ج
در نشریات گروه علوم سیاسی-
با قدرت گرفتن ملی گرایان روسی و اوراسیاگرایان، خاورمیانه از اهمیت راهبردی در محاسبات منطقه ای و جهانی روسیه برخوردار شده است. در همین چارچوب توسعه مناسبات با کنشگران اصلی زیرسیستم خاورمیانه نظیر جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی از اولویت های سیاست خارجی روسیه بوده است. اما تهران و ریاض منافع متعارضی را در منطقه پیگیری می کنند که این موضوع چالشی برای دستگاه دیپلماسی روسیه محسوب می گردد. با توجه به این مساله، سوال پژوهش بر این اساس شکل گرفته است که روسیه چگونه همزمان با حفظ مناسبات با تهران و ریاض، به مدیریت تعارض موجود در روابط آنها در راستای منافع منطقه ای خود پرداخته است؟ فرضیه مقاله بر این مبنا قرار دارد که روسیه تلاش کرده تا بر اساس رویکرد کاملا واقع بینانه و پراگماتیستی روابط مستقلی را با هر دو کشور همزمان برقرار کند تا بدین ترتیب منافع منطقه ای و همچنین جهانی خود را تامین نماید. روش تحقیق تحلیلی- تبیینی است و از رهیافت نظری واقع گرایی جهت تبیین موضوع استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که در رابطه با مساله فعالیت های هسته ای ایران، نفوذ منطقه ای و حضور این کشور در سوریه، تقابل جبهه مقاومت با ایتلاف عربی-عبری و حمایت ایران از حوثی های یمنی در جنگ با عربستان، رهبران کرملین توجه ای به خواست سعودی ها نداشته و در مقابل سیاست هماهنگی را با تهران، در راستای منافع ملی خود، اتخاذ نمودند.کلید واژگان: روسیه، ج، ا، ایران، عربستان سعودی، خاورمیانه، واقع گراییWith the rise of Russian nationalists and Eurasianists, the Middle East has become strategically important in Russia's regional and global calculations. In this context, the development of relations with key actors in the Middle East subsystem, such as the Islamic Republic of Iran and Saudi Arabia, has been one of Russia's foreign policy priorities. But Tehran and Riyadh are pursuing conflicting interests in the region, which poses a challenge to Russia's diplomatic apparatus. Given this issue, the research question is based on how Russia, while maintaining relations with Tehran and Riyadh, has managed the conflict in their relations in line with its regional interests? The hypothesis of the article is based on the fact that Russia has tried to establish independent relations with both countries simultaneously based on a completely realistic and pragmatic approach, in order to serve its regional as well as global interests. The research method is analytical-explanatory and the theoretical approach of realism has been used to explain the subject. Findings show that in relation to the issue of Iran's nuclear activities, regional influence and its presence in Syria, the confrontation of the Resistance Front with the Arab-Hebrew coalition and Iran's support for the Yemeni Houthis in the war With Saudi Arabia, Kremlin leaders ignored the Saudis' demands and instead pursued a policy of coordination with Tehran in the national interest.Keywords: Russia, Iran, Saudi Arabia, Middle East, realism
-
فصلنامه راهبرد دفاعی، پیاپی 69 (بهار 1399)، صص 155 -179
ج.ا.ایران با نگاه به آینده و تحولات هندسه قدرت جهانی و کسب مطلوبیت های راهبردی مبتنی بر ظرفیت ها و قابلیت ها در رفع نیازهای توان افزایی، کنشگری فعال در ترتیبات امنیتی منطقه ای و فرامنطقه ای و مانند آن، از این امکان برخوردار است که با جمهوری خلق چین در زمینه های مختلف به ویژه دیپلماسی دفاعی به توسعه و تقویت همکاری های دفاعی- امنیتی بپردازد. هدف اصلی مقاله نیز شناخت عوامل نقش آفرین در این همکاری هاست. این تحقیق به لحاظ هدف، کاربردی- توسعه ای و روش تحقیق برمبنای نوع داده های موردنیاز، موردی- زمینه ای و با رویکرد آمیخته (کیفی- کمی) انجام شده است. در این پژوهش، 23 عامل مهم و موثر نقش آفرین در همکاری های دفاعی- امنیتی دو کشور در دو وضعیت مطلوب و موجود شناسایی و اولویت بندی شده اند. در وضعیت موجود موقعیت ژیوپلتیک و ژیواستراتژیک دو کشور با ضریب 81/8%، جایگاه جمهوری خلق چین در نظام بین الملل با ضریب 80/0%، راهبرد جدید آمریکا در منطقه آسیا با ضریب 76/4%، اجماع دو کشور بر نقش محوری سازمان ملل و نهادهای بین المللی در حل موضوع ها با ضریب 72/7%، بیشترین میزان اثرگذاری را دارند و در وضع مطلوب نیز جایگاه جمهوری خلق چین در نظام بین الملل، تلاش دو کشور در جهت جلوگیری از به کارگیری سلاح های غیرمتعارف (اتمی، شیمیایی و میکروبی) و مناسبات جمهوری خلق چین با قدرت های منطقه ای و بین المللی با ضریب 98/2% اجماع دو کشور بر نقش محوری سازمان ملل و نهادهای بین المللی در حل موضوع ها، مطالبه دو کشور در خصوص نظم نوین سیاسی و اقتصادی با مشارکت همه کشورها، موقعیت ژیوپلتیک و ژیواستراتژیک دو کشور با ضریب 96/4% بیشترین میزان اثرگذاری را دارند.
کلید واژگان: دیپلماسی دفاعی، همکاری های دفاعی- امنیتی، عوامل نقش آفرین، ج، ا، ایران، جمهوری خلق چینIslamic Republic of Iran, with a futuristic view, developments in the geometry of power and gaining strategic benefits based on capacities and capabilities in meeting the needs of empowerment, dynamic activism in regional and extra-territorial security arrangements and the like, can develop and strengthen defense-security cooperation with PRC in various fields, especially defense diplomacy. The central aim of this paper is to identify the factors that play a significant role in these collaborations. This is an applied-developmental study in terms of purpose, and its method is a case-field one with a mixed (qualitative-quantitative) approach. In this study, 23 important and effective factors have been identified and prioritized that play a role in defense-security collaborations between the two countries in both favorable and existing situations. In the current situation, the geopolitical and geostrategic position of the two countries with a coefficient of 81.8%, the position of PRC in the international system with a coefficient of 80.0%, the new US strategy in Asia with a coefficient of 76.4%, the consensus of these two countries on the central role of the UN, and international institutions have the greatest impact on resolving issues with a coefficient of 72.7%, and in the favorable situation, the position of PRC in the international system, the efforts of the two countries to prevent the use of unconventional weapons (nuclear, chemical and microbial) and relations between the PRC and regional and international powers with a coefficient of 98.2%, the two countries' compromise on the pivotal role of the UN and international institutions in resolving issues, the two countries' demand for a new political and economic order with the participation of all countries, geopolitical position and the geostrategic of the two countries have the greatest influence with a coefficient of 96.4%.
Keywords: Defense diplomacy, defense-security cooperation, role players, Islamic Republic of Iran, People's Republic of China -
فصلنامه راهبرد دفاعی، پیاپی 67 (پاییز 1398)، صص 123 -150راهبرد یک سازمان، ساختارهای اساسی، سیاست ها، برنامه ها و فعالیت های اصلی سازمان را تحت تاثیر قرار می دهد. راهبرد رویکردی تحول آفرین است، اما یکی از دلایل عدم به کارگیری این رویکرد در سازمان ها پرهیز مدیران از خطر بالای آن است. چنانچه عوامل موثر در این خطر بهتر شناخته شده و تدابیری برای واپایش و مهار آن فراهم گردد، بدون شک فضای موثرتری برای بهره گیری از مزایای این رویکرد ایجاد خواهد شد. درحالی که سازمان تربیت بدنی نیروهای مسلح ج.ا.ایران، با به کارگیری فرایند برنامه ریزی راهبردی توانسته به خوبی به رسالت خود عمل کند، این مسئله مطرح است که آیا آن برنامه ها نیازمند بازنگری و اصلاح محتوایی و ساختاری می باشند؟ در همین راستا، هدف تحقیق حاضر این بود که با بهره گیری از فراتحلیل با ترکیب یافته های همه منابع موجود، راهبردهای اصلی توسعه ورزش نیروهای مسلح را شناسایی نماید. تحقیق حاضر به روش فراتحلیل انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه طرح ها، برنامه ها و اسناد راهبردی سازمان های ورزشی نیروهای مسلح ج.ا.ایران است که برای نمونه تحقیق و فراتحلیل کیفی انتخاب شدند. یافته های این تحقیق نشان داد، هدف های کلان و راهبردهای مرتبط در ورزش نیروهای مسلح می تواند در پنج گروه همگانی، قهرمانی، فرهنگی، دانش افزایی و توسعه منابع جای گرفته و در افق 1404، سازمان تربیت بدنی نیروهای مسلح ج.ا.ایران را در مسیری صحیح و با تاکید بر تقویت سهم خانواده نظامیان در ورزش قهرمانی، به سوی تعالی پیش براند.کلید واژگان: ج، ا، ایران، فراتحلیل، مدیریت راهبردی، نیروهای مسلح، ورزشStrategy of an organization affects the underlying structures, policies, programs, and core activities of the organization. Strategy is a transformational approach, but one of the reasons for lack of its usage in organizations is that managers avoid its high risk. If the operational factors regarding this risk are better understood and measures are taken to control and curb it, there will undoubtedly be more effective space to take advantage of the benefits of this approach. While I.R. of Iran's Armed Forces Physical Education Organization has been able to perform its liabilities well by employing the strategic planning process, the question is: Is it necessary for those programs to be revised and modified regarding their content and structure? In this regard, the aim of the present study was to identify the main strategies for the development of the Armed Forces by utilizing meta-analysis and combining the findings of all available sources. The present study was a meta-analysis. The statistical population of the study consists of all plans, programs and strategic documents of Iranian Armed Forces sport organizations that were selected for the research sample and meta-analysis. The findings of this study showed that the major goals and related strategies regarding sport in the Armed Forces can be grouped into five groups: Public, championship, cultural, knowledge development and resource development, and in the horizon of 1404, directs the Iranian Armed Forces Physical Education Organization on the right track by emphasizing the strengthening of the military family's shares in championship sport.Keywords: I.R. of Iran, meta-analysis, Strategic Management, Armed forces, sport
-
ایران و آمریکا دوران پرتنشی را در روابط خود تجربه می کنند. شدت این تنش ها تا بدان حد است که برخی از امکان آغاز جنگی ناخواسته در منطقه خبر می دهند. دولت ترامپ با هدف اعلانی بازگرداندن ج.ا.ایران به میز مذاکره و انجام توافقی جامع با این کشور، تحمیل تحریم های اقتصادی و سیاسی را در قالب آنچه "سیاست فشار حداکثری" می خواند، دنبال می کند. این مفهوم بیش از همه فشارهای اقتصادی حاصل از تحریم ها را تداعی می کند. با وجود این، تعمق در سیاست اعمالی دولت ترامپ علیه ج.ا.ایران، گویای این واقعیت است که آمریکا، راهبردی را در مواجهه با ایران در پیش گرفته که تنها به ابعاد اقتصادی محدود نمی شود. راهبرد آمریکا در برابر ج.ا.ایران ترکیبی از فشارهای اقتصادی، سیاسی، نظامی، حملات سایبری و ایجاد مه جنگ در مناطق نفوذ ایران است. هدف نهایی نیز تغییر نظام سیاسی و یا فروپاشی سامان سیاسی ج.ا.ایران است. تعینات گوناگون راهبرد ترامپ علیه ج.ا.ایران نه در قالب سیاست فشار حداکثری بلکه در چارچوب مفهوم "جنگ ترکیبی" با دقت بیشتری تبیین می شود. بدین سبب، این مقاله سعی بر آن دارد تا با کاربست مفهوم جنگ ترکیبی، سیاست عملی دولت ترامپ علیه ج.ا.ایران و اهداف تعیین شده برای آن را به گونه ای مبسوط تر تببین کند.
کلید واژگان: سیاست فشار حداکثری، جنگ ترکیبی، ایالات متحده آمریکا، ج، ا، ایران، تحریم اقتصادیIran and the US are experiencing turbulent times in their relations. The tension is so intense that some are concerned about the possibility of an unwanted war in the region. Trump administration with purpose to return Iran to negotiation table and signing comprehensive agreement with Iran imposes economic and political sanctions in what it calls "maximum pressure policy". This concept most closely resembles the economic pressures of sanctions, nevertheless, pondering the Trump administration's policy against Iran, shows the fact that America, It has a strategy for dealing with Iran that is not limited to economic dimensions. US strategy against Iran is a combination of economic, political, military pressure, cyber-attacks, and fog of war in Iranian areas of influence. The ultimate goal is to change the political system or disintegrate the Iranian political system. The various determinations of Trump's strategy against the Iran are explained more precisely, not in the context of the policy of maximum pressure, but in the context of the concept of "Hybrid War". For gaining this purpose, with application of the concept of Hybrid War, this article seeks to explain the Trump administration's practical policy against Iran.
Keywords: Maximum Pressure Policy, Hybrid War, United States of America, Iran, Economic Sanctions -
انتخابات ریاست جمهوری 2016 امریکا رقابت بین استراتژی هژمونی لیبرال هیلاری کلینتون و مخالفت با آن با تکیه بر رویکرد ناسیونالیستی از سوی ترامپ بوده است. بنابراین رویکرد سیاست خارجی ترامپ منافع امریکا را در اولویت قرار داده است. هدف مقاله حاضر پاسخ به این سوال اصلی با متدولوژی تحلیلی و تبیینی بود که چرا رویکرد اولویت امریکای ترامپ براساس گرایشات درونگرای سنت جسکونی مورد پذیرش بخشی از مردم امریکا واقع شد؟ و این سوال فرعی نیز مطرح شد که رویکر مذکور چه تاثیری بر تنش میان ایران و امریکا داشته است ؟ در پاسخ به سوال اصلی مقاله حاضر این فرضیه براساس رویکرد ناسیونالیستی در امریکا مطرح شد که شهروندان امریکا دهه ها در تضاد با رهبران شان بیشتر جهت گیری سیاست خارجی واقع گرا تا لیبرال داشته اند که موجب شد خواستار سیاست خارجی خودمحور شوند و بر وجود رئیس جمهوری اصرار کنند که منافع امریکا را در اولویت نخست قرار دهد.در پاسخ به سوال فرعی نیز این فرضیه مطرح شد که ترامپ براساس رویکرد ناسیونالیستی معتقد بود، برجام نتوانست منافع امریکا را تامین کند؛ در نتیجه با خروج دولت ترامپ از برجام تنش بین ایران و امریکا به دشمنی سابق بازگشت. نتایج تحقیق نشان داد حتی بعد از توافق هسته ای نیز، روابط ایران و امریکا زیاد تغییر نکرد. به نظر می ر سد، در دوره ترامپ نیز روابط بین ایران و امریکا نه مواجهه مستقیم و نه عادی سازی روابط،بلکه تداوم تنش سیاسی گذشته خواهد بود، مگر اینکه تحولات غیر قابل پیش بینی اتفاق بیفتد.
کلید واژگان: ناسیونالیسم ترامپ، سنت جکسونی، تنش، ج، ا، ایران، هژمونی لیبرالThe 2016 U.S presidential election has been a contest between Hillary Clinton's liberal hegemony approach and opposition with it based on nationalist approach by Donald Trump. Donald Trump's foreign policy prioritized U.S interests.The purpose of this article is to answer this main question in a descriptive-analytical method that why Donald Trump's U.S priority approach based on the internal tendencies of Jackson's tradition was adopted by part of the American people؟ And this subsidiary question be proposed that, what has this approach affected on the tensions between Iran and the U.S? In response to the main question in this article, This hypothesis on the basis of nationalist approach has proposed that for decades citizens in conflict with their leaders, more have realistic than liberal foreign policy orientation, which have led them to demand self-centered foreign policy.They insisted on the president that to put U.S interests in the first priority. In response to the subsidiary question this hypothesis proposed, Trump on the basis of nationalist approach believed the joint comprehensive plan of action failed to serve US interests. With withdrawal of U.S from JCPOA tension between U.S and Iran returned to the former enemy. The result showed even after nuclear deal relations between Iran and U.S not changed so much .It seems in the Trump era, relations between Iran and the United States neither to be a direct confrontation nor a normalization of relations, but will be a continuation of past political tension, unless unpredictable evolution take place.
Keywords: Nationalism of Trump, Jackson's tradition, Tension, Islamic Republic of Iran, Liberal hegemony -
جامعه ایران از دیرباز جامعه ای چندقومی و چندفرهنگی بوده که علاوه بر تنوع بخشیدن به ساحت سیاست ایران، همواره به صورت مسالمت آمیز در کنار یکدیگر زندگی می کردند. اما این زندگی مسالمت آمیز به معنای نبود مشکلات و مسائل قومیتی نیست. به طوری که حتی با انقلاب اسلامی و تاکید قانون اساسی جمهوری اسلامی مبنی بر زندگی مسالمت آمیز اقوام، اغلب شاهد گرایش واگرایانه اقوام بوده ایم. وجود مشکلات اقتصادی در نواحی قوم نشین، هم مرز بودن با کشورهای همسو با قومیت های مرزی، گسترش ارتباطات و جهانی شدن، متمرکز بودن اداره کشور و مشکلات فرهنگی و اجتماعی باعث شده تا هویت قومی در ایران پس از انقلاب اسلامی با چالش هایی روبرو باشد. نوشتار حاضر تلاش می کند به مساله آینده هویت قومی پس از انقلاب اسلامی بپردازد. پژوهش حاضر درصدد پاسخ به این سوال است: هویت قومی از چه راه هایی می تواند بر همبستگی ملی پس از انقلاب اسلامی اثرگذار باشد؟ در پاسخ، فرضیه پیش رو مورد آزمون قرار می گیرد: رویکرد چندفرهنگ گرایی به دلیل پیوند دادن خرده فرهنگ هایی نظیر هویت قومی با هویت ملی و قائل شدن به نقش سازنده آنان در ساختن هویت ملی می تواند عامل همگرایی ملی باشد. این پژوهش با بهره گیری از روش کیفی و از طریق مطالعات کتابخانه ای و اسنادی به بررسی نقش هویت قومی در همبستگی ملی پس از انقلاب اسلامی با رویکرد چندفرهنگی بپردازد.کلید واژگان: چندفرهنگی گرایی، ج، ا، ایران، اقوام، هویت قومی، بیخو پارخThe Iranian society has long been multiethnic and multicultural, and they have always been peacefully living together, in addition to diversifying the Iranian politics. Even with the advent of the Islamic Revolution and the Islamic Republic constitution's emphasis on peaceful lives, we have often seen the divergent orientation of the tribes. The existence of economic problems in the tribal areas, having common borders with the countries believing in border ethnicities, expansion of communications and globalization, centralization of the country's administration, and cultural and social problems have caused the ethnic identity in Iran to face challenges after the Islamic Revolution. Hence, the present study tried to address the future of ethnic identity after the Islamic Revolution. In this regard, the research questions are as follows: What are the challenges of ethnic identity after the Islamic Revolution? What are the results of Parekh’s Multicultural Approach for ethnic groups and ethnic identities in Iran? The research hypotheses are as follows: 1. decentralization in the Iranian society has led to marginalization of ethnicities. 2. Cooperation and interaction with the central government, along with peaceful pursuit of demands, will bring more income to ethnic groups.Keywords: Multiculturalism, Islamic Republic, tribes, Ethnic Identity, Bhikhu Parekh
-
منطقه آسیای مرکزی به واسطه اشتراکات مذهبی، قومی، فرهنگی، تاریخی و تمدنی با ایران، از اهمیت زیادی برای ج. ا. ایران برخوردار است. مقاله پیش رو به دنبال پاسخ دادن به این پرسش است که «کنشگران موثر بر تحولات آینده منطقه آسیای مرکزی کدامند و نوع رابطه آنان با ج. ا. ایران چگونه است؟» رویکرد تحقیق حاضر «آمیخته» بوده و بر مبنای هدف، یک تحقیق «کاربردی- توسعه ای» محسوب می شود. جامعه آماری؛ شامل 32 نفر از خبرگان منطقه بوده که به صورت هدفمند انتخاب شده اند. به منظور گردآوری اطلاعات مورد نیاز جهت تدوین ادبیات تحقیق از «مطالعات کتابخانه ای» با استفاده از ابزار«فیش برداری» و در خصوص جمع آوری داده های واقعی نیز از «مطالعات میدانی» با استفاده از ابزارهای «مصاحبه نیمه ساختاریافته» و «پرسشنامه بسته» استفاده شده است. پرسش های مصاحبه و پرسشنامه از دو جنبه روایی ظاهری و محتوا توسط صاحب نظران تایید شده و با استفاده از نرم افزار Spss نیز ضریب پایایی (آلفای کرونباخ) 906/0 محاسبه شده است که بیانگر پایایی بالای پرسشنامه است. به منظور تجزیه و تحلیل داده های کمی جمع آوری شده از «آماره ها یا پارامترهای توصیفی» و همچنین به منظور رتبه بندی اهمیت گزاره های پرسشنامه از «روش آنتروپی شانون» استفاده شده است. بدین ترتیب؛ کلیه کنشگران تاثیرگذار در سه گروه؛ کنشگران محلی (اقوام، مذاهب، جنبش ها و سایر کنشگران محلی)، منطقه ای و بین المللی با ذکر نوع رابطه هر یک با ج. ا. ایران و همچنین میزان تاثیرگذاری در آینده تحولات منطقه شناسایی و رتبه بندی شده و در پایان؛ راهکارهایی به منظور فراهم آوردن زمینه های گسترش حضور و نفوذ ج. ا. ایران در این منطقه پیشنهاد شده است.کلید واژگان: آسیای مرکزی، ج، ا، ایران، کنشگران محلی، کنشگران منطقه ای و کنشگران بین المللیThe Central Asian region is of great importance to Iran because of its religious, ethnic, cultural, historical and civilizations shares with I. R. Iran have. the following article seeks to answer the question, "What are the factors affecting the future developments in the Central Asian region and what kind of relationship do they have with I. R. Iran?” The approach of the present study is “mixed” and based on purpose; it is an “applied- developmental” research. The target population consisted of 32 experts and experts in the area. In order to collect the required information for compiling research literature, "library studies" using "catch-up" tools, and "field studies", using "semi-structured interviews" and "closed questionnaires", were used to collect the actual data.. Interview questions and questionnaires were confirmed by experts in both aspect and content validity. The reliability coefficient (Cronbach's alpha) was calculated 0.906 using SPSS software, indicating high reliability of the questionnaire. "Shannon entropy method" was used to analyze the quantitative data collected by "descriptive statistics or parameters" and also to rank the importance of questionnaire propositions. Thus, all influential actors in the three groups; local actors (ethnicities, religions, movements and other local actors), regional and international, mentioning the type of relationship each had with I. R. Iran, as well as the extent of its impact on the future of regional developments, are identified and ranked, and finally, strategies to provide grounds for the expansion of presence and influence I. R. Iran has been suggested in this area.Keywords: Central Asia, I. R. Iran, local actors, regional actors, international actors
-
عربستان سعودی از بدو تاسیس تلاش کرده تا به واسطه برخی صفات ذاتی و مولفه های قدرت نرم، خود را به عنوان ام القرای جهان اسلام معرفی نموده و در جایگاه رهبری جهان اسلام بنشیند.این تلاش ها در کنار جایگاه ایران در منطقه و جهان و برخی شکاف های مذهبی و قومی منجر به شکل گیری رقابت تمام عیار میان دو کشور پیش و پس از انقلاب اسلامی شده است. در این پژوهش که از نوع توسعه ای-کاربردی است تلاش شده تا ضمن تحلیل تهدیدات امنیتی عربستان سعودی، آینده تهدیدات مورد اشاره با کمک روش کیفی سناریو نویسی GBN توصیف شود. هدف اصلی این تحقیق ارائه سناریو های تهدیدات امنیتی عربستان سعودی در افق 1404 میباشدوجامعه آماری آن که بیشتر بر اساس مطالعه ادبیات و اکتشاف به دست آمده شامل 25 نفر از صاحب نظران و خبرگان، کارگزاران و متصدیان حوزه امنیت، آینده پژوهی و علوم سیاسی بوده که به صورت هدفمند کیفی برگزیده شده اند. جمع آوری داد ها با کمک بررسی های اسنادی، کتابخانه ای وگروه های کانونی و نیز با کمک مصاحبه و پرسش نامه گردآوری شده اند.داده های پرسشنامه مورد استفاده که با آن به اکتشاف پیشران ها، عوامل کلیدی تغییر و عدم قطعیت ها پرداخته شده، به کمک روش های کمی اولویت بندی و تعیین وزن شده است. قابلیت اعتماد داده ها نیز با کمک مشاهده دیرپا و زاویه بندی و پایایی آن با کمک آلفای کرونباخ ارزیابی گردیده است.سرانجام با توجه به عدم قطعیت های کلیدی مستخرجه از پرسش نامه چهار سناریوی 1)بدترین؛ همگرایی آل شیخ و آل سعود و همراهی آمریکا در اقدام نظامی عربستان علیه ایران، 2)بهترین؛ واگرایی آل شیخ و آل سعود و عدم همراهی ایالات متحده با عربستان در اقدام نظامی علیه تهران،3) تداوم روندهای کنونی؛ واگرایی آل شیخ و آل سعود و همراهی آمریکا با عربستان در اقدام نظامی علیه تهران و بالاخره 4) همگرایی آل شیخ و آل سعود و عدم همراهی آمریکا در اقدام نظامی علیه ایران تدوین شده است
کلید واژگان: تهدیدات امنیتی، آینده پژوهی، سناریو، ج، ا، ایران، عربستان سعودی -
فصلنامه راهبرد دفاعی، پیاپی 65 (بهار 1398)، صص 141 -166عوامل ژئوپلیتیکی شامل کلیه عواملی است که در چارچوب جغرافیا، سیاست و قدرت بر راهبرد دفاعی ج.ا.ایران اثرگذار باشند، این عوامل شبیه ابعاد قدرت ملی بوده و در انتخاب نوع راهبرد دفاعی نقش مهمی دارند. بنابراین عوامل ژئوپلیتیکی دیکته کرده و سپس راهبرد دفاعی بر مبنای آن تدوین می گردد. در این مقاله عوامل ژئوپلیتیکی دارای 8 بعد می باشد: طبیعی، انسانی، اقتصادی، سیاسی داخلی و سیاسی خارجی، نظامی، فرهنگی و علم و فناوری. این پژوهش به روش زمینه ای- موردی با رویکرد کمی انجام گردیده و از نوع توسعه ای - کاربردی می باشد، روش گردآوری اطلاعات، میدانی و کتابخانه ای بوده و جامعه آماری 85 نفر، که با استفاده از روش های تحلیل خبرگی، تحلیل شده است. هدف تحقیق دستیابی به نقش عوامل ژئوپلیتیکی بر راهبرد دفاعی ج.ا.ایران می باشد. نتایج تحقیق حکایت از 51 مولفه ژئوپلیتیکی است، (8 مولفه طبیعی، 5 مولفه انسانی، 7 مولفه اقتصادی، 5 مولفه سیاست داخلی،4 مولفه سیاست خارجی،12 مولفه نظامی، 5 مولفه فرهنگی و 5 مولفه علمی- فناوری) تعداد 12 مولفه آن هم زمان دارای دو نقش هستند، یعنی درمجموع عوامل ژئوپلیتیکی ج.ا.ایران داری 51 مولفه و 63 نقش می باشند. درمجموع این 63 نقش شامل: 34 قوت،10 ضعف، 13 فرصت و 6 تهدید می باشند. پس از محاسبه، تعیین موقعیت راهبردی مشخص گردید که ج.ا.ایران در حوزه عوامل ژئوپلیتیکی در موقعیت تهاجمی خفیف قرار دارد.کلید واژگان: قدرت ملی، ژئوپلیتیک، راهبرد دفاعی، ج، ا، ایرانGeopolitical factors comprise all factors that influence the defense strategy of I.R. of Iran in terms of geography, politics and power. These factors are similar to the dimensions of national power and play a significant role in selecting the type of defense strategy. Therefore, geopolitical factors dictate and then a defense strategy is formulated based on it. In this paper geopolitical factors have eight dimensions: Natural, human, economic, domestic and foreign policies, military, cultural, and technological. This research is a case-field study with a quantitative approach and is of developmental-applied nature. Data collection was done using field and library methods and the statistical population included 85 individuals, using expertise analytical methods. The aim of this paper is to explore the role of geopolitical factors regarding I.R. of Iran's defense strategy. The results show 51 geopolitical components (8 natural, 5 human, 7 economic, 5 domestic policy, 4 foreign policy, 12 military, 5 cultural, and 5 scientific-technological factors). 12 factors have two roles simultaneously, i.e. the geopolitical factors of Iran have 51 components and 63 roles. In total, these 63 roles include: 34 strengths, 10 weaknesses, 13 opportunities, and 6 threats. After calculating the strategic positioning, it became clear that I.R. of Iran is in a mild offensive position regarding the field of geopolitical factors.Keywords: National power, geopolitics, defense strategy, I.R. of Iran
-
باوری در میان برخی از نخبگان کشور شکل گرفته که تاکید بر توانمندی‌های نظامی جمهوری اسلامی نوعی پروپاگاندا از سوی حاکمیت میباشد و در یک نبرد واقعی، توان نظامی جمهوری اسلامی از هم فروپاشیده خواهد شد. در این پژوهش با استناد به یکی از مفاهیم مورد استفاده در ادبیات استراتژیک/نظامی ایالات متحده تحت عنوان استراتژی‌ها/ قابلیت‌های «ضددسترسی/ ممانعت منطقه‌ای (A2/AD)» و با بهره‌گیری از گزارش‌های هیات‌های اندیشه‌ورز (اندیشکده‌های) غربی، ابعاد مختلف توان نظامی جمهوری اسلامی مورد تدقیق قرار می‌گیرد؛ بنابراین در این پژوهش و در پی پاسخ به این سوال اصلی که «اجزا و مولفه‌های استراتژی‌ها/قابلیت‌های ضددسترسی (A2) و ممانعت منطقه‌ای (AD) که مطابق گزارش سند راهنمای راهبردی دفاعی (DSG) سال 2012 وزارت دفاع ایالات متحده (پنتاگون)، جمهوری اسلامی آنها را جهت مقابله با توان نظامی ایالات متحده به‌کار می‌گیرد، کدامند؟» این فرضیه را ارایه میدهد که «مولفه‌های استراتژی/قابلیت «ضد دسترسی» جمهوری اسلامی شامل موشک‌های کروز و بالستیک؛ نیروهای زیردریایی؛ قابلیت‌های تهاجم سایبری؛ نیروهای عملیات ویژه؛ و مولفه‌های استراتژی/قابلیت «ضد دسترسی» جمهوری اسلامی شامل نیروی هوایی و سیستم‌های دفاع هوایی ثابت و متحرک؛ موشک‌های ضدکشتی کوتاه برد و زیردریایی‌های مجهز به اژدر؛ استفاده از مین‌های زمینی و دریایی فراوان؛ قایق‌های کوچک مسلح؛ هواپیماهای بدون سرنشین و وسایل نقلیه بدون سرنشین زیرآبی؛ راکت، توپ، موشک و خمپاره‌های هدایت شونده (G-RAMM) میباشد.»
کلید واژگان: استراتژی، قابلیت ضددسترسی (A2)، قابلیت ممانعت منطقه ای (AD)، موازنه امنیتی-نظامی، ج، ا، ایران، ایالات متحده آمریکاA belief has emerged among some of the elites of the country that emphasizing the Islamic Republic of Iran’s military capabilities is a propaganda, and in a real battle, the military forces of the Islamic Republic will collapse. In this study, based on one of the concepts used in the United States strategic -military literature, entitled “Anti-Access/ Area Denial (A2 / AD) Strategies , and using Western intelligence panels, different dimensions of military power of The Islamic Republic of Iran was investigated. Therefore, this study seeks to answer the question that, “what are the features and components of Anti-Access/ Area Denial (A2 / AD) Strategies, which will be used by Iran to deal with US military capabilities, based on the United States Department of Defense (Pentagon) 2012 Defense Strategy Guidance Document (DSG)? “It is hypothesized that “Islamic Republic of Iran’s” anti-access capabilities “include cruise and ballistic missiles, submarine forces, cyber invasion capabilities, special operations forces, and Islamic Republic of Iran’s” area denial “strategies / capabilities, including air force and Fixed and mobile air defense systems; short-range anti-ship missiles and torpedo submarines; abundant land and sea mines; small armed boats; unmanned aerial vehicles and unmanned ground vehicles; rockets, canons, missiles and guided mortars (G- RAMM).
Keywords: anti-Access strategy (A2), area denial strategy (AD), security-military balance, the Islamic republic of Iran, USA -
تاریخ امنیتی منطقه موسوم به غرب آسیا نشان می دهد این منطقه جغرافیایی، بیش از سایر حوزه های ژئوپلیتیکی در شرایط بی ثباتی، ناامنی، بحران و تعارض قرار داشته است. جنگ های منطقه ای، درگیری های مرحله ای، اختلاف های سرزمینی، بحران های پایان ناپذیر و تکرار شونده را می توان در شمار عواملی دانست که ضرورت مطالعه دائمی درباره شاخص های امنیت منطقه ای را اجتناب ناپذیر می کند. استمرار این آشوبناکی به همراه پایداری کدهای ژئوپلیتیکی، موجب شده تا منطقه غرب آسیا در شرایط کنونی به یکی از بحرانی ترین و ناامن ترین مناطق جهان تبدیل گردد. در این میان، پرسش اساسی این است که ایران به عنوان یکی از کشورها وبازیگران بسیار تاثیرگذار منطقه، نظم مطلوب خود را در تحقق کدامین شرایط جستجو می کند. ازاین رو، این پژوهش در پی آن است با بازخوانی الگوهای رایج امنیت منطقه ای و تناسب آن با شرایط و ویژگی های منطقه، پس از تبیین شاخص های و مطلوبیت های خود، اولویت های اقدام برای استقرار نظم امنیت منطقه را مشخص نماید. روش تحقیق بر پایه گردآوری و تحلیل اسنادی پژوهش ها و میزهای تخصصی مرتبط با موضوع بوده و برای اعتبار سنجی یافته ها، از تعداد 25 تن از کارشناسان و خبرگان دعوت به همکاری گردید تا نقطه نظرات خود در قالب گویه های احصا شده و اولویت آن را مشخص نمایند. این نظرات در دستگاه نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفته و نتایج آن بیانگر آن است که مناسب ترین الگوی ایجاد نظم برای ج. ا. ایران بر مبنای «الگوی مشارکتی» ، «تمدن و اقتصاد پایه» و با رویکرد «قدرت آفرینی نرم» خواهد بود.کلید واژگان: امنیت منطقه ای، نظام های امنیت منطقه ای، ژئوپلیتیک، غرب آسیا، ج، ا، ایرانThe history of Middle East reveals the engagement of this region in instability, insecurity, crisis and conflict further than other geopolitical spheres. Regional wars, stratified conflicts, territorial disputes, endless and frequent crises are of the factors which emphasize the study of security indices in this region. The sustainability of anarchy besides geopolitical codes has caused this region to be one of the most crisis-hit and insecure regions in the world. Accordingly, this paper mainly poses the conditions in which the Islamic Republic of Iran (IRI) as an effective regional actor pursues her desirable order as a question. Doing so, it first reviews the current regional security models and contrasts them with the de facto conditions and characteristics of the region; second, it explicates the indices and desirable conditions and then defines the priorities for establishment of regional security order in the region. Following, it gathers and analyses the research documents and exploits the viewpoints of 25 experts to assess the validity of the results and determine the priorities. Furthermore, it analyses the viewpoints with SPSS; consequently, the outcome of the study suggests that the desirable model for the IRI is developed upon »participation «,» civilization and basic economy «and» soft power building«.Keywords: regional security, regional security systems, Geopolitics, West Asia, IRI
-
نشریه پژوهش ملل، پیاپی 35 (آبان 1397)، صص 41 -54جهانی شدن فرآیندی اجتناب ناپذیر و ناگزیر است که به منزله بین المللی شدن و از بین بردن مرزهای جغرافیایی است. امروزه، جهانی شدن به منزله آشکارترین روندها در همگرایی کشورهاست که مهمترین بعد آن، حفظ امنیت ملی کشورها است. این پژوهش با هدف بررسی جهانی شدن و تاثیر گرایش های قومی بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران انجام شده است. جهانی شدن بعنوان یک متغیر مستقل، از طریق فرصت ها و تهدیدهای جدیدی که فراروی دولت ها قرار داده نوعی معمای امنیتی را مطرح ساخته است. فرصت ها و تهدیدهای جدید امنیتی، از یکپارچگی و وابستگی متقابل حوزه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و امنیتی نشات می گیرد. در حوزه قوم گرایی همچون سایرحوزه ها، فرآیند جهانی شدن می تواند تاثیرات متفاوت و بعضا متعارض بر جای بگذارد. برخی از صاحب نظران، قائل به در آمیختگی و حتی استحاله خرده فرهنگ ها و هویت های قومی، محلی و ملی در فرهنگ غالب و مسلط جهانی هستند، اما در مقابل، عده ای از اندیشمندان، فرآیند جهانی شدن را سبب ساز افزایش گرایش ها و تمایلات قومی، محلی و ملی می دانند. بنابراین جهانی شدن می تواند در صورت غفلت حکومت ، از طرف اقوام مختلف در کشورهای مختلف که اشتراکات قومی با یکدیگر دارند، باعث تهدید و آسیب پذیری امنیت ملی کشور شود، وجود اقوام هم آئین درکشورهای همسایه و رابطه آنها با یکدیگر، دخالت عوامل بیگانه، موقعیت مرزی اقوام و… نیز می تواند تهدیدی برای امنیت ملی باشد.کلید واژگان: جهانی شدن، امنیت، قوم گرایی، ج، ا، ایرانGlobalization is an inevitable process that seeks to internationalize and eliminate geographic boundaries. Today, globalization is the most explicit trend in the convergence of countries, the most important dimension of which is the maintenance of the national security of the countries. The present study aims to survey the globalization and the impact of ethnic orientations on the national security of the Islamic Republic of Iran. Globalization, as an independent variable, by facing the governments with the new opportunities and threats has brought up a kind of security enigma. The new security opportunities and threats originate from the integration and interdependence of economic, political, social and security areas. In ethnicity, same as other areas, the process of globalization can have different and sometimes conflicting effects. Some scholars believe in blending and even transforming subcultures and ethnic, local and national identities into a dominant and prevailing global culture, whereas, some other argue that the process of globalization has led to uprising ethnic, local and national orientations. Therefore, if the government neglects this matter, different ethnic groups in different countries can pose the globalization as a threat for the country's national security. Moreover, the existence of ethnic groups with the same religion in the neighboring countries and their relationship with each other, the interference of foreign agents, and the ethnic border position and so on can be a threat to national security.Keywords: Globalization, Security, Ethnicity, Islamic Republic of Iran
-
فصلنامه راهبرد دفاعی، پیاپی 61 (بهار 1397)، صص 87 -127فرهنگ راهبردی، نظامی منسجم از نماد هاست که ترجیحات راهبردی طولانی مدت و فراگیر را از طریق صورت بندی مفاهیم و نقش ها و اثربخشی نیروهای نظامی در امور سیاسی بین دولت ها، ایجاد می کند؛ به عبارتی، فرهنگ راهبردی، یک محیط اجتماعی اندیشه ای است که گزینه های رفتاری را محدود می کند. فرهنگ راهبردی درصدد تبیین این موضوع است که چرا کشورهایی با ساختارهای مادی مشابه، راهبرد های متفاوتی را انتخاب می کنند؟ در چنین شرایطی و باتوجه به نفوذ فزاینده فرهنگ در حیطه مطالعات امنیتی، بحث فرهنگ راهبردی مطرح شد. پرسش این تحقیق آن است که عوامل و ویژگی های فرهنگ راهبردی ج. ا. ایران کدامند؟ این تحقیق که از نوع توسعه ای است، با استفاده از روش اسنادی-کتابخانه ای و میدانی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش، براساس روش انتخابی (غیرتصادفی) از بین صاحب نظران رشته «روابط بین الملل» ، «برخی از مراکز پژوهشی و اساتید دانشگاهی شهر تهران» انتخاب شده اند. حجم نمونه این تحقیق 50 نفر است. در راستای پاسخ گویی به پرسش های تحقیق از ابزار پرسشنامه استفاده شد. به منظور تعیین روایی، از روش «روایی محتوایی» استفاده شد. یافته های به دست آمده، موید عوامل و ویژگی های موردنظر نگارنده در مورد فرهنگ راهبردی ج. ا. ایران است. یافته های آماری بیانگر آن است که ویژگی های «الهام بخشی» ، «تعامل پذیری بدون وابستگی یک جانبه» ، «بی اعتمادی به بیگانگان» ، «پرهیز از جنگ طلبی و تاکید بر صلح و امنیت» ، «خوداتکایی» ، «نیروی انسانی و روحیه» ، «ایمان به خدا، ولایت پذیری و شهادت طلبی» ، «تهدیدمحوری» ، «حضور یکپارچه مردم در شرایط دفاعی» ، «انسجام داخلی در شرایط دفاعی» ، «دشمن شناسی مردم» ، «بالا بودن آستانه تحمل مردم» ، «داشتن اعتماد به نفس» از نظر نمونه آماری، از میانگین بالاتری نسبت به ویژگی های سطوح اجتماعی و خرد برخوردار بوده اند.کلید واژگان: فرهنگ راهبردی، ج، ا، ایران، انسجام درونی، تهدید، نظام بین الملل، اسلامStrategic culture is a coherent system of symbols that generates the long-term and inclusive strategic preferences through formulating the concepts, roles and effectiveness of the military forces in the political affairs between governments; in fact, strategic culture is a social thinking-oriented environment that limits the behavioral choices. Strategic culture seeks to explain this matter that why countries with similar material structures select different strategies? In this context and regarding the increasing influence of culture in the field of security studies, the discussion of strategic culture was raised. The question of this research is: What are the factors and features of strategic culture of I.R. of Iran? This research which is a developmental study has been done using the documentary-library and field study methodology. The statistical population of this research has been selected on the basis of a selective (non-occasional) method from among the experts in the field of "international relations", "some research centers and university professors in Tehran". The sample size of this study is 50 individuals. Questionnaires were used to elicit answer to the research questions. Content validity method was used to determine its validity. The findings of this study confirm the factors and features of the author regarding strategic culture of I.R. of Iran. The statistical findings indicate that the features of "inspiration", "interoperability without unilateral dependence", "distrust to foreigners," "avoiding bellicosity and emphasizing peace and security," "self-reliance," "human power and morale," "faith in God, providence and martyrdom", "Threat-orientedness"," The unique presence of people in defense condition", "internal integrity in defense condition", "People's recognition of enemy", "people's higher tolerance threshold", and "having self-esteem" statistically had a higher average than social and welfare levels.Keywords: Strategic culture, I.R of Iran, internal consistency, threat, international system, Islam
-
فصلنامه آفاق امنیت، پیاپی 39 (تابستان 1397)، صص 135 -164
گروه های تروریستی یکی از مهمترین تهدیدات علیه امنیت ملی در طول دوره های مختلف بوده است که با اقدام انحصاری گرائی و ایدئولوژیک خود برای مبارزه با هویت ملی، جامعه را قطب بندی کرده و در نهایت امنیت ملی را مختل می کنند. هدف این پژوهش، شناخت رفتارگروه های تکفیری، تروریستی، در آینده وتاثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران می باشد. پرسش اصلی پژوهش این است، که رفتار گروه های تکفیری چه تاثیری برآینده امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران در سالهای) 2018-2028 م(خواهد داشت؟ فرضیه پژوهش این است، که از دیدگاه آینده پژوهی، رفتار گروه های تکفیری در آینده با تشدید فرقهگرائی مذهبی؛ اختلافات قومی و زبانی، آینده امنیت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و تمامیت ارضی ج. ا. ایران را تحت تاثیر قرارمی- دهند، روش پژوهش بر پایه سناریو نویسی که یکی از مهمترین شیوه های ، تحلیل آینده پژوهی است، قرار دارد. یافته های پژوهش نشان میدهد که به نظر میرسد که در این خصوص چهارسناریو را میتوان مطرح ساخت، که عبارتند از: 1 - سناریوی محتمل: که ادامه وضعیت موجود همین روندها واحتمال اینکه از طرف گروه های تکفیری ضرباتی قابل توجه به امنیت ملی ج. ا. ایران در مناطق قابل نفوذ وارد شود وجود دارد. 2 - سناریوی مطلوب: ازبین رفتن کامل و ریشه کن شدن گروه های تکفیری و عدم تهدید امنیت ج. ا. ایران. 3 - سناریوی ممکن: پیروزی کامل گروه های تکفیری در منطقه و امکان به چالش کشیدن کامل امنیت ملی ج. ا. ایران با ورود آنها به کشور. 4 - سناریوی باوکردنی: شکست و رفتن گروه های تکفیری از خاورمیانه و حضور آنها در مناطق دور دست مثل آفریقا یا آسیای شرقی دور و زدن ضربات محدود و کم اهمیت به امنیت ملی ج. ا. ایران میباشد که شدت وضعف هرکدام از این سناریوهای چهارگانه در قالب 12 شاخص، سنجیده شده است. چهارچوب نظری این پژوهش بر اساس تئوری رئایسم تدافعی و رئالیسم تهاجمی میباشد.
کلید واژگان: آینده پژوهی، سناریو نویسی، گروه های تکفیری، رئالیسم تدافعی، رئالیسم تهاجمی، ج، ا، ایرانTerrorist groups have been regarded as important threats against national security throughout various eras. Justifying their monopolistic and ideological actions against national identity, they polarize the society and eventually disrupt national security. The purpose of this study is to predict the behavior of Takfiri and terrorist groups in future and their impacts on the national security of the Islamic Republic of Iran (IRI). The main question of the research concerns how the behavior of Takfiri groups affects the future of the national security of the IRI during 2018-2028. The research hypothesizes, from a futurist perspective that Takfiri groups will influence political, economic, social, cultural and territorial integrity of the Islamic Republic of Iran Influences Iran in future by intensifying religious sectarianism, and ethnic and linguistic differences. The research methodology is based on scenario analysis, one of the most important methods of futures analysis. The research findings indicate that four scenarios can be considered in this regard: 1. Probable scenario: the continuation of the existing situation of this time, and the likelihood that the Takfiri groups impose great problems on the national security of IRI in the vulnerable areas. 2. Desirable scenario: complete elimination of Takfiri groups with no threats against the security of Iran. 3. Possible scenario: complete success of Takfiri groups in the region and the possibility of completely distorting the national security of Iran by penetrating into the country. 4. Plausible scenario: the failure and removal of Takfiri groups from the Middle East to areas far away, such as Africa or Far East in Asia, with minimal impact on Iran’s national security. The weakness and strengths of each of these scenarios are discussed in a framework containing 12 indicators. The theoretical framework of this research is based on the theory of defensive and offensive realism.
Keywords: futurology, scenarios, Takfiri groups, defensive realism offensive realism, the Islamic Republic of Iran -
از آنجا که مردم عادی کمتر به مسائل توجه نشان می دهند؛ در نهایت نقش ضعیف تری در پویش سیاسی بازی می کنند، در حالیکه اقلیتی کوچک (الیت) که قابلیت سازماندهی دارد قادر است که نهضت برپا کند. در جوامع صنعتی نهادهای مشارکت قانونی یعنی احزاب، سندیکاها، مطبوعات، دانشگاه ها و مجالس مقننه مهمترین کانون های نخبه ساز را تشکیل می دهند؛ برعکس در ایران به دلیل نوع ساختار، این کانونها نقش اصلی و تعیین کنندهای در تربیت فکر نخبگان سیاسی نداشته است. بنابراین، فرهنگ سیاسی الیت همواره پاتریمونیالیستی بوده است. در این راستا نگارنده جهت پاسخگویی به فرضیه غیرمشارکتی بودن الیت حاکم، به شیوه توصیفی- تحلیلی فرهنگ سیاسی نخبگان حاکم را در چهار مقطع زمانی در نظر گرفته و سپس براساس مقاطع زمانی مختلف، چهار نوع گفتمان را پیرامون نحوه تاثیرگذاری فرهنگ سیاسی نخبگان بر عملکرد جامعه مورد سنجش قرار داده است. نتایج حاوی این نکته بود که عدم تمایل نخبگان سیاسی به گسترش مشارکت و رقابت در سیاست، که بیانگر نوعی فرهنگ سیاسی تابعیتی است، یکی از عوامل جدی توسعه نیافتگی سیاسی و فقدان کارایی جامعه بوده است.کلید واژگان: نخبه سیاسی، ج، ا، ایران، احزاب، تابعیتیSince ordinary people pay less attention to the issues, they ultimately play an insignificant role in political campaign; while a small minority (elite), having organizing capability, is able to create a movement. In industrial societies, legal cooperative entities namely parties, syndicates, the press, universities, and legislative councils are the most important elite training centers, whereas, in Iran, due to the type of the structure, such centers haven’t played a major and defining role in intellectual development of political elites. Therefore, elite's political culture has always been Patrimonialism. In this regard, the author has studied the political culture of the ruler elites through a descriptive-analytical way in order to response to the hypothesis of non-cooperative ruler elite in four periods of time and then, based on different time intervals, evaluated four diverse types of discourses on how the political culture of elites influence the function of the society. The results indicate that the political elite's unwillingness to the expansion of the participation and competition in politics, which represents a kind of subordinate political culture, was one of the serious reasons for undeveloped politics and inefficiency of the society.Keywords: Islamic Republic of Iran, Political Elite, Parties, Subordination
-
روابط واحدهای سیاسی بر دامنه ای از محور هژمونی- سلطه قرار دارد. در مقایسه با سلطه، هژمونی با احتمال بیشتری بر اعتماد نسبی طرفین و قدرت نرم استوار است، لذا از سلطه متفاوت است. تجربه نشان داده است واحدهای سیاسی و کشورهایی که روابطشان را براساس معیارهای هژمونیک مبنی بر رضایت نسبی طرفین بنیان نهاده اند، موفق تر عمل کرده اند و هزینه های چندبعدی و جبران ناپذیر در روابط سیاسی شان را با نسبت قابل توجهی کاهش داده اند. بهنظر می رسد، در این میان با بررسی معیارهای گوناگون و سیر تاریخی روابط ج. ا. ایران با اقلیم کردستان همواره بر بعدی غیرهژمونیک و متمایل به سلطه استوار بوده است. گستره سیاست، بویژه تحولات منطقه ای در دو دهه اخیر تغییرات زیادی داشته است. درک نامناسب این تغییرات شرایط را بحرانی تر و ناکارآمد خواهد کرد. تحولات اقلیم کردستان قبل از هر چیز زائیده واقعیت های منطقه و ماهیت چندبعدی آن است. در حالیکه، برخورد با این واقعیت در روابط ایران همواره با فراز و نشیب هایی همراه بوده است و در مجموع بر دامنه غیرهژمونیک روابط این دو بیشتر دامن زده است. بررسی چگونگی سیر تاریخی این وضعیت و چشم انداز احتمالی از این روابط در متن حاضر به بررسی گذاشته شده است با این هدف که به زوایای مختلف آن پرتو بیشتری بیافکند. بنابراین پژوهش حاضر در پی روشن کردن ماهیت هژمونی- سلطه روابط موجود از زوایای مختلف است.کلید واژگان: اقلیم کردستان، ج، ا، ایران، هژمونی، سلطهThe relations of political units are on the domain of the hegemonic-dominant axis. Compared to domination, hegemony is more likely to be based on the relative reliability of the parties and soft power; therefore, it is different from domination. According to the experience, political units and countries that have established their relationship based on hegemonic criteria on the basis of the relative satisfaction of the parties have been successful and have significantly reduced the multidimensional and irreversible costs of their political relations. In the meantime, by studying the various criteria and the history, it seems that the relations between Islamic republic of Iran and the Kurdistan region have always been based on non-hegemonic and dominant dimension. The scope of politics, especially regional developments, has undergone many changes over the past two decades. Inappropriate understanding of these changes will make the situation more critical and inefficient. The developments in the Kurdish region first of all are the results of the realities of the region and its multidimensional nature. Whereas dealing with this fact in the relation with Iran has always been accompanied by ups and downs, and has generally increased the neo-hegemonic domain of the relations between two parties. The present study surveys the history of this situation and the possible perspective of these relationships. Therefore, the aim of it is clarifying the nature of hegemony-domination of the relationships from different aspects.Keywords: Islamic Republic of Iran, Kurdistan Region, Hegemony, Domination
-
هر نظام فکری برای گسترش معانی مورد نظر خود در جامعه به نهادهایی برای ایجاد هماهنگی و ثبات، تعمیق همبستگی ملی و جامعه پذیری سیاسی، نیازمند می باشد. مناسک و آیین هایی که در میان جوامع شکل می گیرند، دارای اهمیت کارکردی هستند. هر فرهنگی برای انتقال باورها و معانی بنیادی خود، نیازمند نظام اسطوره های شناختی خاصی است که این معانی را در بستری از تقدس به ذهن مخاطبان و کنش های آنها انتقال دهد. این انتقال در بستر مناسک و نظام مناسکی آن فرهنگ انجام می-گیرد. سوال اصلی این است که مناسک در ایران چه نقشی در ایجاد همبستگی و تداوم در جمهوری اسلامی ایران دارد. در همین راستا نویسنده در صدد اثبات این فرضیه است که «گفتمان جمهوری اسلامی به عنوان گفتمان هژمون به دنبال تثبیت نظام ارزشی و هنجاری در عرصه فرهنگی است که از طریق آن همبستگی و تداوم خود را بازتولید کند. لذا در طول نزدیک به چهار دهه ج.ا. ایران از طریق مراسم، آیین ها، سمبل ها و سالگردهای تاریخی و اسلامی را به عنوان امر سیاسی و منبع میکرو فیزیک قدرت دانسته و منبع تراوش قدرت نرم برای نظام در نظر می گیرد. مقاله پیش رو با رویکرد تحلیلی با بهره گیری از جامعه شناسی به تبیین و تحلیل این موضوع پرداخته است.کلید واژگان: مناسک، آیین، همبستگی، کارکردگرایی، ج، ا، ایران
-
سازمان همکاری شانگهای به عنوان نمونه بارزی از منطقه گرایی نوین در آسیا، با هدف حل وفصل اختلافات مرزی و تقویت اعتماد متقابل میان اعضاء به وجود آمد که تدریجا منجر به توسعه سازمان و توجه آن به موضوعات اقتصادی و بازرگانی و... گردید. ایران هم در سال 2004 عضو ناظر این سازمان منطقه ای شده و با توجه به این مسائل، مقاله حاضر با استفاده از رویکرد نظری منافع ملی و همگرایی و استعانت از روش توصیفی تحلیلی مترصد پاسخ به این سوال است؛ اهداف و منافع ایران در عضویت دائم سازمان همکاری شانگهای چیست؟ این مقاله عضویت دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان را، منوط به موضع مثبت اعضا به ویژه روسیه و چین به عنوان موتور محرکه سازمان می داند و این گزاره را فرض می گیرد که استراتژی جمهوری اسلامی ایران در راستای سیاست های همکاری منطقه ای، کسب فرصت های سیاسی، امنیتی، اقتصادی، تجاری و فرهنگی و هم چنین بالا بردن قدرت چانه زنی در برابر غرب است؛ که ازجمله دلایل و منافع اصلی علاقه مندی ایران برای عضویت کامل در سازمان همکاری شانگهای بوده است. یافته های مقاله نشان می دهند که عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای، فرصت ها و دستاوردهای زیادی برای ایران در زمینه های اقتصادی، تجاری، سیاسی، امنیتی و فرهنگی داشته است و با توجه به پتانسیل و توانمندی های ایران، بر پیوند استراتژیک ایران و سازمان فوق الذکر افزوده شده است که با توجه به دگرگونی های بین المللی، ایران می تواند از پتانسیل های سازمان برای تامین منافع ملی و ارتقاء جایگاه خود در سطح منطقه ای و بین المللی در راستای اهداف چشم انداز بیست ساله گام بردارد.کلید واژگان: نظام دوقطبی، منافع ملی، همگرایی، منطقه گرایی، سازمان همکاری شانگهای، ج، ا، ایرانPolitical Knowlwdge, Volume:13 Issue: 2, 2018, PP 163 -200The Shanghai Cooperation Organization as an example of the new regionalism in Asia, in April 1996 to join Russia, China, Central Asian states (except Turkmenistan) and observer status of Iran, India, Mongolia and Pakistan was formed. It seems that the primary purposes of the organization were resolving border disputes and strengthening mutual trust and good neighborly relations between members of the belt, which gradually led to the gradual development of the organization and its attention to issues of economic and business. This paper describes important aspects of the Shanghai Cooperation Organization and seeks to answer the question of what Iran can benefit from full membership in the Shanghai Cooperation Organization and in this way, what opportunities and challenges to be confronted? This paper assumes Iran's permanent membership in an organization as subjected to a positive stance of Russia and China as the driving engine of the organization's members, and regards it in line with the strategy of the Islamic Republic of Iran, the policy to gain the opportunity, security, economic, commercial, cultural, and also enhancing the bargaining power of the West. These are among the main reasons for the Irans interest in full membership of the Shanghai Cooperation Organization.Keywords: Bipolar system, Convergence, Regionalism, Shanghai Cooperation Organization, The Islamic Republic of Iran
-
این تحقیق با هدف شناسایی ملاحظات و عوامل موثر در ارتقاء نظام اکتساب دفاعی ج.ا.ایران انجام شده است. به این منظور تاریخچه و روند تکاملی نظام اکتساب دفاعی ایالات متحده آمریکا تشریح و نتایج حاصل از این روند تکاملی در ترکیب با الزام های اسناد بالادستی به عنوان فرضیه تدوین و در قالب پرسشنامه با استفاده از شیوه مصاحبه نیمه ساختمند و نظرسنجی، نظرات خبرگان بخش دفاعی کشور به عنوان ملاحظات بومی در آن لحاظ شده است. گزینه های جواب در پرسشنامه طبق طیف لیکرت در پنج عنوان تقسیم بندی شده است. در فرایند پیش آزمون، از روش لاوشه جهت محاسبه شاخص نسبت روایی محتوایی، از روش والتز و باسل جهت بررسی شاخص روایی محتوا، از روش آلفای کرونباخ برای تعیین میزان پایایی پرسشنامه و جهت بررسی فرضیه های تحقیق از آزمون t تک نمونه استفاده شده است. نتیجه تجزیه و تحلیل نشانگر این است که غیر از الگوی توسعه سامانه های دفاعی و برخی ملاحظات قانونی که متناسب با شرایط بومی هر کشور تعریف می شود، بازتعریف و استقرار نظام اکتساب دفاعی در ساختاری نوین یا فعلی و به کارگیری برخی از سیاست ها و راهبردهای بومی شده نظام اکتساب دفاعی ایالات متحده آمریکا در برآورده کردن نیازهای دفاعی و امنیتی ج.ا.ایران موثر است.کلید واژگان: ج، ا، ایران، ایالات متحده آمریکا، نظام اکتساب دفاعی، سیاست ها و راهبردهای اکتساب سامانه های دفاعیThis research was conducted with the aim of identifying the effective considerations and factors that have contributed to the enhancement of Iran's defense acquisition system. In this regard, the history and evolutionary process of the US Defense Acquisition
System are explained and the results of this evolutionary process in combination with the requirements of upstream documents as a hypothesis are considered and are presented as native considerations in the form of a questionnaire, using the semi-structured interview and survey, the opinions of the experts of the defenses section of the country. The answer options in the questionnaire are classified according to the Likert scale in five categories. During the pre-test process, Lavoshe method was used to calculate the content validity index, Waltz and Bassel method was used to assess the content validity index, Cronbach alpha method was used to determine the reliability of the questionnaire, and to test the hypotheses of the research t-test was used. The result of analysis shows that apart from the developmental pattern of defensive systems and some legal considerations that are adapted according to the native conditions of each country, the redefinition and establishment of the acquisition system in a new or current structure and the application of some of the localized policies and strategies of the US Defense Forces system are effective in meeting the security and defense needs of I.R. of Iran. -
راهبرد مذاکره با کشورها و جریان های غیرهمسو با سیاست های جمهوری اسلامی ایران، طی دو دهه ی اخیر به صف بندی سیاست ها و جریان های سیاسی در داخل کشور، منجر شده و دو جریان اصول گرا و اصلاح طلب را برای تحقق سیاست های خود، رویاروی هم قرار داده است. از این رو، سوال اینجاست که نگرش هر کدام از دو جریان یادشده نسبت به این راهبرد چیست؟. کالبد شکافی ماهیت، اهداف، موانع، منابع قدرت و خصوصیات مذاکره کنندگان در این راهبرد به روش توصیفی _ تحلیلی، بیان گر این است که جریان اصول گرا، کشورهای غیرهمسو را در منظومه ی ارزشی خود تعریف کرده و معتقد است که این گفتگو، ارزش توقیتی دارد. از سوی دیگر، جریان اصلاح طلب، رایزنی دیپلماتیک را نشانی از حیات سیاسی در نظام بین الملل یادکرده و معتقد است که با مذاکره و گفتگو می توان دشمنی های شکل گرفته را از بین برد.کلید واژگان: ج، ا، ایران، اصول گرا، اصلاح طلب، مذاکره، منافع ملیThe strategy of negotiating with countries and currents incompatible with the policies of the Islamic Republic of Iran has led to the quarreling of political policies and political movements within the country over the past two decades and has led two fundamentalist and reformist movements to realize their policies, Confronted. Hence, the question is, what is the attitude of each of the two strands to this strategy?.
The autopsy of the nature, goals, barriers, power sources, and characteristics of the negotiators in this strategy by descriptive-analytic method indicates that the principled flow defines non-cohesive countries in its value system and believes that this dialogue is a value Pending. On the other hand, the reformist trend points to diplomatic advocacy as a sign of political life in the international system, and believes that negotiation and dialogue can eliminate hostilities.Keywords: Islamic Republic of Iran, fundamentalist, Reformist, Negotiation, National
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.