ورزشکاران
در نشریات گروه فقه و حقوق-
پژوهش حاضر از این نظر اهمیت دارد که قصد دارد با هدف شناسایی مسئولیت مدنی باشگاه ها در قبال ورزشکاران در حقوق ایران، به سوال پژوهش(شناسایی مسئولیت مدنی باشگاه ها در قبال ورزشکاران چگونه است؟)پاسخ دهد. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی از نوع اسنادی و کتابخانه ای و شیوه تجزیه و تحلیل اطلاعات توصیفی- تحلیلی است. نتایج پژوهش نشان داد، در حقوق موضوعه ایران، مبنای مسئولیت مدنی ورزشکاران در مقابل یکدیگر مبتنی بر نظریه تقصیر قابلیت استناد است .لذا بررسی تمامی عوامل احتمالی ، در راستای اثبات وجود تقصیر در باشگاه الزامی است و اثبات تقصیر عهده خواهان است و وجود سبب یا رابطه سبیت میان فعل و ترک فعل خوانده با صدمه وارده و خسارات ناشی از آن قصور، الزامی است و باید جبران خسارات مادی و معنوی کند.
کلید واژگان: مسئولیت مدنی، باشگاه، ورزشکاران، خسارت -
دوپینگ در ورزش، موضوعی مناقشه برانگیز است و بر روح ورزش و اصل بازی جوانمردانه تاثیر بسزایی می گذارد. پس از تاسیس آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ و تصویب آیین نامه آن، نظام مقابله با دوپینگ به انسجامی بی سابقه رسید و شاید بتوان ادعا نمود که مهم ترین تاسیس حقوقی نظام مقابله با دوپینگ، اصل مسئولیت عینی است. در دنیای ورزش و دوپینگ، ورزشکارانی که در نمونه آن ها مواد ممنوعه یافت می شود دو دسته اند؛ آن هایی که به منظور افزایش کارایی خود و کسب نتایج بهتر در مسابقات حرفه ای، عامدانه از مواد ممنوعه استفاده کرده اند و آن ها که بدون قصد و به دلیل بی احتیاطی یا بی مبالاتی، ماده ممنوعه وارد بدنشان شده است. در اثبات نقض مقررات ضد دوپینگ، به دلیل وجود اصل مسئولیت عینی ورزشکار، تفاوتی میان این دو دسته ورزشکار در احراز نقض وجود ندارد. این موضوع، طرفداران و مخالفان بسیاری دارد. موافقان بر آن اند که به منظور حفظ نظم و کارایی نظام مبارزه با دوپینگ، وجود چنین اصلی اجتناب ناپذیر است. از طرفی مخالفان عقیده دارند که ورزشکارانی که تقصیری ندارند نباید مجازات شوند و معتقدند اصل مسئولیت عینی ورزشکار با سرشت عدالت طبیعی در تضاد آشکار است. البته اگر ورزشکاری بتواند ثابت کند که تقصیر و بی مبالاتی در ارتکاب نقض دوپینگ نداشته است یا اگر هم وجود داشته، غیرقابل توجه بوده، می تواند در صورت اثبات آن، دوران محرومیت خود را کاهش دهد. علی رغم این موضوع که اثبات این امر بسیار دشوار می نماید، حداقل به لحاظ نظری می تواند پاسخگوی انتقادات بسیار واردشده بر مسئولیت عینی ورزشکار باشد، چرا که با وجود اینکه صرف وجود ماده ممنوعه، نقض مقررات ضد دوپینگ تلقی شده و مسئولیت ورزشکار را در پی خواهد داشت، در صورت اثبات عدم تقصیر و بی مبالاتی (قابل توجه) ورزشکار می تواند دوران محرومیت خود را کاهش دهد. امروزه با توجه به رویه دیوان داوری ورزش، می توان نتیجه گرفت که اصل مسئولیت عینی ورزشکار به طور مداوم و جدی توسط هیئت های رسیدگی کننده اعمال می شود.
کلید واژگان: مسئولیت عینی، دوپینگ، ورزشکاران، رویه دیوان داوری ورزش، آیین نامه جهانی ضد دوپینگThe issue of doping in sports continues to provoke debate and significantly influences the spirit of fair play and equity in athletic competitions. While remarkable advancements have been made in the anti-doping framework through the establishment of the World Anti-Doping Agency, and the implementation of the World Anti-Doping Code, the principle of strict liability stands as a key legal foundation of the anti-doping system.The relentless pursuit of victory among professional athletes often drives some to breach anti-doping regulations. The utilization of performance-enhancing substances and methods has stirred controversy throughout the history of sports, with its origins tracing back to ancient times. Modern advancements have only intensified the complexity of doping practices, as exemplified by the emergence of blood and gene doping techniques. In response to these growing concerns, the international sports law community has collaborated to create a comprehensive global system to address the issue.Athletes who resort to these prohibited substances and methods not only jeopardize their physical and mental well-being, but also gain an unfair edge over their competitors. This, in turn, threatens the integrity of sports and the core values they represent, including ethical conduct, fair play, honesty, well-being, excellence, education, camaraderie, and teamwork.Given these concerns, it is crucial for anti-doping organizations, sports governing bodies, and national and international federations to enforce stringent regulations aimed at deterring the use of such substances and methods by athletes. Adopting a stance of strict liability in doping cases is vital for ensuring that anti-doping agencies and arbitration institutions can maintain order, uphold justice, and preserve the spirit of fair competition. The realm of doping in sports encompasses two main categories of athletes who test positive for banned substances: those who intentionally use performance-enhancing drugs to gain a competitive edge, and those who inadvertently ingest such substances due to negligence or carelessness. Despite these distinctions, the principle of strict liability within anti-doping regulations treats both categories equally in establishing a violation, leading to a polarized debate among experts and stakeholders.Proponents of strict liability argue that its implementation is essential to maintain order and efficacy within the anti-doping system. In contrast, opponents contend that athletes who are not at fault should not face punishment, as strict liability inherently conflicts with the tenets of natural justice. Notably, athletes who can demonstrate a lack of fault or negligence in their doping violation may be eligible for a reduced suspension period, theoretically addressing some criticisms of the principle.Despite its imperfections, the legal framework of the anti-doping system must, much like other legal systems, contend with inherent challenges. The value of strict liability lies not in its implementation alone, but in its capacity to fill a void that would otherwise exist, given the near impossibility of proving an athlete's intentional doping in its absence. Consequently, the principle of strict liability remains a necessary and inevitable component of the anti-doping system.An analysis of the Court of Arbitration for Sport's jurisprudence and relevant case studies indicates that the principle of strict liability has become firmly established in disciplinary cases, particularly those concerning anti-doping violations. This article employs the descriptive-analytical method to explore the concept of doping, general notion of strict liability, and the Court of Arbitration for Sport in its preliminary discussions. The Article delves into strict liability's application to athletes, the intricacies of establishing violations, and the potential for reduced sanctions under exceptional circumstances. Notably, this research addresses a gap in Persian-language literature, as no prior source has specifically examined strict liability concerning doping by athletes.
Keywords: Strict Liability, Doping, Athletes, The Jurisprudence Of The Court Of Arbitration For Sport, World Anti-Doping Code -
امروزه حقوق ورزشی از جایگاه والایی برخوردار است وکمتر موضوع ورزشی را می توان تصور کرد که مورد بحث و بررسی حقوقدانان قرار نگرفته باشد؛ با این حال هنوز در ایران بین حقوق و ورزش ارتباط شایسته ای برقرار نشده و بسیاری از مسایل ورزشی در معرض کنکاش و بررسی حقوقدانان قرار نگرفته است. قانون اساسی جمهوری ایران در اصل سوم به صراحت از تربیت بدنی به عنوان یکی از مهمترین راستای نیل به اهداف نظام نامبرده و دولت را موظف نموده که با به بکارگیری تمامی انکانات از این وسیله نیز استفاده نماید . در جهان کنونی ، ورزش یکی از راه های موثر تربیتی و اخلاقی به ویژه برای جوانان است. وسیله ای که روز به روز چهره علمی بیشتری پیدا می کند . از نظر سیاسی نیز پیروزی در میدانهای ورزشی وسیله مفیدی برای تبلیغ و اثبات اعتبار ملی است و به همین جهت بودجه های کلان و نیروهای انسانی فراوان برای پیشرفت ورزش و توفیق در میدانها صرف می شود . این اهمیت روز افزون باعث شده است که اندیشمندان حقوقی متمایل به تاسیس رشته خاصی با عنوان « حقوق ورزشی » شوند که مانند حقوق کار یا تجارت یا کشاورزی به ابعاد گوناگون این رابطه اجتماعی بپردازند . این ا قبال علمی باعث شده است که کتابها و مقاله های گوناگونی در این باره نوشته شود و رویه های قضایی به رویدادهای ورزشی و خطرهای ناشی از آن توجه خاص کنند و ضرورتهای بازیهای ورزشی را در اعمال قواعد مسئولیت مدنی در نظر بگیرند.اهمیت ورزش به لحاظ سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و... سبب شده ورزش و تربیت بدنی به سرعت در راه پیشرفت و تحول گام بردارد و روزبه روز چهره علمی بیشتری به خود بگیرد. در این بین اندیشمندان حقوق نیز این اهمیت را درک کرده و با تاسیس رشته«حقوق ورزشی» درکنار سایر علوم راه یافته به ورزش، قلمرو عام حقوق را توسعه داده و قواعد آن را در ورزش پیاده می کنندو از این رهگذر سعی در تنظیم روابط فعالان ورزش دارند. ثبت قرارداد توافق دو اراده ضروری در جهت ایجاد یک اثر حقوقی را گویند. به عبارت سادهتر هرگاه جهت به وجود آمدن یک اثر حقوقی همچون خرید (بیع)، اجاره و نظایر آن، نیاز به تلاقی و تراضی ضروری دو اراده باشد، عقد محقق میگردد. با این تعریف ماهیاتی چون وصیت تملیکی، وکالت، هبه و دیگر ماهیاتی که قبول قابل در آن قبول ضروری یا قبول عقدی نیست، از تعریف و شمول عقد خارج میشوند.
کلید واژگان: قرارداد ورزشی، ورزشکاران، مربیان، مسابقه ورزشی، تماشیچیان مسابقات -
رشد سریع و شگفت انگیز تیم های ورزشی ، سرمایه گذاری های کلان در امر ورزش و نیز بروز مسایل و معضلات جدید در این عرصه ، گاه و بیگاه ، دولت ها را بر خورد با مسائل پیش آمده در این عرصه دچار سرگردانی نموده و دشواری هایی را در زمینه های مختلف موجب شده است. برای یکی از مباحث و مسائل پیچیده ای که به ویژه در سالهای اخیر اندیشمندان و فرهیختگان حقوقی را به تکاپو در عرصه های علمی وا داشته است، بحث انواع مسئولیت های فعالان در عرصه های ورزشی است. آمار صدمات و آسیب های ناشی از حوادث ورزشی در سالهای اخیر آن چنان بالا بوده است که لزوم وضع قوانین و مقررات جدید و متناسب با نیازهای موجود در این بستر را بیش از پیش آشکار نموده است. تعیین انواع مسئولیت ها ، اعم از کیفری و مدنی در این عرصه، حدود و دامنه این مسئولیت ها و شرایط تحقق و ایجاد آن ها ، مقدمات و پایه های دقیق علمی و پژوهشی خاص خود را می طلبد.کلید واژگان: مسئولیت مدنی، ورزش، ورزشکاران، آسیب های ورزشیThe rapid and wonderful growth of sports teams, huge investments in sport, and the emergence of new problems in this field, occasionally, have crippled the governments with the issues that have come about in this field, In various fields. For one of the complicated issues that have been particularly challenging for scholars and practitioners in recent years in the field of science, they discuss the types of responsibilities of activists in sports. The statistics of injuries and injuries caused by sports events in recent years have been so high that they have revealed the need for new laws and regulations to fit the needs of this platform. Determining the types of responsibilities, whether criminal or civil, in this area, the scope and scope of these responsibilities and the conditions for their realization and establishment, requires their specific scientific and research bases.Keywords: civil responsibility, sports, athletes, sports injuries
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.