پیشگیری اجتماعی از جرم
در نشریات گروه علوم اجتماعی-
زمینه و هدف
هدف از مطالعه حاضر، بررسی متغیرهای مهم، دلایل تعارض و تفاوت در نتایج پژوهش های انجام شده، علل وجود متغیرهای مداخله گر، شناسایی و بررسی متغیرهای پنهان از دید محققین است.
روش تحقیق:
از نوع کمی وکیفی با تکنیک فراتحلیل انتخاب شد و به تعیین، جمع آوری، ترکیب و خلاصه نمودن یافته های پژوهشی اقدام شد. بر این اساس، تعداد 52 مقاله و پایان نامه برای ورود به فراتحلیل ملاک های اولیه را دارا بودند. پس از بررسی و حذف موارد تکراری و نامرتبط، 40 مورد انتخاب شد.
یافته ها و نتیجه گیرییافته های حاصل از فراتحلیل نشان داد عوامل متعددی در پیشگیری اجتماعی از جرم وجود دارند و سهم هریک از این عوامل به شرح زیر بود: عوامل فردی (8%)، عوامل اجتماعی (29%)، عوامل فرهنگی (19%)، عوامل انتظامی- پلیسی (31%)، عوامل اقتصادی (4%) و عوامل سیاسی (9%) در پیشگیری اجتماعی از جرم اثر گذار بودند. برخی از این عوامل در مطالعات به عنوان متغیر مستقل و در برخی دیگر به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شده بودند. از این میان، عوامل انتظامی- پلیسی بیشترین، و عوامل اقتصادی کمترین تاثیر را در پیشگیری اجتماعی از جرم داشته اند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که پژوهش های مورد مطالعه، شاخص های متفاوتی در پیشگیری از جرم را ملاک قرار داده اند، نظیر؛ آموزش همگانی، خانواده، رسانه، مشارکت اجتماعی، تعامل با مردم، محیط اجتماعی و فضای مجازی. به همین دلیل نتایج بدست آمده، بعضا با یکدیگر متفاوت و متعارض است. همچنین به سهم عوامل اقتصادی و سمن ها در پیشگیری اجتماعی از جرم در این مطالعات کمتر توجه شده و یا نادیده گرفته شده اند.
کلید واژگان: پلیس جامعه محور، پیشگیری اجتماعی، جرم، مشارکت اجتماعی، سازمان های مردم نهادBackground and purposeThe present study is aimed at investigating the important variables, the reasons for conflict and variation in the results of the conducted researches, the causes of existence of intervening variables, and the identifying and investigating hidden variables from the researchers’ perspective.
MethodQuantitative and qualitative method was chosen using meta-analysis technique, and then research findings were determined, collected, combined and summarized. On this basis, 52 articles and dissertations were deemed qualified and had the initial criteria for entering the meta-analysis. Following checking and removing duplicated and irrelevant cases, 40 were selected.
Findings & conclusionThe findings of the meta-analysis showed that there are several factors in the social prevention of crime and the percentage of contribution of every factor was as follows: individual (8%), social (29%), cultural (19%), policing (31%), economic (4%) and political (9%) were effective in the social prevention of crime. Some of these factors were considered independent variables in the studies; while they were considered dependent variables in others. Among these factors, policing factors have had the most impact, and economic factors have had the least impact on the social prevention of crime. The results of the research indicate that various studies have used various indicators in crime prevention as criteria such as public training, family, media, social participation, interaction with people, social environment and virtual space. For this reason, the obtained results sometimes varied and were in contradiction with each other. Also, the contribution of economic factors and NGOs in the social prevention of crime have been given less attention and/or have been ignored in these studies.
Keywords: community-oriented police, social prevention, Crime, social participation, NGOs -
زمینه و هدف
طلاق مسیله ای اجتماعی و دربرگیرنده انحلال قانونی ازدواج بوده و به عنوان آسیبی اجتماعی بر افزایش سایر آسیب های اجتماعی دیگر تاثیرگذار است. در این میان، پلیس می تواند با تاثیرگذاری اجتماعی بر کاهش پدیده طلاق، ضمن ارتقای سطح آگاهی افراد جامعه و همچنین حذف زمینه های اجتماعی وقوع جرم، موجبات ایجاد امنیت به ویژه در بعد اجتماعی را فراهم آورد؛ لذا هدف پژوهش حاضر، شناسایی میزان تاثیر پیشگیری اجتماعی بر پدیده طلاق بود.
روش:
پژوهش از نظر هد ف، کاربرد ی و از نظر روش، توصیفی پیمایشی و شیوه جمع آوری اطلاعات آمیزه ای از روش های کتابخانه ای و میدانی بود. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه بود که برای تعیین پایایی آن از آلفای کرونباخ استفاده شد و نیز از داده های تصنعی و معادل میانگین در این تحقیق استفاده شده است. جامعه آماری شامل کارکنان انتظامی شاغل در کلانتری و پاسگاه های شهرستان رودسر به تعداد 100 نفر و به صورت تمام شمار بود. تجزیه وتحلیل داده ها با نرم افزار SPSS و انجام آزمون رگرسیون خطی و چند متغیره صورت پذیرفت.
یافته ها:
چهار تکنیک 1) مدیریت نیازها؛ 2) توانمندسازی فردی و اجتماعی؛ 3) تقویت مداخلات اجتماعی و فرهنگی و 4) آگاهی بخشی و اصلاح باورهای دینی به ترتیب بیشترین تاثیر را در پیشگیری از پدیده طلاق داشته است. به عبارتی «مدیریت نیازها» بیشترین و «آگاهی بخشی و اصلاح باورهای دینی» کمترین تاثیر را داشته است.
نتیجه گیریپلیس در همکاری با دستگاه های اجرایی در پیاده سازی سند پیشگیری از طلاق با تقویت تعاملات و مشارکت گسترده و توسعه مراکز مشاوره و مددکاری اجتماعی قادر خواهد بود با پیشگیری از پدیده طلاق که ریشه در بروز و ظهور برخی جرایم دارد، از سایر جرایم مثل اعتیاد، سرقت، درگیری و... در جامعه جلوگیری نماید.
کلید واژگان: پلیس، پیشگیری، پیشگیری اجتماعی، جرم، طلاق، رویکرد اسلامی ایرانیBackground and objectivesDivorce is a social issue and includes the legal dissolution of marriage, and as a social injury, it affects the increase of other social injuries. In the meantime, the police can have a social impact on reducing the phenomenon of divorce, while raising the level of awareness of the people in the community and also eliminating the social contexts of crime, provide reasons for creating security, especially in the social dimension. Therefore, the aim of this research was to identify the impact of social prevention on the phenomenon of divorce.
MethodologyIn terms of its objectives the present study is of an applied research type and in terms of method it is a descriptive-survey type. The method of collecting data was a mixture of library and field studies. The data collection tool was a questionnaire whose reliability was determined by Cronbach's alpha, and artificial data and the mean equivalent were used in this research. The statistical population included 100 police officers working in the police station and outposts of Roodsar city. Data analysis was done using SPSS software and linear and multivariate regression tests.
FindingsFour techniques of 1) requirements management, 2) individual and social empowerment, 3) strengthening social and cultural interventions, and 4) raising awareness and reforming religious beliefs, respectively, have had the greatest impact in preventing the phenomenon of divorce. In other words, "needs management" had the most impact and "awareness and reform of religious beliefs" had the least impact.
ResultsThe police, in cooperation with the executive bodies, in implementing the divorce prevention document, by strengthening interactions and wide participation and developing counseling and social work centers, will be able to prevent the phenomenon of divorce, which is rooted in the emergence of some other crimes, such as addiction, theft, etc.
Keywords: Police, Prevention, Social prevention, Crime, Divorce, Islamic-Iranian approach -
زمینه و هدف
امروزه، در پیشگیری از جرم راهکارهای غیرکیفری و پیشگیری وضعی از اهمیت خاصی برخوردار است و ورزش می تواند به عنوان راهکاری برای پیشگیری از جرم قلمداد شود. هدف از این پژوهش، رابطه بین ورزش و سلامت اجتماعی با پیشگیری اجتماعی از جرم در زندانیان استان گلستان است.
روشاین پژوهش از نوع کاربردی است که با روش توصیفی پیمایشی انجام پذیرفت. جامعه آماری پژوهش را 500 نفر از زندانیان 20 تا 35 ساله استان گلستان تشکیل داده اند که حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 217 نفر با روش تصادفی ساده تعیین شد. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی صوری و محتوای پرسشنامه توسط کارشناسان و متخصصان تایید گردید. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از آلفای کرونباخ (83/0) محاسبه گردید.
یافته ها و نتایجیافته های تحقیق نشان داد وضعیت جسمی- روانی و سلامت اجتماعی زندانیان ورزشکار همگانی بسیار بهتر از زندانیان ورزشکار ورزش های قهرمانی-حرفه ای است. نتیجه دیگر تحقیق نشان داد هرچه میزان سلامت جسمی- روانی و سلامت اجتماعی زندانیان ورزشکار بهتر باشد، پیشگیری اجتماعی از وقوع جرم نیز بیشتر صورت خواهد گرفت. همچنین، زندانیان ورزشکار همگانی شرایط بهتری نسبت به ورزشکاران ورزش های قهرمانی- حرفه ای در پیشگیری اجتماعی از وقوع جرم دارند. بین دسترسی آسان به اماکن ورزشی نیز با پیشگیری اجتماعی از جرم رابطه وجود دارد و هرچه میزان دسترسی به اماکن ورزشی بیشتر باشد، پیشگیری اجتماعی از وقوع جرم نیز بیشتر خواهد بود. در نتیجه، ورزش نقش موثری در برانگیختگی و درمان بیماریهای جسمی و روحی و کسب سلامت اجتماعی افراد دارد. لذا، یکی از بهترین روش ها برای اینکه فرد ناسازگار در جهت سازندگی هدایت شود، وارد کردن فرد در فعالیت های حرکتی و ورزشی است.
کلید واژگان: ورزش، سلامت اجتماعی، پیشگیری اجتماعی از جرم، زندانیانBackground and AimToday, non-criminal strategies and situational prevention are of special importance in crime prevention. Exercise can be considered as a way to prevent crime. The purpose of this study is the relationship between sports and social health with crime prevention in prisoners in Golestan province.
Research methodThis is an applied research that was done by descriptive survey method. The statistical population of the study consisted of 500 prisoners aged 20 to 35 years in Golestan province. The sample size was 217 using Morgan table with a simple random method. The research tool was a researcher-made questionnaire whose face validity and content of the questionnaire were confirmed by experts and specialists. The reliability of the questionnaire was calculated using Cronbach's alpha (0.83).
FindingsThe results showed that the physical-mental condition and social health of general athlete prisoners is much better than championship-professional sports prisoners. Another result of the study showed that the better the physical-mental health and social health of athlete prisoners, the more crime prevention will be done. Prisoners of public athletes also have better conditions than athletes of championship-professional sports in crime prevention.
ConclusionExercise has an effective role in the motivation and treatment of physical and mental diseases and the acquisition of social health, so one of the best ways to guide the incompatible person in the direction of construction is to involve the person in motor and sports activities.
Keywords: Sports, social health, social crime prevention, prisoners -
زمینه و هدف:
جرایم در فضای سایبری در چند سال اخیر رشد چشمگیری داشته است یکی از این جرایم اعمال جرایم مفاسد اخلاقی می باشد. بنابراین، تحقیق حاضر، با هدف تعیین ساز وکارهای پیشگیری اجتماعی از جرایم مفاسد اخلاقی در فضای سایبری در فرماندهی انتظامی تهران بزرگ نگاشته شده است.
روش شناسی:
این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت داده ها، آمیخته (کیفی و کمی) است. همچنین از نظر گردآوری داده ها در رویکرد کیفی، روش پژوهش اکتشافی و در رویکرد کمی از نوع پیمایشی است. در بخش کیفی، از مصاحبه نیمه ساختار یافته با 28 نفر از خبرگان تخصصی در حوزه فضای سایبر به صورت هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری برای بومی سازی مفهومی پژوهش استفاده شد. در بخش کمی، جامعه آماری، فرماندهان، مدیران میانی و کارکنان صاحب نظر در فرماندهی انتظامی تهران بزرگ به تعداد حدود 560 نفر بودند که به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. در نهایت، 115پرسش نامه بسته پاسخ، در بخش های مختلف این فرماندهی با در نظر گرفتن روش اختصاص متناسب، توزیع شد. برای تحلیل داده های بخش کیفی از روش تحلیل محتوا و در بخش کمی از نرم افزار Spss و لیزرل و جهت تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل عاملی تاییدی و معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته هادر تحلیل یافته های بخش کیفی سازوکارهای پیشگیری اجتماعی از جرایم مفاسد اخلاقی در فضای سایبری دارای 71 مضمون، 15 مولفه و 3 بعد اساسی قبل از وقوع، حین وقوع و بعد از وقوع می باشد. یافته های بخش کمی نیز بیانگر این است که ضریب تاثیر برنامه های فرهنگی و تقویت توانمندی های اجتماعی با بیشترین میزان، به عنوان موثرترین مولفه های اثرگذار بر پیشگیری اجتماعی است.
نتیجه گیریبا توجه به اولویت بندی صورت گرفته در مورد مولفه های پیشگیری اجتماعی در فضای سایبری، مدیران باید به طور جد در زمینه های «برنامه های فرهنگی (75/4)، تقویت توانمند های اجتماعی (71/4)، آموزش های عمومی (67/4) و اطلاع رسانی عمومی (62/4)» اقدامات موثر و مستمری را انجام دهد. بر این اساس پیشگیری از مفاسد اخلاقی در وضعیت های سه گانه قبل، حین و بعد از وقوع نیازمند اقدامات متناسب با خود می باشد.
کلید واژگان: پیشگیری اجتماعی، جرم، مفاسد اخلاقی، فضای سایبرBackground and aimOver the last few years, crimes in cyber space have grown significantly. One of these crimes is moral corruption. Therefore, the present research is conducted in the Greater Tehran police command, aimed at determining the mechanisms of social prevention of crimes of moral corruption in the cyber space.
MethodsIn terms of aim, the research is of applied type, and in terms of nature of the data is of mixed type (qualitative and quantitative). Also, in terms of data collection, in the qualitative approach, the research method is of exploratory type, and in the quantitative approach, it is of survey type. In the qualitative part, a semi-structured interview with 28 cyber space experts was used in a target-oriented manner until reaching theoretical saturation for the conceptual localization of the research. In the quantitative part, the statistical population included about 560 commanders, middle managers and expert staff in the police command of Greater Tehran, who were selected using stratified sampling. Finally, 115 close-ended questionnaires were distributed in various departments of the command, taking into account the proportional allocation method. Content analysis method was used to analyze the data in the qualitative part, and Spss and LISREL were used in the quantitative part, and confirmatory factor analysis tests and structural equations were used to analyze the data.
Findings and conclusionsIn the analysis of the findings of the qualitative part of social prevention mechanisms of moral corruption crimes in cyberspace, there are 71 themes, 15 components and 3 basic dimensions before, during and after the occurrence. The findings of the quantitative part also indicate that the effectiveness of cultural programs and strengthening social capabilities are the most effective components of social prevention.As a result, given the prioritization of the components of social prevention in the cyber space, managers should seriously focus on cultural programs (4.75), strengthening social capabilities (4.71), public education (4.67) and public information (4.62)" to carry out effective and continuous measures. Based on this, the prevention of moral corruption in the three situations- before, during and after the occurrence- requires appropriate measures in proportionate with itself.
Keywords: social prevention, Crime, moral corruption, Cyber Space -
مشارکت فعال و همه جانبه نهادهای مردمی در پیشگیری اجتماعی از جرم می تواند تاثیر بسزایی در پیشگیری اجتماعی- ارتباطی از جرم داشته باشند. تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش تاثیر مشارکت اجتماعی پلیس با سمن ها با تاکید بر مولفه های ارتباطی بر پیشگیری اجتماعی از جرم در شهر خرم آباد انجام شده است. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی است و جامعه آماری تحقیق را کارشناسان انتظامی و اجتماعی فرماندهی انتظامی استان لرستان، کارکنان معاونت پیشگیری از جرم قوه قضائیه استان و کارشناسان امور اجتماعی استانداری لرستان به علاوه کلیه مسئولان سمن های فعال در حوزه پیشگیری از جرم در استان لرستان به طور تمام شمار و تعداد 180 نفر تشکیل می دهند. روش گردآوری اطلاعات، میدانی و ابزار آن پرسش نامه محقق ساخته است. برای روایی پرسش نامه از روایی منطقی و برای پایایی تحقیق از ضریبآلفای کرونباخ (برابر با 85/0) استفاده شد. نتایج براساس اولویت بندی در آزمون فریدمن نشان داد که مشارکت اجتماعی- ارتباطی (با 06/2)، فرهنگی (با 99/1) و اقتصادی (با 94/1) سمن ها در پیشگیری اجتماعی از جرم تاثیر قابل ملاحظه ای دارند. نتایج این تحقیق همچنین بر این تاکید داشت که هرگونه اقدام پیشگیرانه باید بر چارچوب های اجتماعی - ارتباطی از جرائم متمرکز باشد، مانند برگزاری انواع جلسات و سخنرانی ها، میزگردهای رسانه ای، اطلاع رسانی، برگزاری نمایشگاه های مختلف، برگزاری انواع کارگاه ها و تشکیل کارگروه هایی برای آموزش مهارت های ارتباطی، راه اندازی بحث های گروهی، گفت وگو با افراد در معرض خطر، گسترش فرهنگ امر به معروف، تشکیل کلاس های آموزشی- ارتباطی برای خانواده ها و کمک گیری از دوستان؛ چراکه علل و شیوه های اقدام بزهکارانه در اجتماع شکل می گیرد و از خلال ارتباطات اجتماعی گروه ها تکوین می یابد.
کلید واژگان: سازمان های مردم نهاد (سمن ها)، مشارکت اجتماعی - ارتباطی، پیشگیری اجتماعی از جرم، تحلیلی ارتباطی -
هدف اساسی پژوهش حاضر، بررسی پیش گیری اجتماعی از جرم بر مبنای تعامل سازمان های مردم نهاد با نیروی انتظامی در استان مازندران است. این پژوهش به روش پیمایش انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان نیروی انتظامی و اعضای سازمان های مردم نهاد فعال در استان مازندران بوده و حجم نمونه 334 نفر محاسبه شده است. در این پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای متناسب با حجم استفاده شده است. یافته های این پژوهش نشان داده است که متغیر کیفیت تعامل (405/0) و متغیر اندازه تعامل (125/0) به ترتیب، بیش ترین و کم ترین تاثیر را بر متغیر پیش گیری اجتماعی از جرم دارند. باید اضافه کرد که از بین چهار متغیر وارد شده به معادله رگرسیونی (تعامل فرهنگی، کیفیت تعامل، اندازه تعامل و سابقه فعالیت های تعامل)، تنها یک متغیر تعامل فرهنگی از معادله خارج شده است. لازم به ذکر است که تاثیر تمام متغیرهایی که در معادله باقی مانده اند بر متغیر وابسته پیش گیری اجتماعی از جرم مثبت است. یافته ها نشان داده اند که باید با تقویت ارتباط سازمان های مردم نهاد با نیروی انتظامی برای افزایش امنیت و کاهش ناامنی جامعه بیش تر استفاده کرد. هرچه میزان تعاملات بین سازمان های مردم نهاد با نیروی انتظامی بیش تر باشد پیش گیری اجتماعی از جرم بیش تر صورت خواهد گرفت.
کلید واژگان: پیشگیری اجتماعی از جرم، نیروی انتظامی، سازمان های مردم نهاد، تعاملThe main purpose of the present study was to investigate social crime prevention based on the interaction of non-governmental organizations with law enforcement in Mazandaran province. This research has been done by survey method. The statistical population of this study includes all law enforcement personnel and members of non-governmental organizations active in Mazandaran province. In the present study, the sample size is 334 people. In this research, multi-stage cluster sampling method proportional to volume has been used. Findings of this study have shown that the variables of interaction quality (0.405) and the variable of interaction size (0.125) have the most and the least effect on the social variable of crime prevention, respectively. It should be added that out of the four variables included in the regression equation (cultural interaction, interaction quality, interaction size and history of interaction activities), only one cultural interaction variable is excluded from the equation. It should be noted that the effect of all the variables that remain in the equation on the dependent variable of social crime prevention is positive. Findings have shown that it should be used more to increase security and reduce insecurity in society by strengthening the relationship between NGOs and law enforcement. The greater the interaction between NGOs and law enforcement, the greater the social prevention of crime.
Keywords: social crime prevention, Police, NGOs, interaction -
هدف از این پژوهش بررسی چگونگی تعامل بین سازمان های مردم نهاد با نیروی انتظامی در پیشگیری از جرایم در استان مازندران است. این پژوهش به روش توصیفی در استان مازندران و در شهرهای تنکابن،آمل و ساری انجام گرفته است. ابزار اندازه گیری متغیرها پرسشنامه محقق ساخته بوده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss و Amos انجام گرفته است. نتایج تحقیق بیانگر آن است که سازمان های مردم نهاد با نیروی انتظامی در پیشگیری اجتماعی از جرم در قالب کمیته های مشورتی، مشارکت، ارتباطات کلامی، مذاکره، همدلی در کارها و اعتماد متقابل تعامل داشته باشند. با توجه به نتایج رگرسیونی مذاکره بیشترین تاثیر را در پیشگیری اجتماعی از جرایم دارد. بنابراین با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان بیان داشت که تعامل سازمان های مردم نهاد با نیروی انتظامی در پیشگیری اجتماعی از جرایم مثبت و معنی دار می باشد و هر چه میزان تعامل بیشتر گردد میزان پیشگیری از جرایم نیز بیشتر می شود.
کلید واژگان: تعامل، کمیته مشورتی، مذاکره، ارتباطات کلامی، اعتماد، پیشگیری اجتماعی از جرمThe purpose of this study is to investigate how the NGO's organizations interact with law enforcement in preventing crimes in Mazandaran province. This descriptive study was carried out in Mazandaran province and in Tonekabon, Amol and Sari. The instrument for measuring variables is a researcher-made questionnaire. SPSS and Amos software were used to analyze the data. The results of the research indicate that NGOs with police force in social prevention of crime in the form of advisory committees, participation, verbal communication, negotiation, empathy in work and mutual trust at a meaningful level of less than 0.05 and 95% Confidence has a meaningful effect. Regarding the results of the negotiation process, it has the greatest impact on social prevention of crimes. Therefore, according to the results of this study, it can be stated that the interaction of NGOs with law enforcement in social prevention is a positive and significant crime and the more interactions the crime prevention is to increase.
Keywords: interaction, the Advisory Committee, Participation, Verbal communication, Trust, social prevention of crime -
زمینه و هدف
کنوانسیون پالرمو با عضویت 189 کشور از 193 کشور عضو سازمان ملل متحد و به عنوانیکی از کنوانسیون های جهان شمول، مهم ترین سند بین المللی در زمینه مقابله با قاچاق مهاجران است وابزاری برای هماهنگی بین دولت ها در مقابله موثر با جرم قاچاق مهاجران است از ای نرو، نویسنده در تلاشاست پدیده قاچاق مهاجران از منظر آموزه های حقوقی با تاکید بر کنوانسیون پالرمو بررسی کند.
روشتحقیق حاضر با روش تحلیلی- توصیفی با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شده است.
یافته ها و نتیجه گیریابعاد مختلف پدیده قاچاق مهاجران با تاکید بر کنوانسیون پالرمو مورد بررسیقرار گرفت که براساس یافته های این تحقیق در اقدام موثر برای پیشگیری و مبارزه با قاچاق مهاجران، اتخاذنگرش فراگیر بین المللی از جمله افزایش آگاهی و کاهش تقاضا برای قربانیان قاچاق می تواند گاه مهمی دراین امر باشد، تلاش برای افزایش آگاهی به کاهش انبوه قربانیان بالقوه کمک میک ند. همچنین، پیشگیریاز قاچاق مستلزم فروپاشی شبکه های عامل آن، برخورد با شرایطی که آ نها می توانند در آن شکوفا شوند وحمایت از حقوق مهاجران قاچاق شده است.
کلید واژگان: کنوانسیون پالرمو، قاچاق، پیشگیری اجتماعی از جرم، پروتکل الحاقی علیه قاچاق مهاجران -
فصلنامه راهور، پیاپی 45 (بهار 1398)، صص 9 -30امروزه هرچه بیشتر شاهد تعامل بین آموزه های جرم شناختی و حوزه های مختلف علوم جنایی هستیم که در قوانین جدید نمود پیدا کرده است. ازجمله این ها، قانون بیمه اجباری خسارات وارده به اشخاص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه مصوب سال 1395 است که قانون گذار، گام هایی به سوی پذیرش و عملیاتی کردن آموزه های جرم شناختی پیشگیرانه، هرچند به صورت متزلزل برداشته است. هدف این نوشتار، بررسی رویکرد پیشگیری اجتماعی از جرایم و تخلفات رانندگی در پرتوی نهاد بیمه شخص ثالث است. در این راستا تلاش می شود مبانی و جلوه های قانونی آن موردتحلیل قرار گیرد. درواقع، سوال اصلی پژوهش این است که نهاد بیمه شخص ثالث از چه طریق می تواند دارای رویکرد پیشگیرانه ای از جرم باشد؟
یافته های پژوهش حاکی از آن است که ازجمله مبانی تعامل بین این نهاد و پیشگیری اجتماعی از جرم می توان به تعاون و همیاری اجتماعی، توزیع ضرر در جامعه و مشارکت جامعه مدنی در پیشگیری از جرم اشاره نمود. گونه های این نوع پیشگیری نیز عبارتند از پیشگیری از طریق فرهنگ سازی، توسعه یا تحدید حمایت های اجتماعی و قانونی از بیمه گذار و استمداد از ظرفیت جامعه محلی. تحلیل گفتمان قانون گذار در این حوزه، بیانگر ظهور رهیافت های نوینی در راستای پیش گیری از جرایم و تخلفات رانندگی است.کلید واژگان: بیمه شخص ثالث، پیشگیری اجتماعی از جرم، بزه دیده شناسی حمایتی، فرهنگ سازیToday, we see more and more of the interaction between criminological teachings and the various areas of criminal science found in new laws. Of these, Of these, the Compulsory Insurance Act provides for damages to third parties for accidents caused by vehicles approved in the year 1395, when the legislator has taken steps to adopt and operate preventive criminological teachings, albeit shakily. The purpose of this paper is to examine the social prevention approach of driving crimes and violations in the light of a third-party insurance institution. In this regard, efforts are being made to analyze its legal principles and effects. Indeed, the main question of the research is how can a third-party insurance institution have a proactive approach to crime?
Findings of the research indicate that the basis for interaction between this institution and social prevention of crime can be social co-operation, distribution of disadvantages in society and participation of civil society in crime prevention. The types of prevention include the prevention by culture, the development or limitation of social and legal protection of the insurer and the utilization of the capacity of the local community. The analysis of the legislature's discourse in this area reflects the emergence of new approaches to prevent driving crimes and violations.Keywords: third-party insurance, social prevention of crime, supportive victimization, Culture -
زمینه و هدفعدالت ترمیمی پاسخ و واکنشی است به بزه که بر ترمیم و جبران خسارت های بزه دیده تاکید و تمرکز داشته و بزهکار را نسبت به آسیب و خساراتی که بوجود آورده مسئولیت پذیر می نماید. برای تحقق چنین رویکردی، توجه به متغیر های تاثیرگذار بر ارتقاء اقدامات ترمیمی پلیس ضروری است. لذا هدف از انجام این پژوهش، شناسایی میزان تاثیر اقدامات ترمیمی پلیس بر پیشگیری اجتماعی از جرم با نقش میانجی اعتمادسازی می باشد.روش شناسیروش تحقیق حاضر از نظر داده ها کمی و از نظر اهداف کاربردی و از نظر ماهیت، مطالعه ی همبستگی است. جامعه ی آماری پژوهش حاضر را مدیران فرماندهی انتظامی استان قم تشکیل می دهند. حجم نمونه و روش نمونه گیری بر اساس روش نمونه گیری طبقه ای و تصادفی ساده و با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 110 نفر تعیین گردید. برای اندازه گیری شاخص ها از پرسش نامه 61 سوالی محقق ساخته بر اساس مبانی نظری استفاده شد. اعتبار ابزار به وسیله ی آلفای کرونباخ 91/0 محاسبه و برای بررسی روایی کل مولفه های این پرسش نامه ابتدا از روش صوری و سپس از روش تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. برای آزمون فرضیه ها از آزمون های میانگین و مدل معادلات ساختاری در بسته ی نرم افزاری spss و Lizrel استفاده شده است.یافته هایافته های پژوهش بیانگر این است که اقدامات ترمیمی پلیس بر پیشگیری اجتماعی از جرم به طور مستقیم 63/. درصد تاثیر مستقیم و 42/. درصد از طریق اعتمادسازی اثر غیرمستقیم دارد. ضمن این که اعتمادسازی 71/. درصد تاثیر مستقیم بر اثر اقدامات پلیس در پیشگیری اجتماعی از جرم دارد. همچنین اقدامات ترمیمی پلیس75/. درصد تغییرات اعتمادسازی را می تواند پیش بینی نماید.نتیجه گیرینتایج پژوهش نشان داد، میزان تاثیر مستقیم و غیرمستقیم اقدامات ترمیمی پلیس بر پیشگیری اجتماعی از جرم، مبین این مطلب است که برای ارتقاء اقدامات پلیسی ناظر بر پیشگیری اجتماعی از جرم، نه تنها مولفه ها و شاخص های اقدامات ترمیمی پلیس را باید تقویت نمود، بلکه تقویت متغیرهایی مانند اعتمادسازی که در این مطالعه به عنوان متغیر میانجی وارد گردید، مورد توجه، بازنگری و تقویت قرار گیرند.کلید واژگان: اقدامات ترمیمی پلیس، عدالت ترمیمی، پیشگیری اجتماعی از جرم، اعتماد سازیBackground and objectivesRestorative justice is a response and a reaction to an offense that focuses on the restoration and compensation of the victim and takes the responsibility for the damage caused by the victim. In order to realize this approach, it is necessary to pay attention to the variables that affect the improvement of police restorative measures. Therefore, the purpose of this study was to identify the impact of police restorative measures on social prevention of crime with a mediating role of trust building.MethodologyThe present study is of a quantitative type and in terms of its objectives it is considered as an applied research type, and in terms of its nature, it is a correlational study. The statistical population of the present study is the directors of the police command center of Qom province. The sample size and sampling method were determined based on stratified random sampling method and 110 individuals were selected using Cochran formula. To measure the indicators, a 61-item researcher-made questionnaire was employed based on theoretical foundations. The reliability of the questionnaire was calculated by Cronbach's alpha (91%) and the validity of the components of this questionnaire was first examined by face validity and then by confirmatory factor analysis. To test the hypotheses, the mean tests and structural equation modeling were used in SPSS and Lisrel software packages.FindingsThe findings of the research indicate that police restorative measures have 63% direct effect on the social prevention of crime and 42% indirect effect through trust building. Meanwhile, trust building has 71% direct impact on the effect of police measures on social prevention of crime. Also, the restorative measures of the police can predict 75% of the changes in trust building.ResultsThe results of the study showed that the direct and indirect effects of police restorative measures on social prevention of crime indicate that, in order to promote criminal measures against social crime prevention, not only the components and indicators of police restorative measures should be strengthened, but also some variables reinforcement such as trust, which are included in the study as a mediator variable, should be considered, reviewed and strengthened.Keywords: Police restorative measures, Restorative justice, Social prevention of crime, Trust Building
-
زمینه و هدفجرم یک پدیده نامناسب اجتماعی است که آثار منفی اقتصادی و اجتماعی به دنبال دارد. وقوع آن در جامعه موجب اتلاف منابع بخش خصوصی و عمومی در مبارزه و کنترل با جرم می شود و با تهدید امنیت اجتماعی و اقتصادی، انگیزه های تولید و سرمایه گذاری را کاهش می دهد. سرقت از جمله جرایم اقتصادی مهم محسوب می شود. جرم سرقت، جرم مورد نکوهش همه قوانین و ادیان است که در این پژوهش بررسی تاثیر شاخص های اقتصادی بر وقوع جرم سرقت اماکن و وسایل نقلیه که یکی از مهم ترین انواع سرقت می باشد در استان های منتخب؛ تهران، آذربایجان شرقی، خوزستان، خراسان رضوی، کرمان در یک دوره 7 ساله طی 1394-1388 مورد آزمون قرار گرفته است.روش شناسیپژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است و مطالب آن به روش کتابخانه ای با استفاده از منابع آماری و مقالات تالیفی و ترجمه ای و پژوهش انجام شده در بنیاد نخبگان نیروهای مسلح گردآوری شده است و در این تحقیق با استفاده از روش های مرسوم در تحلیل اقتصادی جرم به ویژه مدل جرایم مبتنی برانگیزه، به بررسی عوامل موثر بر جرم (سرقت اماکن و وسایل نقلیه) در ایران پرداخته شده است. بدین منظور ضمن پایه گذاری و تحلیل مدل بازاری جرم، یک مدل اقتصادسنجی مبتنی بر داده های تلفیقی طراحی و برآورد گردیده است.یافته هایافته های پژوهش نشان می دهد که ضریب متغیر شاخص رشد اقتصادی در هر سه معادله سرقت کل، سرقت اماکن و سرقت وسیله نقلیه دارای ضریب منفی و معنی دار می باشد. مقدار ضریب متغیر رشد اقتصادی در مدل سرقت اماکن بزرگتر از سایر معادلات است و به این معناست که افزایش نرخ رشد اقتصادی موجب کاهش وقوع جرم سرقت خصوصا سرقت اماکن خواهد شد.نتیجه گیریبنابراین می توان گفت که تاثیر متغیرهای کلان اقتصادی بر وقوع جرم سرقت اماکن و وسایل نقلیه در استان های منتخب معنی دار می باشد و همچنین سیاست گذاران کشور برای کاهش جرایم مربوط به سرقت پیش از این که توجه خود را به مسایل انتظامی و قضایی معطوف نمایند می بایست به عوامل افزایش جرم توجه بیش تری داشته باشند. تلاش برای ایجاد رونق و رشد و توسعه اقتصادی جهت کاهش نرخ بیکاری و افزایش درآمد خانوارها می تواند از جمله این علاج ها باشد.کلید واژگان: اقدامات ترمیمی پلیس، عدالت ترمیمی، پیشگیری اجتماعی از جرم، اعتماد سازیBackground and objectivesCrime is an inappropriate social phenomenon that has negative economic and social consequences. Its occurrence in the society causes the loss of public and private resources in the struggle and control of crime and reduces the incentives for production and investment by threatening social and economic security. Robbery is one of the most important economic crimes. The crime of robbery is a crime against all laws and religions. In this research, the effect of economic indicators on the occurrence of theft in public places and vehicle which is one of the most important types of theft and it has been examined in selected provinces: Tehran, East Azerbaijan, Khuzestan, Khorasan Razavi, and Kerman during a 7-year period from 2005 to 2015.MethodologyThe present study is of an applied research type. The data were collected through library method using statistical resources and written and translated articles and researches carried out at the Armed Forces Elite Foundation. In this research, using conventional methods in economic crime analysis, in particular the model of motivation-based crime, has investigated factors affecting crime (public places and stolen vehicles) in Iran. For this purpose, an econometric model based on integrated data has been designed and evaluated during the establishment and analysis of the mass market model.FindingsThe research findings show that the coefficient of economic growth index has a negative and significant coefficient in all three equations of total theft, public place theft and vehicle theft. The amount of the economic growth rate variable in the public places theft model is larger than the other equations, which means that an increase in the economic growth rate will reduce the occurrence of theft, in particular, the public places.ResultsTherefore, it can be said that the effect of macroeconomic variables on the occurrence of theft in public places and vehicles in selected provinces is significant, and also, in order to reduce the crime of robbery the policy makers of the country should pay more attention to the factors of crime increase before focusing on the law enforcement and judicial issues. Efforts to create economic growth and the development to reduce unemployment and increase household incomes can be among these solutions.Keywords: Economics of crime, Crime Prevention, Social security, Public places theft, Vehicle theft
-
هدف اصلی پژوهش بررسی نقش نهاد خانواده در پیشگیری اجتماعی از جرم سرقت در شهرستان شاهرود بود . پژوهش حاضر کمی و از نوع پیمایشی می باشد. داده های مربوط به نمونه ی آماری از طریق پرسشنامه های استاندارد جمع آوری شده است. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه شیوه های تربیتی بامریند (1973) و پرسشنامه سنجش نگرش مذهبی خدایاری است .همچنین برای بررسی متغیرهای وضعیت فرهنگی و اقتصادی خانواده های پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است که شامل پرسشنامه های بررسی وضعیت اقتصادی و فرهنگی خانواده است. زمان پژوهش از ابتدای سال 1397 انجام شده است و حدود 8 ماه به طول انجامیده است و قلمرو مکانی پژوهش کلیه جوانان و نوجوانان بین 17-25 سال شهر شاهرود در دو گروه دانشجویان سال اول دانشگاه شاهرود و کانون اصلاح وتربیت شهر شاهرود را در بر می گرفت. برای تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون ها و شاخص های آماری مختلف از روش های آمار توصیفی برای محاسبه فراوانی، درصد فراوانی و ترسیم نمودار و از روش های آمار استنباطی شامل آزمون همبستگی و رگرسیون با بهره گیری از نرم افزار Spss22 برای پاسخ سوالهای تحقیق استفاده شده است .نتایج نشان داد ، خانواده می تواند درپیشگیری اجتماعی ازجرم سرقت در جوانان و نوجوانان نقش موثری داشته باشد.همچنین بین وضعیت اقتصادی ، شیوه تربیت خانواده ، سطح فرهنگ و سطح اعتقادی خانواده در پیشگیری اجتماعی از جرم سرقت رابطه معنی داری وجود دارد.علاوه بر این مشاهدات نشان داد که تفاوت معناداری در میزان متغیرها بین گروه عادی و دارای سابقه جرم سرقت وجود دارد.
کلید واژگان: خانواده، پیشگیری اجتماعی، جرم، سرقتThe main objective of the research was to investigate the role of the family institution in social prevention of the crime of robbery in Shahrood. The current research is a quantitative survey. The data for the statistical sample were collected through standard questionnaires. In the present study, the library method was used to collect the appropriate background and theoretical framework of the research. The field method was used to collect the necessary information for research using standard questionnaires. The research tool was the Behnamind (1973) and A questionnaire was used to assess the religious attitude of Khodayari. Also, to investigate the variables of the cultural and economic status of the families of the research, a researcher-made questionnaire was used that included questionnaires for assessing the economic and cultural status of the family. The research time was from the beginning of 1397 and lasted about 8 months and the spatial domain of all youth and adolescents between the ages of 17 and 26 years old in Shahroud city was divided into two groups of first year students of Shahroud University and Shahroud Shahrood correctional center. . From the entrance to the research sample, the minimum reading and writing literacy was at least 17 and maximum 25 years, and had mental health, with 350 of them having the desired conditions and selected as the final sample. To analyze the data using descriptive statistical methods, descriptive statistics were used to calculate the frequency, frequency and plot plot, and inferential statistics including correlation and regression tests using Spss22 software to answer the research questions. The results showed that the family can play a significant role in the social inclusion of theft in the youth and adolescents. Also, there is a meaningful relationship between economic status, family education, the level of culture and the level of belief in the social prevention of the crime of robbery. In addition, observations showed that the difference There is an inherent variation in the variables between the normal group with a history of theft.
Keywords: family planning, social prevention, crime, theft -
زمینه و هدفیکی از مولفه های بسترساز پیشگیری اجتماعی از جرم، مسئولیت احتیاطی سازمان ها است که می تواند سازمان ها را در مقابل جامعه پاسخگو کرده و پلیس را در کاهش و کنترل جرائم یاری دهد. این پژوهش به بررسی رابطه مسئولیت احتیاطی سازمان¬ها با پیشگیری اجتماعی از جرم می پردازد.روشپژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی – پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را کارشناسان حوزه پیشگیری اجتماعی از جرم در 12 سازمان متولی پیشگیری از جرم در استان تهران تشکیل داده اند و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 217 نفر برآورد شد. داده ها با کمک پرسشنامه روا و پایا (آلفای کرونباخ بالاتر از 82/0) جمع آوری و با آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شد. یافته ها ونتایجپژوهش نشان داد که همه مولفه های مسئولیت های احتیاطی سازمان ها با پیشگیری از جرم رابطه دارد و از نظر شدت رابطه، این ترتیب حاکم است: عدالت اجتماعی با ضریب 71/2 در رتبه اول، تعامل با جامعه با ضریب 51/2 در رتبه دوم، التزام اجتماعی با ضریب 42/2 در رتبه سوم و امنیت در راستای توسعه پایدار با ضریب 36/2 در رتبه چهارم.کلید واژگان: مسئولیت احتیاطی، سازمان، نیروی انتظامی، پیشگیری از جرم، پیشگیری اجتماعی از جرم
-
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مشارکت اجتماعی با پیشگیری اجتماعی از جرم انجام شده است. پژوهش از نوع کاربردی و پیمایشی می باشد که به صورت مقطعی انجام پذیرفته است. جامعه آماری تحقیق شهروندان 18 سال به بالای شهر بیجار گروس می باشند. حجم نمونه 380 نفر برآورد شده و برای نمونه گیری، از روش خوشه ایچندمرحله ای استفاده شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته است. برای اطمینان از پایایی، آلفای کرونباخ برای متغیرهای مشارکت اجتماعی برابر با 91/0 (به تفکیک حوزه های مشارکت در فعالیت های دینی 84/0؛ مشارکت در فعالیت های اجتماعی سمن ها 75/0؛ مشارکت در امور خیریه 93/0؛ مشارکت در فعالیت های محلی 87/0) و برای متغیر پیشگیری اجتماعی از جرم برابر با 76/0 محاسبه شد. نتایج این پژوهش بیانگر رابطه مثبت متغیرهای مشارکت در فعالیت های دینی؛ مشارکت در فعالیت های اجتماعی سمن ها؛ مشارکت در امور خیریه و مشارکت در فعالیت های محلی بر گرایش به پیشگیری اجتماعی از جرم می باشد.
کلید واژگان: مشارکت اجتماعی، مشارکت در فعالیت های دینی، مشارکت در فعالیت های اجتماعی سمن ها، مشارکت در امور خیریه، مشارکت در فعالیت های محلی، پیشگیری اجتماعی از جرمThe purpose of this study was to investigate the relationship between social participation and social crime prevention. The present study is an applied survey of cross-sectional type. The statistical population of the study included citizens aged 18 years and above of the city of Bijar Garoos. The sample size was estimated to be 380 people. A multi-stage cluster sampling method was used. The data gathering tool was a researcher-made questionnaire. To ensure reliability, the Cronbach's alpha for social participation variables were calculated 0.91, which included participation in religious activities, 0.84, participation in social activities, 0.75, participation in charity, 93.1, participation in local activities, 0.87. For the social prevention variable, the Cronbach alpha was equal to 0.76. The results of this research indicate a positive relationship between participation in religious activities, social activities and NGOs, charity, local activities and the tendency towards social crime prevention.
Keywords: Social Participation, Participation in Religious Activities, Participation in Community Activities, Participation in Charity, Participation in Local Activities, Social Crime Prevention -
امروزه ایده های جدیدی تحت عنوان نوآفرینی حکومت و گرایش به سمت حکومت جامعه محور (توانمندسازی به جای خدمات رسانی) باعث شده دولت مردان و مدیران دولتی به جای خدمات رسانی هایی که درگذشته به شهروندان ارائه می دادند، تشکل های محلی و سازمان های اجتماعی مردمی را به گونه ای توانمند سازند تا امور مربوط به جامعه خویش را سازمان دهی کنند. اقدامات پلیس جامعه محور برای جلب مشارکت نهادهای مردمی در پیشگیری از جرم از جمله این ایده هاست. تاثیر مشارکت سازمان های مردم نهاد خرم آباد در پیشگیری اجتماعی از جرم در همین راستا مورد مطالعه قرار گرفت و با استفاده از نظریه های علمی، چهار فرضیه در خصوص تاثیر مشارکت های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی نهادهای مردمی بر پیشگیری از جرم مطرح و با روش پیمایشی و ابزار پرسشنامه محقق ساخته مورد سنجش قرار گرفت. جامعه آماری شامل کارکنان و کارشناسان اجتماعی، قضایی و انتظامی پلیس و مدیران و کارکنان سازمان های مردم نهاد بودند که به صورت تمام شمار 180 نفر پاسخگو بودند. روایی ابزار تحقیق با اخذ نظر اساتید و نخبگان و پایایی آن با محاسبه آلفای کرونباخ (مشارکت اجتماعی 83/0، اقتصادی 79/0 و فرهنگی 73/0) صورت گرفت. یافته های تحقیق نشان داد که مشارکت اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی نهادهای مردمی در پیشگیری از جرائم نقش داشت و در این بین، مشارکت اجتماعی از تاثیرگذارترین عوامل و بعد از آن، مشارکت های فرهنگی و اقتصادی قرار داشتند. مشارکت سازمان های مردم نهاد می تواند موجب کاهش جرائم شود. به هر میزان که سمن ها در پیشگیری از جرم مشارکت کنند فرهنگ مشارکت در پیشگیری از جرائم را در جامعه رواج داده و ارتباط بهتری بین پلیس و مردم به وجود می آید که به نوبه خود باعث کاهش جرائم خواهد شد.کلید واژگان: سازمان های مردم نهاد، مشارکت اجتماعی، مشارکت فرهنگی، مشارکت اقتصادی، پیشگیری اجتماعی از جرم
-
پیشگیری اجتماعی مجموعه اقداماتی است که هدف آن خنثی کردن عواملی که در تکوین جرم تاثیر گذار هستند و این به معنای مداخله در محیط های اجتماعی عمومی مشترک مانند محیط های آموزشی؛ اقتصادی، فرهنگی و سیاسی و... و در محیط های اجتماعی شخصی مانند خانواده، محله و... می باشد. با توجه به اهمیت موضوع پیشگیری و کارکردهای متعدد و مهم پلیس در پیشگیری از جرم ؛ پژوهش حاضر با هدف شناسایی نقش پلیس در پیشگیری اجتماعی از جرم و برای پاسخ به این سوالات که «کارکرد های اصلی پلیس در پیشگیری اجتماعی و تعیین میزان تاثیر این کارکرد ها در پیشگیری از جرم چیست؟» به بررسی موضوع پرداخته است. روش پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی و ابزار گرداوری اطلاعات کتابخانه ای و پرسشنامه ای بوده که در این راستا ابتدا با مرور ادبیات تحقیق؛ کارکردهای اصلی پیشگیرانه پلیس حسب دیدگاه برخی از صاحب نظران مطرح مطالعه ؛ و در ادامه مهمترین الگوهای منطبق با وظایف قانونی پلیس ایران طبق مدل کاپوبیانکو و مدل شاو شناسایی و در یک اقدام پیمایشی با بهره گیری از یک پرسشنامه 22 سوالی و با طیف لیکرت مورد سنجش واقع و با نرم افزار spss تجزیه و تحلیل و در ادامه با استفاده از آزمون فریدمن رتبه بندی شده و برای تعیین پایایی آن از فرمول آلفای کرونباخ محاسبه و میزان تاثیرکارکرد های پیشگیرانه مذکور حسب امتیازهای کسب شده احصا گردیده است. جامعه نمونه تعداد 200 نفر از کارکنان سازمان های متولی با مدرک تحصیلی بالاتر از لیسانس که در دو طیف (طیف اول کارشناسان نیروی انتظامی به تعداد 100 نفر و طیف دوم کارشناسان سایر سازمان به تعداد 100 نفر) در دو منطقه 2 و 12 به دلیل تفاوتهای اجتماعی و طبقاتی از کل جامعه آماری به صورت نمونه گیری تصادفی و به طور جداگانه انتخاب شده است. با توجه به شناسایی کارکردهای مهم پلیس در پیشگیری از جرم بر اساس نظریه های مختلف به خصوص طبق مدل های مذکور (حضور ماموران پلیس به عنوان تعلیم دهنده در مراکز آموزشی طبق مدل مارگارت شاو (Shaw,2001) - ارائه اطلاعات به جامعه - حمایت از بزه دیدگان - ایفای نقش به عنوان مربی و الگو - شرکت در مشارکت های محلی پیشگیری از جرم طبق مدل کاپوبیانکو (Capobianco, 2007) و با نگرش به نتایج حاصل از نتایج داده ها و یافته های پژوهش اگر چه هر یک از کارکردهای مذکور در پیشگیری از جرم موثر بوده، ولی کارکرد پیشگیری اجتماعی پلیس (حضور ماموران پلیس به عنوان تعلیم دهنده در مراکز آموزشی) بیشترین اولویت را در پیشگیری اجتماعی از جرم به خود اختصاص داده و در این خصوص پیشنهادهایی ارایه شده است.
کلید واژگان: پیشگیری از جرم، پیشگیری اجتماعی از جرم، جرم، پلیسSocial prevention refers to a series of measures aimed at neutralizing factors impacting occurrence of crime; and this means interference in social public environments such as educational, economic, cultural and political environments; and in social personal environments such as family, neighborhood, etc. Given the importance of the issue of prevention and police's various and important functions in crime prevention; the present research aims at identifying the role of police in social prevention from crime; and finding the answer to this question:"What are the police major functions in social prevention and determining the level of the impact of these functions in crime prevention". The research is of descriptive-analytical type. The tools for gathering information were library documents and questionnaire. In line with this, the research is started with review of literature; major preventive functions of
Keywords: Crime Prevention, social prevention from crime, Crime, Police -
از دیرباز الگوهای پلیس سنتی در مبارزه با جرم، مبتنی بر واکنش های سرکوبگر یا حداکثر پاسخهای پیشگیرانه وضعی بوده و اقدام جدی در جهت شناسایی علل اصلی جرم و زدودن آنها از سطح جامعه اقدام جدی صورت نگرفته است. این رویکردها صرف نظر از میزان کارایی و اثر بخشی با انتقادات جدی از نظر رعایت حقوق بنیادین اشخاص مواجه بوده اند. در سال های اخیر تحت تاثیر نگرش های علمی به پدیده مجرمانه و اهمیت یافتن حقوق بنیادین اشخاص در برنامه های پیشگیرانه پلیس بر اقدامات غیر قهر آمیز به خصوص پیشگیری اجتماعی که به نوعی تضمین کننده حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی افراد و تامین کننده رفاه عمومی و عدالت اجتماعی است، تاکید شده است. به همین منظور الگوهای جدیدی از پلیس پیشگیری محور همچون پلیس جامعه محور یا پلیس مسئله محور در ادارات پلیس شکل گرفته است که در این نوشتار با تکیه بر اهمیت پیشگیری اجتماعی از نظر رعایت حقوق بنیادین اشخاص، نقش پلیس را در پیشگیری اجتماعی برسی کرده و سپس تاثیر رویکردهای حقوق بشری بر الگوهای نوین پلیسی و برخی جلوه های آن در برنامه های پلیس را مورد مطالعه قرار داده ایم.
کلید واژگان: حقوق بشر، پلیس، پیشگیری اجتماعی از جرم، جامعه محوریPolice paradigms in fighting against crimes has based on suppressive reactions & serious actions in recognizing & eradicating crimes in the society has not been taken. Due to scientific approaches to ward criminal phenomenon in recent years, police have facing crimes. Therefore, new paradigms of prevention-based police including society-based police or issue-based police have been organized in police centers. This paper examines police role in social prevention & its influences on new police paradigms.Keywords: Human right, police, social prevention of crime, society -
پیشگیری از جرم همواره یکی از سیاست های حکومت ها بوده است. تا مدت ها سلاح کیفر تنها وسیله پیشگیری از وقوع جرم بود، تا این که با آشکار شدن ناتوانی کیفرها توجه حکومت ها و اندیشمندان به راهکارهای دیگری غیر از کیفر جلب شد. در این راستا نظریه های متفاوتی در باب پیشگیری مطرح شد که تاکید برخی از آن ها بر مداخله های روان شناختی اجتماعی زودهنگام بود. این نظریه ها (مداخله روان شناختی اجتماعی) به طور کلی عنصر شخصیت را در بررسی رفتارهای بزهکارانه مورد بحث قرار می دهند. در این میان یکی از مفاهیم شخصیتی، مفهوم منبع «کنترل» است که در چارچوب نظریه راتر ارائه شده است. منبع کنترل دارای دو بعد فرضی «درونی» و «بیرونی» است. بر پایه اکثر پژوهش ها افرادی که دارای منبع کنترل بیرونی هستند از سازگاری فردی و اجتماعی کمتری برخوردار بوده و احتمال بروز رفتارهای ناسازگارانه در آن ها بیشتر است. با توجه به این که منبع کنترل از ویژگی های قابل تغییر بوده و امکان تغییر آن از بیرونی به درونی وجود دارد، این پژوهش بر آن است تا با بررسی تاثیر منبع کنترل بر سازگاری افراد به ارائه راهکارهایی در این زمینه در جهت پیشگیری از وقوع جرم بپردازد.کلید واژگان: پیشگیری، پیشگیری اجتماعی از جرم، ناسازگاری، شخصیت، منبع کنترلPrevention of crimes is always a governments’ policy. For a long term, punishment was the sole resort to preventing crimes. But its inefficiency made states and thinkers to find a useful alternative. In this way, many different theories about crime prevention were proposed which some of theme emphasized on soon psychological – social interventions. These theories often discuss the element of “personality” to study criminal behaviors. One of the relevant concepts to personality is the source of power which presented by Rater Theory. Source of power has two “internal” and “external” dimensions. According to the most researches, persons with external source of power, have less personal and social compatibility and may show incompatible behaviors. With respect to this notin that source of power is a changeable feature and may change from external to internal state, this article try to provide some solutions for crime preventions by study on the effect of source of power on person’s compatibility.
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.