Sanandaji Kurdish deverbal nouns, the Goal is in the form of a Preposition Phrase (PP) and cannot check the EPP feature and be raised to the subject position.
Keywords: Argument Structure, Deverbal Nouns, Nominalization, Incorporation, Ezafe Construction -
این پژوهش به بررسی فرآیند انضمام در کردی اردلانی با تاکید بر بازشناخت ماهیت حوزه ای این فرایند در بستر جدال نظری نحوی - صرفی می پردازد. انضمام اسم یکی از فرآیندهای واژه سازی است که در صورت متعارف آن موضوع درونی اسمی به هسته فعل واژگانی منضم و سبب تشکیل یک فعل انضمامی می شود. بررسی داده های زبان کردی، که از پیکره زبان کردی آنلاین دانشگاه کردستان استخراج گردیده است، نشان از آن دارد که رویکرد نحوی نمی تواند تبیین مناسبی از انضمام اسم در این زبان به دست دهد؛ چرا که در کردی اردلانی می توان نمونه هایی از انضمام موضوع بیرونی به فعل را یافت که با مفروضات رویکرد نحوی مغایر است. به طور مشخص، انضمام موضوع بیرونی به فعل برآیند حرکتی تلقی می شود که در آن عنصر حرکت کننده بر رد خود حاکمیت ندارد. بر این اساس، حرکت موضوع بیرونی به سمت فعل «شرط گسترش» اشتقاق های نحوی را نقض می کند. این شرط کمینه گرایانه در حقیقت بخشی از محدودیت هایی را که در نظریه حاکمیت و مرجع گزینی توسط «اصل محدودیت حرکت هسته» تبیین می یافتند پوشش می دهد. در نتیجه، بر پایه مشاهدات تجربی و مفروض پنداشتن شرط گسترش در اشتقاق سازه های نحوی، واضح است که انضمام اسم به فعل در کردی اردلانی را فرایندی صرفی، و نه نحوی، قلمداد کنیم.کلید واژگان: انضمام، صرف، ساختار موضوعی، شرط گسترش، کردیThis study examines the process of incorporation in Kurdish with emphasis on recognizing the modular nature of this process in the context of syntactic-morphological theoretical debate. Noun incorporation is one of the morphological processes, in the normal case of which the internal subject of the noun is incorporated to the core of the lexical verb and causes the formation of a incorporated verb. Examination of Kurdish language data, extracted from the online Kurdish language corpus of university of Kurdistan shows that the syntactic approach cannot provide a proper explanation of the incorporation of nouns in this language; Because in Kurdish one can find examples of incorporation an external subject to a verb that violates the assumptions of a syntactic approach. Specifically, the incorporation of the external subject to the verb is considered the result of a movement in which the moving element has no government over its trace. Accordingly, the movement of the external subject towards the verb "Extension condition" violates syntactic derivations. This minimalist condition actually covers some of the limitations explained by the "head movement principle" in the theory of government and binding. Consequently, based on empirical observations and assuming the Extention condition in the derivation of syntactic constructions, it is logical to consider the incorporation of nouns into verbs in Kurdish as a morphological process, and not a syntactic one.Keywords: incorporation, Morphology, Argument Structure, Extension Condition, Kurdish
-
افعال حسی طبقه مهمی از افعال در زبان های طبیعی اند که رویدادهای حسی و ادراکی مربوط به انسان و دیگر موجودات ذی شعور را بیان می کنند. هدف پژوهش حاضر این است که ساختار موضوعی افعال مربوط به حس شنوایی در زبان فارسی را در چارچوب دستور ساخت گلدبرگ (1995، 2006) بررسی نماید. داده های پژوهش مشتمل بر 320 جمله نوشتاری فارسی معیار است که از پیکره همشهری (نسخه دوم) استخراج شده اند. نتایج بررسی داده ها نشان می دهد که فعل بسیط «شنیدن» چندمعناترین فعل حسی شنوایی در زبان فارسی است که پنج معنای متفاوت دارد: شنیدن غیرارادی، شنیدن ارادی، مطلع شدن، اطاعت کردن و استشمام کردن. فعل «شنیدن» در این معانی پنج گانه در مجموع سه نوع ساختار موضوعی را از خود نشان می دهد: [فاعل + مفعول اسمی]، [فاعل + مفعول بندی] و [فاعل + مفعول حرف اضافه ای]. سایر افعال مربوط به حس شنوایی نیز دارای ساخت ساختار موضوعی خاصی هستند که تعیین کننده معنا و نحو آنهاست اما درجه چندمعنایی آنها کمتر از فعل «شنیدن» است. براساس رویکرد ساخت بنیاد می توان نتبجه گرفت که چندمعنایی این افعال از نوع چندمعنایی ساختی است که در سطح ساخت های کمابیش انتزاعی و طرحواره ای قابل تبیین است و نه در سطح واژه های عینی.
کلید واژگان: ساخت موضوعی، فعل حسی، دستور ساخت، دستور ساخت شناختی، رویکرد ساختیZabanshenakht, Volume:13 Issue: 1, 2022, PP 161 -190Perception verbs are important category of verbs in natural languages that express perceptual events related to human and other conscious creatures. The purpose of the present study is to explore the argument structure of perception verbs of hearing in Persian within the framework of Goldberg’s Construction Grammar (1995, 2006). The research data include a collection of 320 sentences of standard Persian extracted from the Hamshahri corpus, Persian Newspaper, (version 2). The results of the data analysis show that the perception verb ‘ʃænidæn’ (to hear), is the most polysemous Perception Verbs of Hearing in Persian that has 5 different meanings: hearing, listening, realizing, obeying, and scenting. In these different meanings, ‘ʃænidæn’ appears in 3 argument structure construction: [SUB + Nominal OBJ], [SUB + clausal OBJ], [SUB + Prepositional OBJ]. The other verbs of hearing also have their own argument structure construction which determines their semantics and syntax, but they are less polysemous than ‘ʃænidæn’. Based on the constructionist approach, it can be concluded that polysemy of the perception verbs of hearing is constructional polysemy which can be explained at the level of abstract and schematic constructions, rather than concrete words.
Keywords: argument structure, perception verb, construction grammar, cognitive construction grammar, constructional approach -
فعل های حسی طبقه مهمی از افعال در زبان های طبیعی اند که برای بیان رویدادهای حسی و ادراکی مربوط به انسان و سایر موجودات ذی شعور به کار می روند. مقاله حاضر به بررسی ساختار موضوعی مهم ترین فعل حسی در زبان فارسی، یعنی «دیدن»، در چارچوب دستور ساخت شناختی گلدبرگ (1995، 2006) می پردازد. داده های پژوهش شامل مجموعه ای بیش از 500 جمله نوشتاری فارسی معیار است که از پیکره همشهری استخراج شده اند. نتایج پژوهش نشان می دهد که فاعل فعل «دیدن» از لحاظ معنایی نقش حسگر و مفعول آن نقش پدیده دارد که گاه به صورت گروه اسمی و گاهی به صورت بند پیرو ظاهر می شود. فعل «دیدن» از درجه بالایی از چندمعنایی برخوردار است و در این پژوهش 17 معنای مجزا برای آن کشف شده است که در هر یک از این معانی، ساختار موضوعی فعل از لحاظ ویژگی های صوری یا معنایی مفعول ویا از لحاظ تعداد متمم ها متفاوت است. در نتیجه می توان استدلال کرد که ساختار موضوعی فعل «دیدن» برخلاف دیدگاه رایج در رویکرد فرافکن گرا، وابسته به خود فعل نیست، بلکه وابسته به ساخت خاصی است که فعل در آن قرار می گیرد. این نتیجه گیری همسو با دیدگاهی است که در رویکرد ساخت گرا اتخاذ می شود و ساخت را به خودی خود واجد صورت و معنای مستقل می داند.کلید واژگان: ساخت موضوعی، فعل حسی، دستور ساخت، دستور ساخت شناختی، چندمعناییPerception verbs as important category of verbs are used to represent perceptual events related to human and other conscious creatures. This article examines the argument structure of the most important perception verb in Persian, i.e. “didæn’ (to see), within the framework of Goldberg's Construction Grammar (1995, 2006). The data includes a collection of 500 Persian sentences extracted from the Hamshahri corpus. The results show that the subject of “didæn’, semantically, plays the role of senser and its object plays the role of phenomenon that sometimes appears as a nominal phrase and sometimes as a subordinate clause. The verb "didæn" has a high degree of polysemy and in this study 17 different meanings have been detected. In each meaning, the argument structure differs in terms of formal or semantic properties of the object and/or the number of complements. Therefore, it can be argued that, in contrast to the projectionist approach, the argument structure of “didæn” is not dependent to the verb itself, but to a particular construction in which the verb occurs. This conclusion is in line with the constructionist approach that posits that a construction by itself has independent form and meaning.Keywords: Argument Structure, perception verb, construction grammar, cognitive construction grammar .polysemy
-
International Journal of Foreign Language Teaching and Research, Volume:8 Issue: 31, Summer 2020, PP 11 -24This study examined the role of the native language (L1) transfer in a non-native language (L2) acquisition of the there-insertion construction at the syntax-semantics interface. Specifically, the study investigated if Mandarin EFL learners would make overgeneralization errors in the situation where an L1 argument structure constitutes a superset of its L2 counterpart. Verbs of existence and appearance (EAA) such as exist, appear are possible with the there-insertion construction in which the single argument remains in the underlying direct object position. In Mandarin, some verb classes also allow their single arguments to appear in the verb-subject (VS) order. For example, VEA and verbs of monadic change of state (COS) (die, escape) are compatible with the VS order. Some verbs of manner of motion (MOM) (run, swim) are also permissible with the construction. Seventy upper-intermediate and advanced L1 Mandarin EFL learners and 30 native English speakers participated in an acceptability judgement test, the results of which show that L1 Mandarin EFL learners acquired native-like knowledge of the there-insertion construction with verbs of EAA, but they have difficulties recognizing the unacceptability of the there-insertion sentences with verbs of COS and MOM. Individual results by subjects show that it is possible to recover from L1 transfer. Mandarin EFL learners start to unlearn the overgeneralization errors with MOM verbs by drawing on the semantic properties. The experimental results provide further evidence for the previous findings suggesting that the L2 argument structure acquisition is constrained by L1, and the recovery from L1 transfer is also possible.Keywords: there-insertion construction, Mandarin EFL learners, L1 transfer, argument structure, overgeneralization errors
-
Considering the paramount importance of writing logical arguments for college students, this study investigated the effect of dynamic assessment (DA) of Toulmin model through teacher- and collective-scaffolding on argument structure and overall quality of argumentative essays of Iranian EFL university learners. In so doing, 45 male and female Iranian EFL learners taking part in the study were randomly assigned into three groups ( two experimental groups including teacher- and collective-scaffolding and one control group), each consisting of 15 learners. Toulmin Model of argumentation was used as an instructional tool in this research. The necessary data were collected through a pre- and post-test argumentative essay. During the experiment, the dynamic assessment groups wrote and revised their essays in response to teacher’s or peers’ supportive dialogue and zone of proximal development (ZPD) sensitive feedback on the argument structure of their essays; whereas, the control group did not receive such mediation and they were evaluated on their own independent performance. The results of statistical analyses carried out on post-test scores on argument structure and overall quality of the essays pointed out to the outperformance of the teacher- and collective-scaffolding groups on both variables. Furthermore, follow-up Post-hoc analyses revealed no significant difference between the teacher- and collective-scaffolding groups in terms of the overall quality of the argumentative essays. However, the statistically significant difference between the two experimental groups with regard to the argument structure indicated the outperformance of the teacher-scaffolding over the collective group. The obtained results support the fact that autonomy and improvement cannot be thrust upon learners, rather they need to be assisted wisely towards independence.Keywords: Dynamic Assessment, Toulmin Model, Teacher-Scaffolding, Collective-Scaffolding, Argument Structure, Argumentative Writing Achievement
-
انعکاسی ها در مطالعات زبان شناسی به آن دسته از واحدهای زبانی اطلاق می شوند که به دلیل رمزگذاری هم مرجع بودگی میان فاعل و موضوع دیگر فعل (مفعول مستقیم یا غیرمستقیم) یا تاکید برگروه اسمی در جمله به کار گرفته می شوند. مختصر حاضر بر آن است تا به بررسی آن دسته از کلمات مرکب در زبان فارسی بپردازد که با عناصر انعکاسی: «خویش» و «خویشتن» و عنصر انعکاسی و انعکاسی تاکیدی «خود» پدید می آیند. این بررسی با هدف واکاوی ویژگی این دسته از واژگان مرکب در به تصویرکشیدن «ساخت موضوعی» کامل، یعنی رمزگذاری همه موضوعات و با مشخصه «انعکاسی» درون یک واژه و همچنین مفهوم «تاکید» به انجام رسیده است. در این زاویه از واکاوی، مقاله حاضر از تحلیل کونیش (2011) در بررسی ساخت موضوعی ترکیبات اسمی با انعکاسی ها پیروی کرده است. از آنجا که بخشی از تحلیل های پژوهش نیازمند کاوش های درزمانی بوده است، اصول انگاره دستوری شدگی به خدمت گرفته شده اند. این کاوش ها حاکی از این حقیقت بودند که عناصر انعکاسی در ترکیبات واژگانی نیز تنها حامل مفاهیمی بودند که در ساخت های نحوی رمزگذاری می کنند. داده های پژوهش نشان می دهند که پیدایش ترکیبات واژگانی با عناصر انعکاسی، در فصل مشترک نحو و واژگان به وقوع می پیوندد، از این رو ترکیبات مذکور از میزان ترکیب پذیری بالایی برخوردارند. همچنین مشخص شد که زبان فارسی، همانند دیگر زبان های دنیا، مفهوم انعکاس را پیش از مفهوم قیدی «تاکید» در ترکیبات واژگانی رمزگذاری کرده است. نتایج این مقاله نشان می دهد که رمزگذاری مفهوم «انعکاس»، رابطه فاعل و مفعول مستقیم و نیز کاربرد انعکاسی «خود»، به میزان قابل توجهی به ترتیب از رمزگذاری مفهوم «تاکید»، رابطه فاعل و مفعول غیرمستقیم و نیز کاربرد دیگر عناصر انعکاسی بیشتر بوده است.
کلید واژگان: انعکاسی ها، انعکاسی های تاکیدی، ترکیبات واژگانی، ساخت موضوع، دستوری شدگیThe term‘‘reflexive’’has been used throughout the history of linguistics in the sense of referring to the function of marking two arguments of a verb as co-referential. The present paper is an attempt to analyze the deverbal compound nouns derived from reflexives and reflexive intensifiers in Persian. It argues that the verbal part of these compound nouns provides information about the noun’s argument structure. Typically, the two argument positions inherited from the underlying transitive verb must be filled by the same argument. In other words, the relevant nominals express a reflexive meaning. Given that we are dealing with the interface of grammar and the lexicon, it should not come as a surprise that we find a certain amount but not a total degree of semantic compositionality in this domain. Following Konig (2011) and the principles of grammaticalization theory, we will show that the reflexives and intensifiers component encode the same content as their syntactic meaning. It is further demonstrated that the reflexive meaning, direct object and the frequency of "xod" are more documented than the intensifier function, indirect object and the frequency of xiš and xištan.
Keywords: reflexives, intensifier reflexives, reflexive compounds, argument structure, grammaticalization -
مسئله تناوب سببی و ضدسببی در کانون پژوهش های نظری در حوزه ساختار موضوعی در سطح روابط نحو و معناشناسی قرار دارد. در تبیین این تناوب، دو دیدگاه عمده گذرایی زدایی و سببی سازی بر این عقیده هستند که دو گونه این تناوب دارای مدخل های متمایز واژگانی نمی باشند. به عبارت دیگر، بر اساس این دو رویکرد، هر کدام از گونه های این تناوب از مدخل واژگانی گونه دیگر مشتق می شود. در این پژوهش با استناد به داده های زبان کردی گویش سورانی نشان می دهیم که در تناوب سببی و ضدسببی رابطه اشتقاقی دو طرفه وجود ندارد بلکه هر دو گونه از یک مدخل واژگانی خنثی مشتق می شوند. در لابلای این تحلیل، در سطحی زبان ویژه، به بررسی وجود تنوع ساخت واژی بر گونه های این تناوب ، محدودیت های فعلی انتخابی افعال در هر دو گونه و توزیع گروه حرف اضافه در ارتباط با موضوع بیرونی پرداخته می شود. در این پژوهش استدلال می شود که عاملیت و سببیت در سطوح مختلف به ساخت معرفی می شوند و تفاوت مجهول و گونه ضدسببی در فرافکن هسته جهت می باشد؛ به این صورت که مجهول دارای هسته جهت ولی ضدسببی فاقد این هسته می باشد.کلید واژگان: تناوب (ضد) سببی، (نا)گذرایی، ساخت موضوعی، مجهول، زبان کردیThe causative/anti-causative alternation has engendered theoretical interest within studies of argument structure at the syntax-semantic interface. The two prominanet appraoches to the syntax of the alternation, that is detransivitation and causation, do not posit distinct lexical entries for the alternation. In other words, these approaches build on the idea that one of the two alternants is derived from the other one. The purpose of this articl; however, is to show, based on Kurdish data, that there is not a derivational two-way relationship between the alternants in the alternation. Rather, it argues that both alternants are derived from a neutral single lexical entry. In so doing, evidence will be drawn from the existence of morphological variations on these alternations, verb selections and restrictions, and the contribution of prepositional phrase in relation to external argument. It will also be argued that agentivity and causativity are introduced to the structure as different projections, with the passive projecting a voice projection, while the anti-causative does not so.Keywords: (Anti)-causatiev, (In)-transitive, argument structure, passive, Kurdish
-
یکی از نظریه هایی که چگونگی تولید زبان با زبان آموز را تبیین می کند، نظریه پردازش پذیری (پینمان، 1998) است. این نظریه پیوست هایی دارد که یکی از آن ها فرضیه مبتدا است. این فرضیه به پیش بینی نحوه و روند مبتداسازی در مراحل گوناگون زبان آموزی اقدام می کند و آن را دارای سه مرحله می داند. براساس فرضیه مبتدا، زبان آموزان در مرحله اول تولید جملات به زبان دوم، تفاوتی میان نقش دستوری مبتدا و فاعل قائل نمی شوند. در مرحله دوم، افزوده ها در جایگاه آغازین ظاهر می شوند و در مرحله سوم، موضوع کانونی غیر فاعلی ای در این جایگاه قرار می گیرد. هدف از انجام پژوهش حاضر جلب توجه معلمان زبان فارسی به ضرورت آگاه کردن فارسی آموزان از ترتیب واژگانی کمابیش آزاد در جملات فارسی است. مسئله نوشتار پیش رو بررسی مبتداسازی در سطوح مختلف فارسی آموزی برمبنای فرضیه مبتداست. برای پرداختن به مسئله یادشده ، در ابتدا تعداد (48) فایل صوتی اجرای برخط آزمون تعیین سطح گفتار دو دوره دانش افزایی زبان و ادبیات فارسی براساس دستورالعمل ارزیابی تولیدات زبانی بنیاد سعدی سطح بندی شد؛ سپس تعداد (482) جمله دارای فاعل و ساخت موضوعی کامل از فایل های صوتی به منظور تحلیل استخراج شد. نتیجه تحلیل داده های نهایی این بود که فرضیه مبتدا درخصوص یادگیری زبان فارسی به تمامی صادق نیست.کلید واژگان: پردازش پذیری، مبتداسازی، فرضیه مبتدا، ساخت موضوعی، گفتارThe Processability Theory (Pienemann, 1998) is a theory that explains the way in which language is produced by the learner. It has extensions one of which is the Topic Hypothesis. The hypothesis predicts the manner and procedure of topicalization in different stages of language learning and posits three stages for it. According to the Topic Hypothesis, the learner does not differentiate between the grammatical function TOPIC and SUBJECT. At a later stage, adjuncts appear in sentence-initial position. Finally, the TOPIC function is assigned to a non-subject core argument. The aim of this study is to direct attentions to how significant it is to be conscious of the relatively free word order in Persian sentences. The problem of the study is to survey topicalization in different levels of Persian learning according to the Topic Hypothesis. To this end, 48 audio-files obtained from the online administration of the speaking placement test of two Persian Language and Literature Refresher Courses were first put into different levels. Then, 482 sentences involving subject and complete argument structure were extracted for analysis. Analyzing the final data indicated that the Topic Hypothesis was not fully supported against the development pattern of L2 Persian topicalization.Keywords: processability, topicalization, Topic Hypothesis, Argument Structure, speaking
-
هدف از مقاله حاضر بررسی ساختار موضوعی یعنی مقوله بتدی، آرایش نحوی و بازنمایی معنایی و آوایی اسم واره های متناظر با افعال دومفعولی در کردی هورامی از زبان های ایرانی شمال غربی است. این مقاله پس از توصیف و طبقه بندی این اسم واره ها به دو نوع ملکی و عاملی از روش برنامه کمینه گرایی/ صرف توزیعی (MP/DM) برای تحلیل و مقایسه آن ها با افعال دومفعولی متناظر استفاده می کند. یافته های پژوهش نشان می دهند که آرایش نحوی اسامی حاوی مقوله فعلی واژگانی (VP) برای ادغام مشخصه کنش رو و مقوله الحاقی پایین (ApplPlow) برای معرفی هدف مملوک یا مکان است . فاعل جمله در نقش مالک مقوله اضافه ملکی (EzafPposs) در اسم واره ملکی و در همان نقش عامل مقوله جهت (VoiceP) در اسم واره عاملی ترکیب می شود. هسته مقوله زمان (TP) و مقوله متمم (CP) مقوله فعلی کوچک (vP) را گزینش می کنند و جمله ساز هستند؛ ولی هسته های مقوله شمار (NumP) و مقوله اضافه محمولیPEP)) مقوله اسمی کوچک (nP) را انتخاب می کنند؛ زیرا اسم ساز هستند. مشخصه V در اسم واره ملکی و تمام (VP) در اسم واره عاملی بهv و سپس برای بازبینی مشخصه اسمی به nP و PEP حرکت می کند. اسم واره عاملی مشخصه های اسمی بیشتری دارد و نشانه جمع، معرفگی، ملکی و صفت شمارشی می گیرد و با قید حالت نمی آید. آرایش نحوی حاصل نمود حصولی یا غایتمند جمله و اسم واره ملکی را به کنشی محدود در اسم واره عاملی تبدیل می کند. بنابراین، بررسی ساختار موضوعی اسامی متناظر با افعال دومفعولی در چارچوب رویکرد نحو محور مقاله نشان می دهد که آرایش نحوی موتور محرک مقوله بندی، بازنمایی آوایی و بازنمایی معنایی انتقال مالکیت یا مکانی در هر دو اسم واره و جمله متناظر است.کلید واژگان: کردی هورامی، ساختار موضوعی، اسامی متناظر با افعال دومفعولی، مقوله بندی، آرایش نحوی، بازنمایی معنایی، برنامه کمینه گرایی، صرف توزیعیThe realization of the argument structure of nouns corresponding with ditransitive verbs is a complicated subject since those nouns involve categorical, morphological, syntactic and semantic features of both nouns and verbs. The aim of this article is to survey the argument structure including categorization, syntactic structure and phonetic and semantic realization of main ditransitive verbs and their corresponding nouns in Hawrami Kurdish-a north western Iranian language. Dividing and describing the nouns into possessive and agentive nominals, this article analyzes and contrasts them with corresponding verbs under the framework of MP/DM. The results show that syntactic structure of main verbs and their corresponding nouns involve verbal category (VP) to introduce theme and low ApplP to introduce benefective goal or location. The subject of the sentence merges as the possessor in EzafPposs of possessive nouns and as the same agent in VoiceP of agentive nouns. The heads of the TP and CP select vP in statements; hence, the heads of PEP and DP choose nP in nominals. The root in possessive and the whole VP features in agentive nominal move to np and PEP to value their nominal and Ezafe features. Agentive nouns have more nominal properties and take plural, (in) definiteness, possessive and adjectival markers and also do not take manner adverbs. Therefore, argument structure analysis of nouns corresponding with ditransitive verbs using the MP/DM approach shows that syntactic structure is the driving engine for the categorization, syntactic structure and phonetic and semantic realization of possession and location transfer of ditransitive verbs and their corresponding nouns in Hawrami.Keywords: Hawrami Kurdish, Argument Structure, Ditransitive Verbs, Corresponding Nouns, Categorization, Syntactic Structure, Semantic Realization, MP, DP
-
از منظر توصیفی، فرایند الحاق به فرایندی نحوی- ساختواژی اطلاق می شود که در آن یک حرف اضافه با پیوستن به فعل موضوع جدیدی را به ساختار موضوعی فعل اضافه می کند و یا اینکه یک موضوع غیرمستقیم را به موضوع مستقیم فعل بدل می کند. موضوع الحاقی غالبا دارای یکی از نقش های معنایی بهره ور، ابزار، مکان و یا جهت می باشد. در پژوهش های زبانشناسی توصیفی/نظری، شناسایی، توصیف و تحلیل این فرایند و ساخت های مشتق از آن در زبان های ایرانی مورد غفلت قرار گرفته است و لذا این پژوهش نخستین گام جدی در راستای معرفی و بررسی این ساخت در یکی از زبان های ایرانی، کردی کلهری، می باشد. به طور مشخص، در این مقاله، ساخت الحاقی در زبان کردی کلهری با تکیه بر جنبه های توصیفی و نظری آن مورد کنکاش قرار می گیرد و از این رهگذر ملاک های تشخیص این ساخت و تحلیل ساز و کارهای نحوی دخیل در اشتقاق آن در انگاره زایشی کمینه گرا معرفی می گردند.کلید واژگان: الحاق، ساخت الحاقی، کردی کلهری، ساخت موضوعی، فعلApplication, descriptively speaking, is a grammatical term used to refer to a morphosyntactic process which affects the argument structure of a verb through either the introduction of a new argument to the argument structure of the verb or the promotion of an indirect argument with an oblique status to a direct argument status. Description, and let alone analysis, of application and the ensuing applicative constructions in Iranian languages have largely failed to draw the attention of researchers working on these languages; accordingly, the current research represents the first serious attempt to study application and the applicative constructions in an Iranian language, that is Kalhuri Kurdish. To be more specific, this papers aims at introducing a set of descriptive tools to characterize the applicative construction and at elaborating on the theoretical dimensions and implications of such constructions in the light of empirical findings from Kalhuri Kurdish. As such, the current research is setting a preliminary basis for further exploration of the properties of such constructions in Iranian languages.Keywords: application, applicative construction, argument structure, Kalhuri Kurdish, Verb
-
این مقاله ضمن بررسی و نقد رویکرد انضمامی و جزء فعلی به عنوان فعل سبک، تحلیل تازه ای از فعل مرکب در زبان فارسی ارائه می دهد که به موجب آن ساختار موضوعی جزء فعلی فعل مرکب با ساختار موضوعی فعل ساده متناظر آن تفاوتی ندارد و در نتیجه جزء فعلی برخلاف نظر اکثر زبان شناسان، به لحاظ نقش معنایی سبک و رنگ باخته نیست، بلکه اعطاء نقش های معنایی به موضوع ها را در جمله برعهده دارد. به موجب تحلیل پیشنهادی این مقاله جزء غیرفعلی فعل مرکب محمولی یا غیرمحمولی است. در حالت اول یک هسته مقوله آزاد موضوع پذیر بوده و در حالت دوم یک گروه اسمی در جایگاه متمم هسته تهی است و به لحاظ معنایی ممکن است شفاف یا تیره باشد. در این مقاله، با چارچوب نظری برجستگی ساختار موضوعی گریم شاو (1992)، مفعول در مجاورت فعل اصلی می تواند هسته موضوع پذیر باشد. این عنصر تنها به درونی ترین موضوع خود یعنی کنش رو نقش معنایی اعطاء می کند و در حوزه محمول ساختار موضوعی خود را کامل نمی کند؛ چون موضوع های بیان نشده آن در ساختار موضوعی جزءفعلی موجودند. بنابراین، در این مورد، نگارنده فرضیه 'اشتراک موضوع' را به جای 'انتقال موضوع' گریم شاو و مستر (1988) برمی گزینند.کلید واژگان: فعل سبک، ساختار موضوعی، برجستگی، گروه محمول، نقش معناییThis paper investigates the syntax of Persian complex predicates, within the argument-structure prominence theory of Grimshaw (1992).
Since many linguists have been concerned with Persian complex predicates, we critically review their proposals.The previous studies about it consists of incorporation and light verb procedures. We show that argument -structure of the verbal elements in its heavy function is not different from argument -structure of its corresponding form in complex predicates, as most linguists have supposed, the so-called light verbs are shown to be thematically Light and bleached Rather, they but it assigns ï±-roles to arguments in the sentence. As the paper supposes non-verbal element of the complex predicate can be whether an argument or a part of it.In the latter,the non- verbal element is a kind of predicate. Some times the non-verbal element as argument is somehow semantically idiosyncratic and unusual. The theme together with the verbal element result in a single meaning which is the necessary condition for the formation of complex predicate. As the last point , our hypothesis prefers argument-participation to Grimshaw & Mester's argument-transfer.Keywords: light verb, argument -structure, prominence, verbal elements, thematic roles -
بسیاری از زبان شناسان، ساخت موضوعی و تظاهر موضوع ها را در تناوب های سببی/ خودانگیخته ازمنظر رویکردهای واژگان گرا بررسی کرده اند. در مقاله حاضر، انشعاب های مختلف رویکردهای واژگان گرا را بررسی، نقد و مقایسه می کنیم و سپس فرضیه اصلی این رویکردها را مورد آزمایش قرار می دهیم. در این رویکردها، فرض این است که ویژگی های معنایی و واژگانی فعل تعیین کننده ساخت موضوعی و تناوب موضوعی است. در این مقاله، مبتنی بر داده های زبان فارسی نشان می دهیم که ویژگی های معنایی فعل نقشی اساسی در تعیین تناوب موضوعی ایفا می کنند؛ اما نمی توانیم شرکت یا شرکت نکردن فعل در تناوب سببی را تنها به محتوای واژگانی فعل نسبت دهیم. به طور کلی، یافته های این پژوهش بر نتایج پژوهش های پیشین سایه تردید می افکنند و نشان می دهند که عوامل دیگری ورای ویژگی های واژگانی فعل در تعیین ساخت موضوعی و شرکت فعل در تناوب سببی ایفای نقش می کنند. در این ارتباط، هدف دیگر این مقاله تعیین عوامل موثر بر شرکت افعال زبان فارسی در تناوب سببی است.ازمیان این عوامل می توانیم به عوامل بافتی، همچون ویژگی معنایی موضوع های فعل و سازه های غیرموضوع و همچنین دانش دایره المعارفی که در سطح بازنمون منطقی در تعامل با یکدیگرند، اشاره کنیم.
کلید واژگان: ساخت موضوعی، تناوب سببی، خودانگیخته، رویکردهای واژگان گرا، بافتMany linguists have studied argument structure and argument realization in causative/inchoative alternations within the framework of lexicalist approaches. In the present paper, we will study, criticize and compare various derivatives of lexicalist approaches. Subsequently, we will test the main hypothesis underlying the mentioned accounts. In these accounts it is assumed that the verb’s lexical semantic features determine its argument structure and alternation. In this paper, based on Persian data, we will show that verb’s lexical semantics plays an important role in determination of its alternation, but the verb’s participation in causative alternation cannot be attributed sole to the verb’s semantic content. Overall, the findings of this survey cast doubt on the results of previous researches and show that other factors which transcend the verb’s lexical features determine its argument structure and its participation in causative alternation. With this regard, the other aim of this paper is to specify the factors affecting Persian verbs’ participation in causative alternation. Amongst these factors one can point to contextual factors such as semantic features of verb’s arguments and non-arguments alongside encyclopedic factors which coalesce at the level of logical form of the utterance.Keywords: argument structure, causative, inchoative alternation, lexicalist approaches, context -
Persian language frequently uses compound verbs along with simple verbs as verbal predicates. In addition to compounding as a morphological process, metaphorization is a semantic change method applied to the verb formation. As a typological property, these two types of verb formation strategies are used in abundance in Persian language. In this study, the essential criteria for the definition of the sentence verb is based on both the argument structure and the different possible forms of event structure mentioned in the sentence. This is a semantic-based approach and explores formal diversities in order to discover the meanings hidden inside them. In this study at first we look at the definition of the verb and investigate its different forms and then compound and fragmented verbs are introduced as two forms of the verb in Persian.Keywords: compound verb, incorporation, fragmented verb, event structure, argument structure, metaphorization, aktionsart
-
در این مقاله با بررسی تناوب موضوعی برخی فعل های مرکب در زبان فارسی نشان می دهیم چگونه یک توصیف مبتنی بر زمینه های معنایی می-تواند به پرسش هایی در زمینه رفتار نحوی و ساخت های موضوعی مرتبط با این فعل ها پاسخ دهد. در زبان فارسی تعدادی از فعل های مرکب، می-توانند در تناوب سببی شرکت کنند. این فعل ها دارای گونه سببی و ضد سببی هستند. اما در برخی بافت ها، گونه ضد سببی پذیرفتنی نیست؛ در حالی که گونه سببی پذیرفتنی است. در این مقاله رفتار متفاوت این فعل ها را در بافت های مختلف در چارچوب نظریه «معناشناسی زمینه» (Vide. Fillmore & Atkins، 1992) توضیح داده و نشان می دهیم این فعل ها با دو زمینه معنایی مرتبط هستند. همچنین با استفاده از مفهوم زمینه معنایی (Vide. Fillmore & Baker، 2010) نشان می دهیم بر خلاف کریمی دوستان (2005) که معتقد است ساخت موضوعی فعل های مرکب به وسیله عنصر غیر فعلی تعیین می شود و نیز برخلاف عقیده فولی، هارلی و کریمی (2005) که مدعی اند همکرد و عنصر غیر فعلی در تعیین ساخت موضوعی فعل های مرکب موثر هستند، ساخت موضوعی این فعل ها به وسیله کل ساخت حاوی فعل تعیین می شود.
کلید واژگان: تناوب سببی، ساخت موضوعی، فعل مرکب، معناشناسی زمینهFocusing on the argument alternation of some Light Verb Constructions (LVCs) in Persian, we will show how a frame-based description of verbal polysemy may be used to answer some questions about syntactic behavior and argument structures associated with such verbs. In Persian, a number of LVCs consisting of a light verb and a preverb (PV) participate in causative alternation. The causative variant is formed with the LV ændaxtæn 'cause to fall', and the anti-causative variant is formed with oftadæn 'fall'. But in some cases, the anti-causative variant is not acceptable by native speakers of Persian, whereas the causative variant is acceptable. The peculiar behavior of these verbs in different contexts is explained in the framework of Frame Semantics (Fillmore & Atkins, 1992). We will argue that these verbs are associated with two semantic frames. Contrary to Karimi-Doostan (2005) who claims that the argument structure of LVCs is determined by PVs, and Folli, Harley & Karimi (2005) who propose that both PVs and LVs compositionally contribute to the A-structure of LVCs, using the notion of Frames (Fillmore & Baker, 2010), we propose that the whole construction including the LVC determines its A-structure.Keywords: Causative alternation, Argument structure, Light verb construction, Frame semantics -
در این تحقیق برای روشن تر شدن ماهیت مدخل واژگانی فعل های متعدی در زبان فارسی، به ابزارهای تجربی روی آورده ایم. در این آزمون افعال متعدی فارسی را به پنج طبقه تقسیم کرده ایم. تفاوت این طبقات فعلی در تعداد احتمالات ساختار موضوعی و قالب زیرمقوله ای آن ها است. هدف از این آزمون این است که بدانیم کدام یک از این دو دسته ویژگی های بازنمودی در پردازش فعل، نقش اساسی تری دارند. افعالی که احتمالات ساختار موضوعی کمتری دارند سریع تر پردازش می شوند یا افعالی که احتمالات قالب زیرمقوله ای کمتری دارند؟ بیست آزمون شونده طبیعی که سخنگوی بومی فارسی بودند، در این پژوهش شرکت کرده اند. آن ها باید به قصد ادراک معنی، به جملاتی که می شنیدند، گوش می دادند و در همان حال درباره واژه بودن یا نبودن محرک های دیداری که پس از فعل جمله به آن ها ارائه می شد تصمیم می گرفتند. زمان پاسخ دهی آزمون شونده ها به تکلیف دوم، پیچیدگی بازنمودی فعل ها را نشان می داد. این روش تصمیم گیری واژگانی چندحسی نام دارد. این آزمون ها با استفاده از برنامه نرم افزاری DMDX اجرا شده اند و نتایج حاصل نیز با استفاده از آزمون ANOVA و آزمون tمورد محاسبه قرارگرفته اند. نتایج آزمون نشان داده اند که تعداد احتمالات ساختار موضوعی و قالب زیرمقوله ای فعل بر زمان پردازش جمله تاثیر داشته است.
کلید واژگان: پردازش، زمان واکنش آزمون شونده، ساختار موضوعی، قالب زیرمقوله ای، محرک دیداریIn the present investigation, experimental framework has been used to clarify the nature of lexical information arrayed against the lexical entries of Persian transitive verbs. In the test, we categorized the transitive verbs into 5 groups. What differs them is the number of argumental structural and sub-categorization frame options of each verb. We are going to find out which one is more fundamental in sentence processing, and that whether the verbs with less structural argument and sub-categorization frame options are processed faster or not. Twenty normal native speakers of Farsi participated in these tests. The subjects were divided into two groups. They had to perform a secondary visual lexical decision task in the immediate vicinity of the verb while listening to the sentence for meaning. Reaction times to this secondary task showed the representational complexity of the verbs. This is called "cross modal lexical decision method". Using DMDX software program, the tests were performed, and using ANOVA and t-tests, the data were analyzed. The results showed that both the argumental structure and sub-categorization frame possibilities of verb can affect sentence processing due to time.Keywords: Processing, Subject's reaction time, Argument structure, Sub, categorization frame, Visual stimulus -
فعل سبک فارسی یکی از مقولاتی است که پژوهش های قابل توجهی را در مباحثی چون فعل سببی، انضمام، فعل مرکب، ساختار موضوعی و ساخت مجهول به خود اختصاص داده است. در عموم بررسی هایی که در خصوص فعل سبک در افعال مرکب صورت گرفته است افزایش و کاهش ظرفیت فعل و ساختار موضوعی آن بیشتر مد نظر قرار گرفته است. یکی از جنبه های قابل بررسی در فعل سبک میزان واژگانی بودن این فعل در ترکیبات متفاوت است. این پژوهش می کوشد تا نحوه سبک شدن فعل سبک را در افعال مرکب مورد بررسی قراردهد. در این پژوهش فعل سبک از دو منظر هم نشینی با اجزاء غیرفعلی و جانشینی با صورت های متفاوت آن مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش نشان می دهد که افعال سبک فارسی نه تنها در مقایسه با هم به لحاظ واژگانی و سبک بودن بر روی یک پیوستار قرار می گیرند، به لحاظ هم نشینی با اجزاء غیر فعلی متفاوت نیز به صورت های متفاوت سبک شده اند. در این پژوهش طرحی موسوم به طرح بادبادکی ارائه شد که میزان سبک شدن فعل سبک فارسی را در دو محور افقی (هم نشینی) و عمودی (جانشینی عنصر غیر فعلی)، به تصویر می کشد.کلید واژگان: فعل سبک، فعل مرکب، گزاره های مرکب، ساخت موضوعی، انضمامPersian Light Verb (PLV) is of the chalengable issues in Persian Linguistics. Most of the studies on PLV are on its role in forming Noun Incorporation (NI) as well as Argument Structure. The present study has tried to investigate PLV in Persian complex predicates in terms of bleechness of the lexical meaning. In the study, it has been argued that the light verbs have been bleached distinctively in two vertical and horizontal continuemes. In horizontal continuem light verbs haven compared with each other, from the least to the most bleeched one, like xandan(to read), xordan(to eat), , zadan(to hit) and kardan t(to do). In vertical contiuem a specific Light verb have been investigated in relation to the lexical elements, noun or adjective, can be merged withto like kotak zadan(to hit), harf zadan(to talk), telephone zadan (to call, It has been also argued that there is a direct relationship between lexicality and specifity. More specific light verbs are more lexical ones.
In this study a kite shape design has been proposed to show bleechness of PLV in two dimensions.Keywords: Light Verb, Compound Verb, Complex Predicates, Argument Structure, Incorporation -
ساخت موضوعی به فهرست موضوع های یک محمول اطلاق می شود. مثلا، فعل «خورد» دو موضوع و فعل «داد» سه موضوع در ساخت موضوعی خود دارد. معمولا ساخت موضوعی افعال پس از افزوده شدن یک وند اشتقاقی به آنها تغییر می کند، به گونه ای که ساخت موضوعی مشتق حاصله با ساخت موضوعی کلمه پایه متفاوت است. در مقاله حاضر، ساخت موضوعی مشتقات فعلی زبان فارسی و تاثیر وند افزایی بر ساخت موضوعی کلمه پایه را مطالعه می کنیم. چارچوب نظری این مقاله نظریه لیبر است که ساخت موضوعی هر کلمه را فرافکنی از ساختار معنایی واژگانی آن می داند و معتقد است که، برای مطالعه ساخت موضوعی هر کلمه یا تغییرات وارده بر آن، باید ساختار معنایی واژگانی آن را مطالعه کرد. ما نیز تاثیر وندافزایی بر ساخت موضوعی کلمه پایه را از طریق بررسی تاثیر آن بر ساختار معنایی واژگانی آن کلمه مطالعه می کنیم و نشان می دهیم که فقط وندهایی ساخت موضوعی کلمه پایه را تغییر می دهند که در ساختار معنایی واژگانی آن کلمه تغییری ایجاد کرده باشند.
کلید واژگان: ساخت موضوعی، ساختار معنایی، واژگانی، موضوع، اشتقاقZabanshenakht, Volume:1 Issue: 1, 2010, PP 57 -74Argument Structure (AS) of a Predicate is a list of its arguments. For example the Persian verb xord (ate) in «Ali sib ra xord.» Has two arguments، while the verb dād (gave) in «Ali sib rā be Zahrā dād.» has three arguments: Ali، Sib، and Zahrā. The argument structure of a verb is usually changed by affixation، so that the argument structure of a derived word is different form that of the stem. This paper intends to study the argument structure of Persian verbal derivations and the effect of affixation on the argument structure of the base. The theoretical framework of this paper is Lieber''s view (1992) which states that the argument structure of each word is a projection of the Lexical Conceptual Structure (LCS) of that word. So the Study of AS of a word and the changes made in it must be done according to the LCS and the changes made in it. This paper studies the effect of affixation on the argument structure of a word through the changes it may have on the LCS of that word. It will also illustrate that only those affixes that changes the LCS of the word will affect the AS of the base; it means the affixes which do not have any effects on the LCS of a word have no changes on its AS.Keywords: argument structure, arguments, lexical conceptual structure, derivation
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.