فرهنگ نامه های منظوم

از نخستین سده های اسلامی لغت نامه های متعددی نگاشته شده که عمدتا عربی به عربی هستند و برای رفع نیاز پژوهشگران متخصص آن زبان تالیف شده اند. جز این، شمار قابل توجهی از فرهنگ های عربی به فارسی نیز برای استفاده پژوهشگران و عمدتا نوآموزان فارسی زبان تدوین شده اند. در این میان فرهنگنامه هایی منظوم جهت حفظ و یادگیری آسان لغت نگاشته شده است که کهن ترین فرهنگنامه منظوم شناخته شده توسط ابونصر فراهی در سده هفتم نوشته شد. متنی که در اینجا منتشر شده است، یکی از همین نصاب ها از مولفی ناشناخته است به نام «تحفه الفقیر».